Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
พ่อแม่เอ๊ยเสียงกังวาลดังก้องเสียงทำนองกะดังส่ง ใจประสงค์ต่อตั้งหวังเพียงสร้างส่วนบุญ มื้อนี่พวกลูกหลานได้มาเพิ่มเติมบุญนำส่งเอากุศลผ่านแผ้วกังวาลก้องส่องนภาขออาสามาเทร่วมเอาดวงใจมาด้นซ่อยให้บุญของคุณพ่อบุญของคุณแม่มีผลามากล้นกุศลสร้างแน่เด้อทีมงานลูกหลานสิได้เอิ้นเอาเสียงส่งทำนองเดิมเอาเสริมบารมีส่งยอไปนำเจ้าบุญคุณแต่ก่อนกี้บ่มีที่เสมอเหมือนเปรียบกับดวงพระจันทร์เพ็ญส่องเถิงเมืองฟ้าเอานาวา มาเข้าเนาหาธรรมก่อนออนชรบุญที่พ่อเจ้าภาพนี่ล่ะได้ทำไว้ช่วงสบายขอบรรยายฝากไว้นำแม่ธรณีคุณความดีที่ชาวเฮาได้ก่อกวมเอาไว้ฝากไปนำย่าท่านเทวดา นั่นสูงเด่นแสงตะเว็นเพรียบพร้อม ขจรสิ้นปิ่นลงณ.โอกาสบัดนี้ลูกสิเกิ่นเป็นคำกลอนประเดิมเสียงแหล่ทำนองสังวาดด้นเว้าอีสานข่อยต่อตรง หยับมาเด้อพวกท่านมาสร้างก่อเป็นบุญเอากุศลมารองรับแผ่โมทนาด้วย คึพ่อเจ้าภาพแม่เจ้าภาพเพิ่นได้น้อมรวมกองบุญอันยิ่งใหญ่ฝากไปนำพรหมท่านเทวานั่นเเม่นส่งถึงลูกหลานทีมงานกะยังคงว้าวุ่นอยากขอท่านมาการุนฝากเป็นโตกองบุญส่งไปหาผู้วายเมี้ยน บรรไดทองบรรไดแก้วนิพพานนังเป็นที่อยู่ความตั้งใจของหมู่เจ้าศรัทธาเฒ่าคู่สู่คนเด้อแม่..เด้อคั่นอีกอันนึ่งลูกหลานขอฝากไว้นามเป็นซื่อหรือเสียงฅนในซอยเด้อเครื่องเสียงยามเจ้ามีงานให้วานเอิ้นจ้างเครื่องไฟได้คนพร้อมเป็นโฆษกนั่นอีกตึ่มยังมีหนังฉายให้พร้อมเพลงกะร้องแม่นมากหลายคาราโอเกะแฮ่งม่วนแท้บ่ต้องห่วงด่อกแฟนคลัปขอสลับกับลำกล่อมระงมไปทั้งบ้านขอบพระคุณเด้อท่านผู้ศรัทธาให้ก้าวเด่นอายุกะโดดเด่นพากันไปถึงฮอดร้อยกุศลสร้างจงเจริญพ่อเด้อ...แม่เด้อ
เฉลิมพรมาวอนท่าน ลำฮ้องส่งเป็นผลงาน แฟนริมฮ้านว่าฟ้าวหน่าย เสียงนี้แม่นหลานชายของคุณยายลุงป้าอาวอาคันน้องพี่ บนเวทีแห่งนี้ มาลำร้องไห้ท่านฟัง มีบทขังบทข่อนบทออนซอนยามฮ้องแอ่ว เสียงพรลำบ่ได้แผ่ว ว่าแต่แฟนซ่อยยู้โอ่ยซูไว้แม่นบ่ลืม ผมนี้แสนปราบปรื้มบ่ลืมง่ามาลาบาน น้ำใจคือสายธารหลั่งไหลเข้ามาอ้อม ผมขอยอมือน้อมกราบแฟนๆทุ่กๆท่าน ที่ยังฮักยังสงสาร เฉลิมพรสิคอยร้อง ในคืนนี้อย่าห่วงนอน....แฟนฟังเอ่ย
โลกบันเทิงที่ว่ากว้าง แฟนยังห่วงถามหาความเมตตาจากแฟนๆ แก่นนครบ่ลืมได้ในหัวใจทั้งสี่ห้อง ยังถือครองคุณเก่าเอาความจริงมาเล่า เป็นคติระลึกไว้พอได้คิดตามยามปัญหามีบ่ท้อ หัวใจจ่อรอฟังเสียงเอียงหูฟังกะยังคิด พินิจนำสติตั้ง หนทางหวังยังเยิ้น หนทางเดินบ่มีง่ายดีแต่แฟนบ่เปิดหน่าย หลายปีกลายผ่านพ้นแฟนยังล้นอยู่ดั่งเดิมคนรุ่นใหม่ริเริ่ม เติมแต่งแซมโวหารของอาจารย์กะยอมรับ ต้นฉบับยังคงไว้บ่ได้ไรลืมป้อง ครองครูผู้พาว่าใจศรัทธาผู้ก่อตั้ง ยังคงไว้ให้คู่แฟนแฟนๆเอยเซียง สีนวล
ขอบคุณครับ ผมจะจดเอาไว้ลำ
หล่านางเอ้ย..พี่เป็นคนต่ำต้อย หง้อยป่ามันเสียขา ซินชาตาบ่สมคำค่าแพงพันล้าน เสียงหวานๆฟังแล้วไผเด้น้อสิได้ฮ่วม ความที่เพิ่นกล่าวอ่างได้ถามข้อต่อคำ ผมนั้นดำปอดปี๋ ผีป่าได้มากลาย เทิงอยากอายได้ยอมทนนั่งโดนได้หลงฮ่อง มองเห็นเขาคือนางฟ้า โตนั้นดำคือกากะอย่าโน้มไปไส หล่าน้องเอ้ยเจ้านั้นขาวคือไข่ไกลคือดินแผ่นฟ้าหนักหน้าตืมทวี เกิดมาในชาตินี้สิของเมิงให้เต็มตาบุญผลาบ่นำพากะซางมันสิทนกั่น เมื่อนอนฝันอยู่ในบ้านให้ใจเบิกบานชมชื่น ฮอดมื้อฮือมื่ออื่นขั้นแมนได้พบพ่อโตเจ้าก็ว่าบุญเอ่ย......คนงามเอ่ย
ราตีกาลสงัดเงียบ คนนอนบ่ฮู้เมือ แสงจันทร์ซอดป่องเอี่ยม เลยลอดล่วงมาดูนภาไกลกว้าง ดาวเด่นลอยบน ลมพัดตีตองไกว บ่มีพอน้อยเดิกดื่นค้อย เนานอนนิทเน่งนางก็อุกอั่งเอ้า เถิงเจ้าพี่เอยเทวาอินแถนฟ้า ลงมาสงสารโลกนางขอน้อมเหนี่ยวไหว้ ถึงไท้ต่อพดาขอให้อินทร์แต่ฟ้า ผายโผดเฮียมตนเฮียมอยากหนีเข็นทุกข์ ให้ซอยนำดึงน้าวคาวนี้ถึงที่แล้ว อั้วนางบอกสั่งหัตถายังประนมเว้า เถิงเท่าทั่วแมนโอ๊ยน้อแม่ ลูกจักยอมือน้อม คุณนังผู้เป็นแม่พระคุณมีชู่ชั้น มารดาเจ้าเบ่งมาแม่ได้ถือภาข้า ทั้งคีงเหลืองล่าแม่ได้หนักหน่วงเนื้อ คีงฮ้อนดั่งไฟเนาอยู่ในอุทรท่อง ทรงครรภ์ทศมาสเดือนเวลาล่วงค้อย คอยห้ามอย่าคะลำคุณโนเบิดตลอดสิ้น อั้วบ่ลบลืมหลงบุญลูกมีเหลือหลาย ยกยอใส่เหนือเกล้าอั้วขอสมมาไท้ แนวนามผู้เป็นแม่นมเจ้าหวานจั่งน้ำอ้อย ตัวข่อยจ้งใหญ่มาอย่าได้มีเวรต้อง เถิงตนหลายชาติขอให้หมดชาตินี้ เวรข้องอย่ามีว่าท่อนี้ นบนอบยอลง ให้แม่ธรณี ส่งไปเถิงเท่ากูณาด้วย สงสารสัตว์โลก พระคุณหนักลื่นล้น บ่หาได้ท่อเทียมว่าแล้ว เฮียมจักหนีจากห้อง ลาสั่งนางตายอันว่าอ้ายขูลู ให้อยู่ดีเด้อเจ้าอั้วไปมรณังเมี้ยน คนเดียวให้ค่อยอยู่อ้ายขูลูพี่เจ้า เฮาสิได้ฮ่างไกลโอ๊ยนอพี่ มโนมัยนางตั้ง คณิงเถิงบาบ่าวคิดฮอดอ้ายอยู่บ่แล้ว นางแก้วสิสั่งลาขูลูเอย ชาตินี้บ่ได้ร่วมนอนฮ่วมเฮียงสองน้องจักตายเป็นผี ม่ายอวนเทิงฟ้าเมื่ออ้ายตายไปแล้ว ให้เอาปี่กับแคนเด้อพี่เด้อน้องตายลง สิเอาแหวนกับช้องเฮ้ามาไปเอ้ย้อง เฮามาไปเอ้ย้อง เทิงฟ้าม่ายกัน พี่เอ่ยนางสั่งแล้ว ฮอดบาบุญพี่ โยติกาไว้ท่อนี้ ผะอวนพี่ผู้แพง
ขอบคุณครับ
ม่วน กว่าแคน กว่า ซอ ส่วนโตมักคีบอดค่ะ
ซึ่ง มนต์เสน่ห์ของหมอลำสุดยอดครับผม
แม่นๆครับผมลำใส่ง่ายครับ
ชอบมากค่ะนางลำใส่ค่ะ
ชีวิตตังยังทุกฮ่อน นอนนั่งบ่มีสุข ทุกข์นำกาย่าเฮาบ่เกิงซาขาปิ่ง เสียนำพรหมลิขิตพังเป็นมากำปรุงแต่ง ได้บทที่ราคาแพง นอนตะแคงแงงเมิงร่างว่างไว้ปล่อยลา อนาคตข้างหน้าแนบเมิงบ่ทันเห็น ความทุกเข็นกะพอแฮงค่ำแลงอาศัยเจ้า ยามเมื่ออาหารข้าวตายายเพินย่อเยือน ในหัวใจมันข่มขื่นฝืนชาตรากะบ่ได้แนวเป็นหง่อยอ่อนเพลีย เกินเป็นคนต่ำเตี้ยชีวิตมันอับปราง หมดหนทางสิไหวซางบ่ตายแต่ยังน้อย คิดถอยหลังไปคราวก่ำกำมีน้าวใส โอ้ยได้ทำชั่วแนวใด๋เกิดมาในชาตินี้อุกเอ้าอังมโนเอ่ย...เอ่ยนี้หนอ
ขอบคุณหลายๆครับ ซาวด์ลำแบบนี้ผมหามาโดนคัก
ลำโศกเข้ากันดีขนาดครับผม
สะออนหลายครับสุดยอดมากครับ
คิมหันต์ตาอากาศฮ้อน ใบไม้อ่อนขจีเขียวหัวลมเทียวทางบนอ่อนโอนลงใต้ขี้ฝ้าไฟลโฮมท้อน อีกานอน อยู่ใต้ง่าเฟืองไฟเหลืองเต็มป่า มวลมัจฉาตื่นน้ำ ยามสิเข้าล่วงฤดูอึ้งบักยางเอิ้นชู้ จับคู่สิลงหนองน้ำในคลองพ่วมไหล ไล่ลงโฮมท้อนแต่ว่าทางโตข่อย นอนหลับตาบ่เต็มหน่วยพอปานกับคนป่วย กินข้าวปลาลงบ่ได้ คิดถึงอ้ายผู้ห่างเหินแต่อ้ายไปจากบ้าน กะเป็นต่างมาหลายเดือนบ่กลับมาคืนมาเฮือน บ่ข่าวถามดอกพอน้อยน้องยังคอย หลูโตนบ้าง เหลียวแนมทาง หมู่เขาโห่สาวชาวนาได้จั่งโจ่ อ้ายบ่โงต่าวบ้าน มายามเยี่ยมให้อุ่นใจโทร.มาหาแน่เถาะอ้าย เพียงถามไถ่อย่าใจดำยามฝนรินพรำ พรำ บ่คดถึงบ้อทางบ้านสาวอีสานผู้เคยเว้า อยู่ใต้ห่มกกกระเดา อ้ายยังเว่าว่าบ่เปลี่ยนเวลาผ่านไปหลายเดือน ทางเมือเฮือนจื่อบ่ได้ซั่นบ้ออ้าย จั่งบ่มาหรือไปหลงแนมแต่หน้า ผู้สาวส่าในเมืองกรุงนุ่งผ้าถุงเดินคันนาบ่ห่วงหา ซั่นบ้ออ้ายคำเคยหมาว่าจองไว้ ถ่าอ้ายเด้ออย่าหลายใจบัดเงินพร้อมสิขอแต่ง ยกให้น้องในตำแหน่งแฟนคนเดียวเคยเกี่ยวก้อย คำหวานจ้อยก่อนสิลาได้ไปเดิน ไฟส่องหน้า หรือลืมป่าเคยหาเห็ดฮอดยามฝนนั้นลงเม็ด ว่าสิคืนบ่มาจ้อยน้องคนคอยกะจนหล้า นอนหลับตา คิดฮอดพี่อ้ายคนไกล คือมิดมี่ หรือไปมีผู้ใหม่จ้อยให้คอยเก้อ อยู่ท่งนา เออ เอย ซั่นบ้ออ้าย
ลำใส่ทำนองนกยูงทอง คือแบบที่สุดเลย สัมผัสแบบเริสแฮงจ้า
ยอดเยี่ยม
สุดยอดครับม่วนสุดๆเลยครับ อยากลำใส่เด้อ
ซึ้งๆครับ...ได้ฟิวกลิ่นไอหมอลำอิสาน....คึดฮอดสมัยเล่นอยู่นั่นเดเนาะ...
คือกันเนาะครับชอบเสียงร้องเสียงลำครับผม
ลงมาให้เบิ่งเรื่อยๆแนเด้อครับ....คึดฮอดหนึ่งในสยาม...
