Відео

Wrogiem bohatera opowiesci moze byc tez system, czyz nie tak Jakubie ?

Mikrofon bliżej

Sam czekam na rozpoczęcie kursu. Podobnie jak u autora, u mnie również zaczęło się w liceum. Moja "wypocina" kilku stronicowa została wydana w czasopiśmie. 🙂

SUPER.

Marzenia są po to by je spełniać :) Trochę wysiłku, wiary w siebie i jest sukces. Brawo Olu!

"Skowyt wilka" polecam mocno, świetny triller 🔥

Bardzo fajna rozmowa :)

Dziękuję ❤️❤️❤️

Ta pani mogłaby sprzedać piasek na pustyni i równie dobrze o nim napisać tak że wydalibyście fortunę na to, żeby choć o tym przeczytać .

Myślę ,że natchnienie w ogóle nie istnieje, a z pisaniem książek jest jak ze wszystkim innym, ALBO MASZ PREDYSPOZYCJE ,ALBO NIE. To wtedy, musisz się zająć czymś innym, do czego przejawiasz talent. Bo talent jest tu potrzebny, ALE TELANT TO ZALEDWIE 1% reszta to ciężka praca.

👍❤

Mówi Pan o bohaterze pełnowartościowego utworu literackiego czy bohaterze literatury rozrywkowej, lżejszej: kryminału, fantastyki czy thrillera, bohatera w stylu amer. filmów? To nie zna Pan książek choćby Tomasza Manna, Heinricha Bölla, Günthera Grassa, Dürrenmatta czy Maxa Frischa? Znam dobrze lit. niemieckojęzyczną, wciąż jest miejsce na dobrą literaturę piękną, gdzie bohaterami są zwykli ludzie, obecne przemiany społ.-polit i obyczajowe, a pisarz opowiada ciekawą historię. Tak, to takie modne ostatnio, film i literatura bez moralnego bohatera, nawet Tokarczuk w ten sposób zbudowała "Opowieści Jakubowe" - mocno zresztą przereklamowane. Bardzo to smutne, a Pańska recepta to bohater kryminału, thrillera czy fantastyki, ale nie dobrej książki z zakresu lit. pięknej.

Ja marzę o napisaniu książki tylko nie wiem jak zacząć.

WSTĘP Kiedyś książki pisali ręką średniowieczni mnisi, teraz drukowany kalendarz w każdym domu wisi. Spowodował to pomysł pewnego Niemca Gutenberga, że zakończyła się mnichów ręczna klasztorna mordęga. Jestem człowiekiem który nie odszedł od tej praktyki, ta ręcznie pisana książka to jej wyniki. POETA PIOTR RYSIEWSKI Kiedyś przyjdą rozbiorą, rozbiorą mój dom i nikt tej książki nie zobaczy, polska sztuka, poezja nigdy mi tego nie wybaczy. Moim największym marzeniem by było, żeby zaginięcie tej księgi nigdy nie nastąpiło. KONIEC

Sienkiewicz był najlepszy!

Dlaczego bohater musi być niezwykły? Piszę książkę, w której bohater przeżył wiele traum, jest zwykłym człowiekiem, ale z chorobami psychicznymi. Bohater nie musi być niezwykły, czy niezwyciężony, żeby napisać dobrą powieść. Nie jestem pisarzem z zawodu, ale bardzo uzależniłem się od pisania mojej książki, a Pani wypowiedź na ten temat to jak atak na moją postać.

Oczywiście że bohaterowie mogą być przeciętni, mało tego zazwyczaj postacie nie napakowane historia, sprawiają wrażenie bardziej tajemniczych, a co za tym idzie, czytelnik bardziej się nimi ciekawi. A czy chcemy koniecznie czytać o ludziach i sytuacjach do których nie mamy dostępu? Czasami, lecz nie zawsze. Ludzie szerzej utożsamiają się z postaciami które na swój sposób są do nich podobne, gdyż sprawia to wrażenie głębszego wczucia się w wykreowany świat. Myślę że pani ocenia to na podstawie własnych pragnień, czyli skoro nie mogła być pani w jakiś tam sposób taka i taka, to stworzy postać która ma to wszystko czego pani brak

"Dzień świra" był filmem o przeciętnym człowieku. Ja myślę, że bohaterowie mogą być przeciętni, o ile książka mówi coś ciekawego o nich lub o świecie.

