Ze mag dan lang meedraaien en veel tophits hebben gehad, maar veel stem had ze nooit en in een concertgebouw waar zoveel wereldsterren hebben gezongen, hoort ze gewoon niet thuis. Artistiek niet en vocaal al helemaal niet. Na 14.40 wordt het ronduit een aanfluiting. Niet te horen, geen adem, geen bereik. Geen schande als je 75 bent, maar: Doe dat dan ook niet!!. Menig klassiek zangeres stopte tussen 52-55 , want dan heb je de top gehad. Stoppen als alles nog perfect is. Dat is klasse!! en getuigt van zelfkennis. Niet-klassieke zangeressen die in het concertgebouw willen/mogen optreden moeten op z'n minst over een grote muzikaliteit beschikken, niet persé 3 octaven en als het kan een beetje volume. Jasperina de Jong kon je daar neerzetten, die beheerste het vak (was ook redelijk thuis in de klassiekers) . Ook Marjol Flore stond met franse chansons zeer stijlvol in het concertgebouw en Jenny Arean heeft volume , humor én présence. Andere oudere namen die daar thuishoorden, maar er niet optraden waren Conny Stuart en Lia Dorana . Persoonlijkheden bovendien. Maar hou Alberti binnen de schuifdeuren; dit is duidelijk een geval van wel willen, maar niet kunnen. Oftewel jezelf mateloos overschatten (vocaal én artistiek) en niet op tijd uit de schijnwerpers vertrokken. Hard? Nee!. Het is hard voor al die (met name) klassiek geschoolde zangeressen , die het wél konden, maar die onvoldoende netwerk (kruiwagens) hadden om daar binnen te geraken. Kan me niet voorstellen dat de Leiding van het Concertgebouw na (bijvoorbeeld) een concert van de wereldberoemde sopraan Nelly Miricioui verheugd is met een vocaal totaal uitgerangeerde popzangeres. Een uitgerangeerde klassieke zangeres zou zijn uitgefloten!!. Maar voor geld is alles te koop, dus ook het Concertgebouw. Dit had ergens in de provincie moeten gebeuren. Veel te veel eer hier Zonder enige proeve van bekwaamheid mag je dus in de wereldberoemde muziektempel (mét microfoon nog onverstaanbaar...) jezelf bewieroken. Vraag me af wat zelfs vele niet-klassieke zangeressen hiervan vinden. Op z'n minst zeggen ze allemaal, zonder uitzondering: Tenenkrommend en Nou, dat had ik wel even beter gedaan. Zeker vocaal. Want alleen met een vertederende big smile kom je er niet meer.. dat kennen we nu wel. Een zangeres behoort in eerste instantie het vak te beheersen. Ook (of juist) als ze oud is. Anders moet je je er niet (meer) aan wagen. Je zult maar naar het laatste optreden van de beroemde sopraan Edita Gruberova in het concertgebouw zijn geweest (oa Karin Bloemen zat daar in het publiek) Alberti had gewaarschuwd moeten worden. Begin hier niet aan, hou het klein, want je stem was al beperkt, overspeel je hand niet in een zaal die wereldfaam heeft. Ze is dus niet gewaarschuwd en heeft zichzelf schromelijk overschat. Dan is een hard oordeel ook op z'n plaats. Naast voornoemde grote drie (Jasperina, Jenny, Marjol Flore) hadden/hebben we verder qua stem (bijv Lucie de Lange, Nelleke Burg, Myléne d'Anjou ) "meiden" uit het lichte genre (kleinkunst) die dit allemaal veel beter konden/kunnen, maar die helaas nooit werden of zullen worden gevraagd. Ook de destijds 100 keer betere vocalisten als Corry Brokken, Nelly Wijsbek, Helen Shepherd en Letty de Jong, traden bij mijn weten nooit op in het Concertgebouw. Maar toen was de drempel nog hoog. Er is nu geen drempel meer, als je maar betaalt.
