Ben doğma büyüme Almanya'dayım. Özellikle Ortadoğu ülkelerinden gelenler mazlumu yani hep ezik, yardıma muhtaç oynarsa Avrupalı bunu çok sever. Yok kendinden gayet emin, kişiliği oturmuş ve öne çıkma karakterin varsa onları bu çok rahatsız eder. Ben üniversite yıllarımda bunu çok yaşadım.
@@svart7716 teşekkür ederim 👍 fakat mesele tam da orada başlıyor işte: ben kendimi ne almana, ne ingilize, ne başka bir Avrupalıya kabul ettirme gayretinde, çabasında hiç bir zaman değildim tam aksine acaba BEN onları kabul edecek miyim konusunu onlara hissettirdiğim için çok problem yaşadım. Çünkü Avrupalı'nın Kolonial mentalitesi yani üstün ırk kompleksini bir türlü sevemedim.
@@spaceshuttletopluton Durum türkiyede de aynı,Suriyeliler yardım alırken kimse ses etmiyordu,dükkan açmaya,patrol olmaya başlayınca hedef oldular,Bunun asıl sebebi zengin zenci sendromu ! Avrupa'ya sonradan giden milletler yemedi içmedi biriktirdi,Almanlar harcarken onlar birikim yaptı,sora ićlerinde kalan araba vs sevdası onları lux iyi arabaya binmeye itti,Almanlar vw golf,passad a binerken onlar sıfır mersedes,BMW ye bindi ve göze battilar,dükkan açınca da hedef haline geldiler,onlar da biz ülkemizde ay sonunu getiremezken adamlar zevk sefa sürüyor dedi.
@@spaceshuttletopluton Dostum dünyada ırkcılık İsrail ve Avrupa devletlerinde başladi,alman ingilizce bildiği halde cevap vermez,Fransız,İngiliz de aynı.
Çok doğru bir tespit. Onlar sana akıl verecek ve seni yönlendirecek biri olarak gördükleri sürece kabul ediliyorsun . Becerikli, kendinden emin isen hemen kibarca kırarlar , hızını keserler .
8 yıl önce Almanya'ya geldim. İlk 4 yılım diploma denkliği için verdiğim mücadele(tıp doktoruyum), belirsizlikler, giderek azalsa da varlığını hissettiren dil bariyeri, sosyal izolasyon, başıma vurup duran bürokrasi işe geçti. Son 4 yıldır belli bir stabilliğe ulaştım ama 3 yıl sonra da Almanya'yı terkedeceğim. Sevemedim burayı ben. En az haftada bir gece yatakta düşünür dururum; ülkem beni gitmek zorunda bırakmasaydı, bizi hasta ve hastayakınlarının elinden ölüme terketmeseydi, insanımıza insanca yaşama olanağı sunsaydı ve kalsaydım, acaba nasıl bir hayatım olurdu. Ne buraya aidim, ne de memleketime artık.
@@sybillecybill benzer bir hikayede bende 2017 den beri Almanya’dayım vatandaşlık başvurusu olumlu sonuçlanması durumunda İsviçre’ye yerleşeceğim sanırım.
30 sene önce Londra'ya 31 yaşımdayken "acaba kalabilir miyim" diye gitmiştim. Türkiye'de beyaz yakaydım, ve o yıllarda Türkiye'nin imkanları bugüne göre daha sınırlıydı. İlk dikkatimi çeken Londra'daki hayat pahalılığı yüzünden Türklerin dejenere olmuş ve çıkarcı halleriydi. Her millet böyle mi tepki veriyor bilemiyorum, ama parası az olan Türklere Londra hiç yaramamıştı. Türkiye'de işim gücüm arkadaşlarım var niye kalayım ki burada diyerek geri döndüm. İyi ki de o kararı vermişim. Sevmediğiniz inanlara uyum yapabilmek için tahammül ediyorsunuz. Neden?! Ama şimdi Türkiye'nin koşullara daha zor. Şimdi Fransa'da yaşıyorum, ama evim var, emekliyim o imkanlarla geldim. Eşim Fransız. Ayrıca Fransa'nın kültürü bize daha yakın. İngiltere'ye gidecek olanlara söylemek isterim, hayat boyu hep bir tarafınız eksik olacak. Bunu bilerek gidin. İngilizlerle hiç bir zaman tam olarak dostluk kuramayacaksınız. Medeni bir ilişkiniz olabilir, ama ben dostluktan bahsediyorum. Hayatınızın büyük bir kısmı oraya göç etmiş yabancıların arasında geçecek. Bu da güzel bir deneyim olabilir ve iyi insanlarla karşılaşabilirsiniz. Ama en zoru maddi zorluklardır. Onlar sizi zorlarken, hala siz eski siz olur musunuz? En güzeli aslında memlekette kalarak olumsuzlukları değiştirmek için uğraşmaktır. Çünkü o ülkeler de göçü kendilerine ucuz iş gücü için kışkırtıyorlar.
Hello, the real problem is living among people who do not respect each other. Most people in Anatolia are closed to personal development. Even if law and economy develop, permanent stability cannot be predicted because the majority of the people do not have a consciousness of democracy. This is my opinion and it binds me.
İngilizden Kesinlikle arkadaş olmaz .Normal şartlarda herkes iyidir. Önemli olan zor zamaninizda. Yanınızda olmak. Arkadaşını iki dk satar. Yüzünüze bakarak yalan söylerler hiç utanmadan. Bizim insanimizinda bunlardan. Eksik bir yanı yok. 'O da başka konu.
Bu sene karadağ kotora ailemle tatile gittim,fena bir yağmur başladı,çocuklarla ıslandık,baktım bir türk esnafı şalcı,dedimki tentesinin altına sığınalim,sora selam verdim,baktım ayaklarıma bakıyor içeriyi ıslatmayayım diye,dedimki yaamur var biraz durmamızda sakınca varmı,dediki dışarda durabilirsiniz,dedimki bizimkilere bu ş...z türk gelin türk olmayan dükkanın tentesine girelim bunun gibi namussuz değildir,gerçekten dediğim gibi çıktı,siz siz olun yurt dışında türk esnafa selam dahi vermeyin.
1 tane Turkle milyonlarca Turk'u yargilamak yanlis. Amerikada Turk esnaf inanilmaz yardim sever. Burada Turk camiasi birbirlerine yardim edrek, destek olarak basarili oldu..
Aynı şeyleri Almanya'da yaşadık, bezmek üzereyken Türkiye haberlerini izleyip hop vazgeçiyoruz geri dönmekten.Cennet vatanımızı yaşanmaz hale getirenler yüzünden artıların ağır bastığı yerde kalmayı tercih ediyoruz.😢 Hiç bir derdimize derman olmayan Türkler de ayrı bir problem.Bu kadar mı fesat olur insan sonradan gelenlere karşı. Allah iyileri hep iyilerle karşılaştırsın dilerim.
@@EvrimOzdemir-ot7ik Ülke dışında yaşayan kimle konuşursam aynı şeyleri söylüyor. Resmen ülke fark etmeksizin, kötülük bir sürü insanın dolmuş içi… Umarım orada kötülüklerden çok uzak, çok çok mutlu olursunuz 🤗
Haklısınız ama şöyle bir şey de var. Kötülük her yerde var. Türkiyede çoğu insanın (ben de dahil) bunalım sıkıntı yaşamasının sebebi en büyük ölçüde ekonomi. Eğer ekonomik açıdan rahatsanız bence türkiye gayet de cennet vatan. İstanbulda yaşama zorunluluğu yok sonuçta. Ama ekonomi dertse gerçekten yaşanılır değil
Yaşadığınız şehri bilemem, ama benim yaşadığım şehirde maalesef son dönem gelen expatlar, yeni gelen expatlar için ortamı çok bozdu. Eskiden beri burada yaşayan gurbetçilere çok hor gördüler. Benim yaşadığım şehirde ilk başta Türkiye'den yeni gelen Türklere, burada doğup büyüyen Türklere karşı normal davranıyordu. Ama bir kısmı onların yanında, "Ben ODTÜ'de okudum, sen kim oluyorsun" veya yerlilerin yanında "Ben cahil gurbetçi Türkler gibi değilim, beni o Türkler gibi görmeyim. Ben aynen sizin gibiyim." tavırlarıyla ortalıkta gezince, maalesef gurbetçi Türkler de sonradan gelenlere karşı sırtına dönmeye başladı. Bu arada böyle davranıp, gülünç duruma düşüyorlar, ama farkında değiller. Almanya gibi çok Türk olan ülkelerde adamlar 50 senedir gurbetçi Türkler ile kafalarında bir imaj oluşmuş, iki cümleyle bu imajı yok edemezsin.
İngiltere ye 2014 yılında öğrenci olarak geldim ve kaldım. Türkiye'de iken toplumun yozlaşmasına tanık oldum ve bu insanlardan uzak durmak için herşeyi yaptım. İngiltere'de böyle eğitimsiz, sonradan görme zengin olmuş, özellikle iş yeri sahibi olan veya ağır işçi olan Türklerden uzak durmayı tavsiye ederim. Bu tarz insanlar gerçekten başka irkdasinin başarısını çekemiyor ve dedikodu gıybet yapıyor. Eğitimli ve bu tarz köylü kurnazlarından irenen kendimiz gibi olan Türkler en iyi arkadaş edilebilecek kişiler burada.
Ambulans ve hemşire hikayesi çok dokunaklıydı. Göz yaşlarımı tutamadım 😢. Hikayenizin sonu çok güzel. Her nerede olursanız olun gerçektende insana insan lazım. Tutanabilmek ve çevre edenebilmek herkese nasip olsun. 🙏💝
Maalesef hanfendi cogumuz ilk geldigimizde sıkintilar yasadik ama dediginiz gibi mucadeleyi birakmamak lazim herseyin ilaci zaman ambulansda yasadiginizi hissedebiliyorum bizim de 2 yasinda cocugumuz losemi hastaligina yakalandi gőzlerini kaybetti konusmasini kaybetti ama Allah.imiza hamd olsun bir anda mucizevi bir sekilde hepsi geri geldi doktorumuzun cocugunuzun vucudunda artik o hastalik gitti dediginde gozumden yas gelmisti bir baktim bayan doktorumuzda duygulandi gozlerinden yaṣ geldi ve odayi terk etti yani hayatta hersey insanin basina gelebilir ama yılmamak lazim hersey insanlar icin..
Bir çok Türk "kaçayım da neresi olursa olsun" güdüsüyle hareket ediyor diye anlıyorum sizin ve diğer UA-camr'ların videolarından. Buna ne kadar hazırlıklı olup olmadıklarını düşünmeden hareket etme eğilimindeler. Ben size göre bunları daha geçmişte yaşadım (80'lier ve 90'lar). Berlin'de 6 yıl, ABD'de 12 yıl kaldım. Eşimin ailesel sağlık problemleri çıkmasa kolay kolay dönmezdik. Normal zorluklar (başarılı olma, iş bulma) dışında hiçbir problem yaşamadım. İstanbul'da da kalsam bunları zaten yaşayacaktım. ABD'de iş bulmak kolay değil, ama başarılı olursanız Avrupa'ya göre çok iyi para kazanıyorsunuz. Yurtdışında yaşamaya adapte olmak hiç zor değil bence. Geç yaşta (30+) gitmeye kalkarsanız elbette zorluk yaşarsınız. Mesleğiniz para kazandıracak bir meslek değilse tabi ki zorluklar çıkacaktır. Dil bilmiyorsanız tabi ki zor olacaktır. Benim gibi İstanbul'da doğup büyüdüyseniz ve de küçük bir şehre giderseniz çok sıkıcı bir hayatınız olacaktır. Ayrıca batı kültürüyle bir alıp veremediğinizin olmaması lazım. Onu yemem, bunu içmem diyorsanız hayatınız zorlaşacaktır. Almanların sadece küçük bir kısmı, ama Amerikalıların ve İngilizlerin büyük bir çoğunluğu son derece cana yakın insanlar. İyi de para kazanırsanız yaşamak çok kolay ve zevkli oluyor. Herkese başarılar dilerim.
Bir insan başka bir ülkenin kültürüne karşi çikama kendi kültüründedir karşı çıkılmasında istemez insanın birde inandığı değerler vardır inandığı değerlere dokanmayacak şekilde kültürlerine saygılı olunur adepte’de oluna bilinir beni davet edenlerin doğum gününü bildiğim çevrendeki kişilerin doğum günü partilerine katılırım ülkesinin kurtuluş günü kutlamalarına katılırım ne tür etkinlik varsa katılarım onlarla beraber sevinçlerine ortak olurum aynı masada yer içerim ama yer içermemde benim inancıma kültürüme ters veya yasak olan Domuz eti içki vs gibi şeylerimde yemem içmem beşe başka et yer başka içeçek içerim bunu ben yapıyorum karşıdakı ınsanlarda sana saygı duyuyor kişiliksiz bir teslimiyet hiç bir toplumda sevinir gibi gözüksede sevilmez kişiliği oturmamış kişi olarak görülür bu durum her toplumun kendi içinde bile vardır en tehlikeli kişidir menfaatını seven olarak görülür bizlerde onlara saygı duyarak farklılıklar içinde dosluklar ediniliyor daha güzel günler geçiriyorsun
Ne güzel yazmışsınız. Vakit ayırıp yazdığınız için çok teşekkürler. Öğrencilikte deneyimlemiştim, zorlukları da olsa da keyif almayı başarmıştım, Londra'da
Ben ilk göçümü Amerika’ya yaptığımda 49 yaşındaydım 51 de geri göçtüm Türkiye’ye ,bir sene kalabildim , zorlandım. 52 yaşımda İngiltere’ye göç ettim şimdi 5 seneyi geçti. Türkiye’deki zorluklar mı burdaki prosedür mü ? Kişi kendi seçecek. Yeni şeyleri severim o yüzden mutlu oldum semizotu yok diye üzülmedim başka yemekler koydum yerine değişik diye ona sevindim falan filan
@@perimiyizz para, çoğunun ülkeyi kötülediğine bakmayın Türkiye de kalsalar yine kalburüstü imkanlara sahip olacaklar, çünki bu tayfanın özelliği doymak bilmez ve sürekli bir arayış içindeler, bu duruma biz evsizlik sendromu diyoruz. Haa Türkiye de bunların yoğun olduğu getto tarzı yerlerde yaşayanlarına bakın bir dubai çikolatası için deli gibi kuyruk bekleler sosyal medya da ise araplara sövmekle gün geçirirler bu kadar da müptezeldirler. Kimse kızmasın istisnalar kaideyi bozmaz.
o kadar icten ve gercek yorumlar yapıyorsun ki icime icime isledin :) bizde esimle beraber yeni tasindik ingiltere'ye bahsettiğin süreçleri tek tek yaşıyorum ve seni izleyince o kadar olağan ve sıradanmis gibi gelmeye başladı ki bu hisler anlatamam. Çok teşekkürler
Bende 12 yıldır Amerika da yaşıyorum . Ama ülkemi çok daha seviyorum. Her yer cıvıl cıvıl, en azından aynı dili konuşuyorsun, aynı kültüre sahipsin burada hayat yok, çok monoton ve insanlar en az 2-3 işte çalışıyor yaşamak için, sağlık sistemi berbat, Buradan gençlere sesleniyorum bulunduğunuz ülkede mutlu olmaya bakın, Hiç bir ülkede yaşam artık kolay değil. Her ülkenin kendine göre zorlukları var. Meksika sınırından kaçıp gelen Türklerin yaşadığı sıkıntıları sosyal medyada görüyorum çoğu perperişan. Son zamanlarda evinde ölü bulunanların sayısı artıyor. Türkiyem, cennet vatanım dünyanın en güzel ülkesi. Kızımın eğitimini bekliyorum bittiği an Allah nasip ederse ülkeme geri döneceğim.
Kesinlikle katılıyorum ben de yakin zamanda tasindim Amerikadan ama Turkiye'ye donmedim. Burası dünya ve her ulkenin kendine Gore zorlukları veya avantajları vardir. Turkiye de tamamen kotu degil ama Amerika' da tamamen iyi degil. Amerika' da evet refah seviyesi yüksek bir ülke ama mevcut düzenin içerisinde kendinize ne kada bir yer edinebilirsiniz o ayrı. Saatlik aylık ücretlerle alacaginiz Maas ve şartlar belli. 2000 dolardan asabi düzgün bir evde oturmak icin bakin lüks demiyorum ev veya daire yok. Ben orada doğup büyüdüğüm icin bu konuda net bilgi verebilirim, dolasicisla yasam mücadelesi her yerde.
@@kaptannseyirdefteri7643 kes sesini be ne milletin önünü keseceğim bakın size anlattım milletin önünü kesmeyin dediklerin sokaklarda sürünüyor, arabalarda yatıp kalkıyor bizzat yaşayan gören benim. Neden gelmeyecekmişim size mi sorucam😡😡
There are four different human races and their subgroups accepted in the world. This lady is Caucasian. He is ethnically Turkish but racially Caucasian. A significant part of Anatolia is of first degree Caucasian origin.
Videonuza tesadüfen rastladım. Dinlediğim bir videonun peşinden sizin sıcak sesinizi duyunca döndüm görüntüye baktım, gözlerinin içine kadar gülen bir yüzle karşı karşıya geldim😍çok tatlısınız. Eminim bundan sonra da karşınıza güzel insanlar çıkacak çünkü siz pozitif bir enerji yayıyorsunuz 🧿Benim de oğlum yurtdışında, neler yaşadığınızı o yüzden çok iyi anlıyorum. Nerede mutlu olacaksanız orada olun. Bugün İngiltere olur yarın Amerika yada Türkiye, hiç bir gidiş yada dönüş başarısızlık anlamına gelmez, hayatınıza yeni insanlar yeni tecrübeler yeni yerler katmış olursunuz. (Ben mecburi hizmete giderken ve oradayken ne söylenirdim😅) Bunun ne kadar değerli olduğunu biz yaşlara gelince çok daha iyi anlıyorsunuz. Ha bu arada biriyle dertleşmek yada yazışmak isterseniz ben buradayım 🙋♀️ Sevgiyle kalın ♥️
göçmen psikolojisini tüm karanlık yönleriyle bu kadar somut ortaya koyup, yine de bunu çaresiz bir durum gibi göstermemenize bayıldım! yolunuz açık olsun 🌸
Sizin bu yaşadıklarınızın hiç birini yaşamadım ben.Mesafeli ikişkikeri olan bir aileden gelmiş olmak benim çok işime yaradı yurt dışında.Ne Finlandiyada, ne Ingilterede ne de Isviçrede hiç yanlızlık çekmedim.Çaresizlik duygusu da olmadı.Bol bol kitap okudum ve içinden geçtiğim sűreçleri merakla ve biraz da eğlenerek gözlemledim.Çok şey öğrendim.En önemlisi Tűrk arkadaşlar yerine yabancı arkadaşlarla ne kadar mutlu ve huzurlu olduğum oldu.
@@sevilkorkmaz3025 Donanımının yoksa, farklı olur tabi. Derya içinizden siyrilanlardan. Zekâ da etkili tabi. Bunlar , cogunuzda yok. Sonra ağlayin böyle. Ühhhüüüüü🤪
Begüm hanım merhaba, tam da İngiltere hayali kurduğum ve bu yüzden sizinle tanıştığım zamanlardayım ve videonuz bana tam olarak hayatın kendisi gibi, çok içten geldi. Kesinlikle sizi takip edeceğim ve gelirsem mutlaka etkinliğe katılacağım 😁
Tesadüfen denk geldim videonuza enerjiniz o kadar temiz ki ekrandan hissedebildim. Gittiginiz her yeri guzellestireceginize eminim, mutlu bir hayat diliyorum 🌸
Çaresizlik dediğinizden sonra bende gözyaşlarımı tutamadım, çok doğru ve herkesin kolaylıkla gösteremeyeceği şeylerden bahsetmişsiniz ki bence en büyük sorunlar bunlar insanın ruh halini güçlü tutması sonrası geliyor zaten, kalbimi bırakıyorum bu videoya 💜
Geçtiğimiz ay 1 kaldım Londra'da. 10 yıldır orada yaşayıp çalışan kuzenime misafir oldum. Söylediklerinizi öylesine gözlemledim ki; tebessüm aldı beni. Türklerin çoğunluğunun (çifte vatandaş/tek vatandaş farketmeksizin) genel olarak çalışıp paramı biriktirip yatırımlarımı yapayım döneyim kafasında olduklarını ve sizin gibi İngilizlerden oluşan bir sosyal çevrelerinin olmadığını farkettim. Kuzenime de önerdim kanalınızı ve o da bir Vatansever :)
@@hbohbo ön yargınız hoş değil. kimsenin içini bilemezsiniz. sırf yurt dışına taşındı diye yargılamayın. onları kaçıran malum kişilerede aynı ön yargınız var mı?
Pragmatik bakmak faydalı. İstediğiniz maddi, tecrübe vs aldıktan sonra ülkenize pekala dönebilirsiniz. Zaten asıl olan daha fazla insanın gidip dönüp öğrendiklerini ülkesine aktarması.
@@GlobalTalentsHub Onlar gerekmedikce duygularini belli etmek istemeyen insanlar bence gerektigi yerde cikariyorlar yureklerini. Bizlerde ogrenmeliyiz aslinda cunku surekli pozitif ve verici olmak yipratiyor sonra anliyorsunuz.
COK GÜZEL ANLATTINIZ..SAMİMİYET GERÇEKTİR...AYNI IRK VEYA DİL OLMASA DA KALPLER BİRBİRİNİ DÜRÜST VE ÖNYARGI OLMADIKÇA BİRBİRİNİ SEVERLER...BU FITRATTA VAR..😊😊😊TEŞEKKÜRLER
Ben yıllarca bu durumu yaşadım sadece okuyarak bu durumu atlatmaya çalıştım alkol kullanmadığım için publara gitmiyorum, müzeler galerilere gitmeyi tercih ediyorum , bu ülkede yaşadığım olumsuzluklar beni şüpheci biri yaptı aslında sosyal bir insanım fakat doğru ortamı ve aynı frekanstaki insanlarla iletişim kurmayı çok özledim…bilmiyorum… bu içime atışlarım ne zaman bitecek onu da bilmiyorum…
Sizin yasadiklarinizi hepimiz yasadikta. Onların hepsinin yüzeysel oldugunu. Basım sıkışınca fazla birşey yapmadıklarını hepsinin iyi gün dostu olduğunu goreceksin
Videonuz şans eseri karsima cikti. Cok tatli bir tarziniz var. Ben Kanada da yaşıyorum. Herkesin hikayasi farkli oluyor başka bir ulkeye tasininca. Ben kendimi pek turkiyeye ait hissetmedigim icin burada rahat ettim. Sadece bu dili bosuna mi öğrendim ben diyorum bazen o kadar. 😂Sanirim mesele ayni dili konuşuyor olmak değil kalpden kalbe o baglantiyi yakalayabildigin insanlarla arkadaş olmak. Kulturel baglarim kuvetli olmadigi icin sanki dunya vatandasiyim gibi geliyor bana. Kanada dan sevgiler❤🇨🇦
Sizin bakış açınız,olaylara yaklaşımınız ve en önemlisi insani duygularınız o kadar güzel ki mutlu olamayacağınız bir yer düşünemiyorum ❤ ayrıca da gittiğiniz her yere bu güzelliği götüreceksiniz🙏🙏yolunuz bahtınız açık olsun,sevgiyle kalın👋
Sisteme dahil omlak önemli evet ama adım adım olacağını kabullendiğinizde kaldırılabilir. Fakat o yalnızlık hissi çok fena. Dün İngilter'den döndük. Cantebury'e gittik orda yaşayabilir miyiz diye bakmaya... Yalnızlık hissi yüzünden yarı Alman olmama rağmen Almanya'dan geri döndüm. Türkiye'deki samimiyet Avrupa ülkelerinden çok farklı. Stansted havalanı servisinden araba kiralama yapılan alana gittik. Havaalanından uzakta...Son dakika kiralamaya geldiğimizden fiyat 2 katına çıkardılar. 1,5 gün için 30 bin tl'nin üzerinde araba kirası çok fazla geldi..neyse, araba işi olmadı ve gecenin 1'de sap gibi ıssız bir alanda ortada kaldık. Bu arada tek tük servis otobüsü geliyordu havaalanından. Bir otobüs geldi indiğimiz durakta durdu. Şöföre nasıl geri döneceğimizi hangi durağa gideceğimizi sormak istedik. Kapıya tıkladık. Adam kapıyı açmadı, şöför koltuğundan içeriye geçti oturdu öyle...şok olduk. Sonra da kalktı yerine geçti, sürdü gitti...kiralama şirketi kapattı. Isısız alanda büyük bir otopark ve arkasında ağaçlık bir alan vardı. En kötüsü ağaçların altında oturur sabahı bekleriz diye düşündük. Ama o his hiç iyi değildi. Birşey sorduğunuzda da cevap almama ihtimaliniz var. İngilizler çok kibar olmalarına rağmen sorumluluk alıp, yardımcı olmak istemiyorlar. Türkiye'nin insanına kurban diyorsunuz o anda. Ha bu üstesinden gelinmeyecek birşey mi? Gelinir, sonradan alışıyorsunuz, kabulleniyorsunuz ama içinizde hep bir eksiklik ve kanayan yara oluyor. İngilter'ye dahil olamazsınız ama uyum sağlayabilirsiniz. Ve bu sefer gittiğimizde son olaylardan dolayı yükselen ırkçılığı da hissettik biraz. İngilizlerin adeti değildir bizdeki gibi bu sefer orda burda İngiliz bayraklarının çekilmiş olduğunu gördük. Siz buraya dahil değilsinizi alttan alttan hissediyorlar. Cantebury'de ras geldiğimiz Kıbrıslı Şöför biraz moralimizi düzeltti. 4 yaşından beri orda yaşamasına ve aksansız İngilizcesine rağmen yükselen ırkçılıktan bahsetti. Hala daha kendini oraya ait görmediği hissini aldım. Yani derseniz ki umurumda değil ben dünya vatandaşıyım, Türkiye şalterini de indirip, uyumlanacağım o zaman bu duygunun üstesinden gelebilirsiniz. Ben Türkiye ile irtibatımı kesmeme kararı aldım. Bir orası bir orası şeklinde ayarlamak istiyorum. O yalnızlık hissi benim yaşamak istdiğim bir duygu değil. Sosyal bir insnım, samimiyete, komşuluk ilişkilerine, arkadaşlara ihtiyacım var. Bir noktaya kadar bunu İngilter'de de başaracağıma inanıyorum.O yalnızlık ve çaresizlik psikolojisine teslim olmamak ve dediğiniz gibi sosyalleşmek lazım.
merhaba size birşey sormak istiyorum. ingilterede büyük çocuğunluğun ingiliz olduğu yabancının pek olmadığı bir şehirde olsanız. oradaki ingilizler yabancı görmediği için size ırkçılık yapmaz diye düşünüyorum. Hani çok görse rahatsızlık hissederler ama görmezlerse ırkçılık yapmazlar gibi. (biz suriyelileri heryerde gördüğümüz için rahatsız oluyoruz çünkü çok fazlalar, garip ve aç bakışlar, bizden çok farklı kılık kıyafet, dilimizi sokakta konuşmamaları, daha ucuza çalışmaları sayesinde aç gözlü patronların onları tercih etmesine bağlı işsizlik, görgü kuralları sorunu, ekipçe gezmeleri, bide malum şahısın bedava vatandaşlık vermesi ve birçok ayrıcalık sağlanmış olması özellikle sağlık ve eğitim konusunda, artı çok gelenekselci olan hayata bakış açıları, çok eşlilik ve afedersiniz ama donları yokken habire çocuk yapmaları) Sonuçta biz ingilizlerden de suriyelilerden de çok farklıyız ama yaşam tarzı ve görünüm olarak benzerseniz(kılık kıyafet) ırkçılık görme ihtimaliniz azalmaz mı? bide dili ve aksanı oturtmak gerek. çünkü hemen anlaşılıyo. Kusura bakmayın merakımdan soruyorum.
Ya sen ne kadar pozitif bir insansın. Benim de yalnızlık sorunum var, benim gibi sosyal birinin laps diye etrafında kimsenin olmadığı bir ortama düşmek biraz sarstı. Kurmayı plânladığın toplantıya katılmayı çok isterim.
Allah seni beni karşıma çıkarttığı için binlerce kez şükürler olsun. Allah senden bin kez razı olsun. Öyle bir anda videonu karşıma çıkarttığı ki, inşallah en kısa zamanda görüşürüz ve seninle çok ilginç bir hikaye paylaşacağım ❤. Bu arada ismim Cevriye ama burada herkes Jess(Jessie )diyor. Harika bir gün senin olsun ❤
Turkiye'yi ozledigim zaman haberleri okumak yetiyor halime sukretmeme. Ornek dun okudugum haber, devlet okullarinda artik tam zamanli temizlikci olmayacakmis Turkiye'de ve tuvaletleri ogretmenlerin temizlemesini bekliyor bazilari. Ingiltere'de en ucra kosesindeki devletin koy okulunun bile temizligi muhtesem. Onu gectim, icindeki muzik odasi, kutuphanesi, futbol sahasi, butun o imkanlari gordugum icin, egitimde aradaki farki biliyorum. Hic olmazsa cocuklariniz icin kalin.
Ne guzel bir bakis acisi, evet birbirimize yuklenmenek, acisini cikarmamak, cok cok iyi - sevdim - bu arad bende 10 yil once sevdigim meslegi ogretmenligi birakip esimin yanina geldim ay ne zordu o ilk yil burda, ay amaan, dusunmek bile istemiyorum, sonra yavas yavas acildi, calismaya basladim, sevdigim meslege de sukurler olsun basladim, artik dediniz gibi iyiyiz, duzenimizi kurduk, cocuklarimiz okula gidiyor, biz buranin vatandasi olduk yani hayat guzel 😊❤
İngiltere'ye gelmeyi planlıyoruz. Cambridge'de yaşamayı planlıyoruz. Bütçesel sebeplerden dolayı adım adım gidiyoruz. Ben iki kere giriş yaptım. Erkek arkadaşım 6 sene İngiltere'de yaşadı. Nasıl olur, ne yaparız derken biraz zaman alacak. Bir Türk'ün yanında veya daha vasıfsız işlerde çalışmaya hiç niyetim yok. Ayrıca İngilizcem pek yok onu da geliştirmem lazım. Bu yüzden adım adım gideceğiz. İlk etapta oturum almasam da olur 6 ayda bir giriş çıkış yaparım. Türkiye'deki evi tutmayı planlıyorum. O bahsettiğin yalnızlığı ve çaresizliği Almanya'dan biliyorum. Almanya'daki Türkler _hatrı sayılır çoğunluk_ İngiltere'den daha farklı (daha bağnaz, daha basit)....işte böyle. Biraz merkez dışında mini bir ev bahçe, böyle ekip, biçebileceğimiz...bende sanatsal çalışmalar yapmak istiyorum. İşte hepsi bütçeye bağlı. Kısmetse olur... Londra, Lewis, Oxford, Chipping Campden, Brighton ve ikinci gidişimizde Canterbury'i gezdik. Brighton'u istiyorduk deniz var diye ama hoşumuza gitmedi. Sonra Cantebury'i düşündük...Seneye son bir Cambridge bakmaya geleceğiz. Vidolarını izledik, sevdik. Sizlerden de bir iki tüyo alsak çok güzel olur arkadaşlar. Umarım görüşürüz, çok isterim ❤🙏 Bu arada hastane anında gözlerim doldu, çok güzel, dokunaklı anlatıyorsun. Hissettim o yalnızlığı ve çaresizliği...
2003 ten beri gözlemlerim i yazmak paylaşmak hep hayalimdi.. ne güzel bir başlangıç yapmışsınız paylasimlarınıza 🌺😍 katılıyorum ve gerçekten Türkiye’deki gibi sohbetin aslında burdada yapılabileceğini çok güzel anlatmışsınız .. kasada hangi radyo hangi kitap hangi vs .. sohbeti edilirmi .. evet ediliyor .. isteyince oluyor .. hatta sohbet limiti koyuyorum bazen mahalle ağzına dönme diye 🫶🫶sevgiler
Anlattiklariniz o kadar dogruki.Cok benzer seyleri Avustralya'da yasayanlara sahit oldum. Benim bile ne isim var burda dedigim cok olmustur. Grup olusturma fikri gercekten cok iyi bir fikir. Seneye ingiltereye tasiniyorum buyuk ihtimal, hangi bolgedesiniz gelip tanismak isterim.
Ayrıca boşanma konusunda anlamadım desem. Hepimiz bir değiliz tabi kendiminkini anlatayım,. Birkaç yıl yaşadım. Başıma gelen her zorluğu anlatırdım eşime. Hepsini. Farkı belki de zorluklar olurdu ama ben kötü hissetmezdim kendimi, ağlamak ya da kötü hissetmek durumları olmazdı. Üstelik bayağı (iş, yanımda kaldığım aile vs) maceralar da yaşamıştım. Hiç mutsuz hissetmedim. Sizin ki gibi bir sağlık sorunu yaşamadım orada. Ama Türkiye'de yaşadım ziyetime gelenlere ben moral verirdim. 🥰 Ameliyatı boş verin farz edin sezaryen doğum yaptım onu için yataktayım der geçerdim. Son fikriniz harika. Tebrikler
Türkiye'de korona günlerinden sonra hala ambulansa yakınlarınız kesinlikle alınmıyor. Çok zorluklar, çok hikayeler yaşanıyor bu konuda. Ailemde komşularım da tecrübe ettik. Sevgiler
Para ile satın alınamayacak insanlar istiyorsak, paraya ihtiyacı olmayan bir düzen ve sistem kurmamız gerek... Aç, Yoksul veya daha varsıl bir hayat beklentisi içinde olunan bir yaşam düzeninde, para ile satın alınamayacak kişi ve kişilik çok özel ve öznel bir durumdur
Yaaaa çok tatlısın kardeşim, ben de çok gelmek istiyorum, kısmetse seneye gelebiliriz. Senin gibi hayat dolu ve pozitif bir insanla mutlaka tanışmak isterim. Yalnız değilsin ❤
Ingiltere’de 21 yıl kaldıktan sonra 5 yıl önce bir eve kasabasına taşındım. Burada kendimi yalnız hissediyorum çünkü o 21 yıl içerisinde bütün sosyal çevrem ingilterede oluşmuş.
O kadar doğru anlattınız ki ben de geleli 2ay oldu aile birleşim vizesiyle geldim eşim İngiliz alışmak çok zor sosyal hayatım şimdilik sadece gym e gitmek topluluğa katılmak isterim
@@isasolak6466 ben de ayni şekilde bir aydır buradayım . Burada heryer yemyeşil temiz binalar güzel ama içi boş gibi geliyor bana . Ruhsuz geliyor . Çok ilginç şeyler var . Mesela niçin bulasiklari köpüklü bıraktıklarını anlamış değilim. Yada diş fırçalayıp durulamadan biraktiklarini da anlamış değilim . Herşeyi saatli yada yüzde yüz planlı yapmaları da bana kasvet gelen şeylerden biri ... Aile bireyleri birbirlerini çok seviyor olsalar bile ben davranışlarını donuk ve oldukça bireysel buluyorum. Sizin de farklı bulduğunuz şeyler var mı ?
Ben ingiltereye 1968 senesinde geldim. 23 yaşındaydım lakin oradaki hayata kendimi uydurmanın en buyuk zorunluk oldugu biliyordum.Benim felsefem insanl olarak alaka kurmakti.Cunku butun insanlar kim olursa olsun ayni seyleri hissederiz.Din,milliyetçilik,gelenek bunlari kendime saklayarak bu gun herkesle dost olarak yasamayi basardim.
Merhaba, konuyu çok güzel ozetlemissiniz. Tebrikler. Native lisan konusamiyorsaniz işiniz zor. O kültürü öğrenmek zaman alıyor. Fakat elinizde birkaç sanat varsa, size soru sorup öğrenmeye çalışıyorlar. O zaman iletişim denk bir hale geliyor. Kontrolü ele alıyorsunuz. Mesela araba tamirini biliyorsanız. Hepsi önünüzde rakun gibi oluyor...
Üç gün önce bir rüya gördüm. Çok eski bir kente gezmeye gitmişiz. Sokaklar sessiz ve renkli, her bahçeden yollara meyve ağacı dalları sarkmış. Meyvelerden tadarak geziyoruz. Sonra kalabalık bir sokağa girdik. Bunun bir hata olduğunu düşünürken korktuğumuz başımıza geldi. Bir polis düdüğü çaldı ve bilmediğimiz bir dilde bize bağırdı. Almancaya benzer bir dildi. Kaçmayı düşündüm ama "ten ve saç rengim farklı, her şekilde beni bulur ve cezalandırırlar" diye düşünerek polise kendimi teslim ettim. Bizi toplayıp bir mülteci binasına götürdüler. Eski bir ilkokul binasıydı. Kimse ingilizce bilmiyor, ben de onların dilini anlamıyordum. Birlikte gezdiğim yakınlarımı da başka yerlere götürdüler. Çok ağrıma gitti. Sonra bir fırsatını bulup Türkiye'den gelen insanların koğuşunu keşfettim. Oldukça yoksul, kaba dilli insanlardı ama en azından dilimi anlayan insanlar oldukları için onlarla takılmaya başladım. Bu rüya beni çok etkiledi. Sabah evdekilere anlattım. Android cihazlarımız bizi dinlediğinden olacak, bu rüyayı anlattığım andan itibaren üç gündür UA-cam önerilerinde önüme göç videoları çıkıyor. Size de o önerilerde denk geldim. Kısacası bir göç rüyasından kanalınıza gelmiş oldum. Üniversiteyi ilk kazandığımda evime 800 kilometre uzaklıkta bir şehirde ilk yalnız kaldığım günün gecesi, askere gittiğimde ufacık bir karakol binasının kömür deposunda "ben nereye düştüm" diye şoka girdiği m gün... Dediğiniz gibi ağlamanın ve şikayet etmenin hiçbir yararı yoktu. Bunlar benim yurt dışına gitme planlarımı rafa kaldırmama neden olan deneyimlerimdi. Dedem tek başına 18 yıl Almanya'da çalışmış ama ben bunu yapamam. Her insanın gurbet çekmeye uygun kişiliğinin olduğunu sanmıyorum. Öyle insanlar vardır ki cehennemin dibine de gitse oraya yatağını serip uyur; ne yazık ki ben onlardan değilim 🤗
@@SagucuTegin Ne güzel anlatmışsınız. Ne de güzel denk gelmişiz :) Kendinizi, içinizden geleni bilmenizde ne güzel. Mesela benim de bir arkadaşım var. Gezmeye bayılır ama asla başka bir ülkede yaşayamam der. Dediğiniz gibi herkese göre değil, gelmek veya kalmak. Önemli olan, ne istediğimizi keşfedebilmek 🤗
Ben müzisyenim aynı zamanda ticaretle uğraşıyorum. Uluslararası mobilya ihracatı yapıyorum. O dediğiniz programa bende katılmak isterim. Özgün müzikleri , türküleri ben söylerim. 😊 Ailece yerleşmek istiyoruz bakalım hayırlısı diyelim. ❤
Yok, o yalnizlik hissini cozemezsin, en konuskan esnaf olsa da. 14 yildir yurtdisindayim, artik degisiklik vakti geldi. TR’ye donmeden baska yere gecis
There are four different human races and their subgroups accepted in the world. This lady is Caucasian. He is ethnically Turkish but racially Caucasian. A significant part of Anatolia is of first degree Caucasian origin.
O kadar küçüldü ki İstanbul bana artık tükettim buradaki hayatımı hakkını bile veremeden, ait hissetmiyorum bu yeni bir his de değil eskiden bir tercihti şimdiyse bir zorunluluk benim için .Kısa süre Portekiz’ de kaldım tam bir bürokrasi cehennemi Avrupa’ nın geneli böyle zaten. Gittiğin yere kendini götürüyorsun derdin aslında kendinleyse orada da çok tatmin olayamayacaksın ama yeni bir hayata başlama düşüncesi umut verse de kendini arama yolculuğu yorucu
Merhaba, soyadınız da güzel.. Döndünüz sanırım.. Video nun hepsini dinlemedim . Hiç kimse gitmemeli. Yanlışları birlikte düzeltmeliyiz. Birlikte güçlüyüz. Sevgiler.
Güzel kızım, 1995 te en büyük hayalim olan ABD'ne gittim. Tabi ki yasal yollardan kaçakla işim yok. Orada işim de oldu, bir yıl yaşadım. Bir yılın sonunda arkama bile bakmadan vatanıma döndüm. Ondan sonra çok ülke gezdim. Saraybosna ve Viyanaya sevdalıyım. Ama en güzeli "seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli" şarkısını söylemekmiş. tamam çok boktan bir ülkede yaşıyorum. Arada gidip nefes alıp köyüme dönüyorum. Yaşım 67 evlat. Yolun hep açık olsun. Not: Bir daha asla amerikayı özlemedim, gitmedim. Orası normal insanların olmadığı yer. Not 2: Ben asla vatansever veya vatanperver değilim.
@@oyaozdemr1739 amerika genel olarak kültürü itibariyle çok yalnız ve soğuk bir ülke. Yalnizligi orada iliklerinize kadar hissedersiniz. Nitekim ben de öyle olduğu icin tasindim. Tabiii herkes boyle hissedecek diye bir şey yok.
Türkiyedeyim. :) Geçmişte gitmeyi düşünmedim değil ama tabi iş bulup gide edim biraz da konfor alanı tabi. Türkiyede büyük şehirden daha küçük şehire geçtim asosyalliğim arttı kendime dönük ben merkezci bir hayat kurdum. Siyaset popüler kültür falan umrumda bile değil kaç yıldır. Avrupada yaşasam nasıl olurdu? Ben sosyalleşemem hele ki bana surşyelilere baktığımız gibi bakan bir topluma kendimi kabul ettirmem. Gidenler burayı düşünmeden oraya adapte olmalı. Ahmet mehmet olmayı bırakıp jason ya da micheal falan olmaya çalışmalı. Torunlarının o ülkenin vatandaşı sayılacağını kabullenmeli. Ben gideyim orada saygın bir yaşamım olsun pek mümkün değil gibi ciddi zorlukları var. Giden de haklı dönen de hiç gitmeyen de. Yorumlarda çokça ülkeyi yaşanmaz kılanlar falan denilmiş bu salak muhalif kafasından kurtulun. Kendinizi çok da önemli sanmaktan vazgeçin. Siyaset konuşup hayatınızı zehir etmeyin. Kültür sanat sosyallik alanlarında dünyanızı genişlettiğinizde diğer konuların çok önemsiz olduğunu anlarsınız. Tüm dünyada buradaki gibi sorunlar var. Türkiyedekileei merak eden varsa keyfimiz paşada yok öyle diyeyim buraları düşünüp kederlenmeyin
Expact olarak geçici süre için gidenlerin haricinde, TR deki şartlardan kaçmak için yurtdisina kalıcı olarak giden insanların ortak özelliği, zorluklara karşı düşük mukavemet olabilir mi ? O yüzden de karşılaştıkları yeni zorluklardan daha hızlı demoralize olabilirler.
Ben doğma büyüme Almanya'dayım. Özellikle Ortadoğu ülkelerinden gelenler mazlumu yani hep ezik, yardıma muhtaç oynarsa Avrupalı bunu çok sever. Yok kendinden gayet emin, kişiliği oturmuş ve öne çıkma karakterin varsa onları bu çok rahatsız eder. Ben üniversite yıllarımda bunu çok yaşadım.
En güzel yorum sizin yorumdu.. Ama kendini kabul ettirince çoğu şey kolaylaşıyor. Almana kendini kabul ettirmek için iyi bir tahsil şart..
@@svart7716 teşekkür ederim 👍 fakat mesele tam da orada başlıyor işte: ben kendimi ne almana, ne ingilize, ne başka bir Avrupalıya kabul ettirme gayretinde, çabasında hiç bir zaman değildim tam aksine acaba BEN onları kabul edecek miyim konusunu onlara hissettirdiğim için çok problem yaşadım. Çünkü Avrupalı'nın Kolonial mentalitesi yani üstün ırk kompleksini bir türlü sevemedim.
@@spaceshuttletopluton Durum türkiyede de aynı,Suriyeliler yardım alırken kimse ses etmiyordu,dükkan açmaya,patrol olmaya başlayınca hedef oldular,Bunun asıl sebebi zengin zenci sendromu ! Avrupa'ya sonradan giden milletler yemedi içmedi biriktirdi,Almanlar harcarken onlar birikim yaptı,sora ićlerinde kalan araba vs sevdası onları lux iyi arabaya binmeye itti,Almanlar vw golf,passad a binerken onlar sıfır mersedes,BMW ye bindi ve göze battilar,dükkan açınca da hedef haline geldiler,onlar da biz ülkemizde ay sonunu getiremezken adamlar zevk sefa sürüyor dedi.
@@spaceshuttletopluton Dostum dünyada ırkcılık İsrail ve Avrupa devletlerinde başladi,alman ingilizce bildiği halde cevap vermez,Fransız,İngiliz de aynı.
Çok doğru bir tespit. Onlar sana akıl verecek ve seni yönlendirecek biri olarak gördükleri sürece kabul ediliyorsun . Becerikli, kendinden emin isen hemen kibarca kırarlar , hızını keserler .
8 yıl önce Almanya'ya geldim. İlk 4 yılım diploma denkliği için verdiğim mücadele(tıp doktoruyum), belirsizlikler, giderek azalsa da varlığını hissettiren dil bariyeri, sosyal izolasyon, başıma vurup duran bürokrasi işe geçti. Son 4 yıldır belli bir stabilliğe ulaştım ama 3 yıl sonra da Almanya'yı terkedeceğim. Sevemedim burayı ben. En az haftada bir gece yatakta düşünür dururum; ülkem beni gitmek zorunda bırakmasaydı, bizi hasta ve hastayakınlarının elinden ölüme terketmeseydi, insanımıza insanca yaşama olanağı sunsaydı ve kalsaydım, acaba nasıl bir hayatım olurdu. Ne buraya aidim, ne de memleketime artık.
İnsanımızı bu duruma düşürenlerin hayatı zehir olur inşallah 🙏
@@sybillecybill Ben İsviçre'ye gitmeyi planlıyorum. Bir kaç kez gittim, hiç Almanya gibi depresif değil. Bakalım, şansımı deneyeceğim.
@@TheSeliMD çok dokundu yazdıklarınız. Umarim mutlulugu bulur, kendinizi ait hissettiginiz güzel bir hayat yaşarsınız.
Avrupa ulkelerinin geneli boyle iyi dusun dogru karar ver ; Turkiye guzel…
@@sybillecybill benzer bir hikayede bende 2017 den beri Almanya’dayım vatandaşlık başvurusu olumlu sonuçlanması durumunda İsviçre’ye yerleşeceğim sanırım.
