Hocam selamlar, daha önceki videolarınızda kişilik bozukluğu demeyi uygun görmüyordunuz bunun yerine örüntü demeyi uygun buluyordunuz çünkü “bozukluk tanımı” kişiyi olumsuz etiketler ve dışlar demiştiniz şimdi ise üzerine basarak kişilik bozukluğu diyorsunuz ve belli bir kesime aitmiş gibi hedef göstermişsiniz. Kendi seçtiği hayatı yaşamayan ailesinin gösterdiği pusulayı doğru kabul eden milyonlarca eğitim seviyesi ve sosyo ekonomik geliri düşük insan var onlar da bu durumda narsistik kişilik bozukluğuna mı sahip olmuş oluyor? Bence narsist narsistir. Aksi Narsistin kendini aklama kılıfıdır. Saygılar.
Kendi adıma yorumunuzu çok beğendim, vicdanım tersini kabul etmedi. Ama gözlemim tıpkı özetlediğiniz gibi kırk yaşlarında olup hala kendi gibi olamamak sahte bir kendilikte yaşamak oluyor. İsminin ne olduğu önemli mi bilmiyorum artık. Kendisi gibi olamayan yıllar geçtikçe daha katılaşıp en sevdiklerinden de aynı fedakarlığı bekliyor yani kendisi olmamayı duygularını bastırmayı.
Teşekkür ederim :) “ Kendi gibi olamamak” cümlesi aslında altı çok dolmayan bir kavram benim için çünkü, bir kişinin yaşadığı hayattan kendi gibi olamadığını çıkaramayız. 20’li yaşlarında yaşadığı hayat o zamanki ruh hali, görgüsü, vizyonu, beklentileri, ruhsal ve psikolojik dünyasına göre bir hayatken, 30 ve 40’lı yaşlarında yaşadığı hayat yine o zaman kişinin o anki dünyasına ait hayat oluyor. Bu durumda kişi neyi bastırmış oluyor? Ben 20 sene aynı tip arabayı, evi, evliliği, yaşamı yaşadım ve aslında bundan zevk aldım çünkü ihtiyacım onlardı başka bir şey peşine de düşmedim ve zaman içinde algım, beğenilerim, duygularım değişti ve tam tersi şeyleri beğenmeye ve seçmeye başladım. Şimdi ben o zamanlar sahte benlikte mi olmuş oluyorum. İnsan değişen ve dönüşen bir varlık.bana göre 20’li yaşlarda zaten kimliğin, kişiliğin, karakterin tam anlamıyla oturmuyor. Hocam biraz sert gitmiş ve damgalamış geldi bana, Ama kendisine saygımız sonsuz :)
@@twoandahalfcats8757 narsist olmadığınız yada çok yakından deneyimleme şansınız olmadığı için böyle hissetmeniz normal. Mesajınızdan öyle hissettim. İnşallah hiç anlamak zorunda da kalmazsınız. 😊 Kendini keşfetme olgunlaşma bir süreç narsistik kişilik örgütlenmesine dair özellikler taşımakta bir yere kadar gayet normal gibi anladığım. Uç boyutlara varan kısımlar sıkıntılı gibi. Yani duygusal olarak kendini kapatmış hayatı sadece vitrine oynamak gibi yaşayan/yaşamak zorunda hisseden kişileri düşününce sahte kendilik kavramı daha anlaşılır oluyor ve bu kişiler içsel olarak çok sıkıntılar da çekebiliyor. Mutluluk eksenleri temelde dışa bağımlı oluyor ne yazık ki.
Psikoyorum adlı videoların birinde örüntü veya bozukluk olarak tanımlamanın kendisinde duygu yaratmadığını söylüyordu. Olumsuz etkileyen kısmını ise; kendini bir örüntü veya bozuklukla etiketlemek için söylemişti diye hatırlıyorum.
Narsizlik kişilik gösteren bireylerin ,Anneni çocuğun duygusunu anlıyamaması geldiğini söylüyorsunuz pek bu durumu telafi etmek için anne çocuğu neler yapabilir... Yoksa bu kişilik görüntüleri bizim hayatla savaşımız veya tekamülümüzmü oluyor.....