Ze mag dan lang meedraaien en veel tophits hebben gehad, maar veel stem had ze nooit en in een concertgebouw waar zoveel wereldsterren hebben gezongen, hoort ze gewoon niet thuis. Artistiek niet en vocaal al helemaal niet. Na 14.40 wordt het ronduit een aanfluiting. Niet te horen, geen adem, geen bereik. Geen schande als je 75 bent, maar: Doe dat dan ook niet!!. Menig klassiek zangeres stopte tussen 52-55 , want dan heb je de top gehad. Stoppen als alles nog perfect is. Dat is klasse!! en getuigt van zelfkennis. Niet-klassieke zangeressen die in het concertgebouw willen/mogen optreden moeten op z'n minst over een grote muzikaliteit beschikken, niet persé 3 octaven en als het kan een beetje volume. Jasperina de Jong kon je daar neerzetten, die beheerste het vak (was ook redelijk thuis in de klassiekers) . Ook Marjol Flore stond met franse chansons zeer stijlvol in het concertgebouw en Jenny Arean heeft volume , humor én présence. Andere oudere namen die daar thuishoorden, maar er niet optraden waren Conny Stuart en Lia Dorana . Persoonlijkheden bovendien. Maar hou Alberti binnen de schuifdeuren; dit is duidelijk een geval van wel willen, maar niet kunnen. Oftewel jezelf mateloos overschatten (vocaal én artistiek) en niet op tijd uit de schijnwerpers vertrokken. Hard? Nee!. Het is hard voor al die (met name) klassiek geschoolde zangeressen , die het wél konden, maar die onvoldoende netwerk (kruiwagens) hadden om daar binnen te geraken. Kan me niet voorstellen dat de Leiding van het Concertgebouw na (bijvoorbeeld) een concert van de wereldberoemde sopraan Nelly Miricioui verheugd is met een vocaal totaal uitgerangeerde popzangeres. Een uitgerangeerde klassieke zangeres zou zijn uitgefloten!!. Maar voor geld is alles te koop, dus ook het Concertgebouw. Dit had ergens in de provincie moeten gebeuren. Veel te veel eer hier Zonder enige proeve van bekwaamheid mag je dus in de wereldberoemde muziektempel (mét microfoon nog onverstaanbaar...) jezelf bewieroken. Vraag me af wat zelfs vele niet-klassieke zangeressen hiervan vinden. Op z'n minst zeggen ze allemaal, zonder uitzondering: Tenenkrommend en Nou, dat had ik wel even beter gedaan. Zeker vocaal. Want alleen met een vertederende big smile kom je er niet meer.. dat kennen we nu wel. Een zangeres behoort in eerste instantie het vak te beheersen. Ook (of juist) als ze oud is. Anders moet je je er niet (meer) aan wagen. Je zult maar naar het laatste optreden van de beroemde sopraan Edita Gruberova in het concertgebouw zijn geweest (oa Karin Bloemen zat daar in het publiek) Alberti had gewaarschuwd moeten worden. Begin hier niet aan, hou het klein, want je stem was al beperkt, overspeel je hand niet in een zaal die wereldfaam heeft. Ze is dus niet gewaarschuwd en heeft zichzelf schromelijk overschat. Dan is een hard oordeel ook op z'n plaats. Naast voornoemde grote drie (Jasperina, Jenny, Marjol Flore) hadden/hebben we verder qua stem (bijv Lucie de Lange, Nelleke Burg, Myléne d'Anjou ) "meiden" uit het lichte genre (kleinkunst) die dit allemaal veel beter konden/kunnen, maar die helaas nooit werden of zullen worden gevraagd. Ook de destijds 100 keer betere vocalisten als Corry Brokken, Nelly Wijsbek, Helen Shepherd en Letty de Jong, traden bij mijn weten nooit op in het Concertgebouw. Maar toen was de drempel nog hoog. Er is nu geen drempel meer, als je maar betaalt.