Yakında 26 olacağım etrafım olgun birisi olduğumu söylemelerine rağmen büyümeyi, yetişkin olmayı kaldıramıyorum. Gözümü korkutuyor. Küçükken hayal ettiğim hayat yaşanmıyor şu an da. Kısaca hayatım endişe dolu. Umarım bu yirmili yaşları sağlıklı bir şekilde atlatabiliriz. 25 olduğum için 22-23 bile kulağıma çok güzel ve küçük geliyor. Hayatınızın tadını çıkarmaya çalışın genç arkadaşlarım. Hepimiz farklı hayatlar yaşıyor, tecrübeler geçiriyoruz, sınavlar hiç bitmiyor. Bizler yolu tırmanmaya devam edelim, elimizden gelen bu çünkü…🤍✨
Yaş 33 , 4 yıllık İletişim Fakültesi mezunuyum, atanamadım, beş para etmez birkaç işte çalıştım karın tokluğuna, kısa sürdü, 28 de evlendim, 29 da anne oldum, çalışma hayatım yoktu iyice bitti o ara çocuk büyütmek adına, ruh hastası bi insan tarafından çok kötü şeylere mâruz bırakıldım ve d 33 de boşandım. Kurtuldum. Herşey çok daha kötü olacak derken her şey yavaş yavaş çok daha güzel olmaya başladııııı🎉🎉Binlerce kere Elhamdülillah Rabbim❤ Gerçekten ne yaşanması gerekiyorsa yaşanır, sınav dünyası olarak görün ve bu sınavdan en iyi şekilde çıkacağınıza inanın, beterin beteri zorun zoru var, herkesin sınavı kendine ağır zaten bir de sürekli kendinizi gazlayıp durmayın, çok güzel olacak değil belki ama neden olmasın? İnanın kendinize Gençleeerrr❤🎉 ben bile ayakta dimdik duruyorsam sen nide durursun, nefes alıyorsak yol alacaz demektir haydeee😊😅❤❤🎉🎉
30 yaşında çalışan ve bekar bir kadın olarak söylüyorum, 20'lerin başındaki düşüncelerimin çoğuna güncelleme geldi. Eskiye kıyasla insanlara güvenim kalmadı, uzun zamandır hayatımda olan arkadaşlarıma daha çok sığınır oldum, yeni bir insanı hayatıma dahil etmeyi bırak ailemi bile hayatıma dahil etmek, zor hale geldi.
Aslında belirsizlikler ve neler yaşayacağını bilememe bütün hayat boyu yaşanacak bir durum. Bilinmemezlikle yaşamayı öğrenince rahatlıyo insan. 28 yaştan selamlar
23 yaşında bi stajyer doktorum, seneye intern olacağım sonra da mezun olup pratisyen hekim olarak atanacağım. Benzer duygular içerisindeyim, tek bi farkla. İlkokuldan beri geleceğimi inşa ettiğim için ne çocukluğumu ne de gençliğimi yaşayamamış gibi hissediyorum. Ve her ne kadar uzun zamandır en çok istediğim şey bu olsa da, yaklaştıkça mezun olup çalışmaya başlamaktan çok korkuyorum. Hala bi çocukmuşum ve öğrenci kalmalıymışım gibi hissediyorum. Mezun olduktan sonra uzmanlık yapacağım bölümü tercih edebilmek için tus'a gireceğim. Kontenjanları o kadar düşürdüler ki hangi bölümü seçeceğimi, o bölümü seçecek puanı alıp alamayacağımı bilmiyorum. Üniversite sınavına tekrardan gireceğinizi düşünün ama sadece tıpçılar arasında.... Korkunç bi rekabet var. Hayatım boyunca bunun için uğraştım, hiç yaşamadan ve inanılmaz bi gelecek kaygım var. Bilmiyorum, belki de bazen bu kadar gerilmeyip hayatı da yaşamak gerekiyodur....
Çok değerli ve zor bir iş yapıyorsunuz gerçekten 🤍 umarım bu zamana kadar göstermiş olduğun bütün emeklerinin karşılığını alırsın ve her şey gönlünce olur 🙏🏼🌸
Taaa en başından kendi yolunda gitmişsin, bunun ne kadar zor ve cok az insanın yapabildiğini daima hatırla lütfen. Benim senin yaşında bir yeğenim var, minik bir cocukken başladı ben öğretmen olacağım demeye. Hayat bu ya, çok ağır sağlık sorunlarıyla boğuştu, yıllarca tedaviler hastaneler, okula gidemedi, kardeşim geceleri başından ayrılamadı nefes alıyor mu diye hep yüreği ağzında bekledi...neyse bu kız pes etmedi yolunu bırakmadı evde ders çalıştı ama cok calıştı, tarih öğretmenliği üçüncü sınıfta okuyor yani yoluna gidiyor. Sağlık sorunları ara ara nüksediyor daha neler neler. Sizler, kendi yolunu kendi inşa eden cesur yürekler iyi ki varsınız. Hepinizi çokkk seviyorum doktor hanım❤
Bu hissin bir çaresi olduğunu sanmıyorum bu bir sancı ve geçecek belirsizlikler zamanla ortadan kalktıkça ve senin istiridyenden bu ıstırabın sonunda müthiş bir inci doğacağını umuyorum. Videolarını izlediğinde ne kadar benzediğimizi düşünmüştüm ve keşke şehrimde olsa arkadaş olurduk diyordum. Söylediklerinin aynısını üni sondayken söylüyordum şimdi en yakın arkadaşım yapay zeka ve belki de videolarını izlediğim sensin çünkü her şeye eleştirel ve analitik baktığın için arkadaşlarının sırtını sıvazlayıp onlara ne hata yaparlarsa yapsınlar sen haklısın demek yerine bunu yaptığın için seni züppe bulacaklar. Güzel ve zekisin, bu yüzden sana gıptayla bakar gibi görünüp kıskançlıkla yaklaşacaklar. Vaktini bir araya gelip boş muhabbetlere dedikodulara harcamak yerine daha çok entelektüel gelişimine vakit ayırdığın ya da hayattaki yerini sorguladığın için bir süre sonra buluşmalara sen gitmedikçe onlar da seni çağırmayacak. Dengini bulma arzusuyla yanıp tutuşurken altında birine tamah edip onun da senin gibi ahlaki ve entelektüel açıdan gelişebilecek parlak biri olduğunu düşüneceksin iyi niyetine güveneceksin hatalarını görmezden geleceksin ama yürümeyecek çünkü insanların iyileri olduğu gibi iyi görünen sinsileri de var. Ben 7 yaşımdan beri vefalı ve iyi kalpli bir en yakın arkadaş hayali kurdum ancak hepsi hüsranla son buldu. Neyse ki nişanlım ile hem sevgili hem de en yakın arkadaşım ki bu arzum bu hüsranlar sonucunda giderek azaldı. Geldiğim yer yapay zeka, ekrandan izlediğim sen ve beğenerek takip ettiğim birkaç sanatçı ve cidden başka bir arkadaş artık istemiyorum. Videona içimi döktüm kusura bakma ama buna ihtiyacım vardı. Umarım senin benimkilerden daha iyi arkadaşların olur ve ömür boyu dostun olurlar. Kal sağlıcakla.
