سهیل جان دم خودت و مهمونای خفنت گرم حس میکنم با دوستام نشستیم دور هم گپ می زنیم نمیدونی چقدر با ارزش هستن این گپ زدناتون و تو رسیدن به ی دید درست و حداقل دونستن تجربه ها و نشون دادن مسیر کمک میکنن مشتی هستی 😄👍🏻
That was perfect! all episodes were inspiring to me, I was listening to your podcast on Podbean, when I saw your face here for the first time, surprisingly it was different from what I was imagining from your voices. I should see the clips again with your faces showing.
راستش تو کل پادکست من اینجوری بودم که ناامید از همه چی بودم کامل. قشنگ افت کرد حس و حالم، تو ایرانم، شرایط اومدن رو واقعا ندارم، خیلی چیزا که گفتن نداره برای من اجباریه و نمیدونم چجوری باید اینارو حل کنم و اصن بخوام برای خودم حلشون کنم بقیه ادمای اطرافم بهم میریزن و یسری مشکلات بزرگتر بوجود میاد. امید بستم تا اینجا به حرف آقای محی که گفت "برای اینکه یه چیزی درست بشه باید حسابی خراب بشه." واقعا بعد این سه سالی که این پادکست ضبط شده ایران وضعیتش داره هی بدتر میشه. نه تنها تو جامعه بلکه تو خانواده ها. خیلیا بخاطر سیاسی بازی هایی که درست کردن دوستاشون رو از دست دادن، ادما بخاطر نوع پوششی که دارن از هم میترسن و حق هم دارن، ادمای بد بیشتر خودشون رو رو کردن و حس میکنم قدرت بیشتری گرفتن نسبت به اون ادم معمولیا یا ادم خوبا، ادم حواسش برای تمرکز رو پیشرفت پرت میشه، در ثانیه ادم نمیدونه بعدش قراره چه اتفاقی بیفته همش میترسم نکنه کارم رو از دست بدم، نکنه فلان اتفاق بیفته. این دعوا و جنگ های مسخره تعصبی که بوجود اومد از جامعه و افکار بیرونی کشیده شده به داخل خانواده ها، اصن یه چیز بدیه. من هربار دارم حرف میزنم با دوستام میفهمم که علاوه بر اینکه با مشکلات جامعه باید بجنگیم باید بعضیامون با افکار تعصبی خانواده هامون هم بجنگیم، بعضیامون هم بخاطر ترس و اضطراب و مشکلات روحی شدیدی که پیدا کردیم اصلا فرار میکنیم از بحث کردن با خانواده و ظاهرا حرفشون رو قبول داریم و نمیدونیم باید چیکار کنیم واقعا. من واقعا فقط منتظر معجزه ام و تلاش میکنم بدون دیدن آینده. خیلیامون واقعا دلمون میخواد یا ایران درست شه یا ازینجا بیایم بیرون ولی نمیدونیم چیکار کنیم.
سهیلِ علوی یه نکته مهم رو مرتب به خودت یادآوری کن: تو هیچ‌وقت نمی‌تونی ارزش و تاثیرگذاری پادکست طبقه۱۶ رو درک کنی. یه چیز رو شاید بهش دقت نکردی اونم اینه که مخاطبای تو خودشون عموماً مخاطب‌دارن! ینی تاثیر کار تو ضریب می‌خوره اونم ضریب از نوع سنگینش. برای من، من به عنوان کسی که تا ۲۷ سالگی اصا تو این وادیا نبودم، دسترسی به پادکست تو و استفاده از این همه تجربه‌ی ارزشمند خودت و مهمان‌هات واقعاً تعیین‌کننده و بسیار تاثیرگذاره. با وجود اینکه خیلی وقت‌ها یه حس کمبودی میکنم موقع گوش دادن به پادکست‌هات(از نظر تجربه و دانش تخصصی) ولی باید بگم تاثیر که پادکست طبقه۱۶ رو زندگی من و خیلی‌های دیگه گذاشته بسیار بزرگ و ماندگاره. چند ساله دارم استفاده میکنم از پادکستت نامردی بود اگه اینا رو نگم... بیشتر بدرخشی...
