58 Bulvarda çalıştım- teyzem orada otururdu- biz telsiz camisinin karşında 111/2 sokakta idik. Özlem pastanesi vardı orada, babam caminin önünde seyyar satıcı idi. Herkes tanırdı babamı, her gece işten dönerken mahallenin çocuklarını sıraya dizer hepsine muz verirdi. O caminin karşısında samsunlu küçük bir market vardı- zeytinparkın karşısında, birtek o kalmış eskilerden. Geçen yıl gezdim oraları, öyle hüzünlendim ki, içten ağladım. Hayatımın en güzel yılları telsiz mahallesinde geçti. Daha önce de teyzem sümer 28/3 sokakta otururdu. O pazar pazarını, okulu unutmak mümkün değil. Fakir olsa da bu mahalle, bence istanbulun en mütevazi anadolu semtiydi. Çok değişmiş- gecekondular yok olmuş, insanlar başka. Apartmanlar yükselmiş korkutucu- vel hasıl paranın gücü yemiş en güzel günleri, insanları, zeytinburnunu.
Dedem Merhum uzun yıllar Bakırköy de ikamet ve çalıştıktan sonra 1993-94 arası Zeytinburnu vargeller deki bloklarda aldığı evine taşınmıştı. orada 94-2001 e kadar kaldılar. deprem sonrası site içinde henüz yeni olan bina gözlerinin önünde yıkılınca yok pahasına evi satıp Yenibosna dan ev alıp taşındılar. Gözümü açtığım Bakırköy den sonra Zeytinburnu nu hiç sevememiştim halen de sevmem. Yenibosna zaten dedemin sonu oldu. Allah rahmet eylesin.
Vallaha plastyi çok özledim keşke gene olsada oynasak ataride ne günlerdi bee hasan abiyle hep langırt kapisirdik dükkan sahibiydi aynı zamanda ah güzel gunler
Doğuyup Büyüdüğüm Zeytinburnunu şimdi tanıyamıyorum. O zamanki dükkanları insanları arkadaşlarımı ne kadar özledim anlatamam.
58 Bulvarda çalıştım- teyzem orada otururdu- biz telsiz camisinin karşında 111/2 sokakta idik. Özlem pastanesi vardı orada, babam caminin önünde seyyar satıcı idi. Herkes tanırdı babamı, her gece işten dönerken mahallenin çocuklarını sıraya dizer hepsine muz verirdi. O caminin karşısında samsunlu küçük bir market vardı- zeytinparkın karşısında, birtek o kalmış eskilerden. Geçen yıl gezdim oraları, öyle hüzünlendim ki, içten ağladım. Hayatımın en güzel yılları telsiz mahallesinde geçti. Daha önce de teyzem sümer 28/3 sokakta otururdu. O pazar pazarını, okulu unutmak mümkün değil. Fakir olsa da bu mahalle, bence istanbulun en mütevazi anadolu semtiydi. Çok değişmiş- gecekondular yok olmuş, insanlar başka. Apartmanlar yükselmiş korkutucu- vel hasıl paranın gücü yemiş en güzel günleri, insanları, zeytinburnunu.
Dedem Merhum uzun yıllar Bakırköy de ikamet ve çalıştıktan sonra 1993-94 arası Zeytinburnu vargeller deki bloklarda aldığı evine taşınmıştı. orada 94-2001 e kadar kaldılar. deprem sonrası site içinde henüz yeni olan bina gözlerinin önünde yıkılınca yok pahasına evi satıp Yenibosna dan ev alıp taşındılar. Gözümü açtığım Bakırköy den sonra Zeytinburnu nu hiç sevememiştim halen de sevmem. Yenibosna zaten dedemin sonu oldu. Allah rahmet eylesin.
Vallaha plastyi çok özledim keşke gene olsada oynasak ataride ne günlerdi bee hasan abiyle hep langırt kapisirdik dükkan sahibiydi aynı zamanda ah güzel gunler
yaşadığım yer önceden güzel yerdi şimdi ise kötü yer...
ULan bizim kazaklar zburnunun belkemiği valla eski 58 bulvar çift yönlü, depoda playcity atari salonu ırmak döviz
Vayy kol arkdsim benim 😁
10:10 Rahmetli Asım dedem sokağın suyu diyerek sahne alıyor hey gidi günler :/
enfes bir arşiv.. anlayan anlar.
25 yasindayim ve 25 senedirde dogdugum evdeyim ama çok merak ediyorum eski zeytinburnunu oturdugum yere yakin olan yerleri falan
2.53 teki seyyar abiyi hala görüyorum zeytinburnunda:)
ne kadar güzelmiş 93 yılında
3:43 teki dayı işleri buyutmuş arabada halen süt satıyor
Bu kayıt TRT3 e mi ait yoksa Fransız kanallarından biri mi çekim yapmış
9:43 adama bak bizi çekiyor ya
Yureginize sağlık
fransız seslendiren ama ne kadar pozisyon meraklısı bu ne la her lafın sonu pozisyon
0:40
devamı var mı
Nerden buldunuz
Çeken kanal göndermişti
Muhtarın adı nedir??
Azize turhan
93 değil 97 senesi bu çekim
Nerden biliyosun
Bencede kıyafetlerden çok belli 93 olmadığı
@@sinangzr3203 habitat senesi