Mi trzy lata temu pomogła dosyć mroczna, ale prawdziwa świadomość: że nikt nie jest w stanie mi pomóc i tylko ja mam dostęp do tego, co kryje się w moim umyśle i sercu. Świadomość, że im dłużej czekam na bohatera z zewnątrz, tym jest gorzej - dopóki sama czegoś nie zrobię, dopóki sama nie podejmę decyzji, to nic się nie zmieni. Oczywiście drugi człowiek może nas poprowadzić (psycholog, psychiatra, ktoś bliski), jednak najprawdziwszy i najbliższy dostęp do naszej podświadomości mamy my sami. Szczerość do samej siebie, samowspółczucie i życzliwość do swojego odbicia w lustrze to były najbardziej uwalniające techniki dla mnie. Inspiracja tym, jak ja traktuję człowieka-przyjaciela, którego kocham, jak o nim mówię, jak o nim myślę, jak go wspieram, szanuję - i próba potraktowania siebie w ten sam sposób, choć minimalnie tak samo serdeczne spojrzenie na swoją osobę, bo to ze sobą jesteśmy do końca życia i zasługujemy na swoją miłość najbardziej na świecie. Oczywiście również joga, medytacja, czytanie książek, edukowanie się - to zwłaszcza, bo kiedy człowiek nie wie, dlaczego skąd i jak powstają poszczególne stany, reakcje w mózgu, to myśli on, że jest jakiś nienormalny, zepsuty. Grunt to zrozumienie, jak to wszystko działa, i potraktowanie siebie litościwie i wspierająco. W najmroczniejszych czasach potrzebujemy siebie bardziej niż kiedykolwiek. Dziękuję za ten film, Gosiu, i doceniam nagranie go, zwłaszcza, gdy nie był on łatwy dla Ciebie. Jesteś wspaniałą osobą, mało się odzywam, ale śledzę Twoje filmy na bieżąco. Życzę Ci dużo miłości i radości na nowy rok, abyś każdego dnia promieniowała tak jak do tej pory. ❤️
Też tak myślałam, że pomóc sobie mogę głównie ja sama. Powoli krok po kroku wyjść na prostą. Ten tok myślenia oddalał co roku moją wizytę u lekarza i szukania pomocy u psychologa , czy psychiatry. Jak już powoli było lepiej i łapałam życiową równowagę, znowu wydarzało się coś złego co mnie wytrącało i się rozsypywałam . Znów musiałam się pozbierać i powoli starać się załapać równowagę. W moim życiu spotkała mnie duża tragedia, wiedziałam od razu , że to jest już poza moimi siłami i muszę szukać pomocy u psychiatry i natychmiast zacząć brać leki, bo emocjonalnie to już mnie przerosło i nie ma innego wyjścia. Od tego momentu już minęło trochę czasu. Muszę przyznać , że dopiero po braniu leków, jak zobaczyłam różnicę między sobą, między tym że wreszcie mój mózg może nie być zamulony i zaczęłam odzyskiwać przejrzystość umysłową, uświadomiłam sobie, jak byłam chora i to przez wiele lat. Jak źle funkcjonowałam i to nie była moja wina, lenistwo itp brak złej organizacji i siły. To choroba, złe funkcjonowanie mózgu . Obecnie nie jestem jeszcze wyleczona, ale wiem teraz , że sama o własnych siłach na pewno nigdy bym z tego nie wyszła. Żałuję że nie poszłam do lekarza kilka lat wcześniej, bo moje życie mogłoby wyglądać inaczej dzięki temu. Nie miałam świadomości, nie zdawałam sobie sprawy , że ja mam depresję od ponad 10 lat. A to miało wpływ na wiele moich nie powodzeń, złych decyzji i brak sukcesów w życiu.
@@krefznosa Dziękuję Ci za tę wiadomość. Swój komentarz napisałam dwa lata temu, dziś też jest inaczej. Od stycznia uczęszczam na terapię. Za dużo rzeczy, tragedii, przerosło mnie po drodze. Należało zrzucić z siebie pelerynę: nie jestem bohaterem. Nie wiem ile czasu zajmie mi wyjście z tego miejsca w jakim się znalazłam i przerobienie ogromnej ilości rzeczy, ale też jestem w trakcie leczenia. Brak świadomości, to "nie miałam pojęcia" jest najsmutniejszym aspektem. Bo trzeba też samemu sobie wybaczyć własną niewiedzę, jak i opłakać to życie które "mogło wyglądać inaczej", bezpowrotna strata wielu lat i właśnie wszelkie decyzje/porażki, jakie się zadziały, a człowiek nie wiedział dlaczego, chciał dobrze i tylko zbierał coraz większy bagaż emocjonalny, też się frustrował, obwiniał, gdy robił wszystko co mógł aby żyć tak jak chciał i zwyczajnie nie mógł. Aż go to złamało. Grunt że poprosiliśmy o pomoc. Nigdy nie jest za późno by wyzdrowieć. Ciepło polecam książkę "Z czułością dla siebie" Geralda Huthera, zabieram się również za czytanie "Najszczęśliwszy człowiek na ziemi" Eddiego Jaku. Warto otaczać się ludźmi którzy też przeżyli katastrofy i czerpać od nich inspiracje, skądś czmychnąć tę nadzieję, którą samemu się utraciło a oni mogą w tym pomóc, oni wiedzą - tak czuję na ten moment, z tym rezonuję. Życzę ogromnie dużo powodzenia i trzymam kciuki, że będzie już tylko lepiej. Pozdrawiam i wierzę w Ciebie, w siebie i w innych, że cały ten ból kiedyś nadrobimy szczerym uśmiechem na twarzy i radością z codziennego wstania z łóżka 🍀
Bardzo odważny film i wyznanie. Ogromny szacunek za prawdę w czasach, gdy najlepiej sprzedaje się tzw. życie idealne. Podziwiam Panią i myślę że jest Pani ogromną inspiracją dla wielu kobiet. ❤️❤️❤️❤️
Gosiu, dziękuję Ci za ten film. Zmagam się z nawracającą depresją od 12 lat. Obecnie znów mam nawrót, jestem na lekach, sytuacja była na tyle poważna, że miałam myśli samobójcze. Jestem przeciwniczką leków, ale... biorę je, gdy widzę, że są w stanie przerwać spiralę dążącą do śmierci. Jestem też na psychoterapii i chciałabym po raz kolejny uwierzyć, że z tego wyjdę już na dobre...
Gosiu kochana, nawet sobie nie wyobrażasz jak ja Cię uwielbiam 🥰 trafiłam na Twój kanał szukając medytacji na sen, ponieważ mam problemy z zasypianiem. Nawet teraz, jest druga w nocy, a ja znów nie śpię, ale to nic bo obejrzałam kilka kolejnych Twoich filmów i tylko się utwierdziłam w przekonaniu, że jesteś cudowną, piękną i mądrą kobietą, która robi mega robotę, pomagając innym w trudnych chwilach. Jesteś ze mną prawie co wieczór i tak już chyba zostanie, więc nagrywaj kochana na ile Ci starczy czasu, sił i ochoty. Całuje mocno 😘😍🥰
Dziękuję Gosiu za ten filmik! Myślę że ludzie dopiero wtedy uświadamiają sobie jaka to jest straszna choroba kiedy sami na nią zachorują. Mi pomogło że w odpowiednim czasie trafiłam do psychiatry i zaczęłam leczenie farmakologiczne. Miałam straszne wyrzuty sumienia że nie umiem sama sobie z tym poradzić, że inni maja gorze niż ja i też muszą jakoś żyć, czułam się strasznie. Bardzo istotne jest to o czym mówisz Gosiu, ale ważne też jest aby nie wstydzić się prosić o pomoc specjalistów, bo to może uratować życie, i żeby takich osób nie piętnować. Życzę wszystkim wszystkiego najlepszego i dużo dużo zdrowia w Nowym Roku!
Od stycznia 2019 roku zmagałam się ze stanami depresyjnymi. Raz było lepiej, a raz gorzej. Pod koniec roku gdy myślałam, że już jest lepiej, wracając z pracy zostałam napadnięta przez mężczyznę, byłam duszona i wciągana w pobliskie krzaki. W jakiś sposób się wydostałam z jego ucisku i wszystko dobrze się skończyło, jednak pozbawił mnie poczucia bezpieczeństwa i do tej pory nie wychodzę sama wieczorami z domu. Po tym wszystkim poczułam, że potrzebuje się oderwać od tego co jest złe w moim życiu. Zawsze chciałam ćwiczyć jogę, więc zrobiłam to, usiadłam na podłodze, wtedy jeszcze bez maty i włączyłam Twój film. Jestem z Tobą, może nie długo, bo regularnie ćwiczę dwa miesiące, ale za to ile się u mnie zmieniło. Nadal nad sobą pracuje, bo jeszcze długa droga przede mną, ale mam fundament. Dziękuję, że się dzielisz tutaj sobą, bo na pewno nie jestem jedyną osobą, której w ten sposób pomogłaś ♥
Bardzo mi przykro z powodu tego, co Cie spotkalo. Bardzo dobrze rozumiem, jak to jest byc pozbawionym najwazniejszej potrzeby czyli potrzeby bezpieczenstwa. Mam jednak nadzieje, ze zglosilas sie po profesjonalna pomoc. Prosze, nie probuj "leczyc" sie sama.
@@patrycjapazdur1070 przykro mi bardzo,Patrycjo polecam psychoterapie,tylko to ci pomoże bo jest duża różnica między psychologiem a psychoterapeutą.powodzenia i bądż silna
Twój spokojny głos, urok w poruszania się i emenujące ciepło sprawiają, że naprawdę trudno uwierzyć, że otarłaś się o depresje... Z drugiej strony to najlepszy przykład pokazujący jak może być pięknie i za to dziękuje
Małgosiu serdecznie Ci dziękuje za ten fim. Zapewne nie jest łatwe otworzyć się przed obcymi ludzmi w internecie. Twoje słowa bardzo do mnie trafiły bo sam jestem na ostatniej prostej- mam nadzieje - wychodząć z głębokiej depresji gdzie miałem już myśli samobyjcze, brak sensu życia itp. Ja akurat korzystałem z pomocy prychiatry, farmakologi oraz z psychoterapii i była to ważna część mojego leczenia. Natomiast spora część powrotu do zdrowia tak jak u Ciebie wiązała się z uświadomieniem sobie problemu, poznaniem depresji, znalezieniem chociażby w internecie ludzi po depresji, wyjścia do ludzi. Podobnie jak Ty najpierw wywierałem na siebie presję narzucając sobie dużo obowiązków i przez to w pewien sposób pastwiąc się na sobie. Z czasem zrozumiałem że trzeba zwolnić, zadbać o siebie, pozwolić sobie na płacz, na słabszy dzień, odpocząć. Jestem teraz własnie na etapie medytacji, jogi, dbania o siebie, wsłuchiwania się w siebie. Bardzo Ci Małgosiu dziękuję za Twoją historię - przedewszystkim dlatego że znalazłem wiele wspólnych etapów które sam przechodziłem , a teraz widząć Ciebie spokojną , zdrową i realizującą się w życiu dajesz nadzieje i perspektywy ludzią po epozodach depresyjnych. Serdecznie Ci dziękuję i w Nowym Roku życzę Tobie oraz wszystkim Twoim widzą zdrowia psychicznego i fizycznego. Dbajcie o siebie. PS. Nigdy nie myślałem że depresja dopadnie również mnie - 2 metrowego faceta, pewnego siebie, optymistę życiowego. A jednak podobnie jak u Ciebie (choć każdy ma swoją własną historię) nałożyło się u mnie kilka spraw - praca, koniec związku, wypadek, bezrobocie, przeprowadzka, utrata kontroli i stabilności. To wszystko złożyło się na kryzys który przeciążył mój układ nerwowy i zdolności radzenia dobie co zakończyło się depresją. Po 2 latach szukania, błądzenia , walki wychodze na prostą :) Bardzo serdecznie dziękuje Ci Gosiu za ten film. Serdecznie pozdrawiam. PS 2. Jak pierwszy raz trafiłem na Twoje filmy z jogą to pierwszą myśl jaką miałem to była myśl że przeszłaś kryzys w życiu i dzięku jego pokonaniu nauczyłaś się dbać o siebie ;) Dziękuję :)
Dziękuję Ci za to, że podzieliłaś się swoją historią. Od lat borykam się z tym problemem, ciągle mając poczucie jakiegoś naznaczenia... ,odstawania. Brakuje mi świadomości otoczenia.., akceptacji i zrozumienia, bez chęci naprawiania mnie, dawania rad. Bycia blisko i utulenia każdej emocji, zaakceptowania jej, i zgody na jej wybrzmienie. Dziękuję Ci, że jesteś
Dziękuję Gosiu. Joguję z Tobą dopiero od dwóch tygodni, ale już jestem zarówno Tobie, jak i sobie bardzo wdzięczna. A teraz idę troszkę popłakać. Raz jeszcze dziękuję!
Dzięki za ten film. Pamiętam też Twój film o porodzie - obydwa boleśnie szczere, aż miejscami coś ściskało mnie za gardło, ale dające nadzieję. Niesamowite jest to, że to depresja pchnęła Cię w kierunku, którym podążasz teraz - ku jodze i samorozwojowi. Podoba mi się to, że jesteś taka prawdziwa - sama to przeżyłaś i nie boisz się przyznać do własnej słabości.
Ściskam Cię serdecznie i dziękuję, że się tym dzielisz. Na to trzeba znaleźć w sobie odwagę, żeby się obnażyć. Ale pokazywanie słabości jest jedną z największych oznak ogromnej siły człowieka, który się odsłania. To, co zrobiłaś, jest bardzo ważne i bardzo cenne. Dziękuję :) Bardzo ważnym krokiem w depresji jest dać sobie pomóc i o te pomoc poprosić. Nie zamykać się z tym w sobie razem ze strachem, ze jak ktoś to zobaczy, to nas odrzuci, to po nas. Po nas, jak nie zobaczy. Inna sprawa. Być smutnym, płakać, lub raczej cześciej być pustym, być nieznośnym dla otoczenia, ale z niego nie rezygnować. Znaleźć tych, którzy się nie odsuwają od ciebie w takim stanie i nie nienawidzieć tych, którzy cię jednak opuszczą - ludzie albo nie wiedzą, co robić, albo sami są na granicy i nie mają siły cię wspierać i albo sami jeszcze o tym nie wiedzą, albo boją się do tego przyznać (w GOPR jest powiedzenie - Najlepszy ratownik, to żywy ratownik. Jak ktoś jest w podobnym stanie, może cię nie unieść i nie miej do niego o to żalu). Słowo klucz NA SIŁĘ. Mi terapia włożyła do głowy "daj sobie poleżeć, daj sobie pozwolenie na rozwalenie się na kawałki, na dno, na upadek". Ale co dalej? Nie rozwalajcie się całkiem. Niech się cos obok tej kupki nieszczęścia dzieje. Na siłę. Zanim upadniecie, przygotujcie sobie jakąś drabinę, wyciąg, materace, trampolinę. Bądźcie wtedy w procesie dobrej terapii - i nieograniczonej terminowo - żeby nie zostać samemu przypadkiem kilka miesięcy za szybko... Albo miejcie przy sobie kogoś, kto zniesie wasze wychodzenie z dna. Kogoś, kto cierpliwie na was poczeka i bedzie DOBRZE wspierał - czyli jak? Na pewno niczym w stylu "weź się w garść nareszcie". Raczej takiego, co mówi: "Bądź sobie w rozsypce, aż się nie poskladasz, ja tu będę, a tymczasem zrób to, o czym mowiłeś, że chciałbyś zrobić, a jak się wycofasz ze strachu i braku siły, to się tym nie zameczaj, tylko spróbuj za chwilę raz jeszcze. A tymczasem zrobmy cos razem. Chodź ze mną tam, gdzie nie bylas, a gdzie ja chodzę od dawna i będę tam twoim przewodnikiem" Tylko po to, żeby odnaleźć odrobinę wiary w siebie i w realność świata. Ze tam nie ma nic strasznego. Ze inni się tez boją i nie są żadnymi tytanami. Ze nie jesteś gorsza/ gorszy od innych. Nie boj się tego sprawdzić.
