Jak NaTemat Straszy Dziećmi i Złymi Matkami
Вставка
- Опубліковано 14 жов 2024
- Zagraj z dzieckiem w Mistrza Baśni: ideaman.tv/pro...
Omawiany artykuł: natemat.pl/543...
Praktyczne Rodzicielstwo to miejsce, w którym chcemy być lepszymi rodzicami i opiekunami dla naszych dzieci. Subsrybuj po więcej: bit.ly/Praktycz...
Sugestie tematów i pytania biznesowe: leszek@ideaman.tv
#rodzicielstwo #parenting #propaganda
---
Wszystkie treści, w tym nazwy własne i cytaty, są użyte w celach edukacyjnych. Filmy nie mają charakteru indywidualnej porady psychologicznej lub medycznej i nie powinny być traktowane jak takowe.
Jak masz jakiś artykuł/video, którą chcesz bym omówił - zalinkuj albo zaproponuj poniżej. Dzięki:
Uwielbiam Pana kanał, robi Pan coś bardzo dobrego dla rodziców i przede wszystkim dla dzieci. Zawsze polecam go moim znajomym, którzy zostali rodzicami. Może kiedyś nagrałby Pan odcinek o literaturze dotyczącej rodzicielstwa/psychologii dziecięcej, ktorą Pan poleca. Większość subskrybentów to zapewne zabiegani rodzice i ciężko znaleźć czas na książkę ale czasem chciałabym się w jakiś temat bardziej wdrożyć i myślę, że nie tylko ja. Trzymam kciuki za rozwój kanału, bardzo przyjemnie się Pana słucha :)
Odnośnie kolejnych pokoleń to będąc na studiach miałam przyjemność udzielania korepetycji podczas których poznałam bliżej młodzież, dzieci z późniejszych pokoleń i uważam, że następne pokolenia są odważne, potrafią walczyć o swoje, potrafią powiedzieć, że coś im nie pasuje i uważam, że to zaleta. A ja osoba z lat 90 czasem żeby nie sprawiać problemu bałam się odezwać, że czegoś nie rozumiem. Takie cechy zostają na długo w człowieku i wychodzą nawet w codziennych sytuacjach np gdy jest się niezadowolonym z usługi fryzjera ale głupio się odezwać :D
Mam znajomą która po oglądnięciu tiktoka, na którym dziecko w samolocie kopało pasażera obok, stwierdziła że obecność dzieci powinna być zabroniona na pokładzie samolotu 🙃 Ta wypowiedź trochę mi ją przypomina.
Jak dla mnie to właśnie takie wypowiedzi terroryzują, ale rodziców. Twoje dziecko ma być perfekcyjne, modelowe, żeby przypadkiem nikomu nie przeszkadzało. Jak ma emocje, musi je tłumić, bo komuś mogą przeszkadzać. Ale nikt nie pochyli się nad tym, że takie dziecko tych emocji po prostu nie potrafi kontrolować. Może dziecko w samolocie po prostu nie mogło już usiedzieć nieruchomo, bo to jest normalne. Oczywiście, jest tutaj podstawowa rola rodziców, ale rodzice którzy starają się edukować w wychowaniu dziecka wiedzą lepiej jak się zachować w takiej sytuacji. Wrzucanie wszystkich rodziców do jednego worka bo kilka razy miało się takie czy inne sytuacje, to mocna przesada.
Ja sama i wielu z nas cierpi obecnie z powodu wychowania w którym musieliśmy być idealni i dopasowywać się do innych, kompletnie odrzucając własny komfort.
A potem musimy w wieku 30 lat uczyć się jak szanować własne emocje i przestrzeń i jak być asertywnym, żeby ludzie nas nie wykorzystywali i nie wchodzili nam na głowę...
Wielka zgoda🎉+ gdy tak samo zachowa się dorosły to nikomu to nie przeszkadza :)
@@katarzynawatroba9188 Dokładnie. Niektórzy chyba zapominają, że dzieci też są ludźmi...
W punkt! Dlatego ja się nauczyłam jako rodzic, że jeśli ktoś ma problem z emocjami dziecka, to znaczy tylko tyle, że ma problem - nic więcej!
