Το όνομά μου & Δεμένη - Νατάσσα Μποφίλιου - Θέατρο Βράχων 2022

Από την μοναδική συναυλία της Νατάσσας στο Θέατρο Βράχων, στα πλαίσια του Φεστιβάλ στη Σκιά των Βράχων 2022, στις 8/9/22.
/ mat99lives
Συντελεστές:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο
Άρης Ζέρβας: Τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: Ηλεκτρ. Κοντραμπάσο, Ηλεκτρ. Μπάσο, Synth Bass
Γιώργος Καρδιανός: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Γιώργος Κάστανος: Σοπράνο Σαξόφωνο, Πλήκτρα
Φωνητικό σύνολο: Λητώ Αμπατζή, Έλενα Λεώνη, Steve Bekas
Θέμης Καραμουρατίδης: Ενορχηστρώσεις
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Επιμέλεια προγράμματος
Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Φωτογραφίες: Κώστας Αυγουλής
Marketing: Μόνικα Κασάνη
Management: PROSPERO, www.prospero.com.gr
Το όνομά μου
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Και τώρα πρέπει να βρω δυο λόγια να σου πω.
Τις βρήκα έτοιμες τις λέξεις. Δεν έφτιαξα καμμία μόνη μου. Αυτό είναι άδικο για σένα. Θέλω να βρω κάτι που να είναι μόνο για σένα. Να μην χωράνε μέσα τόσοι και τόσοι. Δεν ήσουνα σαν τόσους και τόσους.
Δεν θέλω να σε ντύσω με φορεμένα ρούχα. Φθαρμένους αγκώνες και γόνατα, θα΄ναι σαν να σε ντύνω με λυγίσματα, σαν να προδίδω πως εγώ τουλάχιστον σε είχα δει να κλαις. Γιατί να τους το πω;
Θα καίγονται να μάθουν πως ήσουν ίδιος με κείνους, πως δεν ήσουν δα και κάτι διαφορετικό. Δεν θα τους αφήσω να σε θυμούνται στα μέτρα τους. Αν δεν πονάνε κάθε φορά, αν δεν τους σκοτώνει που δεν σε έζησαν, που δεν ήταν εκείνοι αυτό που ήμουν εγώ για σένα, που δεν θα γίνουν ποτέ αυτό που ήσουν εσύ για μένα, ας μην σε θυμούνται καθόλου.
Στον δρόμο, φεύγοντας, σταύρωσα με δύο παιδιά. Το ένα σου έμοιαζε, σε εκείνη την φωτογραφία με τους γονείς σου σε μία θάλασσα που δεν θυμόσουν.
Και με ρώτησαν: “τί τον είχες;”
Ρώτησαν εμένα τι σε είχα!
Τους είπα πως ήσουν το όνομά μου.
Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν.
Δεμένη
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Μεγάλωνα στην τσέπη του πατέρα μου
δεμένη μ' αλυσίδα στα κλειδιά του
με τ' όνομα, τ' αμάξι και τα σπίτια του
και μ' όλα τα μεγάλα όνειρα του
Μεγάλωνα στης μάνας μου τα δάκρυα
σαν σκάλισμα σε βέρα από πλατίνα
που έβγαζε και άφηνε στην άκρια
καθώς έπλενε πιάτα στην κουζίνα.
Τι με ρωτάς,
τι να σου λέω, εδώ τα βλέπεις
θες με κρατάς
κι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκω
μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο
Μεγάλωνα γι' αυτούς που περιμένανε
και ύστερα για χάρη κάποιου ψεύτη
και μέρα με τη μέρα αντί για μένανε
τη μάνα μου αντικρίζω στον καθρέφτη
Τι με ρωτάς,
τι να σου λέω, εδώ τα βλέπεις
θες με κρατάς
κι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκω
μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο

[@user-rv9ye4ux6d]

Κάθε φορά που το ακούω ανατριχιαζω, σε ευχαριστώ Νατάσα για την απίστευτη ερμηνεία

[@catia46]

17/8/2016 ήσουν τ ονομα μου..

[@evangeliaangelidou6840]

❤Υπέροχα τραγούδια. Υπέροχη ερμηνεία. Ευχαριστούμε για το βίντεο.

[@user-xi4ix2qd7q]

Ευχαριστώ για το βίντεο ❗‼️

[@loveisthekeyforall]

❤❤❤😮😮😮🎉🎉🎉😢😢😢