Gosiu! Dziękuję że jesteś 💛💛💛 sama teraz przechodzę przez depresję i uważam że porady, które udzielasz są strzałem w dziesiątkę. Sama medytuję (tez z Tobą) i uprawiam jogę i wychodzę na spacery i ćwiczę (z Ewą) po to właśnie żeby zająć swój umysł i ciało jak również po to żeby dobrze się czuć ze sobą, że robię coś dla siebie, tylko dla siebie i że o siebie dbam. A poza tym staram się czytać lub słuchać audiobooków, żeby zająć umysł i nie popaść w jej odchłań. A jeszcze poza tym staram się zdrowo odżywiać i wysypiać. Również korzystam z pomocy psychoterapeuty. 🌈
Jeśli jest wam źle, widzicie wszystko w czarnych barwach, macie jakieś stany lękowe czy wpadacie w histerię - zróbcie też badania poziomu witamin i minerałów. Niestety prywatnie... Niski poziom np. witaminy D, B12, problemy z hormonami strasznie źle wpływają na psychikę. Męczyłam się kilka lat, bliscy wysyłali mnie już do psychiatry, ale zrobiłam najpierw badania i zaczęłam się leczyć na stan przedcukrzycowy, uzupełniać witaminy, ćwiczyć, zdrowo jeść. Po pół roku - jak ręką odjął. Inne życie!
Mam 18 lat lecze się na stany lękowe z atakami paniki oraz stany depresyjne, zaczęło się 5 lat temu po 4 latach nie umiałem już w końcu poszedłem do psychologa i wtedy się wszystko zaczęło, chodzę do psychiatry do psychoterapeuty i bardzo mi pomagają od Pani odcinki z medytacja / relaksacja czuje różnice i jest zdecydowanie lepiej 😊 Pani mi też ogromnie dużo pomogła, dziękuję bardzo 😊
Gosiu to właśnie Ty - Polska Mistrzyni jogi - pomogłaś mi wyjść z przedsionka piekła - jogowanie z Tobą pozwoliło mi oddalić i oswoić lęki, wzmocnić ciało i rozweselić ducha, nie wiem czy Ciebie to pocieszy - dowiedziałam się niedawno, że my depresanci odczuwamy bardziej smutek ale także nasze odczuwanie radości jest intensywniejsze i mamy możliwość poznania więcej kolorów życia. Gosiu dziękuję Tobie za wszystko, życzę Tobie wszystkiego czego tylko zapragniesz, a na marginesie jeszcze duuuuużo zdrowia, siły w chwilach słabości, nadziei w chwilach czarnych, słońca w chwilach burzowych, radości w chwilach płaczu, bliskości w chwilach samotności, trzymaj się ciepło bo już za 81 dni wiosna
Gosiu sluchając Twojej historii to tak jakbym widziała swoją historię😔. Również brałam retinoidy, byłam bezrobotna, moje małżeństwo było jedną wielką katastrofą. Czułam się tak jak Ty. Depresyjnie, samotna i zagubiona. Płakałam na każdym kroku. Wpadałam w histerię i ciągle wyżywałam się na wszystkich. Sama siebie miałam dosyć. Doprowadziło to do tego, że brak wsparcia od strony męża spowodował ze się rozstaliśmy. Zaczęłam medytować, wyciszać umysł. I po miesiącu zaczęły dziac się cudowne zmiany. Otrzymałam pracę w której jestem do dziś(to już 2 i pół roku). przez medytacje w ciągu tych dwóch lat wydarzyło się tyle dobrych rzeczy, których nie doświadczyłam przez 8 lat bycia w małżeństwie. Obecnie jestem w trakcie rozwodu. Zdałam sobie sprawę, że to przez niego tak źle się czułam. Okazał się totalnym kłamcą prowadzącym 2 życia. Dziś to wszystko jest już daleko za mną. Ciesze się życiem. Spotkałam mase cudownych ludzi. Mam nowych przyjaciół na których mogę liczyć. Zamknęłam tamten rozdział. Rok czasu brałam izotek. Miałam mase skutków ubocznych. Moja siostra również brała 9mies. ale ma cudownego męża, dziecko, rodzinę i przeszła historię z izotekiem o wiele lepiej niż ja. Bo ja miałam trudny czas, trudne małzeństwo i brak pracy. Dzis nie wyobrazam sobie życia bez pracy i ludzi. Piszę bloga. Podejmuje wspolprace z firmami kosmetycznymi. Jestem recenzentką. Odblokowałam się dzięki medytacjom i wyjsciem poza swoją świadomość. Dziękuję Ci za ten film. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku
Pani Gosiu, bardzo przyjemnie się Pani słucha. Na kilka wskazówek z tego filmu wyniosę i uświadomiłem sobie też że już kilka z wymienionych przez Panią rzeczy robię. Zmagam się przede wszystkim z ogromną samotnością. Mimo młodego wieku (za kilkanaście dni - 28 lat) nie mam zbyt wielu znajomych a już tym bardziej przyjaciół. Każdy poszedł w swoją stronę i nie bardzo mają czas dla mnie. Staram się zmieniać swoje życie, poszedłem na siłownie, lepiej się odżywiam, zmieniam swoje nawyki na lepsze i czasami razem z Panią medytuję co jest pomocne lub po prostu relaksuje :) Super byłoby kiedyś Panią spotkać, chwilkę porozmawiać i osobiście podziękować za to że Pani jest i za to że przyczynia się Pani w pewnym stopniu do poprawienia mojego życia. Serdecznie Panią pozdrawiam, również wszystkich tych którzy mają jakiś problem z którym sobie nie radzą. Nie jesteście sami! Gdyby ktoś kto to czyta czuł się samotny i chciał porozmawiać, tak po prostu lub wygadać się do śmiało piszcie do mnie :) nawet w komentarzu, wtedy jakoś damy na siebie namiar np. na Instagramie lub Facebooku. Wiem że mogę tutaj napisać otwarcie wiele rzeczy ponieważ na kanale Pani Gosi są myślę że sami otwarci i dobrzy ludzie. Pozdrawiam !
Dziękuję. 💚 Gosiu, jesteś niesamowicie ciepłą osobą, o pozytywnej energii. Wypracowałaś sobie piękny stan umysłu. Gratuluję. Twój głos budzi mnie każdego dnia. Mam w telefonie Twoje poranne medytacje, ćwiczę z Tobą jogę. Cóż. Dobra robota. Dla siebie, ale też dla innych. Życzę wszystkiego dobrego na Nowy Dobry Rok. 💫
Miło, że można czuć wdzięczność wobec osoby, która staje się dla ciebie z czasem przewodnikiem. Coraz więcej rozumiesz, współodczuwasz, chcesz więcej.. Świetnie, że Twoje założenie jest takie, aby nagrywać wtedy kiedy będziesz czuła. To bardzo ważne, czuje się wtedy "serce" bardziej niż kiedykolwiek. Oczekuję z niecierpliwością na kolejne odcinki. Te pogadanki, w tym polecenia, są też super. Dzięki temu mam matę do akupresury, matę do jogi, a robię podchody na bluzę do jogi. Zauważam same plusy? 🤔 😘
Gosiu, dziękuję Ci za ten film. Zmagałam się z depresją od ok. 7 lat, z okresami poprawy i pogorszeń, najróżniejszych leków, terapii... ale tak naprawdę dobrze czuje się dopiero od kilku miesięcy, odkąd (dzięki Tobie!) zainteresowałam się jogą, medytacją i buddyzmem. Dzięki Twoim praktykom oraz wykładom Ajahna Brahma spojrzałam na życie inaczej. Dziękuję za to, że jesteś i z całego serca życzę Ci wszystkiego, co najwspanialsze w Nowym Roku 🙏❤️
Mnie pomógł ten sam skład Małgosia, Ajahm Brahm, medytacja, buddyzm. Wspaniałe. Dużo pracy jeszcze przedemna. A co powiesz Małgosiu o nerwicy lękowej jak jej zaradzić i oduczyc organizm od destrukcyjnych reakcji?
Dzień dobry Pani Małgosiu. Trafiłam na pani filmik dotyczący porannej jogi dla początkujących. I maglowalam to kilka razy. Bardzo przypadł mi do gustu pani styl prowadzenia zajęć a przy okazji pani piękno zewnętrzne i wewnętrzne. Teraz słuchałam tego filmu i ......... I pomyślałam: warto żyć! Bo dla mnie jest pani niezwykła, motywujaca. Dziękuję 🦋
Dzień Dobry Małgosiu... .. . Chciałbym Ci podziękować,za Twój kanał,Twoje filmy,zacznę od tego,że nigdy nie interesowałem się yoga, dopóki nie trafiłem na Twój kanal,miałem problemy ze snem i koncentracją i trochę jeszcze takich... .. ., pomyślałem,że spróbuję i odziwo przyszły efekty, zniknęły problemy ze snem.Jestes wspaniała osoba o slodkim głosie,pięknym uśmiechu i wspaniałej pasji.Pozdrawiam i dziękuję.
W imieniu osób tak jak ja zmagających się z bardzo trudnym czasem dziękuję Ci za ten film, Gosia ❤️ Aczkolwiek rację ma też Pani w jednym z komentarzy, że niestety słowo "depresja" jest ciągle bardzo nadużywane i w wielu przypadkach silnej depresji sport, zdrowe odżywianie, wychodzenie do ludzi nie będą w stanie pomóc, a sugerowanie ich przez bliskie osoby może nawet zrobić więcej złego niż dobrego.
Natalia Dokladnie. Silna deprecha to taki bol istnienia i bezsens wszystkiego, ze czlowiek nie ma fizycznej sily na jakikolwiek wysilek fizyczny mimo, ze fizycznie jest zdrowy. Nie ma sie ochoty widziec nawet najblizszych osob a co dopiero "wychodzic do ludzi". Tu juz takie pierdu pierdu nie pomoga, moze byc jako dodatek jak czlowiek choc odrobine stanie na nogi.
streetartsk nie zgodzę się. Ja przechodziłam przez podobny stan i nie wiem czy to była już depresja czy nie ale wiem, że są różne stadia i rodzaje depresji. Ja robiłam sobie podobne rzeczy - dyscyplina, perfekcja, pracoholizm potem. Nie byłam w stanie apatii pt. nic mi się nie chce, tylko właśnie w stanie gnębienia siebie samej. Wyszłam z tego bez leków i specjalisty i zdaje sobie sprawę, że może nawet to nie była depresja, ale jeśli myślałam o tym, że jestem nic nie warta i po co ja w ogóle żyje, miałam problemy ze snem i z nastrojami to jednak coś mi było.... moim zdaniem film bardzo potrzebny.
Według psychiatrów depresja jest bardzo rzadką i bardzo trudną do wyleczenia chorobą, a samo określenie "depresja" jest baardzo mocno nadużywane. Samo wychodzenie do ludzi, muzyka, odżywianie- nie pomogą nic przy prawdziwej depresji.
Gosia podzieliła się jedynie swoimi doświadczeniami i myślę, że może być jej teraz przykro czytając te komentarze, ale może to tylko moje zdanie. Ja chorowałam na anoreksję kilka lat temu (anoreksji również towarzyszą nastroje depresyjne), byłam długo w szpitalu i np. ćwiczenie jogi bardzo mi pomagało radzić sobie ze stresem i lękiem, byłam trochę spokojniejsza. To, że poznałam nowe koleżanki, dwie z nich to moje najlepsze przyjaciółki do dzisiaj, również bardzo mi pomogło. Myślę, że prostu każdy ma inną drogę do zdrowia. Mogę się mylić, bo moim głównym problemem była anoreksja, a nie depresja, ale nie warto oceniać po pozorach.:)
Gosiu, wspaniały przekaz - idealny na zakończenie roku. Skłania on do refleksji nad swoim życiem i podsumowaniem tego roku. Jestem wdzięczna za to, że Bóg wskazał mi właśnie Ciebie na mojej drodze ku rozwojowi osobistemu. Dziękuję za to, że jesteś. Wiele się od Ciebie uczę! Życzę Ci w Nowym Roku samych życzliwych ludzi, harmonii z samą sobą, spokoju i radości z codzienności! Namaste 😊
Dziekuje, ze sie podzielilas swoja historia, mi Twoje slowa bardzo pomagaja ❤️ teraz rozumiem dlaczego Twoje medytacje tak sa cenne dla mnie, dziekuje ❤️❤️❤️
Gosiu, to wspaniałe czym się z nami podzieliłaś. Jestem Ci prawdziwie wdzięczna za treści jakie udostępniasz. Sysem wartości o którym wspominałaś ostatnio na Instagramie, to nagranie i inne zmuszają mnie do przemyśleń, do zastanowienia się nad sobą. Ostatnio czuję takie przygnębienie, smutek, że inni latają po świecie, a ja siedzę w domu. Martwię się o przyszłość, później zaczynam martwić się tym, że się martwię, aż w końcu tworzy się takie błędne koło. Od jakiegoś czasu praktykuję z Tobą jogę o poranku kiedy mam czas. Ona pomaga pobudzić ciało i umysł. Dziękuję Ci za inspirację do działania, traktowania siebie naprawdę dobrze i pytanie siebie czego ja właściwie teraz chcę. Bardzo pomagasz mi na co dzień, jesteś osobą piękną na zewnątrz jak i wewnątrz i robisz dobre rzeczy dla innych (joga, takie filmiki jak ten). Życzę Ci dumy z siebie, bo naprawdę na nią zasługujesz. Dziękuję!
Rewelacyjny post! Mocno się utożsamiam z nim, sama jakis czas temu przechodziłam bardzo ciężki dla siebie okres, i bałam się ze jestem z tym po prostu sama. Jak uświadomiłam sobie ze tak nie jest to mi po prostu ulżyło. Pomogła mi joga z Tobą. Zaczęłam się słuchać siebie. Czego ja tak naprawdę chce i co czuje. Ze jak jestem zła to jestem zła i to nie jest nic złudnego. I jak chce mi się plakac to na pewno jest ku temu powód i czemu mam być za to zła na siebie. Dziękuje za ten filmik ❤️ jestem Twoja wielka fanka już od dwóch lat, i myśle ze to długo się nie zmieni 💕
U mnie punktem zwrotnym było uswiadomienie sobie, że na mój stan wpłynęły czynniki niezależne ode mnie. Nie byłam świadoma wielu rzeczy. Ważne było odkrycie źródła problemu. Pomógł mi terapeuta. Trzymam kciuki za wszystkich Was, którzy szukają swojej drogi! ❤
Uwielbiam Cię. Od chyba samego początku oglądania Twoich filmików bardzo Cię polubiłam i mogę szczerze powiedzieć że jestem moja inspiracja. A to, że miałaś stany depresyjne- depresję..że widzę/ słyszę że nie jesteś idealna i sama ciągle o tym mówisz jestem dla mnie jeszcze większą motywacja do zmian w moim życiu. Daleki mi do Ciebie ale jestem na początku swojej drogi i kiedyś osiągnę to co chce. Dziękuję Ci
Bravo za odwage! Lubie z Toba cwiczyc ,nie sadzilem,ze mialas problem z depresja. Wielu ludzi kreuje swoj wizerunek na kanalach YT ale kazdy chyba wie ,ze zycie tak nie wyglada.Tym bardziej szacunek dla Ciebie, ze potrafisz mowic i o ciemnych stronach zycia a przekaz w moim odczuciu plynie z serca i jest prawdziwy.Widac , ze jeszcze przezywasz to wracajac pamiecia do tamtych czasow. Pamietaj ,ze wszystko w naszym zyciu jest po cos i determinuje to kim stajemy sie w przyszlosci. To moj pierwszy komentarz dla Ciebie Gosia Pozdro
Gosia do tej pory widziałam cię tylko jako fajną instruktorkę jogi... kogoś kto wie jak poprowadzić moje ciało żebym czuła się z nim wygodnie.,ale kiedy posłuchałam twojej historii z chorobą którą przeszłaś będąc w ciąży...i dziś o depresji... jesteś mi kimś bliższym...namaste
Gosiu, to najwspanialszy film jaki mogłaś dać innym, niezwykle mądry i pomocny, dziękuję Ci za niego ogromnie😍 Daje ogromną motywację i wsparcie, jesteś wspaniałą osobą.