Komentarz złoto🤗
Też mam historyjkę w klimacie rzucania piasku na placu zabaw. Od września moja córka szła do przedszkola i starałam się jak najmniej ingerować w jej zabawy na placu zabaw, żeby zobaczyć jak radzi sobie w trudnych sytuacjach. No i tak się zdarzyło że zjeżdżała na zjeżdżalni i jakiś inny chłopiec w podobnym wieku też. Ten chłopiec w pewnym momencie zaczął blokować zjeżdżalnie wchodząc pod górę, jego mama coś tam mówiła do niego cały czas, ja stałam trochę dalej i tylko obserwowałam, bo córka mnie nie wolała. No i w pewnym momencie wzięła w garść trochę piasku (to był piaszczysty plac zabaw) i wysypała na jego nogi. Chłopiec trochę się wkurzył, a jego mama powiedziała mu że to przez to że nie chciał podzielić się zjeżdżalnią. No i finalnie chłopiec sobie poszedł. Do dzisiaj mam trochę problem z oceną jej zachowania, no bo jednak to "to straszne sypanie piaskiem", ale z drugiej zawalczyła o swoje i całkiem nieźle jej to wyszło.
No mogłabyś opisać to tak dramatycznie jak autorka artykułu i byłoby o terrorze na zjeżdżalni, ale całe szczęście nie trafiło na dzieciofobów, którzy z natury nie lubią ludzi o określonym wieku.
Swietny merytoryczny material, ale takze caly kanal. Bardzo sie ciesze, ze youtube mi go polecil
Na raz! Przy uzupełnianiu zeszytu z matematyki.
Bardzo fajny film. Proszę o więcej tego typu filmów bo podobnych takich głupich artykułów do tego jest mnóstwo.
Panie Leszku,
Fantastyczny materiał :) Trochę się uśmiałam z Pańskich komentarzy odnoszących się do artykułu. Faktycznie, Pani Agnieszka nie miała pojęcia o czym pisze. My, rodzice, dosyć często spotykamy się z opiniami osób, które nie mają dzieci. Tez mam taka bliska osobe w rodzinie, która często komentuje kwestie wychowania moich dzieci i nazywa je "bezstresowym wychowaniem" itp. Ale wiem, że są to ludzie, którzy nie mają pojęcia, jak wygląda rola rodzica. Dlatego robie swoje i sie nie przejmuje.
Słuchając Pana, nasunęły mi się dwie propozycje filmików... Pierwsza z nich to jak wyciągać konsekwencje? Jak to robić w sposób, który motywuje dziecko do zmiany zachowania? Mysle ze Rodzice nie wiedza co robic jak dziecko rzuci sie na ziemie placze w sklepie. Bo co mu powiesz? nie bedzie telewizji? (w moim przypadku dzieci nie ogladaja telewizji) Albo jak dziecko bije drugie dziecko w parku, nie rob bo... no bo nie wolno. Ale jak nadal bedziesz to robil idziemy do domu. Tak? A druga propozycja... Szczepienia. Rzeczywiście, mam kilku znajomych, którzy nie szczepią dzieci. Nie mieszczą mi się to w głowie, bo ufam medycynie. Ale jak wytłumaczyć to tym rodzicom?
A ja jakis czas temu sluchalam podcastu na yt wlasnie o tym jak panstwa calowo obrzydzaja posiadanie dzieci i robia wrecz mode z tego by dzieci nie miec, o slowie madka ktore tez sie do tego przyczynilo. Bardzo ciekawy byl to material jak jestesmy manipulowni i w tym temacie
Dzięki!
36:00 moje wegańskie 6-letnie dziecko zbiera ślimaki z chodnika, żeby ich ktoś nie zdeptał
Petarda,
Jestem tatą 2 letniego Antka
Jestem 84 rocznik
Sam jestem z rozbitej rodziny i sam dawno temu postanowiłem że jeżeli tylko dam radę i znajdę moja druga połówkę - to poprostu na spokojnie i po troszku do przodu.