Jak byłem dzieckiem to miałem kilka natchnień. W rezultacie pisałem dwie godziny z niezwykłą wydajnością i przyjemnością pisania. W moim przypadku natchnienie zradzało się automatycznie i nagle sprowokowane jakimś spontaniczny pomysłem, lub raczej fascynacja fabularnym wzorem gry lub filmu. Takie natchnienie trwało u mnie średnio od dwóch do trzech rozdziałów po kilka stron każdy. Później niestety przemijało i pisałem mniej intensywnie, aż w końcu temat mi się znudził lub po prostu stanołem w martwym punkcie i mimo chęci pisania dalszych losów postaci nie potrafiłem sklecić zdania będącego niezbędnym łącznikiem do kontynuacji. Dlatego kilka moich książek zacząłem pisać lecz nie skończyłem, tylko jedną udało mi się skończyć, a i tak jej jakość pozostawia wiele do życzenia. Więc twierdzę iż natchnienie jest niezbędne do pisania książki, przynajmniej w moim przypadku, przynajmniej z nim ma się pewność że książkę się skończy, chociaż w sumie plan wystarczy, tylko nie ma wtedy aż takiej frajdy z pisania.

Hej. Spoko odcinek. Pisząc piosenki mam podobnie. Ostatnio też zaczynam planowac teksty. Dziękuję i powodzenia :)

Twoje rady są bardzo przydatne. Ciężkie i dosadne bez cukru. I bardzo dobrze. Bo marzenia i pasja to tylko od 1 do 10%, a reszta to praca. Dzięki tym radom mam większy obraz pisarstwa. Wiem, że są to dobre rady, bo Twoje książki są bardzo ciekawe (rasowe). Dziękuję.

Jaki plan taka pisarka. Największe powieści właśnie powstawały z natchnienia, w schemacie "in medias res". Skoro natchnienie nie istnieje, to nie istnieje też pasja i talent. Zresztą komu one dzisiaj potrzebne? Na rynku banda oszustów, która wydaje za pieniądze autorów i tylko zaśmieca księgarnie grafomańskimi wypocinami. Tragedia jest na polskim rynku wydawniczym. A potem tacy co ich wydali bo wzięli kredyty i zapłacili jak ostatni frajerzy wymądrzają się w internecie jacy to z nich "pisarze". kupiony talent to gówno nie talent.....

Fantastyczny , ciekawy, pouczający inspirujący fragment wykładu, dziękuję za cenne wskazówki, Bardzo zachęcające, Pozdrawiam

Bardzo wartościowy materiał, dziękuję

Uwielbiam Cie kobieto!

Bohaterowie muszą być nieprzeciętni...... polemizował bym z tą tezą. Gogol pisał o szeregowych urzędnikach, chłopach na zabitej dziurami rosyjskiej wsi czy zawistnych ziemianinach. Hłasko głównie o robotnikach, kierowcach, chłopakach z podwórka, a Faulkner o prostych ludziach z południa Stanów. Z jakim efektem? Genialnym. Tymczasem półki w empiku uginają się od książek rojących się od ekscentrycznych profesorów, wysublimowanych dam pijących wykwintne wino i tajemniczych brunetów o śniadej cerze :) Skutkiem tego, cała ta oryginalna palestra staje się do siebie podobna i nudna jak flaki z olejem. Wolał bym, aby nieprzeciętny był talent autora, jego zmysł postrzegania i pracowitość poparta solidnym warsztatem. Wtedy może pisać nawet o obieraniu ziemniaków, a i tak będzie się to dobrze czytało. Pozdrawiam

nigdy mi sie nie uda zrobić książki.... szkoda

Dziękuję ;) Moje zdanie? Największe natchnienie samo się nie napisze więc czym lepszy pisaż tym lepiej to wyrazi. A pisaż tym lepszy czym więcej wchłonie inspiracji techniki oraz da od siebie swojego wewnętrznego kopa sobą samym, bo każdy człowiek ma swój styl. Mam pomysł na książke/powieść czy jak to nazywać, pisałęm trochę w przeszłości i ogólnie jestem bardziej pisarzem niż kronikarzem faktów. Wolę się nad czymś rozwodzić niż napisać w jednym zdaniu :) Choć i to jest potrzebne. Techniki nie mam dużo, ale wiem czego chce od mojego dzieła ;) Jaka jest stawka mojej powieści? Uważam, że śmierć jest w niej nawet nagrodą, lub łątwą ucieczką. Stawką jest istnienie lub egzystencjalna dezintegracja całego świata przedstawionego ;) Jednak ciężar odpowiedzialności za jego ocalenie nie jest z początku widoczny i jest rozłożony na całe społeczeństwo. Jednakże tak jak wystarczy słabe ogniwo by pekł cały lańcuch. Totaj subtelny spisek musi zostać pokonany subtelnym odwetem ;) Tak by chaos nie ogarnął całego społeczeństwa i nie doprowadził do zapaści świata bez którego upadnie pozostała reszta.

To co opisywałaś na początku to to jest właśnie natchnienie...

