Καλημέρα σας, είπατε ότι τα πνεύματα μπαίνουν στην αρχή της λέξεως, εφ' όσων αυτή αρχίζει απο φωνήεν. Tότε πως γίνεται οι λέξεις που ξεκινούν απο το ρ, το οποίο δεν είναι φωνήεν, να παίρνουν τη δασεία; Είναι η εξαίρεση στον κανόνα; Ευχαριστώ
Το ρ μπορείς να το πεις κ εξαίρεση. Ιστορικά το ρ έχει δασυτητα μέσα του κ παίρνει δασεία. Ως προφορά πλέον το δασυ του ρ διασώζεται στα γαλλικά, τα γερμανικα κ σε όσους δεν προφέρουν καλά το ρ κ' έτσι ακούγεται σαν χχχ
Ο λόγος που το στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα δίγαμμα (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία. Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από έφερε δασεία και προφερόταν αντίστοιχα (π.χ. Ῥᾴδιον). Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από το λατινικό , στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το : λ.χ Ῥόδος - Rhodus, ῥαψῳδία - rhapsodia. Λέξεις που αρχίζουν από και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το . Στο πρώτο ρ έμπαινε ψιλή, ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe).
🙏🙏🙏
Ποὺ βρίσκεται ἡ συνέχεια τῶν μαθημάτων
❤️🌺
Συγχαρητήρια!!
Καταπληκτικό!
Τέλειο μάθημα, τέλεια μεταδοτικότητα! Μόνο η φωνή έχει ένα θεματάκι …
Καλημέρα σας, είπατε ότι τα πνεύματα μπαίνουν στην αρχή της λέξεως, εφ' όσων αυτή αρχίζει απο φωνήεν. Tότε πως γίνεται οι λέξεις που ξεκινούν απο το ρ, το οποίο δεν είναι φωνήεν, να παίρνουν τη δασεία; Είναι η εξαίρεση στον κανόνα; Ευχαριστώ
Το ρ μπορείς να το πεις κ εξαίρεση. Ιστορικά το ρ έχει δασυτητα μέσα του κ παίρνει δασεία. Ως προφορά πλέον το δασυ του ρ διασώζεται στα γαλλικά, τα γερμανικα κ σε όσους δεν προφέρουν καλά το ρ κ' έτσι ακούγεται σαν χχχ
Ο λόγος που το στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα δίγαμμα (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία.
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από έφερε δασεία και προφερόταν αντίστοιχα (π.χ. Ῥᾴδιον). Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από το λατινικό , στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το : λ.χ Ῥόδος - Rhodus, ῥαψῳδία - rhapsodia.
Λέξεις που αρχίζουν από και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το . Στο πρώτο ρ έμπαινε ψιλή, ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe).