I sympathize sa sinasabi ni Direk Jino tungkol sa over stimulation. Tingin ko may mga taong pre-disposed talaga sa ganitong sitwasyon gaya ko at ni Jino: prone to addiction to stimulants, minsan gusto mapagisa pero mahirap dahil hyper-connected na ang mundo, an outlier sa isang panahong inaasahan ka na game ka lagi sa isang diskusyon; medyo hindi magandang combination with how modern society works right now; or I want to think na hindi ko pa alam kung saan lu-lugar sa pabilis ng pabilis na mundo. Sa iba okay lang yun, they fit-in, they can adapt, it doesn't harm them and that's great. Pero sa amin, struggle talaga almost everyday na parang need mo ng distraction to be able to focus, gusto mo umiwas pero nandyang kailangan mo kaharapin yung stimulants na gusto mong iwasan. Sometimes it is beneficial, kasi kaya mong mag multi-task. Kaso nakaka-burn-out, then you compare yourself to others na bakit sila kahit nag-grigrind, hindi nasusunog. Performing ka naman pero you can't keep up with the volume ng task and activities na kayang gawin ng iba, you feel useless. Add mo pa yung responsibilities mo outside work. Unknowingly, sinasagad mo na din pala yung sarili mo not just with work but with useless things as well. Dahil napakadali i-consume para sayo ng mga walang saysay na bagay; parang fast food or junk food. Yung paulit ulit na ganitong sitwasyon at lagay ng pagiisip led me to my lowest point 5 years ago. Abruptly, I quit my job, I disconnected from a lot of people lalo na't related to my profession. I'm a licensed professional pero parang ayoko nang I practice, wala na syang saysay sakin that time kahit 8 years ko syang pinaghirapan makuha. I delayed my plan to get married dahil feeling ko magiging pabigat lang ako sa magiging asawa ko. Directionless for a few months, I suddenly longed for my childhood: nung panahong wala pa kong regular access sa online products; meron lang akong books, duyan sa ilalim ng punong mangga at action figures na pinaglalakbay ko sa garden namin, back then I am satisfied and content. Kung titingnan, ano nga bang kwenta nun? Yes, stimulating parin para sa utak ng isang bata, pero yung stimulants came from actual interactions, holistic at hindi lang dahil sa business: real people, nature, flowy at hindi tensed. Na-realize ko now baka dapat kong i-mirror iyon sa lifestyle ko ngayon. In retrospect, these "demons in my head" started to overcame me nga naman nung palagi na akong nakatutok sa smart phone at laptop, mapa-work o pahinga. Yung momentum ng work led to me to think na dapat lagi akong may ginagawa, nakaka-guilty kapag wala. Pati pahinga, dapat nagpapahinga ako para sa work. Hindi ko pinanpansin na for years, yung utak at katawan ko longs to get "bored". Nag-eeffort na ako now to control my use of devices. Baka naman kasi hindi talaga ako kailangan na laging up to date at naka-monitor. Aktibo ang utak, pero hindi laging sa work at sa mga bagay na mina-mask ko lang as "rest" pero ang totoo eh escape lang from work at hindi naman ako talaga nare-rejuvenate. At the same time, baka hindi rin ako dapat mag impose ng rigid structure sa sarili kong buhay. Sapat na yung may moral compass at anchor ako. Ngayon, I still practice my profession, albeit freelance. I finally got married. Though I still have episodes, mas nakakaadapt na ko. Mas naa-appreciate ko na ang mundo at ang mabagal na oras. I just want to remind people na iba ang contentment sa complacency. May mga pangarap pa rin kami and I still want to improve, be the master of my crafts, pero personally hindi ko na aktibong hinahabol kung ano ba dapat ako career wise, kung anong buhay ang dapat meron ako. Nung tinanggap ko na "ganito" akong tao at marami akong hindi kayang gawin, ironically saka ko din na realize na marami naman pala akong kayang gawin. Hindi ko kailangan maglakad sa iisang linya lang, hindi ko kailangan sumabay sa bilis ng iba. We can still go places at a slow pace.