30 sene önce Londra'ya 31 yaşımdayken "acaba kalabilir miyim" diye gitmiştim. Türkiye'de beyaz yakaydım, ve o yıllarda Türkiye'nin imkanları bugüne göre daha sınırlıydı. İlk dikkatimi çeken Londra'daki hayat pahalılığı yüzünden Türklerin dejenere olmuş ve çıkarcı halleriydi. Her millet böyle mi tepki veriyor bilemiyorum, ama parası az olan Türklere Londra hiç yaramamıştı. Türkiye'de işim gücüm arkadaşlarım var niye kalayım ki burada diyerek geri döndüm. İyi ki de o kararı vermişim. Sevmediğiniz inanlara uyum yapabilmek için tahammül ediyorsunuz. Neden?! Ama şimdi Türkiye'nin koşullara daha zor. Şimdi Fransa'da yaşıyorum, ama evim var, emekliyim o imkanlarla geldim. Eşim Fransız. Ayrıca Fransa'nın kültürü bize daha yakın. İngiltere'ye gidecek olanlara söylemek isterim, hayat boyu hep bir tarafınız eksik olacak. Bunu bilerek gidin. İngilizlerle hiç bir zaman tam olarak dostluk kuramayacaksınız. Medeni bir ilişkiniz olabilir, ama ben dostluktan bahsediyorum. Hayatınızın büyük bir kısmı oraya göç etmiş yabancıların arasında geçecek. Bu da güzel bir deneyim olabilir ve iyi insanlarla karşılaşabilirsiniz. Ama en zoru maddi zorluklardır. Onlar sizi zorlarken, hala siz eski siz olur musunuz? En güzeli aslında memlekette kalarak olumsuzlukları değiştirmek için uğraşmaktır. Çünkü o ülkeler de göçü kendilerine ucuz iş gücü için kışkırtıyorlar.
Hello, the real problem is living among people who do not respect each other. Most people in Anatolia are closed to personal development. Even if law and economy develop, permanent stability cannot be predicted because the majority of the people do not have a consciousness of democracy. This is my opinion and it binds me.
İngilizden Kesinlikle arkadaş olmaz .Normal şartlarda herkes iyidir.
Önemli olan zor zamaninizda. Yanınızda olmak. Arkadaşını iki dk satar.
Yüzünüze bakarak yalan söylerler hiç utanmadan. Bizim insanimizinda bunlardan. Eksik bir yanı yok. 'O da başka konu.
Bu sene karadağ kotora ailemle tatile gittim,fena bir yağmur başladı,çocuklarla ıslandık,baktım bir türk esnafı şalcı,dedimki tentesinin altına sığınalim,sora selam verdim,baktım ayaklarıma bakıyor içeriyi ıslatmayayım diye,dedimki yaamur var biraz durmamızda sakınca varmı,dediki dışarda durabilirsiniz,dedimki bizimkilere bu ş...z türk gelin türk olmayan dükkanın tentesine girelim bunun gibi namussuz değildir,gerçekten dediğim gibi çıktı,siz siz olun yurt dışında türk esnafa selam dahi vermeyin.
1 tane Turkle milyonlarca Turk'u yargilamak yanlis. Amerikada Turk esnaf inanilmaz yardim sever. Burada Turk camiasi birbirlerine yardim edrek, destek olarak basarili oldu..
UK’de 9 yildir yasiyorum, tek tavsiyem sizin degerlerinize uyan kisilerle arkadaslik edin
@@begum4284 malesef yaşadığım toplumda kendi değerlerinde birilerini bulmak çok zor
Aynı şeyleri Almanya'da yaşadık, bezmek üzereyken Türkiye haberlerini izleyip hop vazgeçiyoruz geri dönmekten.Cennet vatanımızı yaşanmaz hale getirenler yüzünden artıların ağır bastığı yerde kalmayı tercih ediyoruz.😢
Hiç bir derdimize derman olmayan Türkler de ayrı bir problem.Bu kadar mı fesat olur insan sonradan gelenlere karşı. Allah iyileri hep iyilerle karşılaştırsın dilerim.
Amin.. Ne kadar güzelsiniz.
Siz yine haber izleyip gerçekleri görüp duruyorsunuz şu cennet ülkemiz diyen o eskiler var ya onları Allah'a havale ediyoruz ...
@@EvrimOzdemir-ot7ik Ülke dışında yaşayan kimle konuşursam aynı şeyleri söylüyor. Resmen ülke fark etmeksizin, kötülük bir sürü insanın dolmuş içi…
Umarım orada kötülüklerden çok uzak, çok çok mutlu olursunuz 🤗
Haklısınız ama şöyle bir şey de var. Kötülük her yerde var. Türkiyede çoğu insanın (ben de dahil) bunalım sıkıntı yaşamasının sebebi en büyük ölçüde ekonomi. Eğer ekonomik açıdan rahatsanız bence türkiye gayet de cennet vatan. İstanbulda yaşama zorunluluğu yok sonuçta. Ama ekonomi dertse gerçekten yaşanılır değil
Yaşadığınız şehri bilemem, ama benim yaşadığım şehirde maalesef son dönem gelen expatlar, yeni gelen expatlar için ortamı çok bozdu. Eskiden beri burada yaşayan gurbetçilere çok hor gördüler. Benim yaşadığım şehirde ilk başta Türkiye'den yeni gelen Türklere, burada doğup büyüyen Türklere karşı normal davranıyordu. Ama bir kısmı onların yanında, "Ben ODTÜ'de okudum, sen kim oluyorsun" veya yerlilerin yanında "Ben cahil gurbetçi Türkler gibi değilim, beni o Türkler gibi görmeyim. Ben aynen sizin gibiyim." tavırlarıyla ortalıkta gezince, maalesef gurbetçi Türkler de sonradan gelenlere karşı sırtına dönmeye başladı. Bu arada böyle davranıp, gülünç duruma düşüyorlar, ama farkında değiller. Almanya gibi çok Türk olan ülkelerde adamlar 50 senedir gurbetçi Türkler ile kafalarında bir imaj oluşmuş, iki cümleyle bu imajı yok edemezsin.
İngiltere ye 2014 yılında öğrenci olarak geldim ve kaldım. Türkiye'de iken toplumun yozlaşmasına tanık oldum ve bu insanlardan uzak durmak için herşeyi yaptım. İngiltere'de böyle eğitimsiz, sonradan görme zengin olmuş, özellikle iş yeri sahibi olan veya ağır işçi olan Türklerden uzak durmayı tavsiye ederim. Bu tarz insanlar gerçekten başka irkdasinin başarısını çekemiyor ve dedikodu gıybet yapıyor. Eğitimli ve bu tarz köylü kurnazlarından irenen kendimiz gibi olan Türkler en iyi arkadaş edilebilecek kişiler burada.
Valla lise mezunuyum temizlikciyim ama o kesimden bende uzak duruyorum. Egitimli olan ama hulogg diyende cok.
Ambulans ve hemşire hikayesi çok dokunaklıydı. Göz yaşlarımı tutamadım 😢. Hikayenizin sonu çok güzel. Her nerede olursanız olun gerçektende insana insan lazım. Tutanabilmek ve çevre edenebilmek herkese nasip olsun. 🙏💝
Maalesef hanfendi cogumuz ilk geldigimizde sıkintilar yasadik ama dediginiz gibi mucadeleyi birakmamak lazim herseyin ilaci zaman ambulansda yasadiginizi hissedebiliyorum bizim de 2 yasinda cocugumuz losemi hastaligina yakalandi gőzlerini kaybetti konusmasini kaybetti ama Allah.imiza hamd olsun bir anda mucizevi bir sekilde hepsi geri geldi doktorumuzun cocugunuzun vucudunda artik o hastalik gitti dediginde gozumden yas gelmisti bir baktim bayan doktorumuzda duygulandi gozlerinden yaṣ geldi ve odayi terk etti yani hayatta hersey insanin basina gelebilir ama yılmamak lazim hersey insanlar icin..
@@fatihsuer mucize degil tip Bilimi çocukun kurtardi Hadî gozunuz aydin têk tanri ilim irfandir
Bizde 50 sene once geldik 56 yasindayim cok zorluk cektik sizede gecmis olsun Allah evladinizi size bagislasin ❤❤
@@nurtenkocaman1699 Sagolun hanfendi
@@fatihsuer Evladinizla beraber saglikli , uzun ve mutlu seneleriniz olsun !
@@kiymetd.8767 tesekkur ederiz hanfendi sizinde
Bir çok Türk "kaçayım da neresi olursa olsun" güdüsüyle hareket ediyor diye anlıyorum sizin ve diğer UA-camr'ların videolarından. Buna ne kadar hazırlıklı olup olmadıklarını düşünmeden hareket etme eğilimindeler. Ben size göre bunları daha geçmişte yaşadım (80'lier ve 90'lar). Berlin'de 6 yıl, ABD'de 12 yıl kaldım. Eşimin ailesel sağlık problemleri çıkmasa kolay kolay dönmezdik. Normal zorluklar (başarılı olma, iş bulma) dışında hiçbir problem yaşamadım. İstanbul'da da kalsam bunları zaten yaşayacaktım. ABD'de iş bulmak kolay değil, ama başarılı olursanız Avrupa'ya göre çok iyi para kazanıyorsunuz. Yurtdışında yaşamaya adapte olmak hiç zor değil bence. Geç yaşta (30+) gitmeye kalkarsanız elbette zorluk yaşarsınız. Mesleğiniz para kazandıracak bir meslek değilse tabi ki zorluklar çıkacaktır. Dil bilmiyorsanız tabi ki zor olacaktır. Benim gibi İstanbul'da doğup büyüdüyseniz ve de küçük bir şehre giderseniz çok sıkıcı bir hayatınız olacaktır. Ayrıca batı kültürüyle bir alıp veremediğinizin olmaması lazım. Onu yemem, bunu içmem diyorsanız hayatınız zorlaşacaktır. Almanların sadece küçük bir kısmı, ama Amerikalıların ve İngilizlerin büyük bir çoğunluğu son derece cana yakın insanlar. İyi de para kazanırsanız yaşamak çok kolay ve zevkli oluyor. Herkese başarılar dilerim.
Valla çok güzel anlatmışsınız,kötümser olup gelmeyinciler çok ve hala milleti engellemeye çalışıyorlar.
Bir insan başka bir ülkenin kültürüne karşi çikama kendi kültüründedir karşı çıkılmasında istemez insanın birde inandığı değerler vardır inandığı değerlere dokanmayacak şekilde kültürlerine saygılı olunur adepte’de oluna bilinir beni davet edenlerin doğum gününü bildiğim çevrendeki kişilerin doğum günü partilerine katılırım ülkesinin kurtuluş günü kutlamalarına katılırım ne tür etkinlik varsa katılarım onlarla beraber sevinçlerine ortak olurum aynı masada yer içerim ama yer içermemde benim inancıma kültürüme ters veya yasak olan Domuz eti içki vs gibi şeylerimde yemem içmem beşe başka et yer başka içeçek içerim bunu ben yapıyorum karşıdakı ınsanlarda sana saygı duyuyor kişiliksiz bir teslimiyet hiç bir toplumda sevinir gibi gözüksede sevilmez kişiliği oturmamış kişi olarak görülür bu durum her toplumun kendi içinde bile vardır en tehlikeli kişidir menfaatını seven olarak görülür bizlerde onlara saygı duyarak farklılıklar içinde dosluklar ediniliyor daha güzel günler geçiriyorsun
Ne güzel yazmışsınız. Vakit ayırıp yazdığınız için çok teşekkürler. Öğrencilikte deneyimlemiştim, zorlukları da olsa da keyif almayı başarmıştım, Londra'da
@@dilekgecit Teşekkür ederim
Ben ilk göçümü Amerika’ya yaptığımda 49 yaşındaydım
51 de geri göçtüm Türkiye’ye ,bir sene kalabildim , zorlandım.
52 yaşımda İngiltere’ye göç ettim şimdi 5 seneyi geçti. Türkiye’deki zorluklar mı burdaki prosedür mü ? Kişi kendi seçecek. Yeni şeyleri severim o yüzden mutlu oldum semizotu yok diye üzülmedim başka yemekler koydum yerine değişik diye ona sevindim falan filan
@@ozlemaksitiyiyasam green cartla mi yada başka bir yöntemle mi başka ülkelerde yaşayabiliyorsunuz
@@perimiyizz para, çoğunun ülkeyi kötülediğine bakmayın Türkiye de kalsalar yine kalburüstü imkanlara sahip olacaklar, çünki bu tayfanın özelliği doymak bilmez ve sürekli bir arayış içindeler, bu duruma biz evsizlik sendromu diyoruz. Haa Türkiye de bunların yoğun olduğu getto tarzı yerlerde yaşayanlarına bakın bir dubai çikolatası için deli gibi kuyruk bekleler sosyal medya da ise araplara sövmekle gün geçirirler bu kadar da müptezeldirler. Kimse kızmasın istisnalar kaideyi bozmaz.
Sizi dinlerken ben de gözyaşlarıma hakim olamadım. Alışmak 5 yıl sürüyor.
o kadar icten ve gercek yorumlar yapıyorsun ki icime icime isledin :) bizde esimle beraber yeni tasindik ingiltere'ye bahsettiğin süreçleri tek tek yaşıyorum ve seni izleyince o kadar olağan ve sıradanmis gibi gelmeye başladı ki bu hisler anlatamam. Çok teşekkürler
Ağzına sağlık Begümcüm. Yine tüm güleryüz, samimiyetinle anlatmışsın olanı biteni ❤
Bende 12 yıldır Amerika da yaşıyorum . Ama ülkemi çok daha seviyorum. Her yer cıvıl cıvıl, en azından aynı dili konuşuyorsun, aynı kültüre sahipsin burada hayat yok, çok monoton ve insanlar en az 2-3 işte çalışıyor yaşamak için, sağlık sistemi berbat, Buradan gençlere sesleniyorum bulunduğunuz ülkede mutlu olmaya bakın, Hiç bir ülkede yaşam artık kolay değil. Her ülkenin kendine göre zorlukları var. Meksika sınırından kaçıp gelen Türklerin yaşadığı sıkıntıları sosyal medyada görüyorum çoğu perperişan. Son zamanlarda evinde ölü bulunanların sayısı artıyor. Türkiyem, cennet vatanım dünyanın en güzel ülkesi. Kızımın eğitimini bekliyorum bittiği an Allah nasip ederse ülkeme geri döneceğim.
Boş laflar,dönmezsin eminim; milletin önünü kesme bari!
Kesinlikle katılıyorum ben de yakin zamanda tasindim Amerikadan ama Turkiye'ye donmedim. Burası dünya ve her ulkenin kendine Gore zorlukları veya avantajları vardir. Turkiye de tamamen kotu degil ama Amerika' da tamamen iyi degil. Amerika' da evet refah seviyesi yüksek bir ülke ama mevcut düzenin içerisinde kendinize ne kada bir yer edinebilirsiniz o ayrı. Saatlik aylık ücretlerle alacaginiz Maas ve şartlar belli. 2000 dolardan asabi düzgün bir evde oturmak icin bakin lüks demiyorum ev veya daire yok. Ben orada doğup büyüdüğüm icin bu konuda net bilgi verebilirim, dolasicisla yasam mücadelesi her yerde.
@@kaptannseyirdefteri7643 kes sesini be ne milletin önünü keseceğim bakın size anlattım milletin önünü kesmeyin dediklerin sokaklarda sürünüyor, arabalarda yatıp kalkıyor bizzat yaşayan gören benim. Neden gelmeyecekmişim size mi sorucam😡😡
@@kaptannseyirdefteri7643 milletin önünü kesmek mi🤣🤣🤣 gelin yaşayın görün o zaman rezilliği ne diyeyim.
@@oyaozdemr1739 bazı şeyler deneyimlenmeden bilinmez. Bu da öyle bir durum.
Ne kadar içten anlatmışsınız. İçinizin güzelliği yüzünüze vurmuş.
Fiziksel görünümünüz tam bir Avrupalı. Ortadoğulu bir tipiniz olsaydı belki de daha fazla zorluk görecektiniz. Mutlu yarınlar diliyorum.
Tam ben de benzer yorum yapacakken sizinkini okudum 😊😊
Ben de ilk gördüğümde İngiltere'den Türkiye'ye yerleşme kararı almış bir İngiliz hanımın öyküsünü dinleyeceğimi düşünmüştüm 🎀
@@ynahit3746 katılıyorum.
There are four different human races and their subgroups accepted in the world. This lady is Caucasian. He is ethnically Turkish but racially Caucasian. A significant part of Anatolia is of first degree Caucasian origin.
@@loneyman-o6p If your theory is correct, could colored eyes be the genetic legacy of Alexander the Great's army?
Ağzınıza sağlık ,bayıldım size selam ve sevgiler.
Videonuza tesadüfen rastladım. Dinlediğim bir videonun peşinden sizin sıcak sesinizi duyunca döndüm görüntüye baktım, gözlerinin içine kadar gülen bir yüzle karşı karşıya geldim😍çok tatlısınız. Eminim bundan sonra da karşınıza güzel insanlar çıkacak çünkü siz pozitif bir enerji yayıyorsunuz 🧿Benim de oğlum yurtdışında, neler yaşadığınızı o yüzden çok iyi anlıyorum. Nerede mutlu olacaksanız orada olun. Bugün İngiltere olur yarın Amerika yada Türkiye, hiç bir gidiş yada dönüş başarısızlık anlamına gelmez, hayatınıza yeni insanlar yeni tecrübeler yeni yerler katmış olursunuz. (Ben mecburi hizmete giderken ve oradayken ne söylenirdim😅)
Bunun ne kadar değerli olduğunu biz yaşlara gelince çok daha iyi anlıyorsunuz. Ha bu arada biriyle dertleşmek yada yazışmak isterseniz ben buradayım 🙋♀️ Sevgiyle kalın ♥️
göçmen psikolojisini tüm karanlık yönleriyle bu kadar somut ortaya koyup, yine de bunu çaresiz bir durum gibi göstermemenize bayıldım! yolunuz açık olsun 🌸
Sizin bu yaşadıklarınızın hiç birini yaşamadım ben.Mesafeli ikişkikeri olan bir aileden gelmiş olmak benim çok işime yaradı yurt dışında.Ne Finlandiyada, ne Ingilterede ne de Isviçrede hiç yanlızlık çekmedim.Çaresizlik duygusu da olmadı.Bol bol kitap okudum ve içinden geçtiğim sűreçleri merakla ve biraz da eğlenerek gözlemledim.Çok şey öğrendim.En önemlisi Tűrk arkadaşlar yerine yabancı arkadaşlarla ne kadar mutlu ve huzurlu olduğum oldu.
@@deryaford6120 Yaş 20'ler galiba:) Biraz ileride durum çok daha farklı oluyor. Hem de çok.
@@sevilkorkmaz3025 Hayır 54 yaşındayım ben.
@@sevilkorkmaz3025 Finlandiyada 20, Ingilterede 5 , Isvicrede 5 yıl yaşadım
@@sevilkorkmaz3025
Donanımının yoksa, farklı olur tabi.
Derya içinizden siyrilanlardan.
Zekâ da etkili tabi.
Bunlar , cogunuzda yok.
Sonra ağlayin böyle.
Ühhhüüüüü🤪
@@deryaford6120 Well done, good girl !
Çok ama çok samimi bir video... Keyifle, eksilmeden, artarak geçsin ömrünüz... Sevgiler...
Begüm hanım merhaba, tam da İngiltere hayali kurduğum ve bu yüzden sizinle tanıştığım zamanlardayım ve videonuz bana tam olarak hayatın kendisi gibi, çok içten geldi. Kesinlikle sizi takip edeceğim ve gelirsem mutlaka etkinliğe katılacağım 😁
Tesadüfen denk geldim videonuza enerjiniz o kadar temiz ki ekrandan hissedebildim. Gittiginiz her yeri guzellestireceginize eminim, mutlu bir hayat diliyorum 🌸
Çaresizlik dediğinizden sonra bende gözyaşlarımı tutamadım, çok doğru ve herkesin kolaylıkla gösteremeyeceği şeylerden bahsetmişsiniz ki bence en büyük sorunlar bunlar insanın ruh halini güçlü tutması sonrası geliyor zaten, kalbimi bırakıyorum bu videoya 💜
Geçtiğimiz ay 1 kaldım Londra'da. 10 yıldır orada yaşayıp çalışan kuzenime misafir oldum. Söylediklerinizi öylesine gözlemledim ki; tebessüm aldı beni. Türklerin çoğunluğunun (çifte vatandaş/tek vatandaş farketmeksizin) genel olarak çalışıp paramı biriktirip yatırımlarımı yapayım döneyim kafasında olduklarını ve sizin gibi İngilizlerden oluşan bir sosyal çevrelerinin olmadığını farkettim. Kuzenime de önerdim kanalınızı ve o da bir Vatansever :)
Vatansever derken😂
@@hbohbo ön yargınız hoş değil. kimsenin içini bilemezsiniz. sırf yurt dışına taşındı diye yargılamayın. onları kaçıran malum kişilerede aynı ön yargınız var mı?
Pragmatik bakmak faydalı. İstediğiniz maddi, tecrübe vs aldıktan sonra ülkenize pekala dönebilirsiniz. Zaten asıl olan daha fazla insanın gidip dönüp öğrendiklerini ülkesine aktarması.
TEMİZ KALPLİ İNSAN ALLAH SENİN YOLUNU AÇIK ETSİN
sen çok iyisin hep böyle pozitif kal severek izliyorum, sevgi saygı paylaştıkça güzel ve güzel bir dünya hepimize lazım. sevgiyle kalın
Bence hemşireyi siz etkilemişsinizdir, çok pozitifsiniz.
@@nalan7697 Ne tatlısınız 💚 Bence içindeki o güzel tarafı hatırladı.
@@GlobalTalentsHub
Onlar gerekmedikce duygularini belli etmek istemeyen insanlar bence gerektigi yerde cikariyorlar yureklerini. Bizlerde ogrenmeliyiz aslinda cunku surekli pozitif ve verici olmak yipratiyor sonra anliyorsunuz.
Çok tatlı bir kanalsınız videolarınız çok akıcı kendilerini keyifle izlettiriyorlar başarılarınızın devamını dilerim 🎉😊
Çok iyi bir kanal, çok iyi bir sunum.
COK GÜZEL ANLATTINIZ..SAMİMİYET GERÇEKTİR...AYNI IRK VEYA DİL OLMASA DA KALPLER BİRBİRİNİ DÜRÜST VE ÖNYARGI OLMADIKÇA BİRBİRİNİ SEVERLER...BU FITRATTA VAR..😊😊😊TEŞEKKÜRLER
Ağlattın;ne samimi kızsın öpüyorum canım benim.25 Eylül'de geliyorum inşallah Londra'ya tanışmak çok isterim.❤
Ne kadar tatlı birisiniz! Eminim bu anlattığınız hikayelerde ağlıyorken karşınıza sizi teselli edecek iyi insanların çıkması da bu yüzden 💞
Turkiye döndük iyikide dönmüsüz
Ben yıllarca bu durumu yaşadım sadece okuyarak bu durumu atlatmaya çalıştım alkol kullanmadığım için publara gitmiyorum, müzeler galerilere gitmeyi tercih ediyorum , bu ülkede yaşadığım olumsuzluklar beni şüpheci biri yaptı aslında sosyal bir insanım fakat doğru ortamı ve aynı frekanstaki insanlarla iletişim kurmayı çok özledim…bilmiyorum… bu içime atışlarım ne zaman bitecek onu da bilmiyorum…
Sizin yasadiklarinizi hepimiz yasadikta. Onların hepsinin yüzeysel oldugunu.
Basım sıkışınca fazla birşey yapmadıklarını hepsinin iyi gün dostu olduğunu goreceksin
@@ruddyphoenix1715 👏👏👏
Videonuz şans eseri karsima cikti. Cok tatli bir tarziniz var. Ben Kanada da yaşıyorum. Herkesin hikayasi farkli oluyor başka bir ulkeye tasininca. Ben kendimi pek turkiyeye ait hissetmedigim icin burada rahat ettim. Sadece bu dili bosuna mi öğrendim ben diyorum bazen o kadar. 😂Sanirim mesele ayni dili konuşuyor olmak değil kalpden kalbe o baglantiyi yakalayabildigin insanlarla arkadaş olmak. Kulturel baglarim kuvetli olmadigi icin sanki dunya vatandasiyim gibi geliyor bana. Kanada dan sevgiler❤🇨🇦
Edinburgh dan Sekamlar tum duygularimizi ve yasadiklarimizi ne kadar guzel anlattınız
Ne hoş video hazırlamışsınız. ❤
Cok tatlısınız, lütfen devam edin videolara.