Kochana Gosieńko! Bardzo Ci dziękuję za ten film i podzielenie się swoimi doświadczeniami i emocjami. Praktycznie wszystko o czym mówisz było też moim udziałem. Na szczęście udało mi się uniknąć leczenia skóry tym paskudnym lekiem, ale reszta jest mi boleśnie znana... Zresztą ze skórą wciąż mam problem i w związku z tym mocne poczucie wstydu jest mi znane (i jest to naprawdę ogromny problem degradujący poczucie wartości, który mogą zrozumieć tylko osoby, które to przeżyły). Moje problemy skórne to głównie podłoże emocjonalne, ale pracuję nad tym. Oczywiście moja historia depresji jest inna, tak samo jak każda historia osoby, która przez to przeszła, ale uczucia, myśli, słowa, zachowania charakterystyczne dla tego stanu są zbliżone. To, co na pewno podnosi na duchu to fakt, o którym wspominasz - nie jesteśmy w tym sami. Każdego może to dotknąć. Czy nazywasz się Kowalski czy Jackman. Były w komentarzach jakieś porównania skali cierpienia, ocenianie czy to depresja czy tylko dół, odwoływanie się do diagnoz psychiatrycznych... Kochani, stop. Ocenianie jest jedną z paskudniejszych rzeczy, jaką można zrobić drugiemu człowiekowi. To jedna z przyczyn depresji. Ba, samobójstw nawet. A prawdą jest, że nigdy nie wiemy co siedzi w drugim człowieku. Przez co przechodzi. Jakie jest jego cierpienie. Nie raz słyszałam, że czyjś stan to "osobowość" (pracowałam wiele lat w katedrze psychiatrii) i nóż mi się w kieszeni otwiera na takie sformułowanie w ustach kogoś, kto nie ma za grosz empatii. Żyłam trochę czasu przy takich "osobowościach" i wiem, że to była depresja. Czy jakiś jej rodzaj. Mniejsza o to. Nie oceniajmy, a pomóżmy. Choćby rozmową. To bardzo dużo daje! Gosiu, wybacz, że tak długo, ale temat mocno ze mną rezonuje. Wspaniale, że stworzyłaś to wideo. Jest bardzo wartościowe ❤️❤️❤️❤️❤️
Dzięki Gosiu za ten film, za Twoją szczerość i otwartość, aż się wzruszyłam. Moja historia jest podobna. Odkąd znalazłam Twój kanał na UA-cam towarzyszysz mi w takich dla mnie trudnych momentach. Teraz też jest taki trudny dla mnie czas i dzięki codziennym ćwiczeniom z Tobą, medytacjom itp. jest mi łatwiej przez to przejść. Dzięki Ci za to i powodzenia!:)
Dziękuję, że jesteś 💚 Małgosiu, to właśnie Twoje praktyki, medytacje i inne filmiki pomogły mi przejść przez depresję. Czasami coś wraca ale i jest lepiej i czuję, że będzie dobrze! Proszę, nie przestawaj robić tego co robisz tutaj dla nas 😻
W idealnych INSTA czasach właśnie o to w Tobie chodzi Gosiu, że jesteś naprawdę świetną osobą dzieląc się z nami swoimi ciężkimi przeżyciami ❤️ to naprawdę dodaje otuchy patrząc na to jaką teraz jesteś osobą pełną ciepła, miłości, wdzięczności ❤️ to daje NADZIEJĘ na lepsze Jutro ❤️ dziękuję że jesteś
Masz rację Ulka dobrze to ujelas..."w idealnych insta czasach" ludzie nakładają się czyjegoś życia na insta i po tym oceniają że mają gorsze życie.... porównują się ... I może to być jedną z przyczyn że ludzie zaczynają łapać dołki i to poważne... Ocenianie siebie zbyt krytycznie i nie kochanie siebie i swojego życia, brak pomysłu na swoje życie min ma na ludzi negatywny wpływ... duża ilość informacji jakie ludzie ogladaja niekoniecznie wpływa pozytywnie niestety... trzeba na siebie uważać tak jak Gosia tłumaczy wszyscy idealnego życia nie mają perfekcyjnie to tylko na insta i fb wygląda. Nigdy przenigdy nie można i nie warto porównywać tego co widzimy ze swoim życiem. Szukać możliwości w swoim życiu pasji. Nie trudności. Pozdrawiam wszystkich 💗
Gosiu, uwielbiam Cię i Twój kanał, uważam że jest jednym z bardziej wartościowych w polskim YT. Dziękuję Ci za podzielenie się swoją historia depresji. Jednak jak zalecasz osobom w depresji aby się postaraly zmusić i na siłę się czymś zająć to po prostu czuje jak wszystko we mnie krzyczy. Jest bardzo dużo takich przypadków, że niestety ale bez pomocy farmakologicznej człowiek nie jest w stanie się zmusić. No ok, po kilku dniach zbierania sił uda mu się wyjść, zrobić coś "interesujacego" ale po tym będzie tak wykończony, że będzie musiał odpoczywać kilka następnych dni...kochani, oczywiście warto się próbować zmusic, ale jeśli nie dajecie rady to znak, że trzeba się udać do lekarza! Każdy z nas jest inny i każdy może a.inaczej przechodzić depresję b.inaczej ją odczuwać, dlatego niektórym rady wyjścia do ludzi pomogą a innych tak jak dla mnie będą absurdalne. Nie bójcie się iść do lekarza, nikt nie wciscnie wam leków na siłę, poza tym nie ma nic złego w braniu leków przez jakiś czas aby uratować siebie od tej męczarni jaka jest depresja. Życzę wszystkim dużo zdrowia i siły do walki o siebie❤❤❤
Dziękuję, że się tymi trudnymi rzeczami podzieliłaś. Widać, że nie było łatwo 😔 cieszę się, że coraz więcej osób, które obserwuje mówią o tych trudniejszych momentach, bo każdy je ma. Dzięki jeszcze raz i wszystkiego dobrego 💚 bardzo dużo dają mi Twoje filmy.
Gosiu między innymi ja prosiłam o taki film. Bardzo dziękuje. Trzymaj się dzielnie. I dla osób poniżej które oceniają depresja, nie depresja ... nie oceniajcie. Każdy ma swoją depresje i swoje granice 💚
Jestem ogromnie wdzięczna, że nagrałaś taki film i podzieliłaś się swoim doświadczeniem. Odnalazłam w Twojej historii, cząstkę własnej, która była dla mnie równie trudna, i z którą nadal po części się zmagam. W tamtym roku odnalazłam Twój kanał i uważam to za jedną z najlepszych rzeczy 2018 roku. Dziś oglądam Twój film i uważam go za jeden z najważniejszych w 2019. Dziękuję za to że jesteś ❤️
Gosia, to wazne co tu powiedzialas, choc podejrzewam ze dzielenie sie takimi rzeczami jest bardzo trudne. Nawet jesli nie jest to depresja zdiagnozowana, a przez dluzszy czas nie masz sily wyjsc z domu,zbyt mocno przeciazasz organizm probujac zrobic wszystko na raz, zamykasz sie w domu i/lub placzesz, to jest to mocno niezdrowe. Ja stawialam sobie zbyt duze wymagania, do tego stopnia, ze kazde najmniejsze potkniecie uwazalam za wielka tragedie. Bardzo podobalo mi sie wideo, oby sie w przyszlosci wszystko swietnie ukladalo! Pozdrawiam,
Gosiu, od jakiegoś czasu ćwiczę zTobą jogę, jestem Ci bardzo wdzięczna za każdy filmik, jesteś dla mnie wielką inspiracją pod każdym względem. Mam podobne problemy i wszystko o czym mówisz w tym filmiku zgadza się z tym co myślę. Wyjście do ludzi to podstawa. Dziekuję Ci serdecznie, to wielka odwaga, dzielić się takimi osobistymi przeżyciami z tysiącami ludzi. Jestem pełna podziwu dla Ciebie i wszystkiego co robisz. Jest w Tobie ogrom pozytywnych emocji, zauważyłam to już na pierwszej lekcji jogi z Tobą :) życzę Ci z całego serca powodzenia i dziekuję, że jesteś z nami.
Dziękuję Gosia ❤ trafiłam na twój kanał UA-cam kiedy sama zmagalam się z depresją, bywały tygodnie kiedy w ogóle nie wychodziłam z łóżka, leżałam i zatapialam się w morzu negatywnych myśli, fizycznie nie miałam siły na nic, nawet na spacer, leżałam i wydawało mi się, ze tak już będzie zawsze. W momencie jednego z przeblysków, że może jednak coś że sobą zrobię trafiłam tutaj. I zaczęłam praktykować jogę. Na początku nic mi nie wychodziło, ale sam fakt, że wyszłam z łóżka dał mi wiele siły. Małymi kroczkami wyszłam z depresji ale nie zrobiłbym tego, gdyby nie Ty i wszyscy wspaniali ludzie, którzy tu zaglądają. Dziękuję Wam ogromnie. ❤
Twoja historia przypomniała mi jak ja sama kilka lat temu również bardzo źle znosiłam izotretynoinę. Dla osób, które nigdy nie miały problemów z cerą podawanie ich jako przyczynę stanów depresyjnych może wydawać się wyolbrzymione lub śmieszne, natomiast z własnego doświadczenia wiem, że jest to niesamowicie trudne nie tylko ze względu na nasz wygląd, ale czasami nawet na ból skóry, który towarzyszy uśmiechowi lub wszelkiej mimice. Lek pomógł mi, natomiast opłaciłam to okresem okropnego samopoczucia zarówno fizycznego jak i psychicznego. Bliscy zwracali uwagę na to, że zamykam się w sobie i inaczej się zachowuję, natomiast dla mnie świat był trochę tak jakby oddalony o 2 metry i nie potrafiłam zachowywać się inaczej, zwyczajnie nie miałam na to siły. Obecnie również przechodzę trudny okres, natomiast przyłączam się do apelu Gosi aby w momentach kryzysu myśleć o tym, że to nie będzie trwało wiecznie. Powiedzenie sobie w głowie „TO MINIE” jest zbawienne. Czasami perspektywa poprawy jest daleka, ale jest. Nie bagatelizujmy swoich problemów, czasami świadomie robimy to nie chcąc samemu stawiać sobie diagnozy „depresja” ze względu na to, że wiemy, iż jest to poważna choroba mogąca mieć nieodwracalne i tragiczne skutki... no a przecież z nami nie jest „aż tak źle”, bo całe szczęście dalecy jesteśmy od myśli samobójczych. Nie zwalnia nas to jednak z monitorowania stanu swojej psychiki i słuchania siebie, zadawania sobie pytań i definiowania emocji. Nie wstydźmy się swojej wrażliwości, która w dzisiejszych czasach wydaje się być bardziej przekleństwem niż darem. Wszystkim, którzy to czytają życzę spokojnego nowego roku. Abyśmy przeżyli go dbając o nasze zdrowie i bliskich. Cokolwiek się stanie - wszystko jest po coś, i abyśmy za rok byli bogatsi o nową wiedzę i doświadczenia - mądrzejsi o ten jeden rok. POZDRAWIAM WAS KOCHANI i przypominam, że jeśli ktoś dalej ma kaca to joga jest na niego rewelacyjna. ♥️💪🏼
Gosiu 😍 jesteś wspaniała, słuchałam Ciebie z Uważnością o tak jakbym opowiadała moją historię. Moja droga w obecnej chwili jest bardzo podobna. Rozeszlam się, rozwijam się i joga oraz medytacje, wejście w głąb siebie swojej świadomości. To jest lekarstwo. Trzymaj się cieplutko ♥️ Z Tobą praktyka jogi koi moje ciało umysł i serce ♥ ♥️ Wszystkiego pięknego w Nowym 2020 Roku ‼️ 🥂 🍾
Pięknie powiedziane o trudnej chorobie. Miałam w otoczeniu bliska osobę zmagająca się przez 20 lat z ta choroba. Rzeczywiście czasami nasze rady mogą bardziej zaszkodzić niż pomoc. Z chorym trzeba być, wspierać go i dodawać otuchy , pomagać czasami w codziennych sprawach... Bardzo trudny i jakże na czasie temat choroby XXI wieku
Gosiu dziękuję Ci za ten filmik. Ostatnio jestem w takim dołku emocjonalnym, ale widzę juz poprawę wlasnie dzięki medytacji z Tobą. Bylam też już na pierwszych zajęciach jogi i będę ja kontynuować w przyszłym roku. Pozdrawiam i życzę samych radosnych dni w Nowym Roku 😙
To naprawdę wspaniałe, że udało Ci się wyjść z takiego stanu bez pomocy z zewnątrz. Myślę, że to świadczy o niesamowitej sile woli oraz dużej samoświadomości, to bardzo cenne. Ja niestety nie miałam tego szczęścia ale to również nic złego. To co było najbardziej przerażające to z jednej strony uczucie kompletnej niemocy, brak siły w ciele, umyśle, permanentne zmęczenie, ciągła płaczliwość, brak poczucia sensu i motywacji a z drugiej strony w jakimś stopniu byłam świadoma co się ze mną dzieje - rozumiałam to ale nie byłam wstanie przebić się przez moją własną psychikę/organizm który był w totalnej nierównowadze. Z jednej strony bombardowały mnie myśli, że wszystko jest bezsensu i nie będzie lepiej i może i dobrze, czułam że lepiej będzie odpuścić i zamknąć się w pokoju pod kołdrą - ale z drugiej strony coś mi nie pozwalało tak myśleć, czułam że sama o siebie podświadomie walczę i jak tylko umiałam wołałam o pomoc otoczenie. Udało mi się rozpocząć psychoterapię oraz aby w równowadze emocjonalnej skończyć studia rozpoczęłam brać leki. Moje samopoczucie zaczęło się zmieniać z dnia na dzień, chociaż bardzo trudno było na początku sobie pomóc. Byłam bombardowana wypowiedziami, że jak już do psychiatry idę to masakra, że to niski upadek, że jak teraz sama sobie nie poradzę to co będzie potem - to były bardzo złe i niewłaściwe słowa, bardzo krzywdzące. Tabu apropo depresji w Polsce jest bardzo szkodliwe. Ja na szczęście mimo strachu podjęłam się leczenia i teraz wiem, że to jedna z najlepszych moich decyzji w życiu. Nawet bym powiedziała, że cieszę z tego doświadczenia bo zapewne nie rozpoczęłabym wtedy terapii, która ogromnie dużo mi dała a terapia lekowa trwała raptem pół roku i żadnych przykrych konsekwencji w związku z nią nie miałam wręcz odwrotnie. :) Życzę wszystkim ludkom aby nie bały się sięgać po pomoc nieważne jak wydaje się, że jest źle.
