Vera Verheldert #26: Energiebewaking
Вставка
- Опубліковано 27 сер 2024
- In deze kippenvel aflevering spreekt Vera met Gonny over de reden waarom zij angst heeft te verbinden, maar tegelijk ook angst om zichzelf te verliezen. Vera legt uit wat deze vrouw energetisch doet en hoe ze zichzelf daaruit kan bevrijden. Het is een thema dat bij veel hulpverleners voorkomt en mensen die al jong voor hun ouders zijn gaan zorgen.
Vera Helleman is schrijfster van de beststellers 'Moeiteloos jeZelf zijn' en 'De emotie encyclopdie'. Zij is oprichter van het EEC - Emotie Expertise Centrum en founder van de coachvorm EmotieCoaching. Tevens is zij trainer van de opleiding tot EmotieCoach en ontwikkelde zij een nieuwe visie over autisme.
Meer informatie vind je op:
www.verahellema...
www.emotieexper...
Prachtig , de buitenwereld naar binnen ademen. Dank xxx
100 dat ik mezelf hierin herken als hulpverlener! Ik ben nog steeds aan het bijkomen omdat ik dit dus gisterochtend deed tijdens mijn werk. Eruit vliegen… het duurde even voordat ik hem voelde maar na dit filmpje te hebben gezien snap ik het. Wat fijn om mezelf gewoon te voelen. Oefenen oefenen oefenen.
Dankjewel 🙏🏽
Dank jullie wel!!! En Gonny je bent een moedig en fijn mens en ik kan je niet genoeg zeggen hoe belangrijk dit voor mij was om mee te voelen van de andere kant zeg maar. En dank je wel Vera dat jij dit door meevoelen en meedenken zo fijn, snel en weer duidelijk in taalgebruik kon oplossen. ik merkte meteen dat het werkt. net als je het strand oploopt en je ruikt de zee of een bos dan doe je dat wel. Op alle fronten was dit zo herkenbaar en zelfs schokkend, ja sensitief dus. Dank jullie wel. En ik hoop dat iedereen die het nodig heeft dit filmpje kan vinden. Duizendmaal dank en vele zegeningen voor jullie.
Heel herkenbaar, ik wist niet dat er nog Meer mensen zijn die dit doen
Zoooo waardevol dit filmpje.. dit helpt mij zo zeer. Heel veel herkening en zo fijn om de wereld in te ademen. Ik voel direct verschil. Dank jullie wel 🙏🙏🙏
Onwijs herkenbaar
Voor mij ook!
HALLELUJAH!!!!!! WARME DANK uit België 🙏🙏🙏🙏
Wauw zoooo herkenbaar dit. Ik voel dit volledig. Dat ik iemand mag inademen voelt alsof ik ze juist energetisch belast zal ik maar zeggen. Ik ben je zo dankbaar voor dit inzicht maar het voelt energetisch wel beetje eng. Alsof ik er een beetje van ga hyperventileren, maar ik maak bewust de keuze hier te blijven. Dankjewel Vera dit is zo nieuw en kan me zoveel helpen uit mijn angst voor mijn eigen kracht te komen en me weer energiek te blijven voelen als ik met andere mensen ben. Doe je dit ook als je juist een lastig gesprek hebt met je baas of zo? Is dat dan ook de bedoeling dat je hem/haar inademt? Blijf je dan toch bij jezelf? Of doe je dit alleen met mensen waarmee je je goed voelt.
Hmm ik heb gelukkig geen baas, maar in lastige contacten voel ik ook altijd in mezelf wat mijn binnenste (Via mijn emoties) me aangeven wat nodig is. Ik blijf dus altijd in mezelf. De wereld is continu in mij, zeg maar
Vera Helleman - interviews dankje voor je reactie.😇🙏. Ik ga er mee oefenen.
ik schijt ook nog altijd bagger, angst 'om er te zijn', terwijl er nooit niet-zijn is natuurlijk. maar zit nog steeds in 't systeem, die overtuiging/de uitnodiging om er wél te zijn.
