Минск в изобразительном искусстве. От Юзефа Пешки до Мая Данцига и Надежды Леонович
Вставка
- Опубліковано 15 чер 2024
- В новом выпуске «Около Культуры» Никита Монич рассказывает о том, как менялся Минск в изобразительном искусстве. От скромных пейзажей Юзефа пешки, фэнтезийных работ Дроздовича до внутреннего света Минска Данцига и полароидных картин надежды Леонович.
Не забудьте подписаться на «Около Культуры» в социальных сетях:
VK: okolokultury
FB: / okolokultury
Inst: / kit_sergei4
Дополнительные материалы
Городские легенды: водились ли в Минске крокодилы?
realt.onliner.by/2012/08/20/l...
МАРШРУТ: ЛОШИЦКИЙ ПАРК И УСАДЬБА
34travel.me/gotobelarus/post/...
Екатерина Изофатова. Май Данциг и его Минск
www.alefmagazine.com/pub5195.html
Минск в картинах Мая Данцига
piskunov-vitaly.livejournal.c...
Екатерина ИЗОФАТОВА. Строгий мастер (Израиль Басов)
www.alefmagazine.com/pub5059.html
«Этот город спас меня», репортаж с выставки Израиля Басова
citydog.io/post/novatory-basov/
“Мінск у мастацтве” - новая кніга Сяргея Харэўскага
www.racyja.com/kultura/minsk-...
Образ Минска в искусстве ХІХ в.: Юзеф Пешка, Бартелеми Ловернь, Наполеон Орда
journals.bsu.by/index.php/pit...
Прыйшлi з вайны мы на твае руiны.
Разрушенный Минск в творчестве белорусских художников
artmuseum.by/ru/online/pryish...
Фоторепортаж с выставки “Мінскі настрой”
citydog.io/post/vystava-pra-m...
Инста группы “Hutkasmachnaa”
/ hutkasmachnaa
Работы Надежды Леонович на сайте Артцентра
artcenter.by/catalog?search_f...
00:00:00 Туга эмігранцкага сэрца
00:01:50 Менск Юзафа Пешкі
00:04:27 Фэнтэзі ад Язэпа Драздовіча
00:06:03 Салодкі Менск Анатоля Тычыны
00:07:13 Унутраны свет Мая Данцыга
00:08:42 Сюрэалістычны Менск Басава
00:10:12 Каляровы Менск Надзеі Леановіч
Вельмі і вельмі! Да слёз, асабліва з`ехаўшым будзе сумна. Мінск 2020 увогуле наўзрыд. Дзякуй, Мікіта.
Вялікі дзякуй паважаны Мікіта за працу, за файныя эфіры. З задавальненнем гляджу іх. Дай Бог хуткага вяртання лепшым да дому!❤❤❤
Слухаць Мікіту - адно задавальненне! І цікава ж вельмі❤ Гэта як раптам пачуць (як у дзяцінстве) радыё Культура! Адна асалода і цяплей адразу ў сьнежні🎉
Ха! Я часам з настальгіяй узгадваю тыя часы, калі валанцёрыў на радыё культура)) там было вельмі прыемна
Я жыла не ў Менску, а ў Пінску, але ў бацькоў была вялікая кніга з рэпрадукцыямі пад назвай "Беларускі савецкі жывапіс" - такі Нацыянальны мастацкі музей пад адной вокладкай. Кніга гэтая была маёй настольнай. Я прыходзіла са школы, адкрывала яе і магла гартаць ажно пакуль бацькі не вернуцца з працы. І гартала яе я не адзін год). Дык вось помню, як мы з бацькамі паехалі ў Меснк. Я ўсё чакала, што сустрэну тыя месцы, якія так добра ведала па карцінах. Была зіма, мароз мо градусаў 20. зранку было сонечна і марозна, а пад вечар, як пачало шарэць, Менск ператварыўся ў той самы - з карціны Данцыга. і месца гэтае - вельмі лёгка апазнаць для не-менчукоў. Калі вярнуліся назад, я зноў пералістала кнігу і зразумела, што гэта і Мой Мінск. такім я яго запомніла.