38:29 عملا دنیا نیاز به استفاده از ظرفیت همه مردمان و همه سرزمین‌هاش داره و رقابت هر چه بیشتر و عدم انحصار و قطبی‌شدگی شرط توسعه است. به عبارتی توسعه اصولی، توسعه متوازنه. این مهم محقق نخواهد شد مگر با مسئولیت پذیرفتن ساکنان هر منطقه نسبت به محل زندگیشون. چون به ازای هر ایرانی که به آمریکا میره، آمریکایی به ایران نمیاد و اگر میومد هم ظرفیتش برای توسعه دادن ایران برابر با ظرفیت ایرانیه نبود.(زبان و فرهنگ) یعنی این بحث که مرزهای روی نقشه به من ربطی نداره به نظر من درست نیست. برای بیشتر آدما ضروری‌ترین تأثیری که نیازه تو دنیا از خودشون به جا بذارن تو محل زندگی خودشونه. در ایران هم مردم باید تغییر «سیاسی» ایجاد کنن. چون عقب‌ماندگی فنی معلول بن‌بست سیاسیه؛ نه کمبود سرمایه انسانی. همه مهندسای دنیا هم بیان تو ایران، وقتی اراده‌ای از حکومت برای ایجاد شرایط مطلوب کسب و کار و حرکت در مسیر توسعه وجود نداره، تفاوتی ایجاد نمیشه.
مثل بقیه خیلی به دل نشست، مملکت و کشور تعصبات بیخودی هستن که تنها باعث میشه تمرکز تو از مهمترین مسایل دنیای اطرافت و خودت برداشته بشه و صرف یه سری چیزایی بشه که تو اصا توشون دخیل نیستی، این خیلی مهمه که ما الان درگیر همچین احساساتی هستیم،بازم مرسی ازت خیلی دارم ازت چیز یاد میگیرم، فقط درمورد سیستم مدیریت منابع انسانی که گفتی همکاران سیستم و چارگون الان بصورت اتوماسیون دارند همیچین کاری رو انجام میدن، اگه درست منظورت رو متوجه شده باشم..
دقیقه ۳۸، مهمان شما: به من چه سر زن و عهدنامه و ... یک خطی کشیدند و اسمشو مرز گذاشتند!!!؟؟؟ جمله بعدی: البته وابستگی هست و .... این پدیده عجیب رو کاش جامعه شاسای ما بررسی کنند، این حرفو نه از این آقا که از دیگرانی هم شنیدم. این عدم وابستگی به تاریخ و نظریه پردازی های فانتزی راجع به تاریخ، جز این نتایج فاجعه بار هیچ نتیجه دیگری نداره. در خطاب به مهمان شما سهیل جان: چند سال که از درومدنت گذشت، میفهمی هرکجای دنیا جز توی اون خطهای گربه پیره، مهمونی عزیز، میخوای کارآفرین باش، میخوای قهرمانشون شو، تو همیشه مهمونی پیششون، تا مفهوم مهمان بودن رو نفهمی، مفهوم خانه رو نمیفهمی.
che khoob mishe ke ketab moarefi konid har ghesmat. masalan az mehmoonanetooon beporsid ke ye ketab moarefi konan
خیلی خوبه دمتون گرم واقعا این موضوعات درد من و هر کسب و کار دیگه ای هست که توی ایران داره دست و پا میزنه
واقعا هر روز دارم ازتون یاد میگیرم، دمتون گرم
Soheil va Mohi azizam, vaqan dameton garm 🔥 bi sabrane montazere un episode ke dorbino bardashtino too in room record nemishe hastim :))
Thanks for the amazing episode and the resources you put in the dsc section.
سهیل جان دم خودت و مهمونای خفنت گرم حس میکنم با دوستام نشستیم دور هم گپ می زنیم نمیدونی چقدر با ارزش هستن این گپ زدناتون و تو رسیدن به ی دید درست و حداقل دونستن تجربه ها و نشون دادن مسیر کمک میکنن مشتی هستی 😄👍🏻
گفتگوی جذاب 👌🏽
Kheiliii khoob bood nemidoonam hame 67ia injoori fek mikonim ya dahe 60ia kollan vali dameton garm
گپ ها عالی بود
mersi k do deli va alaghe be canada umadanamo bishtar kardin
That was perfect! all episodes were inspiring to me, I was listening to your podcast on Podbean, when I saw your face here for the first time, surprisingly it was different from what I was imagining from your voices. I should see the clips again with your faces showing.
این واقعا یک چینل جالب است.... عالم بود... سب شد....
