Büyük Sorular - 22 Eylül 2019 (Ölüm bilinci insanı nasıl etkiler?)
Вставка
- Опубліковано 10 вер 2024
- Haberturk TV UA-cam Kanalına Abone Ol ➤ hbr.tk/QNhqSs
Yaşam, din, tarih, felsefe... İnsana dair ‘Büyük Sorular’ bu programda yanıt buluyor.
Varlık sebebinin modern insan için değeri var mı?
Ahlak kavramına neden ihtiyaç duyuldu?
Ölüm bilinci düşünceyi nasıl etkiler?
Veyis Ateş soruyor; Akademisyen Prof. Dr. Ali Osman Gündoğan Büyük Sorular’da yanıtlıyor.
➤ / haberturktv
➤ www.haberturk.c...
➤ / haberturktv
➤ / haberturktv
➤ / haberturktv
#Habertürk
#Haber
#Gündem
izlediğim en iyi "büyük sorular" programı olmakla beraber, aynı zamanda bugüne kadar izlediğim en sağlam felsefi sohbetlerden de biriydi.
Öldükten sonra dirilmeye inanmayan insanın hayatını nasıl olup da devam ettirebildiği sorusu farklı kelimelerle üç defa soruldu ve sanıyorum Veyis Bey yine de verilen cevaplardan tatmin olmadı. Hayatı dinin argümanlarıyla anlamlandıran insan, inancın sağladığı rahatlık ve tatmin hissini felsefede bulamayınca onsuz nasıl yaşanacağını hayal etmek bile korkutucu geliyor ve doğal olarak bir soru üç defa soruluyor. Bu konfor alanından çıkmadan da bu soruların cevaplarının anlaşılması mümkün değil maalesef. Ali Osman Bey'in de dediği gibi cesaret edin, sorgulayın. Ancak o zaman anlayabilirsiniz.
Kendi inancının verdiği, hiç hoş bulamadığım,tavırlarla tepki gösteriyor.Oysa zavallılık.
Niye bu kadar az izlenmiş. Sadece popüler kişileri izlemeyin. Mesela Ahmet Arslan popüler bir felsefecidir ve çok başarılıdır. Felsefeciler arasında en sevdiğimdir ama böyle insanlara da değer vermek gerekiyor. O kadar güzel seyler anlattı ki... Kendisinin öğrencisi olmak isterim.
kesinlikle 1 yil once yuklenmesine ragmen, cok da eski bir video da degil neden az izlenmis ben de sasirdim...
bu güzel videoyu yeni farkettiğime üzüldüm. Kesinlikle en az 1milyon kişi izlemeliydi
@@greendaysidiotx ☹
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni, Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez. Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini, Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz, Değil mi ki ayaklar altında insan onuru, O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış, Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru, Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş, Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın, Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene, Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın, Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama, Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
"Felsefe bilişsel bir zihnin entellektüel çabasıdır."🙏
Ali Osman hocama hürmetler. Lütfen soru soracağı konu hakkında yeterli seviyede bilgiye sahip, konuşmacıyı doğru yönlendirerek ona da izleyene de "ufuk" olabilecek sorular açılımlar sağlayabilme kabiliyeti taşıyan sunucular tercih edin. Bu konuları takip eden izleyici kitlenin çoğunluğu belli bir birikim seviyesinin üzerinde dir. Söyleşideki dengesizlik rahatsız edici.... Ricam bu.
Din mi din mi başka da eksenin yok Veyis
Hiçbir insan ölümü bilmez, ona yalnızca dışardan temas eder yani ölmekte olan bir insanı ya da bir cesedi görür. Dolayısıyla ölüm inancın alanına aittir. Ölümden sonra ne olacağı sorusu cevaplanamaz. En azından bilim ve felsefe bunu cevaplayamaz. Ben şimdi size ölümden sonra ne olacağını sabaha kadar anlatsam da yine de ölmeden onun ne olduğunu anlayamazsınız. Dindarlar genelde şöyle demezler mi: öbür tarafa gidince görürsün. Ve ölüm korkusuna dair birkaç şey daha söyleyeyim. Onu yenmek mümkün değildir. Çünkü korkunun nesnesinden ne kaçmak mümkün ne de onunla temas etmek mümkün. Ölüm ancak unutulabilir. Bunun yolu da kişinin kendini oyalamasıdır. Ee, tarihe bakınca da insanlar kendini oyalamanın çok yolunu bulmuşlar diyorum. İki şey insanı harekete geçirmiş hep: korku ve can sıkıntısı.