Gosiu jesteś cudowną silną kobietą.Słucham twoich medytacji od kilku tygodni robie z tobą joge ,jak mam gorsze dni tylko twoj glos mnie uspokaja.Kocham Cię❤
Bardzo dziękuję, że o tym opowiedziałaś. Przeżyłam dokładnie to samo, jednak ciężko o zrozumienie, sama byłam na siebie wsiekła, że nie umiem sobie z tym poradzić i również poniżałam samą siebie, nie brakowało osób, które krytykowało jak mogę mieć takie stany z takiego powodu, przecież ludzie mają gorsze choroby. Owszem, nie można tego porównać, nikt, kto przez to nie przeszedł nie zrozumie. Chodzi o stany, do których nas to sprowadza, jak wpływa na postrzeganie samej siebie, na relacje z innymi, na to ile innych rzeczy możemy dodatkowo zepsuć i czuć się jeszcze gorzej. Być może to początek depresji, jedynie stany depresyjne, ważne czy zabraknie siły na walkę i wtedy przechodzi w chorobę czy znajdziemy rozwiązanie, nie poddajemy się i mamy to szczęście, że damy radę zmienić swoją sytuację. Przez długi czas to wzloty i upadki i po każdym upadku wydaje się, że już tej siły nie mamy. Ważne mieć świadomość, że wiele osób przez to przechodzi, wiele nie daje po sobie poznać, bo przecież to słabość, a każdy potrzebuje pomocy w takiej sytuacji zanim stanie się ona poważniejsza. Warto widzieć, że można sobie z tym poradzić, że kiedyś to mija i życie może kompletnie inaczej wyglądać, że jeszcze wiele możemy osiągnąć.
Jesteś cudowną osobą! Dzięki Twoim filmikom udało mi się zapobiec depresji, gdyż czułam, że jest z moją psychiką coraz gorzej. Również nałożyło się na to kilka spraw życiowych. Doznałam szoku pourazowego po wypadku samochodowym, nagromadziło się we mnie dużo stresu, z którym sobie nie potrafiłam poradzić. Przez przypadek natrafiłam na filmik "joga na stres" - byłam nastawiona nieco sceptycznie, ale wtedy miałam wrażenie, że chwycę się nawet brzytwy. Zrobiłam pierwsza jogę w życiu. Poczułam się lepiej, uspokoiłam oddech i było mi jakoś lżej. Przez kolejny rok traktowałam to jak lekarstwo i kilka razy w tygodniu robiłam "jogę na stres" - ciągle tylko ten jeden filmik. Poczułam że bardzo mi to służy. Na szczęście dzisiaj poradziłam sobie z tym stanem, ale ciągle wracam do Twoich filmów tym razem już tylko z powodu bólu kręgosłupa, a nie bólu duszy. Dziękuję Ci za wszystko i ściskam gorąco!
Inspirujący filmik. Wspominasz o medytacji... Kilkukrotnie robiłam do niej podejścia, jednak spełzy one na niczym. Jeśli miałabym wybrać jedno postanowienie noworoczne, niech będzie to właśnie medytacja. Powoli od podstaw i właśnie z pomocą Twoich wspaniałych filmików. Joga dzięki Tobie gości u mnie coraz częściej 😊 pozdrawiam i życzę samych radości, pomyślności i powodzenia w Nowym Roku 😉
Gosiu, dziękuję że dzielisz się z Nami Twoją historią. Nawet nie wiesz jak dobrze Cię rozumiem. Ja z problemami z cerą zmagałam się bardzo długo. Wszystkiego dobrego! ♥
moja koleżanka ma podobnie jak Pani czyli właśnie takie stany jakieś tylko smutne myśli itp. więc wysłałem jej ten film i powiedziała że ma teraz podobnie i mam nadzieje że jej pomoże sam też z nią pisze i poprawiam jej chumor na różne sposoby i staram się jej w jakiś sposób pomuc i skoro ona ma teraz podobnie jak Pani kiedyś to zapewne ten filmik jej pomoże i sam też lubie czasem medytować i uprawiać joge dziękuje że Pani nagrywa takie fajne i pomocne filmy
Przechodziłem przez podobną drogę, gdzie pierwsze skrzypce grał Izotec. Pomógł z problemem skórnym ale psychika również ucierpiała. Każdy film poruszający temat depresji jest społecznie przydatny. Brawo za odwagę :)
Gratuluję odwagi za nagranie takiego filmu, sama się z tym zmagałam i choć czasem miewam chwile przypominające te z czasów choroby to wiem, że nie jestem sama i da się z tego wyjść. Cudowna miniaturka Pani Małgosiu, szczęśliwego nowego roku!
Bardzo dziękuję za ten filmik. Teraz jest u mnie ciężko, mam dokładnie taką samą sytuację jak Ty kiedyś. Czuję się samotna i nie wiem co będzie. Dziękuję Ci Gosiu za Twój spokój i prawdę :)
Małgosiu, bardzo fajny filmik - tak bardzo potrzebujemy innych dookoła nas, kiedy mamy złe dni i myśli...dzięki osobom takim jak Ty będzie i jest nam lepiej. To dzięki twoim praktykom jogi i nie tylko łatwiej nam zmagać się z różnymi *pochmurnymi* nastrojami. Pomagaj nam nadal i my będziemy pomagać Tobie... całuski dla Ciebie i Twoich bliskich... Parlin-Dosia
Cieszę się, Gosiu, że podzieliłaś się z nami swoją ważną historią. Mam szczerą, ogromną nadzieję, że komuś pomogą Twoje sposoby -- ale z perspektywy osoby chorej wiem, że to nie są porady dla osób z depresją. Gdyby w moim najgorszym stanie ktoś mi powiedział, że "nie tylko ty chorujesz", nie zrozumiałabym tego jako "nie jesteś w tym sama", a "inni mają gorzej, przestań biadolić". I pewnie bym temu przytaknęła, czując się jeszcze gorzej ze swoimi słabymi myślami, jakbym nie miała prawa odczuwać tego, co czułam, bo są osoby, którzy cierpią bardziej i to oni mają pełne prawo do płaczu, zamykania się w pokoju, leżenia w łóżku przez cały dzień i poczucia, że lepiej byłoby, gdyby się zabili. Dziękuję Ci za szczerość i otwarcie się dla nas
Dziękuję za ten film. Zmagałam się z depresją przez kilka dobrych lat w tym roku będę kończyć 17 lat. I polepszyło się u mnie tylko dlatego że zmusiłam siebie żeby sięgnąć po pomoc i pójść do psychiatryka. Po dobrych dwóch miesiącach wróciłam do domu i czuje się super. Poznałam super ludzi, mam teraz dobre kontakty z rodziną o czym marzyłam, mam nowe pasje i co najważniejsze jestem w końcu szczęśliwa. Więc ludzie nie bójcie się sięgać po pomoc, bo życie jest piękne i nie warto go marnować. Warto sięgać po pomoc, warto żyć. 😊
Gdy słuchałam Twojej opowieści to wiele podobieństw u siebie zauważyłam. Przede wszystkim ciężka praca nad wyglądem fizycznym (dużo biegałam i ćwiczyłam z E. Chodakowską), perfekcjonizm, wszystko zrobione na "wczoraj" i najlepiej jak tylko potrafię i bardzo dużo kontroli siebie samej. Pamiętam, że od dziecka już tak było. Do tego jeszcze nieśmiałość, brak wiary w siebie, że są ode mnie lepsi. W pewnym czasie to wszystko się nasiliło, gdy zmieniłam pracę, a w niej pojawił się mobbing. Jeszcze bardziej odczuwałam pewne rzeczy, gdy widziałam jak mój pracodawca źle traktował także innych pracowników. W końcu czara się przelała i trafiłam do lekarza. Czułam się bardzo chora. Moje ciało, mój organizm "krzyczał", że za dużo tego wszystkiego. Włosy mi wypadały, jelita bolały, lewe płuco bolało, w sercu odczuwałam kłucie, szybkie uderzenia i cały czas zimne dłonie i stopy. Ciągły lęk czy dam sobie radę...Badania wyszły książkowe i trafiłam dalej, gdzie zdiagnozowano depresję i zaburzenia lękowe. Powoli z tego staram się wychodzić. Od wakacji wspomagam się jeszcze jogą, która daje mi dużo przyjemności i odprężenia. Uczę się jak być dla siebie dobrą i dbać przede wszystkim o siebie. Nie jest to takie proste. Życzę powodzenia wszystkim, którzy chcieliby pożegnać się z depresją!
Lubię stwierdzenie, że myśli nie są ani złe ani dobre, wg mnie są negatywne lub pozytywne, ale często te negatywne są nam również bardzo potrzebne, bo alarmują o tym co się w nas dzieje niepokojącego. Ważne aby nie utożsamiać sie z tą myślą, tylko tak jak Małgosiu mówisz, zauważyć ją, zauważyć że to jest tylko ulotna myśl, a czasem nawet wypadałoby zastanowić się nad tą negatywną myślą, nad jej pochodzeniem, źródłem, bo być może przyszła w konkretnym celu... a później ją puścić, pozwolić odejść.. Pozdawiam! 💗
Mam ostatnio gorszy czas (byłam na lekach, już nie jestem), i myślałam o tym wszystkim. A teraz zobaczyłam filmik od Ciebie i myślę "niemożliwe!! Gosia i depresja?". Zabieram się za oglądanie, mam nadzieję, że nabiorę trochę sił. Pozdrawiam Ciebie ciepło
Gosiu pomijając fakt czy to depresja czy stan depresyjny to jestem pełen podziwu, że wyszłaś z tego samodzielnie. To wszystko o czym mówisz może bardzo pomóc, jednak często osobą z depresją ciężko jest się zmusić żeby np wyjść do ludzi. Dlatego mam nadzieję, że to wideo oglądają osoby, które mają kontakt i chcą pomóc takim ludziom. Niech zwrócą uwagę czego takie osoby potrzebują i co czują. Jesteś mega silną kobietą - aby podzielić się tak osobistymi przeżyciami trzeba mieć poukładane w głowie. Pozdrawiam i szczęśliwego Nowego Roku
Dziękuję Ci Gosiu xxx filmik w idealnym momencie. Wspaniała jest Twoja joga miłości na momenty nie lubienia siebie. Robisz fantastyczna robote Twoimi praktykami. Niestety w tym roku przegapiłam spotkanie z Tobą w UK ale mam nadzieję że będzie jeszcze w przyszłości. Wszystkiego pięknego w 2020 roku życzę Tobie, sobie i wszystkim tutaj powyżej i poniżej. 🧘♀️
Ważne jest ,aby mówić o takich problemach. Ja walczyłam z nerwicą. Łatwo nie było. W dużej mierze wyciszenie i joga z Tobą mi pomogły. Dziś sama piszę blog o nerwicy,obrocilam ja na moja korzyść. Dlatego trzeba mówić i dzielić się swoimi przeżyciami ❤
Hej Madziu 🤗 jak nazywa się twój blog bardzo chętnie poczytam, ponieważ też zmagam się z nerwicą. Pisząc " walczylam" rozumiem że masz te problemy za sobą i chciałabym wiedzieć jak sobie z tym poradziłaś 😊💜
Dziękuję za nagranie, ja właśnie zmagam się z ciężką depresją, po przechorowaniu covid, bardzo się staram i walczę ale nie poprawia się, a to już pół roku mija od choroby, depresji i mgły pocovidowej dostałam 1.5 miesiąca po chorobie
Mi trzy lata temu pomogła dosyć mroczna, ale prawdziwa świadomość: że nikt nie jest w stanie mi pomóc i tylko ja mam dostęp do tego, co kryje się w moim umyśle i sercu. Świadomość, że im dłużej czekam na bohatera z zewnątrz, tym jest gorzej - dopóki sama czegoś nie zrobię, dopóki sama nie podejmę decyzji, to nic się nie zmieni. Oczywiście drugi człowiek może nas poprowadzić (psycholog, psychiatra, ktoś bliski), jednak najprawdziwszy i najbliższy dostęp do naszej podświadomości mamy my sami. Szczerość do samej siebie, samowspółczucie i życzliwość do swojego odbicia w lustrze to były najbardziej uwalniające techniki dla mnie. Inspiracja tym, jak ja traktuję człowieka-przyjaciela, którego kocham, jak o nim mówię, jak o nim myślę, jak go wspieram, szanuję - i próba potraktowania siebie w ten sam sposób, choć minimalnie tak samo serdeczne spojrzenie na swoją osobę, bo to ze sobą jesteśmy do końca życia i zasługujemy na swoją miłość najbardziej na świecie. Oczywiście również joga, medytacja, czytanie książek, edukowanie się - to zwłaszcza, bo kiedy człowiek nie wie, dlaczego skąd i jak powstają poszczególne stany, reakcje w mózgu, to myśli on, że jest jakiś nienormalny, zepsuty. Grunt to zrozumienie, jak to wszystko działa, i potraktowanie siebie litościwie i wspierająco. W najmroczniejszych czasach potrzebujemy siebie bardziej niż kiedykolwiek.
Dziękuję za ten film, Gosiu, i doceniam nagranie go, zwłaszcza, gdy nie był on łatwy dla Ciebie. Jesteś wspaniałą osobą, mało się odzywam, ale śledzę Twoje filmy na bieżąco. Życzę Ci dużo miłości i radości na nowy rok, abyś każdego dnia promieniowała tak jak do tej pory. ❤️
Piękne,mądre,;dziękujemy💙🌹
Też tak myślałam, że pomóc sobie mogę głównie ja sama. Powoli krok po kroku wyjść na prostą. Ten tok myślenia oddalał co roku moją wizytę u lekarza i szukania pomocy u psychologa , czy psychiatry. Jak już powoli było lepiej i łapałam życiową równowagę, znowu wydarzało się coś złego co mnie wytrącało i się rozsypywałam . Znów musiałam się pozbierać i powoli starać się załapać równowagę. W moim życiu spotkała mnie duża tragedia, wiedziałam od razu , że to jest już poza moimi siłami i muszę szukać pomocy u psychiatry i natychmiast zacząć brać leki, bo emocjonalnie to już mnie przerosło i nie ma innego wyjścia. Od tego momentu już minęło trochę czasu. Muszę przyznać , że dopiero po braniu leków, jak zobaczyłam różnicę między sobą, między tym że wreszcie mój mózg może nie być zamulony i zaczęłam odzyskiwać przejrzystość umysłową, uświadomiłam sobie, jak byłam chora i to przez wiele lat. Jak źle funkcjonowałam i to nie była moja wina, lenistwo itp brak złej organizacji i siły. To choroba, złe funkcjonowanie mózgu . Obecnie nie jestem jeszcze wyleczona, ale wiem teraz , że sama o własnych siłach na pewno nigdy bym z tego nie wyszła. Żałuję że nie poszłam do lekarza kilka lat wcześniej, bo moje życie mogłoby wyglądać inaczej dzięki temu. Nie miałam świadomości, nie zdawałam sobie sprawy , że ja mam depresję od ponad 10 lat. A to miało wpływ na wiele moich nie powodzeń, złych decyzji i brak sukcesów w życiu.