دمتون گرم خیلی خوبه پادکستا. لطفا درباره برنامه‌ریزی و عادت‌ها هم گپ بزنین
آقا دمتون گرم، کسب تجربه از این بهتر نمیشه. واقعا خسته نباشید
راستش تو کل پادکست من اینجوری بودم که ناامید از همه چی بودم کامل. قشنگ افت کرد حس و حالم، تو ایرانم، شرایط اومدن رو واقعا ندارم، خیلی چیزا که گفتن نداره برای من اجباریه و نمیدونم چجوری باید اینارو حل کنم و اصن بخوام برای خودم حلشون کنم بقیه ادمای اطرافم بهم میریزن و یسری مشکلات بزرگتر بوجود میاد. امید بستم تا اینجا به حرف آقای محی که گفت "برای اینکه یه چیزی درست بشه باید حسابی خراب بشه." واقعا بعد این سه سالی که این پادکست ضبط شده ایران وضعیتش داره هی بدتر میشه. نه تنها تو جامعه بلکه تو خانواده ها. خیلیا بخاطر سیاسی بازی هایی که درست کردن دوستاشون رو از دست دادن، ادما بخاطر نوع پوششی که دارن از هم میترسن و حق هم دارن، ادمای بد بیشتر خودشون رو رو کردن و حس میکنم قدرت بیشتری گرفتن نسبت به اون ادم معمولیا یا ادم خوبا، ادم حواسش برای تمرکز رو پیشرفت پرت میشه، در ثانیه ادم نمیدونه بعدش قراره چه اتفاقی بیفته همش میترسم نکنه کارم رو از دست بدم، نکنه فلان اتفاق بیفته. این دعوا و جنگ های مسخره تعصبی که بوجود اومد از جامعه و افکار بیرونی کشیده شده به داخل خانواده ها، اصن یه چیز بدیه. من هربار دارم حرف میزنم با دوستام میفهمم که علاوه بر اینکه با مشکلات جامعه باید بجنگیم باید بعضیامون با افکار تعصبی خانواده هامون هم بجنگیم، بعضیامون هم بخاطر ترس و اضطراب و مشکلات روحی شدیدی که پیدا کردیم اصلا فرار میکنیم از بحث کردن با خانواده و ظاهرا حرفشون رو قبول داریم و نمیدونیم باید چیکار کنیم واقعا. من واقعا فقط منتظر معجزه ام و تلاش میکنم بدون دیدن آینده. خیلیامون واقعا دلمون میخواد یا ایران درست شه یا ازینجا بیایم بیرون ولی نمیدونیم چیکار کنیم.
Dametun garm, Awli bud
چرا کانال تلگرام نمیذارید؟؟
برا ما تو ایران سخته از یوتوب دانلود کنیم!
خیلی خوب بود
Lezat bordam vaghan Ghashang bod ,khaste nabashid
فقط اون قسمت پایانش...آقا بریم؟ بریم بریم !!!😂😂😂
خیلی خوب بود. کتاب thinking fast and slow رو هم من پیشنهاد میدم در مورد تصمیم گیری. مرجع تصمیم گیری و شناختش این کتاب هستش.
چقدر بحث های ۲۰ دقیقه اول رو درک کردم و چقدر میفهمم این مشکلات که گفتید رو
سهیلِ علوی یه نکته مهم رو مرتب به خودت یادآوری کن:
تو هیچ‌وقت نمی‌تونی ارزش و تاثیرگذاری پادکست طبقه۱۶ رو درک کنی. یه چیز رو شاید بهش دقت نکردی اونم اینه که مخاطبای تو خودشون عموماً مخاطب‌دارن! ینی تاثیر کار تو ضریب می‌خوره اونم ضریب از نوع سنگینش. برای من، من به عنوان کسی که تا ۲۷ سالگی اصا تو این وادیا نبودم، دسترسی به پادکست تو و استفاده از این همه تجربه‌ی ارزشمند خودت و مهمان‌هات واقعاً تعیین‌کننده و بسیار تاثیرگذاره. با وجود اینکه خیلی وقت‌ها یه حس کمبودی میکنم موقع گوش دادن به پادکست‌هات(از نظر تجربه و دانش تخصصی) ولی باید بگم تاثیر که پادکست طبقه۱۶ رو زندگی من و خیلی‌های دیگه گذاشته بسیار بزرگ و ماندگاره. چند ساله دارم استفاده میکنم از پادکستت نامردی بود اگه اینا رو نگم... بیشتر بدرخشی...
great!
❤️❤️👍👍
کجایین بابا ملت؟ چرا انقدر کم ویو خورده...