Pfft, weet je wat de waarheid is? Dat het voor sommige mensen (zoals jij en ik waarschijnlijk) heeel moeilijk kan zijn om aan jezelf toe te geven dat je inderdaad gevoelig bent. En dan zelfs nog moeilijker tot een punt durven te gaan, waar je probeert rekening begint te houden met jezelf... Zonder schuldgvoel.
Rekening houden met die dingen van jezelf waarvan je weet dat de maatschappij rondom je, daar niet altijd even lief over is. Of dat nu familie, vrienden, relaties, collega's... is.
Ik ben einde de 30. Heb op m'n 35 diagnose autisme/ADD gehad. Mijn hele leven voelt als een complete verspilling. Maar, ik heb het overleefd omdat ik goed ben. Ik heb beseft dat ik goed ben, omdat ik die moeilijke dingen meemaakte en er verassend genoeg door geraakte. En verrasend genoeg ook interessante dingen over mezelf te weten kwam. En over het leven. Over mensen.
"Het gaat niet altijd om jou", wil in deze context evenveel zeggen als: "Het gaat niet allemaal over die hoge standaard die je van jezelf eist omdat je bang bent dat jezelf zijn niet goed genoeg is/schaamte als resultaat"
Ik heb die schaamte/angst ook heel sterk gehad, nog steeds. Dat is iets dat moet slijten: Dat Geven om de meningen van mensen die zulke meningen niet zouden mogen hebben moesten ze écht om jou geven...
Daar moet je assertief voor leren worden. Nét iets dat super moeilijk is voor gevoelige/spirituele/empathische mensen... want je begrijpt alles en wil het beste voor alle mensen die je mooi vind.
Maar je mag jezelf niet vergeten mooi te vinden hé.
; )
Ik zit al maanden in soortgelijke situatie. Van kwaad naar erger. Welke hulp?
Verhelderend !! Ook de uitleg aan het eind
Ik kan ook bang zijn (angst voelen) voor iets waarvan ik slechts denk dat het gevaarlijk is zonder dat het dat is.
Wanneer er pijnlijke herinneringen naar boven komen over zaken uit het verleden die ik als mens gedaan heb en die ik moreel afkeur en die schuldgevoelens, spijt en wroeging met zich meebrengen heb ik als enige verlossing daarvan het besef dat wat me moreel niets lijkt (niet mijn morele ideaal is) niets lijkt of wie en hoe ik echt ben, noch op wat ik in werkelijkheid doe. (Dat geldt ook voor mijn naasten.)
De formule is "Wat me niets lijkt kijkt niets op me."
Verder aanvaard ik dat ik van tevoren bereid was ook dit te ervaren uit Naastenliefde voor de ziel van het mens dat ik lijk te zijn, en die van de naasten. Dat in vergelijking met onze originele staat van oneindig groot geluk het ervaren slechts mens te zijn de kruisiging is. Maar dat we daartoe bereid waren opdat eens ook de ziel van de mens zou weten en genieten dat het in werkelijkheid de onmetelijk grote moedige, intelligente, wijze, creatieve, onsterfelijke puur altruïstische Naastenliefde is.
We hebben ons leven voor de mensenziel gegeven.
Een grotere reden om onszelf en onze naaste te respecteren en lief te hebben is er niet. Maar alles wat minder is dan die erkenning schiet tekort.
Deze voelde erg onrustig qua energie voor mij, alsof ik meeging in een heel vervelend gevoel een irritatie of ik weet het niet en dat was het moment dat Gonny 'eruitging' . De tips om met de voeten te stampen lijken me zeer behulpzaam, aangezien dit gevoel iets is waar ik bang voor ben om te ervaren, het kan mij snel gebeuren in contact met mensen en ik vermijd mensen daardoor het liefst, echter dat is ook geen leven. Ook het bij anderen naarbinnen gaan om te 'checken' herken ik, en daar schaam ik me dan weer voor dat ik het doe, of is dat weer een 'eruitgaan' beweging? Er blijft een beetje een misselijk gevoel achter (maagstreek). Bedankt voor de tips Vera, ik ga ermee oefenen.
❤️❤️❤️❤️