Ο αστικός θρύλος ότι το αναλογικό είναι καλύτερο από το ψηφιακό υπάρχει επειδή από το CD η μαγνητοταινία είναι όντως καλύτερη. Έχει πολύ μεγαλύτερο headroom δυναμικού εύρους και ακούς τα όργανα πιο φυσικά, ειδικά τα κρουστά. Για να γραφτεί σε CD ένα κομμάτι περνά από mastering με multiband compressor και αυξάνεται το λεγόμενο loudness. Σήμερα το loudness είναι η νόρμα γιατί οι φθηνοί converters των κινητών και των Bluetooth ακουστικών δεν έχουν το δυναμικό εύρος ενός καλού converter. Και χωρίς να μιλάμε για το άθλιο sample rate του CD. Ακούστε το "Smoke on the water" σε βινύλιο, πομπίνα, καλή κασέτα ή Audio DVD και μετά ακούστε το CD ή early streaming mastered κομμάτι και θα δείτε διαφορά.
Πιστεύω ότι αν κάποιος έχει απορρίψει κάποια είδη μουσικής τότε κάποια πολύ ωραία τραγούδια ή μουσικά κομμάτια δεν πρόκειται να τα ακούσει ποτέ. Μπορούμε να ακούμε τα πάντα, που ξέρεις μπορεί να βρούμε κάποια τραγούδια που να μιλήσουν στην ψυχή μας έστω και αν ανήκουν σε κάποιο είδος ή μπάντα που δεν μας αρέσει
Σχετικά με την δεύτερη ερώτηση, εγώ πιστεύω ότι το συναίσθημα που η μουσική μας προσφέρει, είναι το άλφα και το ωμέγα. Αυτό μετράει πάνω από όλα. Ειδικά σε περιπτώσεις που έχουμε συνδέσει μέσα μας κάποιες μουσικές με συγκεκριμένες εικόνες, αναμνήσεις και εμπειρίες μας, τότε το συναίσθημα κυριεύει τα πάντα και δεν υπάρχει χώρος για υποτιθέμενα "αντικειμενικά" κριτήρια. Γι' αυτό τον λόγο ας πούμε, μπορεί να νιώσω έντονη συγκίνηση ακούγοντας ένα απλό soundtrack από μια σειρά κινουμένων σχεδίων των 80s, που έβλεπα με τον αδερφό μου μικρός, ενώ την ίδια στιγμή να μένω παγερά αδιάφορος από κάτι πολύ πολύπλοκο και άρτιο συνθετικά και τεχνικά από μια σύγχρονη υπερ-μπάντα. Κάτι όμως που θεωρώ μεγάλο ευτύχημα είναι όταν κάποιος αποκτήσει και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον για την μουσική ή την οποιαδήποτε τέχνη. Να νιώσει δηλαδή την εσωτερική ανάγκη να καταλάβει: "Γιατί μου αρέσει αυτό που ακούω;". Εκεί ίσως αρχίσουμε να δοκιμάζουμε, σαν πείραμα, να ακούμε όλο και περισσότερες μουσικές που δεν τις ξέρουμε, να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, ίσως να ενδιαφερθούμε για την ζωή και την πορεία του συνθέτη ή και για κομμάτια της ιστορίας της μουσικής ή και να δοκιμάσουμε να συναναστραφούμε με ανθρώπους διαφορετικής μουσικής κουλτούρας. Η εκμάθηση μουσικής θεωρίας θα ήταν ίσως βοήθημα στις μουσικές αναζητήσεις κάποιου ακροατή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ απαραίτητο. Έτσι κάποιος μπορεί να γίνει συνειδητός ακροατής, να καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ακούει και να είναι ικανός να το εκτιμήσει, ακόμα και αν στο τέλος το απορρίψει. Αν κάποιος περάσει αυτήν την διαδικασία αυτο-εκπαίδευσης και αναζήτησης, μετά πιστεύω θα έχει πολύ πιο ανοιχτούς ορίζοντες, πολύ εκπαιδευμένο αυτί και θα μπορεί να λαμβάνει απόλαυση από πολύ περισσότερες μουσικές, κάθε είδους. Και μπράβο στον φίλο γιατί γράφει ότι προσπάθησε να ακούσει διάφορες καινούργιες μουσικές που ακούνε οι φίλοι του και δεν απέρριψε τίποτα χωρίς να δώσει στον εαυτό του την ευκαιρία να το γνωρίσει πρώτα. Έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι πιστεύω, αντί να μένουμε πάντα "κολλημένοι" και στάσιμοι.
Για την ακρίβεια πρώτα κυκλοφόρησαν στο εμπόριο οι μεγάλοι δισκοι (33 1/3) βινυλίου και μετά από λίγα χρόνια εμφανίστηκαν τα 45. Ακριβέστερα δε πρώτα υπήρξαν τα 78. Φυσικά πρώτα ηχογράφησαν μονοφωνικά, πολύ αργότερα άρχισαν οι στερεοφωνικό ηχογραφήσεις, μάλιστα για πολλά χρόνια κυκλοφορούσαν παράλληλα και μονοφωνικοί και στερεοφωνικοί δίσκοι της ίδιας δουλειάς
Γεια σου δάσκαλε κι από μένα. Όσο αφορά τα μουσικά γούστα, θα ήθελα να τοποθετηθώ. Το μουσικό γούστο του καθενός, σχετίζεται με το περιβάλλον του, τα βιώματά του, τα μουσικά του ερεθίσματα (όσο περισσότερα, τόσο μεγαλύτερη αντίληψη του συνόλου της μουσικής) και γενικότερα, της μουσικής παιδείας που έχει πάρει. Οι εραστές της μουσικής, ακούνε πολλά διαφορετικά πράγματα και ψάχνονται συνεχώς. Συνήθως, γίνονται κάποτε και οι ίδιοι μουσικοί. Άλλοι, βαριούνται τα ψαγμένα και προτιμούν ό,τι παίζει το ράδιο και η τιβί. Η μουσική βιομηχανία που πλασάρει "επιτυχίες" ως είδος προς κατανάλωση. Συνοψίζοντας, το μουσικό γούστο του ατόμου, έχει να κάνει με την γενικότερη παιδεία, το ήθος, το ύφος, τον χαρακτήρα. Η μουσική, ως ευγενής τέχνη, μπορεί να εκπαιδεύσει, να σε κάνει καλύτερο, πιο σοφό. Να σε ψυχαγωγεί και εκφράζει ή και να σε διασκεδάζει. Ο Χαζτιδάκις έλεγε πως υπάρχουν 2 είδη μουσικής. Η καλή και η κακή. Επίσης, αν δεν εκπαιδευτείς ως ακροατής και μελετητής της ιστορίας της μουσικής, πώς να καταλάβεις, αντέξεις, απολαύσεις τον Ianni Xenaki ή John Cage... Και το γούστο, εκπαιδεύεται. Όταν έχεις μεγαλύτερη εικόνα του παζλ, είσαι πιο σοφός από εκείνον που βλέπει μόνο 3 κομμάτια διάσπαρτα εδώ κι εκεί. Διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας Καλή μελέτη και καλές πενιές σε όλα τα αλάνια!