@@krefznosa Dziękuję Ci za tę wiadomość. Swój komentarz napisałam dwa lata temu, dziś też jest inaczej. Od stycznia uczęszczam na terapię. Za dużo rzeczy, tragedii, przerosło mnie po drodze. Należało zrzucić z siebie pelerynę: nie jestem bohaterem. Nie wiem ile czasu zajmie mi wyjście z tego miejsca w jakim się znalazłam i przerobienie ogromnej ilości rzeczy, ale też jestem w trakcie leczenia. Brak świadomości, to "nie miałam pojęcia" jest najsmutniejszym aspektem. Bo trzeba też samemu sobie wybaczyć własną niewiedzę, jak i opłakać to życie które "mogło wyglądać inaczej", bezpowrotna strata wielu lat i właśnie wszelkie decyzje/porażki, jakie się zadziały, a człowiek nie wiedział dlaczego, chciał dobrze i tylko zbierał coraz większy bagaż emocjonalny, też się frustrował, obwiniał, gdy robił wszystko co mógł aby żyć tak jak chciał i zwyczajnie nie mógł. Aż go to złamało. Grunt że poprosiliśmy o pomoc. Nigdy nie jest za późno by wyzdrowieć. Ciepło polecam książkę "Z czułością dla siebie" Geralda Huthera, zabieram się również za czytanie "Najszczęśliwszy człowiek na ziemi" Eddiego Jaku. Warto otaczać się ludźmi którzy też przeżyli katastrofy i czerpać od nich inspiracje, skądś czmychnąć tę nadzieję, którą samemu się utraciło a oni mogą w tym pomóc, oni wiedzą - tak czuję na ten moment, z tym rezonuję. Życzę ogromnie dużo powodzenia i trzymam kciuki, że będzie już tylko lepiej. Pozdrawiam i wierzę w Ciebie, w siebie i w innych, że cały ten ból kiedyś nadrobimy szczerym uśmiechem na twarzy i radością z codziennego wstania z łóżka 🍀
@@emmaesseus Na wzajem , polecam też oglądanie wykładów z psychologi z SWPS na yt. Są na wiele zagadnień, to świetni wykładowcy.
@@krefznosa Jak się teraz czujesz? Bierzesz leki czy uczęszczasz może na jakąś psychoterapię? Pozdrawiam!
Pani Małgosiu, dziękuję za takie szczere wyznanie ,to BARDZO cenne i pomocne dla innych ,bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie ❤❤❤❤❤❤❤
Bardzo odważny film i wyznanie. Ogromny szacunek za prawdę w czasach, gdy najlepiej sprzedaje się tzw. życie idealne. Podziwiam Panią i myślę że jest Pani ogromną inspiracją dla wielu kobiet. ❤️❤️❤️❤️
Gosiu, dziękuję Ci za ten film. Zmagam się z nawracającą depresją od 12 lat. Obecnie znów mam nawrót, jestem na lekach, sytuacja była na tyle poważna, że miałam myśli samobójcze. Jestem przeciwniczką leków, ale... biorę je, gdy widzę, że są w stanie przerwać spiralę dążącą do śmierci. Jestem też na psychoterapii i chciałabym po raz kolejny uwierzyć, że z tego wyjdę już na dobre...
Gosiu kochana, nawet sobie nie wyobrażasz jak ja Cię uwielbiam 🥰 trafiłam na Twój kanał szukając medytacji na sen, ponieważ mam problemy z zasypianiem. Nawet teraz, jest druga w nocy, a ja znów nie śpię, ale to nic bo obejrzałam kilka kolejnych Twoich filmów i tylko się utwierdziłam w przekonaniu, że jesteś cudowną, piękną i mądrą kobietą, która robi mega robotę, pomagając innym w trudnych chwilach. Jesteś ze mną prawie co wieczór i tak już chyba zostanie, więc nagrywaj kochana na ile Ci starczy czasu, sił i ochoty. Całuje mocno 😘😍🥰
Dziękuję za ten film. Ćwiczyłam z Panią jogę. Nie myślałam, że kiedyś mnie dopadnie ta choroba. Ważne nagranie dla osób zamykających się z depresją.❤️
Dziękuję Gosiu za ten filmik! Myślę że ludzie dopiero wtedy uświadamiają sobie jaka to jest straszna choroba kiedy sami na nią zachorują. Mi pomogło że w odpowiednim czasie trafiłam do psychiatry i zaczęłam leczenie farmakologiczne. Miałam straszne wyrzuty sumienia że nie umiem sama sobie z tym poradzić, że inni maja gorze niż ja i też muszą jakoś żyć, czułam się strasznie. Bardzo istotne jest to o czym mówisz Gosiu, ale ważne też jest aby nie wstydzić się prosić o pomoc specjalistów, bo to może uratować życie, i żeby takich osób nie piętnować. Życzę wszystkim wszystkiego najlepszego i dużo dużo zdrowia w Nowym Roku!
Najważniejsze to być otwartym na różnego rodzaju pomoce - tym bardziej pomoc specjalisty. Wszystkiego dobrego! ❤️
Od stycznia 2019 roku zmagałam się ze stanami depresyjnymi. Raz było lepiej, a raz gorzej. Pod koniec roku gdy myślałam, że już jest lepiej, wracając z pracy zostałam napadnięta przez mężczyznę, byłam duszona i wciągana w pobliskie krzaki. W jakiś sposób się wydostałam z jego ucisku i wszystko dobrze się skończyło, jednak pozbawił mnie poczucia bezpieczeństwa i do tej pory nie wychodzę sama wieczorami z domu. Po tym wszystkim poczułam, że potrzebuje się oderwać od tego co jest złe w moim życiu. Zawsze chciałam ćwiczyć jogę, więc zrobiłam to, usiadłam na podłodze, wtedy jeszcze bez maty i włączyłam Twój film. Jestem z Tobą, może nie długo, bo regularnie ćwiczę dwa miesiące, ale za to ile się u mnie zmieniło. Nadal nad sobą pracuje, bo jeszcze długa droga przede mną, ale mam fundament. Dziękuję, że się dzielisz tutaj sobą, bo na pewno nie jestem jedyną osobą, której w ten sposób pomogłaś ♥
Bardzo mi przykro z powodu tego, co Cie spotkalo. Bardzo dobrze rozumiem, jak to jest byc pozbawionym najwazniejszej potrzeby czyli potrzeby bezpieczenstwa. Mam jednak nadzieje, ze zglosilas sie po profesjonalna pomoc. Prosze, nie probuj "leczyc" sie sama.
@@pinkvalentino Byłam u psychologa, jednak nadal szukam takiego, który był by dla mnie odpowiedni 🙂
@@patrycjapazdur1070 przykro mi bardzo,Patrycjo polecam psychoterapie,tylko to ci pomoże bo jest duża różnica między psychologiem a psychoterapeutą.powodzenia i bądż silna
Twój spokojny głos, urok w poruszania się i emenujące ciepło sprawiają, że naprawdę trudno uwierzyć, że otarłaś się o depresje... Z drugiej strony to najlepszy przykład pokazujący jak może być pięknie i za to dziękuje
Małgosiu serdecznie Ci dziękuje za ten fim. Zapewne nie jest łatwe otworzyć się przed obcymi ludzmi w internecie. Twoje słowa bardzo do mnie trafiły bo sam jestem na ostatniej prostej- mam nadzieje - wychodząć z głębokiej depresji gdzie miałem już myśli samobyjcze, brak sensu życia itp. Ja akurat korzystałem z pomocy prychiatry, farmakologi oraz z psychoterapii i była to ważna część mojego leczenia.
Natomiast spora część powrotu do zdrowia tak jak u Ciebie wiązała się z uświadomieniem sobie problemu, poznaniem depresji, znalezieniem chociażby w internecie ludzi po depresji, wyjścia do ludzi. Podobnie jak Ty najpierw wywierałem na siebie presję narzucając sobie dużo obowiązków i przez to w pewien sposób pastwiąc się na sobie.
Z czasem zrozumiałem że trzeba zwolnić, zadbać o siebie, pozwolić sobie na płacz, na słabszy dzień, odpocząć. Jestem teraz własnie na etapie medytacji, jogi, dbania o siebie, wsłuchiwania się w siebie.
Bardzo Ci Małgosiu dziękuję za Twoją historię - przedewszystkim dlatego że znalazłem wiele wspólnych etapów które sam przechodziłem , a teraz widząć Ciebie spokojną , zdrową i realizującą się w życiu dajesz nadzieje i perspektywy ludzią po epozodach depresyjnych.
Serdecznie Ci dziękuję i w Nowym Roku życzę Tobie oraz wszystkim Twoim widzą zdrowia psychicznego i fizycznego. Dbajcie o siebie.
PS.
Nigdy nie myślałem że depresja dopadnie również mnie - 2 metrowego faceta, pewnego siebie, optymistę życiowego.
A jednak podobnie jak u Ciebie (choć każdy ma swoją własną historię) nałożyło się u mnie kilka spraw - praca, koniec związku, wypadek, bezrobocie, przeprowadzka, utrata kontroli i stabilności. To wszystko złożyło się na kryzys który przeciążył mój układ nerwowy i zdolności radzenia dobie co zakończyło się depresją. Po 2 latach szukania, błądzenia , walki wychodze na prostą :)
Bardzo serdecznie dziękuje Ci Gosiu za ten film. Serdecznie pozdrawiam.
PS 2.
Jak pierwszy raz trafiłem na Twoje filmy z jogą to pierwszą myśl jaką miałem to była myśl że przeszłaś kryzys w życiu i dzięku jego pokonaniu nauczyłaś się dbać o siebie ;)
Dziękuję :)
Dziękuję Ci za to, że podzieliłaś się swoją historią. Od lat borykam się z tym problemem, ciągle mając poczucie jakiegoś naznaczenia... ,odstawania. Brakuje mi świadomości otoczenia.., akceptacji i zrozumienia, bez chęci naprawiania mnie, dawania rad. Bycia blisko i utulenia każdej emocji, zaakceptowania jej, i zgody na jej wybrzmienie. Dziękuję Ci, że jesteś
Dziękuję Gosiu. Joguję z Tobą dopiero od dwóch tygodni, ale już jestem zarówno Tobie, jak i sobie bardzo wdzięczna. A teraz idę troszkę popłakać. Raz jeszcze dziękuję!
Dzięki za ten film. Pamiętam też Twój film o porodzie - obydwa boleśnie szczere, aż miejscami coś ściskało mnie za gardło, ale dające nadzieję. Niesamowite jest to, że to depresja pchnęła Cię w kierunku, którym podążasz teraz - ku jodze i samorozwojowi. Podoba mi się to, że jesteś taka prawdziwa - sama to przeżyłaś i nie boisz się przyznać do własnej słabości.
Bo jesteśmy tylko i aż ludźmi... ❤️
Dzięki Gosia, jesteś wspaniała
Ściskam Cię serdecznie i dziękuję, że się tym dzielisz. Na to trzeba znaleźć w sobie odwagę, żeby się obnażyć. Ale pokazywanie słabości jest jedną z największych oznak ogromnej siły człowieka, który się odsłania.
To, co zrobiłaś, jest bardzo ważne i bardzo cenne. Dziękuję :)
Bardzo ważnym krokiem w depresji jest dać sobie pomóc i o te pomoc poprosić. Nie zamykać się z tym w sobie razem ze strachem, ze jak ktoś to zobaczy, to nas odrzuci, to po nas.
Po nas, jak nie zobaczy.
Inna sprawa. Być smutnym, płakać, lub raczej cześciej być pustym, być nieznośnym dla otoczenia, ale z niego nie rezygnować. Znaleźć tych, którzy się nie odsuwają od ciebie w takim stanie i nie nienawidzieć tych, którzy cię jednak opuszczą - ludzie albo nie wiedzą, co robić, albo sami są na granicy i nie mają siły cię wspierać i albo sami jeszcze o tym nie wiedzą, albo boją się do tego przyznać (w GOPR jest powiedzenie - Najlepszy ratownik, to żywy ratownik. Jak ktoś jest w podobnym stanie, może cię nie unieść i nie miej do niego o to żalu).
Słowo klucz NA SIŁĘ. Mi terapia włożyła do głowy "daj sobie poleżeć, daj sobie pozwolenie na rozwalenie się na kawałki, na dno, na upadek". Ale co dalej? Nie rozwalajcie się całkiem. Niech się cos obok tej kupki nieszczęścia dzieje. Na siłę.
Zanim upadniecie, przygotujcie sobie jakąś drabinę, wyciąg, materace, trampolinę. Bądźcie wtedy w procesie dobrej terapii - i nieograniczonej terminowo - żeby nie zostać samemu przypadkiem kilka miesięcy za szybko...
Albo miejcie przy sobie kogoś, kto zniesie wasze wychodzenie z dna. Kogoś, kto cierpliwie na was poczeka i bedzie DOBRZE wspierał - czyli jak?
Na pewno niczym w stylu "weź się w garść nareszcie".
Raczej takiego, co mówi:
"Bądź sobie w rozsypce, aż się nie poskladasz, ja tu będę, a tymczasem zrób to, o czym mowiłeś, że chciałbyś zrobić, a jak się wycofasz ze strachu i braku siły, to się tym nie zameczaj, tylko spróbuj za chwilę raz jeszcze. A tymczasem zrobmy cos razem. Chodź ze mną tam, gdzie nie bylas, a gdzie ja chodzę od dawna i będę tam twoim przewodnikiem"
Tylko po to, żeby odnaleźć odrobinę wiary w siebie i w realność świata. Ze tam nie ma nic strasznego. Ze inni się tez boją i nie są żadnymi tytanami. Ze nie jesteś gorsza/ gorszy od innych.
Nie boj się tego sprawdzić.
Gosiu! Dziękuję że jesteś 💛💛💛 sama teraz przechodzę przez depresję i uważam że porady, które udzielasz są strzałem w dziesiątkę. Sama medytuję (tez z Tobą) i uprawiam jogę i wychodzę na spacery i ćwiczę (z Ewą) po to właśnie żeby zająć swój umysł i ciało jak również po to żeby dobrze się czuć ze sobą, że robię coś dla siebie, tylko dla siebie i że o siebie dbam. A poza tym staram się czytać lub słuchać audiobooków, żeby zająć umysł i nie popaść w jej odchłań. A jeszcze poza tym staram się zdrowo odżywiać i wysypiać. Również korzystam z pomocy psychoterapeuty. 🌈
Jeśli jest wam źle, widzicie wszystko w czarnych barwach, macie jakieś stany lękowe czy wpadacie w histerię - zróbcie też badania poziomu witamin i minerałów. Niestety prywatnie... Niski poziom np. witaminy D, B12, problemy z hormonami strasznie źle wpływają na psychikę. Męczyłam się kilka lat, bliscy wysyłali mnie już do psychiatry, ale zrobiłam najpierw badania i zaczęłam się leczyć na stan przedcukrzycowy, uzupełniać witaminy, ćwiczyć, zdrowo jeść. Po pół roku - jak ręką odjął. Inne życie!
Jakie hormony poza tarczyca ?