11 lat jestem z moją ukochaną Żonką - z czego 4 lata po ślubie oraz od dwóch lat jestem jak wyżej - najszczęśliwszym tatą Antka.
Bardzo biorę do siebie to co jest u ciebie na kanale bo ma to odzwierciedlenie z tym co sam przeżyłem z tym co sam obserwuje czy widzę/czytam.
Nie porzucaj kanału - jedz Chłopie z tematem dalej, jesteś potrzebny.
Trzymam kciuki za Ciebie i twój kanał.
Poczekajmy do czasu dojrzewania synka...😅 Życzę powodzenia.
Ja osobiście jestem szczęśliwą matką i jestem wdzięczna za trudny czas dojrzewania starszego syna. Potrzeba poćwiczyć się w pokorze. Jeśli moglibyśmy cofnąć czas - ze wszystkich sił staralibyśmy się o 5 dzieci, żeby mieć więcej radości. Proszę cały czas trzymać rękę na pulsie, żeby małżeństwo było cały czas "świeże". Obserwuję losy kolegów synów i widzę, że rozpad rodzin destrukcyjnie działa na dzieci.
👍
Artykuł Pani Agnieszki faktycznie słaby i przykłady nietrafione, natomiast widzę tutaj pewien istotny problem. W każdym razie istotny dla mnie, może Ty byś mnie obśmiał tak jak autorkę artykułu. Spotkała mnie podobna sytuacja jak w tej opowiastce o Natanie, tylko zamiast pisać o tym, że to ja zostałem obsypany piaskiem, skupiłbym się raczej na tym, że moja 2letnia córka została obsypana. Popłakała się, wytarłem ją, uspokoiłem a za chwilę znów to samo. Poszliśmy sobie 2 metry dalej i więcej piaskiem nie dostaliśmy, ale chłopczyk cały czas próbował w nas sypać i moja córka za każdym razem zaczynała płakać na nowo. Co robiła w tym czasie mama chłopca? Stała jak mimoza i powtarzała w kółko "Natan, nie rób tak". W takim momencie mam gdzieś, że chłopcu nikt nie pokazał jak się bawić, czy ma wykształconą matkę, czy bez matury, liczy się moje dziecko. Nie odezwałem się, bo wiedziałem, że nie będę w stanie grzecznie tego załatwić. Po prostu wziąłem córkę i poszedłem. Zostaliśmy sterroryzowani piaskiem przez Natanka.
Ja bym zabral temu chłopcu zabawki ktorymi sypal i oddal matce.
1. "Nie odezwałem się, bo..." - nie ma znaczenia, obowiązkiem odpowiedzialnego dorosłego jest umieć się odezwać i regulować swoje emocje. Jeśli obawiasz się swojej reakcji, to pora, i tu jestem absolutnie poważny, poćwiczyć komunikację międzyludzką i radzenie sobie z gniewem. Nie ma znaczenia czy jesteś otoczony tłukami bez matury czy doktorami po studiach - umiejętność reagowania w przestrzeni publicznej to podstawa podstaw obrony swojej przestrzeni.
2. "Zostaliśmy sterroryzowani..." - nie, uciekliście od nieprzyjemnej sytuacji, bez próby konfrontacji. To obok terroru nie stało, używanie tego słowa w takim kontekście wzbudza co najwyżej politowanie.
Sorki, ale nie kupuję takiego podejścia. Ludzie bywają upierdliwi, to fakt, rodzice nieodpowiedzialni i to też jest fakt, z tym nie dyskutuję. Ale nieumiejętność stanięcia w obronie swojego dziecka i swojej przestrzeni, która jest naruszana, to już jest Twoja odpowiedzialność i Twoje zaniechanie. Sam miałem parokrotnie w życiu takie sytuacje.
@@praktycznerodzicielstwo7244 Życie mnie nauczyło, że czasem lepiej się nie odezwać, niż wdawać się w bezsensowne dyskusje. Kiedy widzę rodzica, który patrzy większość czasu w telefon i kontroluje tylko cyklicznie, czy dziecko sobie nie poszło, widzę, że dostrzega całą sytuację ale nie zamierza redagować, to wiem w jaki sposób skończy się wymiana zdań i że to nic nie da.
