Οι δύο ομάδες είχαν συναντηθεί την ίδια σεζόν και πάλι στο Αλεξάνδρειο για τον νοκ άουτ ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας με νικητή τον Παναθηναϊκό με 74-60 .
Αυτο το παιγνίδι δείχνει ανάγλυφα πόσο άλλαξε προς το καλύτερο το μπάσκετ το τρίποντο. Μέχριτότε κλεινότανε μια ομαδα στη ρακέτα της και σου έλεγε βάρα από μακριά και αμα το βαλεις μπραβο σου ειδάλλως εγω λογικά θα πάρω το ριμπάουντ αφου η ρακέτα ειναι γεμάτη παίκτες μου. Όταν όμως το μακρινό σουτ μετρούσε για τρεις πόντους η λογική αυτη πήγαινε περίπατο και η ομαδα που αμύνονταν επρεπε να παίξει μπάσκετ σε μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου με ευεργετικές συνέπειες στο θέαμα που έβλεπαν οι θεατές. Και φυσικά και η αλλη σημαντική αλλαγή δηλ η μείωση του χρονου επίθεσης άλλαξε επίσης δραματικά προς το καλύτερο το παιγνίδι και έκανε τις ανατροπές πιο εύκολες και το παιγνίδι πιο ενδιαφέρον.
Για αυτόν και μόνον τον αγώνα θα μπορούσε ίσως να γραφεί ένα βιβλίο τεχνικής αλλά και ιστορίας του μπάσκετ, μια που συνδέει δυο εποχές: αυτής που τελειώνει έναν επιτυχημένο κύκλο, μάλλον αδικημένο ως προς τις αμοιβές και τις διεθνείς διακρίσεις και μιας που έρχεται με ταχύτητα σίφουνα με, οδηγό το Νίκο Γκάλη, για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της... Ο Μέγας Άρης καλείται λοιπόν να αντιμετωπίσει την υπερομάδα του Παναθηναϊκού, νταμπλούχο της περσυνής χρονιάς 1981 - 82. 7 - 8 παίκτες της αποτέλεσαν βασικά στελέχη της Εθνικής σε διάφορες εποχές. Για να γίνει κατανοητό αυτό σημειώνεται ότι ο "Κοκό" είναι αλλαγή στον Ντέιβιντ Στεργάκο όταν για την Εθνική ομάδα παραμείνει ο βασικός της σέντερ φορ! Ο Πάο λοιπόν έρχεται στο Παλαί με "άγριες" αγωνιστικές και… "εξωαγωνιστικές" διαθέσεις μιας που έχει χάσει στον 1ο γύρο στον «τάφο του Ινδού» από τον Μέγα Άρη μας με δέκα πόντους διαφορά! Στον Άρη έχει επιστρέψει... δριμύτερος ο Ξανθός, διαδεχόμενος τον "προφέσορα" της προπονητικής Ντ. Ίβκοβιτς, ο οποίος από μικροεγωισμούς και κάτω από τις πιέσεις των αντιλήψεων του τότε προέδρου (και χορηγού) της ομάδας Βαγγέλη Μελισσάρη, έχανε "στο νήμα" την κατάκτηση του πρωταθλήματος της προηγούμενης σεζόν... Προπονητής του Πάο, ένας μεγάλος ελληνοαμερικάνος πρώην παίκτης του, ο Κρις Κέφαλος είναι αποφασισμένος να σταματήσει τα "κατά ριπάς" καλάθια του "Γκάγκστερ" μας εφαρμόζοντας σε ολόκληρο τον αγώνα ζώνη εναλλασσόμενη από 2 - 1 - 2 σε 3 - 2 ή 2 - 3 αναλόγως με το πώς κινείται ο Νικ. Από την άλλη μπορούμε να απολαύσουμε το Νικ στη θέση του οργανωτή, αφού ο Δοξάκης χρησιμοποιείται ως αλλαγή και σχεδόν αποκλειστικά στο β΄ ημίχρονο. Τότε ο Νικ τα έκανε όλα: οργανωτής, παίζει 38 λεπτά πιεστική άμυνα "όβερ πλέι" στον Κορωναίο, τρέχει πάνω κάτω σε όλο το γήπεδο είναι Γιαννάκης και Γκάλης μαζί, κάτι που θα του κοστίσει την έξοδό του με ανύπαρκτο 5ο φάουλ στο 1h 14΄ του βίντεο. Αυτή η εξαντλητική προσπάθεια αντικατοπτρίζεται απόλυτα όταν στο 16΄ και 04΄΄ του βίντεο καθώς κερδίζει φάουλ από