بهشت و جهنم فقط یک وعده نیست و قبلا عملی شده است! اما راز خدا و رابطه ما آدمها با خدا در چیست؟ بنظر من راز خدا، مربوط به "کار" است ولی نه هر کاری بلکه یک کار تخصصی و شخصی است. معنی خدا "توجه در حرکت" است. یعنی توجه اش، تضمین درستی نیت اوست و حرکت اش، تضمین کار اوست که خلق زیبایها و در نهایتش مهربانی و عشق است. هر چیزی و هر کسی از اوست و همه بسوی او میروند. او بهشت را قبلا آفریده است که همان کهکشانها و در راس آن کره زمین است. نگهدارنده و باغبان این بهشت زمینی ما آدمها هستیم که وظیفه انسانی خود را انجام نمیدهیم و شیطانی عمل می کنیم و لعنت هر گیاهی، هر جانوری، هر حیوانی، هر محیط زیستی و در کل لعنت طبیعت زیبای بهشتی خود را بدنبال خود می کشیم، بدون اینکه این بار را درک کنیم، که فقط درگیر یک تصور غلط و رویا هستیم و نمی فهمیم که اشرف مخلوقات یعنی مسئول مخلوقات، یعنی باغبان بهشت برای درست کار کردن و راه او را بدرستی ادامه دادن. وای بر ما که لیاقت ما همین جهنمی است که از بهشت خدا ساخته ایم و باز هم نمی فهمیم که پروردگار بزرگ فقط رحمان و رحیم است و اصلا نمی تواند جهنم ساز و شیطان باشد و این اختیار را به ما واگذار کرده که کدام باشیم. رابطه ما با خدا، بصورت شخصی و تخصصی است و بستدگی به عملکرد فردی و تخصصی ما دارد که اثر مثبت یا منفی آن هم فردی و هم اجتماعی بوده و این اثر بروی مردم و موجودات زنده و محیط زیست ریخته خواهد شد و نتیجه خوب یا بد آن همان لحظه پیدا خواهد شد که مسئول بد یا خوب آن، "هم" (فردی) در زندگی شخصی و "هم" (همه آدمها با هم) در زندگی اجتماعی خود می باشند. پس این جریان یک عمل اجتماعی و تخصصی (دینی) نیست که کپی بشود تا اثرش عملکرد فردی و تخصصی خوب باشد. بر عکس یک کار فعال با تضمین شخصی است و نه یک کار خنثی و کپی شده با تضمین عمومی که میسر نخواهد شد، چون فاعلش و مسئولش معلوم نیست چه کسی است. مسئله خدا و رابطه ما با پروردگار هیج ربطی به دین و مذهب ندارد چون یک کار شخصی و تخصصی به اسم "عمل خودم" در برابر خدا (وجدان خودم) است که در ارتباط به "حق" توده کاری که در حال حرکت هستند یعنی مردم و موجودات زنده و محیط زیست و طبیعت خودمان می باشد. یعنی وجدان شخص (شعور نسبی او) این سئوال را هر روز از خودش (عقلش که مسئوله) می پرسد که آیا در امور زندگی امروز خودم ضرری به منافع کسی، چیزی، جانوری یا محیط زیست زده ام یا خیر؟ و عقل خودش هم باید در خلوت خودش جواب بده و اگر عذاب وجدان داره یعنی به خودش داره دروغ می گوید و باید تجدید نظر بکند. هر اجتماعی که مردمش عذاب وجدان فردی و اجتماعی نداره یعنی آنجا بهشت است و خدا مورد محضر هر کسی است و رفتارها گواه هستند. بر عکس آن نیز جهنم است با مردمی در عذاب و محیط زیستی آلوده و مریض و طبیعتی در خطر فنا، چون در آن اجتماع آدمها اکثرا شیطان هستند و کمتر کسی در محضر خدا می باشد. دکترمیرمحمود مصلائی، پزشگ کار، متخصص سلامتی وامنیت شغلی درمحلهای کارو کسب.
![Lp. Сердце Вселенной #60 РОЖДЕНИЕ ЛОЛОЛОШКИ [Финал] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/YoR0pAV9FVQ/mqdefault.jpg)
Lộc Chúc bạn mạnh khỏe vui vẻ trong công việc
Chỉ dùm cách nào để đóng cốt pha góc lượng máy nhà thờ
Tt phát triển
quá hay
👏👏👏👏👏👏veramente Bello, trabalho.
Một khi bị dột thì sửa rất khó khăn, chi phí cao, nặng nề.
Tốn vữa thế 😊
Good job amezing
👍👌✋
Sau thay ngói co duoc k
Bác ơi cho e hỏi bây giờ lợp mái vảy cá này thì khoán nhân công lợp bao nhiêu tiền 1m2 bác nhỉ
Khoản 380k/1m2
Это храм или жилой дом?
La sicurezza dov'è?
Quay nhanh quá chẳng hiểu gì
بهشت و جهنم فقط یک وعده نیست و قبلا عملی شده است!
اما راز خدا و رابطه ما آدمها با خدا در چیست؟
بنظر من راز خدا، مربوط به "کار" است ولی نه هر کاری بلکه یک کار تخصصی و شخصی است.
معنی خدا "توجه در حرکت" است.
یعنی توجه اش، تضمین درستی نیت اوست و حرکت اش، تضمین کار اوست که خلق زیبایها و در نهایتش مهربانی و عشق است.
هر چیزی و هر کسی از اوست و همه بسوی او میروند. او بهشت را قبلا آفریده است که همان کهکشانها و در راس آن کره زمین است. نگهدارنده و باغبان این بهشت زمینی ما آدمها هستیم که وظیفه انسانی خود را انجام نمیدهیم و شیطانی عمل می کنیم و لعنت هر گیاهی، هر جانوری، هر حیوانی، هر محیط زیستی و در کل لعنت طبیعت زیبای بهشتی خود را بدنبال خود می کشیم، بدون اینکه این بار را درک کنیم، که فقط درگیر یک تصور غلط و رویا هستیم و نمی فهمیم که اشرف مخلوقات یعنی مسئول مخلوقات، یعنی باغبان بهشت برای درست کار کردن و راه او را بدرستی ادامه دادن.
وای بر ما که لیاقت ما همین جهنمی است که از بهشت خدا ساخته ایم و باز هم نمی فهمیم که پروردگار بزرگ فقط رحمان و رحیم است و اصلا نمی تواند جهنم ساز و شیطان باشد و این اختیار را به ما واگذار کرده که کدام باشیم.
رابطه ما با خدا، بصورت شخصی و تخصصی است و بستدگی به عملکرد فردی و تخصصی ما دارد که اثر مثبت یا منفی آن هم فردی و هم اجتماعی بوده و این اثر بروی مردم و موجودات زنده و محیط زیست ریخته خواهد شد و نتیجه خوب یا بد آن همان لحظه پیدا خواهد شد که مسئول بد یا خوب آن، "هم" (فردی) در زندگی شخصی و "هم" (همه آدمها با هم) در زندگی اجتماعی خود می باشند.
پس این جریان یک عمل اجتماعی و تخصصی (دینی) نیست که کپی بشود تا اثرش عملکرد فردی و تخصصی خوب باشد. بر عکس یک کار فعال با تضمین شخصی است و نه یک کار خنثی و کپی شده با تضمین عمومی که میسر نخواهد شد، چون فاعلش و مسئولش معلوم نیست چه کسی است.
مسئله خدا و رابطه ما با پروردگار هیج ربطی به دین و مذهب ندارد چون یک کار شخصی و تخصصی به اسم "عمل خودم" در برابر خدا (وجدان خودم) است که در ارتباط به "حق" توده کاری که در حال حرکت هستند یعنی مردم و موجودات زنده و محیط زیست و طبیعت خودمان می باشد. یعنی وجدان شخص (شعور نسبی او) این سئوال را هر روز از خودش (عقلش که مسئوله) می پرسد که آیا در امور زندگی امروز خودم ضرری به منافع کسی، چیزی، جانوری یا محیط زیست زده ام یا خیر؟ و عقل خودش هم باید در خلوت خودش جواب بده و اگر عذاب وجدان داره یعنی به خودش داره دروغ می گوید و باید تجدید نظر بکند.
هر اجتماعی که مردمش عذاب وجدان فردی و اجتماعی نداره یعنی آنجا بهشت است و خدا مورد محضر هر کسی است و رفتارها گواه هستند. بر عکس آن نیز جهنم است با مردمی در عذاب و محیط زیستی آلوده و مریض و طبیعتی در خطر فنا، چون در آن اجتماع آدمها اکثرا شیطان هستند و کمتر کسی در محضر خدا می باشد.
دکترمیرمحمود مصلائی، پزشگ کار، متخصص سلامتی وامنیت شغلی درمحلهای کارو کسب.