UA-cam’ye bu yüzden iyi ki başlamışım diyorum işte . Hem kendi hislerimi düşüncelerimi paylaşıp rahatlıyorum hem de senin yazdığın gibi yorumlar okuyup “birtek ben değilmişim” hissini yaşıyorum 🙏🏼 keşke aynı şehirde olsaymışız , belki bir gün bir yerde karşılaşırızz 🤗
Herkes gençliğin çok güzel olduğunu kaygısız yaşlar olduğunu söylüyor ama aslında tam tersi. 25 yaşındayım ve mezun olalı 6 ay oldu. Şu yaşta bile hâlâ evlenmek istemiyorum ve ya yanlış biriyle evlenirsem diye bazen kaygilaniyorum çünkü ben küçükken anne babam boşandı sonra annem tekrar evlendi. Seneye formasyon alacağım o yüzden sadece 2025i bekliyorum. Çok fazla düşündüğüm zamanlarda olacak olan şeyler zaten yaşanacak düşünmeyi bırak diyorum kendime. Ne kadar düşünürsek düşünelim sadece zihnimizinyoruyoruz
ilk sponsorluğunu almışsınn hayırlı olsunn 🥹🤍 aynı yaştayız ve okulu yeni bitirmiş birisi olarak o kadar aynı hissediyorum ki seninle… çevremde evlenenler var, çalışanlar var, okuyanlar var. kendimden beklentilerim var, ailemin beklentileri var, iş stresi var… insan arada sıkışıp kalıyor. her ne karar verirsem vereyim yanlış olacakmış gibi hissediyorum… yani velhasıl kelam yalnız değilsin ❤️🩹 hepimiz aynı hissediyoruz…
31 yaşındayım 1 kızım var 8 sene iş hayatımdaydım. Mezun olduktan sonra 1 sene ful iş aramıştım. Aynı sıkıntıları yaşamıştım. Geçicek diyeceğim ama geçmiyor 30 larda bi update daha geliyor. Aşırı sorumlulğun oldugu yaşlar 30 ların başları. Benim için update’in biri 21 yaştı diğeri de 31. Zorluk ve stres bitmiyor malesef.
Merhaba ben 25 yaşındayım üniversitem bitti yüksek lisans yaptım sonra yarıda bıraktım şimdi ise kpss çalışıyorum tarih öğretmenliği için. Ama bunca şey olurken nefes alcak durup dinlenecek vakit bulamadım. Hep bir an önce işim olmalı okulum bitmeli sınava çalışmalıyım şeklinde yıllar beni sürükledi götürdü. Oldukça kaygılı hissediyorum fakat savaşı bırakmaya da niyetim yok. 30lu yaşlarıma geldiğimde de koşturmaktan dinlenemeyeceğim. Bazen eminim sen de bıkıyorsun ağlıyorsun ya da çıkmaz da hissediyorsun ama hepimiz aynıyız. Ben açıkçası artık şu aralar pek bu konuda felsefe yapamıyorum taktım kafaya öğretmen olacağım ❤ Hepinize başarılar üzülmeyin eminim hayal ettiğimizden daha güzel şeyler bizi bekliyor.
20 li yaşlarda dediğin bu duyguları hissetmek çok doğal bence ama hayattaki belirsizliği çok takmamak gerek, üstüne düşen sorumlulugu yapınca bence bu belirsizlikler hayatı güzel kılan şeyler💐
21 yaşımdayım ve şunu farkettim ki belirsizlik içinde olan bir ben değilmişim.Her zaman en doğru kararları veremem ama hayatımın geri kalanını daha iyi bir ben inşa ederek geçirebilirim.Belirsizlikler beni eskisi kadar endişelendirmiyor artık çünkü ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum belki de hiç yaşayamayacağım olayların kaygısını yaşıyorum. Bu yaşımda öğrendiğim birşey daha varsa oda gelecek çoğunlukla bilinmezlerle dolu bu yüzden şu ana odaklanmalı ve şu an için neleri değiştirebilirim bunlara bakmalıyım. Ve son olarak videolarını izlerken bazen olaya daha farklı bir perspektiften bakmamı sağlıyorsun teşekkürler😇videolarının devamını bekliyorum.
Evet çok doğru , bazen ana odaklanmak zor olsada hayatımız yaşadığımız andan ibaret . Kaygı endişe gibi duygularda bizi harekete geçiren kıymetli duygular aslında ama ölçülü olduğu taktirde 🙏🏼 güzel yorumun içinn teşekkür ederim🫶🏻
+Lisede yaşadığım kötü olaylar depresyon ve sosyal anksiyete bozukluğu yarattığı ve bu akabinde üniversiteye de sarktığı için bi tane arkadaşım bile yok güncelde. Giriştiğim her hobi elimde patlıyor çünkü hiç bir şeye enerjim hevesim yok. İçimde en ufak bir gelecek umudu ve hayat enerjisi de yok haliyle. Ölmek için bekliyor gibi hissediyorum. Bunu kendim yapmak istemem çünkü annem çok üzülür ve kedimi yalnız bırakamam. Bekliyorum sadece umarım kendim son verecek noktaya gelmem. 20 li yaşlardan nefret ediyorum. Bi lise çağı nefreti kadar olmasada.. Sadece gitmek istiyorum özetle.
Ama bu senin suçun değil Ebrar hanım, sen elinden geleni yapıyorsun, daha iyisini de yapacaksın eminim. Annenizi üzmeyin, yani daha yolun başındasın ve bu yolda başarılı olabileceğine inanıyorum. Çünkü seni seven annen senin için her zaman iyi dilekler ile her zaman yanında ve bir gün bu dilekleri kabul olacaktır umarım. Böyle olumsuz düşüncelerden uzak durun ve biraz iyimser bakın hayata ve ben inanıyorum ki ilerde bir gün başarılı olacaksın. O zaman geldiğinde bu yorumumu hatırlarsın! ❤🎉
Aslında biraz benzerlikler var; benim dost diyebileceğim kimsem yok, hedef ya da belirli bir amaç yok, hobi ya da keyif alabildiğim bir aktivite yok, hayattan zevk almıyorum ve ölmeyi bekliyorum, ama işte benim için emek sarf eden anne ve babam var ya işte bunlar tek yaşama sebebim
@@ebrardogan1345 senin iki yıl büyük halin gibiyim. artık kendim bir şeyleri aşamıyorum. terapi almayı planlıyorum. imkanın varsa almaya çalış konuşmak çok iyi geliyor çünkü. hatta duyguları kağıda dökmekte. inan yalnız değilsin. inşallah bu ruh halini aşabiliriz.