τον Τομ Κάππο, στις βολές που ακολουθούν, μετά το τάιμ άουτ, αστοχεί και στις τρεις, κάτι που κάνει το Φ. Συρίγο να σχολιάσει: «πρωτοφανές»! Περιορίζεται από την προσαρμοσμένη σε αυτόν άμυνα ζώνης, ενώ παρατηρούμε να σκοράρει από τα πλάγια, κάτι που δεν επιχειρούσε συχνά. Στο 2΄ και 10΄΄ του βίντεο πετυχαίνει έναν αιφνιδιασμό κινούμενος με μπάλα με διπλάσια ταχύτητα από τον αμυνόμενο παίκτη! Μόνο τις... πετσέτες δεν μοίραζε (ευτυχώς ο Μάκης ήταν, όπως πάντα εκεί, ακούραστος!) Αγνώριστος, ο αγαπημένος όλων των Αρειανών, Χ. Παπαγεωργίου. Ακούει διαρκώς τα "γαλλικά" του Ξανθού στα τάιμ άουτ, αντικαθίσταται νωρίς (στο 17΄ και 05΄΄ του βίντεο) από τον Κύπριο Κ. Στυλιανού, ενώ όσο βρίσκεται στον πάγκο παραμένει κατηφής και εκνευρισμένος. Ο Παπαγεωργίου, ένας αθλητής "τζέντλεμαν", μια μεγάλη δόξα της καλαθόσφαιρας σίγουρα δεν άξιζε τέτοιας αντιμετώπισης. Αποδείχθηκε ότι τόσο ο "στρατιωτικά" αυταρχικός Ξανθός και το "τετράγωνο" μυαλό του Ντούσαν δεν βοήθησαν ώστε να απελευθερώσουν τις αρετές του Χάρη μας. Αποκάλυψη του αγώνα ο Σερραίος αγαθός "γίγαντας" του Άρη, Βασίλης Παραμανίδης. Ο δίμετρος σέντερ σουτάρει σαν "Σούμποτιτς" απέναντι σε σημαντικά ψηλότερους παίκτες (Λ. Ανδρίτσο 2,02, Τομ Κάππο 2,05, Ντ. Στεργάκο 2,09 και Δ. Κοκολάκη 2,15) και αν υπήρχαν τα τρίποντα εκείνη την εποχή θα σημείωνε πάνω από 30 πόντους, κάτι που εξαναγκάζει τον συγχωρεμένο Φ. Συρίγο να καλέσει μέσω της τηλεόρασης(!), στο 26΄ και 52΄΄ του βίντεο, τον τότε προπονητή της Εθνικής Κ. Πολίτη να τον συμπεριλάβει στο ρόστερ της! Μαζί με τα ριμπάουντ που μάζεψε σίγουρα θα ανακηρύσσονταν ο ΜVP του αγώνα και ίσως εκείνης της αγωνιστικής. Πολύ καλός αποδείχθηκε και ο Γ. Δοξάκης, πετυχαίνοντας από την κορυφή της μπασκέτας καλάθια σε εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές, αποκλειστικά στο β΄ ημίχρονο, κάτι που δείχνει ότι είχε να προσφέρει πολλά, εάν δεν σκιάζονταν από τον μεγάλο Π. Γιαννάκη. Φανερή η έλλειψη ενός ακόμα πόιντ γκαρντ που θα μοιράζονταν το χρόνο με τον Γ. Δοξάκη. Η διοίκηση θα έπρεπε να είχε κρατήσει μια ακόμα χρονιά τον "γιατρό" Δ. Ανανιάδη ή ακόμα καλύτερα να μην έδινε τον Β. Αλεξανδρή στον Πάοκ το 1980 ώστε να τον κάνει πρωταγωνιστή από μια μέτρια ομάδα που ήταν. Θετική η προσφορά των Ν. Φιλίππου και Μ. Ρωμανίδη. Ο πρώτος αναλώθηκε (φορτώθηκε πολύ νωρίς με 4 φάουλ και τελικά αποβλήθηκε στο β΄ ημίχρονο με 5) στην προσπάθειά του να σταματήσει τους πρωτοκλασάτους ψηλούς του Παναθηναϊκού, ενώ ο δεύτερος αναλαμβάνει αμυντικά να περιορίσει τους ψηλούς κατά την απουσία του Φιλίππου. Η εμμονή του Ξανθού "να τα παίξει όλα" στο Νικ, αδικώντας ίσως πολλούς παλιούς ή και νέους, σπουδαίους παίκτες, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των Ίβκοβιτς - Μελισσάρη, τελικώς τον δικαίωσαν, ειδικά μετά την ενσωμάτωση του Παναγιώτη στην ομάδα. Η εποχή του αυτοκράτορα ερχόταν με ταχύτητα σίφουνα και με οδηγό το Νικ για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της...