ครับผมได้ๆครับ
ฟังเสียงแคนแล้วซึ้งหลาย
สวัสดีทุกท่าน มวลมิตรแดนอีสานฉันขอฝากผลงาน ชาวคณะเอาไว้
ม่วนแท้ครับ ผมอยากลำเป็นเด้ครับ
แก่นนครป่อนคำร้อง วาสทำนองเมธีส่งสมประสงค์ส่งจ้าว ผู้สาวเจ้าเฝ้าส่องเมียงฝากเป็นเสียงสำเนียงน้าว ซาวใส่ภมัยหลับศรวจียินยอมฮับ สะดับฟังสุพจน์อ้อนพาทีกลอนอมรเร้า คำเอาใจมาลำอ่อยมธุรสหวานหยดย้อย ยังน้อยกว่าภมัยฝากหัวใจกวีต้อน ประภัสสรเขียนกลอนกลั่นบุญสัมพันธ์แฟนซ่อยยู้ ซูไว้ แก่นนครแฟนแฟนเอยเซียง สีนวล
สุดยอดมากเลยครับม่วนหลายๆๆๆๆๆครับ
คิดพ้อสมัยแต่กี้เด้ซาวแคนคีบอร์ด ให้ความรู้สึกตื่นเต้นตอนเปิดฉากลงศูนย์สิเข้านิทาน เปรียบเสมือนอยู่ในท้องพระโรงหลวงอันกว้างใหญ๋
แม่นๆครับผม
หนาวหัวใจยามลมต้อง หัวลมส่าห์เดือนสิบสอง แม่นลมฟ้องอิหยังหน่อหรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้ง จั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อหล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้าย อยากบอกข่าวสาวคนไกลว่ามีไผเขามาแฮง ถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้งหล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้า ว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่ายหล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้า ผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยินความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วยสาวคนสวยเจ้าลืมอ้าย น้องฮักพี่อิหลีใด๋ ยังจำได้เว้ากับพี่หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอหล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตามมีคนสามเข้ามาแทน เอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้ายเบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้ สิโทษว่าบุญบ่มีดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่น หล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวินโตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อบ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิต คือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้าหยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อย อ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่ อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้าบ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อ ล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขวเสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้ายเพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมองว่านางน้องนั้นลืมพี่ หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลี คนเมิดหวังแทบสิล้มสายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจ เอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