Ölümden korkmak dediğimiz zaman aslında kast ettiğimiz gerçek korkular unutulur hep ya da dikkate alınmaz, es geçilir. Bence esasında korktuğumuz üç-dört şey vardır: 1-Sevdiklerini bir daha göremeyecek olmak, hayattan kopmak, artık varolmamak yani pasif bir duruma geçmek gibi şeylerin bir soyutlaması olarak "kaybetmenin korkusu" 2-fiziksel acı 3-ne olacağını bilmemenin yarattığı korku ki buna cehennem, zebaniler gibi imgeler de eklenir. Bir de ölümü tatsız kılan diğer şey herhalde şudur: insan ömür boyu çabalar ve çabalarının hepsi boşa gider. Çok can sıkıcıdır bu. Ama bir yandan da çabalamanın nedeni ölümdür. Burada bir tezat var. Çünkü ölümsüz olsaydık çabalamazdık. Düşünsenize sonsuza kadar ölmediğinizi... O istediğiniz arabayı almak için neden çabalayasınız ki? Hem de o arabanın fabrikasında ölümsüz bir adamın çalışmak isteyip istemeyeceğini de düşünün; absürd ve mantıksız şeyler söyledim ama teşbihte hata olmazmış. :)
Ölüm bize hep kötü bir şey olarak gelir. Bunun nedeni bizim bir tarafımızın da hayvani olması, yani içgüdülerimiz. Ama şöyle düşününce ölüm olmasaydı hayat da olmazdı deriz. Bir kere her şey zıttıyla vardır. Yaşam dediğimiz şey doğum ve ölüm arasına sıkışmış bir zaman aralığıdır. Dolayısıyla cennet yaşamı diye bir şey olmaz. İki sınır arasında hayattan söz edebiliriz ancak. Ölüm olmasaydı hayat olmazdı diyorum ama yine de bir düşünce deneyi olarak kurgulayın, hiç ölmediğinizi düşünün; bu dünyada. Nasıl olacak? Bunu düşünmek bile imkansız. Okul meselesini düşünün, meslek meselesini düşünün. Mesela ölüm olmasa haz da olmaz ki. Çünkü acı olmadan haz olmaz. Karnım acıkmasa yemek yemem. Yemek yemek haz verir. Ama karnım açsa yemek yerim. Şimdi siz ölümsüzseniz yemek de yemeyeceksiniz. Öyle görünüyor. Ne bileyim. Ama yemek yemeyeceksen dişlere de ihtiyacın yok. Demek ki ölümsüz insanın dişleri olmaz. Gözleri de olmaz. Çünkü doğa ya da tanrı insana gözleri ve diğer duyu organlarını bir araç olarak vermiştir: hayatta kalma aracı. Ölmediğinize göre duyu araçlarına da ihtiyacınız yoktur. O halde bedene de ihtiyacınız yoktur. Düşüncelere de. Çünkü zihin de hayatta kalmak için tasarlanmıştır. Zihin sizi hayatta tutmak için konuşur hep. Saçma oldu değil mi? Ölümsüzlük, en azından bu hayat için, çok saçma.