Το τι ακούει ο καθένας είναι προσωπική επιλογή, και τα κριτήρια είναι προφανώς υποκειμενικά. Ωστόσο ακούγοντας διαφορετικές μουσικές εκοικοιωνεσαι περισσουερο και την αντιλαμβάνεσαι καλύτερα, παρόλα αυτά δεν σημαίνει ότι αυτό που ακούς θα σου αρέσει και φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι υποχρεωτοκο
Καλησπέρα, ωραίες ερωτήσεις με φοβερές απαντήσεις και σήμερα! σίγουρα ο ήχος είναι πιο δύσκολο να βγει από ενισχυτή ή ενα σωρό πενταλακια στο τέλος με ενα modeling όλα γίνονται πιο απλά τουλάχιστον για μένα, η γνωμη μου είναι ότι όλα τα μουσικά στυλ είναι ξεχωριστά και το καθένα απαιτεί διαφορετική παιχτικη προσέγγιση όμως η metal είναι αυτό που αγαπάμε, έχει για μας άλλη βαρύτητα ακούγεται αλλιώς στα αυτιά μας στο τέλος έχει εμπλουτιστεί με την πάροδο του χρόνου τόσο πολύ που θεωρώ "συγκρίνεται" άνετα ακόμα και με το πιο απαιτητικό είδος! αν υπάρχει
Θοδωρή συγχαρητήρια και πάλι για την σειρά. Σε παρακολουθώ από εποχές metal hammer, τέλη ενενήντα και μετά. Προσωπικά έχω μια απορία η οποία με βασανίζει αρκετό καιρό. Έχει νόημα να φτιάξεις ένα άλμπουμ πλέον; Η απορία μου αυτή υπάρχει γιατί προέρχομαι από τα παλιά τα χρόνια που ο δίσκος είχε νόημα. Αυτό που συνέβαινε ήταν ότι ο δίσκος υπήρχε για να σε μάθει ο κόσμος και για παράδειγμα αν ήταν το πρώτο σου ντέμο να το πάρει κάποιος σαν δώρο ενώ έχει πάρει κάποιους δίσκους από το εκάστοτε δισκοπωλείο. Επίσης ο δίσκος μπορούσε να σου ανοίξει πόρτες για να έχεις κάποιες αμεσες οικονομικές απολαβές (από τον δίσκο) η έμμεσες (απο συναυλίες). Με λίγα λόγια ο δίσκος τότε είχε σημασία, ήταν το μέσο που σε έβαζε στον χάρτη της μουσικής. Πλέον όμως παίζει αυτό; Βλέπουμε μπάντες που μπαίνουν στον χάρτη της μουσικής με ΕΝΑ κομμάτι, μπάντες να μην έχουν καν δίσκο αλλά να βγάζουν διάσπαρτα κομμάτια και όταν ποτέ αυτά φτάσουν κάποιο νούμερο(πχ δέκα κομμάτια) να τα βάζουν σε δίσκο στο bandcamp(πάλι όχι φυσική κόπια). Οπότε η ερώτηση είναι: Η έννοια του δίσκου είναι λίγο παλιομοδίτικη πλέον και με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, το κομμάτι με ένα βιντεοκλίπ έχει πιο πολύ νόημα;
Καλησπέρα ποια ειναι η γνώμη σου για αυτό που λέμε τα underrated κομμάτια πιστεύω ότι έχει γίνει λίγο πια και απλα αυτοί που το λένε, έτσι ερμηνεύουν την πτώση στην δημοσιότητα της ροκ. Δεν λεω ότι δεν υπάρχουν underrated κομμάτια απλά πολλές φορές η φράση υπέρ χρησιμοποιείτε.
Underrated για ποιον? για μένα για σένα για τη μάζα? Underrated ποτέ φέτος πρόπερσι ή πριν 20 χρόνια? Αντιλαμβάνεσαι ότι ότι όλα αυτά είναι εντελώς σχετικά και υποκειμενικά. Θεωρώ πως ίσως χρησιμοποιούν κάποιοι αυτό τον όρο για να δικαιολογήσουν κάτι άλλο. Ότι κάτι ίσως θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Από κει και πέρα ότι έγραψε η ιστορια έγραψε. Ασε που καμμια φορα εχομε δει τραγουδια η καλλιτεχνες να "αναστενονται" για καποιο συγκυριακο λογο
Η δεύτερή ερωτηση ανοίγει μεγάλη κουβέντα,όμως τα είπες πολυ σωστα Θοδωρή με καλυψες πλήρως ετσι ειναι οτι ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος με διαφορετικα ακουσματα δεν ειναι αναγκη να ακουνε ολοι πχ κλασσικη η jazz επειδη θερωρειται απο καποιους ελιτιστες ως η "σωστη" μουσικη,επισης επειδη εγιβε μια αναφορα σε ακραια ακουσματα μπλακ μεταλ κτλ,εγω θα πω οτι οταν ακουσα για πρωτη φορα Emperor έχοντας μπει στο μεταλ σχετικα προσφατα ειπα αυτο το πράγμα δεν ακούγεται,περασαν τα χρονια σιγα σιγα το άρχισα να μπαινω πιο βαθια στο μεταλ και να ζηταω πιο βαρια ακουσματα και ετσι μρτα απο 7 χρονια του ξανα εδωσα μια ευκαιρια και εκτοτε εχει γινει απο τα πιο αγαπημενα συγκροτηματα,εν ολιγοις θελω να πω οτι μερικες φορες δεν μπορεις εκει που εχεις μαθει να τρως καλομαγειρενο φαγητο να πας να φας σουσι.
Θοδωρή καλησπέρα! Εισαι τρομερός οπως πάντα και σε ευχαριστούμε θερμα!!! Θα ήθελα να κανω ενα σχόλιο για την πρωτη ερώτηση και να συμπληρώσω: τα streams που γίνονται στο Spotify και που μας ευχαριστούν οι καλλιτέχνες, ειναι καποια (πολύ λιγα θεωρώ) τα όποια οντως οι χρηστές το έψαξαν. Εχω την εντύπωση όμως οτι τα υπόλοιπα ειναι τυχαια streams που σου τα βαζει η πλατφόρμα, ανάλογα με το τι πόσο εχει επενδύσει ο καλλιτέχνης-μπάντα για να διαφημιστεί. Ισχύει θεωρείς κατι τέτοιο ή είναι ιδέα μου??? Σε ευχαριστώ και πάλι για την προσφορά σου!!
ισχύει απολύτος αυτο πο λες, ο μεσος ακροατής δεν ψάχνει την μουσικη που ακουει, μην σου πω πως ακομα και ο μέσος πολίτης δεν ψαχνει καα απο που θα ενημερωθει απλα μπενει στο σελιδεςς οπως το "newsit" και το "πρωτο θεμα" στο οποιο οι μισες ειδησεις ειναι για την ταδε που "εριξε το instagram" με την photo της και κουτσομπολια ακομα και για σοβαροερα θεματα,
Καλησπέρα Θοδωρη, σε κάποιο παλιότερο βιντεο σου αναφέρεις κάποιες καλες-οικονομικές χορδές που χρησιμοποιείς (νομιζω Harley Benton). Μπορεις σε παρακαλώ να γράψεις ποιες είναι ή να ποσταρειs λινκ? Ευχαριστώ
Θοδωρή, πρόσφατα σε μια συζήτηση με έναν γνωστό μου του ισχυρίστηκα πως μπορεί κανείς να εκδόσεις δικό του υλικό με ένα home studio συνολικού κόστους 2.000-2.500 ευρώ. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό; Ξέρω πως έχεις αναφερθεί και σε παλιότερα βίντεο σε αυτό το θέμα άρα δεν είναι ότι σου την στέλνω για να την αναλύσεις σε επόμενο βίντεο. Συνέχισε την ποιοτική δουλειά.
