Відео

duyarlar sadece diğerlerinin hatalarını ama bilmezler insanların hata yapmasına sebep olduklarını sadece yapılana bakarlar nedenine ise asla

Çeviri için teşekkürler <3

o sadece bu şarkı gibi hissetmeme sebep oluyor seviyorum hemde fazlasıyla ama onunla olan ilişkim beni çok yoruyor onsuz devam edemem onunlayken de böyle olmamız üzüyor gün içinde boşluğa dalmış bir şekilde buluyorum kendimi halbuki ilişkiler birbirine hayatı kolaylaştırmak için olan bir şey yada ben öyle sanıyormuşum

İki sene öncesinde kendime zarar verirdim neredeyse her gün panik atak geçirirdim yeme bozukluğum yüzünden yemek yiyemezdim ve herkesi kendimden uzaklaştırırdım. Üstünden zaman geçti liseyi bitirdim, kendime zarar vermeyi bıraktım, panik ataklarım azaldı, yemek ataklarım bana kilo aldırdı(hemde aldırması gerekenden daha fazla) hâlâ yanımda birkaç kişi var ama ben asla iyi hissedemiyorum. Hayatımda çok şey değişti ama güvensizliği yenemiyorum ve seneler önceki küçük kız olmaktan uzaklaşamıyorum. Hayatıma yeni giren herkese şüpheyle yaklaşıyorum ve bazen en yakınım dediklerimden bile öyle şeyler görüyorum ki inanamıyorum. Asla tamamlanacakmışım gibi hissedemiyorum. Bir şeyler hep yarım hep eksik. Bir gün ölürsem pişmanlıkla öleceğimi biliyorum çünkü bu hayattan ne beklediğimi ne istediğimi bilmiyorum. Ölmek çok uzak ama yaşamak da öyle. Neleri sevdiğimi bile tam anlamıyla bilmiyorum ve ne yapmam gerektiğini de. Bir şeyler yapmam bir şeyler söylemem hayatta kalmam ve başarmam gerekiyor ama ne istiyorlar neyi yapmam gerekiyor bilmiyorum çünkü ben kendimim ne istediğini bilmiyorum. Hayatım hep birilerini memnun etmek üzere kurulu gibi hissediyorum ama buna rağmen ilk bırakılan ve bir daha hatırlanmayan insan ben oluyorum bu çok acınası. Ne zaman düzeldim desem aslında dipten hiç uzaklaşamadığımı fark ediyorum. Bu hayatla ne yapabileceğimi bilmiyorum. Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum.

Hayat fazla acımasız..

İlk defa gittiğim bir yerde seni beklemiyor olacağım lütfen gelmekte acele etme hayatının tadını çıkart 07.04.2024-∞

4 temmuz doğum günüm ve ne zaman kötü hissetsem dinlerim dinleyeceğim bu şarkı sakinleştiriyor ve daha iyi hissetmemi sağlıyor :)

Ben biliyorum ki bu hayatta kimsem yok. Aksini iddia etmeyin, yeterince büyüdüm. 30

tüm çocukluk hatıralarımda bulunan o adam, dedemi kaybettim bir ay önce. akşam aldım haberini. yıkıldım. iki ay oldu sesini duymayalı onun. yoğun bakımda entübeydi. o kadar çok özledim ki onu gidip görmeyi sohbet etmeyi ve sarılmayı. öldüğünde göstermediler bana. caiz değil diyip defnedilirken de götürmediler. ilk gece yanında kimse de kalmamış, bilsem ben kalırdım. korkarım ama dedem korurdu beni hiçbir şeycik olmazdı bana. onunla daha fazla vakit geçiremediğim, ona layık bir torun olamadığım için içimde öyle büyük bir pişmanlık var ki, alevlerde yanıyor ruhum sanki. dedem... artık rüyalarda ve mahşerde görüşeceğiz. umarım beni affedebilirsin. seni çok ama çok özledim dedem... rahat uyu<3

babam. benim biricik babam. 4 Temmuz 2024. Öldün baba. Gittin. Terk ettin bizi. Babaannemin kollarında ölmüşsün. Seni o kefenin içinde gördüğümde sana hiç yakıştıramadım. Beyaz sana hiç yakışmıyormuş. Burnundaki o pamuk burnun aktığında soktuğun peçetelere benziyordu. Uyuyordun sadece. Sabah uyandığımda beni öpmeni bekledim ama gelmedin. Neden gelmedin baba? Can kızın seni istiyor. Herkes beni ne kadar sevdiğinden bahsediyor. Daha çok ağlıyorum. Doktor benim hamur işi yemememi söylemiş. Birkaç ay sonra senden simit istemişim. Bana almışsın. Ağlayarak anlatmışsın herkese. Şimdi ben senin için ağlıyorum babam. Bu kadar erken olmamalıydı. Şimdi kim beni sarıp sarmalayacak? Çok özledim seni babam. Geri dön nolur.

