தனனத்த தத்தனத் தனனத்த தத்தனத்
தனனத்த தத்தனத் - தனதான
கவடுற்ற சித்தர் சட் சமயப்ர மத்தர் நற்
கடவுட்ப்ர திஷ்டைபற் - பலவாகக்
கருதி பெயர்க்குறித்து உருவர்க்கம் இட்டு இடர்க்
கருவிற்புகப் பகுத்து - உழல்வானேன்
சவடிக்கு இலச்சினைக்கு இருகைச் சரிக்கும்
மிக்க சரப்பளிக்கு எனப் - பொருள்தேடி
சகலத்தும் ஒற்றைபட்டு அயல்பட்டு நிற்குநின்
சரணப்ரசித்தி - சற்றுணராரோ
குவடு எட்டும் அட்டு நெட்டு உவரிக்கணத்தினைக்
குமுறக் கலக்கி - விக்ரமசூரன்
குடலைப்புயத்திலிட்டு உடலைத்தறித்து உருத்து
உதிரத்தினிற்குளித்து - எழும்வேலா
சுவடுற்ற அற்புதக் கவலைப்புனத்தினில்
துவலைச்சிமிழ்த்து - நிற்பவள்நாணத்
தொழுதெத்து முத்த பொற் புரிசைச்செருத்தணி
சுருதித் தமிழ்க்கவிப் - பெருமாளே.