(၁၄၇) ကြိမ်မြောက် ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ကို ကျင်းပ ခဲ့ကြ

ကန္တာရဝတီတိုင်း(မ်)
(၁၄၇)ကြိမ်မြောက် ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ကို ဇွန်လ ၂၁ ရက်နေ့ မှာ ကရင်နီ ပြည်တွင်း နဲ့ ထိုင်း-ကရင်နီနယ်စပ် ဒုက္ခသည်စခန်း အမှတ်(၁) တွေမှာ ကျင်းပ ပြုလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။
ဒီးမော့ဆို မြို့နယ် တစ်နေရာမှာ ကျင်းပခဲ့တဲ့ အခမ်းအနားမှာတော့ NUG သယံဇာတနဲ့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေးဝန်ကြီးဌာန ဒု-ဝန်ကြီး လည်းဖြစ်သလို KNDF ဥက္ကဌ လည်း ဖြစ်တဲ့ ခွန်းဘီထူး က ကရင်နီလူထုတွေ အားလုံး စုစည်းကြဖို့ လိုအပ်တယ်လို့ အခုလို ပြောသွားပါတယ်။
“ ဒီနေ့ အမျိုးသားနေ့မှာ ခဏ KNPP က ခေါင်းဆောင်ပြောသလိုမျိုးပဲ ကျနော်တို့တွေအားလုံးရဲ့ အမျိုးသားနေ့ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေ့ သင်ခန်းစာကနေပြီးတော့ ရှေ့ဆက် ညီညွှတ်မှုကို တည်ဆောက်တဲ့နေရာမှာ ဒီနေ့ အမျိုးသားနေ့က ခွန်အားပေးတဲ့ နေ့တစ်နေ့ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေ့ အမျိုးသားနေ့က အားလုံး ပိုလွှမ်းခြုံနိုင်တဲ့ ကရင်နီပြည် လို့ ပြန်လည်သတ်မှတ်ခေါ်ဆိုရအောင် ဒီနေ့ အမျိုးသားနေ့ကနေစပြီးတော့မှ ကျနော်တို့ တွေရဲ့ မတူကွဲပြားမှုတွေကို အခွင့်အရေးတွေကို ကျနော်တို့ တန်းတူ အသိအမှတ်ပြုပြီးတော့မှ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာပဲ ကျနော်တို့ စုစည်းကြဖို့ ကရင်နီပြည် အမည်နာမတွေနဲ့ ကျနော်တို့ စုစည်းကြဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ “
ဒီးမော့ဆိုမြို့ တစ်နေရာမှာ ကျင်းပ ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ အခမ်းအနား မှာတော့ ကရင်နီပြည်အစိုးရ ညွန်ကြားရေးမှူး၊ KNDF ဥက္ကဌ၊ အတွင်းရေးမှူးတွေ နဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေ ၊ ကရင်နီတပ်မတော်(KA) တာဝန်ရှိသူ၊ ဒေသခံလူထုတွေ ပါဝင်တက်ရောက်ခဲ့ကြပြီး အနည်းဆုံး လူပေါင်း ၃ထောင်ကျော် တက်ရောက်ခဲ့ကြပါတယ်။
ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ကို ကရင်နီလူထုတွေအနေနဲ့ ရောက်ရာအရပ်မှာ ဆက်လက်ဆောင်ရွက်သွားကြဖို့လိုသလို ကရင်နီလူထုတွေ စည်းလုံးညီညွှတ်မှုနဲ့ အတူ ရှေ့လျောက်ကြဖို့ KNDF အတွင်းရေးမှူး(၃) ခူးရီးဒူ က တိုက်တွန်းထားပါတယ်။
“ ကျနော်တို့တွေ ဒီနေ့ ဒီအချိန်မှာ မစည်းလုံးလို့ မရတော့ဘူး။ ကျနော်တို့ စည်းလုံးညီညွှတ်မှုနဲ့အတူ ရှေ့ကို မသွားဘူးဆိုရင်တော့ အရွေ့တစ်ခုကို ရောက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒီအတွက်ကြောင့် ကျနော်တို့ မဖြစ်မနေ စည်းလုံးရမယ်။ စည်းလုံးမှုကို ကျနော်တို့ စံထားရမယ်။ စည်းလုံးမှုကို ကျနော်တို့ တန်ဖိုးထားရမယ်။ အဲ့ဒီအတွက်ကြောင့် ကရင်နီဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ ကျနော်တို့ အားလုံး အတူတူရှေ့ကို လျှောက်ကြဖို့လိုတယ် ဆိုတဲ့ဟာ ကျနော့်အနေနဲ့ ပြောချင်တယ်။ “
အခမ်းအနားမှာ လူထုတွေကနေပြီး စစ်‌ကြောင်းဖြင့် ချီတက်နေရာယူခြင်း၊ ခေါင်းဆောင်ကြီးများနေရာယူခြင်း၊ ကရင်နီနိုင်ငံတော်အလံ အလေးပြုခြင်းနဲ့ ကရင်နီနိုင်ငံတော်သီချင်းသီဆိုခြင်း၊ အဖွင့်မိန့်ခွန်း‌ပြောကြားခြင်း၊ ခေါင်းဆောင်အသီးသီးကနေပြီး အားပေးစကားပြောကြားခြင်း၊ ကရင်နီအမျိုးသားနေ့သမိုင်းကြောင်း ဖတ်ကြားခြင်း၊ ပေးပို့လာတဲ့ သဝဏ်လွှာဖတ်ကြားခြင်း၊ စစ်ရေးပြအစီအစဉ် တို့ကို ထည့်သွင်းပြုလုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။
ထိုင်း-ကရင်နီ နယ်စပ် ဒုက္ခသည်စခန်း အမှတ် (၁)မှာလည်း ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ကို ကျင်းပခဲ့ကြပါတယ်။ အခမ်းအနားကို ထိုင်းနိုင်ငံမှ ကိုယ်စားလှယ်တော်များ၊ ပအို့ဝ်အမျိုးသား ဖက်ဒရယ်ကောင်စီမှ ကိုယ်စားလှယ်တော်များ ၊ ABSDF မှ ကိုယ်စားလှယ်တော်များ၊ ကရင်နီအမျိုးသားတိုးတက်ရေးပါတီ KNPP မှ ကိုယ်စားလှယ်တော်များ၊ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များနဲ့ လူထုများ တက်ရောက်ခဲ့ကြပါတယ်။
ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ ကျင်းပရခြင်း နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကရင်နီတပ်မတော် ဒု-စစ်ဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်အောင်မြတ်က အခုလို ပြောပြပါတယ်။
“ ကရင်နီက သီးခြားလွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်ငယ်လေး တစ်ပြည်ပါ။ နောင်တစ်ချိန်က ကမ္ဘာ့စာမျက်နှာ မှာရှိခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် လူမျိုးတိုင်း လူမျိုးတိုင်းမှာ အမျိုးသားနေ့ဆိုတာရှိတယ်။ အဲ့တော့ ကျနော်တို့ ကရင်နီအမျိုးသားတော်လှန်ရေး ကနေပြီးတော့ ၁၉၄၈ ကတည်းကပေါ့နော။ ကျနော်တို့က သီးခြားခဲ့တဲ့ ပြည်တစ်ပြည်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ အမျိုးသားနေ့က ရှိရမယ်ဆိုတဲ့ ဟာက ကရင်နီ အမျိုးသားတော်လှန်ရေးကနေပြီးတော့ ချပြပေးတဲ့ ဟာကို နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း ကျင်းပလာတာပေါ့။ “
ကရင်နီအမျိုးသားနေ့ဟာ ၁၈၇၅ ခုနှစ် ဇွန်လ ၂၁ ရက်နေ့မှာ ဗြိတိသျှ အင်္ဂလိပ် နဲ့ ဗမာဘုရင် တို့က ကရင်နီဟာ သီးခြားလွတ်လပ်တဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ဖြစ်ကြောင်း လက်မှတ်ရေးထိုး သဘောတူစာချုပ် ချုပ်ဆို အသိအမှတ်ပြုတဲ့ နေ့ကို ကရင်နီအမျိုးသားနေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ထားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

