Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σόφη - Official Video Live

Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας κατάστημα και βρείτε σε βινύλιο 180 γραμμαρίων και CD της νέες κυκλοφορίες του Βασίλη πατώντας εδώ: rainmusic.gr/eshop/
UA-cam Βασίλης Παπακωνσταντίνου: bit.ly/VasilispSubscribe
UA-cam Iocastis: bit.ly/IocastisSubscribe
Official Website: bit.ly/2kjDQx7
Official Facebook: bit.ly/2H0hIiQ
Official Instagram: bit.ly/2tBZfpI
Twitter: bit.ly/2tCmmAt
Επικοινωνία για συναυλία Stray Music: www.straymusic.gr/
(Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100
UA-cam Βασίλης Παπακωνσταντίνου:goo.gl/CoeCMQ
UA-cam Iocastis:goo.gl/EvBg1o
Official Website:goo.gl/Sn4Tmi
Official Facebook: goo.gl/URHRwY
Google+:goo.gl/VSNpyh
Twitter:goo.gl/H8SHTJ
Επικοινωνία για συναυλία Stray Music (www.straymusic.gr/
( Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100
Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου,
Drums : Στέφανος Δημητρίου
Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης
Βιολί - τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες - πνευστά: Γιάννης Αυγέρης
Επιμέλεια ήχου: Αλέξανδρος Μπίτος
Επιμέλεια φώτων: Γιάννης Δίπλας Μίμης Βασιλείου
Τραγούδι Φωνήτικα Φρόσω Στυλιανού
Ενορχήστρωση : Αντρέας Αποστόλου
Μοντάζ : iocastis
Παραγωγη: Stray Music
Στίχοι: Σταμάτης Μεσημέρης
Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Σ’ είδα πάλι αργά χτες το βράδυ να τρέχεις στους δρόμους σαν πρώτα με μάτια κλαμένα.
Είχε απλώσει η νύχτα τη δόση στα πόδια σου χύμα όπως τότε σκουπίδια αναμμένα.
Είχε βρέξει, δε μ’ είχες προσέξει, δυο τρόλεϊ στη στάση ανάποδα και πάλι καμμένα.
Βήμα βήμα πέφτει σύρμα υπόγειο Σίνα και Σόλωνος να φύγει το ρεύμα.
Ένα θύμα κι άλλο θύμα, δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα.
Σαν ταινία η πορεία, θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα.
Κι εγώ που ξέρεις πως φοβάμαι το άγριο πλήθος
έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή
κι εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινε ένας τοίχος
να γράφει "Σόφη κάπου έχουμε χαθεί".
Σ’ είδα πάλι στο σκοτάδι να ρίχνεις στο λάδι φωτιά και να φτύνεις τους νόμους.
Άσπρη στάχτη πλάι στο κράχτη, μυρίζουν τα λάστιχα ύποπτα στους αστυνόμους.
Τρεις και δέκα, χρόνια δέκα κλειστό φερμουάρ, παγωνιά και σκισμένο φουλάρι.
Ξένη πόλη, ξένοι όλοι μα εσύ καρφωμένη όπως άλλοτε στο ίδιο φανάρι.
Ένα θύμα κι άλλο θύμα, δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα.
Σαν ταινία η πορεία, θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα.
Κι εγώ που ξέρεις πως φοβάμαι το άγριο πλήθος
έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή
κι εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινε ένας τοίχος
να γράφει "Σόφη κάπου έχουμε χαθεί".

[@alehunter15]

υπεροχο κομματι!