Відео

Κύριε Γιανναρε, Όλοι μας καθημερινά βλέπουμε εικόνες,ακούμε μουσική… Όλα αυτά είναι ερεθισματα ,τα οποία ερμηνεύονται διαφορετικά από τον καθένα μας Εμείς επιλέγουμε που θα δώσουμε την προσοχή μας και τι θα πετάξουμε στον κάδο των αχρήστων Αυτο συμβαίνει και σε ένα τραγούδι Οι δημιουργοί του γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν μπορεί να αρέσει σε όλους και είναι ανοιχτοί και στην καλή και στην κακή κριτική! Εξάλλου δεν έχουμε όλοι τα ίδια γούστα και την ίδια αισθητική! Είναι όμως εκτός από άσχημο και άδικο να χαρακτηρίζετε με αυτό τον τρόπο ανθρώπους που έχουν ξεχωρίσει στο χώρο της μουσικής και του τραγουδιού! Άνθρωποι που μελέτησαν σε βάθος τη μουσική, Αφιέρωσαν χρόνια ολόκληρα Κατάφεραν να αναδειχθούν! Έφτασαν εκεί που έφτασαν με τις δικές τους δυνάμεις! Γιατί έβαλαν την ψυχή τους σε αυτό που έκαναν και που συνεχίζουν να κάνουν και η κάθε τους δημιουργία είναι ‘βουτηγμένη’ στο συναίσθημα και την ευαισθησία Χωρίς να έχουν τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που μας έχουν κατακλείσει και ο κάθε ανίδεος μπορεί να βγει στην επιφάνεια! Τους δημιουργούς αυτούς δεν τους γνωρίσαμε χθες… Είναι στο χώρο τόσα χρόνια και παραμένουν ψηλά Μαλλον κάτι κάνουν καλά και μαλλον ο κοσμος το αναγνωρίζει! Αφού λοιπόν ο κόσμος των Καζαντζη και Λαμπρίδη ειναι θολός και δεν σας αφήνει να δείτε το φως,το μέλλον,το όραμα και την ελπίδα κάντε την προσπάθεια να βρείτε όλα τα παραπάνω στο πρόσωπο κάποιου άλλου ‘δημιουργού’ του σήμερα.

Υπάρχετε κι εσείς που στάζοντας χολή δηλώνετε την ύπαρξή σας.... Η αγάπη όσων αναπνέουν με τις μουσικές του Γιώργου Καζαντζή, τον προστατεύουν από τόσο φαρμάκι. Καλά να είστε...