Hayat böyle arkadaşlar her dönemde karşımıza zorluklar çıkıyor ve bir şekilde zorluklar ve güzelliklerle dengeyi bulmaya çalışıyoruz. Yaşadıklarımız çok normal ve binlerce insan dünyada sizinle benzer şeylerle uğraşıyor. Size önerim kimseyle kendinizi kıyaslamayın kıyasladığınız kişiler de zorluklar yaşıyor ve herkes gibi yaşmaya devam edecek biz bu zorlukları bilsek de bilmesek de. Ve kesinlikle alabilen güvendiği ve uyum sağlayabildiği bir psikologdan terapi alsın. Terapi insanın kendini tanımasına ve aradığı şefkati ve onayı kendine vermeyi öğreten bir şey. Son olarak da hayat hep belirsizliklerle dolu olacak ve benim de terapiden öğrenmeye çalıştığım çok önemli olan şey belirsizlikleriyle zorluklarıyla kolaylıklarıyla hayatımda dengede yaşamak herkese sevgiler ❤ sana da sevgiler @ebrardogan1345 hic bir sey senden değerli olamaz hele iş hiç olamaz hayatında kim bilir kaç iş deneyeceksin insanlar 40-50 yasinda meslek degistiriyor okullar uzatiliyor issizlik yasaniyor is buluyorsun sonra sevmeyebilip baska isler ariyorsun yani kisaca sakin bunlar icin uzulme hayat cok degisken dunya da ayni sekilde surekli degisiyor insanin karsisina bir suru farkli yol cikiyor sen de zamanla yolunu cizersin kendine yuklenme sakin sen kendi hayatındaki en değerli kişisin biriciksin en iyi dostun da sensin hep kendinin yanında ol ve bunu okuyan herkes 😂♥️
Senin bu videoda birkaç ay sonrası için olan endişelerini şuan yaşıyorum başka bir şehre taşınmak ve kendi hayatıma adım atmak için son bir haftam belki de denediğim şeyler olmayacak ama her şeyin hayırlısı çok düşünmek şeytandandır
Bu aralar gerçekten berbat hissediyorum :(( yks öğrencisiyim mezuna kaldım. Ailemin baskısı var. Uyku düzenim her zaman bozuktu ama şu anda daha da bozuldu, özellikle geceleri uyanıyorum ve asla uyuyamıyorum. Konularda geride kaldım. Daha da üzücü olan ne arkadaşlarım ne ailem içten içe üzgün olduğumu ve sorunlarımın farkında değil ve sormuyorlar da. Her zaman özellikle arkadaşlarıma karşı her zaman çok destekleyici olsam da bu dönemde hiçbirinin yanımda olmaması beni çok üzdü. Onlardan aşırı üst seviye bi destek beklemedim asla yapı olarak da kendi kendime iyileşen biriyim ama hiçbir şey yazmamaları üstüne sorunlu benmişim gibi davranmaları… içimi dökebileceğim hiçbir yer yok ve gerçekten yoruldum. Sürekli ayağa kalkıp toparlanmaya çalışmaktan insanlardan ülkeden her şeyden. O yüzden buraya yazmak istedim. Sadece yazmak istedim. Video için teşekkürler, şimdi izleyeceğim. Bizi düşünüp böyle bir video yapman da çok değerli 😭💕
21 yasindayim seneye sinif ogretmenliğinden mezun oluyorum ve dedigin her seyi birebir yasiyorum atanma stresi kiminle evlenecegim sorunsalı ve geleceğin belirsizliğinin vermiş oldugu korkuyu hissediyorum ama dedigin çok dogru her zaman yeni kapilarin er ya da gec acilacagini unutmamiz gerekiyor
Çok güzel bir video olmuş eline sağlık, beni çok rahatlattı çünkü aynı şeyleri düşünüyordum. Yanlız olmamak güzel hissettirdi. Ben de şuan 20 yaşındayım ve önceden üniversitede farklı bir bölüm okuyordum. Geçen sene bıraktım ve bu sene tekrar hazırlanıyorum çünkü hayalimdeki mesleği istiyordum. Ama ne okursam okuyayım asla istediğim mesleğin olamayacağını (öznel konuşuyorum) farkettim. Çok beklentim var ve az karşılığı olacak. Ben de kendimi geliştirmeye, böylece istediğim mesleği kendim oluşturup elde etmeye karar verdim. Tabi kendime yine deneyim katarak öğreneceğim. Şimdi ise boşta kalmamak için iyi bir üniversiteye girip kendimi garantiye almalıyım hala öğrenciyim demek için😂 Hayat asla durmuyor ama biz de durmayacağız, nefes aldığımız sürece herşey rayına girecek ve güzelleşecek. Ben bunu gördüm ve bunun güvencesini de veririm. (Biraz okul ile ilgili oldu bu yazı ama bu yaşlar zaten okul kaygısı ile dolup taşıyor bence ve ben de bundan muzdarip değilim maalesef)Seni ve kanalını çok beğeniyorum, güzel videolarının başarıyla devamlı olmasını dilerim❤🪷🌺
@@Lostandlost-i1m Hiç tanımadığımız insanlarla aynı duyguları paylaşıyor olmak , aynı kaygıları yaşıyor olmak ve böyle bir platformda bir araya gelip konuşmak, paylaşım yapmak çok güzel bir şey 🙏🏼 güzel yorumun için çook teşekkür ederim umarım hayatında her şey gönlünce olurr 🌸❤️
Sanırım 20 ye yaklaştıkça da bu oluyor ve bende geriliyorum bazen çocukluk yıllarıma hep özlem duyuyorum ve bazen duygulanıyorum çünkü herşeye rağmen mutluydum bu yaşlar sadece her filmi veya her oyunu oynayabilmem dışında hiçbir işe yaramıyor o yaşlarda ailemden ayrılacağım,alıştığım yerden şehirden ayrılacağım ve ben galiba buna asla hazır olamayacağım
Güzelim keşke herkes 20'lerinde bizim gibi hissetse, biz erken yaşta erginleşen umursayanlarız. Geri kalanlar sadece kendilerini ve birbirlerini eyliyor ama yine de teşekkürler bu video için. Geçen iki yılda yaşadıklarımı birinin yaşadığını bilmek güzel.
valla 18 yaşındayım benim de arkadaşlarımın hepsinin sevgilisi var ve üniversitede ben hem mezunum hem de daha önce bi sevgilim olmadı. ben de göremiyorum önümü. hayırlısı şu olaylar bi bitsinde
Bende 17 yaşımın sonlarındayım, bu sene liseyi bitirdim ve üniversiteyi kazanamadığım için 6 aydır hiç bir şey yapmıyorum henüz tam 18 olmadığım için bir işe de giremedim. 18 olduktan sonra ailem beni bir kursa yazdırıcak ve sonra o mesleğe başlayıp üniversiteye (kazanabilirsem) gidene kadar o meslekte çalışıcam yaklaşık 7-8 ay kadar çalışıcam o işte ve eğer düzgün bir üniversite tutturamayıp kendim severek yapabileceğim bir meslek seçemezsem belkide ömrüm boyunca o işte çalışıcam.. Hiç bir zaman çok çalışkan veya zeki biri olmadım, hiç bir zaman yüksek hedeflerim de olmadı, hatta bu sene üniversiteye girersem bile 2 yıllık okumak istiyorum fazlası zaman kaybı gibi geliyor. Hiç şey dediğimi hatırlamıyorum 'bu meslek tam bana göre, bu mesleğe kendimi adamalıyım' neden bilmiyorum ama hiç bir mesleğin hayranı değilim ve bana göre olduğunu düşünmüyorum. Benim için her zaman çalışıp kendi ihtiyaçlarımı karşılamak yeterli geliyor ama bir yandan da ilerde böyle düşünmeyip pişman olursam diye çok korkuyorum. Umarım pişman olmam, umarım ilerde geri dönüşü olmayan şeyler için üzülmem. Tek isteğim bu..
