Damborah Nawaz Ehsan Joya from Takhar province

احسان جویا "بنال دمبوره من از مادر وطن در مهاجرت
تو درد دلی، تنهایی‌های من هستی
موسیقی افغانستانم، در دنیای امروز
به نفس افتاده، مانند کسی که نفس تنگی دارد
دمبوره من از قلبم بنواز
شاید دیگر در مهاجرت، مادر وطن را نبینم
چون عمرم کفایت نکند، چه دردگرانی هست مهاجرت"
این شعر از درد و غم مهاجرت و احساسات تنهایی و اشتیاق به وطن خاطری دارد. این متن با نواختن دمبوره از قلب فردی که این احساسات را تجربه می‌کند، بیان می‌شود و نشان دهندهٔ ارتباط عمیقی است که موسیقی سنتی افغانستان با احساسات و تجارب مردم این سرزمین دارد
Ehsan Joya "My Banal Demboreh from the mother of the homeland in migration
You are my heartache, my loneliness
My Afghan music, in today's world
Out of breath, like someone who has shortness of breath
Play my drum from my heart
Maybe I won't see the motherland again in migration
Because my life is not enough, what a pain it is to emigrate.
This poem is about the pain and sadness of migration and feelings of loneliness and longing for homeland. This text is expressed by playing the tambourine from the heart of a person who experiences these feelings, and it shows the deep connection that Afghan traditional music has with the feelings and experiences of the people of this land.
]#youtubetutorial ]#PhoneScreenRecording,#UA-camTutorial,#VideoDemonstration,#capcut #tutorial #videoediting #videoediting #aftereffect#aftereffects #capcut #videoediting