4 Temmuz... O gündeyiz, benim çok farklı, çok anlamlı bir gün nedenini yazamam buraya ama bu şarkıyı tamamiyle ilk dinlediğim anı hatırlıyorum bu kanalda ve en umutsuz anımda sonra bir rüya görmüştüm, Hayatımın en zor anlarında geldim buraya şarkı sözleri o kadar anlatıyor ki... sanki __ yazılmış gibi, umarım dileğim gerçek olur, ben eminim olucak o güne kadar iyi bak☀️🌟

O gün geldi

Bugün evet 4 temmuz

Aa bak farkında degikdim sadece o şarkının çevirisime bakmak istemiştim bugünde 4 temuz

Doğum günüm...<3

Onlara o kadar cok kirginimki onlari unutmak istiyorum onlardan nefret ediyorum ama araya eski guzel anilar giriyor anlamiyorum hersey ilk basta cok guzeldi hep onlari alttan aldim ve ilk defa karsi ciktigimda bana nankor dediler sanki onlar icin hicbirsey yapmamisim gibi cidden cok acinasi

iste yine o gün geldi

4 Temmuzda intihar etme istediğim bu şarkıdan geldi. Sadece 2 gün kaldı ve artık gerçekten hazırım. Korkuyorum evet ama bu yapmayacağım anlamına gelmiyor. Annemin bir sözü vardı, çözüm yoksa çözüm yarat. Benim de tek çözümüm artık bu. 4 Temmuz gecesi saat 04.06 da ruhum senin yanında olacak anne. Seninki gibi, aynı saat aynı dakika. Seni seviyorum.

...❤️‍🩹🍷

Bu şarkının altına yazılan şeyler çok gerçekçi:)

Yorumu görme ihtimalin 0 bu şarkı hiç senlik değil ve böyle konularda UA-cam da hiç yorum yapmam ama şuan yazmak istedim sana hep çok aşıktım ilk askimdin ayrılalı aylar oldu daha önce de olmuştu barismistik yine oldu ama benim gücüm kalmadı senin ortadan kaybolup başka birileri ile sevgili olmanı kaldiramadim artik aslında farkındayım gercekten de başkası olsa bile hep benim her hareketimi takip etmeye devam ederdin göndermeler atmaya ama benimde gözüme sokardin o kızı artık bunlar ağır gelmeye başladı o yüzden artık sen adım atsan bile yaklasmiyorum sana ama 3 yıldır olduğu gibi sen hep benim minik bebeğim olarak kalacaksın hep her derdin derdim olacak her içtiğimde aklıma geleceksin her yaramda sana koşmak isteyeceğim her güzel haberde sana söylemek tabi bunları yapamayacağım olsun senin için hep vardım hep varım bir isterim

Abim birkaç ay önce vefat etti. Bazı sorunlarından dolayı 6.kattan atlayarak intihar etti. Onun acısını unutamıyorum. Her gün taze bir acı gibi hissettiriyor. Her geçen gün daha da zor geliyor insana.. Bu şarkıyı dinlemek büyük bir yük gibi şimdi.

İlk Kısmını tek başına yayınlamamın sebebi, nedense daha hoşuma gitti ama eğer isterseniz tam halini de çevirebilirim. ^^

İntihar etmeyi defalarca kez denedim ama başarılı olamadım anne. Ona rağmen intihar etsen bile umrumda olmaz, seni unuturum dedin beni yakaladığın zaman. Gerçekten mi anne? Gözünde o kadar bile değerim yok mu?