Σωτήριος Βενέτης πάρα πολύ καλή ανάλυση. Στέκομαι μόνο σε ένα σημείο. Ο Νικ Γκάλης ήταν τόσο μα τόσο υψηλού επιπέδου. Ευτύχημα για όλους μας το να αγωνισθεί στην Ελλάδα. Για πολλούς λόγους. Και λίγη είναι η αναγνώριση της οποίας έτυχε. Ωστόσο μία πιο ισορροπημένη διαχείριση την περίοδο '87-91 θα έδινε μεγάλα οφέλη, ιδίως στην Εθνική. Πιθανώς θα ήμασταν στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το '88, κάτι που τόσο άξιζε η τότε 5αδα μας -που είναι και η ανώτερη 5αδα της ιστορίας μας. Επίσης, μάλλον θα είχαμε 3ο διαδοχικό μετάλλιο στο ευρωμπάσκετ του '91. Δε μπόρεσε να υπερβεί ένα όριο διαχείρισης ο Ευθύμης Κ. Δεν πειράζει βεβαίως. Στους απολύτως κορυφαίους επιτρέπονται και 1-2 πράγματα
τα χεις χασει εντελως. Περιπατο εκανε ο Παναθηναϊκός στον πρωτο γυρο με 94-88 (διψήφια ηταν η διαφορά μειωσες στα τελευται δευτερολεπτα) , περιπατο εκανε και για το κυπελλο μεσα στο αλεξανδρειο 60-74 και κερδισες εξωαγωνιστικα εσυ αυτο το ματς ελεο τσολακιδη
- Χωρίς γραμμή 6,25! - 3 βολές στα φάουλ άμα βάλεις 2 δεν κάνεις την 3η. - Κοιτά μαλλιά όλοι! - Σφύριγμα 3΄΄ σπάνια βλέπεις σε αγόνες της εποχής. Μπορεί να ήταν καινούριος κανονισμός και τον ξεχνούσαν οι παίχτες. Ο Γιαννάκης ακόμα στον Ιωνικό. Δε κατάλαβα ποτέ γιατί ήταν αρχηγός του ΑΡΗ και της Εθνικής ο Γιαννάκης και όχι ο Γκάλης.
Συγχαρητήρια για το βίντεο . Νομίζω ότι στον πρώτο γύρο ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει με 94 -86 .Ο Παναθηναϊκός, η ομάδα μου , είχε μεγάλους παίχτες εκείνη την εποχή ...
Σαν Αρειανός παραδέχομαι ότι ο Παναθηναϊκός είχε πολύ καλή ομάδα με παιχτουρες. Ο Γκαλης εκτός του οικονομικού, πρέπει να αγάπησε πολύ την Ελλάδα και τη Σαλονίκη, διαφορετικά δεν εξηγείται η παραμονή του, πρέπει να έπαθε πολιτισμικό σοκ και όμως επελεξε Ελλαδαρα και Αριαναρα.