😍😍😍
มวนมวน
ม่วนครับ
ชอบมากๆครับ
ขอบคุณเช่นกันนะครับ
เยี่ยมครับ
ม่วนคัก..
คึดฮอดสมัยจีบสาวฟังลำแท้น้อ...พี่น้อง
ครับผม🤗🤗
🤗🤗🤗🤗
ยุคปี2528น้องใหม่เมืองชุมแพตั้งวงใหม่ลําเรื่องต่อกลอนเรื่องโป้บาดหล่า
😘😘😘
คึดฮอดสมัยลำยุเด้ เนาะดีหลาย ลงเรื่อยๆแน่เด้อ..พอได้ลำใส่มว่นๆแน.
ครับผม
คิดฮอดคณะเพชรสำอาง แต่ก่อน เด้
ทำนอง ระเบียบวาทะศิลป์
นี่ล่ะเสียงคีย์เป็นตะลำใส่ ทำนองพ่อระเบียบเลย
ชอบ
ลองลำแล้วจ้า...ผ่านๆ
คิดฮอดสาวฟังลำเด้คับ
ช่วงนี้ซ้อมๆๆอย่างเดี่ยวครับ
ครับผมซ้อมยาวไปๆ555+
ได้ซาวด์คีบอดมาแต่ใสน้อครับ
ขอก่อนเกี้ยวผู้สาวนำแน่คับ อาจารย์ ไผมีกลอนกะลงมานำแน่คับมักหลายคับผม
ฤๅษี
อ้าว
ครังหนึ่งในชีวิตก็เคยลำเขาเอิ้นวาชอยเปิดตัวครับ
จ้วด
ลำได้หลายกลอนอยู่ค่ะเป็นคนมักหมอลำมาแต่น้อย
แม่นคือกันจ้ามักคักหมอลำมักร้องลำมาแต่น้อยไม่วนหลาย
ปาดๆๆเป็นตาออนชอนคิดเห็นในอดีตเก่าๆเนาะครับ👍👍
![คณะศิลป์สังข์ทอง - ลำเรื่องอยากบ่หายตายย้อนโลภ [3 ม้วนจบ]](http://i.ytimg.com/vi/3RdgGQSIoYg/mqdefault.jpg)
พ่อแม่เอ๊ยเสียงกังวาลดังก้อง
เสียงทำนองกะดังส่ง ใจประสงค์ต่อตั้ง
หวังเพียงสร้างส่วนบุญ มื้อนี่พวกลูกหลานได้มาเพิ่ม
เติมบุญนำส่งเอา
กุศลผ่านแผ้วกังวาล
ก้องส่องนภา
ขออาสามาเทร่วมเอาดวงใจมาด้นซ่อย
ให้บุญของคุณพ่อ
บุญของคุณแม่มี
ผลามากล้นกุศลสร้างแน่เด้อ
ทีมงานลูกหลานสิได้เอิ้น
เอาเสียงส่งทำนองเดิมเอาเสริมบารมีส่งยอไปนำเจ้า
บุญคุณแต่ก่อนกี้บ่มีที่เสมอเหมือน
เปรียบกับดวงพระจันทร์เพ็ญส่องเถิงเมืองฟ้าเอานาวา มาเข้าเนาหาธรรมก่อนออนชรบุญที่พ่อเจ้าภาพนี่ล่ะได้ทำไว้ช่วงสบายขอบรรยาย
ฝากไว้นำแม่ธรณี
คุณความดีที่ชาวเฮา
ได้ก่อกวมเอาไว้
ฝากไปนำย่าท่านเทวดา นั่นสูงเด่น
แสงตะเว็นเพรียบพร้อม ขจรสิ้นปิ่นลง
ณ.โอกาสบัดนี้ลูกสิ
เกิ่นเป็นคำกลอน
ประเดิมเสียงแหล่ทำนองสังวาดด้นเว้าอีสานข่อยต่อตรง หยับมาเด้อ
พวกท่านมาสร้างก่อ
เป็นบุญเอากุศลมา
รองรับแผ่โมทนาด้วย
คึพ่อเจ้าภาพ
แม่เจ้าภาพเพิ่น
ได้น้อมรวมกองบุญ
อันยิ่งใหญ่ฝากไปนำพรหมท่านเทวานั่นเเม่นส่งถึง
ลูกหลานทีมงาน
กะยังคงว้าวุ่น
อยากขอท่านมา
การุน
ฝากเป็นโตกองบุญส่งไปหาผู้
วายเมี้ยน บรรได
ทองบรรไดแก้ว
นิพพานนังเป็น
ที่อยู่ความตั้งใจ
ของหมู่เจ้าศรัทธา
เฒ่าคู่สู่คนเด้อ
แม่..เด้อ
คั่นอีกอันนึ่ง
ลูกหลานขอฝากไว้
นามเป็นซื่อหรือเสียง
ฅนในซอยเด้อ
เครื่องเสียงยาม
เจ้ามีงานให้วานเอิ้น
จ้างเครื่องไฟได้คนพร้อมเป็นโฆษก
นั่นอีกตึ่ม
ยังมีหนังฉายให้พร้อม
เพลงกะร้องแม่นมากหลายคารา
โอเกะแฮ่งม่วนแท้
บ่ต้องห่วงด่อกแฟน
คลัป
ขอสลับกับลำกล่อมระงมไปทั้งบ้านขอบพระคุณเด้อท่าน
ผู้ศรัทธาให้ก้าวเด่น
อายุกะโดดเด่น
พากันไปถึงฮอดร้อย
กุศลสร้างจงเจริญ
พ่อเด้อ...แม่เด้อ
