Όταν σε είδα πρώτη φορά φαντάστηκα τον πιθανό μας χωρισμό Όταν με φίλησες πρώτη φορά γεύτηκα την πίκρα του φευγιού στα χείλη σου Στο πρώτο σου χάδι ένιωσα την παλάμη σου να μου χαστουκίζει το μάγουλο σαν τελευταία ανάσα απογοήτευσης Την πρώτη φορά που κάναμε έρωτα ένιωσα τα μάτια σου καρφωμένα πάνω μου σαν να ήταν το τελευταίο μας αντίο Ζήσαμε Νιώσαμε Πεθάναμε και φύγαμε Και σκέψου πως δεν έχουμε προλάβει καλά-καλά να συστηθούμε ακόμα Η πρώτη φορά που είδαμε ο ένας τον άλλον δεν ήταν η πρώτη φορά που γνωριστήκαμε Δεν μπορούσαμε να γνωριστούμε εγώ και εσύ Εσύ κι εγώ δεν μπορούσαμε γιατί το ξέραμε κι οι δύο από την πρώτη στιγμή το ξέραμε Πως ο δρόμος είναι ένας Μονόδρομος κι αδιέξοδος στο τέλος Αν γνωριζόμασταν Αυτόν τον δρόμο θα παίρναμε Δεν είχαμε άλλη επιλογή, βλέπεις και μας άρεσε μάλλον, γιατί Την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε Τρόμαξα δεν μπορούσα να κάθομαι δίπλα σου Τρόμαξες δυσκολευόσουν να μου μιλήσεις ακόμα και για να κάνεις τράκα από τα τσιγάρα μου Αλλά δεν σ' ένοιαξε Γιατί το ήξερες Και τα μάτια μας Τα μάτια μας έψαχναν Ήρθαμε αντιμέτωποι πολλές φορές ενώ ήμασταν ανάμεσά τους Τι γαμημένο συναίσθημα, Αυτό, Που τα λόγια δεν υπάγονται στο σώμα και αντίστροφα Και τι ηδονή ! Πόσο θα ήθελα να έρθεις να με βρεις να κάνεις λάθος - να με εκμεταλλευτείς να μην ντραπείς - στ'αυτί μου να μου πεις ''με καβλώνει απίστευτα που'σαι τόσο ανασφαλής'' Πάντα βαριόμουνα τα λόγια τα ρηχά λόγια ξενέρωτα, κλισέ και γραφικά εγώ θέλω τα μυαλά μας να αρπάζουνε φωτιά να μυρίζουν σαν Δεκέμβρη και καμένα μπατσικά Να φτύνουμε αλήθειες σαν να φτύνουμε φασίστες να μεθάμε με τις φρίκες , να γλεντάμε με τις πίκρες Κατέστρεψε με να σε καταστρέψω ξέσκισε με σα σκυλί, στο υπόσχομαι θ'αντέξω Έχω αντέξει τόσα χρόνια να υπάρχω μακριά σου το ''μαζί σου'' γλυκιά κόλαση μ'έπαθλο τη ματιά σου Έλα να χορέψεις με το χάος μου τανγκό μάθε μου τα βήματα για να παραπατώ Η γλώσσα στον λοβό μου έχει γίνει αναγκαιότητα θέλω να είμαι αβέβαιος για την ακεραιότητα μου τη σωματική - δε θέλω να γεράσουμε χαζοί θέλω να πεθάνουμε μαζί στην πιο ύστατη στιγμή Όταν περπατάγαμε τον δρόμο απ΄την αρχή του κιόλας ήταν εκεί αυτό το άχαρο, τσίγκινο ορθογώνιο με το άσπρο και κόκκινο Μ'αυτές τις τέλειες ορθές του γωνίες που καίνε Να μας θυμίσει τη φωτιά Κανείς απ'τους δυο μας όμως δεν είχε ξεχάσει Αλλά βλέπεις είχαμε ήδη γνωριστεί Και τα μάτια μας Τα μάτια μας για πρώτη φορά βρήκαν Σου είπα πως θα το βάψω με τα δικά μου χρώματα με τα χέρια μου Βούτηξες τη γλώσσα σου μέσα στο στόμα μου και η γεύση από το σάλιο σου μ'έκανε να το πιστέψω πως τα χέρια μας είναι ικανά να σκάψουν το χώμα ίσως ακόμα και τον τοίχο κι ας ματώσουν λίγο Θα γλείφαμε μετά ο ένας του άλλου και δεν θα πείραζε Λίγο αίμα άλλωστε Δεν έβλαψε ποτέ κανέναν Μπολιάσαμε τα βράδια μας με χάδια στα σημάδια κάτω από τα παπλώματα ρίχναμε παραγάδια να πιάσουμε τα όνειρα, μακριά μας να μη φύγουν μέσα στα χαρακώματα τα σώματα ανθίζουν Δαγκωματιές σε πληγές τόσο νωπές λαχταράμε σαν τη Sarah, στο κορμί μας χαρακιές στην ψυχή μας γρατζουνιές - αχόρταγες ζωές φωτιές καίνε το δέρμα μου - κάψε μου κάθε χθες Γιατί σήμερα, είπαμε ο χρόνος σταματάει το κάθε απωθημένο μας στο διάολο να πάει Σήμερα είμαι δικός σου - αγκάλιασε με πεινάω για το σώμα σου - έλα και τάισε με διψάω για τα χείλη σου - έλα και δρόσισε με στα βλέφαρα σου κλείσε με και μέσα χώρεσε με στο τέμπο της καρδιάς σου έλα και χόρεψε με οι σκιές μας συναντιούνται - ηδονικά ταξίδεψε με Ακολουθώ τα ίχνη σου, χάνομαι στο σκοτάδι σκάβω μέσα στην πίσσα σου ακόμα ένα βράδυ λατρεύω την ανάσα σου και τρέμω σαν το ψάρι σπαρταράω στο βυθό σου - της ορμής απομεινάρι Θέλω να γίνω ιστορία μες στα χείλη σου λέξεις απ'το μολύβι σου όταν αράζεις σπίτι σου να με θυμάσαι όταν ξυπνάς κάθε πρωί θέλω να είμαι ο λόγος για να νιώθεις ζωντανή Θέλω να γίνω τσιγάρο στα δάχτυλα σου να μπαίνω μέσα σου με κάθε ρουφηξιά σου θέλω να είμαι η καφεΐνη στον καφέ σου τα βρώμικα όνειρα που δεν είπες ποτέ σου Τι χαζοί μωρέ ! Καμία εξέγερση ποτέ δεν ξεκίνησε με αυταπάτες Μόνο οι επαναστάσεις που έφεραν πάλι νέες στάσεις Το λέει κι η ίδια η λέξη άλλωστε Κάποιοι το λένε έρωτα - άλλοι το λένε εξέγερση Εμείς το είπαμε αμφίδρομη διέγερση Μπαίνει σαν ένεση μες στον οργανισμό Και τον ταράζει με τον κάθε οργασμό (x4)
Όταν σε είδα πρώτη φορά
φαντάστηκα τον πιθανό μας χωρισμό
Όταν με φίλησες πρώτη φορά
γεύτηκα την πίκρα του φευγιού στα χείλη σου
Στο πρώτο σου χάδι
ένιωσα την παλάμη σου να μου χαστουκίζει το μάγουλο
σαν τελευταία ανάσα απογοήτευσης
Την πρώτη φορά που κάναμε έρωτα
ένιωσα τα μάτια σου καρφωμένα πάνω μου
σαν να ήταν το τελευταίο μας αντίο
Ζήσαμε
Νιώσαμε
Πεθάναμε
και φύγαμε
Και σκέψου πως δεν έχουμε προλάβει καλά-καλά να συστηθούμε ακόμα
Η πρώτη φορά
που είδαμε ο ένας τον άλλον
δεν ήταν η πρώτη φορά
που γνωριστήκαμε
Δεν μπορούσαμε να γνωριστούμε εγώ και εσύ
Εσύ κι εγώ
δεν μπορούσαμε
γιατί το ξέραμε κι οι δύο
από την πρώτη στιγμή το ξέραμε
Πως ο δρόμος είναι ένας
Μονόδρομος
κι αδιέξοδος στο τέλος
Αν γνωριζόμασταν
Αυτόν τον δρόμο θα παίρναμε
Δεν είχαμε άλλη επιλογή, βλέπεις
και μας άρεσε μάλλον, γιατί
Την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε
Τρόμαξα
δεν μπορούσα να κάθομαι δίπλα σου
Τρόμαξες
δυσκολευόσουν να μου μιλήσεις
ακόμα και για να κάνεις τράκα από τα τσιγάρα μου
Αλλά δεν σ' ένοιαξε
Γιατί το ήξερες
Και τα μάτια μας
Τα μάτια μας
έψαχναν
Ήρθαμε αντιμέτωποι πολλές φορές
ενώ ήμασταν ανάμεσά τους
Τι γαμημένο συναίσθημα,
Αυτό,
Που τα λόγια δεν υπάγονται στο σώμα
και αντίστροφα
Και τι ηδονή !