Kimsenin sevgisini beklemiyorum artık, sadece annemin sevmesini istiyorum, anne neden biz seninle arkadaş gibi olamadık, bu duvarı sen ördün ama ne kadar uğraşsam da yıkamadım o duvarı, aramızda hep bir mesafe vardı. Anne zamanında bana ne kadar ilgi göstermesen ve şiddet uygulasan hatta öldürmekle tehdit bile etsen seviyorum yine de seni. Sonuçta sen benim biricik annemsin, öyle değil mi? Olsun ben unuturum her şeyi sen yeterki bundan sonra bana karşı iyi davran. Bak küçükken kimseye anlatmadım ben bana uyguladığın şiddeti, seni benden almalarından korktum, senden ayrı kalmaya dayanamazdım ki ben. Anne ne kadar öyle davranasa da seviyorsun beni değil mi? Sevdiğini sadece farklı yollarla gösteriyorsun belki de? Şu hayatta en çok canımı yakan da sensin ama ben en çok seni seviyorum biliyor musun, bana ilgi gösterdikten sonra dövmene de razıyım ama bana bu kadar uzak olma anne, lütfen...

Bugün bir kez daha terk edildim dun beni yasatmaya çalışan arkadaşım bugün benden nefret ediyor neyse zaten alışkınım beni hiç düşünmediler ya bu kız ne yapar ne düşünür şuan bu haldeyim sadece ölümü düşünüyorum ve sunuda eklemek istiyorum yorum yazanlar olursa ölüm bir yol değil falan yazmasinlar bana göre ölüm bir kaçıştir evet belki şu andan itibaren bazılarınız bana gıcık olmus olabilir ama kimseyi bilmeden yargılamayin bu şarkı benim intahar mektubumun altına yazdığım şarkıydı ve o gün 4 temmuzdu o lanet seyi 5 kere denedim ama hiç bir zman pişman olmayacağım ben yaşamayı hak etmiyorum bunu da bosverin anlatacak veya yazacak kimsem yok buraya yazıyorum psikolog ve psikiyatri desteği al diyeceksiniz alıyorum ama bir işe yaramıyor beni ayakta tutan tek şey sevgilim.. Ayışığım.. o da benim gibi bir çocuk baba sorunları var tek fark o ben herkese onu anlatiyorum o her kendini uzcek her olaydan sonra kendini mutlu edecek alternatifler buluyor sizde öyle yapın umudunu hiç kaybetmedi ya da abim onun gözlerindeki o ışık ölmesine ragmen hala parlıyor sizde öyle olun hoşçakalin ve unutmayın 2 kişi için hayat feda edilmez.. - ben ettim siz etmeyin -

Şarkının adının 4 Temmuz olmasından bile sanki Jason Blossom'dan Cherly'a yapılmış gibi şarkı bazı noktalar hariç tabi.

