Czy szachy są ucieczką od życia?
Вставка
- Опубліковано 23 кві 2024
- Czy szachy są ucieczka od życia, jak blisko inteligencji do moralności, czy każda dziewczynka musi być jak Iga Światek, czy introwertycy dowartościowują się w świecie roszad i gambitów... te i inne androny w pikantnym dialektycznym sosie, czyli Zbychu i Lechu jak zwykle bezkonkurencyjni ;) Drugi z trzech odcinków o tej fascynującej grze serwujemy Wam z przyjemnością i czekamy na ostre reakcje!
![Koniec epoki matematyki? [DEBATA] | prof. A. Dragan & prof. D. Kielak](/img/n.gif)
Zgadzam się w temacie inteligencji, a szachów. Do poziomu zaawansowanego 1800 na chesscomie o wyniku partii często decyduje proste przeoczenie, podstawienie figury na atakowane pole, albo niezauważenie prostego motywu który gracz tego poziomu powinien zauważać. I w takich przypadkach nie można mówić o braku inteligencji, że gracz był za głupi, bo podstawił hetmana pod bicie gońca, a raczej niedostatecznej percepcji. Dla większości graczy partii nie będzie wygrywać jakiś genialny ruch tylko niedopatrzenie przeciwnika.
Dzięki wielkie za to sensowne uszczegółowienie tematu, pozdrawiamy i zapraszamy do trzeciego odcinka, który lada moment wypuścimy 👍
Ten pan po prawej ma rację. Mój syn w wieku 7 lat zrobił II kategorię szachową, zdobył wicemistrza Polski do lat 8 w klasyku i 3 miejsce w szybkich a nie potrafi sobie zrobić kanapki do szkoły czy zrobić jajecznicę. Ja w jego wieku sam sobie robiłem śniadania i kolację, gotowałem budyń czy kisiel, na podwórku naprawialiśmy rowery.
Co z tego, że mnie ogrywa w szachy jak w życiu codziennym najprostsze problemu go przerastają? Uwielbia szachy i nikt go do nich nie zmusza, bo zmieszanie dziecka do grania zabija w nim pasję. Jeździmy z nim na turnieje, ale to zajmuje dużo czasu i pieniędzy....
Mimo wszystko cieszylbym się, gdyby moje dziecko miało taką pasję w tak młodym wieku. A inne umiejętności pewnie zostaną szybko opanowane. Pozdrawiam, Zbych
Nie żeby random z neta miał coś do gadania w tej kwestii ale według mnie warto w nim to pielęgnować i wspierać
Dzięki za kolejny bardzo dobry filmik! Dużo prawdy o szachach tutaj pada... pozdrawiam!
Dzięki Radku, pozdrawiam 😊
Będzie jeszcze wkrótce trzeci odcinek, z równie mocnymi tematami w tym obszarze szachów, pozdrawiamy 🖐
Niektórzy mają obsesje na punkcie tych cyferek - rankingu
Dokładnie. Cyferki elo to jakaś namiastka, surogat, nostalgia za hierarchią. Trudno się od tego całkowicie odizolować. Przyznaję, że mi też, choć upływ czasu leczy z pewnych złudzeń. Pozdrawiam, Zbychu
Tak, i to nie tylko szachów niestety dotyczy... pozdrawiamy i dziękujemy za głos 👍
Mój ulubiony debiut: Stawiam króla na L4.
