oj bratku, uwielbiam wracać za gier z dzieciństwa, często przez jeden powód - nie miałem kiedyś możliwości żeby wszystkie gry ogrywać na sprzęcie który wyciśnie więcej niż 20fps.. czasami jest to niesamowita przygoda i świetne odczucie. inaczej ma sie sytuacja, gdzie gra na samym początku potrafi wywołać we mnie odrzucenie, znudzenie albo niechęć - wynika to raczej z tego, że gdzieś podświadomie czuje to, że gry kiedyś były lepsze, lepiej się w nich bawiłem i każda klatka na sekundę była na wagę złota. czasami sama praca kamery, mechanika gry powoduje, że jednak niektóre tytuły lepiej zostawić tak jak się je zapamiętało, żeby nie psuć sobie doznań które kiedyś nam towarzyszyły.
Sam mam kilka gier starszych które ogrywam regularnie co roku lub co dwa np. warcrafta 3, gothic czy nfs i gta starsze. Ogólnie ugryzienie tego tematu jest dużo bardziej złożone i taki temat uważam że się nadaje na nawet kilkugodzinny podcast. Najlepiej trzeba by było rozłożyć to na czynniki pierwsze a później jak działa mózg człowieka. Czyli na przykład podoba mi się grafika w gothicu, a czy jest ładna, no nie za bardzo. Dlatego myślę że stare gry zostały z nami do dziś bo inaczej postrzegaliśmy gry, jako dzieci z większą wyobraźnia. Kiedyś grało się dla zabawy, bo nie raz przez brak pieniędzy grało ske w jedną i ta sama grę kilka razy z rzędu bo była zabawa i potrafiliśmy z tego wyciągnąć więcej. Teraz mam wrażenie że gracze żyją od tytułu do tytułu, dobra muszę przejść jak najszybciej i lecimy do innej gierki. Dopiero teraz kiedy zauważyłem ten problem u siebie, przestałem się spieszyć, czerpie przyjemność z gry z odpowiednim tempem, gram znowu w gta 5 i baldura 3, nie śpieszę się kombinuje robię różne rzeczy bawię się i jest git, nie mam już z tyłu głowy o muszę szybko przejść bo czeka na mnie 10 gier i tak jest lepiej, polecam
Wtedy gry singleplayer były faktycznie grami singleplayer, teraz to kilkugodzinna kampania która nic nie znaczy, bo ważniejszy jest multiplayer i ciągnięcie kasy od dzieci. Damn, musze po raz 30 przejść mafię 2...
odpowiadam na pytanie przed obejrzeniem Bo wtedy twórcy się starali? Bo tamte gry są nie raz bardziej rozbudowane niż jakakolwiek współczesna produkcja? (patrze na Ciebie Falloucie) Bo można je nabyć często za śmieszne pieniądze a w zamian możesz mieć nawet setke godzin zabawy? Bo kurwa w ogóle działają? Hmm, no nie wiem doktorku dlaczego 😂
Jakie produkcje towarzyszyły Wam gdy zaczynaliście interesować się grami komputerowymi? 🎮
rayman 2 ulubione moje
Starsze gry po prostu mają w sobie to coś, tą taką oryginalność
oj bratku, uwielbiam wracać za gier z dzieciństwa, często przez jeden powód - nie miałem kiedyś możliwości żeby wszystkie gry ogrywać na sprzęcie który wyciśnie więcej niż 20fps.. czasami jest to niesamowita przygoda i świetne odczucie.
inaczej ma sie sytuacja, gdzie gra na samym początku potrafi wywołać we mnie odrzucenie, znudzenie albo niechęć - wynika to raczej z tego, że gdzieś podświadomie czuje to, że gry kiedyś były lepsze, lepiej się w nich bawiłem i każda klatka na sekundę była na wagę złota.
czasami sama praca kamery, mechanika gry powoduje, że jednak niektóre tytuły lepiej zostawić tak jak się je zapamiętało, żeby nie psuć sobie doznań które kiedyś nam towarzyszyły.
Zgadzam się z Tobą w 100%. Cóż z tego, że gry kiedyś technicznie były słabsze. skoro miały głębię, której nie posiadają dzisiejsze tytuły
Sam mam kilka gier starszych które ogrywam regularnie co roku lub co dwa np. warcrafta 3, gothic czy nfs i gta starsze. Ogólnie ugryzienie tego tematu jest dużo bardziej złożone i taki temat uważam że się nadaje na nawet kilkugodzinny podcast. Najlepiej trzeba by było rozłożyć to na czynniki pierwsze a później jak działa mózg człowieka. Czyli na przykład podoba mi się grafika w gothicu, a czy jest ładna, no nie za bardzo. Dlatego myślę że stare gry zostały z nami do dziś bo inaczej postrzegaliśmy gry, jako dzieci z większą wyobraźnia. Kiedyś grało się dla zabawy, bo nie raz przez brak pieniędzy grało ske w jedną i ta sama grę kilka razy z rzędu bo była zabawa i potrafiliśmy z tego wyciągnąć więcej. Teraz mam wrażenie że gracze żyją od tytułu do tytułu, dobra muszę przejść jak najszybciej i lecimy do innej gierki. Dopiero teraz kiedy zauważyłem ten problem u siebie, przestałem się spieszyć, czerpie przyjemność z gry z odpowiednim tempem, gram znowu w gta 5 i baldura 3, nie śpieszę się kombinuje robię różne rzeczy bawię się i jest git, nie mam już z tyłu głowy o muszę szybko przejść bo czeka na mnie 10 gier i tak jest lepiej, polecam
Wtedy gry singleplayer były faktycznie grami singleplayer, teraz to kilkugodzinna kampania która nic nie znaczy, bo ważniejszy jest multiplayer i ciągnięcie kasy od dzieci. Damn, musze po raz 30 przejść mafię 2...
Ja sam mam 13 lat a gram w half life opposing force
odpowiadam na pytanie przed obejrzeniem
Bo wtedy twórcy się starali? Bo tamte gry są nie raz bardziej rozbudowane niż jakakolwiek współczesna produkcja? (patrze na Ciebie Falloucie) Bo można je nabyć często za śmieszne pieniądze a w zamian możesz mieć nawet setke godzin zabawy? Bo kurwa w ogóle działają? Hmm, no nie wiem doktorku dlaczego 😂
Nowe gry też są dobre, ale indyki