WAKTOE KATONG DOELOE
Inspraak en advies herhuisvesting Molukkers Vaassen
In de ogen van de Nederlandse regering zijn de gewelddadige acties van de jaren '70 vooral een uiting van onvrede over de slechte positie van Molukkers in de Nederlandse samenleving. Daarom neemt men in de jaren daarna maatregelen om problemen op maatschappelijk gebied aan te pakken. Het Inspraakorgaan Welzijn Molukkers (IWM) wordt opgericht als brug tussen de overheid en de Molukse gemeenschap.
De Molukse belangenorganisaties als de IWM en de grootste politieke organisatie BP waren op de hoogte van de voorgenomen plannen van de landelijke overheid om Woonoord Vaassen te ontruimen. Meer dan 90 procent van de kamp bewoners van woonoord Vaassen waren bereid om te verhuizen. De ontruiming op 14 oktober is geëxcelleerd omdat heel veel politie, ME, mariniers en pantserwagen werden ingezet. En verzet ondervond van vele Molukkers uit Vaassen.En ook omdat sommige barakken waar nog mensen verbleven met boedel en al werden platgewalst met buldozer en pansterwagens. Dit alleen omdat een kleine groep kampbewoners ondanks het besluit van de rechtelijke macht zich bleven verzetten om in kamp woonoord Vaassen te blijven wonen. Deze kleine groep mensen werden na de ontruiming in 1976 later ondergebracht in de nog overgebleven barakken en voor enkelingen in prefab woningen. Immers werden zonder enige reden te veel barakken tijdens de ontruiming afgebroken.Dit In afwachting van de bouw van de 2e en 3e fase woningen in Berkenoord 2. Plataanhof, Cederhof en Pruinushof.
De overgebleven kampbewoners bleven op hun standpunt. En wilden toen niet de woningen betrekken. En werden de woningen door een groep Molukse jonge gezinnen in 1984 gekraakt als protest tegen de herhuisvesting beleid van de gemeente Epe. Die geen rekening hebben gehouden met de wensen van deze gezinnen om bij elkaar te blijven wonen.
Ook speelde de kwestie van de Politie zendmast die in het centrum van Vaassen zou geplaats worden. Volgens gemeente Epe gezien de aanwezigheid van de Molukse gemeenschap in Vaassen. En een aantal initiatiefnemers uit Berkenoord 2 die zich tegen verzetten. De laatste groep kampbewoners, de krakersgroep en de initiatiefnemers tegen de politiezendmast voelden zich niet gehoord worden door de toenmalige gemeentebestuur van Epe.
En vroegen zich af waar hun recht is.
Waarschijnlijk naar aanleiding van vragen in de tweede kamer over het overheidsbeleid betreft bovengenoemde. Is toen een bijeenkomst georganiseerd samen met de laatste groep kampbewoners, de krakers en de initiatiefnemers tegen de zendmast. In aanwezigheid van een kamer commissie van D66 en twee leden van Inspraak orgaan Welzijn Molukkers. Dat plaatsvond in het oude kerkgebouw van woonoord Vaassen.
Uit eindelijk hebben de laatste groep kampbewoners toch besloten om te verhuizen. En moesten de krakers de kraakwoningen verlaten om plaats te maken. Door bemiddeling van hun advocaat met de landelijke als lokale overheid hebben alle krakers een woning in Berkenoord 2 toegewezen gekregen. De zendmast is alsnog gekomen. En staat achter de oude politiegebouw te Vaassen.