Bardzo Pani dziękuję za te 4 filmiki,które pomagają mi w tej chwili w pracy nad wlasna książką. bardzo ciekawe i przydatne rady ! Znalazlem Panią pierwsza ma YT i nie widzę już potrzeby szukania więcej materiałów. Bardzo dziękuję i gratuluję sukcesu ! pozdrawiam serdecznie.

Bardzo fajne porady nie tylko w tym ale i w innych filmach z tego kanału, bardzo przydatne i fajne jest to że filmik który uczy nie jest długi i nużący. Jak sklecę już swoje dzieło które dzięki Pani filmikom zacząłem to dam znać. Pozdrawiam gorąco i serdecznie.

Dziękuję za rady.

Do kryminałów natchnienie rzeczywiście jest zbędne.

co to ten system wartości o co tu chodzi?

Mam mały problem, jestem w trakcie pisania fantasy i pomysł jest naprawdę świetny ale cały czas dołuje mnie to że moje zdolności opisywania są bardzo niskie i zaniżają piękno tego co piszę. Nie wiem jak się tego nauczyć, myślałem że wystarczy kreatywność i wyobraźnia. Ktoś wie jak mógłbym sobie pomóc ?

Mam pytanie, lepiej dziergać na kartce, czy pisać w komputerze?

Ja jestem w stanie powiedzieć, że natchnienie istnieje - nawet bez potrzeby zapracowania sobie na nie. Ale wtedy przybiera ono bardzo niemiłą psychologicznie formę - niczym klątwa czy paranoja - chcesz coś robić, ale nie możesz a może nawet nie chcesz.....

Agnieszka Stefańska, pisze Pani,że lepiej przeczytać książkę Stephena Kinga niż słuchać autorów, których nikt nie zna. Chyba umknął Pani fragment z tej właśnie książki, gdzie jest przedstawiony maszynopis z jego opowiadania "1408", w którym wydawca kreśli i poprawia jego tekst. Jak widać jemu również doradzają mniej znani ludzie. King uważa,że nie ma sensu tworzyć klubów książek, bo to nie pomaga przyszłym pisarzom. Uważam, że to obłudne, bo on ma profesjonalną pomoc właśnie w postaci wydawcy i zapewne jeszcze sztabu innych osób.

mnie bardziej zniechęcają niektóre komentarze niż ta Pani. Przecież to nie jest kurs " jak się stać sławnym pisarzem". Niektórzy, piszą sami dla siebie, bo to ich pasja. Co do dykcji, to posłuchajcie sobie Masłowskiej.

Pisze druga książkę i wszystko co Pani mówi zgadza się w 100%. Pierwsza była bardzo osobista i związana ze swiatem w którym przebywałem - ulice, narkotyki, kluby nocne zas druga jest uz planowana o tematyce wojny, Oglądam filmiki i wszystko zgadza sie w 100%.

Hejtujcie dalej dzieci, ja sam piszę i przyznaje jej 100% racji, nie potrzebuje żadnego natchnienia - pisze kiedy chcę i nie potrazebuje weny kiedy mam plan a jesli nie mam nastroju by pisać to wzbudzam go skupieniem.

To są rodzaje prozy literackiej, motywy w powieści. Wskazówek na temat samego "jak napisać książkę" to średnio widzę.

Któryś znany pisarz powiedział, że kluczem do napisania dobrej powieści jest przeczytać masę poradników i zasad, jak należy pisać, a potem złamać wszystkie i zrobić wszystko po swojemu ;)

"Wyszedłeś z domu. Szedłeś ulicą. Kupiłeś bułkę..."

Co do tego, czy Mickiewicz sobie radził, dyskutowałbym :P

Moim zdaniem bohaterem powinna być taka osoba, jaka jest potrzebna dla danej historii. Jedne historie potrzebują herosów, inne antybohaterów, jeszcze inne "every-manów". Ot i cała filozofia ;)

Większość dobrych pisarzy ma problemy z mówieniem. S. King zażartował kiedyś, że można być dobrym albo w pisaniu, albo w mówieniu.

Jeśli postać będzie jakimś super herosem z wypasionymi nadnaturalnymi zdolnościami to moim zdaniem książka nie jest zachęcająca, bo czy taki super heros odczuwa lęk? Ból? Czy czytelnik może zadać sobie pytanie ,,a jeśli on zaraz zginie?". Moim zdaniem bohaterem powinna być zwykła osoba wplątana w sytuacje bez wyjścia. Oczywiście jest niezwykła na swój sposób ale jest normalną osobą, która czuje ból, lęk i czasami idzie za potrzebą ;)

moja babka od historii ma tak samo...potrafi siedzieć i opowiadać tak całą lekcję, kwestia przyzwyczajenia ;)

Złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicy. Co ci to przeszkadza, jeżeli tak bardzo nie możesz tego wytrzymać to poszukaj innych filmików.