Spacer po Gaju Palmowym el Palmeral Alicante 4K

Gaj palmowy to park w Alicante, położony przy Avenida de Elche, w sąsiedztwie Alicante El Palmeral-Urbanova-Tabarca (Hiszpania), zwrócony w stronę Morza Śródziemnego. Wywodzi się ze starego gaju palmowego o strukturze sady podobne do Palmeral de Elche i Palmeral de Orihuela.
Pierwotnie należał do gospodarstwa El Carmen. Pod koniec XIX wieku został zdegradowany wraz z uruchomieniem linii kolejowej do Murcji (1884) i rozbudową portu w tym kierunku, wzdłuż plaży Babel zaczęły powstawać fabryki i magazyny. Linia kolejowa i autostrada nie tylko wpłynęły bezpośrednio na gaj palmowy, zmniejszając jego wymiary, ale oddzieliły go i odizolowały od morza solidną barierą, przełamując dotychczasową bezpośrednią relację. Utworzenie i rozbudowa dzielnicy San Gabriel w latach 1910-1930 oraz instalacja przemysłu aluminiowego w latach 1952-1956 spowodowały dwie nowe szkody w rozbudowie i przetrwaniu Palmeral.4 5
Wodospad w parku
Fizyczna struktura Gaju Palmowego jest konsekwencją jego pochodzenia: uprawy ogrodu zorganizowanego w sieć rowów nawadniających, stawów, dróg, ścieżek i brzegów. Na marginesach posadzono palmy, wzorując się na strukturze sadów, co z kolei stworzyło specjalny mikroklimat wewnętrzny sprzyjający uprawom. Ten sposób mieszania typowego terytorium struktury ogrodowej, na której ziemia może być uprawiana w prostokątnych kształtach, podzielony jest parawanami z palm posadzonych w rzędach w równych odległościach i o podobnej wysokości i wieku tworzących rzędy, tworzy przestrzenie o wielkiej urodzie. i bogactwo środowiska. W ostatnich dziesięcioleciach miały miejsce akcje miejskie, które zniszczyły pierwotny sad6
Pozostał poza miastem, w stanie całkowitego opuszczenia, które prawie doprowadziło do całkowitej degradacji i utraty pozostałości Gaju Palmowego, który wciąż istniał.
W 1997 roku zainaugurowano nowy park El Palmeral. Utworzono w nim dojazdy i parkingi, otoczono go kamiennym murem, a wewnątrz Palmeral wprowadzono elementy takie jak huśtawki, kioski, obwód dla rowerów oraz sztuczny obwód wody pompowanej z morza naśladujący rzeka, jezioro z łódkami i wodospadem, by przekształcić je w „karykaturę” idyllicznego afrykańskiego gaju palmowego7.
Mimo tej ingerencji, która nie szanowała ogrodów rolniczych, które dawały cień palmy, udało się uratować miejsce, które miało zostać utracone.
Charakteryzuje się dużą rodzimą roślinnością, typową dla tego obszaru. Zawiera ponad 7000 palm z rodziny Aracaceae. Palmy są jednoliścienne i drzewiaste, co oznacza, że ​​liście końcowej korony łodygi są podzielone na pierzaste lub palmowe kształty. W parku tym występują również inne rodzaje palm, jak np. palma daktylowa, zwana też palmą królewską. Ta palma może mierzyć do 20 m wysokości i od 30 do 40 cm szerokości. Jej liście mają długość od 6 do 7 metrów. Jej owoce nazywane są daktylami, które są pomarańczowe, mięsiste i słodkie i mierzą od 3 do 9 cm.
Pod koniec XX wieku Palmeral zwany „El parque” lub „El Carmen”, należący do Mariano Roca de Togores, miał siedem tysięcy palm. Dzięki operacjom reformatorskim i wydarzeniom, takim jak park miejski, liczba ta zmniejszyła się do około dwóch tysięcy.
Świątynia parku została zainaugurowana w październiku 1997 roku, w tym miejscu realizowany jest program przedstawień animacyjnych, teatru dziecięcego, lalek.
W 2008 r. w El Palmeral zainaugurowano duży ormiański krzyż pamiątkowy, zwany jachkar, który został podarowany przez kolonię ormiańską mieszkającą w Hiszpanii ze względu na „dobre przyjęcie, jakie Ormianie zawsze otrzymywali z Alicante i Alicante”.