Arkadaki fotoğraf my name isimli kdramadan. İzlemenizi tavsiye ederim

9 ağustosta doğdum ve 9 sene sonra 10 ağustosta kız kardeşim ölmekten beter hale geldi, hiçbir doktor umutlu konuşmadı, kardeşim sayamayacağım kadar ameliyat geçirdi ve 3 ay 4 gün sonra hayata tutundu. Yürümeyi unuttu, konuşmayı unuttu, yemek bile yiyemiyordu burnundan midesine inen ince bir hortum vardı makineye bağlıydı ve ordan beslenebiliyordu sadece... Bu benim birşeylere ilk ve en önemli geç kalışım, o gün biriciğimi o tinerden kurtarabilir ve onu amblanstan ölü kadar beyaz ağzından akan beyaz köpüklerle görmeyebilirdim ama gördüm ama kardeşimin o tineri su sanıp içmesine engel olamadım ama henüz 9 yaşındaydım. Belki babama uyup gitmeseydim o arsaya bunlar yaşanmazdı ama yaşandı elimden hiçbir şey gelmedi. O günden sonra bir daha doğum günüm kutlanmadı, zaten sevilmeyen bir çocuk olduğum için 9 yaşındaki bir kıza bu suçu atmak kolay geldi. Senelerdir kendimi suçluyorum, keşkelerden kurtulamıyorum ve bir gün bu öyle bir hale geldi ki yaşamaktan vazgeçtim çünkü zaten bir bok değildim ailemin gözünde ve yaşamaya da degmezdim, bunları birisine çocukluktan beri aşılarsaniz hep böyle gider o insan bu düşünceden kurtulamaz. Ben de kurtulamadm, intihar etmeye kalktım ama başarısız oldum, ölmeyi bile beceremedim. Şimdi sol bileğimde ölsem bile benimle toprağa girecek bir izi taşıyorum, üstüne bir yenisi eklenir mi onu da bilmiyorum. Hayallerimin hepsi yıkıldı, bir yaşama amacım kalmadı. Ömrümden seneler eksildikce daha da kirlendiğimi düşünmeye başladım. Bunun en büyük sebebi de lisede tensel tacize uğramam olmamdi. Çığlık atamıyorsun o anda bırak çığlık atmayı gıkını bile çıkaramıyorsun hatta. Sonra da kimse sana inanmıyor zaten, ailen bile. Sonra hep bir yanın daha eksik büyümeye devam ediyorsun, insanlara arkamda bir ailem var bile diyemiyorsun hiç olmadılar çünkü ve bunu dillendirdiginde orospu ilan ediliyorsun sebepsizce. Hele bunu annen dediğinde daha da acıtıcı oluyor. Annelerin kırdığı kalpler iyilesmez, bunu da anlıyorsun. Kimse seni sevmiyor, bu dünyaya fazlalikmis gibi hissediyorsun bu histen kurtulmaya çalışmak istiyorsun ama tedavi aldığında deli ilan ediliyorsun. İnsanlar beni hiçbir zaman kabul etmedi ve etmeyecek de eminim, hala doğum günlerim kutlanmıyor bırak sarilmayi sevildigim bile hissettirilmiyor çünkü sevilmiyorum, biliyorum ve böyle yaşamaya devam ediyorum ne kadar daha devam ederim hiç bilmiyorum, hiçbir seye inancım kalmadı çünkü inançlarımın hepsi yıkıldı kimse de geri inşa etmedi, benim de gücüm tükendi. Sadece hepimiz öleceğiz, bir buna inanıyorum o da bu şarkı sayesinde.

Herkes şarkıyı övmüş ben sırf arkada My Name var diye dinledi-

İnanın bir saattir yorumları okuyorum ve hepsine tek tek cevap yazasım geldi içimden ama öncelikle genel bir yorum yapmak istedim. Hiçbir hayat mükemmel değildir, ayrıca hiçbir hayat mahvolmuş da değildir; bunu aklınızdan çıkarmayın. Acı, ayrılık, keder... Bunlar insan olmanın doğası gereği hepimizin yaşadığı şeyler. Ama sıkıntılı günler elbet geçip gidecek, sanmayın ki hayat hep çileli. Fırsatları değerlendirmek ve güzel bir yaşam sürmek bizim elimizde, lütfen mutlu olun<3 Bende şu an harika hissetmiyorum, hatta belki de kendimi en berbat hissettiğim günlerden birindeyim bilemiyorum. Herkes bu şarkıda bir sevdiğini bulmuş, bende dedemi buldum. Geçen bayramın ilk gecesi kaybettik onu, yani onsuz ilk bayramım ve ben bayramların bu kadar acı vererek geçeceğini asla düşünmezdim. O benim ilk büyük kaybım, gökyüzüne uğurladığım ilk yıldızım, ninnim, açelyam... Ölenle ölünmezmiş, gidenle de gidilmez. Güçlü kalmalıyız, en azından buna gayret etmeliyiz. Eğer bunu okuyorsan ufak bir tebessüm et ve gökyüzüne bak, hayat hâlâ yaşanabilecek birçok ihtimal ve mucizeyle dolu. Şimdi vazgeçersen ardında bırakacağın enkaz yığınlarını bir düşün. Son olarak ıu-love poem ve agustd-snooze dinlemenizi tavsiye ederim, içinde huzur bulduğum şarkılar. Umarım mutlu olup hayallerinizi gerçekleştirirsiniz🤍 Yıldızlarınızın sizi izlediğini unutmayın🌟 hayal et, tüm zorlukların sonunda çiçek açacak hayal et, başlangıçlar zayıf görünse de, sonun harika olacak (snooze)

