Çok geç de olsa Utanç 'a dair bir yorum bırakmak istedim. Biraz geriye düştüm, size yetişemedim, zamanında okuyamadım çünkü. Utanç'ı 4 Ekim'de bitirebildim. Eylül'de ara vere vere gitmek durumunda kaldım zira... David Lurie'nin sevmenin nasıl bir şey olduğunu bilmediğini düşünüyorum. Keşke onun ne şartlarda büyüdüğüne, çocukken nasıl bir ailesi olduğuna dair izler bulabilseydim kitapta. Hastalıklı bir beyin ve düşünce yapısı var ve bunlara rağmen akademisyen olabilmiş, bir yerlere gelebilmiş ama o seviyeyi koruyamamış biri. Çocukluğunu, gençliğini, anne babasını, kardeşlerini merak ettim okurken. Sevmeyi bilmiyor ve sevmek zor geliyor ona. Kitabın en sonunda ona sevgi gösteren köpeği bile o korkunç sondan kurtarmak yerine ölüme götürmesi çok şey anlatıyor. David'in değişeceğini sananlara tokat gibi bir yanıt bu. David aynı David, aynı tas aynı hamam. Milim değişmeyeceğini gördüm. Ne Byron'mış. Yaşlı Kurtlar'dan beri peşimizi bırakmadı... Utanç, çok katmanlı bir kitap, bitirince bitmeyen. İçinize işleyen, sizinle yıllanan... Michael K'dan daha fazla sevdim açıkçası.
İki kitabı da okumuştum yayını unuttum son 10-15dksında hatırladım yayın dik olunca farklı bir şekilde canlı yayın oluyor ve kaydolmuyor sandım😅😅teşekkürler
İzlemeden yazıyorum. Henüz 106. sayfadayım. Kulüp kitabı olmasa asla okumayacağım bir kitap Salapurya Mahallesi. Yaşlı Kurtlar bile bundan iyiymiş. Aç Yol ve Salapurya Mahallesi sanırım aylardır okuduğumuz en sıkıcı kitaplar. Zorla bitirmeye çalışıyorum ama kim kimdir onu bile tam olarak anlamadım zira müthiş sıkıcılıkta. Çok kötü bir girişi var zaten. Nasıl ödül almış anlamak mümkün değil. Kitabın ileriki sayfalarda mucize kabilinden açılacağını da düşünmüyorum umarım yanılırım. Asla ilgimi çekmeyen bir konu zaten, ilginç yanı da yok. İlginç hale de getirememiş Fitzgerald. Çok ümitli olduğum bir kitaptı, fos çıktı. Sayfa 42'den alıntı yapayım da nasıl bir kitapla karşı karşıya kaldığımız daha iyi anlaşılsın: "Londra'dan geçerken bazı eski tanıdıkları ayarlayabileceğini, Martha'dan yaşca çok büyük olmayan, babası bir çeşit kont ve aynı zamanda ithalat-ihracat işleri yapan çok sempatik Avusturyalı bir çocuk için uygun bir aile bulabileceğini söyleyen veya çok, çok üzücü bir hikayesi olan bir arkadaşının arkadaşı, harika birinin kim olduğunu hatırlamaya çalışan Kanada'daki ablası Louise'den geliyorlardı." Başkaca söze gerek var mı? Utanç'a başlayamadım bile. Bu sıcaklarda Salapurya Mahallesi hiç çekilmiyor doğrusu. Okumak zaman kaybı bana göre.
