Płk dypl. Marian Porwit - dydaktyk, wychowawca, historyk

Patron Wojskowego Centrum Edukacji Obywatelskiej płk dypl. Marian Porwit był nie tylko bardzo dobrym dowódcą, co udowodnił podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 r., ale także - dydaktykiem i wychowawcą. W okresie międzywojennym pełnił służbę w wielu ważnych wojskowych instytucjach o charakterze naukowo-oświatowym i szkoleniowym. Przez lata dał się poznać jako świetny wykładowca oraz nauczyciel. Zasłużył się również jako metodyk oraz współtwórca koncepcji wychowania żołnierzy w Wojsku Polskim. Jego prace stały się ważnymi pomocami dla oficerów zajmujących się działalnością dydaktyczno-wychowawczą. Do najważniejszych publikacji Porwita
z dziedziny edukacji wojskowej należą „Nauka o powinnościach żołnierza”, wydana po raz pierwszy
w 1924 r., oraz „Duch żołnierski” (organizacja wychowania żołnierza) z 1935 r. Płk dypl. Marian Porwit był także zasłużonym historykiem wojskowości. Zasłynął jako wnikliwy badacz kampanii wrześniowej. Jej problematykę zaczął zgłębiać jeszcze w niemieckiej niewoli, mocno poświęcał się temu zagadnieniu także w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie
i już po powrocie do Polski. Jego spostrzeżenia zawarte m.in. w książce „Obrona Warszawy. Wrzesień 1939 r. Wspomnienia i fakty” oraz trzech tomach „Komentarzy do historii polskich działań obronnych 1939 roku” do dziś cieszą się uznaniem historyków.