Не з журбой, а са стафам))))
Цудоўна!
Чет плакать захотелось на словах "вернуться и умереть в этом городе".... а ведь и правда, когда придет время, хочется вернуться в ту землю, из которой вышла❤.... ёсць аб чым падумаць...
Дзякуй Мікіта❤
Надзею Леановіч не ведаў да гэтага відэа, вельмі файна, дзякуй
Уехал из Минска до того как это стало мейнстримом и практически не скучал. Но вот так сочно Никита все рассказал и показал, что аж сердце защемило 🥲
Увлекательно и трогательно про Минск и его художников. Спасибо.
Узгадваюцца словы класіка: “Дык няўжо ж нам ніколі ня склеіць, ня зшыць Менск і Мінск - дзве паловы сталічнай душы”…❤
Никита, огромное спасибо за Ваши видео!
Цудоўна, але трошкі сумна! Вялікі дзякуй!
я б хацела бачыць выявы спадарыні Леановіч, кожны раз, як заплюшчваю вочы)))
....когда-то в конце 21года мы с друзьями ходили в ДанаМол на фильмы про Микеланджело и Караваджо с комментариями Никиты после. И никто не собирался никуда уезжать... а сейчас конец 23го и мы все уже год, а кто и больше живет по разным странам и городам и смотрим тебя, Никит, уже онлайн...😢😓😓😓
#туга_эмігранцкага_сэрца😓
Не бядуйце, усё будзе добра))
Вах вельмі прыгожа! Вялікі дзякуй за гэтую прыгажосць)
Не ведаю, як вам гэта ўдалося, Мікіта, але сапраўды ўзнялі настрой гэтым выпускам пра Мінск 🙂
Пэўна бо самому спадабалася яго запісваць. І сцэнар на адным дыханні напісаўся))
Дзякуй, паглядзела за задавальненнем.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
Вельмi цiкава, дзякуй!! ❤
Люблю Минск, как часть моего сердца… всегда, любой…. Он родной, он уютный..Даже сейчас… а идиотские плакаты стараюсь не читать(.
😢😢😢😢
Вялікі дзякуй за выпуск! Вельмі цікава і жыва! Падабайка Вам, Мiкiта 😊
О!
Дзякуй Вам за вацiкавы расказ!
Як жа цікава Вас слухаюць, дзякуй!
Супер! Вельмi смачна распавёу. Не кожны можа ТАК бачыць Менск.❤
Добра сказау: "кракадзiл з неба сонца праглацiу"!!
З сучасных мастакоў, праўда старэйшых за Леановіч, я б яшчэ згадала Ігара Рымашэўскага. Яго карціны ўпершыню ўбачыла толькi ў 2019, зайшоўшы ў галерэю на пр. Незалежнасці насупраць КДБ, дзе была выстава яго работ. У яго стыль крыху казачны, мульцяшны, добры i вельмі пазнавальны (гэта не дэпрэсіўны рэалізм)). Мінск Рымашэўскага мне шчыра падабаецца.. У яго ёсць работы з Дынама, Нацыянальным Мастацкiм, Саборам на Немiзе, Плошчай Перамогi i шмат-шмат яшчэ чаго. На маiм халадзiльнiку магніцік з выявай брамы Мінска ў яго выкананнi)
Як цікава, а мне ні воднага разу не трапляўся Менск у Рымашэўскага. Пайду пашукаю, шчыры дзякуй))
Синагога Зальцмана (нынешняя Сдюшор) на Раковской 24
На Википедии есть картина.Не помню ,кто автор.
Нейкая кранальная душэўная паэзія ў выкананні Мікіты. Закалыхаў проста.
Хаця Мінск любіў чамусьці больш тады, калі жыў у ім. Зараз - нейкі горад-прывід, не адчуваю яго.