เฉลิมพรมาวอนท่าน ลำฮ้องส่งเป็นผลงาน แฟนริมฮ้านว่าฟ้าวหน่าย เสียงนี้แม่นหลานชายของคุณยายลุงป้าอาวอาคันน้องพี่ บนเวทีแห่งนี้ มาลำร้องไห้ท่านฟัง มีบทขังบทข่อนบทออนซอนยามฮ้องแอ่ว เสียงพรลำบ่ได้แผ่ว ว่าแต่แฟนซ่อยยู้โอ่ยซูไว้แม่นบ่ลืม ผมนี้แสนปราบปรื้มบ่ลืมง่ามาลาบาน น้ำใจคือสายธารหลั่งไหลเข้ามาอ้อม ผมขอยอมือน้อมกราบแฟนๆทุ่กๆท่าน ที่ยังฮักยังสงสาร เฉลิมพรสิคอยร้อง ในคืนนี้อย่าห่วงนอน....แฟนฟังเอ่ย
โลกบันเทิงที่ว่ากว้าง แฟนยังห่วงถามหา
ความเมตตาจากแฟนๆ แก่นนครบ่ลืมได้
ในหัวใจทั้งสี่ห้อง ยังถือครองคุณเก่า
เอาความจริงมาเล่า เป็นคติระลึกไว้
พอได้คิดตาม
ยามปัญหามีบ่ท้อ หัวใจจ่อรอฟังเสียง
เอียงหูฟังกะยังคิด พินิจนำสติตั้ง
หนทางหวังยังเยิ้น หนทางเดินบ่มีง่าย
ดีแต่แฟนบ่เปิดหน่าย หลายปีกลายผ่านพ้น
แฟนยังล้นอยู่ดั่งเดิม
คนรุ่นใหม่ริเริ่ม เติมแต่งแซมโวหาร
ของอาจารย์กะยอมรับ ต้นฉบับยังคงไว้
บ่ได้ไรลืมป้อง ครองครูผู้พาว่า
ใจศรัทธาผู้ก่อตั้ง ยังคงไว้ให้คู่แฟน
แฟนๆเอย
เซียง สีนวล
ขอบคุณครับ ผมจะจดเอาไว้ลำ
หล่านางเอ้ย..พี่เป็นคนต่ำต้อย หง้อยป่ามันเสียขา ซินชาตาบ่สมคำค่าแพงพันล้าน เสียงหวานๆฟังแล้วไผเด้น้อสิได้ฮ่วม ความที่เพิ่นกล่าวอ่างได้ถามข้อต่อคำ ผมนั้นดำปอดปี๋ ผีป่าได้มากลาย เทิงอยากอายได้ยอมทนนั่งโดนได้หลงฮ่อง มองเห็นเขาคือนางฟ้า โตนั้นดำคือกากะอย่าโน้มไปไส หล่าน้องเอ้ยเจ้านั้นขาวคือไข่ไกลคือดินแผ่นฟ้าหนักหน้าตืมทวี เกิดมาในชาตินี้สิของเมิงให้เต็มตาบุญผลาบ่นำพากะซางมันสิทนกั่น เมื่อนอนฝันอยู่ในบ้านให้ใจเบิกบานชมชื่น ฮอดมื้อฮือมื่ออื่นขั้นแมนได้พบพ่อโตเจ้าก็ว่าบุญเอ่ย......คนงามเอ่ย
ราตีกาลสงัดเงียบ คนนอนบ่ฮู้เมือ
แสงจันทร์ซอดป่องเอี่ยม เลยลอดล่วงมา
ดูนภาไกลกว้าง ดาวเด่นลอยบน
ลมพัดตีตองไกว บ่มีพอน้อย
เดิกดื่นค้อย เนานอนนิทเน่ง
นางก็อุกอั่งเอ้า เถิงเจ้าพี่เอย
เทวาอินแถนฟ้า ลงมาสงสารโลก
นางขอน้อมเหนี่ยวไหว้ ถึงไท้ต่อพดา
ขอให้อินทร์แต่ฟ้า ผายโผดเฮียมตน
เฮียมอยากหนีเข็นทุกข์ ให้ซอยนำดึงน้าว
คาวนี้ถึงที่แล้ว อั้วนางบอกสั่ง
หัตถายังประนมเว้า เถิงเท่าทั่วแมน
โอ๊ยน้อแม่ ลูกจักยอมือน้อม คุณนังผู้เป็นแม่
พระคุณมีชู่ชั้น มารดาเจ้าเบ่งมา
แม่ได้ถือภาข้า ทั้งคีงเหลืองล่า
แม่ได้หนักหน่วงเนื้อ คีงฮ้อนดั่งไฟ
เนาอยู่ในอุทรท่อง ทรงครรภ์ทศมาส
เดือนเวลาล่วงค้อย คอยห้ามอย่าคะลำ
คุณโนเบิดตลอดสิ้น อั้วบ่ลบลืมหลง
บุญลูกมีเหลือหลาย ยกยอใส่เหนือเกล้า
อั้วขอสมมาไท้ แนวนามผู้เป็นแม่
นมเจ้าหวานจั่งน้ำอ้อย ตัวข่อยจ้งใหญ่มา
อย่าได้มีเวรต้อง เถิงตนหลายชาติ
ขอให้หมดชาตินี้ เวรข้องอย่ามี
ว่าท่อนี้ นบนอบยอลง
ให้แม่ธรณี ส่งไปเถิงเท่า
กูณาด้วย สงสารสัตว์โลก
พระคุณหนักลื่นล้น บ่หาได้ท่อเทียม
ว่าแล้ว เฮียมจักหนีจากห้อง ลาสั่งนางตาย
อันว่าอ้ายขูลู ให้อยู่ดีเด้อเจ้า