Πολύ καλά τα λεει ο φίλος σου. Με αυτά τα χρήματα που αναφέρεις μπορείς να φτιάξεις ένα αξιοπρεπές home studio και να κυκλοφορήσεις υψηλής ποιότητας ήχο. Θα απαντηθεί σε επόμενο video
Γειά σου Θοδωρή, έχω μια ερώτηση. Στον χώρο του μεταλ έχουν γίνει επιτυχημένες προσπάθειες ανάμιξης της με άλλα είδη μουσικής. Σχεδόν τα πάντα έχουμε ακούσει (από ραπ μέχρι κλασική μουσική, ολα τα είδη εχουν αναμιχθεί με το μεταλ) . Παρ' όλα αυτά δεν έχουμε δει καμία προσέγγιση του σκληρού ήχου με τη βυζαντινή μουσική. Γιατί συμβαίνει αυτό? μηπως επειδή η τελευταία είναι περισσότερο χορωδιακη ή μηπως διοτι επικεντρώνεται στις ψαλμωδίες? θεωρείς αδύνατη αυτή την προσέγγιση /ανάμιξη ? Σε ευχαριστώ.
δεν εχει γινει ποτέ κατι τετοιο με ορθοδοξους βυζαντινους υμνους και νομιζω πως θα ειχε ενδιαφερον. Το θεμα ειναι άν υπάρχει κοινό να ενδιαφερθει για κάτι τέτοιο.. Αντιλαμβάνεσε πως οι βυζαντινοι υμνοι ειναι άρρηκτα συνδεδεμενοι με τον χριστιανισμο ενω το metal οχι και τοσο. Δυσκολος συνδιασμος.
Καλησπέρα Θοδωρή, πως βρίσκεις την τελευταία ανακοίνωση των ghost που απαγορεύει τα κινητά στις συναυλίες τους. Δεν έχει να κάνει με την συγκεκριμένη μπάντα προφανώς, αλλά με την τάση σε όλες τις συναυλίες και την υπερβολική χρήση των κινητών.
Για να είμαι ειλικρινής συμφωνώ απολύτως μαζί τους Αφενός οι περισσότεροι που τραβάνε το κινητά έχουν χάλια παραμορφωμένο ήχο και η εικόνα συνήθως είναι μέτρια. Πράγμα το οποίο μπορεί να μην έχει καμία σχέση με την πραγματική εικόνα. Και αφετέρου για μένα το πιο σημαντικό ειναι οτι ο κόσμος χάνει τη μαγεία της στιγμής και αντί να κοιτάει τη συναυλία κοιτάει μία οθόνη κινητού τηλεφώνου . Από κει και πέρα όμως να είμαστε ειλικρινείς αυτό δεν πρόκειται να εφαρμοστεί στην πράξη ειδικά σε μεγάλες συναυλίες με πάρα πολύ κόσμο ποιος θα ελέγχει την μαζα ? Αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα.
Καλησπέρα Θοδωρή! Πολύ ζουμί και ενδιαφέρον είχε το τελευταίο επεισόδιο και τα είπες όλα όπως είναι! Η ερώτηση μου έγκειται στο ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων. Ποια είναι η εικόνα γύρω από την κατοχύρωση των δικαιωμάτων στη χώρα μας; Κάποιος επερχόμενος καλλιτέχνης ή συγκρότημα (στην Ελλάδα) που δεν συνεργάζεται με κάποιο label πως μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια της μουσικής του εντός και εκτός χώρας ώστε να την διαδώσει ύστερα;;;
τα πραγματα ειναι σχετικα απλα ανεβαζεις την μουσική σου με μια υπηρεσία τυπου cd baby και επιλεγεις το "pro πακετο", στο παρακάτω link θα δεις τις λεπτομερειες και τι σου προσφερει σε σχεση με απλο πακετο για digital distribution www.musictoob.com/cd-baby-pro-vs-standard/ Παρομοιες υπηρεσιες προσφέρουν και αλλες εταιρειες διανομης μουσικης και το κοστος ειναι πολυ προσιτο Αναλαμβανουν την διανομη και σε πληρωνουν αναλογα τα streams και τις πωλησεις cd που κανεις κλπ Η δουλεια σου θα παει σε ολες τις γνωστες streaming πλατφορμες Το επαγγελματικο πακετο περιεχει Worldwide digital/CD distribution Sell music on store.cdbaby.com Make money on UA-cam Sync licensing for TV, film, and games Performing Rights Organization affiliation or admin Song registration with global collection agencies Worldwide publishing royalty collection οποτε εισαι καλυμενος
Στην μουσική δεν υπάρχουν ούτε όρια ούτε σύνορα!! Σε κάθε είδος ακόμα και αν απεχθάνεσαι κάποιο από αυτά μπορεις να βρεις ένα δυο κομμάτια που θα σου αρέσουν!! Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και ως γνωστόν τα μυαλά τα ραδιόφωνα και τα αλεξίπτωτα δουλεύουν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά!! Τα σέβη μου!!
Καλησπερα Θοδωρη , στη δευτερη ερωτηση αναφερθηκες σχεδον στα ισια για ενα ειδους "ελιτισμου" που κακα τα ψεμματα εχουν τοσο οι μουσικοι αλλα και οι ακροατες της τζαζ , θα σου γραψω μια αληθινη ιστορια που συνεβη σε γνωστο μουσικο της Θεσσαλονικης πολλα χρονια πριν στην Ολλανδια. Ο Θεσσαλονικιος λοιπον 31 χρονων τοτε συναντησε αρκετα γνωστο "ονομα" στους τζαζ κυκλους της Ευρωπης κι οχι μονο σε μπαρακι στην Ολλανδια εντελως τυχαια, τον αναγνωρισε οπως ειναι φυσικο και πιασαν κουβεντα περι ανεμων και υδατων !! , Ξαφνικα ακουγεται ενα κομματι των cure και ο τζαζμαν λεει στον δικο μας απ' τη Θεσσαλονικη, -οι cure δεν εχουν κανενα ενδιαφερον , και με το θρασος των 31 χρονων του τοτε ο Θεσσαλονικιος απαντα στον 65αρη τζαζιστα, - πιστεψε με αν οι ακροατες των cure ανατριχιαζουν , δεν δινουν δεκαρα για κανενος την γνωμη !! , κλειδωνοντας οπως ειναι φυσικο τον τζαζμαν .... speechless ..
Προσωπικη αποψη, ο ηχος που ακουω απο το 70 μεχρι και 2000 με κανει να θελω να το ξανακουσω..με κανει να νιωθω τις νοτες το τραγουδι και ειδικα την κιθαρα. Γενικα ιδιαιτερα μετα το 2007 νιωθω αταραχος τελειως με τις ηχογραφησεις ακομα και τα live μου ακουγονται καπως flat και χωρις αυτο το κατι που σε κανει να νιωθεις την ροκ μουσικη. Μπορει να ειναι ιδεα μου. Ποιο ειναι το μελλον της μουσικης πιστευετε? Πως θα εξελιχθει?