this is why I prefer yt over fb. Mas genuine ang audience dito. Salamat sa pagshare ng kwento mo sir. Sobrang naapreciate ko to. stimuli can be as simple as the stuff we do on our devices or as complex as pressure from our peers, the latter being the more dangerous. Biggest contributor ng naranasan ko noon ay nung feeling ko dinako makasabay sa "growth" ng mga kasama ko sa circle ko kahit na (akala ko) I'm more capable. "fitting in", "comparison" mga bagay na diko namalayan na unti unting naglulubog sakin nung nga panahong pinipilit ko pang tuparin yung akala kong pangarap ko na yun pala ay dala lang ng inggit at pressure sa ginagalawan kong circle. Nung maglakas ako ng loob na umalis at lumayo, dun ko nadiscover kung ano pala talaga ang pangarap ko. Pangarap ko lang na matapos ang bawat araw ko ng payapa at walang buntong hininga. at gaya nga ng sabi mo, andun parin yung mga pangarap pero ngayon, mas simple na at hindi minamadali. Mangyayari kung mangyayari, kung hindi man, kuntento parin ako sa kung hanggang saan ang naabot ko. salamat ulit sa pagshare ng kwento mo kapatid. hope to meet you someday at magkwentuhan tayo ng mga kasaltikan natin 😂
Naimbag nga bigat lods @DirekJino! Keep safe always idol @JinoMolina! Watching here from Aringay La Union!👊✌️ Done like!👍 God bless!🙏 and I Love you idol!😍😘 not skipping ads!💚❤️🇵🇭
Habang pinapanood ko mga videos mo, na aabsorb ko rin ang pinapahiwatig mong kapayapaan. Bilang isang seaman hinahangad ko rin ang magkaroon ng buhay na tulad ng tinatamasa mo ngayon. Ituloy mo lang ang mga gantong klaseng vlog mo lods. Halos naubos ko na mga videos mo kakapanood ko.
17:02 salamat sa pag gising sa katauhan ko bro pdeng apply sa buhay or pang Sarili Yung binigay mo na tips.. naalala ko pa nun first meet natin sa Malolos wsak wsak days keep safe more vlogs hope to see you again soon.. 🔥 Takbong banayad..
Grabe iba tlaga pag mag kasama ni ser boy pi sana one day makasa kyo Yan den ang gusto Kong gawin sa buhay god bless always to both of you..sana lagi kyong magg kasama❤❤❤
I sympathize sa sinasabi ni Direk Jino tungkol sa over stimulation.
Tingin ko may mga taong pre-disposed talaga sa ganitong sitwasyon gaya ko at ni Jino: prone to addiction to stimulants, minsan gusto mapagisa pero mahirap dahil hyper-connected na ang mundo, an outlier sa isang panahong inaasahan ka na game ka lagi sa isang diskusyon; medyo hindi magandang combination with how modern society works right now; or I want to think na hindi ko pa alam kung saan lu-lugar sa pabilis ng pabilis na mundo. Sa iba okay lang yun, they fit-in, they can adapt, it doesn't harm them and that's great. Pero sa amin, struggle talaga almost everyday na parang need mo ng distraction to be able to focus, gusto mo umiwas pero nandyang kailangan mo kaharapin yung stimulants na gusto mong iwasan. Sometimes it is beneficial, kasi kaya mong mag multi-task. Kaso nakaka-burn-out, then you compare yourself to others na bakit sila kahit nag-grigrind, hindi nasusunog. Performing ka naman pero you can't keep up with the volume ng task and activities na kayang gawin ng iba, you feel useless. Add mo pa yung responsibilities mo outside work. Unknowingly, sinasagad mo na din pala yung sarili mo not just with work but with useless things as well. Dahil napakadali i-consume para sayo ng mga walang saysay na bagay; parang fast food or junk food.
