Відео

ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ

ซีรีส์ซักตอน...ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ ไม่งั้นยาวแน่ พอดีเป็นฟรีแลนซ์ เลยมีปัญหานี้อยู่ ส่วนตัวเราเลือกกดดันตัวเองให้ทำงานจนเสร็จไปเลย แล้วค่อยพักทีเดียวค่ะ จะมาให้รางวัลระหว่างทางไม่ได้ (นอกจากเวลากินข้าว อาจจะดูคลิปเบาๆ ไปพลาง) แต่ก็ยังมีหลุดระบบอยู่บ้างอยู่ดี

Thanks

เสียงค่อนข้างเบา ต้องเปิดเกือบสุดเลยค่ะ แต่อธิบายและพูดได้เข้าใจได้ง่ายดีค่ะ ขอบคุณที่ทำคลิปให้ฟังนะคะ

เนื้อหาดีครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลองปรับใช้ดู 🎉

สนุกดีครับเพลินมากก

ค่อนข้างตรงอยู่นะ นี่รู้สึกแย่นะเวลาเพื่อนพูดเรื่องแย่ๆให้มันเป็นเรื่องขบขัน ซี่งเราไม่จอยเลยอะ ได้แต่คิดในใจว่าตลกยังไง หรือเราคิดมากไปก็ไม่รู้ หลังๆเลยไม่ค่อยหล้าเอ่ยปากคุยกับเพื่อนละ มีแต่extrovert introvertอย่างฉันๆด้แต่นั่งเงียบ ตอนนี้เซฟโซนคือตัวเองสุดๆ

เดี๋ยวผมมาดูพรุ่งนี้นะครับ😂

เมาแล้วง่วงค่ะ55555

ฟังเพลินดี❤

เมาแล้วนอน ในอ่างอาบน้ำ 55

ปกติจะเป็นคนนิ่งๆพูดน้อยค่ะ เมาทีไรหัวเราะตลอดนั่งยิ้มคนเดียวหัวเราะคนเดียว😅

ทำอะไรแปลกๆเวลาเมาก็ เมคเฟรน ด่าคนไปทั่ว ไม่แปลก เเต่ทำสุดบอกเลย 😂😂😂

ทำอะไรแปลกๆเวลาเมาก็คงเป็น มึนชาหน้าไปหมด อารมณ์ศิลปินร้องเพลงอย่างมันส์ สักพักนั่งนิ่งเเบบชาวอินโทรเวิร์ต สักพักเริ่มไปทำกับข้าวกิน งงมาก แต่ขณะนั้นก็ยังมึนเดินมึนๆอยู่ แซบหลาย

ปกติไม่คุยกับใคร เมาปุ๊บพูดไปเรื่อยยยยย รู้จีกไปทั่ว

พอผมดูคลิปจบ ผมก็รู้เลยครับว่าผมเป็นคนประเภท เมาเรื้อนครับ 555 มึนสุดๆ พฤติกรรมตอนเมาของผมไม่แปลกเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ผมจะพูดมากครับ พูดไปเรื่อย และบางทีก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง555 และบางครั้งก็จะพูดความในใจออกมา พอเพื่อนมาบอกทีหลังผมนี่อายเลยครับ

"ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง" ฝันว่าจะโดนฆ่าก็เลยป้องกันตัวจนสุดท้ายก็ฆ่าคนนั้นตายแล้วมารู้สึกผิดทีหลังและหวาดกลัวจนร้องไห้ ร้องไห้จนสะดุ้งตื่น ตื่นมาก็ยังร้องไห้ไม่หยุด และยังฝันร้ายในเรื่องทำนองนี้อยู่เรื่อยๆ

