Sylwia Drabik - Księżyc nad Kościeliskiem (półplayback)

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 17 лис 2024

КОМЕНТАРІ • 2

  • @wika6547
    @wika6547 6 років тому +2

    Łucja Prus, Wojciech Młynarski
    Księżyc nad Kościeliskiem
    Zapraszam pana w tamte strony,
    W najlepsze strony, jakie znam.
    Góralski mostek roztrzęsiony
    Zaskrzypi pod stopami nam,
    A ponad nami jasnym pyskiem
    Zabłyśnie, rozwiewając spleen,
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    Beguine, beguine.
    Popłynie ku nam w noc błękitną
    Tych księżycowych kilka nut
    Wyście som pani do tela pikna, co cud…
    Zapraszam pana w tamte strony,
    Może złapiemy wreszcie luz.
    Pański policzek w mój wtulony.
    Na adapterze Łucja Prus.
    I złotym przecudownym błyskiem
    Rozgrzesza nasz pochopny czyn
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    I płynie, płynie w noc błękitną
    Szept, który leczy serca chłód.
    Wyście som pani…
    Zostańmy tutaj małą chwilę,
    Tu się napatrzyć można dość,
    Tych, co się tak jak my łudzili,
    Że znajdą coś, odmienią coś.
    Zna dobrze ich marzenia wszystkie,
    Kruche jak porcelana z Chin
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    I cicho żegna w noc pochmurną
    Tych, co ku szczęściu szli na skrót.
    Wyście są ludzie do tela durne, co cud…

  • @wiktorianicpon4589
    @wiktorianicpon4589 6 років тому +1

    Zapraszam pana w tamte strony,
    W najlepsze strony, jakie znam.
    Góralski mostek roztrzęsiony
    Zaskrzypi pod stopami nam,
    A ponad nami jasnym pyskiem
    Zabłyśnie, rozwiewając spleen,
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    Beguine, beguine.
    Popłynie ku nam w noc błękitną
    Tych księżycowych kilka nut
    Zapraszam pana w tamte strony,
    Może złapiemy wreszcie luz.
    Pański policzek w mój wtulony.
    Na adapterze stary blues.
    I złotym przecudownym błyskiem
    Rozgrzesza nasz pochopny czyn
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    I płynie, płynie w noc błękitną
    Szept, który leczy serca chłód.
    Zostańmy tutaj małą chwilę,
    Tu się napatrzyć można dość,
    Tych, co się tak jak my łudzili,
    Że znajdą coś, odmienią coś.
    Zna dobrze ich marzenia wszystkie,
    Kruche jak porcelana z Chin
    Księżyc nad Kościeliskiem…
    I cicho żegna w noc pochmurną
    Tych, co ku szczęściu szli na skrót