[@ooreh9]

About the Karenni
The location of the origin of the Karenni people is Mongolia in Central Asia. They gradually moved south and first established their homeland in Deemawso (Nywedaung) plain in 739
BC. Since then, the area today called Karenni State had never been under the control of any other nation until 1948.
Historically, the Nation-State of Karenni was recognized as independent by its neighboring states and countries. Until 1948, there was no evidence in any history - Karenni or Burmese - that it had been a colony of the Burmans. We only can see that in some history books the
KARENNI STATE
Karenni sawphyas (princes) sometimes formed a friendship with the Burmese King.
On June 21, 1875, the honorable Sir Douglas Forsyth who represented the Imperial British government, and King Wounmingui, on behalf
of the Burmese, signed an agreement that Karenni was to be under the control of neither the British nor the Burmans.
In February 1946, the Shan sawbwas (princes) invited Karenni sawphyas to attend the First Panglong Conference which was to be held in Shan State. The Karenni Sawphyas refused to attend the conference because Karenni was an independent country and they feared that by attending a meeting sponsored by the people of the British colony (the Shan States) they would risk losing their independence.
In the same month, Mr. Stephenson, Chief Commissioner of the Frontier Areas Administrative Board (FAAB) arrived in Loikaw, the capital of Karenni State. He came to Karenni State to ask whether the Karenni government had any desire to join this Frontier Areas Administration Board. Sooner or later the British government would give autonomy to Burma, at which point the Shan, Karen, Chin, and Kachin of the Frontier Areas planned to combine and form the Frontier Areas Administrative Board. The Karenni government also decided not to join the Frontier Areas because by joining it might lose its independence and sovereignty.
The Burmese Anti-Fascist People's Freedom League (AFPFL) wanted Karenni State to join the Frontier Area. They tried to persuade the Karenni people to join their would-be formed union of Burma, but Karenni leaders were not interested. The AFPFL used many tactics in their attempt to absorb Karenni State, but Karenni leaders had already decided to safeguard the independence and self-determination of Karenni State.
All of the leaders of the Frontier Areas attended the Panglong Conference and signed the Panglong Agreement. Karenni leaders did not attend and did not sign, but the Burmese AFPFL, in one of its attempts to force Karenni State into the agreement, told the British that Karenni State had signed the Panglong Agreement and had become part of the Frontier Areas.
The leaders of the Frontiers Areas accepted the accession of their states to Burma with the intention of forming the Union of Burma by signing the Panglong Agreement on 12 February.
The Burmese government would soon try other methods of putting pressure on Karenni State to join its Union.
Burma gained its independence from the British on January 4, 1948 and the AFPFL became the first government of modern Burma. The AFPFL invaded Karenni State on August 9, 1948 and captured the Karenni National Organization (KNO) headquarters in Myat Leh village.
The date of August 9 (now called the "Day of Resistance") marked the beginning of the national resistance to successive Burmese governments which have not only occupied Karenni State, but exploited its natural resources as well.
The Karenni people have resorted to an armed struggle to make their motherland free from the oppressive government of Burma. The Karenni National Progressive Party (KNPP) is still leading the people of Karenni in trying to reach its goal of being free from all external domination.