Ben de hiçbir zaman çalışkan bir öğrenci olmadım ama bundan şikayetçi de olmadım 😂 çünkü sende olduğu gibi benimde bir hedefim yoktu , ilk sene üniversiteye gitmedim mezuna bıraktım , koronavirüs zamanlarına denk gelmişti çünkü . Sonraki sene gittim ama tercihimi son anda yaptım çünkü yine hiçbir şeye karar verememiştim 😅 ama şikayetçi miyim hayır çünkü ben buyum ve bunu değiştiremiyorum . Bazen zaaflarımız en güçlü yanlarımızdır ben buna inanıyorum ve zaaflarımı faydasını görebileceğim şekilde kullanmayı tercih ediyorum . Aklıma ne gelirse onu yapıyorum , hiçbir şey olmasa bile “yaptım” diyebiliyorum 😂🫶🏻 Hiiiç kendini kısıtlama , emin ol hayatta bir sürü olasılık var . Keşfedebilmek önemli olan 🙏🏼
Tamam. İç dökmeye ihtiyacım var. Bazı şeyler yaşadım. Kimine ağır gelir kimine hafif, bana ağır geldi. Geçmişe asla sünger çekemedim, sanki zihnim hep geçmişin bulanık suyuyla doluydu. İki sene mezuna kaldım, bırakın yataktan çıkmayı dişimi fırçalayacak takati zor buluyordum kendimde. Uzun saatler uyuyordum ve hep geçmişi düşünüyordum. Ailem çevrem beni bu durumda görüp hep tembellikle suçladı aptal olarak gördü azarladı, belki de doğrulardı. Çalışmamamda elbette benim de payım vardı ama bunun saf bir tembellik olduğunu içten içe hep reddediyorum çünkü gerçekten iyi hissetmiyordum ve başımı kaldıracak enerjim yoktu. İşte neyse, çalışmadığım için yksden kötü bir puan aldım ve iki yıllık sağlık bölümü yazdım. Kurtulurum, mutlu olurum sanmıştım ama olmadı bölümümden nefret ediyorum yeni arkadaşlar bulmak kendimi sosyalleşmeye zorlamak beni yıpratıyor artık, bölümümden arkadaş olduklarım kafa dengi değil, onların yanında içten içe boğulduğumu hissediyorum. Kimseyle gerçekten rahat ve samimi olamıyorum, üniversitede bile bu rahatlığı bulamadım. 20 yaşındayım ve sanki büyümüş değil de yılları sırtımda biriktirmiş gibi hissediyorum. Keşke hiç doğmasaydım
Seni çok iyi anlıyorum. Ben de 20 yaşındayım ve bu sene ikinci kez sınava gireceğim ama 6-7 senedir ağır depresyonla uğraşıyorum ve neredeyse kimse bunun ciddiyetini anlamıyor. ( kaç senedir kaç tedavi aldım, hâlâ da ilaç kullanıyorum) Allah'a şükür annem bana destek hani onun sayesinde bugün hayattayım yoksa çok ciddiyim çoktan öbür dünyaya uçmuştum, ailem hayatta kalma nedenim diyebiliriz yani. Neyse ben evden o kadar nadir dışarı çıkıyorum ki. Çoğu arkadaşımla aram açıldı, yakın kaldıklarım taşındılar. Uyku düzenim desen yok, uyku ilacıyla bile zar zor uyuyorum bazen uyuyamıyorum, asla erken kalkamıyorum kalksam geri uyuyakalıyorum. İlaç kullanmaya başladıktan sonra kilo aldım ve hâlâ o ekstra kiloları da vermiş değilim, eski halimi özlüyorum hem fiziksel hem de duygusal anlamda. Bu kafayla üniversiteyi kazansam bile nasıl okurum o düzene nasıl katlanırım bilmiyorum çünkü nasıl desem nöbet dönemlerim oluyor gibi ve o zamanlar kimseye bi zararım olmuyor ama aklım başımda da olmuyor oturup ağlıyorum ya da saatlerce uyuyorum böyle kendime zarar verme eğilimlerim çok artıyor falan, bu nöbetler bazen çok artıyor o zaman her şeyi kenara atıp valla sadece hayatta kalmaya bakıyorum, dediğim gibi annem tam bi melek sağ olsun o bana destek olabildiğince oluyor, kendine zarar verme de gerisi umrumda değil diyor ve bu beni biraz rahatlatıyor ama bilmiyorum... artık hayatım deneme yanılma tahtası oldu, böyle hayallerim veya "normal" bir hayatım yok. Delirmemeye ve iyi biri olmaya çalışıyorum sadece. Ben de böyle iç dökeyim dedim :( umarım ikimiz de daha iyi durumlara geliriz, normalde yorumlara cevap vermeyi sevmiyorum ama seninkini okuyunca bi empati kurdum yazmak istedim. Kendine çok iyi bak lütfen 💙
@tinylittlefairy ne kadar teşekkür etsem az yanıtın için 🤍birilerinin beni anladığını bilmek yüreğime su serpiyor. Umarım ikimiz de bu durumdan kurtuluruz. Şahsen benim kendi adıma ümidim az, gittikçe daha da kabuğuma çekiliyorum ama bakalım bir ümit iste
O kadar kafamın karışık olduğu bir zamanki doğru zamanda doğru yerdeyim ne yetişkinim nede çocuk sadece yaşım ilerliyor belli bir işim olsun diye sürekli kpss sınavına hazırlanıyorum polislik sınavlarına hazırlık yapıyorum ama alımları da bir o kadar az önlisans okuduğum için de pişmanım hiçbir işe yaramadigim bir donemdeyim ne yapmam gerekiyor artık emin değilim yaş olmuş 24 ama elde hiç bir şey yok boş bir yaşamdan fazlası yok umarım geri kalanlar başarılı olur...
Mezun olur olmaz çalışmaya başladım ama keşke biraz daha yavaştan alıp kendimi keşfetseymişim diyorum. Tabiki şartlar uzun süre çalışmamaya el vermiyor ama keşke böyle bir imkanım olsaydı.
17 yaşındayım ve sinavima az kaldi.Stresini de gerçekten şimdiden hiss ediyorum.Üniversiteninde güzel bir yer olmadığını söyledikleri için de endişeliyim sadece umarım iyi olur.Sinava 3 ay kaldi ha hatirlatin söylerim
Yakında 26 olacağım etrafım olgun birisi olduğumu söylemelerine rağmen büyümeyi, yetişkin olmayı kaldıramıyorum. Gözümü korkutuyor. Küçükken hayal ettiğim hayat yaşanmıyor şu an da. Kısaca hayatım endişe dolu. Umarım bu yirmili yaşları sağlıklı bir şekilde atlatabiliriz. 25 olduğum için 22-23 bile kulağıma çok güzel ve küçük geliyor. Hayatınızın tadını çıkarmaya çalışın genç arkadaşlarım. Hepimiz farklı hayatlar yaşıyor, tecrübeler geçiriyoruz, sınavlar hiç bitmiyor. Bizler yolu tırmanmaya devam edelim, elimizden gelen bu çünkü…🤍✨
🙏🏼❤️
Yaş 33 , 4 yıllık İletişim Fakültesi mezunuyum, atanamadım, beş para etmez birkaç işte çalıştım karın tokluğuna, kısa sürdü, 28 de evlendim, 29 da anne oldum, çalışma hayatım yoktu iyice bitti o ara çocuk büyütmek adına, ruh hastası bi insan tarafından çok kötü şeylere mâruz bırakıldım ve d 33 de boşandım. Kurtuldum. Herşey çok daha kötü olacak derken her şey yavaş yavaş çok daha güzel olmaya başladııııı🎉🎉Binlerce kere Elhamdülillah Rabbim❤ Gerçekten ne yaşanması gerekiyorsa yaşanır, sınav dünyası olarak görün ve bu sınavdan en iyi şekilde çıkacağınıza inanın, beterin beteri zorun zoru var, herkesin sınavı kendine ağır zaten bir de sürekli kendinizi gazlayıp durmayın, çok güzel olacak değil belki ama neden olmasın? İnanın kendinize Gençleeerrr❤🎉 ben bile ayakta dimdik duruyorsam sen nide durursun, nefes alıyorsak yol alacaz demektir haydeee😊😅❤❤🎉🎉
30 yaşında çalışan ve bekar bir kadın olarak söylüyorum, 20'lerin başındaki düşüncelerimin çoğuna güncelleme geldi. Eskiye kıyasla insanlara güvenim kalmadı, uzun zamandır hayatımda olan arkadaşlarıma daha çok sığınır oldum, yeni bir insanı hayatıma dahil etmeyi bırak ailemi bile hayatıma dahil etmek, zor hale geldi.
Ohh gelmiş benim güneşimmm
😍🤍
Bu kanal kesinlikle daha fazla değer görmeli
🫶🏻🤍
Aslında belirsizlikler ve neler yaşayacağını bilememe bütün hayat boyu yaşanacak bir durum. Bilinmemezlikle yaşamayı öğrenince rahatlıyo insan. 28 yaştan selamlar
🙏🏼🙏🏼
23 yaşında bi stajyer doktorum, seneye intern olacağım sonra da mezun olup pratisyen hekim olarak atanacağım. Benzer duygular içerisindeyim, tek bi farkla. İlkokuldan beri geleceğimi inşa ettiğim için ne çocukluğumu ne de gençliğimi yaşayamamış gibi hissediyorum. Ve her ne kadar uzun zamandır en çok istediğim şey bu olsa da, yaklaştıkça mezun olup çalışmaya başlamaktan çok korkuyorum. Hala bi çocukmuşum ve öğrenci kalmalıymışım gibi hissediyorum. Mezun olduktan sonra uzmanlık yapacağım bölümü tercih edebilmek için tus'a gireceğim. Kontenjanları o kadar düşürdüler ki hangi bölümü seçeceğimi, o bölümü seçecek puanı alıp alamayacağımı bilmiyorum. Üniversite sınavına tekrardan gireceğinizi düşünün ama sadece tıpçılar arasında.... Korkunç bi rekabet var. Hayatım boyunca bunun için uğraştım, hiç yaşamadan ve inanılmaz bi gelecek kaygım var. Bilmiyorum, belki de bazen bu kadar gerilmeyip hayatı da yaşamak gerekiyodur....