😄
Lubię szachy, oglądam tonę filmów na ich temat, od roku z przerwą siedzę w tym. I wbrew pozorom nie pod wpływem wszystkim znanemu serialowi, ot z dnia na dzień jakoś mnie wzięło. Jedyny problem to że kiedy sam zaczynam grać to nie umiem wyjść z debiutu, podstawiam i generalnie nie umiem wyjść poza 400 elo. Aktualnie po paru miesięcznej przerwie znowu mam zajawkę na to i będę próbował przełamać swój strach przed wyszukaniem meczu coby od razu z miejsca nie dostać gonga. Szachy są piękne ale nie jednemu zafiksowanemu odebrały rozum, a o zmarnowanych dzieciństwach przez to że rodzice nakładali reżim aby były najlepsze nie wspomnę. Zgadzam się jednak że można się na chwilę oderwać w rzeczywistości żeby pozgłębiać te 64 pola
Myślę, że warto pomyśleć o jakiejś dobrej książce wprowadzającej do szachów, która punkt po punkcie wyjaśnia podstawowe pojęcia. W epoce mediów tracimy z pola widzenia siłę przekazu książkowego, który zakłada głębsze przyswajanie treści. Powodzenia!
Najlepsi
Dziękujemy :)
zanik ktokolwiek zabierze się za wymyślanie życia za młodego (w jakimkolwiek wieku) człowieka, proponuję niech najpierw zapozna się z historią László Polgár, a dokładniej jego córek. na zachętę dodam, że córki László są bardzo dobrymi szachistkami. teraz na szybko nie znalazłem, ale coś sobie przypominam, że Polgár popełnił jakąś publikację nt wychowywania dzieci, a dokładniej to nt jak nie przeszkadzać żeby dziecko samo wybrało dziedzinę w której dojdzie do poziomu "geniusza".
jest jeszcze jedna historia. mi wydaje się jeszcze ciekawsza. to historia André Sterna. ten napisał książkę pt "...i nigdy nie chodziłem do szkoły". polecam tez wykłady André. sa dostępne na yt.
generalnie to rzecz w tym, że dorośli ludzie masowo popełniają ten sam błąd. a mianowicie wychodzą z założenia, że dziecko jest jakieś wybrakowane i trzeba na siłę je czegoś uczyć. i tak krzywdzi się dzieci, modelując ich umysły tak jak wyobrażają sobie tego młodego człowieka dorośli. idąc dalej tym tropem, nietrudno wyobrazić sobie w jak wielkim błędnym kole żyjemy. wytresowani rodzice mają dzieci, które ponownie tresują bo ktoś im tak powiedział, nakazał, zakazał. generalnie to realizowana jest świetna formuła na masową produkcję niewolników. i oczywiście nie takich jak to miało miejsce 300 lat temu. tylko takich, którzy sami mają sobie płacić za jedzenie, mieszkanie i sami mają sobie wybrać dla kogo będą pracować.
nie chcę się tu rozwodzić nad tematem. polecam wyżej wspomniane historie.
Mam nadzieję, że nie odniosłeś wrażenia, że (nawet jeżeli przez jakiś czas zachęcałem swoje dzieci do gry w szachy) wpadłem w błąd "wymyślenia życia za dzieci". Zerknę przy okazji na materiał o André Sternie. Swojego czasu inspirowała mnie historia z jednej strony Andrieja Sacharowa, który kształcił się poza szkołą w niewielkich kręgach nauczycieli i uczniów w warunkach domowych, a z drugiej przykład Josifa Brodzkiego, rosyjskiego poety, który w pewnym momencie , w liceum, uznał, że "to nie jest dla niego" i .... wyszedł i nie wrócił. Było i jest we mnie dużo anarchistycznych odczuć w stosunku do szkoły i sprzeciw wobec "formowania" dzieci. Natomiast, tak jak w jednym z wcześniejszych wpisów już sygnalizowałem, jednak idea wychowania jest mi bliska. Dzieciom należy moim zdaniem próbować przekazywać sensowną część osiągnięć nauki, filozofii, logiki. Na tym polega kultura, cywilizacja. Kłopot w tym, że szkoła zmieniła z czasem swoje funkcje i zatraca ten cywilizacyjny, w dobrym tego słowa znaczeniu, aspekt. Wiem, że piszę tu trochę ( może więcej niż trochę ) nie na temat, ale raczej z użyciem intuicji. Pozdrawiam, Zbychu
@@zbychuilechudajadomyslenia moje wrażenia nie są tu istotne. no chyba, że uznasz, że dla Ciebie są. ale co do zasady nie są, bo ważniejsze od moich odczuć względem tego co mówisz czy piszesz jest to jaką masz relację ze swoimi dziećmi. zwyczajnie, czy jesteście szczęśliwi. koniec końców to czy dziecko chodziło do szkoły czy też nie, nie ma chyba aż tak dużego znaczenia jak to jaką ma relację z rodzicami, z najważniejszymi ludźmi w życiu, przynajmniej do czasu założenia swojej rodziny.