Mam 18 lat lecze się na stany lękowe z atakami paniki oraz stany depresyjne, zaczęło się 5 lat temu po 4 latach nie umiałem już w końcu poszedłem do psychologa i wtedy się wszystko zaczęło, chodzę do psychiatry do psychoterapeuty i bardzo mi pomagają od Pani odcinki z medytacja / relaksacja czuje różnice i jest zdecydowanie lepiej 😊 Pani mi też ogromnie dużo pomogła, dziękuję bardzo 😊
Gosiu to właśnie Ty - Polska Mistrzyni jogi - pomogłaś mi wyjść z przedsionka piekła - jogowanie z Tobą pozwoliło mi oddalić i oswoić lęki, wzmocnić ciało i rozweselić ducha, nie wiem czy Ciebie to pocieszy - dowiedziałam się niedawno, że my depresanci odczuwamy bardziej smutek ale także nasze odczuwanie radości jest intensywniejsze i mamy możliwość poznania więcej kolorów życia. Gosiu dziękuję Tobie za wszystko, życzę Tobie wszystkiego czego tylko zapragniesz, a na marginesie jeszcze duuuuużo zdrowia, siły w chwilach słabości, nadziei w chwilach czarnych, słońca w chwilach burzowych, radości w chwilach płaczu, bliskości w chwilach samotności, trzymaj się ciepło bo już za 81 dni wiosna
Kasiu, Ty jesteś wiosną ❤️
Gosiu sluchając Twojej historii to tak jakbym widziała swoją historię😔. Również brałam retinoidy, byłam bezrobotna, moje małżeństwo było jedną wielką katastrofą. Czułam się tak jak Ty. Depresyjnie, samotna i zagubiona. Płakałam na każdym kroku. Wpadałam w histerię i ciągle wyżywałam się na wszystkich. Sama siebie miałam dosyć. Doprowadziło to do tego, że brak wsparcia od strony męża spowodował ze się rozstaliśmy. Zaczęłam medytować, wyciszać umysł. I po miesiącu zaczęły dziac się cudowne zmiany. Otrzymałam pracę w której jestem do dziś(to już 2 i pół roku). przez medytacje w ciągu tych dwóch lat wydarzyło się tyle dobrych rzeczy, których nie doświadczyłam przez 8 lat bycia w małżeństwie. Obecnie jestem w trakcie rozwodu. Zdałam sobie sprawę, że to przez niego tak źle się czułam. Okazał się totalnym kłamcą prowadzącym 2 życia. Dziś to wszystko jest już daleko za mną. Ciesze się życiem. Spotkałam mase cudownych ludzi. Mam nowych przyjaciół na których mogę liczyć. Zamknęłam tamten rozdział. Rok czasu brałam izotek. Miałam mase skutków ubocznych. Moja siostra również brała 9mies. ale ma cudownego męża, dziecko, rodzinę i przeszła historię z izotekiem o wiele lepiej niż ja. Bo ja miałam trudny czas, trudne małzeństwo i brak pracy. Dzis nie wyobrazam sobie życia bez pracy i ludzi. Piszę bloga. Podejmuje wspolprace z firmami kosmetycznymi. Jestem recenzentką. Odblokowałam się dzięki medytacjom i wyjsciem poza swoją świadomość. Dziękuję Ci za ten film. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku
Dziękuję, że się tym z nami podzieliłaś. Jesteś silną kobietą. Wszystkiego dobrego! ❤️
Pani Gosiu, bardzo przyjemnie się Pani słucha. Na kilka wskazówek z tego filmu wyniosę i uświadomiłem sobie też że już kilka z wymienionych przez Panią rzeczy robię. Zmagam się przede wszystkim z ogromną samotnością. Mimo młodego wieku (za kilkanaście dni - 28 lat) nie mam zbyt wielu znajomych a już tym bardziej przyjaciół. Każdy poszedł w swoją stronę i nie bardzo mają czas dla mnie. Staram się zmieniać swoje życie, poszedłem na siłownie, lepiej się odżywiam, zmieniam swoje nawyki na lepsze i czasami razem z Panią medytuję co jest pomocne lub po prostu relaksuje :) Super byłoby kiedyś Panią spotkać, chwilkę porozmawiać i osobiście podziękować za to że Pani jest i za to że przyczynia się Pani w pewnym stopniu do poprawienia mojego życia. Serdecznie Panią pozdrawiam, również wszystkich tych którzy mają jakiś problem z którym sobie nie radzą. Nie jesteście sami! Gdyby ktoś kto to czyta czuł się samotny i chciał porozmawiać, tak po prostu lub wygadać się do śmiało piszcie do mnie :) nawet w komentarzu, wtedy jakoś damy na siebie namiar np. na Instagramie lub Facebooku. Wiem że mogę tutaj napisać otwarcie wiele rzeczy ponieważ na kanale Pani Gosi są myślę że sami otwarci i dobrzy ludzie. Pozdrawiam !
Dziękuję. 💚
Gosiu, jesteś niesamowicie ciepłą osobą, o pozytywnej energii. Wypracowałaś sobie piękny stan umysłu. Gratuluję.
Twój głos budzi mnie każdego dnia. Mam w telefonie Twoje poranne medytacje, ćwiczę z Tobą jogę.
Cóż. Dobra robota. Dla siebie, ale też dla innych.
Życzę wszystkiego dobrego na Nowy Dobry Rok. 💫
To ja dziękuję! ❤️ To niesamowicie budujące móc przeczytać takie słowa ❤️
Miło, że można czuć wdzięczność wobec osoby, która staje się dla ciebie z czasem przewodnikiem. Coraz więcej rozumiesz, współodczuwasz, chcesz więcej..
Świetnie, że Twoje założenie jest takie, aby nagrywać wtedy kiedy będziesz czuła. To bardzo ważne, czuje się wtedy "serce" bardziej niż kiedykolwiek. Oczekuję z niecierpliwością na kolejne odcinki. Te pogadanki, w tym polecenia, są też super. Dzięki temu mam matę do akupresury, matę do jogi, a robię podchody na bluzę do jogi.
Zauważam same plusy? 🤔
😘
O smutnych rzeczach pięknie opowiedziane
Dziękuje
Serce roście ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
❤️❤️❤️
Gosiu, dziękuję Ci za ten film. Zmagałam się z depresją od ok. 7 lat, z okresami poprawy i pogorszeń, najróżniejszych leków, terapii... ale tak naprawdę dobrze czuje się dopiero od kilku miesięcy, odkąd (dzięki Tobie!) zainteresowałam się jogą, medytacją i buddyzmem. Dzięki Twoim praktykom oraz wykładom Ajahna Brahma spojrzałam na życie inaczej. Dziękuję za to, że jesteś i z całego serca życzę Ci wszystkiego, co najwspanialsze w Nowym Roku 🙏❤️
Justyno, dziękuję Ci ogromnie! Nawet nie wiesz jakie to dla mnie ważne ❤️ Wszystkiego dobrego na Nowy Rok i każdy kolejny! ❤️
Mnie pomógł ten sam skład Małgosia, Ajahm Brahm, medytacja, buddyzm. Wspaniałe. Dużo pracy jeszcze przedemna. A co powiesz Małgosiu o nerwicy lękowej jak jej zaradzić i oduczyc organizm od destrukcyjnych reakcji?
@@katarzynaty5545 wiem, że pytanie było kierowane do Gosi, ale na stany lękowe u mnie bardzo pomogła medytacja prowadzona i ćwiczenia oddechowe.
Dzień dobry Pani Małgosiu. Trafiłam na pani filmik dotyczący porannej jogi dla początkujących.
I maglowalam to kilka razy. Bardzo przypadł mi do gustu pani styl prowadzenia zajęć a przy okazji pani piękno zewnętrzne i wewnętrzne. Teraz słuchałam tego filmu i .........
I pomyślałam: warto żyć! Bo dla mnie jest pani niezwykła, motywujaca. Dziękuję 🦋
Dzień Dobry Małgosiu... .. .
Chciałbym Ci podziękować,za Twój kanał,Twoje filmy,zacznę od tego,że nigdy nie interesowałem się yoga, dopóki nie trafiłem na Twój kanal,miałem problemy ze snem i koncentracją i trochę jeszcze takich... .. ., pomyślałem,że spróbuję i odziwo przyszły efekty, zniknęły problemy ze snem.Jestes wspaniała osoba o slodkim głosie,pięknym uśmiechu i wspaniałej pasji.Pozdrawiam i dziękuję.
Bardzo Ci dziękuję. Zapisuję Twoje słowa w sercu ❤️
W imieniu osób tak jak ja zmagających się z bardzo trudnym czasem dziękuję Ci za ten film, Gosia ❤️ Aczkolwiek rację ma też Pani w jednym z komentarzy, że niestety słowo "depresja" jest ciągle bardzo nadużywane i w wielu przypadkach silnej depresji sport, zdrowe odżywianie, wychodzenie do ludzi nie będą w stanie pomóc, a sugerowanie ich przez bliskie osoby może nawet zrobić więcej złego niż dobrego.
❤️
Natalia Dokladnie. Silna deprecha to taki bol istnienia i bezsens wszystkiego, ze czlowiek nie ma fizycznej sily na jakikolwiek wysilek fizyczny mimo, ze fizycznie jest zdrowy. Nie ma sie ochoty widziec nawet najblizszych osob a co dopiero "wychodzic do ludzi". Tu juz takie pierdu pierdu nie pomoga, moze byc jako dodatek jak czlowiek choc odrobine stanie na nogi.
streetartsk nie zgodzę się. Ja przechodziłam przez podobny stan i nie wiem czy to była już depresja czy nie ale wiem, że są różne stadia i rodzaje depresji. Ja robiłam sobie podobne rzeczy - dyscyplina, perfekcja, pracoholizm potem. Nie byłam w stanie apatii pt. nic mi się nie chce, tylko właśnie w stanie gnębienia siebie samej. Wyszłam z tego bez leków i specjalisty i zdaje sobie sprawę, że może nawet to nie była depresja, ale jeśli myślałam o tym, że jestem nic nie warta i po co ja w ogóle żyje, miałam problemy ze snem i z nastrojami to jednak coś mi było.... moim zdaniem film bardzo potrzebny.
Według psychiatrów depresja jest bardzo rzadką i bardzo trudną do wyleczenia chorobą, a samo określenie "depresja" jest baardzo mocno nadużywane. Samo wychodzenie do ludzi, muzyka, odżywianie- nie pomogą nic przy prawdziwej depresji.
Gosia podzieliła się jedynie swoimi doświadczeniami i myślę, że może być jej teraz przykro czytając te komentarze, ale może to tylko moje zdanie. Ja chorowałam na anoreksję kilka lat temu (anoreksji również towarzyszą nastroje depresyjne), byłam długo w szpitalu i np. ćwiczenie jogi bardzo mi pomagało radzić sobie ze stresem i lękiem, byłam trochę spokojniejsza. To, że poznałam nowe koleżanki, dwie z nich to moje najlepsze przyjaciółki do dzisiaj, również bardzo mi pomogło. Myślę, że prostu każdy ma inną drogę do zdrowia. Mogę się mylić, bo moim głównym problemem była anoreksja, a nie depresja, ale nie warto oceniać po pozorach.:)
Dzięki Gosiu, że podzieliłaś się swoją historią. Nie jesteś sama
❤️❤️❤️
Gosiu, wspaniały przekaz - idealny na zakończenie roku. Skłania on do refleksji nad swoim życiem i podsumowaniem tego roku. Jestem wdzięczna za to, że Bóg wskazał mi właśnie Ciebie na mojej drodze ku rozwojowi osobistemu. Dziękuję za to, że jesteś. Wiele się od Ciebie uczę! Życzę Ci w Nowym Roku samych życzliwych ludzi, harmonii z samą sobą, spokoju i radości z codzienności! Namaste 😊
Namaste Kochana ❤️
Dziekuje, ze sie podzielilas swoja historia, mi Twoje slowa bardzo pomagaja ❤️ teraz rozumiem dlaczego Twoje medytacje tak sa cenne dla mnie, dziekuje ❤️❤️❤️
Bardzo dziękuję ❤️
Małgosiu jesteś wspaniałą osobą i dziękuję Ci za wszystkie Twoje filmy. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego co najpiękniejsze w Nowym Roku.
Dziękuję i samych dobroci dla Ciebie ❤️
Dziękuję Gosiu za to, że tak się przed nami otwierasz. ❤️I za odwagę, bo opowiedzenie tej historii na pewno nie było łatwe.💞
Gosiu, to wspaniałe czym się z nami podzieliłaś. Jestem Ci prawdziwie wdzięczna za treści jakie udostępniasz. Sysem wartości o którym wspominałaś ostatnio na Instagramie, to nagranie i inne zmuszają mnie do przemyśleń, do zastanowienia się nad sobą. Ostatnio czuję takie przygnębienie, smutek, że inni latają po świecie, a ja siedzę w domu. Martwię się o przyszłość, później zaczynam martwić się tym, że się martwię, aż w końcu tworzy się takie błędne koło. Od jakiegoś czasu praktykuję z Tobą jogę o poranku kiedy mam czas. Ona pomaga pobudzić ciało i umysł. Dziękuję Ci za inspirację do działania, traktowania siebie naprawdę dobrze i pytanie siebie czego ja właściwie teraz chcę. Bardzo pomagasz mi na co dzień, jesteś osobą piękną na zewnątrz jak i wewnątrz i robisz dobre rzeczy dla innych (joga, takie filmiki jak ten). Życzę Ci dumy z siebie, bo naprawdę na nią zasługujesz. Dziękuję!
Rewelacyjny post! Mocno się utożsamiam z nim, sama jakis czas temu przechodziłam bardzo ciężki dla siebie okres, i bałam się ze jestem z tym po prostu sama. Jak uświadomiłam sobie ze tak nie jest to mi po prostu ulżyło. Pomogła mi joga z Tobą. Zaczęłam się słuchać siebie. Czego ja tak naprawdę chce i co czuje. Ze jak jestem zła to jestem zła i to nie jest nic złudnego. I jak chce mi się plakac to na pewno jest ku temu powód i czemu mam być za to zła na siebie. Dziękuje za ten filmik ❤️ jestem Twoja wielka fanka już od dwóch lat, i myśle ze to długo się nie zmieni 💕
Dziękuję, że jesteś 😍 oraz dziękuję za te dobre słowa. Zawsze gdy Ciebie słucham to moje serduszko zalewa fala miłości i wdzięczności. 😍
Natalio, masz w sobie piękne uczucia ❤️
U mnie punktem zwrotnym było uswiadomienie sobie, że na mój stan wpłynęły czynniki niezależne ode mnie. Nie byłam świadoma wielu rzeczy. Ważne było odkrycie źródła problemu. Pomógł mi terapeuta. Trzymam kciuki za wszystkich Was, którzy szukają swojej drogi! ❤
Uwielbiam Cię. Od chyba samego początku oglądania Twoich filmików bardzo Cię polubiłam i mogę szczerze powiedzieć że jestem moja inspiracja. A to, że miałaś stany depresyjne- depresję..że widzę/ słyszę że nie jesteś idealna i sama ciągle o tym mówisz jestem dla mnie jeszcze większą motywacja do zmian w moim życiu. Daleki mi do Ciebie ale jestem na początku swojej drogi i kiedyś osiągnę to co chce. Dziękuję Ci
Gosiu, życzę Ci żeby już nigdy więcej nie dopadł Cię taki stan. Duuużo radości, zdrowia i spokoju duszy. I pociechy z malutkiej. 😘🌈🌠💝
Dziękuję Ci, życzę tego nam wszystkim ❤️
Bravo za odwage! Lubie z Toba cwiczyc ,nie sadzilem,ze mialas problem z depresja. Wielu ludzi kreuje swoj wizerunek na kanalach YT ale kazdy chyba wie ,ze zycie tak nie wyglada.Tym bardziej szacunek dla Ciebie, ze potrafisz mowic i o ciemnych stronach zycia a przekaz w moim odczuciu plynie z serca i jest prawdziwy.Widac , ze jeszcze przezywasz to wracajac pamiecia do tamtych czasow. Pamietaj ,ze wszystko w naszym zyciu jest po cos i determinuje to kim stajemy sie w przyszlosci. To moj pierwszy komentarz dla Ciebie Gosia Pozdro
Dziękuję Ci bardzo. Wiem, że wszystko jest po coś, ten czas ukształtował to, kim jestem teraz. Pozdrawiam ciepło.
Gosia do tej pory widziałam cię tylko jako fajną instruktorkę jogi... kogoś kto wie jak poprowadzić moje ciało żebym czuła się z nim wygodnie.,ale kiedy posłuchałam twojej historii z chorobą którą przeszłaś będąc w ciąży...i dziś o depresji... jesteś mi kimś bliższym...namaste
Malgosiu wszystkiego wspaniałego w Nowym Roku...cwiczę z tobą codziennie rano i medytuję! Bardzo mnie motywujesz i inspirujesz!!! Amelia
Fajnie, że o tym mówisz. Wiem jak to pomaga gdy się o tym mówi.
I dobrze się czasem wygadać... ❤️
Gosiu, to najwspanialszy film jaki mogłaś dać innym, niezwykle mądry i pomocny, dziękuję Ci za niego ogromnie😍 Daje ogromną motywację i wsparcie, jesteś wspaniałą osobą.