@@isisti4550 Μα κυρία μου,ΤΙ ΛΕΤΕ???!!!! Οι συγκεκριμένοι 2 άνθρωποι,που τους εμφανίζετε "αδικημένους" κι "αδύναμους" επειδή όπως λέτε δεν έχουν τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κυριολεκτικά "αλωνίζουν",χρόνια τώρα, είτε προσκεκλημένοι σ' ένα σωρό τηλεοπτικές εκπομπές,είτε δίνοντας συνεντεύξεις εδώ κι εκεί !!!! Προσέξτε τώρα : αυτή η υπερέκθεση,το ατέλειωτο δηλαδή αλισβερίσι με ραδιόφωνα,τηλεοράσεις κ.λ, ,είναι η μέγκενη που συντρίβει τον καλλιτέχνη και την όποια έμπνευσή του : του δίνουν την ψευδαίσθηση ότι πλέον είναι "φτασμένος",ότι έχει κατακτήσει ..πράγματα, ότι βρίσκεται σε σωστό δρόμο! Κι ας γράφει τη μια "πατάτα" μετά την άλλη. Θα γίνω πιο συγκεριμένος : ο Καζαντζής εξακριβωμένα,ΔΕΝ έχει φλέβα μελωδού!Φλέβα μελωδού,εκτός βεβαια απ' τους Θεοδωράκη και Χατζιδάκη,είχε ο Τσιτσάνης,ο Καλδάρας,ο Μητσάκης, ο Λοϊζος,ο Κουγιουμτζής,ο Λεοντής κ.λ Άκουγες ένα τραγούδι τους ,και το βάσταγες στη μνήμη σου για χρόνια,έτσι μεστές,στέρεες,αδρές κι εμπνευσμένες που ήταν οι μελωδίες τους!Ο συμπαθής κατά τ' άλλα Καζαντζής,δεν έχει κατορθώσει ως τώρα να γράψει ένα έστω τετοιο τραγούδι, τα "τραγούδια" του πελαγοδρομούν σε ωκεανούς μελωδικής απροσδιοριστίας . Είναι φανερότατο,ότι δεν έχει "κόσμο" να καταθέσει,δεν έχει απόθεμα μελωδιών ,ή σωστότερα δε γεννήθηκε με το ταλέντο του μελωδού.Ναι κάνει φανταιζί ενορχηστρώσεις στα τραγούδια του, ναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κατορθώνει να δημιουργήσει ένα κλίμα σοβαρότητας (σοβαροφάνειας) κι ..εντεχνίλας σε ό,τι κάνει,αλλά καλώς ή κακώς, αυτά παραμυθιάζουν μονάχα τους αμύητους στο καλό τραγούδι,που ναι μεν είναι πολλοί,αλλά αυτό σε καμμιά περίπτωση δεν θα (τον) βοηθήσει να θυμόμαστε έστω κι ένα τραγούδι του, μετά από 30-40 χρόνια. Η μελωδική φλέβα ΔΕΝ αποκτιέται,γεννιέσαι μ' αυτή: ένας τσοπάνης που σκαρίζοντας τα πρόβατά του σε μιαν ήσυχη ράχη, σφυρίζει έναν ολόδικό του όμορφο σκοπό που τον εμπνεύστηκε εκείνη ακριβώς τη στιγμή για να ..σκοτώσει θαρρείς τη μοναξιά του,είναι ασυζητητί εκατό φορές καλύτερος μελωδός από κάποιον σπουδαγμένο συνθέτη που ναι μεν έφαγε τη μισή ζωή του στα ωδεία αλλά ποτέ δεν ήχησαν κι ούτε θα ηχήσουν όμορφες μελωδίες εντός του. Αυτό ισχύει,όχι μονάχα γι' αυτόν,αλλά και για όλους σχεδόν τους "τραγουδοποιούς", "συνθέτες" (και "στιχουργούς")που εμφανίστηκαν τα τελευταία 30 χρόνια. Ο χρόνος - δυστυχώς - για το ελληνικό τραγούδι,σταμάτησε στο Δημήτρη Παπαδημητρίου,που ήταν ο τελευταίος (χρονικά) που έγραψε εμπνευσμένα,ψυχωμένα,στιβαρά λαϊκά τραγούδια. Έκτοτε,λουζόμαστε ατάλαντους που ξύπνησαν μια μέρα κι αποφασισαν να γίνουν καλλιτέχνες. (Αξιολογότατος κι ο Θανάσης Παπακωσταντίνου,αλλά στους 2-3 πρώτους δίσκους του,πριν καταντήσει "σοφιστικέ" .) Τέλος,για τη στιχουργό που συζητάμε,είναι τόσα πολλά τα απερίγραπτα στιχουργικά της ..μπουρδολογήματα στα οποία θα μπορούσα ν' αναφερθώ,που ας μη συνεχίσω .... Αλλά, έτσι είναι : ένα εντελώς ανελλήνιστο κοινό,είναι φυσικό ν' αποδέχεται ανελλήνιστους ψευτοστιχουργούς που, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μπουρδογράφοι ,πλην όμως αξεπέραστοι στο να παραμυθιάζουν τους αδαείς με την αχαλίνωτη και άθλια παραδοξολογία τους . Για όλα όμως που συζητάμε εδώ, θά 'ρθει ο χρόνος που θ' αποδείξει , ποιος και κατά πόσο έχει δίκιο. Τότε όμως,μετά από 30-40 χρόνια δηλαδή,ένα είναι βέβαιο : στις ταβέρνες της εποχής ,εκεί δηλαδή που οι άνθρωποι πίνουν το κρασάκι τους,και τραγουδάνε αυτά τα τραγούδια που ολοκληρωτικά και για πάντα έχουν κατοικήσει βαθιά στο αίμα τους,ουδείς θα τραγουδάει Καζαντζή,Πασχαλίδη,Μάλαμα,Αλκίνοο κ.λ Όλοι θα τραγουδάνε Μίκη,Μάνο,Τσιτσάνη,Μητσάκη,Καλδάρα ,Λοϊζο κ.λ

@@guard4haouse Αγαπητέ,το ζήτημα δεν είναι πόσοι αγαπάνε τον Καζαντζή. Κι ο Ρουβάς,έχει μιλιούνια ..αγαπητικούς κι ..αγαπητικές,και μάλιστα πολύ περισσότερους απ' τους αντίστοιχους του Καζαντζή. Αυτό που έχει σημασία,είναι αν αυτοί οι "δημιουργοί" τους οποίους ακούνε οι ευκολόπιστες μάζες επειδή αυτούς προωθούν τα μέσα, έχουν κάτι στ' αλήθεια να πουν,ή αντιπροσωπεύουν το απόλυτο τίποτε,και το μόνο που (μπορούν να) κάνουν,είναι να εναποθέτουν τόνους σκουπιδαριού,εκατοντάδες παρατράγουδων δηλαδή,πάνω απ' το θησαυρό του ελληνικού τραγουδιού,έτσι ώστε κυριολεκτικά αυτός ο θησαυρός να κρύβεται. Το σπουδαιότερο τώρα είναι ότι στο σημερινό τραγούδι,οι αδύναμες κι ανούσιες μουσικές πάνε πακέτο με εξίσου αδύναμους κι ανούσιους στίχους που,όντας δυστυχώς κι άρρωστοι αφού κατακρεουργούν την Ελληνική Γλώσσα, οδηγούν στον εκβαρβαρισμό χωρίς υπερβολή όλης της κοινωνίας , αν σκεφτούμε ότι 24 ώρες το 24ωρο, τα μέσα (ραδιόφωνα΄τηλεοράσεις κ.λ) πυροβολούν 10 εκατομμύρια Ελληνες με τέτοια άθλια τραγούδια καμωμένα από ανάπηρο Λόγο και ψεύτικες κι ανέμπνευστες μουσικές. Ας θυμηθούμε,πώς και ποιος ήταν αυτός ο λαός μας όταν άκουγε και τραγουδούσε στίχους όπως "..Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγο",και ποιος και πώς έχει καταντήσει να είναι ο σημερινός λαός που τον αναγκάζουν ν' ακούει αηδίες όπως "γεννώ κουβάρια και σκιές" κ.λ

Εμένα το 40τακατο με κάνει απαισιόδοξη....Κυρίως....