ja kontestuję przymusową edukację dla zasady. dlatego, że każdy człowiek jest inny, a przymusowa edukacja traktuje wszystkich niemal tak samo. każdego niemal po równo wyrywa z życiodajnego snu, każdego odziera z wielu godzin, kiedy to ów młody człowiek może przez interakcje doświadczać świata sprawdzając jednocześnie co go kręci a co nie. zdaję sobie sprawę z tego, że moje kontestowanie przymusowej edukacji ma tyle sensu ile odnajdę go na swoim ogródku. moje dzieci nie pójdą do szkoły, ale miliony innych dzieci już tak, i ja tego nie zmienię.
o ile dobrze kojarzę to z takich znanych ludzi, chyba Salvador Dalí porzucił studia twierdząc, że jego wykładowcy są na niższym poziomie od niego. pytanie ilu geniuszy pogrzebała szkoła. ilu młodych zdolnych utknęło na mało interesujących ich tematach tylko dlatego, że systemowo trzeba robić to a nie tamto...
tak czy inaczej polecam André Sterna. to żywa historia o człowieku, którego rodzice postanowili nie tresować dziecka, a on sam później jak już sam miał, w zasadzie to dalej ma syna, postanowił, że i jego potomek będzie rozwijał się tam gdzie sam będzie czuł taką potrzebę.
@@pawegromadzki166 Trudno w jednym określeniu określić moje relacje z dziećmi, ale mam nadzieję, że są dobre, a w kontekście wolności w edukacji każde dziecko poszło w niezależną ode mnie stronę po drodze ... odrzucając szachy wyczynowe (punkt pierwszy), ale też albo szybko kończąc albo odrzucając oficjalne szkolnictwo :) Czy "przymusowa edukacja traktuje wszystkich tak samo"? Myślę, że to jednak zależy od charakteru organizacji , zarządzania daną placówką oraz od osobowości konkretnego nauczyciela. Oczywiście, ta uwaga nie oznacza, że znoszę wszystkie ogólne wątpliwości na temat słabości polskiej edukacji odnośnie dziedzin, które uznaję za fundament, czyli filozofii, etyki i logiki. Z jakiś absurdalnych powodów nieomal nie ma edukacji w tym zakresie w polskiej szkole. Co za głupota! Osobną kwestią, ale przecież połączoną z Twoim buntem, jest poziom wykładowców na studiach. Dla mnie wstydliwa nieco rzecz, bo ciągle jestem członkiem tej właśnie grupy, więc tak jakbym coś mówił w swojej sprawie. Ale jednak coś powiem i nie będzie to nic oryginalnego - forma organizacji wielu szkół wyższych jest taka, że można w tym zawodzie nieomal nic nie robić, albo prawie nic, i w tym zawodzie przetrwać o ile ma się jakiś w miarę mocny tytuł, którego uzyskanie nie zawsze jest potwierdzone wielkim wysiłkiem czy kompetencją. To szara strefa pozorów, której do tej pory nikt nie dotknął na tyle mocno, by wynikły z tego jakieś namacalne korzyści dla uczniów czy studentów. Osobnym zagadnieniem w naszym mocno skłamanym kraju są tytuły naukowe (przede wszystkim ma tu na myśli doktoraty, które są przepustką do bycia wykładowcą) nabyte albo w mocno obniżonych standardach, albo wprost będące w ten czy inny sposób podróbką. A tytuł "doktora" jest dożywotni i daje przywileje, które już nie są poddawane