Bardzo Ci dziękuję. To dla mnie ogromnie ważne ❤️
Kochana Gosieńko! Bardzo Ci dziękuję za ten film i podzielenie się swoimi doświadczeniami i emocjami. Praktycznie wszystko o czym mówisz było też moim udziałem. Na szczęście udało mi się uniknąć leczenia skóry tym paskudnym lekiem, ale reszta jest mi boleśnie znana... Zresztą ze skórą wciąż mam problem i w związku z tym mocne poczucie wstydu jest mi znane (i jest to naprawdę ogromny problem degradujący poczucie wartości, który mogą zrozumieć tylko osoby, które to przeżyły). Moje problemy skórne to głównie podłoże emocjonalne, ale pracuję nad tym. Oczywiście moja historia depresji jest inna, tak samo jak każda historia osoby, która przez to przeszła, ale uczucia, myśli, słowa, zachowania charakterystyczne dla tego stanu są zbliżone. To, co na pewno podnosi na duchu to fakt, o którym wspominasz - nie jesteśmy w tym sami. Każdego może to dotknąć. Czy nazywasz się Kowalski czy Jackman. Były w komentarzach jakieś porównania skali cierpienia, ocenianie czy to depresja czy tylko dół, odwoływanie się do diagnoz psychiatrycznych... Kochani, stop. Ocenianie jest jedną z paskudniejszych rzeczy, jaką można zrobić drugiemu człowiekowi. To jedna z przyczyn depresji. Ba, samobójstw nawet. A prawdą jest, że nigdy nie wiemy co siedzi w drugim człowieku. Przez co przechodzi. Jakie jest jego cierpienie. Nie raz słyszałam, że czyjś stan to "osobowość" (pracowałam wiele lat w katedrze psychiatrii) i nóż mi się w kieszeni otwiera na takie sformułowanie w ustach kogoś, kto nie ma za grosz empatii. Żyłam trochę czasu przy takich "osobowościach" i wiem, że to była depresja. Czy jakiś jej rodzaj. Mniejsza o to. Nie oceniajmy, a pomóżmy. Choćby rozmową. To bardzo dużo daje! Gosiu, wybacz, że tak długo, ale temat mocno ze mną rezonuje. Wspaniale, że stworzyłaś to wideo. Jest bardzo wartościowe ❤️❤️❤️❤️❤️
Dzięki Gosiu za ten film, za Twoją szczerość i otwartość, aż się wzruszyłam. Moja historia jest podobna. Odkąd znalazłam Twój kanał na UA-cam towarzyszysz mi w takich dla mnie trudnych momentach. Teraz też jest taki trudny dla mnie czas i dzięki codziennym ćwiczeniom z Tobą, medytacjom itp. jest mi łatwiej przez to przejść. Dzięki Ci za to i powodzenia!:)
Dziękuję, że jesteś 💚 Małgosiu, to właśnie Twoje praktyki, medytacje i inne filmiki pomogły mi przejść przez depresję. Czasami coś wraca ale i jest lepiej i czuję, że będzie dobrze! Proszę, nie przestawaj robić tego co robisz tutaj dla nas 😻
Dziękuję Kasiu, jesteś silną kobietą ❤️
Gratuluje Małgosiu.Jesteś teraz najlepszą wersja siebie.Oby coraz lepszą.Powodzenia
❤️
Gosiu, dziękuję ze podzieliłaś się swoją historia ♥️
W idealnych INSTA czasach właśnie o to w Tobie chodzi Gosiu, że jesteś naprawdę świetną osobą dzieląc się z nami swoimi ciężkimi przeżyciami ❤️ to naprawdę dodaje otuchy patrząc na to jaką teraz jesteś osobą pełną ciepła, miłości, wdzięczności ❤️ to daje NADZIEJĘ na lepsze Jutro ❤️ dziękuję że jesteś
Nie jestem idealna i nie chcę się na taką kreować. Cieszę się, że dostrzegacie, że jestem zupełnie normalną dziewczyną - tak jak Wy ❤️
Masz rację Ulka dobrze to ujelas..."w idealnych insta czasach" ludzie nakładają się czyjegoś życia na insta i po tym oceniają że mają gorsze życie.... porównują się ... I może to być jedną z przyczyn że ludzie zaczynają łapać dołki i to poważne... Ocenianie siebie zbyt krytycznie i nie kochanie siebie i swojego życia, brak pomysłu na swoje życie min ma na ludzi negatywny wpływ... duża ilość informacji jakie ludzie ogladaja niekoniecznie wpływa pozytywnie niestety... trzeba na siebie uważać tak jak Gosia tłumaczy wszyscy idealnego życia nie mają perfekcyjnie to tylko na insta i fb wygląda. Nigdy przenigdy nie można i nie warto porównywać tego co widzimy ze swoim życiem. Szukać możliwości w swoim życiu pasji. Nie trudności. Pozdrawiam wszystkich 💗
Gosiu, uwielbiam Cię i Twój kanał, uważam że jest jednym z bardziej wartościowych w polskim YT. Dziękuję Ci za podzielenie się swoją historia depresji. Jednak jak zalecasz osobom w depresji aby się postaraly zmusić i na siłę się czymś zająć to po prostu czuje jak wszystko we mnie krzyczy. Jest bardzo dużo takich przypadków, że niestety ale bez pomocy farmakologicznej człowiek nie jest w stanie się zmusić. No ok, po kilku dniach zbierania sił uda mu się wyjść, zrobić coś "interesujacego" ale po tym będzie tak wykończony, że będzie musiał odpoczywać kilka następnych dni...kochani, oczywiście warto się próbować zmusic, ale jeśli nie dajecie rady to znak, że trzeba się udać do lekarza! Każdy z nas jest inny i każdy może a.inaczej przechodzić depresję b.inaczej ją odczuwać, dlatego niektórym rady wyjścia do ludzi pomogą a innych tak jak dla mnie będą absurdalne. Nie bójcie się iść do lekarza, nikt nie wciscnie wam leków na siłę, poza tym nie ma nic złego w braniu leków przez jakiś czas aby uratować siebie od tej męczarni jaka jest depresja. Życzę wszystkim dużo zdrowia i siły do walki o siebie❤❤❤
tyna81 bardzo mądra wypowiedź. Dziękuję za nią... wszystkiego dobrego!
Dziękuję Ci za te słowa! ❤️
Kolejny film za który bardzo dziękuję. Tak się cieszę, że prowadzisz Gosiu kanał na youtube
Tak się cieszę, że mam go dla kogo prowadzić ❤️
Jest Pani niesamowitą inspiracją ❤️
"Być dla kogoś inspiracją" - to zdanie, które zapisałam sobie kilka lat temu w notesie jako jeden z życiowych celów ❤️
Przyłączam się do tych stwierdzeń 💕💕💕😀😀🙌🙌🙌Marzena
Dziękuję, że się tymi trudnymi rzeczami podzieliłaś. Widać, że nie było łatwo 😔 cieszę się, że coraz więcej osób, które obserwuje mówią o tych trudniejszych momentach, bo każdy je ma. Dzięki jeszcze raz i wszystkiego dobrego 💚 bardzo dużo dają mi Twoje filmy.
Gosiu między innymi ja prosiłam o taki film. Bardzo dziękuje. Trzymaj się dzielnie. I dla osób poniżej które oceniają depresja, nie depresja ... nie oceniajcie. Każdy ma swoją depresje i swoje granice 💚
Dziękuję Ci za te słowa ❤️
Święte słowa 💖
Małgorzata Mostowska ja również :)💚
Jestem ogromnie wdzięczna, że nagrałaś taki film i podzieliłaś się swoim doświadczeniem. Odnalazłam w Twojej historii, cząstkę własnej, która była dla mnie równie trudna, i z którą nadal po części się zmagam. W tamtym roku odnalazłam Twój kanał i uważam to za jedną z najlepszych rzeczy 2018 roku. Dziś oglądam Twój film i uważam go za jeden z najważniejszych w 2019.
Dziękuję za to że jesteś ❤️
Aneto, dziękuję. To dla mnie ogromne wyróżnienie ❤️
Gosia tak bardzo ci dziękuje za twoją szczerość i otwartość, niesamowicie potrzebna pogadanka!
Dziękuję Ado ❤️
Gosia, to wazne co tu powiedzialas, choc podejrzewam ze dzielenie sie takimi rzeczami jest bardzo trudne. Nawet jesli nie jest to depresja zdiagnozowana, a przez dluzszy czas nie masz sily wyjsc z domu,zbyt mocno przeciazasz organizm probujac zrobic wszystko na raz, zamykasz sie w domu i/lub placzesz, to jest to mocno niezdrowe. Ja stawialam sobie zbyt duze wymagania, do tego stopnia, ze kazde najmniejsze potkniecie uwazalam za wielka tragedie. Bardzo podobalo mi sie wideo, oby sie w przyszlosci wszystko swietnie ukladalo! Pozdrawiam,
Gosiu, od jakiegoś czasu ćwiczę zTobą jogę, jestem Ci bardzo wdzięczna za każdy filmik, jesteś dla mnie wielką inspiracją pod każdym względem. Mam podobne problemy i wszystko o czym mówisz w tym filmiku zgadza się z tym co myślę. Wyjście do ludzi to podstawa. Dziekuję Ci serdecznie, to wielka odwaga, dzielić się takimi osobistymi przeżyciami z tysiącami ludzi. Jestem pełna podziwu dla Ciebie i wszystkiego co robisz. Jest w Tobie ogrom pozytywnych emocji, zauważyłam to już na pierwszej lekcji jogi z Tobą :)
życzę Ci z całego serca powodzenia i dziekuję, że jesteś z nami.
Dziękuję, że jesteś ze mną ❤️
Dziękuję za to, że podzieliłaś się Swoimi doświadczeniami. Widzę część siebie w Twojej historii i słuchanie tego, jest bardzo podbudowujące.
❤️
Dziękuję Gosia ❤ trafiłam na twój kanał UA-cam kiedy sama zmagalam się z depresją, bywały tygodnie kiedy w ogóle nie wychodziłam z łóżka, leżałam i zatapialam się w morzu negatywnych myśli, fizycznie nie miałam siły na nic, nawet na spacer, leżałam i wydawało mi się, ze tak już będzie zawsze. W momencie jednego z przeblysków, że może jednak coś że sobą zrobię trafiłam tutaj. I zaczęłam praktykować jogę. Na początku nic mi nie wychodziło, ale sam fakt, że wyszłam z łóżka dał mi wiele siły. Małymi kroczkami wyszłam z depresji ale nie zrobiłbym tego, gdyby nie Ty i wszyscy wspaniali ludzie, którzy tu zaglądają. Dziękuję Wam ogromnie. ❤
Mam nadzieję że już Ci lepiej ❤ wszystkiego dobrego!
Tak trzyma 💕😊
Twoja historia przypomniała mi jak ja sama kilka lat temu również bardzo źle znosiłam izotretynoinę. Dla osób, które nigdy nie miały problemów z cerą podawanie ich jako przyczynę stanów depresyjnych może wydawać się wyolbrzymione lub śmieszne, natomiast z własnego doświadczenia wiem, że jest to niesamowicie trudne nie tylko ze względu na nasz wygląd, ale czasami nawet na ból skóry, który towarzyszy uśmiechowi lub wszelkiej mimice. Lek pomógł mi, natomiast opłaciłam to okresem okropnego samopoczucia zarówno fizycznego jak i psychicznego. Bliscy zwracali uwagę na to, że zamykam się w sobie i inaczej się zachowuję, natomiast dla mnie świat był trochę tak jakby oddalony o 2 metry i nie potrafiłam zachowywać się inaczej, zwyczajnie nie miałam na to siły. Obecnie również przechodzę trudny okres, natomiast przyłączam się do apelu Gosi aby w momentach kryzysu myśleć o tym, że to nie będzie trwało wiecznie. Powiedzenie sobie w głowie „TO MINIE” jest zbawienne. Czasami perspektywa poprawy jest daleka, ale jest. Nie bagatelizujmy swoich problemów, czasami świadomie robimy to nie chcąc samemu stawiać sobie diagnozy „depresja” ze względu na to, że wiemy, iż jest to poważna choroba mogąca mieć nieodwracalne i tragiczne skutki... no a przecież z nami nie jest „aż tak źle”, bo całe szczęście dalecy jesteśmy od myśli samobójczych. Nie zwalnia nas to jednak z monitorowania stanu swojej psychiki i słuchania siebie, zadawania sobie pytań i definiowania emocji. Nie wstydźmy się swojej wrażliwości, która w dzisiejszych czasach wydaje się być bardziej przekleństwem niż darem. Wszystkim, którzy to czytają życzę spokojnego nowego roku. Abyśmy przeżyli go dbając o nasze zdrowie i bliskich. Cokolwiek się stanie - wszystko jest po coś, i abyśmy za rok byli bogatsi o nową wiedzę i doświadczenia - mądrzejsi o ten jeden rok. POZDRAWIAM WAS KOCHANI i przypominam, że jeśli ktoś dalej ma kaca to joga jest na niego rewelacyjna.
♥️💪🏼
Gosiu 😍 jesteś wspaniała, słuchałam Ciebie z Uważnością o tak jakbym opowiadała moją historię. Moja droga w obecnej chwili jest bardzo podobna. Rozeszlam się, rozwijam się i joga oraz medytacje, wejście w głąb siebie swojej świadomości. To jest lekarstwo. Trzymaj się cieplutko ♥️
Z Tobą praktyka jogi koi moje ciało umysł i serce ♥ ♥️
Wszystkiego pięknego w Nowym 2020 Roku ‼️ 🥂 🍾
Pięknie powiedziane o trudnej chorobie. Miałam w otoczeniu bliska osobę zmagająca się przez 20 lat z ta choroba. Rzeczywiście czasami nasze rady mogą bardziej zaszkodzić niż pomoc. Z chorym trzeba być, wspierać go i dodawać otuchy , pomagać czasami w codziennych sprawach... Bardzo trudny i jakże na czasie temat choroby XXI wieku
Być, wysłuchać i wspierać ❤️
Gosiu dziękuję Ci za twoją pracę.
Już sam Twój głos Gosiu działa jak terapia, tak odprężająco i wyciszająco 🙂
Dziękuję, że jesteście ❤️
Dziękuję z całego serca za ten film 🙏❤️
Dziękuję Gosiu za ten filmik... Za szczerość i porady...sama mam czasem takie stany
Gosiu dziękuję Ci za ten filmik. Ostatnio jestem w takim dołku emocjonalnym, ale widzę juz poprawę wlasnie dzięki medytacji z Tobą. Bylam też już na pierwszych zajęciach jogi i będę ja kontynuować w przyszłym roku. Pozdrawiam i życzę samych radosnych dni w Nowym Roku 😙
Życzę poprawy samopoczucia. Też bywalam ostatnio smutna z różnych powodów . Jakbyś była zainteresowana zapraszam na mój kanał
Agnes Skibicka-Elaarag dziękuję i wzajemnie. Wszystkiego dobrego 😊
To naprawdę wspaniałe, że udało Ci się wyjść z takiego stanu bez pomocy z zewnątrz. Myślę, że to świadczy o niesamowitej sile woli oraz dużej samoświadomości, to bardzo cenne. Ja niestety nie miałam tego szczęścia ale to również nic złego. To co było najbardziej przerażające to z jednej strony uczucie kompletnej niemocy, brak siły w ciele, umyśle, permanentne zmęczenie, ciągła płaczliwość, brak poczucia sensu i motywacji a z drugiej strony w jakimś stopniu byłam świadoma co się ze mną dzieje - rozumiałam to ale nie byłam wstanie przebić się przez moją własną psychikę/organizm który był w totalnej nierównowadze. Z jednej strony bombardowały mnie myśli, że wszystko jest bezsensu i nie będzie lepiej i może i dobrze, czułam że lepiej będzie odpuścić i zamknąć się w pokoju pod kołdrą - ale z drugiej strony coś mi nie pozwalało tak myśleć, czułam że sama o siebie podświadomie walczę i jak tylko umiałam wołałam o pomoc otoczenie. Udało mi się rozpocząć psychoterapię oraz aby w równowadze emocjonalnej skończyć studia rozpoczęłam brać leki. Moje samopoczucie zaczęło się zmieniać z dnia na dzień, chociaż bardzo trudno było na początku sobie pomóc. Byłam bombardowana wypowiedziami, że jak już do psychiatry idę to masakra, że to niski upadek, że jak teraz sama sobie nie poradzę to co będzie potem - to były bardzo złe i niewłaściwe słowa, bardzo krzywdzące. Tabu apropo depresji w Polsce jest bardzo szkodliwe. Ja na szczęście mimo strachu podjęłam się leczenia i teraz wiem, że to jedna z najlepszych moich decyzji w życiu. Nawet bym powiedziała, że cieszę z tego doświadczenia bo zapewne nie rozpoczęłabym wtedy terapii, która ogromnie dużo mi dała a terapia lekowa trwała raptem pół roku i żadnych przykrych konsekwencji w związku z nią nie miałam wręcz odwrotnie. :) Życzę wszystkim ludkom aby nie bały się sięgać po pomoc nieważne jak wydaje się, że jest źle.