Profil resmimle çok uyuşmayacak muhtemelen ancak kendime görev bilirim. Melikşah'çım reflün için, en az birkaç hafta aç karnına 1 yemek kaşığı tahin :)
Çok geç de olsa Utanç 'a dair bir yorum bırakmak istedim. Biraz geriye düştüm, size yetişemedim, zamanında okuyamadım çünkü. Utanç'ı 4 Ekim'de bitirebildim. Eylül'de ara vere vere gitmek durumunda kaldım zira... David Lurie'nin sevmenin nasıl bir şey olduğunu bilmediğini düşünüyorum. Keşke onun ne şartlarda büyüdüğüne, çocukken nasıl bir ailesi olduğuna dair izler bulabilseydim kitapta. Hastalıklı bir beyin ve düşünce yapısı var ve bunlara rağmen akademisyen olabilmiş, bir yerlere gelebilmiş ama o seviyeyi koruyamamış biri. Çocukluğunu, gençliğini, anne babasını, kardeşlerini merak ettim okurken. Sevmeyi bilmiyor ve sevmek zor geliyor ona. Kitabın en sonunda ona sevgi gösteren köpeği bile o korkunç sondan kurtarmak yerine ölüme götürmesi çok şey anlatıyor. David'in değişeceğini sananlara tokat gibi bir yanıt bu. David aynı David, aynı tas aynı hamam. Milim değişmeyeceğini gördüm.
Ne Byron'mış. Yaşlı Kurtlar'dan beri peşimizi bırakmadı... Utanç, çok katmanlı bir kitap, bitirince bitmeyen. İçinize işleyen, sizinle yıllanan... Michael K'dan daha fazla sevdim açıkçası.
İki kitabı da okumuştum yayını unuttum son 10-15dksında hatırladım yayın dik olunca farklı bir şekilde canlı yayın oluyor ve kaydolmuyor sandım😅😅teşekkürler
Salapurya mahallesini herkesin aksine çok beğendim yaşlı kurtlar kitabına benzetenlere kırıldım😅😅ben ebook almıştım amsterdamı ingilizce okumaya calısıp becerememiştim ondan çevirileri bulmaya çalışıyorum.
Utanç… müthişti MÜTHİŞ
Coetzee kitap kulubune heyecandan ölürüz mesela❤
Baban gittimi melik
Çok güldüm yaaa😂😂😂.
Imdaaattt .Melikşah yaaa❤
İzlemeden yazıyorum. Henüz 106. sayfadayım. Kulüp kitabı olmasa asla okumayacağım bir kitap Salapurya Mahallesi. Yaşlı Kurtlar bile bundan iyiymiş. Aç Yol ve Salapurya Mahallesi sanırım aylardır okuduğumuz en sıkıcı kitaplar. Zorla bitirmeye çalışıyorum ama kim kimdir onu bile tam olarak anlamadım zira müthiş sıkıcılıkta. Çok kötü bir girişi var zaten. Nasıl ödül almış anlamak mümkün değil. Kitabın ileriki sayfalarda mucize kabilinden açılacağını da düşünmüyorum umarım yanılırım. Asla ilgimi çekmeyen bir konu zaten, ilginç yanı da yok. İlginç hale de getirememiş Fitzgerald. Çok ümitli olduğum bir kitaptı, fos çıktı. Sayfa 42'den alıntı yapayım da nasıl bir kitapla karşı karşıya kaldığımız daha iyi anlaşılsın: "Londra'dan geçerken bazı eski tanıdıkları ayarlayabileceğini, Martha'dan yaşca çok büyük olmayan, babası bir çeşit kont ve aynı zamanda ithalat-ihracat işleri yapan çok sempatik Avusturyalı bir çocuk için uygun bir aile bulabileceğini söyleyen veya çok, çok üzücü bir hikayesi olan bir arkadaşının arkadaşı, harika birinin kim olduğunu hatırlamaya çalışan Kanada'daki ablası Louise'den geliyorlardı."
Başkaca söze gerek var mı?
Utanç'a başlayamadım bile. Bu sıcaklarda Salapurya Mahallesi hiç çekilmiyor doğrusu. Okumak zaman kaybı bana göre.
Ahahahah ben yine krize girdim offfff 🤣🤣
Profil resmimle çok uyuşmayacak muhtemelen ancak kendime görev bilirim. Melikşah'çım reflün için, en az birkaç hafta aç karnına 1 yemek kaşığı tahin :)