Farklı yerlerden farklı insanları aynı yere toplayan şeydir sanat. Burda da her türlü derdi olan veya derdi olmayıp sadece dinlemeye gelenler var fakat sanat her ruhu bir kalpte toplar, inanın ki hepimiz sizi anlıyoruz, anlayamasakta anlamaya çalışıyoruz. Hayat zorlu bir sınav ve güçlü olan kazanır. Tek öğüdüm her olayın pozitif bir yanı olduğunu düşünmeye çalışın, herkes hayatında zorlu dönemler geçirir, bunları bir tek kendinizin yaşadığını düşünmeyin. Her zaman kendinize tutunacak bir dal bulun, eğer hiç dal kalmadıysa siz yeni bir ağaç dikin, belki ağacın büyüyüp dallandığını göremezsiniz ama emin olun o dallar birçok kişiye ulaşır ve bu size iyi hissettirir. Anlatmak istediklerimiz fazla ama biz birbirimizi aynı şarkıda anlayan insanlarız, demek istediğim hayatta kendinizi gereğinden fazla yormayın, her şeyin gelip geçici olduğunu unutmayın. Bu yazdıklarım benim iyi hissetmemi sağlıyor umarım sizin de kalbinizde bir yerlere dokunmuşumdur. Dilerim ki nerde okuduğunuzu veya kim olduğunu unutsanız bile bu yazdıklarım arka planda hep aklınızda olur… Sağlıcakla kalın ve mutlu olmaya bakın çünkü insan mutlu olduğu zaman asıl hayat o zaman akar❤️‍🩹

Anne, tebrikler. 16 yilda oldurdun o neseli kiz cocugunu

Kımseye guvenmemem getektıgını cok ıyı bılıyorum ama bazen hayat yorur ve akısına bırakmaya karar verırsın ya, ıste o daha cok yoruyor.Bırıne guvenmek sırtındakı yuklerı atmak ıstemektır, sana bırı yardım etsın, yanında olsun ıstersın ama sonradan sendekı o acılar daha da artar. Insanlar asla guvenılmeyı haketmıyor.Internette, okulda,ıs yerınde, sokakta nerede olursanız olun asla ınsanlara guvenmeyın.Bunu hepımız zaten bılıyoruz,bu hayatın kuralı ama her zaman tetıkte olmak yerıne guvenmeyı bız secmedık mı? Bunun daha kolay oldugunu bız dusunmedıl mı? Yalnızlık cok zor elbet ama ınanık cogu kısıden cok cok daha ıyı.Bunları bıldıgımız halde ve tum bu olanların farkında olmamıza ragmen yıne tekrar guvenmeyı secıyoruz.Bazen "Benım ne sucum vardı? Neden bana bunu yaptı?" Dıye dusunuyoruz ama bu ınsanın dogasında var. Farkında olmadan ben de yapıyorumdur belkı, sen de yapıyorsundur o da yapıyordur ama bunun farkında olan ve bunu yapmaya devam eden yuzlerce kısı var. En ufak soz bıle kalp kırabılır. O zaten takmaz, onun dunya umrunda degıl dedıgınız kısıler her gece sabaha kadar aglıyor,bılıyor muydunuz? Okuldan cıktıktan sonra yuzlerındekı gulumsemenın yok oldugunu bılıyor muydunuz? Herkesın hep mutlu olmadıgını bılıyor muydunuz? Kımse her zaman yanınızda olmayacak.

yorumlardaki herkese sarılmak isiyorum

Kendimi hiç iyi hissetmiyorum kendimi yabanci birinin vucudunda gibi hissediyorum sınav senem ve cok şeyler yasiyorum bazen vazgecmek istesemde cok kötü bir sekilde ellerim baglandi.kendimi insanlara aciklayamiyorum yarin sinavim var ve ben cok igrenç bir insanim kendimi sevemiyorum ben kwndim değilim sinavim guzel gecer mi bir fikrim yok ama bilemiyorum çok çaresiz hissediyorum

Şarkı çok guzellllll

kendime çok benzettiğim balığım, fırfır, az önce öldü. huzur içinde uyu biricik fırfır💔💔 05.06.24∞

Ozgem seni cok ozledim be guzelim bu sarkıyla 4 temmuzda sensiz doğum gününü kutluyorum bir bilsen hala seni ne kadar sevdiğimi bana vermen gereken tonlarca sevgi var güzelim en güzel halinle bulutlarda görüşelim birtanem....

bana bu şarkıyı armağan eden insan şuan hayatımda değildi ama bir zamanlar hayatımdı geri dön tanrın kızacak yoksa biliyorsun yalnızım hala kalabalıkta

