Приказната за оваа песна се случува во половината на 19-тиот век на Којник, каде бил центарот на живеењето на христијаните, кои бегајќи од зулмите на турците во градот, го зафатиле тој дел на Велес. Тука е и Бузаана во која се населувале жителите од велешките села кои барале спас од османлиите. На Којник, под јаворот била и единствената чешма од која жителите ем се снабдувале со вода но и ги дознавале настаните од градот. Тука момите полнеле вода а ергените се загледувале во нив. Во тоа време најпосакувана мома била Марето Цинциево. За неа знаеле и турците, кои почнале да доаѓаат како случајно да видат дали е се во ред, во тој дел на Велес. Марето пак била висока, црноока со кадрави плетенки, со бела кожа како памук и мазна како стакло, со тело како риба. Многумина сакале да биде избраник на нејзиното срце, но тоа било мошне тешко, бидејќи нејзиниот татко сакал богато и убаво момче. За да и го привлечат вниманието, дветмина ергени на Марето Цинциево и купиле еден аршин штоф за фустан, бидејќи верувале дека еден од нив ќе биде среќникот. Но таа нејзината љубов му ја подарила на сиромавиот Лазо Лисата, кој бил личен и прекрасно пеел. Се венчале во Св.Пантелејмон а набргу им се родила и ќерка Драга. Но Лазо потоа легнал на постела и за некое време починал. Марето Цинциево останале млада вдовица, иако од богато семејство, останала сиромашка, и се прехранувала со ќерка и плетејќи волнени чорапи. По некое време се омажила за Алексо качарот, еден од неколкуте велешки грнчари, тој бил исто вдовец со две ќерки Љуба и Гена. Радоста набргу тропнала на нивната порта и се родил синот Илија. Марето и натаму продавала чорапи на велешкиот пазар а веќе песната за неа заживела меѓу велешани.
Ja sum Gjorgji Cincievski i sum muzicar / kontrabasist!! Ovaa pesna sekako deka ni e familijarna I sum mnogu gord sto moja prababa e opeana vo vaka prekrasna pesna. Blagodaram Mico na prekrasnite detali I informacii!!!
Blagodarnost za tekstot so koj ja objasnivte prikaznata od kade proizlegla ovaa preubava pesna. Nepovtorliviot Aleksandar Sarievski ja ispea na samo nemu svojstven, nepovtorliv i poseben milozvucen nacin. Moram da go spomnam i aranzmanot koj sto e maestralno sraboten Sekoja nasa narodna pesna e prikazna. Blagodaram uste ednas.
Ah be Aceee kakvi pesni ni ispeja , kakvi ubai vreminja bea se peese lugeto veseli bea kreativni i ja sakaa narodnata izvorna pesna , sega se e svrteno naopaku malku po malku folklorot isceznuva
Песня прекрасная и звучит по-родному для моей русской души! Мотив похож на русскую народную песню: 'Во поле берёзка стояла', только с замечательным балканским колоритом
ВЕЧНА ТИ СЛАВА ЧИЧКО АЦО МАКЕДОНСКА МУЗИЧКА ЛЕГЕНДО МАКЕДОНСКИ СЛАВЕЈ. 🇲🇰🇲🇰🇲🇰
Приказната за оваа песна се случува во половината на 19-тиот век на Којник, каде бил центарот на живеењето на христијаните, кои бегајќи од зулмите на турците во градот, го зафатиле тој дел на Велес. Тука е и Бузаана во која се населувале жителите од велешките села кои барале спас од османлиите.
На Којник, под јаворот била и единствената чешма од која жителите ем се снабдувале со вода но и ги дознавале настаните од градот. Тука момите полнеле вода а ергените се загледувале во нив. Во тоа време најпосакувана мома била Марето Цинциево. За неа знаеле и турците, кои почнале да доаѓаат како случајно да видат дали е се во ред, во тој дел на Велес.
Марето пак била висока, црноока со кадрави плетенки, со бела кожа како памук и мазна како стакло, со тело како риба. Многумина сакале да биде избраник на нејзиното срце, но тоа било мошне тешко, бидејќи нејзиниот татко сакал богато и убаво момче. За да и го привлечат вниманието, дветмина ергени на Марето Цинциево и купиле еден аршин штоф за фустан, бидејќи верувале дека еден од нив ќе биде среќникот. Но таа нејзината љубов му ја подарила на сиромавиот Лазо Лисата, кој бил личен и прекрасно пеел. Се венчале во Св.Пантелејмон а набргу им се родила и ќерка Драга.
Но Лазо потоа легнал на постела и за некое време починал. Марето Цинциево останале млада вдовица, иако од богато семејство, останала сиромашка, и се прехранувала со ќерка и плетејќи волнени чорапи. По некое време се омажила за Алексо качарот, еден од неколкуте велешки грнчари, тој бил исто вдовец со две ќерки Љуба и Гена. Радоста набргу тропнала на нивната порта и се родил синот Илија. Марето и натаму продавала чорапи на велешкиот пазар а веќе песната за неа заживела меѓу велешани.
секоја чест миќко, само да не се јави некој луд бугар и да и да каже блгарска песен хахахах
Sekoja cest i blagodarnost za podelenoto!
Ja sum Gjorgji Cincievski i sum muzicar / kontrabasist!!
Ovaa pesna sekako deka ni e familijarna I sum mnogu gord sto moja prababa e opeana vo vaka prekrasna pesna.
Blagodaram Mico na prekrasnite detali I informacii!!!
@@gjorgjicincievski969 pozdrav Gjorgjia od Cincievi sekoja cest
Blagodarnost za tekstot so koj ja objasnivte prikaznata od kade proizlegla ovaa preubava pesna. Nepovtorliviot Aleksandar Sarievski ja ispea na samo nemu svojstven, nepovtorliv i poseben milozvucen nacin. Moram da go spomnam i aranzmanot koj sto e maestralno sraboten Sekoja nasa narodna pesna e prikazna.
Blagodaram uste ednas.
Ah be Aceee kakvi pesni ni ispeja , kakvi ubai vreminja bea se peese lugeto veseli bea kreativni i ja sakaa narodnata izvorna pesna , sega se e svrteno naopaku malku po malku folklorot isceznuva
Legenda na Makedonija, i na makedonskata pesna. Za zal kvalitetot se isfrla, steta
Poradi ovie pesni sum presreken sto sum Makedonec
I jas. Nasite pesni se najubuavi na svetot.
Nepostoi Po Prirodno,Po ubavo.
Песня прекрасная и звучит по-родному для моей русской души! Мотив похож на русскую народную песню: 'Во поле берёзка стояла', только с замечательным балканским колоритом
Закон
Veles
Veles,ili BElES
❤ ВЕЛЕС ❤
ovaa ne e ni za kur jas imam da pravam istrazuvanje i da ja naucam pesnata od mojata ceneta profesorka po muzicko
ebise sose profesorkata
ebatija profesorkata
HAHAHAHAHAHAHAHA ne ste tacni vi ljudi
@@spirka787 e so tolku protiv Prifesorkata