а што тычыцца другога "Майго Менску", дык у тым жа беларускім савецкім жывапісе ёсьць шмат тыпова беларуска-савецкіх) інтэр'ерных і патрэтных сюжэтаў, напрыклад, дзень народзінаў , дзе пышныя бэзавыя букеты і адзінокія селядцы на стале з белым абрусам ў кватэры ў старой забудове, пячатныя машынкі, патрэты мастакоў і актрыс, ці чыёйсьці жонкі - і гэта той вобраз сапраўднай менскай інтэлігенцыі, якая ніколі не губляла годнасці і нацыянальнаяга пачуцця, якая траплялася ў будынінах на праспекце ці ў тэатры на рэпетыціях, а мо і была чыёй-та бабуляй ці дзядулем, працягваючы жыць ў кватэры з тым самым паркетам-ялінкай і шафамі з тысячамі кніг
О, як прыгожа Вы напісалі! Дзякуй вялікі
Так,вёльмI вобразна. Чытала з асалодай !
@@staroederevo, дзякуй вам
@@user-ym8ld1dt3d, дзякуй
@@staroederevo, мне пашчасціла пражыць 7 год у доме з балконам на праспект Незалежнасці, але там была паўночная старана. Таму зноў жа, Май Данцыг "Минск. Воскресное утро" 1961 гэта для мяне "балкон на праспект", а "Растут новые кварталы" (1960) - гэта балкон ва двор 🙈.
Прафесійны мастак перш за ўсё добра можа перадаць святло, а святло ж залежыць ад геаграфічнай паралелі і мерыдыяну, таму, калі едзеш па Беларусі, заўсёды прыгадваеш карціны нашых майстроў лірычнага пейзажу. А калі глядзіш на іхнія карціны, успамінаеш Беларусь) я да таго, што балконаў такіх шмат дзе ёсць, але свет так падае і цень так выглядае толькі там, дзе яны былі схопленыя мастаком.
🔥🔥🔥🔥🔥
Малюся я Богу i сэрцам i думамi, настане час, абавязкова настане час
Gracias 😍
Vaya! El primer comentario en castellano en este canal!)) Gracias por ver el vídeo
@@staroederevo Gracias a ti, siempre!
Вось так жывеш і нічога не заўважаеш навокал. Пакуль нехта не прымусіць вочы расплюшчыць. Дзякуй ☺
👍
Мікіта, як заўсёды, вельмі цікава. Вялікі дзякуй!
Ваў, дзякуй Мікіта. Зноў кранальна, да глыбіні. Дзякуй.
мой Мінск - Мінск Данцыга.
Гэта Вам тады ў наступны відос. Ён цалкам Данцыгу прысвечаны)))
Дзякуй, Мікіта. Люблю Мінск.
Ёсць яшчэ акварэліст Уладзімір Шапавалаў. Там проста 100% Мінск, па якім мы ўсе хадзілі. Не ведаю, наколькі ён "заслужаны" мастак, але акварэлі ягоныя ў лепшых традыцыях сучаснай акварэлі
Пашукаю, дзякуй вялікі
Дзякуй за стрым -дзякуй за тое што Вы есь -слушаю I сумую у Менску
Нават ўзяла асадку і ў нататнік прозвішчы паспісвала
Ой як прыемна))
Вельмі цудоўна! А чаму б не зрабіць увогуле марафон па беларускім гарадам вачамі мастакоў?:)
Выдатная ідэя, толькі вось часцяком бракуе ілюстрацыяўі ў інтэрнэце. Нават каб зрабіць відос пра народных мастакоў кшталту Данцыга, даводзіцца перакопваць процьму артыкулаў, форумаў і гэтак далей у пошуках рэпрадукцый.
@@staroederevo Разумею, гэта прыкра. Тады напрыклад калі мала матэрыялаў можна не кожнае відэа асобны горад, а аб'яднаць усе гарады ў адзіным відэа. У любым выпадку дзякуй за працу:)
як быццам Жбанкова паслухалі
Ой, я нават не разумею, гэта лагодны каментар ці крытычны?))) Ці проста факт?
@@staroederevoздалося што падобны вайб) ❤
@@hopehanaпераглядзеў відос і, здаецца, разумею, што за вайб)