Θέλω να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου πάνω στην δεύτερη ερώτηση, και να πω ότι πιστεύω πως κάποιος μπορεί να αναπτύξει το εύρος -και ενδεχομένως και την ποιότητα- της μουσικής του αντίληψης, ερχόμενος σε επαφή με νέα είδη. Δηλαδή, αν εκτεθεί σε πιο πολύπλοκα μουσικά ιδιώματα, ακόμα κι αν δεν τα απολαμβάνει εξ' αρχής, πιθανώς στην πορεία να εξοικειωθεί με το ύφος αυτών των συνθέσεων και να του ανοίξουν πόρτες σε μουσικές που παλαιότερα του φαίνονταν κουραστικές. Συχνό φαινόμενο είναι το εφηβικό μας γούστο να μας φαίνεται μια δεκαετία μετά, φτωχό και ανέμπνευστο. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία κλπ. Δεν ακυρώνω το προσωπικό γούστο, ούτε θεωρώ ότι η πολυπλοκότητα από μόνη της είναι ποιοτικότερη από κάτι πιο στρωτό, αλλά θεωρώ πως π.χ. η παντοκρατορία του ελαφρολαϊκού στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια - και μετά της τραπ κλπ.- σχετίζεται με μια γενικότερη έλλειψη ερεθισμάτων και μουσικής παιδείας. Σε κάποιο βαθμό, οι άνθρωποι αγαπάνε αυτό με το οποίο είναι εξοικειωμένοι.
Τα είπες πάρα πολύ ορθολογικα Πολλά πράγματα oσον αφορα με τις επιλογές μας είναι σχετικά και έχουν να κάνουν με την ηλικία μας τον κοινωνικό περίγυρο μας και λοιπά. Το θέμα είναι κατά πόσο όμως ο μεσος ακροατης έχει την επιθυμία να πειραματιστεί και να ακούσει και κάτι διαφορετικό περα απο το comfort zone του. Και θα σου πω ένα πάρα πολύ απλό παράδειγμα το οποίο μπορεί να είναι και λίγο αστείο. Φαντάσου πως υπάρχει ο αδερφός του συγχωρεμένου του Παντελίδη ο οποίος τραγούδια ακριβώς με τον ίδιο τρόπο αντιγράφοντας τον αδερφό του. Ο αδερφός του Παντελίδη υπάρχει γιατί πολύ απλά υπάρχει επιθυμία από το κοινό για κατι τετοιο. Η ζήτηση συνήθως φέρνει και την προσφορά.
Εντάξει αλλά θυμάμαι κιόλας πριν 20 χρόνια να πληρώνουμε 18-20€ το CD.. Και αυτό κοροϊδία ήταν μη τρελαθούμε! Και για αυτό ακριβώς ο κόσμος γύρισε τη πλάτη όταν βρήκε την εναλλακτική. Πλέον ο μουσικός διαφημίζεται από τις πλατφόρμες και αν μας αρέσει κάτι θα το δούμε live, δεν βλέπω που είναι το κακό, το να θες να ζήσεις από τη τέχνη (οποία και να είναι αυτή, δεν αναφέρομαι μόνο στη μουσική) πάντα ήταν ρίσκο, απλά ανά τους καιρούς αλλάζει το είδος του ρίσκου.
ετσι ειναι ακριβως, πες οτι ο καταλονωτης περνει "εκδικηση" για τα λεφτα που εδωσε στο παρελθον και δεν απόσβεσε. Το αρνητικο ειναι οτι οποιος νεος θελει να ασχοληθει με την μουσικη επαγγελματικά εχει λιγότερες πιθανότητες απο παλιότερα να τα καταφέρει μακροπρόθεσμα
Ναι έχεις δίκιο σε αυτό, ωστόσο σε προηγούμενες δεκαετίες το κόστος για να ηχογραφήσεις ήταν πολλαπλάσιο από ότι σήμερα γιατί η δισκογραφική έπαιρνε μέρος από το ρίσκο (εξου και οι ψηλές τιμέ στα CD ς) αν κάνω λάθος με χαρά να με διορθώσεις αλλά εγώ έτσι τα θυμάμαι (μιλάω για εποχές 2000)
περα λιγων εξαιρέσεων προσωπικα δεν γνωριζω παρα ελαχιστους που να τους χρηματοδοτούσε η δισκογραφικη το κοστος των παραγωγων τους Και αν το εκανε η συμφωνια ηταν 90-10 επι των εσοδων☹️
@@MathimataKitharasgr ακριβως !! Και αυτο εννοουσα στο πρωτο μου μηνυμα οταν ανεφερα πως αλλαζει το ρισκο ! Καποτε επρεπε να πουλησεις το σπιτι σου για να κανεις ενα δισκο , τωρα πρεπει να τα δωσεις σε διαφημισεις μπας και σε δει κοσμος , ειναι ενας φαυλος κυκλος που παντα ο δημιουργος ειναι ο χαμενος και ειναι πολυ κριμα ,anyway να σαι καλα !!!
εχεις δικιο αλλα παλια (70s 80s 90s) πληρώναμε μια περιουσια σε εξοπλισμο για να φτιαξουμε ηχο και παλι το αποτελεσμα ηταν αμφίβολο. Τουλαχιστον τωρα τα πραγματα ειναι πιο προσιτα οσον αφορα το κοστος. Σε ευχαριστω για τα υπόλοιπα που αναφερεις
@@MathimataKitharasgr βέβαια το κόστος έχει τον τελικό λόγο γιατί είναι πολύ πιο χαμηλό και με ένα κουμπί έχεις σχετικά καλό αποτέλεσμα έστω κι αν δεν δισκογραφίες αλλά προβάρεις και ταυτόχρονα ηχογραφείς.... Να δούμε τι θα συμβεί στην πορεία γιατί έχει κορεστεί κάπως η κατάσταση αν και υπάρχουν αρκετά καλά δείγματα....
Κάνεις highlight τον αριθμό του επεισοδίου (που δεν έχει σημασία για το κοινό) ενώ γράφεις με μικρα τα θέματα που αναλύεις. Κάνε τα ανάποδα φίλε Θοδωρή
Ο αστικός θρύλος ότι το αναλογικό είναι καλύτερο από το ψηφιακό υπάρχει επειδή από το CD η μαγνητοταινία είναι όντως καλύτερη. Έχει πολύ μεγαλύτερο headroom δυναμικού εύρους και ακούς τα όργανα πιο φυσικά, ειδικά τα κρουστά. Για να γραφτεί σε CD ένα κομμάτι περνά από mastering με multiband compressor και αυξάνεται το λεγόμενο loudness. Σήμερα το loudness είναι η νόρμα γιατί οι φθηνοί converters των κινητών και των Bluetooth ακουστικών δεν έχουν το δυναμικό εύρος ενός καλού converter. Και χωρίς να μιλάμε για το άθλιο sample rate του CD.
Ακούστε το "Smoke on the water" σε βινύλιο, πομπίνα, καλή κασέτα ή Audio DVD και μετά ακούστε το CD ή early streaming mastered κομμάτι και θα δείτε διαφορά.
Μας ξεκουράζεις μετά τη δουλειά και μας μορφώνεις στο αντικειμενο που αγαπάμε..👍
Πιστεύω ότι αν κάποιος έχει απορρίψει κάποια είδη μουσικής τότε κάποια πολύ ωραία τραγούδια ή μουσικά κομμάτια δεν πρόκειται να τα ακούσει ποτέ.
Μπορούμε να ακούμε τα πάντα, που ξέρεις μπορεί να βρούμε κάποια τραγούδια που να μιλήσουν στην ψυχή μας έστω και αν ανήκουν σε κάποιο είδος ή μπάντα που δεν μας αρέσει
Σχετικά με την δεύτερη ερώτηση, εγώ πιστεύω ότι το συναίσθημα που η μουσική μας προσφέρει, είναι το άλφα και το ωμέγα. Αυτό μετράει πάνω από όλα. Ειδικά σε περιπτώσεις που έχουμε συνδέσει μέσα μας κάποιες μουσικές με συγκεκριμένες εικόνες, αναμνήσεις και εμπειρίες μας, τότε το συναίσθημα κυριεύει τα πάντα και δεν υπάρχει χώρος για υποτιθέμενα "αντικειμενικά" κριτήρια. Γι' αυτό τον λόγο ας πούμε, μπορεί να νιώσω έντονη συγκίνηση ακούγοντας ένα απλό soundtrack από μια σειρά κινουμένων σχεδίων των 80s, που έβλεπα με τον αδερφό μου μικρός, ενώ την ίδια στιγμή να μένω παγερά αδιάφορος από κάτι πολύ πολύπλοκο και άρτιο συνθετικά και τεχνικά από μια σύγχρονη υπερ-μπάντα. Κάτι όμως που θεωρώ μεγάλο ευτύχημα είναι όταν κάποιος αποκτήσει και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον για την μουσική ή την οποιαδήποτε τέχνη. Να νιώσει δηλαδή την εσωτερική ανάγκη να καταλάβει: "Γιατί μου αρέσει αυτό που ακούω;". Εκεί ίσως αρχίσουμε να δοκιμάζουμε, σαν πείραμα, να ακούμε όλο και περισσότερες μουσικές που δεν τις ξέρουμε, να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, ίσως να ενδιαφερθούμε για την ζωή και την πορεία του συνθέτη ή και για κομμάτια της ιστορίας της μουσικής ή και να δοκιμάσουμε να συναναστραφούμε με ανθρώπους διαφορετικής μουσικής κουλτούρας. Η εκμάθηση μουσικής θεωρίας θα ήταν ίσως βοήθημα στις μουσικές αναζητήσεις κάποιου ακροατή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ απαραίτητο. Έτσι κάποιος μπορεί να γίνει συνειδητός ακροατής, να καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ακούει και να είναι ικανός να το εκτιμήσει, ακόμα και αν στο τέλος το απορρίψει. Αν κάποιος περάσει αυτήν την διαδικασία αυτο-εκπαίδευσης και αναζήτησης, μετά πιστεύω θα έχει πολύ πιο ανοιχτούς ορίζοντες, πολύ εκπαιδευμένο αυτί και θα μπορεί να λαμβάνει απόλαυση από πολύ περισσότερες μουσικές, κάθε είδους. Και μπράβο στον φίλο γιατί γράφει ότι προσπάθησε να ακούσει διάφορες καινούργιες μουσικές που ακούνε οι φίλοι του και δεν απέρριψε τίποτα χωρίς να δώσει στον εαυτό του την ευκαιρία να το γνωρίσει πρώτα. Έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι πιστεύω, αντί να μένουμε πάντα "κολλημένοι" και στάσιμοι.
Για την ακρίβεια πρώτα κυκλοφόρησαν στο εμπόριο οι μεγάλοι δισκοι (33 1/3) βινυλίου και μετά από λίγα χρόνια εμφανίστηκαν τα 45.
Ακριβέστερα δε πρώτα υπήρξαν τα 78.
Φυσικά πρώτα ηχογράφησαν μονοφωνικά, πολύ αργότερα άρχισαν οι στερεοφωνικό ηχογραφήσεις, μάλιστα για πολλά χρόνια κυκλοφορούσαν παράλληλα και μονοφωνικοί και στερεοφωνικοί δίσκοι της ίδιας δουλειάς
Γεια σου δάσκαλε κι από μένα.
Όσο αφορά τα μουσικά γούστα, θα ήθελα να τοποθετηθώ.
Το μουσικό γούστο του καθενός, σχετίζεται με το περιβάλλον του, τα βιώματά του, τα μουσικά του ερεθίσματα
(όσο περισσότερα, τόσο μεγαλύτερη αντίληψη του συνόλου της μουσικής) και γενικότερα, της μουσικής παιδείας που έχει πάρει.
Οι εραστές της μουσικής, ακούνε πολλά διαφορετικά πράγματα και ψάχνονται συνεχώς. Συνήθως, γίνονται κάποτε και οι ίδιοι μουσικοί.
Άλλοι, βαριούνται τα ψαγμένα και προτιμούν ό,τι παίζει το ράδιο και η τιβί. Η μουσική βιομηχανία που πλασάρει "επιτυχίες" ως είδος προς κατανάλωση.
Συνοψίζοντας,
το μουσικό γούστο του ατόμου, έχει να κάνει με την γενικότερη παιδεία, το ήθος, το ύφος, τον χαρακτήρα.
Η μουσική, ως ευγενής τέχνη, μπορεί να εκπαιδεύσει, να σε κάνει καλύτερο, πιο σοφό. Να σε ψυχαγωγεί και εκφράζει ή και να σε διασκεδάζει.
Ο Χαζτιδάκις έλεγε πως υπάρχουν 2 είδη μουσικής.
Η καλή και η κακή.
Επίσης, αν δεν εκπαιδευτείς ως ακροατής και μελετητής της ιστορίας της μουσικής,
πώς να καταλάβεις, αντέξεις, απολαύσεις τον Ianni Xenaki ή John Cage...
Και το γούστο, εκπαιδεύεται. Όταν έχεις μεγαλύτερη εικόνα του παζλ, είσαι πιο σοφός από εκείνον που βλέπει μόνο 3 κομμάτια διάσπαρτα εδώ κι εκεί.
Διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας
Καλή μελέτη και καλές πενιές σε όλα τα αλάνια!
Τα είπες όλα ...σε ευχαριστώ
Το τι ακούει ο καθένας είναι προσωπική επιλογή, και τα κριτήρια είναι προφανώς υποκειμενικά. Ωστόσο ακούγοντας διαφορετικές μουσικές εκοικοιωνεσαι περισσουερο και την αντιλαμβάνεσαι καλύτερα, παρόλα αυτά δεν σημαίνει ότι αυτό που ακούς θα σου αρέσει και φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι υποχρεωτοκο
Καλησπέρα, ωραίες ερωτήσεις με φοβερές απαντήσεις και σήμερα! σίγουρα ο ήχος είναι πιο δύσκολο να βγει από ενισχυτή ή ενα σωρό πενταλακια στο τέλος με ενα modeling όλα γίνονται πιο απλά τουλάχιστον για μένα, η γνωμη μου είναι ότι όλα τα μουσικά στυλ είναι ξεχωριστά και το καθένα απαιτεί διαφορετική παιχτικη προσέγγιση όμως η metal είναι αυτό που αγαπάμε, έχει για μας άλλη βαρύτητα ακούγεται αλλιώς στα αυτιά μας στο τέλος έχει εμπλουτιστεί με την πάροδο του χρόνου τόσο πολύ που θεωρώ "συγκρίνεται" άνετα ακόμα και με το πιο απαιτητικό είδος! αν υπάρχει
Θοδωρή συγχαρητήρια και πάλι για την σειρά. Σε παρακολουθώ από εποχές metal hammer, τέλη ενενήντα και μετά. Προσωπικά έχω μια απορία η οποία με βασανίζει αρκετό καιρό.
Έχει νόημα να φτιάξεις ένα άλμπουμ πλέον; Η απορία μου αυτή υπάρχει γιατί προέρχομαι από τα παλιά τα χρόνια που ο δίσκος είχε νόημα. Αυτό που συνέβαινε ήταν ότι ο δίσκος υπήρχε για να σε μάθει ο κόσμος και για παράδειγμα αν ήταν το πρώτο σου ντέμο να το πάρει κάποιος σαν δώρο ενώ έχει πάρει κάποιους δίσκους από το εκάστοτε δισκοπωλείο.