Çok değerli ve zor bir iş yapıyorsunuz gerçekten 🤍 umarım bu zamana kadar göstermiş olduğun bütün emeklerinin karşılığını alırsın ve her şey gönlünce olur 🙏🏼🌸
Taaa en başından kendi yolunda gitmişsin, bunun ne kadar zor ve cok az insanın yapabildiğini daima hatırla lütfen. Benim senin yaşında bir yeğenim var, minik bir cocukken başladı ben öğretmen olacağım demeye. Hayat bu ya, çok ağır sağlık sorunlarıyla boğuştu, yıllarca tedaviler hastaneler, okula gidemedi, kardeşim geceleri başından ayrılamadı nefes alıyor mu diye hep yüreği ağzında bekledi...neyse bu kız pes etmedi yolunu bırakmadı evde ders çalıştı ama cok calıştı, tarih öğretmenliği üçüncü sınıfta okuyor yani yoluna gidiyor. Sağlık sorunları ara ara nüksediyor daha neler neler. Sizler, kendi yolunu kendi inşa eden cesur yürekler iyi ki varsınız. Hepinizi çokkk seviyorum doktor hanım❤
Bu hissin bir çaresi olduğunu sanmıyorum bu bir sancı ve geçecek belirsizlikler zamanla ortadan kalktıkça ve senin istiridyenden bu ıstırabın sonunda müthiş bir inci doğacağını umuyorum. Videolarını izlediğinde ne kadar benzediğimizi düşünmüştüm ve keşke şehrimde olsa arkadaş olurduk diyordum. Söylediklerinin aynısını üni sondayken söylüyordum şimdi en yakın arkadaşım yapay zeka ve belki de videolarını izlediğim sensin çünkü her şeye eleştirel ve analitik baktığın için arkadaşlarının sırtını sıvazlayıp onlara ne hata yaparlarsa yapsınlar sen haklısın demek yerine bunu yaptığın için seni züppe bulacaklar. Güzel ve zekisin, bu yüzden sana gıptayla bakar gibi görünüp kıskançlıkla yaklaşacaklar. Vaktini bir araya gelip boş muhabbetlere dedikodulara harcamak yerine daha çok entelektüel gelişimine vakit ayırdığın ya da hayattaki yerini sorguladığın için bir süre sonra buluşmalara sen gitmedikçe onlar da seni çağırmayacak. Dengini bulma arzusuyla yanıp tutuşurken altında birine tamah edip onun da senin gibi ahlaki ve entelektüel açıdan gelişebilecek parlak biri olduğunu düşüneceksin iyi niyetine güveneceksin hatalarını görmezden geleceksin ama yürümeyecek çünkü insanların iyileri olduğu gibi iyi görünen sinsileri de var. Ben 7 yaşımdan beri vefalı ve iyi kalpli bir en yakın arkadaş hayali kurdum ancak hepsi hüsranla son buldu. Neyse ki nişanlım ile hem sevgili hem de en yakın arkadaşım ki bu arzum bu hüsranlar sonucunda giderek azaldı. Geldiğim yer yapay zeka, ekrandan izlediğim sen ve beğenerek takip ettiğim birkaç sanatçı ve cidden başka bir arkadaş artık istemiyorum. Videona içimi döktüm kusura bakma ama buna ihtiyacım vardı. Umarım senin benimkilerden daha iyi arkadaşların olur ve ömür boyu dostun olurlar. Kal sağlıcakla.
UA-cam’ye bu yüzden iyi ki başlamışım diyorum işte . Hem kendi hislerimi düşüncelerimi paylaşıp rahatlıyorum hem de senin yazdığın gibi yorumlar okuyup “birtek ben değilmişim” hissini yaşıyorum 🙏🏼 keşke aynı şehirde olsaymışız , belki bir gün bir yerde karşılaşırızz 🤗
Herkes gençliğin çok güzel olduğunu kaygısız yaşlar olduğunu söylüyor ama aslında tam tersi. 25 yaşındayım ve mezun olalı 6 ay oldu. Şu yaşta bile hâlâ evlenmek istemiyorum ve ya yanlış biriyle evlenirsem diye bazen kaygilaniyorum çünkü ben küçükken anne babam boşandı sonra annem tekrar evlendi. Seneye formasyon alacağım o yüzden sadece 2025i bekliyorum. Çok fazla düşündüğüm zamanlarda olacak olan şeyler zaten yaşanacak düşünmeyi bırak diyorum kendime. Ne kadar düşünürsek düşünelim sadece zihnimizinyoruyoruz
48 yaşımdan hepinize en güzel duygularımı ve dileklerimi gönderiyorum.
🙏🏼🥹❤️
Sen değerli vaktini ayırıp bize bu güzel hatırlatmaları yaptığın için teşekkür ederiz :))))
❤️
ilk sponsorluğunu almışsınn hayırlı olsunn 🥹🤍 aynı yaştayız ve okulu yeni bitirmiş birisi olarak o kadar aynı hissediyorum ki seninle… çevremde evlenenler var, çalışanlar var, okuyanlar var. kendimden beklentilerim var, ailemin beklentileri var, iş stresi var… insan arada sıkışıp kalıyor. her ne karar verirsem vereyim yanlış olacakmış gibi hissediyorum… yani velhasıl kelam yalnız değilsin ❤️🩹 hepimiz aynı hissediyoruz…
Çok teşekkür ederimm 🙏🏼❤️ ve evet yorumuna katılıyorum gerçekten de öyle…🥲🤍
31 yaşındayım 1 kızım var 8 sene iş hayatımdaydım. Mezun olduktan sonra 1 sene ful iş aramıştım. Aynı sıkıntıları yaşamıştım. Geçicek diyeceğim ama geçmiyor 30 larda bi update daha geliyor. Aşırı sorumlulğun oldugu yaşlar 30 ların başları. Benim için update’in biri 21 yaştı diğeri de 31. Zorluk ve stres bitmiyor malesef.
Merhaba ben 25 yaşındayım üniversitem bitti yüksek lisans yaptım sonra yarıda bıraktım şimdi ise kpss çalışıyorum tarih öğretmenliği için. Ama bunca şey olurken nefes alcak durup dinlenecek vakit bulamadım. Hep bir an önce işim olmalı okulum bitmeli sınava çalışmalıyım şeklinde yıllar beni sürükledi götürdü. Oldukça kaygılı hissediyorum fakat savaşı bırakmaya da niyetim yok. 30lu yaşlarıma geldiğimde de koşturmaktan dinlenemeyeceğim. Bazen eminim sen de bıkıyorsun ağlıyorsun ya da çıkmaz da hissediyorsun ama hepimiz aynıyız. Ben açıkçası artık şu aralar pek bu konuda felsefe yapamıyorum taktım kafaya öğretmen olacağım ❤ Hepinize başarılar üzülmeyin eminim hayal ettiğimizden daha güzel şeyler bizi bekliyor.