realnym procesom sprawdzającym przez drogę zawodową wykładowcy. W naszym kraju, gdzie wewnętrzna tolerancja dla mówienia i świadczenia nieprawdy stoi na wysokim poziomie, powyżej analizowane zjawiska osiągają niestety niemałe rozmiary i rzucają dodatkowo złowrogi cień na jakość edukacji. Kiedyś, w dawnych latach, marzyłem o liberalnej rewolucji w edukacji. Mi się nie udało, za mały ośrodek, za małe moje kompetencje, ale trzymam kciuki za tych odważnych ludzi, którzy jednak próbują. Ale tu, dodam na koniec spotykają się z zadziwiającymi zmianami odgórnymi, (obecne wersje tzw. kart przedmiotów), które uznaję za przygotowanie zniszczenia resztek kreatywności intelektualnej na uczelniach i idące w kierunku kompletnego odrealnienia deklarowanych przez wykładowców celów kształcenia. Swojego czasu wyśmiewaliśmy z Leszkiem ten model edukacji w filmiku "Leszek idzie na studia". ua-cam.com/video/BphmVQDf5Y4/v-deo.html Publikując ten filmik założyłem, że mogę po jego publikacji stracić pracę. Tak się nie stało, choć co się odwlecze to... Pozdrawiam, Zbychu
Fajnie się słucha, z wieloma kwestiami można się nie zgodzić. Coś na zasadzie gdzieś coś dzwoni, ale nie wiadomo do końca gdzie.
Proszę podać jakiś temat sporny. Chętnie się odniosę lub przyznam rację. Zbychu
@@zbych0ww no okej pierwszy z brzegu. Rezultatywnosc w sporcie i życiu. Skąd pomysł, że to jak dorośli patrzą na życie jest odpowiednie dla dzieci. Konkretniej dla dorosłych istotą jest co osiągnie dziecko poprzez grę w szachy lub naukę w szachy. My dorośli determinujemy przydatność po rezultacie końcowym co jest dla dzieci kompletnie bez znaczenia. Jest to nasz błąd, który bierze się z edukacji pruskiej lub sowieckiej. Przytaczanie Niemiec i tamtejszej ewolucji systemu edukacji i komentowanie tego w taki sposób jak to Panowie zrobili jasno wskazuje na pewne braki. Tutaj jest bardzo szeroki temat rozwoju dzieci poprzez ruch, nabywania kompetencji społecznych , przynależności do grup i jest tego jeszcze wiele. Wy to wszystko splycacie do opłaca się czy się nie opłaca. To jest właśnie ta mentalność która zostaje każdemu dosorslemu po przejściu przez system edukacji pruski lub sowiecki. Nie wszystko co się w życiu opłaca warto, i nie wszystko co warto będzie się nam opłacać.
Będzie jeszcze lada moment trzeci odcinek, nie pretendowaliśmy do wyczerpania tematu, bardziej nakreślenia pewnych wektorów i sprowokowania dyskusji i namysłu, dobrego dnia 👍
Ale my chyba jednak coś odwrotnego twierdzimy... ten przykład z Niemiec nie tyle odnosił się do systemu edukacji, ale bardziej szerzej do pewnych absurdów równościowych, które próbują naszą kulturę bezrefleksyjnie zalewać...
@@zbychuilechudajadomyslenia to nie ma nic wspólnego z równością. Powiem nawet więcej w Niemczech np w piłce nożnej trenerzy którzy mają 100% wygranych są zwalniani gdyż to przeczy rozwojowi. Tam przede wszystkim chodzi o wywalenie do kosza terminu rezultatywnosc do 15-16 roku życia.