Yung paulit ulit na ganitong sitwasyon at lagay ng pagiisip led me to my lowest point 5 years ago.
Abruptly, I quit my job, I disconnected from a lot of people lalo na't related to my profession. I'm a licensed professional pero parang ayoko nang I practice, wala na syang saysay sakin that time kahit 8 years ko syang pinaghirapan makuha. I delayed my plan to get married dahil feeling ko magiging pabigat lang ako sa magiging asawa ko.
Directionless for a few months, I suddenly longed for my childhood: nung panahong wala pa kong regular access sa online products; meron lang akong books, duyan sa ilalim ng punong mangga at action figures na pinaglalakbay ko sa garden namin, back then I am satisfied and content. Kung titingnan, ano nga bang kwenta nun? Yes, stimulating parin para sa utak ng isang bata, pero yung stimulants came from actual interactions, holistic at hindi lang dahil sa business: real people, nature, flowy at hindi tensed. Na-realize ko now baka dapat kong i-mirror iyon sa lifestyle ko ngayon. In retrospect, these "demons in my head" started to overcame me nga naman nung palagi na akong nakatutok sa smart phone at laptop, mapa-work o pahinga. Yung momentum ng work led to me to think na dapat lagi akong may ginagawa, nakaka-guilty kapag wala. Pati pahinga, dapat nagpapahinga ako para sa work. Hindi ko pinanpansin na for years, yung utak at katawan ko longs to get "bored". Nag-eeffort na ako now to control my use of devices. Baka naman kasi hindi talaga ako kailangan na laging up to date at naka-monitor. Aktibo ang utak, pero hindi laging sa work at sa mga bagay na mina-mask ko lang as "rest" pero ang totoo eh escape lang from work at hindi naman ako talaga nare-rejuvenate. At the same time, baka hindi rin ako dapat mag impose ng rigid structure sa sarili kong buhay. Sapat na yung may moral compass at anchor ako.
Ngayon, I still practice my profession, albeit freelance. I finally got married. Though I still have episodes, mas nakakaadapt na ko. Mas naa-appreciate ko na ang mundo at ang mabagal na oras. I just want to remind people na iba ang contentment sa complacency. May mga pangarap pa rin kami and I still want to improve, be the master of my crafts, pero personally hindi ko na aktibong hinahabol kung ano ba dapat ako career wise, kung anong buhay ang dapat meron ako. Nung tinanggap ko na "ganito" akong tao at marami akong hindi kayang gawin, ironically saka ko din na realize na marami naman pala akong kayang gawin. Hindi ko kailangan maglakad sa iisang linya lang, hindi ko kailangan sumabay sa bilis ng iba. We can still go places at a slow pace.
this is why I prefer yt over fb. Mas genuine ang audience dito. Salamat sa pagshare ng kwento mo sir. Sobrang naapreciate ko to. stimuli can be as simple as the stuff we do on our devices or as complex as pressure from our peers, the latter being the more dangerous. Biggest contributor ng naranasan ko noon ay nung feeling ko dinako makasabay sa "growth" ng mga kasama ko sa circle ko kahit na (akala ko) I'm more capable. "fitting in", "comparison" mga bagay na diko namalayan na unti unting naglulubog sakin nung nga panahong pinipilit ko pang tuparin yung akala kong pangarap ko na yun pala ay dala lang ng inggit at pressure sa ginagalawan kong circle. Nung maglakas ako ng loob na umalis at lumayo, dun ko nadiscover kung ano pala talaga ang pangarap ko. Pangarap ko lang na matapos ang bawat araw ko ng payapa at walang buntong hininga.
at gaya nga ng sabi mo, andun parin yung mga pangarap pero ngayon, mas simple na at hindi minamadali. Mangyayari kung mangyayari, kung hindi man, kuntento parin ako sa kung hanggang saan ang naabot ko.