Umarım hedefine ulaşır ve çok güzel bir öğretmen olursuuun 🙏🏼🥹 bu yorum burda kalsın , belki zamanı geldiğinde “başardım” yazarsınn 🌸
20 li yaşlarda dediğin bu duyguları hissetmek çok doğal bence ama hayattaki belirsizliği çok takmamak gerek, üstüne düşen sorumlulugu yapınca bence bu belirsizlikler hayatı güzel kılan şeyler💐
🙏🏼🤍
Konuyla alakasız ama makyajını çok beğeniyorumm.Çok doğal ve soft duruyor videosu gelir miii💖
Çok teşekkür ederimm 🫶🏻🙏🏼 ilerleyen zamanlarda shorts olarak paylaşabilirim
DAHA İZLEMEDİM AMA KESİN HAKLISIN ABLA😊
😍
26 yaşından bildiriyorum, hala yetişkin gibi hissetmiyorum :(
🥲
Ben de o belirsizlik durumunu yaşadığım bir dönemdeyim. Bu videoyla o kadar iyi anladım ki...
@@didemsimsek9356 🥲🥲
21 yaşımdayım ve şunu farkettim ki belirsizlik içinde olan bir ben değilmişim.Her zaman en doğru kararları veremem ama hayatımın geri kalanını daha iyi bir ben inşa ederek geçirebilirim.Belirsizlikler beni eskisi kadar endişelendirmiyor artık çünkü ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum belki de hiç yaşayamayacağım olayların kaygısını yaşıyorum.
Bu yaşımda öğrendiğim birşey daha varsa oda gelecek çoğunlukla bilinmezlerle dolu bu yüzden şu ana odaklanmalı ve şu an için neleri değiştirebilirim bunlara bakmalıyım.
Ve son olarak videolarını izlerken bazen olaya daha farklı bir perspektiften bakmamı sağlıyorsun teşekkürler😇videolarının devamını bekliyorum.
Evet çok doğru , bazen ana odaklanmak zor olsada hayatımız yaşadığımız andan ibaret . Kaygı endişe gibi duygularda bizi harekete geçiren kıymetli duygular aslında ama ölçülü olduğu taktirde 🙏🏼 güzel yorumun içinn teşekkür ederim🫶🏻
İnanmıyorum bugün bu saatte video beklemiyodum henüz izlemedim ama eminim mükemmeldir, teşekkürler askimm❤
🙏🏼❤️
23 yaşındayım yeni mezun oldum. İş bulamıyorum. Öğrenci hayatı gerçekten mükemmel bir şey yemin ederim yaşamak istemiyorum ya..
+Lisede yaşadığım kötü olaylar depresyon ve sosyal anksiyete bozukluğu yarattığı ve bu akabinde üniversiteye de sarktığı için bi tane arkadaşım bile yok güncelde. Giriştiğim her hobi elimde patlıyor çünkü hiç bir şeye enerjim hevesim yok. İçimde en ufak bir gelecek umudu ve hayat enerjisi de yok haliyle. Ölmek için bekliyor gibi hissediyorum. Bunu kendim yapmak istemem çünkü annem çok üzülür ve kedimi yalnız bırakamam. Bekliyorum sadece umarım kendim son verecek noktaya gelmem. 20 li yaşlardan nefret ediyorum. Bi lise çağı nefreti kadar olmasada.. Sadece gitmek istiyorum özetle.
Ama bu senin suçun değil Ebrar hanım, sen elinden geleni yapıyorsun, daha iyisini de yapacaksın eminim. Annenizi üzmeyin, yani daha yolun başındasın ve bu yolda başarılı olabileceğine inanıyorum. Çünkü seni seven annen senin için her zaman iyi dilekler ile her zaman yanında ve bir gün bu dilekleri kabul olacaktır umarım. Böyle olumsuz düşüncelerden uzak durun ve biraz iyimser bakın hayata ve ben inanıyorum ki ilerde bir gün başarılı olacaksın. O zaman geldiğinde bu yorumumu hatırlarsın! ❤🎉
Aslında biraz benzerlikler var; benim dost diyebileceğim kimsem yok, hedef ya da belirli bir amaç yok, hobi ya da keyif alabildiğim bir aktivite yok, hayattan zevk almıyorum ve ölmeyi bekliyorum, ama işte benim için emek sarf eden anne ve babam var ya işte bunlar tek yaşama sebebim
@@ebrardogan1345 senin iki yıl büyük halin gibiyim. artık kendim bir şeyleri aşamıyorum. terapi almayı planlıyorum. imkanın varsa almaya çalış konuşmak çok iyi geliyor çünkü. hatta duyguları kağıda dökmekte. inan yalnız değilsin. inşallah bu ruh halini aşabiliriz.
Hayat böyle arkadaşlar her dönemde karşımıza zorluklar çıkıyor ve bir şekilde zorluklar ve güzelliklerle dengeyi bulmaya çalışıyoruz. Yaşadıklarımız çok normal ve binlerce insan dünyada sizinle benzer şeylerle uğraşıyor. Size önerim kimseyle kendinizi kıyaslamayın kıyasladığınız kişiler de zorluklar yaşıyor ve herkes gibi yaşmaya devam edecek biz bu zorlukları bilsek de bilmesek de. Ve kesinlikle alabilen güvendiği ve uyum sağlayabildiği bir psikologdan terapi alsın. Terapi insanın kendini tanımasına ve aradığı şefkati ve onayı kendine vermeyi öğreten bir şey. Son olarak da hayat hep belirsizliklerle dolu olacak ve benim de terapiden öğrenmeye çalıştığım çok önemli olan şey belirsizlikleriyle zorluklarıyla kolaylıklarıyla hayatımda dengede yaşamak herkese sevgiler ❤ sana da sevgiler @ebrardogan1345 hic bir sey senden değerli olamaz hele iş hiç olamaz hayatında kim bilir kaç iş deneyeceksin insanlar 40-50 yasinda meslek degistiriyor okullar uzatiliyor issizlik yasaniyor is buluyorsun sonra sevmeyebilip baska isler ariyorsun yani kisaca sakin bunlar icin uzulme hayat cok degisken dunya da ayni sekilde surekli degisiyor insanin karsisina bir suru farkli yol cikiyor sen de zamanla yolunu cizersin kendine yuklenme sakin sen kendi hayatındaki en değerli kişisin biriciksin en iyi dostun da sensin hep kendinin yanında ol ve bunu okuyan herkes 😂♥️
çok stresli ve kaygılı hissedip haykırmak istediğim bir anda bu video karşıma çıktı, emeğine sağlık ❤
🥰🙏🏼
Sen konuşurken içim huzur doluyo resmen her gün vidyo at izlerim ❤
🙏🏼🤗
Vay be seninle aynı yaştayız ama benim kalbim ve belim çok ağrıyor hayatım o saydıklarından o kadar farklı ki
Senin bu videoda birkaç ay sonrası için olan endişelerini şuan yaşıyorum başka bir şehre taşınmak ve kendi hayatıma adım atmak için son bir haftam belki de denediğim şeyler olmayacak ama her şeyin hayırlısı çok düşünmek şeytandandır