Video her zamanki gibi çokça samimi 🙂 teşekkürler 🙂
Sizin bakış açınız,olaylara yaklaşımınız ve en önemlisi insani duygularınız o kadar güzel ki mutlu olamayacağınız bir yer düşünemiyorum ❤ ayrıca da gittiğiniz her yere bu güzelliği götüreceksiniz🙏🙏yolunuz bahtınız açık olsun,sevgiyle kalın👋
Gayet samimi bir anlatımınızla ilgiyle izledim
gelmek isteyip de gelemeyenlerden biri olarak Londra ya gelip sizinle cafe de buluşmayı diliyorum :) manifestliyorum 🙏
19 yildir yasadiklarimin ne oldugunu videoyu izledikten sonra anlamlanfirdim .Tessekkurler
Dualarım seninle iyi yürekli insan.
40 sene yaşadım 😔
Sisteme dahil omlak önemli evet ama adım adım olacağını kabullendiğinizde kaldırılabilir. Fakat o yalnızlık hissi çok fena. Dün İngilter'den döndük. Cantebury'e gittik orda yaşayabilir miyiz diye bakmaya...
Yalnızlık hissi yüzünden yarı Alman olmama rağmen Almanya'dan geri döndüm. Türkiye'deki samimiyet Avrupa ülkelerinden çok farklı. Stansted havalanı servisinden araba kiralama yapılan alana gittik. Havaalanından uzakta...Son dakika kiralamaya geldiğimizden fiyat 2 katına çıkardılar. 1,5 gün için 30 bin tl'nin üzerinde araba kirası çok fazla geldi..neyse, araba işi olmadı ve gecenin 1'de sap gibi ıssız bir alanda ortada kaldık. Bu arada tek tük servis otobüsü geliyordu havaalanından. Bir otobüs geldi indiğimiz durakta durdu. Şöföre nasıl geri döneceğimizi hangi durağa gideceğimizi sormak istedik. Kapıya tıkladık. Adam kapıyı açmadı, şöför koltuğundan içeriye geçti oturdu öyle...şok olduk. Sonra da kalktı yerine geçti, sürdü gitti...kiralama şirketi kapattı. Isısız alanda büyük bir otopark ve arkasında ağaçlık bir alan vardı. En kötüsü ağaçların altında oturur sabahı bekleriz diye düşündük. Ama o his hiç iyi değildi. Birşey sorduğunuzda da cevap almama ihtimaliniz var. İngilizler çok kibar olmalarına rağmen sorumluluk alıp, yardımcı olmak istemiyorlar. Türkiye'nin insanına kurban diyorsunuz o anda. Ha bu üstesinden gelinmeyecek birşey mi? Gelinir, sonradan alışıyorsunuz, kabulleniyorsunuz ama içinizde hep bir eksiklik ve kanayan yara oluyor. İngilter'ye dahil olamazsınız ama uyum sağlayabilirsiniz. Ve bu sefer gittiğimizde son olaylardan dolayı yükselen ırkçılığı da hissettik biraz. İngilizlerin adeti değildir bizdeki gibi bu sefer orda burda İngiliz bayraklarının çekilmiş olduğunu gördük. Siz buraya dahil değilsinizi alttan alttan hissediyorlar.
Cantebury'de ras geldiğimiz Kıbrıslı Şöför biraz moralimizi düzeltti. 4 yaşından beri orda yaşamasına ve aksansız İngilizcesine rağmen yükselen ırkçılıktan bahsetti. Hala daha kendini oraya ait görmediği hissini aldım. Yani derseniz ki umurumda değil ben dünya vatandaşıyım, Türkiye şalterini de indirip, uyumlanacağım o zaman bu duygunun üstesinden gelebilirsiniz. Ben Türkiye ile irtibatımı kesmeme kararı aldım. Bir orası bir orası şeklinde ayarlamak istiyorum. O yalnızlık hissi benim yaşamak istdiğim bir duygu değil. Sosyal bir insnım, samimiyete, komşuluk ilişkilerine, arkadaşlara ihtiyacım var. Bir noktaya kadar bunu İngilter'de de başaracağıma inanıyorum.O yalnızlık ve çaresizlik psikolojisine teslim olmamak ve dediğiniz gibi sosyalleşmek lazım.
merhaba size birşey sormak istiyorum. ingilterede büyük çocuğunluğun ingiliz olduğu yabancının pek olmadığı bir şehirde olsanız. oradaki ingilizler yabancı görmediği için size ırkçılık yapmaz diye düşünüyorum. Hani çok görse rahatsızlık hissederler ama görmezlerse ırkçılık yapmazlar gibi. (biz suriyelileri heryerde gördüğümüz için rahatsız oluyoruz çünkü çok fazlalar, garip ve aç bakışlar, bizden çok farklı kılık kıyafet, dilimizi sokakta konuşmamaları, daha ucuza çalışmaları sayesinde aç gözlü patronların onları tercih etmesine bağlı işsizlik, görgü kuralları sorunu, ekipçe gezmeleri, bide malum şahısın bedava vatandaşlık vermesi ve birçok ayrıcalık sağlanmış olması özellikle sağlık ve eğitim konusunda, artı çok gelenekselci olan hayata bakış açıları, çok eşlilik ve afedersiniz ama donları yokken habire çocuk yapmaları) Sonuçta biz ingilizlerden de suriyelilerden de çok farklıyız ama yaşam tarzı ve görünüm olarak benzerseniz(kılık kıyafet) ırkçılık görme ihtimaliniz azalmaz mı? bide dili ve aksanı oturtmak gerek. çünkü hemen anlaşılıyo. Kusura bakmayın merakımdan soruyorum.
Ben de ingilterede yaşıyorum.İlk defa sizin kadar samimi ve gerçeği anlatan biri olarak sizi gördüm.Melekler yoldaşınız olmuş zaten.sevgilet💎💙🍀🧿🌻⭐🌙
içtenliğiniz çok hissettiriyor , içinizle bağ kurmanız ne güzel. sevgiler
Ya sen ne kadar pozitif bir insansın. Benim de yalnızlık sorunum var, benim gibi sosyal birinin laps diye etrafında kimsenin olmadığı bir ortama düşmek biraz sarstı. Kurmayı plânladığın toplantıya katılmayı çok isterim.
Allah seni beni karşıma çıkarttığı için binlerce kez şükürler olsun. Allah senden bin kez razı olsun. Öyle bir anda videonu karşıma çıkarttığı ki, inşallah en kısa zamanda görüşürüz ve seninle çok ilginç bir hikaye paylaşacağım ❤. Bu arada ismim Cevriye ama burada herkes Jess(Jessie )diyor. Harika bir gün senin olsun ❤
Turkiye'yi ozledigim zaman haberleri okumak yetiyor halime sukretmeme. Ornek dun okudugum haber, devlet okullarinda artik tam zamanli temizlikci olmayacakmis Turkiye'de ve tuvaletleri ogretmenlerin temizlemesini bekliyor bazilari. Ingiltere'de en ucra kosesindeki devletin koy okulunun bile temizligi muhtesem. Onu gectim, icindeki muzik odasi, kutuphanesi, futbol sahasi, butun o imkanlari gordugum icin, egitimde aradaki farki biliyorum. Hic olmazsa cocuklariniz icin kalin.
Ne guzel bir bakis acisi, evet birbirimize yuklenmenek, acisini cikarmamak, cok cok iyi - sevdim - bu arad bende 10 yil once sevdigim meslegi ogretmenligi birakip esimin yanina geldim ay ne zordu o ilk yil burda, ay amaan, dusunmek bile istemiyorum, sonra yavas yavas acildi, calismaya basladim, sevdigim meslege de sukurler olsun basladim, artik dediniz gibi iyiyiz, duzenimizi kurduk, cocuklarimiz okula gidiyor, biz buranin vatandasi olduk yani hayat guzel 😊❤
İngiltere'ye gelmeyi planlıyoruz. Cambridge'de yaşamayı planlıyoruz. Bütçesel sebeplerden dolayı adım adım gidiyoruz. Ben iki kere giriş yaptım. Erkek arkadaşım 6 sene İngiltere'de yaşadı. Nasıl olur, ne yaparız derken biraz zaman alacak. Bir Türk'ün yanında veya daha vasıfsız işlerde çalışmaya hiç niyetim yok. Ayrıca İngilizcem pek yok onu da geliştirmem lazım. Bu yüzden adım adım gideceğiz. İlk etapta oturum almasam da olur 6 ayda bir giriş çıkış yaparım. Türkiye'deki evi tutmayı planlıyorum. O bahsettiğin yalnızlığı ve çaresizliği Almanya'dan biliyorum. Almanya'daki Türkler _hatrı sayılır çoğunluk_ İngiltere'den daha farklı (daha bağnaz, daha basit)....işte böyle. Biraz merkez dışında mini bir ev bahçe, böyle ekip, biçebileceğimiz...bende sanatsal çalışmalar yapmak istiyorum. İşte hepsi bütçeye bağlı. Kısmetse olur... Londra, Lewis, Oxford, Chipping Campden, Brighton ve ikinci gidişimizde Canterbury'i gezdik. Brighton'u istiyorduk deniz var diye ama hoşumuza gitmedi. Sonra Cantebury'i düşündük...Seneye son bir Cambridge bakmaya geleceğiz. Vidolarını izledik, sevdik. Sizlerden de bir iki tüyo alsak çok güzel olur arkadaşlar. Umarım görüşürüz, çok isterim ❤🙏
Bu arada hastane anında gözlerim doldu, çok güzel, dokunaklı anlatıyorsun. Hissettim o yalnızlığı ve çaresizliği...
2003 ten beri gözlemlerim i yazmak paylaşmak hep hayalimdi.. ne güzel bir başlangıç yapmışsınız paylasimlarınıza 🌺😍 katılıyorum ve gerçekten Türkiye’deki gibi sohbetin aslında burdada yapılabileceğini çok güzel anlatmışsınız .. kasada hangi radyo hangi kitap hangi vs .. sohbeti edilirmi .. evet ediliyor .. isteyince oluyor .. hatta sohbet limiti koyuyorum bazen mahalle ağzına dönme diye 🫶🫶sevgiler
Arkadaş dost edinmeye uğraşmanız yalnızlık hissettirir. Oluruna bırakın
1 ay önce portrkize geldim hikayenizi dinlemek bana çok iyi geldi ambulans hikayesinde haykıra haykira ağladim iyi geldi ama teşekkürler
İNSANIN İNSANA İKTİYACI VAR,NE GÜZEL SÖYLEDİNİZ...3,5 YIL OLDU BE YAAA
Anlattiklariniz o kadar dogruki.Cok benzer seyleri Avustralya'da yasayanlara sahit oldum. Benim bile ne isim var burda dedigim cok olmustur. Grup olusturma fikri gercekten cok iyi bir fikir. Seneye ingiltereye tasiniyorum buyuk ihtimal, hangi bolgedesiniz gelip tanismak isterim.
Sizi dinlerken çok keyif aldim . Ayrica bana kendimi hatirlati .
Ayrıca boşanma konusunda anlamadım desem. Hepimiz bir değiliz tabi kendiminkini anlatayım,. Birkaç yıl yaşadım. Başıma gelen her zorluğu anlatırdım eşime. Hepsini. Farkı belki de zorluklar olurdu ama ben kötü hissetmezdim kendimi, ağlamak ya da kötü hissetmek durumları olmazdı. Üstelik bayağı (iş, yanımda kaldığım aile vs) maceralar da yaşamıştım. Hiç mutsuz hissetmedim. Sizin ki gibi bir sağlık sorunu yaşamadım orada. Ama Türkiye'de yaşadım ziyetime gelenlere ben moral verirdim. 🥰 Ameliyatı boş verin farz edin sezaryen doğum yaptım onu için yataktayım der geçerdim.
Son fikriniz harika. Tebrikler
Türkiye'de korona günlerinden sonra hala ambulansa yakınlarınız kesinlikle alınmıyor. Çok zorluklar, çok hikayeler yaşanıyor bu konuda. Ailemde komşularım da tecrübe ettik. Sevgiler
Londradan Merhaba Hoş Geldiniz Yolunuz Açık Olsun.
Ben de yaşadım aynı şeyleri fakat hiç sıkıntı yaşamadım 10 sene hiç Türkiye gitmedim aklıma bile gelmedi yani
Para ile satın alınamayacak insanlar istiyorsak, paraya ihtiyacı olmayan bir düzen ve sistem kurmamız gerek...
Aç, Yoksul veya daha varsıl bir hayat beklentisi içinde olunan bir yaşam düzeninde, para ile satın alınamayacak kişi ve kişilik çok özel ve öznel bir durumdur
Yaaaa çok tatlısın kardeşim, ben de çok gelmek istiyorum, kısmetse seneye gelebiliriz. Senin gibi hayat dolu ve pozitif bir insanla mutlaka tanışmak isterim. Yalnız değilsin ❤
O kadar güzel anlattınız ki... üzerine diyebilecek hiçbir şeyim yok.😅 sanki ablamla dertleşmiş gibi oldum...😢
❤Cok haklısınız
Ingiltere’de 21 yıl kaldıktan sonra 5 yıl önce bir eve kasabasına taşındım. Burada kendimi yalnız hissediyorum çünkü o 21 yıl içerisinde bütün sosyal çevrem ingilterede oluşmuş.
Video, ekonomik durumunuz, işiniz, kazancınız iyi ise Türkiye'nin cennet olduğunun ispatı olmuş!
O kadar doğru anlattınız ki ben de geleli 2ay oldu aile birleşim vizesiyle geldim eşim İngiliz alışmak çok zor sosyal hayatım şimdilik sadece gym e gitmek topluluğa katılmak isterim
@@isasolak6466 ben de ayni şekilde bir aydır buradayım . Burada heryer yemyeşil temiz binalar güzel ama içi boş gibi geliyor bana . Ruhsuz geliyor . Çok ilginç şeyler var . Mesela niçin bulasiklari köpüklü bıraktıklarını anlamış değilim. Yada diş fırçalayıp durulamadan biraktiklarini da anlamış değilim . Herşeyi saatli yada yüzde yüz planlı yapmaları da bana kasvet gelen şeylerden biri ... Aile bireyleri birbirlerini çok seviyor olsalar bile ben davranışlarını donuk ve oldukça bireysel buluyorum. Sizin de farklı bulduğunuz şeyler var mı ?
Anlatım tarzınıza kibarlığınıza bayıldım. Ayvalık'tan selamlar...
Video harika olmuş. Bence çok güzel bir rehber videosu. Teşekkürler
Teşekkür ederim video için.
Kardeşim mutlu huzurlu günler dilerim.
Güzel ülkem Türkiyem ❤🇹🇷❤️🇹🇷
Harikasınız ☘️
Ben ingiltereye 1968 senesinde geldim. 23 yaşındaydım lakin oradaki hayata kendimi uydurmanın en buyuk zorunluk oldugu biliyordum.Benim felsefem insanl olarak alaka kurmakti.Cunku butun insanlar kim olursa olsun ayni seyleri hissederiz.Din,milliyetçilik,gelenek bunlari kendime saklayarak bu gun herkesle dost olarak yasamayi basardim.
Merhaba, konuyu çok güzel ozetlemissiniz. Tebrikler. Native lisan konusamiyorsaniz işiniz zor. O kültürü öğrenmek zaman alıyor. Fakat elinizde birkaç sanat varsa, size soru sorup öğrenmeye çalışıyorlar. O zaman iletişim denk bir hale geliyor. Kontrolü ele alıyorsunuz. Mesela araba tamirini biliyorsanız. Hepsi önünüzde rakun gibi oluyor...
Cok tatli ve guzelsij diye abone oluyorum, arti muthis bur ses tonun var...bu arada benim ingiltereye gelmem.imkansz.
Güvenilecek insan yok. Herkes kendi derdinde. Yanlızsan kim seninle ilgilenemez.
çok güzel anlatıyorsunuz sunumuz çok sempatik ❤
Sevgili Begüm hanım siz türkiyede somebody ama ingilterede nobody siniz sizin için sevindim bir gün bizde döneceğiz inşallah
Üç gün önce bir rüya gördüm. Çok eski bir kente gezmeye gitmişiz. Sokaklar sessiz ve renkli, her bahçeden yollara meyve ağacı dalları sarkmış. Meyvelerden tadarak geziyoruz. Sonra kalabalık bir sokağa girdik. Bunun bir hata olduğunu düşünürken korktuğumuz başımıza geldi. Bir polis düdüğü çaldı ve bilmediğimiz bir dilde bize bağırdı. Almancaya benzer bir dildi. Kaçmayı düşündüm ama "ten ve saç rengim farklı, her şekilde beni bulur ve cezalandırırlar" diye düşünerek polise kendimi teslim ettim. Bizi toplayıp bir mülteci binasına götürdüler. Eski bir ilkokul binasıydı. Kimse ingilizce bilmiyor, ben de onların dilini anlamıyordum. Birlikte gezdiğim yakınlarımı da başka yerlere götürdüler. Çok ağrıma gitti. Sonra bir fırsatını bulup Türkiye'den gelen insanların koğuşunu keşfettim. Oldukça yoksul, kaba dilli insanlardı ama en azından dilimi anlayan insanlar oldukları için onlarla takılmaya başladım. Bu rüya beni çok etkiledi. Sabah evdekilere anlattım. Android cihazlarımız bizi dinlediğinden olacak, bu rüyayı anlattığım andan itibaren üç gündür UA-cam önerilerinde önüme göç videoları çıkıyor. Size de o önerilerde denk geldim. Kısacası bir göç rüyasından kanalınıza gelmiş oldum.
Üniversiteyi ilk kazandığımda evime 800 kilometre uzaklıkta bir şehirde ilk yalnız kaldığım günün gecesi, askere gittiğimde ufacık bir karakol binasının kömür deposunda "ben nereye düştüm" diye şoka girdiği m gün... Dediğiniz gibi ağlamanın ve şikayet etmenin hiçbir yararı yoktu. Bunlar benim yurt dışına gitme planlarımı rafa kaldırmama neden olan deneyimlerimdi. Dedem tek başına 18 yıl Almanya'da çalışmış ama ben bunu yapamam. Her insanın gurbet çekmeye uygun kişiliğinin olduğunu sanmıyorum. Öyle insanlar vardır ki cehennemin dibine de gitse oraya yatağını serip uyur; ne yazık ki ben onlardan değilim 🤗
@@SagucuTegin Ne güzel anlatmışsınız. Ne de güzel denk gelmişiz :)
Kendinizi, içinizden geleni bilmenizde ne güzel. Mesela benim de bir arkadaşım var. Gezmeye bayılır ama asla başka bir ülkede yaşayamam der. Dediğiniz gibi herkese göre değil, gelmek veya kalmak. Önemli olan, ne istediğimizi keşfedebilmek 🤗
COK SEVINDIM SIZIN ADINIZA. HER DAIM MUTLU OLUN. GULEN YUZUNUZ HIC SOLMASIN.
Harikasınız
Ben müzisyenim aynı zamanda ticaretle uğraşıyorum. Uluslararası mobilya ihracatı yapıyorum. O dediğiniz programa bende katılmak isterim. Özgün müzikleri , türküleri ben söylerim. 😊 Ailece yerleşmek istiyoruz bakalım hayırlısı diyelim. ❤
Yok, o yalnizlik hissini cozemezsin, en konuskan esnaf olsa da. 14 yildir yurtdisindayim, artik degisiklik vakti geldi. TR’ye donmeden baska yere gecis
Sizi tanıyan herkes çok sever.. ❤❤
Yanliz ne kadar ingiliz'e benziyorsunuz. Hayret verici bisey 😊😊😊 Size Margaret hatta Maggie diyesim geldi ❤❤
There are four different human races and their subgroups accepted in the world. This lady is Caucasian. He is ethnically Turkish but racially Caucasian. A significant part of Anatolia is of first degree Caucasian origin.
Aynı şeyleri Almanyada yaşadım.Hatta daha kötü şeyler yaşadım. Ancak önemli olan konfor alanından çıkmak.Alınabilir riskleri almak. 😇
Yorumlar hayat dersi verecek nitelikte ,hikaye ders niteliğinde ❤
O kadar küçüldü ki İstanbul bana artık tükettim buradaki hayatımı hakkını bile veremeden, ait hissetmiyorum bu yeni bir his de değil eskiden bir tercihti şimdiyse bir zorunluluk benim için .Kısa süre Portekiz’ de kaldım tam bir bürokrasi cehennemi Avrupa’ nın geneli böyle zaten.
Gittiğin yere kendini götürüyorsun derdin aslında kendinleyse orada da çok tatmin olayamayacaksın ama yeni bir hayata başlama düşüncesi umut verse de kendini arama yolculuğu yorucu
Merhaba, soyadınız da güzel..
Döndünüz sanırım.. Video nun hepsini dinlemedim . Hiç kimse gitmemeli. Yanlışları birlikte düzeltmeliyiz. Birlikte güçlüyüz. Sevgiler.
Güzel kızım, 1995 te en büyük hayalim olan ABD'ne gittim. Tabi ki yasal yollardan kaçakla işim yok. Orada işim de oldu, bir yıl yaşadım. Bir yılın sonunda arkama bile bakmadan vatanıma döndüm. Ondan sonra çok ülke gezdim. Saraybosna ve Viyanaya sevdalıyım. Ama en güzeli "seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli" şarkısını söylemekmiş. tamam çok boktan bir ülkede yaşıyorum. Arada gidip nefes alıp köyüme dönüyorum. Yaşım 67 evlat. Yolun hep açık olsun. Not: Bir daha asla amerikayı özlemedim, gitmedim. Orası normal insanların olmadığı yer. Not 2: Ben asla vatansever veya vatanperver değilim.
Size aynen katılıyorum bende 12 senedir Amerikadayım ahhh vatanım ahhh vatanım diyorum😭😭
@@oyaozdemr1739 amerika genel olarak kültürü itibariyle çok yalnız ve soğuk bir ülke. Yalnizligi orada iliklerinize kadar hissedersiniz. Nitekim ben de öyle olduğu icin tasindim. Tabiii herkes boyle hissedecek diye bir şey yok.
Türkiyedeyim. :)
Geçmişte gitmeyi düşünmedim değil ama tabi iş bulup gide edim biraz da konfor alanı tabi.
Türkiyede büyük şehirden daha küçük şehire geçtim asosyalliğim arttı kendime dönük ben merkezci bir hayat kurdum.
Siyaset popüler kültür falan umrumda bile değil kaç yıldır.
Avrupada yaşasam nasıl olurdu? Ben sosyalleşemem hele ki bana surşyelilere baktığımız gibi bakan bir topluma kendimi kabul ettirmem.
Gidenler burayı düşünmeden oraya adapte olmalı. Ahmet mehmet olmayı bırakıp jason ya da micheal falan olmaya çalışmalı. Torunlarının o ülkenin vatandaşı sayılacağını kabullenmeli.
Ben gideyim orada saygın bir yaşamım olsun pek mümkün değil gibi ciddi zorlukları var.
Giden de haklı dönen de hiç gitmeyen de.
Yorumlarda çokça ülkeyi yaşanmaz kılanlar falan denilmiş bu salak muhalif kafasından kurtulun. Kendinizi çok da önemli sanmaktan vazgeçin. Siyaset konuşup hayatınızı zehir etmeyin.
Kültür sanat sosyallik alanlarında dünyanızı genişlettiğinizde diğer konuların çok önemsiz olduğunu anlarsınız.
Tüm dünyada buradaki gibi sorunlar var. Türkiyedekileei merak eden varsa keyfimiz paşada yok öyle diyeyim buraları düşünüp kederlenmeyin
Expact olarak geçici süre için gidenlerin haricinde, TR deki şartlardan kaçmak için yurtdisina kalıcı olarak giden insanların ortak özelliği, zorluklara karşı düşük mukavemet olabilir mi ? O yüzden de karşılaştıkları yeni zorluklardan daha hızlı demoralize olabilirler.
Çok çok teşekkür ederim