ne güzel yazmissiniz tabiki olumsuzluk olsa veyahut zaman kavrami olmasa hayat ve yasam daha farkli algilanabilirdi ammavelakin bir daha hissedememek bir daha yasayamamak bir daha nefes alamamak cok korkutucu bu cumleleri yazarken bile aglamakli oldum bilmiyorum hic dusunmesek de olumu bana cok korkunc geliyor bir anda hicbir sey olmamis gibi aniden yok olmak.. herkes gibi ve her sey gibi
Güzel bir bölümdü. Kitaplarını almadan önce bir izleyeyim dedim bitirmeden kapatamadım . Sırada kitaplar var
Veysi"yi aşan konuk... Ona cübbeli Ahmet yeter...sığı adam
Hayatın insan açısından bir nedeni, değeri ve önemi yoktur. Niçin varolduğumuzu bilmiyoruz. Bilmediğimiz birşey için kendiliğimizden amaç varedemeyiz. ölümde yaşamda insan ve diğer mahlukat açısından değersizdir.
Dinlerken lisans yıllarıma gittim hocam iyi ki öğrenciniz olmuşum teşekkürler 😊👏
Mugla da felsefe dersine giren kişi değil mi? Nasil birisi? Belki orada felsefe okurum
Lutfen detayli yazin 🙏🙏🙏🙏🙏 bir de din gorusu nedir? Ozgur dusunebiliyordur sanirim. Cunku bu programda belli etti.
@@Fromworld_00 kitaplarını okuyun onu çok iyi anlarsınız
@@musaergul3107 Siz kisaca yazsaniz?
Su an baska okumalar yapiyorum
Çok iyi bir programdı tekrar izledim
Heideger, insan bu dünyaya fırlatılmıştır der. İnsan varoluşunun temel karakteristiklerinden biri bu fırlatılmışlık durumudur. Öleceği bilincine sahip olan tek varlık olması onun bu fırlatılmışlık durumunda kendi anlamını sorgulamasına yol açar. Ölüm konusu insanın zamanla direkt ve en keskin olarak temas ettiği yegane noktadır. İnsan varoluşu ölümlü yani sonludur. Ebedi olmayan olmaklığı ile insan burada zamansallığı tecrübe eder. Zamansallık içinde insan ölümlü oluşunun bilinciyle kaygıyla tanışacaktır. Bu durumda kaygıyla tanışan insan yapıp etmelerinin sorumluluğunu almalı ve hayatını ona göre yaşamalıdır.
İnsan ruhunun bir rahatsızlığı olarak ele alınan kaygı bozukluğu yani anksiyete Latince "sıkmak, daraltmak, boğmak'' anlamına gelen "anx" kökünden türetilmiştir. Sebepsiz korku ve endişe bozukluğu olarak tanımlanan anksiyete, bu anlamda insanın varoluşsal bir niteliğidir.
Ölüm bilincini varlık bilincine yapışık halde tecrübe eden insan, ölümü bir son değil de başka bir varlık durumuna geçiş olarak düşünmeye meyleder. Oysa ki sonu olmayan şey eksiktir. Sonsuz olan kusurludur, tamamlanmamıştır. Ölüm insanın varlığını tamamlar. Ölüm bilinci düşünceyi ölene kadar etkiler.
Papa senin kadar din de din demiyor Veyis bey.
dinin gündelik hayatı yakalama gibi bir kaygısı yoktur ve din zaten dogmatiktir. dinin dogmatikten kurtulması ise söz konusu olamaz bu dini tahrip eder ve dini yozlaştırır. ben bu dinin günümüzü yakalaması söylemini açıkcası garip buldum. bunun örnekleri yakın zamanda ılımlı islam, yeni mezhep gibi denemeleri yaşandı. çünkü din özellikle islam dini 7/24 yaşanan bir yaşam biçimi sunar insanlığa. insanların dine adapte olması gerekirken dinin günümüz insanlarına adapte olması varoluşuna terstir. abestir.
Din dogmatiktir derken hangi dini kast ediyorsunuz? Her din aynı mı? Dogmatik ne demek? Sorgulanamaz mı? Mesela İslam dogmatik midir? Kime göre?
Professor 👏
Farabi, İbn Sina gibi düşünürlerimizin izinden giden düşünürlerimiz artmalı yoksa gençlik kendini boşluktan kurtaramıyor