Πόσο θα ήθελα να έρθεις να με βρεις
να κάνεις λάθος - να με εκμεταλλευτείς
να μην ντραπείς - στ'αυτί μου να μου πεις
''με καβλώνει απίστευτα που'σαι τόσο ανασφαλής''
Πάντα βαριόμουνα τα λόγια τα ρηχά
λόγια ξενέρωτα, κλισέ και γραφικά
εγώ θέλω τα μυαλά μας να αρπάζουνε φωτιά
να μυρίζουν σαν Δεκέμβρη και καμένα μπατσικά
Να φτύνουμε αλήθειες σαν να φτύνουμε φασίστες
να μεθάμε με τις φρίκες , να γλεντάμε με τις πίκρες
Κατέστρεψε με να σε καταστρέψω
ξέσκισε με σα σκυλί, στο υπόσχομαι θ'αντέξω
Έχω αντέξει τόσα χρόνια να υπάρχω μακριά σου
το ''μαζί σου'' γλυκιά κόλαση μ'έπαθλο τη ματιά σου
Έλα να χορέψεις με το χάος μου τανγκό
μάθε μου τα βήματα για να παραπατώ
Η γλώσσα στον λοβό μου έχει γίνει αναγκαιότητα
θέλω να είμαι αβέβαιος για την ακεραιότητα
μου τη σωματική - δε θέλω να γεράσουμε χαζοί
θέλω να πεθάνουμε μαζί στην πιο ύστατη στιγμή
Όταν περπατάγαμε τον δρόμο
απ΄την αρχή του κιόλας
ήταν εκεί
αυτό το άχαρο, τσίγκινο ορθογώνιο
με το άσπρο και κόκκινο
Μ'αυτές τις τέλειες
ορθές του γωνίες που καίνε
Να μας θυμίσει τη φωτιά
Κανείς απ'τους δυο μας όμως
δεν είχε ξεχάσει
Αλλά βλέπεις είχαμε ήδη γνωριστεί
Και τα μάτια μας
Τα μάτια μας
για πρώτη φορά
βρήκαν
Σου είπα πως θα το βάψω
με τα δικά μου χρώματα
με τα χέρια μου
Βούτηξες τη γλώσσα σου
μέσα στο στόμα μου
και η γεύση από το σάλιο σου
μ'έκανε να το πιστέψω
πως τα χέρια μας
είναι ικανά να σκάψουν το χώμα
ίσως ακόμα και τον τοίχο
κι ας ματώσουν λίγο
Θα γλείφαμε μετά ο ένας του άλλου
και δεν θα πείραζε
Λίγο αίμα άλλωστε
Δεν έβλαψε ποτέ κανέναν
Μπολιάσαμε τα βράδια μας με χάδια στα σημάδια
κάτω από τα παπλώματα ρίχναμε παραγάδια
να πιάσουμε τα όνειρα, μακριά μας να μη φύγουν
μέσα στα χαρακώματα τα σώματα ανθίζουν
Δαγκωματιές σε πληγές τόσο νωπές
λαχταράμε σαν τη Sarah, στο κορμί μας χαρακιές
στην ψυχή μας γρατζουνιές - αχόρταγες ζωές
φωτιές καίνε το δέρμα μου - κάψε μου κάθε χθες
Γιατί σήμερα, είπαμε ο χρόνος σταματάει
το κάθε απωθημένο μας στο διάολο να πάει
Σήμερα είμαι δικός σου - αγκάλιασε με
πεινάω για το σώμα σου - έλα και τάισε με
διψάω για τα χείλη σου - έλα και δρόσισε με
στα βλέφαρα σου κλείσε με και μέσα χώρεσε με
στο τέμπο της καρδιάς σου έλα και χόρεψε με
οι σκιές μας συναντιούνται - ηδονικά ταξίδεψε με
Ακολουθώ τα ίχνη σου, χάνομαι στο σκοτάδι
σκάβω μέσα στην πίσσα σου ακόμα ένα βράδυ
λατρεύω την ανάσα σου και τρέμω σαν το ψάρι
σπαρταράω στο βυθό σου - της ορμής απομεινάρι
Θέλω να γίνω ιστορία μες στα χείλη σου
λέξεις απ'το μολύβι σου όταν αράζεις σπίτι σου
να με θυμάσαι όταν ξυπνάς κάθε πρωί
θέλω να είμαι ο λόγος για να νιώθεις ζωντανή
Θέλω να γίνω τσιγάρο στα δάχτυλα σου
να μπαίνω μέσα σου με κάθε ρουφηξιά σου
θέλω να είμαι η καφεΐνη στον καφέ σου
τα βρώμικα όνειρα που δεν είπες ποτέ σου
Τι χαζοί μωρέ !
Καμία εξέγερση ποτέ
δεν ξεκίνησε με αυταπάτες
Μόνο οι επαναστάσεις
που έφεραν πάλι νέες στάσεις
Το λέει κι η ίδια η λέξη άλλωστε
Κάποιοι το λένε έρωτα - άλλοι το λένε εξέγερση
Εμείς το είπαμε αμφίδρομη διέγερση
Μπαίνει σαν ένεση μες στον οργανισμό
Και τον ταράζει με τον κάθε οργασμό (x4)
Φοβερό...
Αι στο διάολο, ανατρίχιασα! Απίστευτο κομμάτι!
❣️
🔥🔥
🔥🔥
Καλοτάξιδο!
Σ'ευχαριστούμε Σπύρο !!
Δυνατό