อั้วไปมรณังเมี้ยน คนเดียวให้ค่อยอยู่
อ้ายขูลูพี่เจ้า เฮาสิได้ฮ่างไกล
โอ๊ยนอพี่ มโนมัยนางตั้ง คณิงเถิงบาบ่าว
คิดฮอดอ้ายอยู่บ่แล้ว นางแก้วสิสั่งลา
ขูลูเอย ชาตินี้บ่ได้ร่วมนอนฮ่วมเฮียงสอง
น้องจักตายเป็นผี ม่ายอวนเทิงฟ้า
เมื่ออ้ายตายไปแล้ว ให้เอาปี่กับแคนเด้อพี่เด้อ
น้องตายลง สิเอาแหวนกับช้อง
เฮ้ามาไปเอ้ย้อง เฮามาไปเอ้ย้อง เทิงฟ้าม่ายกัน พี่เอ่ย
นางสั่งแล้ว ฮอดบาบุญพี่ โยติกาไว้ท่อนี้ ผะอวนพี่ผู้แพง
ขอบคุณครับ
ม่วน กว่าแคน กว่า ซอ ส่วนโตมักคีบอดค่ะ
ซึ่ง มนต์เสน่ห์ของหมอลำสุดยอดครับผม
แม่นๆครับผมลำใส่ง่ายครับ
ชอบมากค่ะนางลำใส่ค่ะ
ชีวิตตังยังทุกฮ่อน นอนนั่งบ่มีสุข ทุกข์นำกาย่าเฮาบ่เกิงซาขาปิ่ง เสียนำพรหมลิขิตพังเป็นมากำปรุงแต่ง ได้บทที่ราคาแพง นอนตะแคงแงงเมิงร่างว่างไว้ปล่อยลา อนาคตข้างหน้าแนบเมิงบ่ทันเห็น ความทุกเข็นกะพอแฮงค่ำแลงอาศัยเจ้า ยามเมื่ออาหารข้าวตายายเพินย่อเยือน ในหัวใจมันข่มขื่นฝืนชาตรากะบ่ได้แนวเป็นหง่อยอ่อนเพลีย เกินเป็นคนต่ำเตี้ยชีวิตมันอับปราง หมดหนทางสิไหวซางบ่ตายแต่ยังน้อย คิดถอยหลังไปคราวก่ำกำมีน้าวใส โอ้ยได้ทำชั่วแนวใด๋เกิดมาในชาตินี้อุกเอ้าอังมโนเอ่ย...เอ่ยนี้หนอ
ขอบคุณหลายๆครับ ซาวด์ลำแบบนี้ผมหามาโดนคัก
ลำโศกเข้ากันดีขนาดครับผม
สะออนหลายครับสุดยอดมากครับ
คิมหันต์ตาอากาศฮ้อน ใบไม้อ่อนขจีเขียว
หัวลมเทียวทางบนอ่อนโอนลงใต้
ขี้ฝ้าไฟลโฮมท้อน อีกานอน อยู่ใต้ง่า
เฟืองไฟเหลืองเต็มป่า มวลมัจฉาตื่นน้ำ ยามสิเข้าล่วงฤดู
อึ้งบักยางเอิ้นชู้ จับคู่สิลงหนอง
น้ำในคลองพ่วมไหล ไล่ลงโฮมท้อน
แต่ว่าทางโตข่อย นอนหลับตาบ่เต็มหน่วย
พอปานกับคนป่วย กินข้าวปลาลงบ่ได้ คิดถึงอ้ายผู้ห่างเหิน
แต่อ้ายไปจากบ้าน กะเป็นต่างมาหลายเดือน
บ่กลับมาคืนมาเฮือน บ่ข่าวถามดอกพอน้อย
น้องยังคอย หลูโตนบ้าง เหลียวแนมทาง หมู่เขาโห่
สาวชาวนาได้จั่งโจ่ อ้ายบ่โงต่าวบ้าน มายามเยี่ยมให้อุ่นใจ
โทร.มาหาแน่เถาะอ้าย เพียงถามไถ่อย่าใจดำ
ยามฝนรินพรำ พรำ บ่คดถึงบ้อทางบ้าน
สาวอีสานผู้เคยเว้า อยู่ใต้ห่มกกกระเดา อ้ายยังเว่าว่าบ่เปลี่ยน
เวลาผ่านไปหลายเดือน ทางเมือเฮือนจื่อบ่ได้ซั่นบ้ออ้าย จั่งบ่มา
หรือไปหลงแนมแต่หน้า ผู้สาวส่าในเมืองกรุง
นุ่งผ้าถุงเดินคันนาบ่ห่วงหา ซั่นบ้ออ้าย
คำเคยหมาว่าจองไว้ ถ่าอ้ายเด้ออย่าหลายใจ
บัดเงินพร้อมสิขอแต่ง ยกให้น้องในตำแหน่ง
แฟนคนเดียวเคยเกี่ยวก้อย คำหวานจ้อยก่อนสิลา
ได้ไปเดิน ไฟส่องหน้า หรือลืมป่าเคยหาเห็ด
ฮอดยามฝนนั้นลงเม็ด ว่าสิคืนบ่มาจ้อย
น้องคนคอยกะจนหล้า นอนหลับตา คิดฮอดพี่
อ้ายคนไกล คือมิดมี่ หรือไปมีผู้ใหม่จ้อย
ให้คอยเก้อ อยู่ท่งนา เออ เอย ซั่นบ้ออ้าย
ลำใส่ทำนองนกยูงทอง คือแบบที่สุดเลย สัมผัสแบบเริสแฮงจ้า
ยอดเยี่ยม
สุดยอดครับม่วนสุดๆเลยครับ อยากลำใส่เด้อ
ซึ้งๆครับ...ได้ฟิวกลิ่นไอหมอลำอิสาน....คึดฮอดสมัยเล่นอยู่นั่นเดเนาะ...