هاها یک ساعته آپلود شده صبراله 🙌
قبلی رو تازه تموم کرده بودیم، توی گوگل پادکست مطمئن بودم که اپیزود جدید منتشر نشده هنوز که یهو دیدم اومده، اونم با محی 👌🏻
علاوه بر استفاده صحبت ها... خارج از شوخی زبانم هم قوی شد....😁 😁
آخرش خیلی خوب تموم شد بریم بریم 😅
واقعا رفتین :))))
👍🏻
یکی از بهترین پادکست های عمرم
who's naval ? can you give me naval account?
♥
24:55
مگه میزنی غذا نمیاد؟ پس اونا دارن چیکار میکنن :))))))))
38:29
عملا دنیا نیاز به استفاده از ظرفیت همه مردمان و همه سرزمین‌هاش داره و رقابت هر چه بیشتر و عدم انحصار و قطبی‌شدگی شرط توسعه است.
به عبارتی توسعه اصولی، توسعه متوازنه.
این مهم محقق نخواهد شد مگر با مسئولیت پذیرفتن ساکنان هر منطقه نسبت به محل زندگیشون. چون به ازای هر ایرانی که به آمریکا میره، آمریکایی به ایران نمیاد و اگر میومد هم ظرفیتش برای توسعه دادن ایران برابر با ظرفیت ایرانیه نبود.(زبان و فرهنگ)
یعنی این بحث که مرزهای روی نقشه به من ربطی نداره به نظر من درست نیست. برای بیشتر آدما ضروری‌ترین تأثیری که نیازه تو دنیا از خودشون به جا بذارن تو محل زندگی خودشونه.
در ایران هم مردم باید تغییر «سیاسی» ایجاد کنن. چون عقب‌ماندگی فنی معلول بن‌بست سیاسیه؛ نه کمبود سرمایه انسانی.
همه مهندسای دنیا هم بیان تو ایران، وقتی اراده‌ای از حکومت برای ایجاد شرایط مطلوب کسب و کار و حرکت در مسیر توسعه وجود نداره، تفاوتی ایجاد نمیشه.
اشکم در اومد پای این پادکست :-(
مثل بقیه خیلی به دل نشست، مملکت و کشور تعصبات بیخودی هستن که تنها باعث میشه تمرکز تو از مهمترین مسایل دنیای اطرافت و خودت برداشته بشه و صرف یه سری چیزایی بشه که تو اصا توشون دخیل نیستی، این خیلی مهمه که ما الان درگیر همچین احساساتی هستیم،بازم مرسی ازت خیلی دارم ازت چیز یاد میگیرم، فقط درمورد سیستم مدیریت منابع انسانی که گفتی همکاران سیستم و چارگون الان بصورت اتوماسیون دارند همیچین کاری رو انجام میدن، اگه درست منظورت رو متوجه شده باشم..
😂😂
38:29
چقدر این حرف درسته
محی جان!
فکر کنم تو ایران هم تمام ۷۰ ساله هایی که توی ایونت‌های استارتاپی شرکت کنن میدونن کیک استارتر چیه 😎
جناب سنسیل شما خییلی آدم کوچیکی هستی دنیا و ایران به تو و فدااکاریت نیازی نداره 1:10:00
میدونستم، اما بخاطر یادآوریش ممنونم. باعث میشه راحتتر زندگی کنم.
@@MohiSanisel 😂😂😂
دقیقه ۳۸، مهمان شما: به من چه سر زن و عهدنامه و ... یک خطی کشیدند و اسمشو مرز گذاشتند!!!؟؟؟ جمله بعدی: البته وابستگی هست و .... این پدیده عجیب رو کاش جامعه شاسای ما بررسی کنند، این حرفو نه از این آقا که از دیگرانی هم شنیدم. این عدم وابستگی به تاریخ و نظریه پردازی های فانتزی راجع به تاریخ، جز این نتایج فاجعه بار هیچ نتیجه دیگری نداره.
در خطاب به مهمان شما سهیل جان: چند سال که از درومدنت گذشت، میفهمی هرکجای دنیا جز توی اون خطهای گربه پیره، مهمونی عزیز، میخوای کارآفرین باش، میخوای قهرمانشون شو، تو همیشه مهمونی پیششون، تا مفهوم مهمان بودن رو نفهمی، مفهوم خانه رو نمیفهمی.
سید تو ۹ سالگی چی جایزه گرفتی ؟😅😁
همونطور که پیشبینی کردین ایران بسیار خراب تر شد و امیدواریم بعد این بهتر شه... 1:06:00
هرکی یجور کسخله
این قسمت آخراش حرف نداشت از بس حرف داشت . پرفچت