Πολύ σωστό το τελευταίο σφύριγμα τού Τσολακίδη: Στο replay φαίνεται καθαρά πως ο Κοκολάκης κερδίζει το ριμπάουντ, αλλά τού γλιστρά η μπάλα, η οποία χτυπάει πρώτα στα πόδια του Ανδρίτσου και κατόπιν χτυπάει και στο πόδι τού Κοκολάκη προτού την πιάσει ο Ανδρίτσος. Ουσιαστικά ο Κοκολάκης με το πόδι του δίνει την μπάλα στον Ανδρίτσο, γι'αυτό και είναι ο μόνος που δεν διαμαρτύρεται στους διαιτητές! Γενικότερα η διαιτησία ήταν αυστηρότερη για τον Άρη· ειδικά το τελευταίο φάουλ που χρεώθηκε στον Γκάλη ήταν ανύπαρκτο.
Είπα και εγώ επιτέλους βρήκα ενα παιγνίδι που παίζει ο Χάρης Παπαγεωργίου και θα δω αυτόν τον παίκτη που τόσα εχω ακούσει και δυστυχώς ειναι ωσεί παρών.
Σε σχέση με το 2020 εννοείς. Γιατί εκεινη την εποχή θεωρούνταν καλό το επίπεδο. Στη ζωή αδερφέ τα πάντα εξελίσσονται. Άλλο ένα Opel Ascona του 1980 και άλλο ένα Οpel Astra του 2020. Εκείνο όμως που χαρακτήριζε τους παίχτες εκείνης της εποχής ήταν το πάθος και η αγάπη για την ομάδα που έπαιζαν σε σχέση με τα computer του σήμερα. Μάλλον πιτσιρικάς είσαι δεν τα καταλαβαίνεις αυτά!
Γέλια ξεγέλια, αυτό ήταν το μπάσκετ που μας πήγε μέχρι το '87 και που τώρα χαρίζει την άνεση στον αντετοκούμπο να μοστράρει τα φουρφούρια του μυτιληναίου, αυτά της πράσινης κι αειπαρθένου αναπτύξεως, βεβαίως βεβαίως.
![ΑΡΗΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 78-70 [1984-85 (ΕΡΤ,14/11/84)]](http://i.ytimg.com/vi/t3rQxa1wUeM/mqdefault.jpg)
![ΑΡΗΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 78-70 [1984-85 (ΕΡΤ,14/11/84)]](/img/tr.png)
![ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 83-72 [1990-91(MEGA,26/1/91)]](http://i.ytimg.com/vi/GTppjxfxBic/mqdefault.jpg)
![ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ 76-66 [1984-85 (ΕΡΤ,3/11/84)]](/img/n.gif)
Μεγάλη χαρά που βλέπω έστω και στα τελευταία του τον μεγάλο Χάρη Παπαγεωργίου,τον λόγο που ξεκίνησα να παίζω basketball
Μιλάμε για 30 ετών παίχτη τότε..
Οι δύο ομάδες είχαν συναντηθεί την ίδια σεζόν και πάλι στο Αλεξάνδρειο για τον νοκ άουτ ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας με νικητή τον Παναθηναϊκό με 74-60 .
Αυτο το παιγνίδι δείχνει ανάγλυφα πόσο άλλαξε προς το καλύτερο το μπάσκετ το τρίποντο. Μέχριτότε κλεινότανε μια ομαδα στη ρακέτα της και σου έλεγε βάρα από μακριά και αμα το βαλεις μπραβο σου ειδάλλως εγω λογικά θα πάρω το ριμπάουντ αφου η ρακέτα ειναι γεμάτη παίκτες μου. Όταν όμως το μακρινό σουτ μετρούσε για τρεις πόντους η λογική αυτη πήγαινε περίπατο και η ομαδα που αμύνονταν επρεπε να παίξει μπάσκετ σε μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου με ευεργετικές συνέπειες στο θέαμα που έβλεπαν οι θεατές. Και φυσικά και η αλλη σημαντική αλλαγή δηλ η μείωση του χρονου επίθεσης άλλαξε επίσης δραματικά προς το καλύτερο το παιγνίδι και έκανε τις ανατροπές πιο εύκολες και το παιγνίδι πιο ενδιαφέρον.