Kişilik örüntüleri kendiliğinden yada bir travma sonucu yada Allah vergisi oluşmaz. Çocuklukta bakım veren kişiler bunda etkilidir. Bakım veren, çocuğun sürekli gördüğü anne babadır genelde. Çocuğunuzun sağlıklı bir ortamda büyümesi aslında çok zor bir şey değil. Onun duygularını düşüncelerini ifade edeceği bir ortam olmalı. Çocuğun sürekli baskılanması, duygusal ve psikolojik şiddete maruz kalması, yani annenin aşağılaması, çocuğu kıyaslaması, bunları sürekli yapması, sürekli hakaret etmesi, çocuğa rahatlık payı vermemesi, hata yaptığında canın sağ olsun her insanın başına gelir dememesi, bağırıp çağırıp huzursuz toksik bir ortam olması bu duruma sebep olabilir. Çocuğunuza birkaç kez vurup kötü söz söylemişsinizdir, olabilir. Ama sürekli sürekli kötü muameleye maruz kalan çocuklarda bu kişilik bozukluğu gözlemlenebiliyor. Yapabileceğiniz şey koşulsuz sevgi vermek. Ne yaparsan yap çocuğumsun, arkandayım, seni seviyorum diyin, çocuk size güveniyosa, konuşabiliyosa güzeldir, anne onu dinleyip başını okşamalı, sürekli tavsiye vermek değil, onu dinlemek susup sadece onun hissettiğini hissetmek, empati... Bunlar sağlıklı çocuk yetiştirmektir. Sevgi sözle olan bir şey değildir, ilgi vermektir, şefkat göstermektir, kendini seven insan çocuğunu sever, kendinize iyi davranın, bakım yapın, iyi hissedin, duygusal olarak rahat olun, kaygılı bir anne maalesef o kaygıyı ister istemez çocuğa da yansıtır ve çocuk da bunu öğrenir. Siz kendinize iyi bakın, zaten çocuğunuza da iyi bakarsınız. İşin özeti çocuğunuzla bağ kurun, bağ kurmak demek sarılmak, onu dinlemek, içten şekilde nasılsın demek, bir ihtiyacın var mı demek, onun isteğine ihtiyacına saygılı olmak demek... Sevgilerle
🎉❤
Narsistlik hep kötü bir kişilik gibi lanse edildi şimdiye kadar, dilinize sağlık güzel bir açıklık getirdınız konuya 🎉
Emeğinize sağlık ❤🎉
Teşekkürler Nuri 🙌
Video için teşekkürler, devamını bekliyoruzz ✨✨✨
Anne çocuk baba çocuk-anne baba ve anne baba çocuk bu ilişki örüntüleri gerçekte nasıl ve nasıl olmalı... Bunun üzerinden devamını diliyorum🎉❤
🎉🎉🎉
❤❤🙏🙏
En sevdiğim konu
Hocam selamlar, daha önceki videolarınızda kişilik bozukluğu demeyi uygun görmüyordunuz bunun yerine örüntü demeyi uygun buluyordunuz çünkü “bozukluk tanımı” kişiyi olumsuz etiketler ve dışlar demiştiniz şimdi ise üzerine basarak kişilik bozukluğu diyorsunuz ve belli bir kesime aitmiş gibi hedef göstermişsiniz. Kendi seçtiği hayatı yaşamayan ailesinin gösterdiği pusulayı doğru kabul eden milyonlarca eğitim seviyesi ve sosyo ekonomik geliri düşük insan var onlar da bu durumda narsistik kişilik bozukluğuna mı sahip olmuş oluyor? Bence narsist narsistir. Aksi Narsistin kendini aklama kılıfıdır.
Saygılar.
Kendi adıma yorumunuzu çok beğendim, vicdanım tersini kabul etmedi. Ama gözlemim tıpkı özetlediğiniz gibi kırk yaşlarında olup hala kendi gibi olamamak sahte bir kendilikte yaşamak oluyor. İsminin ne olduğu önemli mi bilmiyorum artık. Kendisi gibi olamayan yıllar geçtikçe daha katılaşıp en sevdiklerinden de aynı fedakarlığı bekliyor yani kendisi olmamayı duygularını bastırmayı.