Bazen çok düşünüyorum ne istiyorum, varlığımın sebebi ne, cidden doğmasaydım eğer insanların hayatı nasıl ilerlerdi diye. Hiçbir şey hissetmiyorum ama çok şey hissediyorum. İçimdeki boşluğu dolduramıyorum bir türlü. Huzursuzluk veren o his içimde hep bir yerlerde oluyor. Gözlerimi kapatıp yok olmayı diliyorum sadece. Uzaklaşmayı diliyorum insanlardan. Bir sahil köşesinde oturup denizi izlemeyi istiyorum. Sonra denize ne kadar uzak olduğumu hatırlıyorum. Çocukken çok sevdiğim denizden yıllardır uzak olduğumu. Ve istediğim tek şey kavuştuğumda onun bir parçası olmak. Çok şey istiyorum, ama sadece mutlu olmak için. Gerçekten kötü bir evlat olmak istemezdim.

En büyük pişmanlığım Büyükanneannem kadar güzel bir kadını hak etmeyen bir torun olmaktı ben küçükken ayakları ağrıdı halde zorla benlen oynamasını isterdim kızardım yapmazsa bağırırdım benden birşey istediği zaman yapmaz ağladığı zaman neden ağladığı hakkında kızardım büyükanneannem rustu her zaman ona Türkçe alfabeyi öğretmemi isterdi yapmazdım zamanım yok derdim sonra korona geldi hastaneye komoya yatırdılar çocuk aklımda nasıl olsa ölmez diye düşünüp telefona baktım bir kere bile onu ziyaret etmedim bi kere bile onlan görüntülü konuşmadım sonra ben gene telefona bakarken "Cenazesini istanbulda yaparız" diye bir söz duydum annemle büyükanneannem Lena nın ölmeyeceği hakkında tartıştım 2 hafta sonra ben telefonda youtubede takılırken ölüm haberi geldi o gün sadece telefona bakmaya devam ettim tek bir göz yaşı dökemedim sürekli olarak başka biriyle karıştırıyorlardır diye kendimi kandırdım büyükanneannem her zaman kedi isterdi kedimiz oldu ama o öldü kediyle aramdaki bağı büyükanneannem tamamlıyormuş gibi hissediyordum kedim fıstığı babam iş yerine götürdü hergün kedim fıstığın ordaykenki videolarına bakıyordum sonra okuldan geldiğimde kedim fıstığın yavrularıyla beraber kaybolduğunu öğrendim muhtemelen onlarda öldü Sevdiklerinizle vakit geçirin bir noktadan sonra onlarin ölümsüz olmadığını kabullenmek zorunda kalıyorsunuz.

ah içimde bir boşluk var ki, sevilmek yada sevilmemekten öte bi duygu bu. Dünyayı dünyayı sevenlere bıraktım. Maddeyle dolu bu dünyada mana arayışındayım, gerçekten hep bi arayıştaydım ama ne arayışı? Kimi arıyosun? Neyi arıyosun? Bulamadım dostlar, onu bulamadım, kendimi buldum, kendimi buldukça Allahı buldum. Hakikatı sevdim, sevdireni sevdim. Meğer kalbim kovulduğumuz bu cehennem azabından yanıyormuş. Babam derdi en bütük ayrılık Allahtan ayrıldığı gündür ruhumuz. Elbet her şey düzelecek, sabır sabır.

gökyüzündeki yıldızım, anneannem. Yarın altı yıl olacak. Seni öyle çok seviyorum ve özlüyorum ki, sen varken her şey benim için daha kolaydı. Keşke şuan yanımda olsan 😢

öldüm belki gercek anlamda değil ama...