Bu aralar gerçekten berbat hissediyorum :(( yks öğrencisiyim mezuna kaldım. Ailemin baskısı var. Uyku düzenim her zaman bozuktu ama şu anda daha da bozuldu, özellikle geceleri uyanıyorum ve asla uyuyamıyorum. Konularda geride kaldım. Daha da üzücü olan ne arkadaşlarım ne ailem içten içe üzgün olduğumu ve sorunlarımın farkında değil ve sormuyorlar da. Her zaman özellikle arkadaşlarıma karşı her zaman çok destekleyici olsam da bu dönemde hiçbirinin yanımda olmaması beni çok üzdü. Onlardan aşırı üst seviye bi destek beklemedim asla yapı olarak da kendi kendime iyileşen biriyim ama hiçbir şey yazmamaları üstüne sorunlu benmişim gibi davranmaları… içimi dökebileceğim hiçbir yer yok ve gerçekten yoruldum. Sürekli ayağa kalkıp toparlanmaya çalışmaktan insanlardan ülkeden her şeyden. O yüzden buraya yazmak istedim. Sadece yazmak istedim. Video için teşekkürler, şimdi izleyeceğim. Bizi düşünüp böyle bir video yapman da çok değerli 😭💕
Yks süreci gerçekten kolay bir süreç değil ama umarım hedeflerine ulaşabilirsin ve bu video birazda olsa iyi gelir 🙏🏼❤️🥹
Geldi benim güneşimm🫶🫶
😍❤️
28 yaşıma girdim 2 yaşında oğlum var hala öğrenci kimliğimden çıkamadım ruhsal olarak büyüdüğümü hissedemiyorum🥲😪
Çok zevk aldım videodan Teşekkürler ❤
Çok sevindiim ❤️🙏🏼
yks senem mezunum bide ve inanilmaz stresliyim bu video iyi geldi biraz tesekkur ederim berrin
Çok sevindim iyi gelmesine 🙏🏼 ben teşekkür ederim 🌸
Mükemmelsin ya seni izlerken acayip rahatliyorum
Ben de bu yorumu okuyunca acayip mutlu oldum :) 🫶🏻
@BerrinAkmese 🥺💌
Yine çok güzel bir video olmuş ❤❤
Çokk teşekkür ederimm ❤️🙏🏼
@BerrinAkmese 🥰🥰
21 yasindayim seneye sinif ogretmenliğinden mezun oluyorum ve dedigin her seyi birebir yasiyorum atanma stresi kiminle evlenecegim sorunsalı ve geleceğin belirsizliğinin vermiş oldugu korkuyu hissediyorum ama dedigin çok dogru her zaman yeni kapilarin er ya da gec acilacagini unutmamiz gerekiyor
🙏🏼🫶🏻
Çok güzel bir video olmuş eline sağlık, beni çok rahatlattı çünkü aynı şeyleri düşünüyordum. Yanlız olmamak güzel hissettirdi. Ben de şuan 20 yaşındayım ve önceden üniversitede farklı bir bölüm okuyordum. Geçen sene bıraktım ve bu sene tekrar hazırlanıyorum çünkü hayalimdeki mesleği istiyordum. Ama ne okursam okuyayım asla istediğim mesleğin olamayacağını (öznel konuşuyorum) farkettim. Çok beklentim var ve az karşılığı olacak. Ben de kendimi geliştirmeye, böylece istediğim mesleği kendim oluşturup elde etmeye karar verdim. Tabi kendime yine deneyim katarak öğreneceğim. Şimdi ise boşta kalmamak için iyi bir üniversiteye girip kendimi garantiye almalıyım hala öğrenciyim demek için😂 Hayat asla durmuyor ama biz de durmayacağız, nefes aldığımız sürece herşey rayına girecek ve güzelleşecek. Ben bunu gördüm ve bunun güvencesini de veririm.
(Biraz okul ile ilgili oldu bu yazı ama bu yaşlar zaten okul kaygısı ile dolup taşıyor bence ve ben de bundan muzdarip değilim maalesef)Seni ve kanalını çok beğeniyorum, güzel videolarının başarıyla devamlı olmasını dilerim❤🪷🌺
@@Lostandlost-i1m Hiç tanımadığımız insanlarla aynı duyguları paylaşıyor olmak , aynı kaygıları yaşıyor olmak ve böyle bir platformda bir araya gelip konuşmak, paylaşım yapmak çok güzel bir şey 🙏🏼 güzel yorumun için çook teşekkür ederim umarım hayatında her şey gönlünce olurr 🌸❤️
12. sınıf öğrencisiyim ve sınav stresinden harap haldeyim bunu izlemek biraz olsun iyi geldi. teşekkürler...
Biraz olsun iyi gelmişse ne mutlu bana 🙏🏼 umarım gönlünden geçen bölümü üniversiteyi kazanırsınnn
16 yaşında kaygı bozukluğuna sahibim:")
final ödevimi yaparken izliyorum, daha başındayken bile çok iyi hissettirdi❤
Çok sevindimm❤️🫶🏻
Ellerine saglik, video cok guzel olmus❤
❤️🙏🏼
Sanırım 20 ye yaklaştıkça da bu oluyor ve bende geriliyorum bazen çocukluk yıllarıma hep özlem duyuyorum ve bazen duygulanıyorum çünkü herşeye rağmen mutluydum bu yaşlar sadece her filmi veya her oyunu oynayabilmem dışında hiçbir işe yaramıyor o yaşlarda ailemden ayrılacağım,alıştığım yerden şehirden ayrılacağım ve ben galiba buna asla hazır olamayacağım
15 dk önceeeee bu kadına bayılıyorumm cok iiiiii
❤️
gerçekten mezun olduktan sonra iyice garipleşiyor..
Güzelim keşke herkes 20'lerinde bizim gibi hissetse, biz erken yaşta erginleşen umursayanlarız. Geri kalanlar sadece kendilerini ve birbirlerini eyliyor ama yine de teşekkürler bu video için. Geçen iki yılda yaşadıklarımı birinin yaşadığını bilmek güzel.
🙏🏼❤️
Teşekkürlər 💙🫂🫶🏻
❤️
valla 18 yaşındayım benim de arkadaşlarımın hepsinin sevgilisi var ve üniversitede ben hem mezunum hem de daha önce bi sevgilim olmadı. ben de göremiyorum önümü. hayırlısı şu olaylar bi bitsinde
Bende 17 yaşımın sonlarındayım, bu sene liseyi bitirdim ve üniversiteyi kazanamadığım için 6 aydır hiç bir şey yapmıyorum henüz tam 18 olmadığım için bir işe de giremedim. 18 olduktan sonra ailem beni bir kursa yazdırıcak ve sonra o mesleğe başlayıp üniversiteye (kazanabilirsem) gidene kadar o meslekte çalışıcam yaklaşık 7-8 ay kadar çalışıcam o işte ve eğer düzgün bir üniversite tutturamayıp kendim severek yapabileceğim bir meslek seçemezsem belkide ömrüm boyunca o işte çalışıcam.. Hiç bir zaman çok çalışkan veya zeki biri olmadım, hiç bir zaman yüksek hedeflerim de olmadı, hatta bu sene üniversiteye girersem bile 2 yıllık okumak istiyorum fazlası zaman kaybı gibi geliyor. Hiç şey dediğimi hatırlamıyorum 'bu meslek tam bana göre, bu mesleğe kendimi adamalıyım' neden bilmiyorum ama hiç bir mesleğin hayranı değilim ve bana göre olduğunu düşünmüyorum. Benim için her zaman çalışıp kendi ihtiyaçlarımı karşılamak yeterli geliyor ama bir yandan da ilerde böyle düşünmeyip pişman olursam diye çok korkuyorum. Umarım pişman olmam, umarım ilerde geri dönüşü olmayan şeyler için üzülmem. Tek isteğim bu..