Teşekkür ederim :) “ Kendi gibi olamamak” cümlesi aslında altı çok dolmayan bir kavram benim için çünkü, bir kişinin yaşadığı hayattan kendi gibi olamadığını çıkaramayız. 20’li yaşlarında yaşadığı hayat o zamanki ruh hali, görgüsü, vizyonu, beklentileri, ruhsal ve psikolojik dünyasına göre bir hayatken, 30 ve 40’lı yaşlarında yaşadığı hayat yine o zaman kişinin o anki dünyasına ait hayat oluyor. Bu durumda kişi neyi bastırmış oluyor? Ben 20 sene aynı tip arabayı, evi, evliliği, yaşamı yaşadım ve aslında bundan zevk aldım çünkü ihtiyacım onlardı başka bir şey peşine de düşmedim ve zaman içinde algım, beğenilerim, duygularım değişti ve tam tersi şeyleri beğenmeye ve seçmeye başladım. Şimdi ben o zamanlar sahte benlikte mi olmuş oluyorum. İnsan değişen ve dönüşen bir varlık.bana göre 20’li yaşlarda zaten kimliğin, kişiliğin, karakterin tam anlamıyla oturmuyor. Hocam biraz sert gitmiş ve damgalamış geldi bana, Ama kendisine saygımız sonsuz :)
@@twoandahalfcats8757 narsist olmadığınız yada çok yakından deneyimleme şansınız olmadığı için böyle hissetmeniz normal. Mesajınızdan öyle hissettim. İnşallah hiç anlamak zorunda da kalmazsınız. 😊 Kendini keşfetme olgunlaşma bir süreç narsistik kişilik örgütlenmesine dair özellikler taşımakta bir yere kadar gayet normal gibi anladığım. Uç boyutlara varan kısımlar sıkıntılı gibi. Yani duygusal olarak kendini kapatmış hayatı sadece vitrine oynamak gibi yaşayan/yaşamak zorunda hisseden kişileri düşününce sahte kendilik kavramı daha anlaşılır oluyor ve bu kişiler içsel olarak çok sıkıntılar da çekebiliyor. Mutluluk eksenleri temelde dışa bağımlı oluyor ne yazık ki.
Psikoyorum adlı videoların birinde örüntü veya bozukluk olarak tanımlamanın kendisinde duygu yaratmadığını söylüyordu. Olumsuz etkileyen kısmını ise; kendini bir örüntü veya bozuklukla etiketlemek için söylemişti diye hatırlıyorum.
Narsizlik kişilik gösteren bireylerin ,Anneni çocuğun duygusunu anlıyamaması geldiğini söylüyorsunuz pek bu durumu telafi etmek için anne çocuğu neler yapabilir... Yoksa bu kişilik görüntüleri bizim hayatla savaşımız veya tekamülümüzmü oluyor.....
Kişilik örüntüleri kendiliğinden yada bir travma sonucu yada Allah vergisi oluşmaz. Çocuklukta bakım veren kişiler bunda etkilidir. Bakım veren, çocuğun sürekli gördüğü anne babadır genelde. Çocuğunuzun sağlıklı bir ortamda büyümesi aslında çok zor bir şey değil. Onun duygularını düşüncelerini ifade edeceği bir ortam olmalı. Çocuğun sürekli baskılanması, duygusal ve psikolojik şiddete maruz kalması, yani annenin aşağılaması, çocuğu kıyaslaması, bunları sürekli yapması, sürekli hakaret etmesi, çocuğa rahatlık payı vermemesi, hata yaptığında canın sağ olsun her insanın başına gelir dememesi, bağırıp çağırıp huzursuz toksik bir ortam olması bu duruma sebep olabilir. Çocuğunuza birkaç kez vurup kötü söz söylemişsinizdir, olabilir. Ama sürekli sürekli kötü muameleye maruz kalan çocuklarda bu kişilik bozukluğu gözlemlenebiliyor. Yapabileceğiniz şey koşulsuz sevgi vermek. Ne yaparsan yap çocuğumsun, arkandayım, seni seviyorum diyin, çocuk size güveniyosa, konuşabiliyosa güzeldir, anne onu dinleyip başını okşamalı, sürekli tavsiye vermek değil, onu dinlemek susup sadece onun hissettiğini hissetmek, empati... Bunlar sağlıklı çocuk yetiştirmektir. Sevgi sözle olan bir şey değildir, ilgi vermektir, şefkat göstermektir, kendini seven insan çocuğunu sever, kendinize iyi davranın, bakım yapın, iyi hissedin, duygusal olarak rahat olun, kaygılı bir anne maalesef o kaygıyı ister istemez çocuğa da yansıtır ve çocuk da bunu öğrenir. Siz kendinize iyi bakın, zaten çocuğunuza da iyi bakarsınız. İşin özeti çocuğunuzla bağ kurun, bağ kurmak demek sarılmak, onu dinlemek, içten şekilde nasılsın demek, bir ihtiyacın var mı demek, onun isteğine ihtiyacına saygılı olmak demek... Sevgilerle
Teşekkürler, narsist kurbanları için de video çekin lütfen