Επίσης ο δίσκος μπορούσε να σου ανοίξει πόρτες για να έχεις κάποιες αμεσες οικονομικές απολαβές (από τον δίσκο) η έμμεσες (απο συναυλίες).
Με λίγα λόγια ο δίσκος τότε είχε σημασία, ήταν το μέσο που σε έβαζε στον χάρτη της μουσικής.
Πλέον όμως παίζει αυτό; Βλέπουμε μπάντες που μπαίνουν στον χάρτη της μουσικής με ΕΝΑ κομμάτι, μπάντες να μην έχουν καν δίσκο αλλά να βγάζουν διάσπαρτα κομμάτια και όταν ποτέ αυτά φτάσουν κάποιο νούμερο(πχ δέκα κομμάτια) να τα βάζουν σε δίσκο στο bandcamp(πάλι όχι φυσική κόπια).
Οπότε η ερώτηση είναι: Η έννοια του δίσκου είναι λίγο παλιομοδίτικη πλέον και με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, το κομμάτι με ένα βιντεοκλίπ έχει πιο πολύ νόημα;
Allan Holdsworth,Watchtower,spastik ink αυτά είναι
Καλημερα θοδωρη, συνεχισε την καλη δουλεια. Κανε προταση για budget ακουστικες (μεχρι 300-400 ευρω).
Takamine GD11MCENS
Yamaha FX370C TBS
Fender CD-140SCE All Mah
Guild A-20 Bob Marley
@@MathimataKitharasgr ευχαριστω για την αμεση απαντηση. Προκρινεις καποια συγκεκριμενη; Γνωμη για ibanez aw 54 opn σε περιπτωση που την ξερεις;
@@dimitriskrompas απο τα specs φενεται καλη και σε καλη τιμη, Επενδυσε αφοβα
Καλησπέρα ποια ειναι η γνώμη σου για αυτό που λέμε τα underrated κομμάτια πιστεύω ότι έχει γίνει λίγο πια και απλα αυτοί που το λένε, έτσι ερμηνεύουν την πτώση στην δημοσιότητα της ροκ. Δεν λεω ότι δεν υπάρχουν underrated κομμάτια απλά πολλές φορές η φράση υπέρ χρησιμοποιείτε.
Underrated για ποιον? για μένα για σένα για τη μάζα?
Underrated ποτέ φέτος πρόπερσι ή πριν 20 χρόνια?
Αντιλαμβάνεσαι ότι ότι όλα αυτά είναι εντελώς σχετικά και υποκειμενικά. Θεωρώ πως ίσως χρησιμοποιούν κάποιοι αυτό τον όρο για να δικαιολογήσουν κάτι άλλο. Ότι κάτι ίσως θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Από κει και πέρα ότι έγραψε η ιστορια έγραψε. Ασε που καμμια φορα εχομε δει τραγουδια η καλλιτεχνες να "αναστενονται" για καποιο συγκυριακο λογο
Η δεύτερή ερωτηση ανοίγει μεγάλη κουβέντα,όμως τα είπες πολυ σωστα Θοδωρή με καλυψες πλήρως ετσι ειναι οτι ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος με διαφορετικα ακουσματα δεν ειναι αναγκη να ακουνε ολοι πχ κλασσικη η jazz επειδη θερωρειται απο καποιους ελιτιστες ως η "σωστη" μουσικη,επισης επειδη εγιβε μια αναφορα σε ακραια ακουσματα μπλακ μεταλ κτλ,εγω θα πω οτι οταν ακουσα για πρωτη φορα Emperor έχοντας μπει στο μεταλ σχετικα προσφατα ειπα αυτο το πράγμα δεν ακούγεται,περασαν τα χρονια σιγα σιγα το άρχισα να μπαινω πιο βαθια στο μεταλ και να ζηταω πιο βαρια ακουσματα και ετσι μρτα απο 7 χρονια του ξανα εδωσα μια ευκαιρια και εκτοτε εχει γινει απο τα πιο αγαπημενα συγκροτηματα,εν ολιγοις θελω να πω οτι μερικες φορες δεν μπορεις εκει που εχεις μαθει να τρως καλομαγειρενο φαγητο να πας να φας σουσι.
Θοδωρή καλησπέρα! Εισαι τρομερός οπως πάντα και σε ευχαριστούμε θερμα!!! Θα ήθελα να κανω ενα σχόλιο για την πρωτη ερώτηση και να συμπληρώσω: τα streams που γίνονται στο Spotify και που μας ευχαριστούν οι καλλιτέχνες, ειναι καποια (πολύ λιγα θεωρώ) τα όποια οντως οι χρηστές το έψαξαν. Εχω την εντύπωση όμως οτι τα υπόλοιπα ειναι τυχαια streams που σου τα βαζει η πλατφόρμα, ανάλογα με το τι πόσο εχει επενδύσει ο καλλιτέχνης-μπάντα για να διαφημιστεί. Ισχύει θεωρείς κατι τέτοιο ή είναι ιδέα μου??? Σε ευχαριστώ και πάλι για την προσφορά σου!!
ισχύει απολύτος αυτο πο λες, ο μεσος ακροατής δεν ψάχνει την μουσικη που ακουει, μην σου πω πως ακομα και ο μέσος πολίτης δεν ψαχνει καα απο που θα ενημερωθει απλα μπενει στο σελιδεςς οπως το "newsit" και το "πρωτο θεμα" στο οποιο οι μισες ειδησεις ειναι για την ταδε που "εριξε το instagram" με την photo της και κουτσομπολια ακομα και για σοβαροερα θεματα,
Καλησπέρα Θοδωρη, σε κάποιο παλιότερο βιντεο σου αναφέρεις κάποιες καλες-οικονομικές χορδές που χρησιμοποιείς (νομιζω Harley Benton). Μπορεις σε παρακαλώ να γράψεις ποιες είναι ή να ποσταρειs λινκ? Ευχαριστώ
ua-cam.com/video/rz4nxH0OAY0/v-deo.html
www.thomann.de/gr/harley_benton_valuestrings_009.htm
@@MathimataKitharasgr Σε ευχαριστώ Θοδωρή
Θοδωρή, πρόσφατα σε μια συζήτηση με έναν γνωστό μου του ισχυρίστηκα πως μπορεί κανείς να εκδόσεις δικό του υλικό με ένα home studio συνολικού κόστους 2.000-2.500 ευρώ. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό; Ξέρω πως έχεις αναφερθεί και σε παλιότερα βίντεο σε αυτό το θέμα άρα δεν είναι ότι σου την στέλνω για να την αναλύσεις σε επόμενο βίντεο. Συνέχισε την ποιοτική δουλειά.
Πολύ καλά τα λεει ο φίλος σου. Με αυτά τα χρήματα που αναφέρεις μπορείς να φτιάξεις ένα αξιοπρεπές home studio και να κυκλοφορήσεις υψηλής ποιότητας ήχο. Θα απαντηθεί σε επόμενο video
@@MathimataKitharasgrμε μια μικρή σημείωση μιλάμε για home studio που θα καλύπτει και ηχογράφηση φωνής.
Γειά σου Θοδωρή, έχω μια ερώτηση. Στον χώρο του μεταλ έχουν γίνει επιτυχημένες προσπάθειες ανάμιξης της με άλλα είδη μουσικής. Σχεδόν τα πάντα έχουμε ακούσει (από ραπ μέχρι κλασική μουσική, ολα τα είδη εχουν αναμιχθεί με το μεταλ) . Παρ' όλα αυτά δεν έχουμε δει καμία προσέγγιση του σκληρού ήχου με τη βυζαντινή μουσική. Γιατί συμβαίνει αυτό? μηπως επειδή η τελευταία είναι περισσότερο χορωδιακη ή μηπως διοτι επικεντρώνεται στις ψαλμωδίες? θεωρείς αδύνατη αυτή την προσέγγιση /ανάμιξη ? Σε ευχαριστώ.
