Αθόρυβοι - Η μόνη πορεία

Μου παν πως εφυγες νεραϊδα της νυχτας
μα μπορω να το δω οτι εισαι εδω
μου χαριζεις ενα στιγμα αληθειας
που δεν θελω να δω για να μην τρελαθω
Μην μαγεψω τον κοσμο και παλι με το μαυρο ραβδι
Και σαν να ταν παραφορη ζαλη
αυτος να παει να κρυφτει
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια
Εσυ μου χαραξες την μονη πορεια
τωρα φευγεις μακρια πριν σε μαθω καλα
την ειδα και αλλοτε την ιδια ιστορια
να εισαι παντα καλα στα παραμυθια αυτα
στα παραμυθια που ο χρονος χαμενος απ' τις οχθες του νου
μπορει να καιει τις καρδιες των ανθρωπων
αυτο ομως καπου αλλου
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια
Δεν μπορω να δεχτω την αληθεια
παραμυθια αγοραζω ακριβα
Και στου κοσμου και παλι τα πετρινα διχτυα
σ΄αγγαλιαζω και φευγω μακρια

[@eirinta]

δεν το πιστευω. τι ταχυτητα ειναι αυτη;