Dziękuję za szybką diagnozę moich ułomności.
@@praktycznerodzicielstwo7244 Życie mnie nauczyło, że czasem lepiej się usunąć niż tracić czas na dyskusje, które nic nie wniosą. Jeżeli widzę rodzica, który większość czasu gapi się w telefon i podnosi wzrok tylko na chwilę, żeby się upewnić, że Natanek dalej siedzi tam, gdzie siedział, jeżeli widzę, że rodzic zauważył całą sytuację ale nie zamierza reagować, to mniej więcej wiem z kim mam do czynienia. Przerobiłem kilka takich sytuacji i byłbym w ciężkim szoku, gdyby Pani przyznała mi rację i powiedziała, że przeprasza i już się bierze za wychowanie swojego "bombelka".
Mogłem napisać "sterroryzowani przez Natanka" w cudzysłowie, użyłem po prostu zwrotu z artykułu. Oczywiście byłem zwyczajnie wkurzony( na matkę, nie na chłopca) a nie sterroryzowany.
Dziękuję za szybką diagnozę moich problemów.
Bardzo dziwne nauki wyciągasz ze swojego życia - lepiej wejść w cień i dać sobie narobić na głowę. No i oczywiście z góry zakładasz wynik konfrontacji, która odbyła się jedynie w Twojej głowie i oparta jest o twoją projekcję lęków i uprzedzeń. Nie kupuję tego wytłumaczenia - obrona swojej przestrzeni to Twoja odpowiedzialność, którą teraz próbujesz mitygować na jakieś swoje lęki i uprzedzenia pisząc "byłbym w ciężkim szoku, gdyby...". Daj sobie szansę się zszokować. Jak nie spróbujesz to się nie dowiesz. No i nie obronisz swojej przestrzeni, tylko będziesz całe życie uciekać unosząc tym, że Ty już wszystko o tych ludziach wiesz.
matka hipiska ma kolorowe dziecko, beżowe dzieci mają inne matki
O kurde, nie wiedziałem że to jakieś lore matkowe jest. Masz więcej?
@@praktycznerodzicielstwo7244 beżowe sa chyba od tych z insta z ustami... ale nie potwierdze bo nie mam insta, do bycia matka potrzebny jest tylko youtube ;)
Artykuł wprawdzie jest tendencyjny ale omówienie również. Zdarzają się roszczeniowi rodzice, którzy wychowują swoje dzieci na niewychowane bombelki. Zdarzają się również rodzice którzy pozwalają dręczyć zwierzęta. Wystarczy sobie pooglądać na UA-cam "śmieszne" filmiki na których dzieciaki ciągną za ogon kota czy psa. Widać że zwierzę jest na skraju rzucenia się na dziecko a rodzic się z tego śmieje i jeszcze nagrywa. Czasem jestem absolutnie przerażona oglądając co rodzice pozwalają robić dzieciom ze zwierzętami. Zapraszam również na krakowski rynek codziennie widać dzieciaki ganiające za gołębiami, takie które próbują je kopnąć albo nadepnąć. Także no nie jest tak różowo. Nie bronię autorki tekstu, zresztą prawdopodobnie wszystkie albo większość sytuacji jest zmyślona ale jednak nie zawsze jest to tak idealnie jak się wydaje
Hej, ale to, że "zdarzają się roszczeniowi rodzice" to w centymetrze nie usprawiedliwia tez stawianych przez autorkę artykułu o matkach, że "im bardziej wykształcona tym gorzej" itp. W sensie próbujesz szukać symetrii w podejściach zarówno autorki jak i moim, ale zapominasz chyba, że w żadnym miejscu nie wybielam nieodpowiedzialnych rodziców, a jedynie wskazuję na absurdalnie roszczeniową ("terror bombelków") i wydumaną tezę o złych rodzicach autorki z natemat.
@@praktycznerodzicielstwo7244 dlatego też napisałam że autorki nie bronię bo rzeczywiście sam artykuł jest kiepskiej jakości.