ฝันว่ามีข่าวออกสื่อว่าอีกหนึีงวันโลกจะแตก เพราะอุกกาบาต ทุกคนเป็นเหมือนคนบ้าไปหมด ข่าวรายงานคนฆ่าตัวตายออกอากาศเรื่อยๆ แต่ตัวเราก็พยายามบอกคนรอบตัวว่าไม่มีอะไรหรอก เชื่อว่าทุกคนจะปลอดภัย พยายามทำทุกอย่างในวันนั้นให้มีความสุข วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ดีใจ คนรอบข้างก็ดีใจ นั่งกินข้าวคุยขำๆไป สุดท้ายมีแสงสว่างมากๆ ทุกอย่างสว่างจ้าไปหมด ค่อยๆมีความร้อนไฟสีส้มเผาเข้ามาเรื่อยๆจนถึงตัวเรา จนทุกอย่างดับมอดไป จนตื่นขึ้น|| เอาจริงก็ออกแนวเวิ่นเว้อแฟนตาซีดีนะครับ คิดอีกทีอย่างน้อยจิตใต้สำนึกเราก็ยังพยายามหาความสุข คิดในแง่ดีในวันที่เลวร้ายที่สุด

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนผมอายุประมาณ 20 กว่าๆ คืนนั้นผมนอนหลับและเริ่มฝันประหลาด ผมฝันว่าตัวเองกำลังยืนอยู่หน้ากระจกเงาในห้องนอน ผมเลยเอามือแตะที่กระจกสรุปว่ามือผมทะลุผ่านกระจกเข้าไป ผมเลยลองก้าวผ่านกระจกนั้นดู ผมก้าวผ่านกระจกไปได้ และปรากฏตัวอยู่ในทางเดินแคบๆ ของตึกสำนักงานแปลกๆ บนป้ายมีกฎระเบียบประหลาดเขียนไว้ เช่น ต้องมีรูปร่างคนธรรมดา ต้องสวมใส่เสื้อผ้า อะไรประมาณนี้ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ผมเดินไปตามทางเดินจนมาถึงห้องทำงานใหญ่ มีคนนั่งทำงานเงียบๆอยู่หลายคน และมีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะใกล้ๆทางเข้า เมื่อเข้าไปถาม เขาจึ้งตาจ้องมองผมด้วยสีหน้าประหลาดใจ และบอกว่า "คุณยังมีร่างกายจริงที่จะกลับไปได้ แต่ส่วนใหญ่คนที่นี่ไม่มีแล้ว" คำพูดนั้นทำให้ผมตกใจมากจนรู้สึกเหวอ เมื่อผมลองพูดคุยกับคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ ก็พบว่าหลายคนเสียชีวิตมาจากอุบัติเหตุต่างๆ เช่น ไฟไหม้บ้าน คนหนึ่งเล่าว่าเขาดื่มเหล้าจนหลับไหลตาย บ้านก็ไหม้วอดวายไปพร้อมกับตัวเขา ทุกอย่างดูโหดร้ายและน่ากลัวมาก ผมค้นหาทางกลับบ้าน แต่ก็ยิ่งเดินก็ยิ่งหาทางออกไม่เจอ ผมตกใจมากทุรนทุรายยิ่งอยากจะหาทางออกสุดท้ายผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ตกใจมากเหงื่อเต็มตัว ช่วงนั้นกลัวจนไม่กล้าผ่านกระจกอีกเลย

ฝันที่เป็นเหตุการณ์ที่เราได้ตายในฝันนั้น ก่อนจะรู้สึกตัวตื่นจากฝัน ในความคิดคือ นี่ชีวิตเราจบแล้วหรอในโลกนี้ พอรู้สึกตัวแล้ว รู้สึกยังไงนั้น อธิบายไม่ถูก

ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง คือ ตื่นจากฝันดีมาเจอโลกความจริงที่เจ็บปวด ลืมไม่ลง เพราะตื่นมากี่ทีก็เจอมันอยู่ดี

เมื่อไม่นานมานี้เลยครับ ฝันว่าตัวเองยืนดูตัวเองนอนอยู่กับแฟน ซึ่งไม่เคยฝันแบบนี้มาก่อน พอเช้ามาก็เล่าให้แฟนฟังถึงฝันที่เจอ แฟนเลยบอกว่า ผมหยุดหายใจไปพักนึง ราวๆเกือบนาทีได้ เขาเลยตบหน้า จึงพบว่าผมหายใจต่อ เป็นฝันที่เกือบไม่ได้กลับมาแล้วครับ

ฝันร้ายไหนที่คุณลืมไม่ลง....ไม่มีเพราะส่วนใหญ่ ตื่นมาก้อลืม ...และใจไม่อยากนอนแล้วฝัน...จึงนั่งสมาธิก่อนนอนทุกคืน ...

“ ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง “ ของเรา คือ พ่อแม่แยกทางกัน ต่างคนต่างนอกใจกันไปมีคนใหม่ โกหกเรากับน้อง ครอบครัวแตก ไปคนละทาง จำได้ว่าร้องไห้หนักมาก ตกใจตื่นมาก็ยังร้องไห้ จำและก็ยังเก็บไปฝันอีก ฝันเรื่องเดิมๆ

ฝันว่าสาวที่แอบชอบมองเมินไม่สนใจ ทีนี้สะดุ้งตื่นเลยครับ แต่ตอนตื่นสะดุ้งหนักกว่า เพราะว่าในความจริงเขาก็ไม่สนใจ 😢

ฝันร้ายที่ลืมไม่ลงคือฝันว่าเจอผี พยายามจะวิ่งหนีแต่วิ่งในฝันรู้สึกว่าวิ่งช้ามาก และพยายามจะทำให้ตัวเองตื่นให้ได้ รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ

ฝันร้ายที่ลืมไม่ลงคือ ฝันเห็นปลาวาฬตัวใหญ่ ถูกจับขึ้นมาแล้วคนที่จับได้เอาปลาวาฬมาอยู่ในสระน้ำที่เล็กมาก จากนั้นปลาวาฬก็เริ่มดิ้น ตัวของมันไปถูกับสระนั้ำที่เป็นลักษณะสี่เหลี่ยมผืนผ้า คล้ายสระว่ายน้ำ ปลาวาฬเริ่มเลือดออกสระน้ำกลายเป็นสีแดงฉาน กลายเป็นสระเลือดมีปลาวาฬดิ้นทุรนทุราย ชาวประมงที่จับมันมาเริ่มตัดสินใจที่จะฆ่าปลาวาฬโดยการยิง แต่ยิงไปนัดสองนัดปลาวาฬก็ยังดิ้น เลือดเต็มสระ พร้อมตัวปลาวาฬดิ้นแด่วๆ

ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง ของหนูคือ การฝันถึงปู่ครั้งสุดท้าย ตอนเด็กๆ หนูเป็นเด็กที่ค่อนข้างติดปู่มาก พอถึงช่วงมัธยมต้นท่านก็ได้เสียไปด้วยโรคไตและโรคหัวใจ หลังจากท่านเสีย หนูก็ฝันถึงท่านบ่อยๆ และส่วนใหญ่จะได้แค่ยืนมองท่านอยู่ห่างๆ ไม่ได้พูดคุยอะไร เพราะถามไปท่านก็ไม่เคยตอบอะไรกลับมา จนครั้งล่าสุดที่ฝันถึงท่าน ท่านนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดกับหนูว่า “ปู่จะไปจริงๆแล้วนะ” นั่นเป็นประโยคแรกและประโยคสุดท้ายที่ท่านได้พูดกับหนู ตั้งแต่นั้น หนูก็ไม่เคยฝันถึงท่านอีกเลย มันจึงเป็นฝันร้ายที่ลืมไม่ลง เพราะเป็นฝันครั้งสุดท้ายที่หนูได้ฝันถึง และได้ฟังเสียงเสียงนั้นที่หนูคิดถึง 😊