δεν εχει γινει ποτέ κατι τετοιο με ορθοδοξους βυζαντινους υμνους και νομιζω πως θα ειχε ενδιαφερον. Το θεμα ειναι άν υπάρχει κοινό να ενδιαφερθει για κάτι τέτοιο.. Αντιλαμβάνεσε πως οι βυζαντινοι υμνοι ειναι άρρηκτα συνδεδεμενοι με τον χριστιανισμο ενω το metal οχι και τοσο. Δυσκολος συνδιασμος.
Άκου bathuska τον πρώτο δίσκο.ισως σου αρέσει
Οι ηχογραφήσεις του 70 δεν συγκρίνονται με τίποτα. Του εξωτερικού, κυρίως
Καλησπέρα Θοδωρή, πως βρίσκεις την τελευταία ανακοίνωση των ghost που απαγορεύει τα κινητά στις συναυλίες τους. Δεν έχει να κάνει με την συγκεκριμένη μπάντα προφανώς, αλλά με την τάση σε όλες τις συναυλίες και την υπερβολική χρήση των κινητών.
Για να είμαι ειλικρινής συμφωνώ απολύτως μαζί τους
Αφενός οι περισσότεροι που τραβάνε το κινητά έχουν χάλια παραμορφωμένο ήχο και η εικόνα συνήθως είναι μέτρια. Πράγμα το οποίο μπορεί να μην έχει καμία σχέση με την πραγματική εικόνα. Και αφετέρου για μένα το πιο σημαντικό ειναι οτι ο κόσμος χάνει τη μαγεία της στιγμής και αντί να κοιτάει τη συναυλία κοιτάει μία οθόνη κινητού τηλεφώνου .
Από κει και πέρα όμως να είμαστε ειλικρινείς αυτό δεν πρόκειται να εφαρμοστεί στην πράξη ειδικά σε μεγάλες συναυλίες με πάρα πολύ κόσμο ποιος θα ελέγχει την μαζα ?
Αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα.
Καλησπέρα Θοδωρή! Πολύ ζουμί και ενδιαφέρον είχε το τελευταίο επεισόδιο και τα είπες όλα όπως είναι! Η ερώτηση μου έγκειται στο ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων. Ποια είναι η εικόνα γύρω από την κατοχύρωση των δικαιωμάτων στη χώρα μας; Κάποιος επερχόμενος καλλιτέχνης ή συγκρότημα (στην Ελλάδα) που δεν συνεργάζεται με κάποιο label πως μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια της μουσικής του εντός και εκτός χώρας ώστε να την διαδώσει ύστερα;;;
τα πραγματα ειναι σχετικα απλα
ανεβαζεις την μουσική σου με μια υπηρεσία τυπου cd baby και επιλεγεις το
"pro πακετο", στο παρακάτω link θα δεις τις λεπτομερειες και τι σου προσφερει σε σχεση με απλο πακετο για digital distribution
www.musictoob.com/cd-baby-pro-vs-standard/
Παρομοιες υπηρεσιες προσφέρουν και αλλες εταιρειες διανομης μουσικης και το κοστος ειναι πολυ προσιτο
Αναλαμβανουν την διανομη και σε πληρωνουν αναλογα τα streams και τις πωλησεις cd που κανεις κλπ
Η δουλεια σου θα παει σε ολες τις γνωστες streaming πλατφορμες
Το επαγγελματικο πακετο περιεχει
Worldwide digital/CD distribution
Sell music on store.cdbaby.com
Make money on UA-cam
Sync licensing for TV, film, and games
Performing Rights Organization affiliation or admin
Song registration with global collection agencies
Worldwide publishing royalty collection
οποτε εισαι καλυμενος
Σε ευχαριστώ, κατατοπιστικός! Θα το ψάξω!!
Στην μουσική δεν υπάρχουν ούτε όρια ούτε σύνορα!! Σε κάθε είδος ακόμα και αν απεχθάνεσαι κάποιο από αυτά μπορεις να βρεις ένα δυο κομμάτια που θα σου αρέσουν!! Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και ως γνωστόν τα μυαλά τα ραδιόφωνα και τα αλεξίπτωτα δουλεύουν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά!! Τα σέβη μου!!
Καλησπερα Θοδωρη , στη δευτερη ερωτηση αναφερθηκες σχεδον στα ισια για ενα ειδους "ελιτισμου" που κακα τα ψεμματα εχουν τοσο οι μουσικοι αλλα και οι ακροατες της τζαζ , θα σου γραψω μια αληθινη ιστορια που συνεβη σε γνωστο μουσικο της Θεσσαλονικης πολλα χρονια πριν στην Ολλανδια. Ο Θεσσαλονικιος λοιπον 31 χρονων τοτε συναντησε αρκετα γνωστο "ονομα" στους τζαζ κυκλους της Ευρωπης κι οχι μονο σε μπαρακι στην Ολλανδια εντελως τυχαια, τον αναγνωρισε οπως ειναι φυσικο και πιασαν κουβεντα περι ανεμων και υδατων !! , Ξαφνικα ακουγεται ενα κομματι των cure και ο τζαζμαν λεει στον δικο μας απ' τη Θεσσαλονικη, -οι cure δεν εχουν κανενα ενδιαφερον , και με το θρασος των 31 χρονων του τοτε ο Θεσσαλονικιος απαντα στον 65αρη τζαζιστα, - πιστεψε με αν οι ακροατες των cure ανατριχιαζουν , δεν δινουν δεκαρα για κανενος την γνωμη !! , κλειδωνοντας οπως ειναι φυσικο τον τζαζμαν .... speechless ..
κι όμως ο τζαζμαν έλεγε την αλήθεια του.
στα δικά του αυτιά, οι cure, δεν έχουν ενδιαφέρον - και λογικό.
Μπράβο στην απάντηση του φίλου σου, σωστός!
Προσωπικη αποψη, ο ηχος που ακουω απο το 70 μεχρι και 2000 με κανει να θελω να το ξανακουσω..με κανει να νιωθω τις νοτες το τραγουδι και ειδικα την κιθαρα. Γενικα ιδιαιτερα μετα το 2007 νιωθω αταραχος τελειως με τις ηχογραφησεις ακομα και τα live μου ακουγονται καπως flat και χωρις αυτο το κατι που σε κανει να νιωθεις την ροκ μουσικη. Μπορει να ειναι ιδεα μου.
Ποιο ειναι το μελλον της μουσικης πιστευετε? Πως θα εξελιχθει?