80s Λατρεια μου τι σπανιο αρχειο τι ωραιες εποχες τι ωραια φανελα τι κοσμος ολα καλα τοτε ολη η δεκαετια μας ανηκει ΑΡΗΣ λεμε
Να εισαι καλα αδελφε για το υπεροχο υπεροχο αρχειο σου
πολυ ομαδικος ο γκαλης εδω........εδω διαπιστωνουμε ποσο πολυ αναπτυχθηκε ο γκαλης και εγινε ο σουπερ παιχτης που ειδαμε
Πριν τον Γιαννακη, ηταν αλλωστε ο play maker. Δεν ηταν απελευθερωμενος στο παιχνιδι του
Για αυτόν και μόνον τον αγώνα θα μπορούσε ίσως να γραφεί ένα βιβλίο τεχνικής αλλά και ιστορίας του μπάσκετ, μια που συνδέει δυο εποχές: αυτής που τελειώνει έναν επιτυχημένο κύκλο, μάλλον αδικημένο ως προς τις αμοιβές και τις διεθνείς διακρίσεις και μιας που έρχεται με ταχύτητα σίφουνα με, οδηγό το Νίκο Γκάλη, για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της...
Ο Μέγας Άρης καλείται λοιπόν να αντιμετωπίσει την υπερομάδα του Παναθηναϊκού, νταμπλούχο της περσυνής χρονιάς 1981 - 82. 7 - 8 παίκτες της αποτέλεσαν βασικά στελέχη της Εθνικής σε διάφορες εποχές. Για να γίνει κατανοητό αυτό σημειώνεται ότι ο "Κοκό" είναι αλλαγή στον Ντέιβιντ Στεργάκο όταν για την Εθνική ομάδα παραμείνει ο βασικός της σέντερ φορ! Ο Πάο λοιπόν έρχεται στο Παλαί με "άγριες" αγωνιστικές και… "εξωαγωνιστικές" διαθέσεις μιας που έχει χάσει στον 1ο γύρο στον «τάφο του Ινδού» από τον Μέγα Άρη μας με δέκα πόντους διαφορά!
Στον Άρη έχει επιστρέψει... δριμύτερος ο Ξανθός, διαδεχόμενος τον "προφέσορα" της προπονητικής Ντ. Ίβκοβιτς, ο οποίος από μικροεγωισμούς και κάτω από τις πιέσεις των αντιλήψεων του τότε προέδρου (και χορηγού) της ομάδας Βαγγέλη Μελισσάρη, έχανε "στο νήμα" την κατάκτηση του πρωταθλήματος της προηγούμενης σεζόν...
Προπονητής του Πάο, ένας μεγάλος ελληνοαμερικάνος πρώην παίκτης του, ο Κρις Κέφαλος είναι αποφασισμένος να σταματήσει τα "κατά ριπάς" καλάθια του "Γκάγκστερ" μας εφαρμόζοντας σε ολόκληρο τον αγώνα ζώνη εναλλασσόμενη από 2 - 1 - 2 σε 3 - 2 ή 2 - 3 αναλόγως με το πώς κινείται ο Νικ.
Από την άλλη μπορούμε να απολαύσουμε το Νικ στη θέση του οργανωτή, αφού ο Δοξάκης χρησιμοποιείται ως αλλαγή και σχεδόν αποκλειστικά στο β΄ ημίχρονο. Τότε ο Νικ τα έκανε όλα: οργανωτής, παίζει 38 λεπτά πιεστική άμυνα "όβερ πλέι" στον Κορωναίο, τρέχει πάνω κάτω σε όλο το γήπεδο είναι Γιαννάκης και Γκάλης μαζί, κάτι που θα του κοστίσει την έξοδό του με ανύπαρκτο 5ο φάουλ στο 1h 14΄ του βίντεο. Αυτή η εξαντλητική προσπάθεια αντικατοπτρίζεται απόλυτα όταν στο 16΄ και 04΄΄ του βίντεο καθώς κερδίζει φάουλ από τον Τομ Κάππο, στις βολές που ακολουθούν, μετά το τάιμ άουτ, αστοχεί και στις τρεις, κάτι που κάνει το Φ. Συρίγο να σχολιάσει: «πρωτοφανές»! Περιορίζεται από την προσαρμοσμένη σε αυτόν άμυνα ζώνης, ενώ παρατηρούμε να σκοράρει από τα πλάγια, κάτι που δεν επιχειρούσε συχνά. Στο 2΄ και 10΄΄ του βίντεο πετυχαίνει έναν αιφνιδιασμό κινούμενος με μπάλα με διπλάσια ταχύτητα από τον αμυνόμενο παίκτη! Μόνο τις... πετσέτες δεν μοίραζε (ευτυχώς ο Μάκης ήταν, όπως πάντα εκεί, ακούραστος!)