คือกันเนาะครับชอบเสียงร้องเสียงลำครับผม
ลงมาให้เบิ่งเรื่อยๆแนเด้อครับ....คึดฮอดหนึ่งในสยาม...
ครับผมได้ๆครับ
ฟังเสียงแคนแล้วซึ้งหลาย
สวัสดีทุกท่าน มวลมิตรแดนอีสานฉันขอฝากผลงาน ชาวคณะเอาไว้
ม่วนแท้ครับ ผมอยากลำเป็นเด้ครับ
แก่นนครป่อนคำร้อง วาสทำนองเมธีส่ง
สมประสงค์ส่งจ้าว ผู้สาวเจ้าเฝ้าส่องเมียง
ฝากเป็นเสียงสำเนียงน้าว ซาวใส่ภมัยหลับ
ศรวจียินยอมฮับ สะดับฟังสุพจน์อ้อน
พาทีกลอนอมรเร้า คำเอาใจมาลำอ่อย
มธุรสหวานหยดย้อย ยังน้อยกว่าภมัย
ฝากหัวใจกวีต้อน ประภัสสรเขียนกลอนกลั่น
บุญสัมพันธ์แฟนซ่อยยู้ ซูไว้ แก่นนคร
แฟนแฟนเอย
เซียง สีนวล
สุดยอดมากเลยครับม่วนหลายๆๆๆๆๆครับ
คิดพ้อสมัยแต่กี้เด้ซาวแคนคีบอร์ด ให้ความรู้สึกตื่นเต้นตอนเปิดฉากลงศูนย์สิเข้านิทาน เปรียบเสมือนอยู่ในท้องพระโรงหลวงอันกว้างใหญ๋
แม่นๆครับผม
หนาวหัวใจยามลมต้อง หัวลมส่าห์เดือนสิบสอง แม่นลมฟ้องอิหยังหน่อ
หรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้ง จั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อ
หล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้าย อยากบอกข่าวสาวคนไกล
ว่ามีไผเขามาแฮง ถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้ง
หล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้า ว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่าย
หล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้า ผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยิน
ความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บ
ความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วย
สาวคนสวยเจ้าลืมอ้าย น้องฮักพี่อิหลีใด๋ ยังจำได้เว้ากับพี่
หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่
สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอ
หล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตาม
มีคนสามเข้ามาแทน เอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้าย
เบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้ สิโทษว่าบุญบ่มี
ดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่น หล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวิน
โตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อ
บ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิต คือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้า
หยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อย อ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่
หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่ อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้า
บ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อ ล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขว
เสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้าย
เพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมอง
ว่านางน้องนั้นลืมพี่ หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลี คนเมิดหวังแทบสิล้ม
สายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจ เอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
😍😍😍
มวนมวน
ม่วนครับ
ชอบมากๆครับ
ขอบคุณเช่นกันนะครับ
เยี่ยมครับ
ม่วนคัก..
คึดฮอดสมัยจีบสาวฟังลำแท้น้อ...พี่น้อง
ครับผม🤗🤗
🤗🤗🤗🤗
ยุคปี2528น้องใหม่เมืองชุมแพตั้งวงใหม่ลําเรื่องต่อกลอนเรื่องโป้บาดหล่า
😘😘😘
คึดฮอดสมัยลำยุเด้ เนาะ
ดีหลาย ลงเรื่อยๆแน่เด้อ..พอได้ลำใส่มว่นๆแน.
ครับผม
คิดฮอดคณะเพชรสำอาง แต่ก่อน เด้
ทำนอง ระเบียบวาทะศิลป์
นี่ล่ะเสียงคีย์เป็นตะลำใส่ ทำนองพ่อระเบียบเลย
ชอบ
ลองลำแล้วจ้า...ผ่านๆ
😍😍😍
คิดฮอดสาวฟังลำเด้คับ
ช่วงนี้ซ้อมๆๆอย่างเดี่ยวครับ
ครับผมซ้อมยาวไปๆ555+
ได้ซาวด์คีบอดมาแต่ใสน้อครับ
ขอก่อนเกี้ยวผู้สาวนำแน่คับ อาจารย์ ไผมีกลอนกะลงมานำแน่คับมักหลายคับผม
ฤๅษี
อ้าว
ครังหนึ่งในชีวิตก็เคยลำเขาเอิ้นวาชอยเปิดตัวครับ
จ้วด
ลำได้หลายกลอนอยู่ค่ะเป็นคนมักหมอลำมาแต่น้อย
แม่นคือกันจ้ามักคักหมอลำมักร้องลำมาแต่น้อยไม่วนหลาย
ปาดๆๆเป็นตาออนชอนคิดเห็นในอดีตเก่าๆเนาะครับ👍👍