Θέλω να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου πάνω στην δεύτερη ερώτηση, και να πω ότι πιστεύω πως κάποιος μπορεί να αναπτύξει το εύρος -και ενδεχομένως και την ποιότητα- της μουσικής του αντίληψης, ερχόμενος σε επαφή με νέα είδη. Δηλαδή, αν εκτεθεί σε πιο πολύπλοκα μουσικά ιδιώματα, ακόμα κι αν δεν τα απολαμβάνει εξ' αρχής, πιθανώς στην πορεία να εξοικειωθεί με το ύφος αυτών των συνθέσεων και να του ανοίξουν πόρτες σε μουσικές που παλαιότερα του φαίνονταν κουραστικές. Συχνό φαινόμενο είναι το εφηβικό μας γούστο να μας φαίνεται μια δεκαετία μετά, φτωχό και ανέμπνευστο. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία κλπ. Δεν ακυρώνω το προσωπικό γούστο, ούτε θεωρώ ότι η πολυπλοκότητα από μόνη της είναι ποιοτικότερη από κάτι πιο στρωτό, αλλά θεωρώ πως π.χ. η παντοκρατορία του ελαφρολαϊκού στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια - και μετά της τραπ κλπ.- σχετίζεται με μια γενικότερη έλλειψη ερεθισμάτων και μουσικής παιδείας. Σε κάποιο βαθμό, οι άνθρωποι αγαπάνε αυτό με το οποίο είναι εξοικειωμένοι.
Τα είπες πάρα πολύ ορθολογικα
Πολλά πράγματα oσον αφορα με τις επιλογές μας είναι σχετικά και έχουν να κάνουν με την ηλικία μας τον κοινωνικό περίγυρο μας και λοιπά. Το θέμα είναι κατά πόσο όμως ο μεσος ακροατης έχει την επιθυμία να πειραματιστεί και να ακούσει και κάτι διαφορετικό περα απο το comfort zone του.
Και θα σου πω ένα πάρα πολύ απλό παράδειγμα το οποίο μπορεί να είναι και λίγο αστείο. Φαντάσου πως υπάρχει ο αδερφός του συγχωρεμένου του Παντελίδη ο οποίος τραγούδια ακριβώς με τον ίδιο τρόπο αντιγράφοντας τον αδερφό του. Ο αδερφός του Παντελίδη υπάρχει γιατί πολύ απλά υπάρχει επιθυμία από το κοινό για κατι τετοιο. Η ζήτηση συνήθως φέρνει και την προσφορά.
Θοδωρή το ψηφιακο ρολόι πίσω , προδίδει ποτε κάνεις cut!
Θέλω να αγοράσω το guitarpro, είδα ότι έχει πεδίο για να βάλεις "promo code" , ξέρει κάποιος πως μπορεί ένας να βρει promo code ?
Promo code βγάζει η εταιρεια οταν κανει εκπτωσεις
σε ανυποπτο χρονο
θα σου προτεινα ξεκαθαρα μικροφωνο πετου...ειναι κριμα να κανεις τετοιο υλικο και ο ηχος να μην ακουγεται σωστα.....
ακουστε τα παντα εκτος απο τραπ!
Εντάξει αλλά θυμάμαι κιόλας πριν 20 χρόνια να πληρώνουμε 18-20€ το CD.. Και αυτό κοροϊδία ήταν μη τρελαθούμε! Και για αυτό ακριβώς ο κόσμος γύρισε τη πλάτη όταν βρήκε την εναλλακτική. Πλέον ο μουσικός διαφημίζεται από τις πλατφόρμες και αν μας αρέσει κάτι θα το δούμε live, δεν βλέπω που είναι το κακό, το να θες να ζήσεις από τη τέχνη (οποία και να είναι αυτή, δεν αναφέρομαι μόνο στη μουσική) πάντα ήταν ρίσκο, απλά ανά τους καιρούς αλλάζει το είδος του ρίσκου.
ετσι ειναι ακριβως, πες οτι ο καταλονωτης περνει "εκδικηση" για τα λεφτα που εδωσε στο παρελθον και δεν απόσβεσε.
Το αρνητικο ειναι οτι οποιος νεος θελει να ασχοληθει με την μουσικη επαγγελματικά εχει λιγότερες πιθανότητες απο παλιότερα να τα καταφέρει μακροπρόθεσμα
Ναι έχεις δίκιο σε αυτό, ωστόσο σε προηγούμενες δεκαετίες το κόστος για να ηχογραφήσεις ήταν πολλαπλάσιο από ότι σήμερα γιατί η δισκογραφική έπαιρνε μέρος από το ρίσκο (εξου και οι ψηλές τιμέ στα CD ς) αν κάνω λάθος με χαρά να με διορθώσεις αλλά εγώ έτσι τα θυμάμαι (μιλάω για εποχές 2000)
περα λιγων εξαιρέσεων προσωπικα δεν γνωριζω παρα ελαχιστους που να τους χρηματοδοτούσε η δισκογραφικη το κοστος των παραγωγων τους
Και αν το εκανε η συμφωνια ηταν 90-10 επι των εσοδων☹️
@@MathimataKitharasgr ακριβως !! Και αυτο εννοουσα στο πρωτο μου μηνυμα οταν ανεφερα πως αλλαζει το ρισκο ! Καποτε επρεπε να πουλησεις το σπιτι σου για να κανεις ενα δισκο , τωρα πρεπει να τα δωσεις σε διαφημισεις μπας και σε δει κοσμος , ειναι ενας φαυλος κυκλος που παντα ο δημιουργος ειναι ο χαμενος και ειναι πολυ κριμα ,anyway να σαι καλα !!!
ηχο εχεις ...ναι σίγουρα ..το μονο -που ακουγεσαι σαν ολους τους υπολοιπους ....γιατι ολοι ακουγονται μεσααπο ετοιμους ηχους ...σωστόη λάθος ; Βέβαια αυτο δεν το γνωρίσατε εσεις η νεώτεροι ...ποιά η σημασια του ΕΧΩ τόν δικόμου ηχο πού μέτήν πρ'ωτη νότα λες τσάκ ...αυτοί ειναι οι τάδε ....ειδικά στο μέταλ καμμιά διαφορα ΑΛΛΑ; ειπαμε οτι ολα τωρα τα;σματα ειναι καλοτάξιδα ....κατα τ αλλα επεξηγείς perfect perfect.....γιά μένα εδω στο Ελλάντα ο ενας μουσικος κοιτάει τόν άλλον μέ μισό μάτι ...τό γιατί οι τζαζίστες περνιώνται για κάτι ανώτερο εδω στό Ελλάντα δέν εξηγείται...το καλύτερο δέ που κάνεις από τά βιντεάκια σου ειναιοτι διδάσκεις ήθος ...οποτε μπράβο και ξανάμπρ'αβο σου !!!!
εχεις δικιο αλλα παλια (70s 80s 90s) πληρώναμε μια περιουσια σε εξοπλισμο για να φτιαξουμε ηχο και παλι το αποτελεσμα ηταν αμφίβολο.
Τουλαχιστον τωρα τα πραγματα ειναι πιο προσιτα οσον αφορα το κοστος. Σε ευχαριστω για τα υπόλοιπα που αναφερεις
@@MathimataKitharasgr βέβαια το κόστος έχει τον τελικό λόγο γιατί είναι πολύ πιο χαμηλό και με ένα κουμπί έχεις σχετικά καλό αποτέλεσμα έστω κι αν δεν δισκογραφίες αλλά προβάρεις και ταυτόχρονα ηχογραφείς.... Να δούμε τι θα συμβεί στην πορεία γιατί έχει κορεστεί κάπως η κατάσταση αν και υπάρχουν αρκετά καλά δείγματα....
Κάνεις highlight τον αριθμό του επεισοδίου (που δεν έχει σημασία για το κοινό) ενώ γράφεις με μικρα τα θέματα που αναλύεις.
Κάνε τα ανάποδα φίλε Θοδωρή
Τα θέματα τα κάνω print screen από την οθόνη όπως τα γράφει ο κόσμος
δυστυχώς δεν μπορώ να τα κάνω να φενονται μεγαλυτερα
@@MathimataKitharasgr Όπως νομίζεις
Πρώτος χαχσ