Αγνώριστος, ο αγαπημένος όλων των Αρειανών, Χ. Παπαγεωργίου. Ακούει διαρκώς τα "γαλλικά" του Ξανθού στα τάιμ άουτ, αντικαθίσταται νωρίς (στο 17΄ και 05΄΄ του βίντεο) από τον Κύπριο Κ. Στυλιανού, ενώ όσο βρίσκεται στον πάγκο παραμένει κατηφής και εκνευρισμένος. Ο Παπαγεωργίου, ένας αθλητής "τζέντλεμαν", μια μεγάλη δόξα της καλαθόσφαιρας σίγουρα δεν άξιζε τέτοιας αντιμετώπισης. Αποδείχθηκε ότι τόσο ο "στρατιωτικά" αυταρχικός Ξανθός και το "τετράγωνο" μυαλό του Ντούσαν δεν βοήθησαν ώστε να απελευθερώσουν τις αρετές του Χάρη μας.
Αποκάλυψη του αγώνα ο Σερραίος αγαθός "γίγαντας" του Άρη, Βασίλης Παραμανίδης. Ο δίμετρος σέντερ σουτάρει σαν "Σούμποτιτς" απέναντι σε σημαντικά ψηλότερους παίκτες (Λ. Ανδρίτσο 2,02, Τομ Κάππο 2,05, Ντ. Στεργάκο 2,09 και Δ. Κοκολάκη 2,15) και αν υπήρχαν τα τρίποντα εκείνη την εποχή θα σημείωνε πάνω από 30 πόντους, κάτι που εξαναγκάζει τον συγχωρεμένο Φ. Συρίγο να καλέσει μέσω της τηλεόρασης(!), στο 26΄ και 52΄΄ του βίντεο, τον τότε προπονητή της Εθνικής Κ. Πολίτη να τον συμπεριλάβει στο ρόστερ της! Μαζί με τα ριμπάουντ που μάζεψε σίγουρα θα ανακηρύσσονταν ο ΜVP του αγώνα και ίσως εκείνης της αγωνιστικής.
Πολύ καλός αποδείχθηκε και ο Γ. Δοξάκης, πετυχαίνοντας από την κορυφή της μπασκέτας καλάθια σε εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές, αποκλειστικά στο β΄ ημίχρονο, κάτι που δείχνει ότι είχε να προσφέρει πολλά, εάν δεν σκιάζονταν από τον μεγάλο Π. Γιαννάκη.
Φανερή η έλλειψη ενός ακόμα πόιντ γκαρντ που θα μοιράζονταν το χρόνο με τον Γ. Δοξάκη. Η διοίκηση θα έπρεπε να είχε κρατήσει μια ακόμα χρονιά τον "γιατρό" Δ. Ανανιάδη ή ακόμα καλύτερα να μην έδινε τον Β. Αλεξανδρή στον Πάοκ το 1980 ώστε να τον κάνει πρωταγωνιστή από μια μέτρια ομάδα που ήταν.
Θετική η προσφορά των Ν. Φιλίππου και Μ. Ρωμανίδη. Ο πρώτος αναλώθηκε (φορτώθηκε πολύ νωρίς με 4 φάουλ και τελικά αποβλήθηκε στο β΄ ημίχρονο με 5) στην προσπάθειά του να σταματήσει τους πρωτοκλασάτους ψηλούς του Παναθηναϊκού, ενώ ο δεύτερος αναλαμβάνει αμυντικά να περιορίσει τους ψηλούς κατά την απουσία του Φιλίππου.