Gratulacje🌷
Gosiu jesteś cudowną silną kobietą.Słucham twoich medytacji od kilku tygodni robie z tobą joge ,jak mam gorsze dni tylko twoj glos mnie uspokaja.Kocham Cię❤
Bardzo dziękuję, że o tym opowiedziałaś. Przeżyłam dokładnie to samo, jednak ciężko o zrozumienie, sama byłam na siebie wsiekła, że nie umiem sobie z tym poradzić i również poniżałam samą siebie, nie brakowało osób, które krytykowało jak mogę mieć takie stany z takiego powodu, przecież ludzie mają gorsze choroby. Owszem, nie można tego porównać, nikt, kto przez to nie przeszedł nie zrozumie. Chodzi o stany, do których nas to sprowadza, jak wpływa na postrzeganie samej siebie, na relacje z innymi, na to ile innych rzeczy możemy dodatkowo zepsuć i czuć się jeszcze gorzej. Być może to początek depresji, jedynie stany depresyjne, ważne czy zabraknie siły na walkę i wtedy przechodzi w chorobę czy znajdziemy rozwiązanie, nie poddajemy się i mamy to szczęście, że damy radę zmienić swoją sytuację. Przez długi czas to wzloty i upadki i po każdym upadku wydaje się, że już tej siły nie mamy.
Ważne mieć świadomość, że wiele osób przez to przechodzi, wiele nie daje po sobie poznać, bo przecież to słabość, a każdy potrzebuje pomocy w takiej sytuacji zanim stanie się ona poważniejsza. Warto widzieć, że można sobie z tym poradzić, że kiedyś to mija i życie może kompletnie inaczej wyglądać, że jeszcze wiele możemy osiągnąć.
Jesteś wspaniała, dziękuję za Twój czas i te filmy😊😍
💚
Jesteś cudowną osobą! Dzięki Twoim filmikom udało mi się zapobiec depresji, gdyż czułam, że jest z moją psychiką coraz gorzej. Również nałożyło się na to kilka spraw życiowych. Doznałam szoku pourazowego po wypadku samochodowym, nagromadziło się we mnie dużo stresu, z którym sobie nie potrafiłam poradzić. Przez przypadek natrafiłam na filmik "joga na stres" - byłam nastawiona nieco sceptycznie, ale wtedy miałam wrażenie, że chwycę się nawet brzytwy. Zrobiłam pierwsza jogę w życiu. Poczułam się lepiej, uspokoiłam oddech i było mi jakoś lżej. Przez kolejny rok traktowałam to jak lekarstwo i kilka razy w tygodniu robiłam "jogę na stres" - ciągle tylko ten jeden filmik. Poczułam że bardzo mi to służy. Na szczęście dzisiaj poradziłam sobie z tym stanem, ale ciągle wracam do Twoich filmów tym razem już tylko z powodu bólu kręgosłupa, a nie bólu duszy. Dziękuję Ci za wszystko i ściskam gorąco!
zainspirowalas mnie, dziekuje 🧡 - robilam ta praktyke od czasu do czasu, ale po Twoim wpisie bede robic regularnie
Inspirujący filmik. Wspominasz o medytacji... Kilkukrotnie robiłam do niej podejścia, jednak spełzy one na niczym. Jeśli miałabym wybrać jedno postanowienie noworoczne, niech będzie to właśnie medytacja. Powoli od podstaw i właśnie z pomocą Twoich wspaniałych filmików. Joga dzięki Tobie gości u mnie coraz częściej 😊 pozdrawiam i życzę samych radości, pomyślności i powodzenia w Nowym Roku 😉
Gosiu ! Poruszający do głębi filmik, płynący prosto z serca i szczery - jak wszystko co robisz .JESTEŚ CUDOWNA 😘😘😘
Czekałam na odpowiedni moment, aby móc się nim podzielić ❤️
Gosiu, dziękuję że dzielisz się z Nami Twoją historią. Nawet nie wiesz jak dobrze Cię rozumiem. Ja z problemami z cerą zmagałam się bardzo długo. Wszystkiego dobrego! ♥
Wszystkiego dobrego dla Ciebie! ❤️
moja koleżanka ma podobnie jak Pani czyli właśnie takie stany jakieś tylko smutne myśli itp. więc wysłałem jej ten film i powiedziała że ma teraz podobnie i mam nadzieje że jej pomoże sam też z nią pisze i poprawiam jej chumor na różne sposoby i staram się jej w jakiś sposób pomuc i skoro ona ma teraz podobnie jak Pani kiedyś to zapewne ten filmik jej pomoże i sam też lubie czasem medytować i uprawiać joge dziękuje że Pani nagrywa takie fajne i pomocne filmy
Dziękuję bardzo!!!❤️ Bardzo Cię kocham!!! Jesteś niesamowitą osobą. Masz bardzo piękne głos!!! Bardzo lubię praktykować z tobą. Jesteś moją inspiracją ❤️🤗
Dziękuję.. 💚 .... Taki film.. i akurat dzisiaj... Potrzebowałem tych słów.... 🙏 Wszystkiego Dobrego w Nowym Roku ✨✨💫
Wszystkiego dobrego na ten, i każdy kolejny rok 💚
Przechodziłem przez podobną drogę, gdzie pierwsze skrzypce grał Izotec. Pomógł z problemem skórnym ale psychika również ucierpiała.
Każdy film poruszający temat depresji jest społecznie przydatny.
Brawo za odwagę :)
Gratuluję odwagi za nagranie takiego filmu, sama się z tym zmagałam i choć czasem miewam chwile przypominające te z czasów choroby to wiem, że nie jestem sama i da się z tego wyjść. Cudowna miniaturka Pani Małgosiu, szczęśliwego nowego roku!
Szczęśliwości dla Ciebie ❤️
Bardzo dziękuję za ten filmik. Teraz jest u mnie ciężko, mam dokładnie taką samą sytuację jak Ty kiedyś. Czuję się samotna i nie wiem co będzie. Dziękuję Ci Gosiu za Twój spokój i prawdę :)
Moniko, wiem jakie to trudne, ale też wiem, że kiedyś to minie ❤️
Małgosiu, bardzo fajny filmik - tak bardzo potrzebujemy innych dookoła nas, kiedy mamy złe dni i myśli...dzięki osobom takim jak Ty będzie i jest nam lepiej. To dzięki twoim praktykom jogi i nie tylko łatwiej nam zmagać się z różnymi *pochmurnymi* nastrojami. Pomagaj nam nadal i my będziemy pomagać Tobie... całuski dla Ciebie i Twoich bliskich...
Parlin-Dosia
Dziękuję.Wyrwalas mnie na chwilę z mojej głowy.
Cieszę się, Gosiu, że podzieliłaś się z nami swoją ważną historią. Mam szczerą, ogromną nadzieję, że komuś pomogą Twoje sposoby -- ale z perspektywy osoby chorej wiem, że to nie są porady dla osób z depresją. Gdyby w moim najgorszym stanie ktoś mi powiedział, że "nie tylko ty chorujesz", nie zrozumiałabym tego jako "nie jesteś w tym sama", a "inni mają gorzej, przestań biadolić". I pewnie bym temu przytaknęła, czując się jeszcze gorzej ze swoimi słabymi myślami, jakbym nie miała prawa odczuwać tego, co czułam, bo są osoby, którzy cierpią bardziej i to oni mają pełne prawo do płaczu, zamykania się w pokoju, leżenia w łóżku przez cały dzień i poczucia, że lepiej byłoby, gdyby się zabili.
Dziękuję Ci za szczerość i otwarcie się dla nas
Dziękuję za ten film. Zmagałam się z depresją przez kilka dobrych lat w tym roku będę kończyć 17 lat. I polepszyło się u mnie tylko dlatego że zmusiłam siebie żeby sięgnąć po pomoc i pójść do psychiatryka. Po dobrych dwóch miesiącach wróciłam do domu i czuje się super. Poznałam super ludzi, mam teraz dobre kontakty z rodziną o czym marzyłam, mam nowe pasje i co najważniejsze jestem w końcu szczęśliwa. Więc ludzie nie bójcie się sięgać po pomoc, bo życie jest piękne i nie warto go marnować. Warto sięgać po pomoc, warto żyć. 😊
Dzięki za film. Wszystkiego dobrego w nowym roku dla Ciebie i wszystkich oglądających.
Dziękuję i wzajemnie 💗
Dziękuję, że podzieliłaś się z nami swoją historia
Dziękuję, że zechcieliście jej wysłuchać.
Gdy słuchałam Twojej opowieści to wiele podobieństw u siebie zauważyłam. Przede wszystkim ciężka praca nad wyglądem fizycznym (dużo biegałam i ćwiczyłam z E. Chodakowską), perfekcjonizm, wszystko zrobione na "wczoraj" i najlepiej jak tylko potrafię i bardzo dużo kontroli siebie samej. Pamiętam, że od dziecka już tak było. Do tego jeszcze nieśmiałość, brak wiary w siebie, że są ode mnie lepsi. W pewnym czasie to wszystko się nasiliło, gdy zmieniłam pracę, a w niej pojawił się mobbing. Jeszcze bardziej odczuwałam pewne rzeczy, gdy widziałam jak mój pracodawca źle traktował także innych pracowników. W końcu czara się przelała i trafiłam do lekarza. Czułam się bardzo chora. Moje ciało, mój organizm "krzyczał", że za dużo tego wszystkiego. Włosy mi wypadały, jelita bolały, lewe płuco bolało, w sercu odczuwałam kłucie, szybkie uderzenia i cały czas zimne dłonie i stopy. Ciągły lęk czy dam sobie radę...Badania wyszły książkowe i trafiłam dalej, gdzie zdiagnozowano depresję i zaburzenia lękowe. Powoli z tego staram się wychodzić. Od wakacji wspomagam się jeszcze jogą, która daje mi dużo przyjemności i odprężenia. Uczę się jak być dla siebie dobrą i dbać przede wszystkim o siebie. Nie jest to takie proste. Życzę powodzenia wszystkim, którzy chcieliby pożegnać się z depresją!
Dzięki Gosiu ❤️ mi już minął ten straszny stan, ale miło było posłuchać o Twoich radach. Jestem pewna, że nie jednej osobie pomożesz 💕
❤️
Malgorzatko 💕💕💕dziękuję i wszystkiego pozytywnego, nie tylko w 2020 roku, ale zawsze i wszędzie 🌞💚💚💚🙌🙌. Marzena 🙌
Dziękuję Ci i wzajemnie ❤️
😊😊💕
Dziękuję za te pogadanki
Lubię stwierdzenie, że myśli nie są ani złe ani dobre, wg mnie są negatywne lub pozytywne, ale często te negatywne są nam również bardzo potrzebne, bo alarmują o tym co się w nas dzieje niepokojącego. Ważne aby nie utożsamiać sie z tą myślą, tylko tak jak Małgosiu mówisz, zauważyć ją, zauważyć że to jest tylko ulotna myśl, a czasem nawet wypadałoby zastanowić się nad tą negatywną myślą, nad jej pochodzeniem, źródłem, bo być może przyszła w konkretnym celu... a później ją puścić, pozwolić odejść..
Pozdawiam! 💗
I odreagować... ❤️
Mam ostatnio gorszy czas (byłam na lekach, już nie jestem), i myślałam o tym wszystkim. A teraz zobaczyłam filmik od Ciebie i myślę "niemożliwe!! Gosia i depresja?". Zabieram się za oglądanie, mam nadzieję, że nabiorę trochę sił. Pozdrawiam Ciebie ciepło
❤️❤️❤️
Dziękuję Gosiu🖤 Jestem po próbie samobójczej rozpłakałem się oglądając ten filmik
Małgosia chciałabym abyś wiedziała jak ważne jest to co robisz 😍☺️ Bardzo ☺️
Chcę, abyś wiedziała, że to co napisałaś jest dla mnie bardzo ważne ❤️
@@MagorzataMostowska ❤️ to dobrze .... bo często medytuje z Tobą i wiem i czuje, że za tym stoi prawda😍
Gosiu pomijając fakt czy to depresja czy stan depresyjny to jestem pełen podziwu, że wyszłaś z tego samodzielnie.
To wszystko o czym mówisz może bardzo pomóc, jednak często osobą z depresją ciężko jest się zmusić żeby np wyjść do ludzi. Dlatego mam nadzieję, że to wideo oglądają osoby, które mają kontakt i chcą pomóc takim ludziom. Niech zwrócą uwagę czego takie osoby potrzebują i co czują.
Jesteś mega silną kobietą - aby podzielić się tak osobistymi przeżyciami trzeba mieć poukładane w głowie.
Pozdrawiam i szczęśliwego Nowego Roku
Bardzo Ci dziękuję za wyrozumiałość ❤️
To brzmi ,jak załamanie wynikające z wyglądu ciała i sytuacji.
Gratulacje z wyzdrowienia💙
Dziękuję Ci Gosiu xxx filmik w idealnym momencie. Wspaniała jest Twoja joga miłości na momenty nie lubienia siebie. Robisz fantastyczna robote Twoimi praktykami. Niestety w tym roku przegapiłam spotkanie z Tobą w UK ale mam nadzieję że będzie jeszcze w przyszłości. Wszystkiego pięknego w 2020 roku życzę Tobie, sobie i wszystkim tutaj powyżej i poniżej. 🧘♀️
Do UK na pewno jeszcze wrócę! ❤️
Ważne jest ,aby mówić o takich problemach. Ja walczyłam z nerwicą. Łatwo nie było. W dużej mierze wyciszenie i joga z Tobą mi pomogły. Dziś sama piszę blog o nerwicy,obrocilam ja na moja korzyść. Dlatego trzeba mówić i dzielić się swoimi przeżyciami ❤
Hej Madziu 🤗 jak nazywa się twój blog bardzo chętnie poczytam, ponieważ też zmagam się z nerwicą. Pisząc " walczylam" rozumiem że masz te problemy za sobą i chciałabym wiedzieć jak sobie z tym poradziłaś 😊💜
Dziękuję za nagranie, ja właśnie zmagam się z ciężką depresją, po przechorowaniu covid, bardzo się staram i walczę ale nie poprawia się, a to już pół roku mija od choroby, depresji i mgły pocovidowej dostałam 1.5 miesiąca po chorobie
To się kiedyś skończy... Dziękuję za całe nagranie, ale w szczególności za te słowa
❤️❤️❤️