ฝันของผมตอนฝันมันรู้สึกดีจนไม่แน่ใจเลยว่าเป็นฝันร้ายหรือเปล่า เกิดขึ้นบ้างเป็นครั้งคราวไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย เรื่องราวของความฝันคือการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย สนุกสนาน และมีความสุข ร่วมกับคนรักเก่าที่เลิกรากันไปนานแล้ว ทุกๆครั้งเรื่องราวที่เกิดขึ้นในนั้นเปรี่ยมไปด้วยความสุข ทุกสถานที่ทุกเรื่องราวและบรรยากาศช่างแสนสดใสและอบอุ่นหัวใจ จนกระทั่งผมรู้สึกตัวและรู้ว่าสิ่งนั้นมันไม่จริงโลกที่แสนสดใสนั้นถูกหยุด ร่างกายเสมือนถูกตรึงไว้กับช่วงเวลาตรงนั้น แล้วโลกที่แสนสดใสใบนั้นก็เริ่มพังทลายตกลงสู่ความมืดมิด และสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า หัวใจเต้นรัว หมดแรง เมื่อตั้งสติได้ก็ได้รับความรู้สึกที่คลุมเครือทั้งสุขและทุกข์ไปพร้อมๆกันไปพักนึง ก่อนจะเริ่มต้นวันใหม่และใช้ชีวิตประจำวันอย่างปกติ นี่คือฝันสุขปนร้ายของผมครับ

ฝันแล้วสำหรับผม คือการไม่ได้ลงมือทำ แล้วมารู้สึกเสียดายทีหลัง

“ ฝันร้ายที่คุณลืมไม่ลง“คงเป็นฝันที่เหมือนได้ไปในสถานที่แห่งหนึ่ง เหมือนจะเป็นโรงเรียน มันเหมือนจริงมากๆ บรรยากาศในฝันคือ ช่วงพลบคํ่า บรรยากาศมันน่าระแวงเหมือนมีอะไรค่อยมองอยู่ในตลอดเวลา นั้นเป็นฝันในตอนเด็ก ยิ่งกว่านั้นมันยิ่งเป็นฝันซ้อนฝันจำาได้ว่าประมาณ3รอบ ตื่นขึ้นมาแล้วก็กลับไปที่เดิมเจออะไรเดิมๆ แล้วก็ตื่นอีกรอบ แต่ในรอบที่3 มีตัวสักตัวหนึ่งวิ่งตามจนรีบวิ่งถึงที่สุด สุดถ้ายตื่นมาจริงๆเหงือถ่วมตัวมากไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่รู้สึกปวดหัวและเหนื่อยมาก เลยทำาให้ลืมไม่ลงจริงๆ

ฝันว่าเสียชีวิตแต่รู้สึกตัวตลอดเวลา แต่ไม่มีใครรับรู้ได้ค่ะ

ฝันร้าย ที่ลืมไม่ลง คือการถูกบูลลี่จากคนใกล้ตัว…อาจจะเป็นการล้อเล่น เเต่ความรู้สึกของเราไม่เคยรุ้สึกเเบบนั้นเลย เราเก็บไปฝันอยู่บ่อยครั้ง… ในความสนุกสนานของหลายคน เเต่มันคือฝันร้ายของเราที่ไม่เคยลบออกไปได้ได้เลย แม้เเต่ในฝันหรือความจริงก็ตาม

ฝันว่าหนีกริมริปเปอร์ครับ สะดุ้งตื่นมาเหมือนที่บอกเลยครับ ความกลัวความรู้สึกมันตามออกมาจากฝันด้วยนอนต่อไม่ได้เพราะกลัวจะฝันอีก ไม่ค่อยได้ดูหนังด้วยซ้ำโครตน่ากลัวเลยครับเหมือนว่าเค้าจะเอาเราไปให้ได้ ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่ทำไมเวลาวิ่งหนีในความฝันทำไมมันชอบสโลว์ แต่ทำไมไอ้ตัวที่ตามเรามันวิ่งได้ปกติ แถมวิ่งเร็วด้วย 😂