Dzisiaj trzy razy grałem z oponentem dziwne te jego ruchy były.Wszystkie 3 partie przegrane po czym zwrot punktów.Okazał się oszustem .
Tak Dariusz, to zmora, ta plaga braku honoru, braku szacunku do innych i... do samego siebie, ponieważ jak traktuje siebie ktoś, kto podszywa się pod szachowy program? To naprawdę dziwne zjawisko i , jak piszesz, coraz częstsze. Pozdrawiam, Zbychu
Szachy to życie, każda partia to inne. -- Gufeld
Czy nagrywanie i oglądanie filmów na yt jest ucieczką?
Piękny cytat Gufelda. Pamiętam jego jedną partię - czysta poezja!
Myślę, że nagrywanie , a przede wszystkim oglądanie filmików bywa ucieczką od rzeczywistości (fenomen shortów czy tiktoka). Sam nie czuję się bez winy. Łapię się na tym czasami, że oglądam filmik za filmikiem, a tu nagle znika godzina. Jakie to głupie.. ale zdarza się. Pascal, o którym nagraliśmy kiedyś parę filmów, mówił o fenomenie "rozrywki" by nie myśleć, by przestać myśleć. Gościu to pisał, gdy nikt nie nosił smartfona, bo... nie było smartfona. A czy nie funkcjonujemy w świecie, gdy ciężar myślenia dla wielu z nas jest nie do zniesienia i trzeba w ten czy inny sposób uciekać od ciężaru myślenia? Pozdrawiam, Zbychu.
3:10 kompletny bełkot. Inteligencja nie ma wiele wspólnego z kulturą a tym bardziej z 'int. emocjonalną'
Każdy ma prawo do swojej opinii i to jest ok, lecz bez ciężaru dowodzenia (łac. onus probandi) swojej racji, opinia jest tylko opinią, a nie argumentacją.
obserwując poziom rozmówców, intelektualny ale też w szerszej perspektywie, słownictwo itd od razu widać, który z nich gra w szachy a który nie😁
dzięki za szybka i trafną diagnozę ;) pozdrawiamy!
Od życia nie uciekniesz gdziesz musisz mieszkać coś musisz codzień żryć.
Oczywiście, wszystko zależy od znaczenia wyrażenia "ucieczka od życia". Nam tu z Leszkiem chodziło o postawę uchylenia się od kontaktów, tendencja do niewychodzenia z domu, lęk przez relacjami, miłością, walką. Szachy wówczas mogą stać się (i tak jest dość często) taką alternatywną rzeczywistością na własnych , logicznych warunkach.
@@zbychuilechudajadomyslenia To tylko pomysłowe przesuwanie figurek na planszy, życie to co innego. Zbychu zajmujesz się jeszcze tradingiem na forex? Oglądałem kiedyś Twoje analizy były bardzo wartościowe.
Darku, to nie zabrzmi zbyt ambitnie, lecz prawdziwie. Rynek porzuciłem i staram się wytrwać w tej trudnej decyzji. Decyzja trudna, bo przez kilka lat miałem nadzieję, że śladem Niala Fullera zwyciężę nie tylko z rynkiem, lecz z samym sobą. Tak się jednak nie stało i trzeba z pokorą schylić głowę dbając o inne wartości. Wszystkiego dobrego!
@@zbych0ww To chyba przeznaczenie, ja walczylem od 2014 z 2letnią przerwą od 2019 i skończyło się 3 kredytami w bankach ,których nie mogłem spłacić, masą niespłaconych chwilówek, 2 kredytami ,które wzięły dla mnie bliskie osoby i upadłością konsumencką, do tej pory mam długi poza tym wszystkim dlatego,że znów próbowałem, jednym słowem dramat. Jestem zbyt uparty i to mnie chyba zgubiło.