Ben de hiçbir zaman çalışkan bir öğrenci olmadım ama bundan şikayetçi de olmadım 😂 çünkü sende olduğu gibi benimde bir hedefim yoktu , ilk sene üniversiteye gitmedim mezuna bıraktım , koronavirüs zamanlarına denk gelmişti çünkü . Sonraki sene gittim ama tercihimi son anda yaptım çünkü yine hiçbir şeye karar verememiştim 😅 ama şikayetçi miyim hayır çünkü ben buyum ve bunu değiştiremiyorum . Bazen zaaflarımız en güçlü yanlarımızdır ben buna inanıyorum ve zaaflarımı faydasını görebileceğim şekilde kullanmayı tercih ediyorum . Aklıma ne gelirse onu yapıyorum , hiçbir şey olmasa bile “yaptım” diyebiliyorum 😂🫶🏻 Hiiiç kendini kısıtlama , emin ol hayatta bir sürü olasılık var . Keşfedebilmek önemli olan 🙏🏼
@BerrinAkmese Çok teşekkür ederim.. Yalnız olmadığımı bilmek iyi hissettirdi💗
Tamam. İç dökmeye ihtiyacım var. Bazı şeyler yaşadım. Kimine ağır gelir kimine hafif, bana ağır geldi. Geçmişe asla sünger çekemedim, sanki zihnim hep geçmişin bulanık suyuyla doluydu. İki sene mezuna kaldım, bırakın yataktan çıkmayı dişimi fırçalayacak takati zor buluyordum kendimde. Uzun saatler uyuyordum ve hep geçmişi düşünüyordum. Ailem çevrem beni bu durumda görüp hep tembellikle suçladı aptal olarak gördü azarladı, belki de doğrulardı. Çalışmamamda elbette benim de payım vardı ama bunun saf bir tembellik olduğunu içten içe hep reddediyorum çünkü gerçekten iyi hissetmiyordum ve başımı kaldıracak enerjim yoktu. İşte neyse, çalışmadığım için yksden kötü bir puan aldım ve iki yıllık sağlık bölümü yazdım. Kurtulurum, mutlu olurum sanmıştım ama olmadı bölümümden nefret ediyorum yeni arkadaşlar bulmak kendimi sosyalleşmeye zorlamak beni yıpratıyor artık, bölümümden arkadaş olduklarım kafa dengi değil, onların yanında içten içe boğulduğumu hissediyorum. Kimseyle gerçekten rahat ve samimi olamıyorum, üniversitede bile bu rahatlığı bulamadım. 20 yaşındayım ve sanki büyümüş değil de yılları sırtımda biriktirmiş gibi hissediyorum. Keşke hiç doğmasaydım
Seni çok iyi anlıyorum. Ben de 20 yaşındayım ve bu sene ikinci kez sınava gireceğim ama 6-7 senedir ağır depresyonla uğraşıyorum ve neredeyse kimse bunun ciddiyetini anlamıyor. ( kaç senedir kaç tedavi aldım, hâlâ da ilaç kullanıyorum) Allah'a şükür annem bana destek hani onun sayesinde bugün hayattayım yoksa çok ciddiyim çoktan öbür dünyaya uçmuştum, ailem hayatta kalma nedenim diyebiliriz yani.
Neyse ben evden o kadar nadir dışarı çıkıyorum ki. Çoğu arkadaşımla aram açıldı, yakın kaldıklarım taşındılar. Uyku düzenim desen yok, uyku ilacıyla bile zar zor uyuyorum bazen uyuyamıyorum, asla erken kalkamıyorum kalksam geri uyuyakalıyorum. İlaç kullanmaya başladıktan sonra kilo aldım ve hâlâ o ekstra kiloları da vermiş değilim, eski halimi özlüyorum hem fiziksel hem de duygusal anlamda. Bu kafayla üniversiteyi kazansam bile nasıl okurum o düzene nasıl katlanırım bilmiyorum çünkü nasıl desem nöbet dönemlerim oluyor gibi ve o zamanlar kimseye bi zararım olmuyor ama aklım başımda da olmuyor oturup ağlıyorum ya da saatlerce uyuyorum böyle kendime zarar verme eğilimlerim çok artıyor falan, bu nöbetler bazen çok artıyor o zaman her şeyi kenara atıp valla sadece hayatta kalmaya bakıyorum, dediğim gibi annem tam bi melek sağ olsun o bana destek olabildiğince oluyor, kendine zarar verme de gerisi umrumda değil diyor ve bu beni biraz rahatlatıyor ama bilmiyorum... artık hayatım deneme yanılma tahtası oldu, böyle hayallerim veya "normal" bir hayatım yok. Delirmemeye ve iyi biri olmaya çalışıyorum sadece. Ben de böyle iç dökeyim dedim :( umarım ikimiz de daha iyi durumlara geliriz, normalde yorumlara cevap vermeyi sevmiyorum ama seninkini okuyunca bi empati kurdum yazmak istedim. Kendine çok iyi bak lütfen 💙
@tinylittlefairy ne kadar teşekkür etsem az yanıtın için 🤍birilerinin beni anladığını bilmek yüreğime su serpiyor. Umarım ikimiz de bu durumdan kurtuluruz. Şahsen benim kendi adıma ümidim az, gittikçe daha da kabuğuma çekiliyorum ama bakalım bir ümit iste
@@Dl_341 al benden de o kadar. Benim de kendimden umudum çok az ama bakalım belki yine de başarırız 💗
Yeni geldim ablam çok tatlısin❤
🌸🥰🙏🏼
Ablam video atmissss❤❤
🫶🏻❤️
Sayımızı bilelim 😅
Ya seninle tanışmayı, oturup konuşmayı çok istiyorum.
🙏🏼❤️☕️
O kadar kafamın karışık olduğu bir zamanki doğru zamanda doğru yerdeyim ne yetişkinim nede çocuk sadece yaşım ilerliyor belli bir işim olsun diye sürekli kpss sınavına hazırlanıyorum polislik sınavlarına hazırlık yapıyorum ama alımları da bir o kadar az önlisans okuduğum için de pişmanım hiçbir işe yaramadigim bir donemdeyim ne yapmam gerekiyor artık emin değilim yaş olmuş 24 ama elde hiç bir şey yok boş bir yaşamdan fazlası yok umarım geri kalanlar başarılı olur...
Mezun olur olmaz çalışmaya başladım ama keşke biraz daha yavaştan alıp kendimi keşfetseymişim diyorum. Tabiki şartlar uzun süre çalışmamaya el vermiyor ama keşke böyle bir imkanım olsaydı.
Abla turizm rehberliği hakkinda video gelsinnn noluurrrrr
17 yaşındayım ve sinavima az kaldi.Stresini de gerçekten şimdiden hiss ediyorum.Üniversiteninde güzel bir yer olmadığını söyledikleri için de endişeliyim sadece umarım iyi olur.Sinava 3 ay kaldi ha hatirlatin söylerim
Umarım istediğin gibi bir sonuç alırsın 🙏🏼🌸
Çok teşekkür ederim🌸🤍
Geldimm
😍😍💛
Sosyla medyada herkesin hayatı iyi görünüyor bana kötülük yapan bir arkadaşım vardı o da çok mutlu görünüyor bunu görünce üzülüyorum tabi
Bence boşver derim. Hiçbir insan üzülmeye değmez
❤❤❤
❤❤
Aa sakaryada misinnn ayy cok mutlu oldum:)
Hayır , videoda öyle bir şey dediğimi hatırlamıyorum aslında ama bir yanlış anlaşılma oldu sanırım 🤗🫶🏻
Yaa ben arkadaki su şişesini sakarya şişesine cok benzettim ondan
Abla pzvnk biri vardi hayatım da aşk acısı çekiyorum babanemi kaybettim başım ağrıyor artık zihnimde fırtinalar kopuyor ama gıkım çıkamıyor
Hangi bölüm okuyorsunuz?
Turizm rehberlik işletmecilik , videoda da bahsediyorum 🙏🏼
Burcun ne çok merak ettim
İkizler
15 yaşındayım saçlarım gelecek kaygısından dökülüyor
🥺
Abla ilk sponsorun hayirli olsun.
Teşekkür ederiim 🙏🏼🥰
❤
🙏🏼❤️
👋🏿🫶🏿
🤍
🌺🌹
ABLA BEN SENİNCOK SEVİYOM😍😍SENİ İZLEYİNCE MUTLU OLUYOM💗😍Bİ ABLADİR BİZİM İÇİN
Bende yorumunu okuyunca çok mutlu olduumm ❤️🥰
@BerrinAkmese Bana ne kadar iyi geldiğini anlatamam abla videolarını izlemek bana hayat enerjisi veriyor 💗
Çok sevindiiimmm 😍😍
❤