Χαΐνηδες-Το τραγούδι του πολέμου,''Block33 21/2/2015''

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 6 лют 2025
  • Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015
    ''Block 33'',Θεσσαλονίκη
    Με πολλά τραγούδια στις αποσκευές τους, οι Χαΐνηδες έρχονται στη Θεσσαλονίκη και στο ''Block 33'' για να μας μαγέψουν και να μας πάρουν μαζί τους σε ένα μουσικό ταξίδι...Πέρα από τα σύνορα!
    Οι Χαΐνηδες είναι οι:
    Δημήτρης Αποστολάκης -- Λύρα, φωνή
    Δημήτρης Ζαχαριουδάκης-- Ακουστική κιθάρα, φωνή
    Μαρία Κώτη-- Φωνή
    Μιχάλης Νικόπουλος -- Μπουζούκι, Μαντολίνο, Λαούτο, Φωνή
    Κλέων Αντωνίου -- Ηλεκτρική κιθάρα
    Τάκης Κανέλλος -- Ντραμς
    Γιώργος Παλαμιώτης -- Μπάσο
    Λευτέρης Μαντζιούκας --Γκάιντα,Πνευστά
    Το τραγούδι του πολέμου
    Στίχοι :Δημήτρης Αποστολάκης
    Μουσική : Δημήτρης Αποστολάκης
    Η καρδιά μου μες' τη νύχτα
    μια φλεγόμενη σαίτα
    θα περάσει τα σκοτάδια
    και θα σκίσει
    του μυαλού σας τη συνήθεια
    και το φόβο μες' τα στήθια
    τ' αγριοπούλι στήν ψυχή σας
    να ξυπνήσει
    Μπήκανε θεριά στη γη μας
    και ξεχείλησε η οργή μας
    πίνουνε ποτάμια,δάση
    πελεκούνε
    ξελογιάσανε τους αντρες
    οι φανταχτερές τους χάντρες
    κι οι λωτοί που οσοι τρώνε
    λησμονούνε
    Με τη σπίθα του πολέμου
    και με το φτερό τ' ανέμου
    θα'ρθω μια φωτιά ν' ανάψω
    και τον κόσμο αυτό να κάψω
    μόνο σαν καώ θα λάμψω
    Βγήκε το Μεγάλο Πνέμα
    σαν το φίδι απο το ρέμα
    να παλέψομε στη μέση
    της ερήμου
    να μου δώσει το φαρμάκι
    για του μαχαιριού τ' αυλάκι
    και τα λέπια του να βάλω
    στο κορμί μου
    Θέλω ενα πόλεμο να βρω τους συγγενείς
    που είναι χρόνια σε παράδρομους χαμένοι
    να πάμε ολοι σ' ενα ξέφωτο μαζί
    σαν απ' αλλόκοτο τραγούδι μαγεμένοι
    Θέλω ενα πόλεμο να μοιάζει με σεισμό
    να σηκωθούνε οι νεκροί απο το χώμα
    και να ζητήσουνε το δίκιο τους να βρουν
    στη μάχη μπαίνοντας με το δικό μου σώμα
    Γκρίζο σύννεφο για πές μου
    που 'ναι οι πολεμιστές μου
    στα βουνά που τριγυρίζεις
    αν τους είδες
    τ' αρματά τους αρνηθήκαν
    και στον κάμπο κατεβήκαν
    και δεχτήκανε τ' αφέντη
    τις αλυσίδες
    Ακονίζω δυο μαχαίρια
    στης αγρύπνιας τα λημέρια
    βοήθησε Μεγάλο Πνέμα
    μη στομώσουν
    'Αμα χάσω θα γυρίσω
    και θα φύγω αμα νικήσω
    και αντάμοιψη δε θέλω
    να μου δώσουν
    Θέλω ενα πόλεμο να μοιάζει με βροχή
    σα να χυμήξανε μαζί εφτά χειμώνες
    σα μια συγνώμη κι ενα κλάμα του Θεού
    για τις αλύτρωτες ζωές μες τους αιώνες
    Θέλω ενα πόλεμο να μοιάζει με γιορτή
    έστω κι αν είμαι το αρνί για τη θυσία
    μόνο με πόλεμο αλλάζεις τη ζωή
    και τ' αποτέλεσμα δεν έχει σημασία
    Θέλω να σου παραγγείλω
    για να πείς δροσάτο μήλο
    στα κοπέλια τση φυλής μας
    να μην κλαίνε
    τ' ακριβό το παραμύθι
    να φυλάξουνε στα στήθη
    γύρω απ' τις φωτιές τα βράδυα
    να το λένε.
    Θέλω ενα πόλεμο να μοιάζει με γιορτή
    έστω κι αν είμαι το αρνί για τη θυσία
    μόνο με πόλεμο αλλάζεις τη ζωή
    και τ' αποτέλεσμα δεν έχει σημασία

КОМЕНТАРІ • 3