Belki bu yorumdakilerin anlattıkları dertleri kadar derdim yoktur ama bende insanım, bende birşeyler yazmayı deneyeceğim : Bir insan hiç kendisinin ne sevdiğini ne sevmediğini bilmez mi? Ben 17 yaşındayım ama 16 yaşımda keşfettim kendimi, o da yarısını. 16 sene ben bir bilinmezlik içinde yaşadım ve insanları memnun etmek için oradan oraya koşturduğumu anladım. Agladiklari zaman bende ağlıyordum, düştükleri zaman kaldırıyordum, saatlerce dinliyor ve onlara çözümler sunuyordum. Ve sonucunda ne oluyordu? Onlar en küçük birşeyde beni onemsemeyip beni bırakıp gidiyorlardı. Ben ise onların bana bosalttiklari bütün dertlerle öylece arkada kalıyordum. Üstüne okulda dislanmistim ve bir sürü arkadasim beni bırakıp gittiler. Yanıma kimse gelmedi. Depresyona girdim ve intihar düşünceleriyle dolup taştı aklım. Aileme anlatamadım anlatsam da inanmiyorlardi, odamdan hiç çıkmıyor ve doğru dürüst yemek yemiyorum, vücudum kendimi ihmal ettiğim için titreyip duruyordu. Okulda yere bakarak yürüyordum, artık maske takamayacak kadar yorgundum, mimiklerimi ve duygularımı kaybedecek kadar... Artık intihar denemeleri yapıyordum ve bunu saklamak çok zordu. Ve ben kendimi insanlar uğruna kaybettigimi anladigim, o ağladığım gece gibi ağladığım hiçbir anı hatırlamıyorum. Odamda ayakta duruyordum ve bu müziği duyduğum anda ağlamaya başladım ayaklarımın bağı çözüldü, vücudumu tasiyamadim. Yere çökmüş o kadar ağladım ve ağladım ki... Bağırmak istiyordum sesim kisilana kadar... Ağzım açıktı ve ses çıkmıyordu çünkü cigligim içimdeydi. Ne annem ne de babam ara sıra sessiz cigligimdan çıkan sesimi duymadilar. Saatlerce ağladığımi ve nefes alamadığını hatırlıyorum. Ve bütün gün okulda patlayacak kadar şişmiş gözlerimle gezdiğini hatırlıyorum. En önemlisi de annemin gözlerimi gördüğünde "kızım sana ne oldu, ne yaptın kendine?" Demek yerine git dersini çalış dediğini hatırlıyorum. Kısacası şu an yine yanlızım ama bu durum beni etkilemiyor. Acıların güç verdiğini anladım. Artık en küçük şeyde yıkılacak herşeye duygusal açıdan bakan ve insanların peşinde koşan kız yok. Kendi kendine yeten, herşeyin farkında, düzenli bir hayata sahip bir kız var, maske takmayan o an ne hissediyorsa onu yaşayan kiz var. Artık çok mu mukemmelim? hayır. Ailemle yine aynıyim yine beni anlamıyorlar ama anlamalarına gerek yok, kendi kendime yetmeye, iyileştirmeye çalışıyorum. Kısacası ne olursa olsun kendiniz anlıyorsunuz sizi. Kendinize iyi davranın, sevin. Sonuçta bütün insanlar gitse de geriye sadece kendiniz kalacaksınız. Umarım birşeyler anlayabilmişimdir, saygılar...

Bu sarkıyla yapılan killing stalking editleri çok canımı yakıyor...

Biliyor musun suçladığın ınsanlar bile daha çok yanımdaydı benim. Yoruldum ben görmediniz. Sesimi duyacak kadar yakınımdaydınız ama mutlu rollerime ayak uydurdunuz. Hani insan tek taraflı çabalar ve geri çekilince ortada bir temel kalmaz ya tam da onu yaşadım şuan. Günlerden salı. Tarih 21.05.2024 ben bugün yeni hayatımın sayfasını açacağım. Her şeyi tek basıma yapabileceğimi kendime kanıtlayacağım. Bana sadece bunları öğrettiniz teşekkür ederim

Bu hayattaki en kötü şey nedir biliyor musunuz, anlamsızlık duygusu. Hapsolmak ve batıp çıkamamak. Acının anlamsızlaşması. Sevincin anlamsızlaşması. İşte bi insani gerçekten yok edebilecek tek şey budur.

İntihar düşüncelerim daha çok küçükken başlamıştı,on on bir gibi. Bazen elime bıçağı alır uzun uzun düşünürdüm. Yaşayamıyordum sadece nefes alıyordum. Bir ölüden farkım buydu benim. Bazen annem kendisi derdi seni boğarak öldürcem diye. Ama bunu okuyorsanız annem bunu beceremedi,şimdilik yani. İntihar etmek günah, ama bu günahı işleme gerek kalmaz. Annem beni boğar yani. Ama ne olursa olsunlar kendimce neşeliyim,arkadaşlarım var en azından. Annemin bana yapmadığı anneliği onlara yaparak geçiştiriyorum kendimi.