ฝันร้ายที่แย่ที่สุดในชีวิตคือ ฝันถึงสุนัขที่เสียไปแล้ว เราคิดถึงเค้า ในนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมาก แต่ในทางกลับกันเป็นความรู้สึกที่แย่ที่สุดที่ตื่นขึ้นมา แล้วไม่พอเจอ เค้า ได้แต่เสียใจกับความรู้สึกในความฝันที่เกิดขึ้นแบบนี้ซ้ำๆ (สุนัขตัวนี้ผมได้แต่ยังนึกถึงเค้าซ้ำและร้องไห้บ้างเวลาฝันถึง เค้าเสียชีวิตด้วยโรคไต และแก่ อายุ16ปี )

“ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง“ ตอนเรียนอยู่ประถมฝันว่าลุงคนสนิทตาย3รอบ บอกที่บ้านทุกรอบแม่คิดว่าคงคิดถึงลุงเลยจะพาไปหาสรุปหลังจากฝัน2วันลุงเสียเลยเป็นฝันที่กังวนมากเวลาฝันถึงใครตาย กับหยุดหายใจตอนหลับไม่แน่ใจว่าเป็นหนือป่าวที่ชอบฝันละเหมือนตื่นแต่ตื่นไม่ได้แบบนี้บ่อยมากจนต้องตั้งนาฬิกาปลุกดังๆขาหมอนให้สะดุ้งตื่นจากฝันที่ตื่นไม่ได้แต่ก็50-50ใช้ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง😂

“ฝันร้ายที่ลืมไม่ลง” ฝันร้ายที่ลืมไม่ลงของเรามาจากเรื่องจริงที่ครอบครัวเราทะเลาะกันตั้งแต่ใช้ถ้อยคำรุนแรงไปจนถึงขั้นใช้กำลังกันเลยค่ะ จากเรื่องจริงกลายไปเป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอน ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเรื่องนี้ซ้ำๆแบบเลิกไม่ได้มาหลายปี 🫠

ขอบคุณคะชอบนะรายการที่ทำมาให้ดูมีสาระ..เราเป็นคนไม่ชอบกินหวาน มีแต่กินเค็มเผ็ดเปรี้ยวมาก แต่ก็ขาดสารอาหาร อาหารสุดโปรดคืออาหารยี่ปุ่นชอบกินมากกว่า ข้าวปั้นก็อ้วน ถ้ากินแยอะ จนทุกวันนี้ต้องลดข้าวเน้นผักและปลา เวลา อยู่ว่างชอบเล่นโยคะอ่ะ😊😅😂❤❤❤

เราชอบที่แฟนบอกรักบ่อยๆนะคะ เดิมทีธรรมชาติของมนุษย์ใช้คำพูดในการสื่อสารอยู่แล้ว และการบอกรักก็ถือเป็นการสื่อสารเกี่ยวกับอารมณ์รูปแบบนึง ถ้าเธอคนนั้นบอกรักเราก็ถือว่าเป็นการแสดงออกความรู้สึกที่เรียบง่ายในฐานะมนุษย์คนนึงทั้งยังทำให้เราที่ได้ยินรู้สึกดีกับสิ่งง่ายๆพื้นฐานนี้ด้วย มันทำให้เราเลยรู้ค่ะว่าความรักไม่จำเป็นต้องยากหรือการมีความสุขจากเรื่องเรียบง่ายก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้จริงๆค่ะ และการบอกรักบ่อยๆก็ไม่ได้ทำให้มันกลายเป็นคำที่มีความหมายในเชิงลบหรือฟังดูน่าหดหู่ขึ้นมา กลับกันมันยังเป็นคำที่ฟังทีไรก็ใจฟู เป็นได้ทั้งคำปลอบประโลมใจ ทั้งความรู้สึกดีๆ และบางครั้งอาจจะเป็นที่พักพิงทางจิตใจของใครหลายๆคนด้วยค่ะ เราไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งๆคนเราจะเจอเรื่องเหนื่อยๆอะไรบ้าง การได้ฟังคนรักบอกรักเรา อาจจะเป็นพื้นที่กำบังตัวเราที่เหนื่อยล้าและแตกสลายจากโลกภายนอกให้กลับมามีกำลังใจอีกครั้งค่ะ ดังนั้นคำว่ารักเป็นคำที่บอกบ่อยๆก็ไม่เสียหายค่ะ วันนึงอาจเราอาจจะฟังจนเบื่อก็ได้ แต่สักวันนึงถ้าต้องการขึ้นมา สุดท้ายมันก็มีค่าอยู่วันยังค่ำ ตราบใดที่คนพูดยังรู้สึกอย่างนั้นและคนฟังก็รับรู้ได้แบบเดียวกัน คำๆนี้จะสิ่งที่เรียบง่ายแต่ยิ่งใหญ่สุดๆเลยค่ะ เราชอบมากๆเลย