Η εμμονή του Ξανθού "να τα παίξει όλα" στο Νικ, αδικώντας ίσως πολλούς παλιούς ή και νέους, σπουδαίους παίκτες, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των Ίβκοβιτς - Μελισσάρη, τελικώς τον δικαίωσαν, ειδικά μετά την ενσωμάτωση του Παναγιώτη στην ομάδα. Η εποχή του αυτοκράτορα ερχόταν με ταχύτητα σίφουνα και με οδηγό το Νικ για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της...
Σωτήριος Βενέτης πάρα πολύ καλή ανάλυση. Στέκομαι μόνο σε ένα σημείο. Ο Νικ Γκάλης ήταν τόσο μα τόσο υψηλού επιπέδου. Ευτύχημα για όλους μας το να αγωνισθεί στην Ελλάδα. Για πολλούς λόγους. Και λίγη είναι η αναγνώριση της οποίας έτυχε. Ωστόσο μία πιο ισορροπημένη διαχείριση την περίοδο '87-91 θα έδινε μεγάλα οφέλη, ιδίως στην Εθνική. Πιθανώς θα ήμασταν στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το '88, κάτι που τόσο άξιζε η τότε 5αδα μας -που είναι και η ανώτερη 5αδα της ιστορίας μας. Επίσης, μάλλον θα είχαμε 3ο διαδοχικό μετάλλιο στο ευρωμπάσκετ του '91. Δε μπόρεσε να υπερβεί ένα όριο διαχείρισης ο Ευθύμης Κ. Δεν πειράζει βεβαίως. Στους απολύτως κορυφαίους επιτρέπονται και 1-2 πράγματα
Τι σημαινει.. εξωαγωνιστικες διαθεσεις..?
τα χεις χασει εντελως.
Περιπατο εκανε ο Παναθηναϊκός στον πρωτο γυρο με 94-88 (διψήφια ηταν η διαφορά μειωσες στα τελευται δευτερολεπτα) , περιπατο εκανε και για το κυπελλο μεσα στο αλεξανδρειο 60-74 και κερδισες εξωαγωνιστικα εσυ αυτο το ματς ελεο τσολακιδη
Είδα σχεδόν όλο το πρώτο ημίχρονο για να καταλάβω ότι λείπει η γραμμή του τριποντου🤣🤣
thanks
Το παλαί αγνώριστο! Εννοώ φυσικά ότι οι κερκίδες λες και βρίσκονται πιο κοντά στον αγωνιστικό χώρο. Γενικά όλο το παλαί μοιάζει πιο μικρό..
Έχω και μια απορία. Τότε δε κρατούσε η γραμματεία χρόνο για να εκδηλωθεί επίθεση; Γνωρίζει κάποια/κάποιος; Θυμάμαι τα τριάντα δευτερόλεπτα...
Βλεπω 35 χρονια Μπάσκετ. Αριανος και πρωτη φορα ειδα τον Γκαλη να βγαινει με 5 φάουλ....
Ειχε αποβληθει και το 91 μεσα στην νεα σμυρνη με νικη του πανιωνιου 89-84
- Χωρίς γραμμή 6,25!
- 3 βολές στα φάουλ άμα βάλεις 2 δεν κάνεις την 3η.
- Κοιτά μαλλιά όλοι!
- Σφύριγμα 3΄΄ σπάνια βλέπεις σε αγόνες της εποχής. Μπορεί να ήταν καινούριος κανονισμός και τον ξεχνούσαν οι παίχτες.
Ο Γιαννάκης ακόμα στον Ιωνικό. Δε κατάλαβα ποτέ γιατί ήταν αρχηγός του ΑΡΗ και της Εθνικής ο Γιαννάκης και όχι ο Γκάλης.
Ο Γιαννάκης ήταν μόνο αρχηγός της Εθνικής. Του Άρη ήταν ο Γκάλης, πάντα.
😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊
😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊
Συγχαρητήρια για το βίντεο . Νομίζω ότι στον πρώτο γύρο ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει με 94 -86 .Ο Παναθηναϊκός, η ομάδα μου , είχε μεγάλους παίχτες εκείνη την εποχή ...
