🌟TEKST w zapisie fonetycznym i dialektycznym🌟 Ślicna Panienka Jezusa zrodziła. W stajni poziwsy, siankam Go łokryła. Ło, siano, siano, siano jek lelija, Na chtórnem kładzie Jezusa Maryja. Cemuz litości ni mos Panno droga, Ześ w liche siano łuzinena Boga. Ło, siano, siano, siano ksiecie drogi, Cemu na sianie lezy Pan łubogi? Lec to dziwniejse, ze Pan łogniem bywsy. W siano sia łukruł, siana nie spaliwsy. Ło, siano, siano, cemu nie gorejes, Cemu chociazby Pana nie łogrzejes? Kładźta na sianie berła ji korony, Panu niłemu kazdy ze swej strony Ło, siano, siano, moj klejnocie drogi. Gdy sia na tobzie kładzie Pan łubogi. Nie tylo starzy kwapta sia do Pana, Ale ji młodzi pospsiesta do siana. Ło, siano, siano, tak sobzie spsiewajta. Pana Jezusa siankam nakrywajta. __________________________________________ Ślycnå Pańënka Jezusa zrodźéła. W stajńï poźïwsy, śankëm Go łokréła. Ło, śano, śano, śano jek lylyjå, Na chtórnëm kładźe Jezusa Maryja. Cëmuz lytośćï ńï mås Panno droga, Ześ w lyche śano łuźïnëna Boga? Ło, śano, śano, śano kśeće drogy, Cëmu na śańe lezy Pan łubogy? Lec to dźïwńejse, ze Pan łogńëm bywsy, W śano śë łukrół, śana ńe spålywsy. Ło, śano, śano, cëmu ńe gorejes, Cëmu choćåzby Pana ne łogrzejes? Kładźta na śańe berła jï koróny, Panu ńïłëmu kåzdy ze swéj stróny. Ło, śano, śano, mój kléjnoće drogy, Gdy śë na tobźe kładźe Pan łubogy. Ńe tylo starzy kwåpta śë do Pana, Ale jï młodźï pospśésta do śana. Ło, śano, śano, tak sobźe spśéwåjta. Pana Jezusa śankëm nakrywåjta.
🌟TEKST w zapisie fonetycznym i dialektycznym🌟
Ślicna Panienka Jezusa zrodziła.
W stajni poziwsy, siankam Go łokryła.
Ło, siano, siano, siano jek lelija,
Na chtórnem kładzie Jezusa Maryja.
Cemuz litości ni mos Panno droga,
Ześ w liche siano łuzinena Boga.
Ło, siano, siano, siano ksiecie drogi,
Cemu na sianie lezy Pan łubogi?
Lec to dziwniejse, ze Pan łogniem bywsy.
W siano sia łukruł, siana nie spaliwsy.
Ło, siano, siano, cemu nie gorejes,
Cemu chociazby Pana nie łogrzejes?
Kładźta na sianie berła ji korony,
Panu niłemu kazdy ze swej strony
Ło, siano, siano, moj klejnocie drogi.
Gdy sia na tobzie kładzie Pan łubogi.
Nie tylo starzy kwapta sia do Pana,
Ale ji młodzi pospsiesta do siana.
Ło, siano, siano, tak sobzie spsiewajta.
Pana Jezusa siankam nakrywajta.
__________________________________________
Ślycnå Pańënka Jezusa zrodźéła.
W stajńï poźïwsy, śankëm Go łokréła.
Ło, śano, śano, śano jek lylyjå,
Na chtórnëm kładźe Jezusa Maryja.
Cëmuz lytośćï ńï mås Panno droga,
Ześ w lyche śano łuźïnëna Boga?
Ło, śano, śano, śano kśeće drogy,
Cëmu na śańe lezy Pan łubogy?
Lec to dźïwńejse, ze Pan łogńëm bywsy,
W śano śë łukrół, śana ńe spålywsy.
Ło, śano, śano, cëmu ńe gorejes,
Cëmu choćåzby Pana ne łogrzejes?
Kładźta na śańe berła jï koróny,
Panu ńïłëmu kåzdy ze swéj stróny.
Ło, śano, śano, mój kléjnoće drogy,
Gdy śë na tobźe kładźe Pan łubogy.
Ńe tylo starzy kwåpta śë do Pana,
Ale jï młodźï pospśésta do śana.
Ło, śano, śano, tak sobźe spśéwåjta.
Pana Jezusa śankëm nakrywåjta.