@@dariuszkopec2567 Przykro mi Darku, że żywioł rynku tak bardzo poturbował twoje życie. Do dzisiaj, i jak sądzę do końca, nie uwolnię się od poczucia, że nie tylko sam straciłem na pogoń za złudzeniem nieomal dekadę, ale pełniąc funkcję "pożytecznego idioty" mogłem dołożyć swoją cegiełkę do uwikłania w te złudzenie innych. Trzymaj się zdrowo!
Nie lubię szachów bo są bardzo obsorbujące i zabierają zbyt dużo czasu w wydawać by się mogło krótkim jego okresie.
To poważny argument. Robert Fischer, legendarny mistrz świata z 1972 roku, pod koniec życia wyznał, że nienawidzi szachów, że szachy uczą egocentryzmu. Robert był niewątpliwie geniuszem szachowym , rzucił szkołę dla szachów, nauczył się języków by studiować rosyjską i serbską literaturę szachową, a mimo to można odnieść wrażenie, że był pozbawiony kluczowych umiejętności życiowych. Temat na dłuższy wpis. Pozdrawiam, Zbychu
@@zbych0ww
Każda indywidualna dyscyplina to egocentryzm, mi chodziło jedynie że szachy strasznie trwonią czas. Najbardziej da się to odczuć jadąc z pracy np. metrem. Gdy nie gram, ten sam odcinek trasy, wlecze się niemiłosiernie ale gdy tylko włączę partie i gram, 30 minut mija jak 5 i trochę mnie to przeraża. Nic poza szachami nie potrafi skupić tak bardzo mojej uwagi. Gdy gram nie widzę świata wokół siebie i czuję że dużo przez to tracę.
I można garba dostać..
@@wnuczekweterynarza2392 Świetny przykład z metrem i czasem. Zajebiste! Ile razy doświadczałem podobnych stanów poza-czasowego odlotu przez granie partii błyskawicznych w internecie podczas podróży... Kontrowersyjna, ale bardzo wciągająca praktyka!
@@chlopakzpolski Mnie czasem szyja boli...😂
Szachy mogą być ucieczką a mogą nie być ucieczką, podobnie jak każde zajęcie.
tak, tak, ale w sumie jak mało który sport wymagają one tyle czasu na codzienny trening ;) Pozdrawiamy!
Sami oszuści, prawda
To zbyt generalne zdanie. Oszustów dużo, ale powiem tak - gram w szachy ponad 50 lat (wstyd się przyznać) i jak do tej pory nikogo nie oszukałem... Pozdrawiam, Zbychu
gosc na samym poczatku nie wie o czym mowi... ranking podwyzszany xd zwracany czlowieku. nie wiesz co nagrywasz nawet.
Aż taka różnica (podnieść czy przywrócić) jak efekt ten sam? Ale generalnie racja. Pozdrawiam, "gość, który nie wie o czym mówi" 😊
Zbychu raczej wie, o czym mówi, co nie znaczy, że nie może czasem się potknąć terminologicznie, zresztą jak każdy z nas, dobrego dnia 👍
Panie Zbyszku, bardzo inteligentny z Pana człowiek. W 100% się z Panem zgadzam. Pozdrawiam.
@@zbych0ww Nie wnikam, ale przy montażu, to chyba się widzi i słyszy pewne rzeczy ? Podnieść, a przywrócić ? efekt ten sam ? To proszę podnieść 5 zł, a przywrócić zniszczone 5 zł, no chyba jest różnica ? Ale dobrze, że generalnie racja, bo taki początek no efekt dał negatywny jak zobaczyłem ten film. Pierwszy film i mi amatorką podjechało, to zwróciłem uwagę, po prostu. Pozdrawiam i życzę zero potknięć na przyszłość w filmach. A że to potknięcie, to zapewne pooglądam coś jeszcze z filmików i docenię inne materiały. Wszystkiego dobrego.
@@patrykzarzycki3200 Dziękuję Panie Patryku za dobre słowo. Pozdrawiam 🙂