Σαν Αρειανός παραδέχομαι ότι ο Παναθηναϊκός είχε πολύ καλή ομάδα με παιχτουρες. Ο Γκαλης εκτός του οικονομικού, πρέπει να αγάπησε πολύ την Ελλάδα και τη Σαλονίκη, διαφορετικά δεν εξηγείται η παραμονή του, πρέπει να έπαθε πολιτισμικό σοκ και όμως επελεξε Ελλαδαρα και Αριαναρα.
Πολύ σωστό το τελευταίο σφύριγμα τού Τσολακίδη: Στο replay φαίνεται καθαρά πως ο Κοκολάκης κερδίζει το ριμπάουντ, αλλά τού γλιστρά η μπάλα, η οποία χτυπάει πρώτα στα πόδια του Ανδρίτσου και κατόπιν χτυπάει και στο πόδι τού Κοκολάκη προτού την πιάσει ο Ανδρίτσος. Ουσιαστικά ο Κοκολάκης με το πόδι του δίνει την μπάλα στον Ανδρίτσο, γι'αυτό και είναι ο μόνος που δεν διαμαρτύρεται στους διαιτητές!
Γενικότερα η διαιτησία ήταν αυστηρότερη για τον Άρη· ειδικά το τελευταίο φάουλ που χρεώθηκε στον Γκάλη ήταν ανύπαρκτο.
😊😊😊
...οι κάφροι στις εξεδρες υπήρχαν ανέκαθεν...
Και η διαιτησία χειρουργείο σε δυο φασεις στο τελος...
Χωρις ξενους
Ο μοναδικός αγώνας στην καριέρα του Γκάλη που αποβλήθηκε με 5 φάουλ (εγω τουλαχιστον Δεν θυμάμαι κανέναν αλλο αγώνα που να συνέβει αυτο) !!
Ειχε συμβει αρχες του 1991 που εχασε ο Αρης απο το Πανιωνιο στην Αθηνα με 89-84,ειχε βγει ο Γκαλης με 5 φαουλ μεταξυ των οποιων και μια τεχνικη ποινη.
τα 4 στο 2 ημίχρονο!
αλλά βλέπω πως έδιναν τα επιθετικά πολύ έυκολα.
Είπα και εγώ επιτέλους βρήκα ενα παιγνίδι που παίζει ο Χάρης Παπαγεωργίου και θα δω αυτόν τον παίκτη που τόσα εχω ακούσει και δυστυχώς ειναι ωσεί παρών.
¨ηταν στα τελειώματα με τραυματισμους πολλους.Τιμης ένεκεν τον πήρε ο Άρης εκείνη την σεζόν από τν Β Εθνική και την Κέρκυρα που έπαιζε.
μπασκετ για γελια!!
Σε σχέση με το 2020 εννοείς. Γιατί εκεινη την εποχή θεωρούνταν καλό το επίπεδο. Στη ζωή αδερφέ τα πάντα εξελίσσονται. Άλλο ένα Opel Ascona του 1980 και άλλο ένα Οpel Astra του 2020. Εκείνο όμως που χαρακτήριζε τους παίχτες εκείνης της εποχής ήταν το πάθος και η αγάπη για την ομάδα που έπαιζαν σε σχέση με τα computer του σήμερα. Μάλλον πιτσιρικάς είσαι δεν τα καταλαβαίνεις αυτά!
Γέλια ξεγέλια, αυτό ήταν το μπάσκετ που μας πήγε μέχρι το '87 και που τώρα χαρίζει την άνεση στον αντετοκούμπο να μοστράρει τα φουρφούρια του μυτιληναίου, αυτά της πράσινης κι αειπαρθένου αναπτύξεως, βεβαίως βεβαίως.
@@ΓρηγόρηςΜπουτούδης-ω4χ στο Αμέρικα δεν παίζουν άμυνα φίλε ιδικά στην κανονική περίοδο είναι τσίρκο
Ιστορικο ντοκουμεντο αλλα.. πονανε τα ματια μας. Παρα πολυ κακο μπασκετ