salamat ulit sa pagshare ng kwento mo kapatid. hope to meet you someday at magkwentuhan tayo ng mga kasaltikan natin 😂
I agree
Watching bro! 😊
Naimbag nga bigat lods @DirekJino! Keep safe always idol @JinoMolina! Watching here from Aringay La Union!👊✌️ Done like!👍 God bless!🙏 and I Love you idol!😍😘 not skipping ads!💚❤️🇵🇭
pinaka masarap talaga sa byahe yung hindi nagmamadali, at sayo ko yan natutunan bro dahil madami talaga madidiskobre na magandang lugar..
Habang pinapanood ko mga videos mo, na aabsorb ko rin ang pinapahiwatig mong kapayapaan.
Bilang isang seaman hinahangad ko rin ang magkaroon ng buhay na tulad ng tinatamasa mo ngayon.
Ituloy mo lang ang mga gantong klaseng vlog mo lods. Halos naubos ko na mga videos mo kakapanood ko.
Banayad tlaga c Direk J pti background music chill din 👍👍👍
Ingat lage kayo idol. Lage ko talaga inaabangan mga vlog niyo ni boyp nakakarelax un pinupuntahan niyo ingat lage kayo mga idol
i really like this kind of videos nakaka boost ng selfsteam,
gusto ko talaga tandem nyo ni boy p. direk gino.
Sa wakas nag upload na din
Present Ka-Vetsin 🙋
ganda nong sinabi ni derik jino about sa over stimulation ❤
17:02 salamat sa pag gising sa katauhan ko bro pdeng apply sa buhay or pang Sarili Yung binigay mo na tips.. naalala ko pa nun first meet natin sa Malolos wsak wsak days keep safe more vlogs hope to see you again soon.. 🔥
Takbong banayad..
sobra sa tubig direk gino PAG MALATA 😁
Grabe iba tlaga pag mag kasama ni ser boy pi sana one day makasa kyo Yan den ang gusto Kong gawin sa buhay god bless always to both of you..sana lagi kyong magg kasama❤❤❤
Patuloy lang sa pag gawa ng nga video direk jino balang araw madame den makaka appreciate ng mga video mo ❤
Totoo yung sa social media. Solid ka talaga ♥️.
SARAP TALAGA PANUORIN, KEEPSAFE ALWAYS DIREK JINO
😊
Detox!
kanina kay boyP na EP. pinanood ko ngayon eto naman LT talaga pag nag sama kayo solod LT 🤣🤣🤣🤣
Kalye Seryeee 😆🔥
Solid idol daily vlog kna
Hindi Naman Naman kayo sinungaling nag pra prank lang love namin kayo ni boyp ingat lang po palagi
Ingat sa byahe mga bossing
❤
Naalala ko na naman yung solid north 😂😂😂
Na pressure ako bigla 😅
Sana maka sabay ko kayo ni Boy P sa daan or sa mga kainan somewhere
Isang magandang oaraan sa plano nuo ay mapa ng pilipinas at darts,kung saan tatama un ang pupuntahan nyo
Dito abroad sa London boss Jino puro trabaho.
gustong gusto ko talaga uung tandem ninyo ni boyperstym, nakaka tangal kayo demonyong kapitbahay ko😂 stay safe guys
Direk Jino saan nabibili yung hoodie jacket? Ganda eh
may shoppee ata sila. fb nila is Golden North Clothing Line Main
Thanks direk!
Direk bakit wala sa shoppee yun wild tuktuk? :)
wild tuktuk ph sila sa shopee
@@DirekJino Salamat salamat :)
MALATA
🏞️
direk pabulong ng gamit mong duyan at kung san makakabili ty
Shed Culture sa shoppee. gawang lokal at solid sa tibay
@@DirekJino ty direk mabuhay ka at ingat sa adventures