ชอบนะคะ แต่ไม่จำเป็นต้องบอกบ่อยๆก็ได้ บอกนานๆทีหรือโอกาสพิเศษทีหรือไม่ก็มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นระหว่างเราทีค่อยบอกรักกันก็ได้ค่ะ เรามองว่านานๆทีทำให้เรารู้สึกพิเศษมากกว่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าบอกรักบ่อยๆไม่พิเศษมันต่างกันแค่โมเม้นแค่นั้นเอง

สำหรับหนูชอบค่ะ แต่การบอกรักสำหรับบางครั้งอาจจะไม่ใช่คำพูดที่พูดออกมาแค่ลมปากแต่อาจจะเป็นการแสดงออกมามากกว่าไม่ว่าจะด้วยท่าทางหรือการกระทำ เช่น การซื้อดอกไม้ให้เราโดยที่ไม่คิดว่ามันไร้สาระ การพาไปกินอาหารนอกบ้านซื้อของเข้าบ้าน ช็อปปี้งกับเราเป็นชั่วโมง ไปเที่ยว ดูหนังเรื่อง+แนวที่ชอบด้วยกันเล่าเรื่องที่เจอมาแลกเปลี่ยนปัญหากันโดยที่ไม่เก็บมันไว้กับตัวเอง มันเป็นการแสดงออกที่ทำให้เราเห็นว่าเขาใส่ใจเรานะเขาหาเวลามาอยู่กลับเราถึงจะไม่ได้มีคำบอกรักพูดออกมาแต่การกระทำเค้าสื่อออกมาว่ารักเราค่ะ ความรักมันไม่ได้จะสวยงามตลอดหรอกนะคะมันมีทั้งการทะเลาะกันไม่เข้าใจกันปัญหาที่เราจะต้องเจอแล้วก็ผ่านไปด้วยกันถึงมันจะเป็นเรื่องที่หนักแค่ไหนแต่ก็อย่าลืมหาเวลาให้กันและบอกรักกันนะคะ

เรายังไม่มีแฟนค่ะ ขออนุญาตพูดถึงมุมมองคนโสค และประสบการณ์เลี้ยงน้อง เอาน้องเปรียบเสมือนแฟน โดยส่วนตัวแล้ว ชอบ ให้คนที่เรารักบอกรักค่ะ เวลาเราเหนื่อยจากงาน เหนื่อยจากไปเรียนหนังสือ เมื่อกลับมาถึงบ้าน ได้เห็นคนรักปลอบใจ และพูดคำว่า "รัก" ออกมา เหมือนกับว่าคำว่า "รัก" ช่วยฮีทใจและลืมเรื่องที่เหนื่อยวันนั้นได้ค่ะ อีกอย่างหนึ่ง บางทีเราขี้เกียจถามว่า รักเราไหม ก็เลือกวิธีเราเริ่มเป็นฝ่ายพูดว่า เรารักนะ หรือ ขอบคุณนะที่ยังรักเรา เราว่าอีกฝ่ายคงเกรงใจถามเราแต่อยากได้ยินคำว่า "รัก" จากปากเราแทน ถ้าพูดส่งๆว่า รัก น่ะ ก็เกิดปัญหาชวนทะเลาะได้ ดังนั้น เราจึงคิดว่า หาช่วงเวลามาบอกรักอย่างเหมาะสม เช่น ช่วงใกล้นอน จะช่วยลดความเครียดและวันนี้อย่างน้อยก็มีเรื่องดีๆบ้าง

ชอบค่ะ 🫠 รู้สึกว่าได้ฟังแล้วมันใจฟูดี ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีแฟน 😢😢

จริงมากค่ะ 😂😂

ไม่มีเเฟนครับ 55555 จริงๆคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม ยังอยู่ในช่วงวัยเรียน คิดว่าถ้าโตขึ้นอาจจะมีคนที่เราเเอบชอบใหม่ๆ 🫶🏻💖

ชอบให้บอกรักค่ะ แต่เป็นคนชอบบอกรักก่อน แล้วก็ชอบทำตัวตลกๆให้เขาขำ เวลาเขาขำแล้วน่ารักดี ที่ชอบบอกรักและชอบโดนบอกรักเพราะเหมือนเป็นการใก้กำลังใจกัน หยอกกันค่ะ และเป็นการหยุดการโต้เถียงด้วยค่ะ เช่นเงลางอน หรือเถียงกันก็จะถามว่ารักหนูไหม หนูขอโทษ พอบอกรักกันแล้วรู้สึกคุยกันง่ายขึ้นค่ะ ถ้ารักกันเราจะงอนกันจะเถียงกันทำไม เลิกทะเลาะกันแล้วมากอดๆกันดีกว่าค่ะ❤️

ไม่ชอบให้บอกบ่อยๆค่ะ แต่ชอบให้บอกก็ต่อเมื่อรู้สึกจริงๆ อยากให้การบอกรักมันออกมาจากใจ มากกว่าทำเป็นกิจวัตรค่ะ 😊

เรายังไม่มีแฟน แต่ถ้าถามว่ามีแฟนชอบให้แฟนบอกรักไหม? ถ้าเป็นแต่ก่อนอาจจะไม่ชอบ เพราะกลัวจะเบื่อ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ชอบให้บอกรักบ่อยๆค่ะ เพราะมันเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เรารู้ได้ชัดว่ามีคนรักเรา แต่การบอกรักต้องไม่ใช่การพูดๆแบบส่งๆ ถ้าบอกรักก็ต้องบอกให้รู้สึกถึงคำว่ารักจริงด้วยๆ อาจจะไม่ใช่บอกรักด้วยคำว่า"รัก" แต่อาจจะพูดคำพูดอื่นที่แสดงให้รู้ว่าเขารักเราก็ได้ค่ะ

ส่วนตัวชอบให้แฟนบอกรักค่ะ แต่ไม่ได้ชอบให้บอกบ่อยๆ ขี้นอยู่กับเวลาและโอกาสมากกว่า มองว่าการบอกบ่อยๆมันทำให้การบอกรักไม่พิเศษ แต่ก็นั่นแหละการบอกรักกันก็ยังถือเป็นเรื่องที่พิเศษอยู่ดี แต่แค่ทำให้เรารู้สึกว่ายังรักเราอยู่โดยไม่พูดก็พิเศษมากๆเช่นกัน

ชอบนะครับ ผมว่าเป็านการแสดงความใส่ใจความห่วงใยในความรู้สึกในการที่เราบอกรักเขาบ่อยๆเนี้ย แฟนเราชอบห่วงความรู้สึกของตัวเองและของเรานั้นเอง จึงอยากได้กำลังใจ และในเมื่อพูดถึงเรื่องแบบนี้ แฟนเราต้องการความสบายใจ ความใส่ใจ เทคแคร์ดูแล ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ก็มากไปก็ไม่ดี ผมคิดว่าพอประมาณพอหอมปากหอมคอในแต่ละวันพอครับ ความสัมพันธ์มีหลายๆแบบๆหลายๆคนต่างกันไป