Müzeyyen: Diyelim ki gitmedim. seninle beraber olmaya devam ettik. Ne değişecekti? Ne yapacaktık? Arif: Sevişirdik. Müzeyyen: Başka? Arif: Sabahları beraber uyanırdık. Ben senden önce kalkardım. Senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın. Bana gülümserdin. Müzeyyen: Sonra? Arif: Sonra, sabahları çayı tek şekerli içtiğini, günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum, o ilk şekeri ben atardım çayına, zarifçe eritişini izlerdim. Müzeyyen: Sonra? Arif: Sonra, en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum. Müzeyyen: Güzelmiş. Arif: Sonra dışarı çıkardık. Dışarda yağmur yağıyor olurdu. Biz şemsiyeyi almazdık. Sırılsıklam olurduk. Sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik. Sonra sen üşütürdün. Ayakların buz gibi olurdu. Ben sana en sevdiğin o mavi çoraplarını getirirdim. Sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik. Müzeyyen: Gider miydik gerçekten? Arif: Hıhı. Giderdik. Hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. Hiçbir şey yapmazdım, gözyaşlarını silmezdim, seni teselli etmezdim. Orada öylece ağlayışını izlerdim senin. Başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak, hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. Sonra… Sonra hiçbir şey yapmazdık. Öylece otururduk. Çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. Hayat bizi yalancı çıkarana dek, bulduğumuz cevapları doğru sanırdık. Müzeyyen: O zaman bir çay daha içelim mi? Arif: Daha fazla çay içmek istemiyorum ben.
bir gecedeyim yine.. uyuyamıyorum hala cüzdanımdaki fotoğrafını bile atamamışken. herkes unuttum sanıyor işte. sen saçma sapan şarkıların altına yazardın böyle şeyleri.. ben ise bir efsanenin altına yazıyorum. daha biz ayrılmadan 1 hafta öncesinde başkasıyla görüştüğün için seni affetmem mümkün değil ama içimden de atamıyorum seni..
Mutlumusun? Aileni secdin diye mutlumusun. Kiziyorum sana. Ne demisdin seni kimseye deyismem, sen herseysin gullum. Derdinde ne oldu sonuc. Ben yalnizim. Aslinda yalniz degilim ailem var amma sen bana haksizlik etdin. Unutma ben sana cok sans verdim amma sen hak etmedin hic birini. Bu sondu artik bitdi benim icinde tabi senin icinde. Mutlu kal yinede👹
Vedalar zamansız olur anlayamazsın,gelen gideni aratır zamanı durduramazsın
Taylan kaya
Müzeyyen: Diyelim ki gitmedim. seninle beraber olmaya devam ettik. Ne değişecekti? Ne yapacaktık?
Arif: Sevişirdik.
Müzeyyen: Başka?
Arif: Sabahları beraber uyanırdık. Ben senden önce kalkardım. Senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın. Bana gülümserdin.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, sabahları çayı tek şekerli içtiğini, günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum, o ilk şekeri ben atardım çayına, zarifçe eritişini izlerdim.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum.
Müzeyyen: Güzelmiş.
Arif: Sonra dışarı çıkardık. Dışarda yağmur yağıyor olurdu. Biz şemsiyeyi almazdık. Sırılsıklam olurduk. Sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik. Sonra sen üşütürdün. Ayakların buz gibi olurdu. Ben sana en sevdiğin o mavi çoraplarını getirirdim. Sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik.
Müzeyyen: Gider miydik gerçekten?
Arif: Hıhı. Giderdik. Hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. Hiçbir şey yapmazdım, gözyaşlarını silmezdim, seni teselli etmezdim. Orada öylece ağlayışını izlerdim senin. Başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak, hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. Sonra… Sonra hiçbir şey yapmazdık. Öylece otururduk. Çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. Hayat bizi yalancı çıkarana dek, bulduğumuz cevapları doğru sanırdık.
Müzeyyen: O zaman bir çay daha içelim mi?
Arif: Daha fazla çay içmek istemiyorum ben.
Abi sen naptın? kalbimi paramparça ettin.
Müzeyyenler gelir müzeyyenler gider
Ben yarA izini öpendim, neden vurdun değer miydi?
~"Zaman izimizi ikimizi siler"~
~ "Kiminin acısı kalır anıları gider"~... 🚬
bir gecedeyim yine.. uyuyamıyorum hala cüzdanımdaki fotoğrafını bile atamamışken. herkes unuttum sanıyor işte. sen saçma sapan şarkıların altına yazardın böyle şeyleri.. ben ise bir efsanenin altına yazıyorum. daha biz ayrılmadan 1 hafta öncesinde başkasıyla görüştüğün için seni affetmem mümkün değil ama içimden de atamıyorum seni..
Dur müzeyyen gitme kal benimle.
Basdan kendimi kandirdim sevmiyodun ki
Mutlumusun?
Aileni secdin diye mutlumusun.
Kiziyorum sana. Ne demisdin seni kimseye deyismem, sen herseysin gullum.
Derdinde ne oldu sonuc. Ben yalnizim. Aslinda yalniz degilim ailem var amma sen bana haksizlik etdin. Unutma ben sana cok sans verdim amma sen hak etmedin hic birini. Bu sondu artik bitdi benim icinde tabi senin icinde. Mutlu kal yinede👹
fotograftaki filmin veya dizinin adını söylermisinz
Film: Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku
@@yonderlyy_bana biraz tek tarafli bir tutkuymus gibo geldi ama
4 sene