•Kurgudur. •Şarkı eşliğinde okumanızı tavsiye ederim. Bir! . "Burada uzun boylu, dudağında piercingle gezen serseriye rastlayan oldu mu?" Sınıfa giren ve anında aceleyle bize soru soran öğretmene karşı herkes sessiz kaldı, aramızdan biri ise bu sessizliği bozarak meraklı öğretmene cevap verdi. "Hayır öğretmenim. Bizim sınıf teneffüse çıkmamak için cezalı, aramızdan birinin görme ihtimali yok." Sınıfımızın başkanı Soobin'in söylediğiyle öğretmen sınıftan ayrılırken derin bir nefes verdim. Ayrıntılı bir şekilde anlattığı çocuğu tanıyordum. Jeongguk'du bu, arada konuşuyor, okul içinde geziniyorduk bazen. Piercingi ve serseri görünümlü duruşuyla öğretmenlerin birinci dereceden tanıdığı olmuştu. Görünümü dışında pek bir serseriliği yoktu, kendi halinde okula gelir, varlığı yokluğu belli olmaz, kendi haliyle kalırdı. Fakat şuan nerede bilmiyordum. Öğretmenlerin onu araması çoğunlukla söz dinlememesi ve dudağına taktığı kanca olurdu. Okulda takı takmak yasaktı, müdür bey bu konuda çok keskindi. Önümdeki kitabın kapağını kapadığımda sıramdan kalkarak kapıya doğru ilerledim. Elimdeki küçük kağıt parçasını çöpe attıktan sonra, başımı açık kapıdan çıkararak koridora göz gezdirdim. Jeongguk'un ortalıkta görünmemesi sanırım kuytu köşelere girmesine sebepti. Soobin"Geri çekil Anna." Ardımdan gelen sesle kendimi geri çekerek sağ tarafıma döndüm. Sınıfımızın başkanı Soobin ile karşılaştığımda yanlış anlaşıldığımı düşündüm. Soobin"Cezalı olduğumuzu biliyorsun. Bir hata yapayım deme sakın, öğretmen tekrar ceza vermesin." Anna"Sadece bakmak istemiştim." Soobin"Oh, peki. Sınırı aşma." Henüz arkasına adım atmadan durdu ve bana bakmaya devam etti. Soobin"Jeongguk'un nerede olduğunu biliyor musun?" Neden sorduğunu anlamamıştım. O yüzden cevap vermek istemedim ve sadece yüzüne baktım. Soobin"Ondan uzak dur Anna. Serseriye benziyor fakat bir hayli sessiz. İçinde ne yatıyor bilemezsin." Arkasını dönüp sırasına ilerlediğinde göz devirdim. Herkes neden tanımadığı bir insana illa kulp takmak zorunda ki? Halbuki Jeongguk'un içinde hiçbir kötülük yok. . Okul çıkışı yaklaşmıştı. Zilin çalmasına üç ya da iki dakika kalmıştı ki öğretmenimiz bay Lee bizi toparlanmamız için erken bırakmıştı. Tüm kitaplarımı düzenleyerek çantama koymuş kalan sürenin heyecanla bitmesini beklemiştim. Heyecanımın sebebini bilmiyordum fakat şunu söylemeliyim ki zil çalar çalmaz Jeongguk'u girdiği her dilekte arayacağım. Neredeyse sabahtan beridir ortalıkta görünmüyor ve bu da beni işkillendiriyordu. Başına bir şey gelmiş olması sebepsizce içimi içten içe kemiriyor. Sanırım bu davranışlarının delice olmasından kaynaklanıyor. Motor kullanmaktan keyif alıyor, delice sürüyor şu lanet olası şeyi. Bir kaç kez şahit oldum okula gelirken. Bu yüzden başına gelecekleri az çok düşünüyordum. Nihayetinde çalan zil sesiyle, anında ayaklanan sınıfla beraber sıramı iterek kalktım. Çantamı koluma taktığım gibi arkadaşların arasından sıvışarak koridora geçtim. Ezile büzüle sağ sağlim çıktığım bu kalabalık içinden okulun çıkışına vardım. Jeongguk'un bu civarlarda olduğunu biliyorum ama okul etrafında olduğunu zannetmiyorum. "Nereye gitmiş olabilir" gibi düşüncelere girmeyeceğim. Doğrudan arkadaşına soracağım. Elimi uzattığım gibi Jeongguk'un en yakın arkadaşı Taehyung'un kolunu kavradım. Bana dönmesi ile küçük bir gülümseme sundum, ardından hiç beklemeden söze girdim. Anna"Merhaba Taehyung. Bugün Jeongguk'u hiç gördün mü? Ortalıkta görünmüyordu." Taehyung"Oh, merhaba Anna. Jeongguk bugün okula gelmek istemediğini söylemişti. Daha doğrusu aramızda kalsın, okulu ekti. Nerede olduğunu şuan bilmiyorum." Anna"Anladım, teşekkür ederim." Biraz daha yanımda durduğunda hiç vakit kaybetmeden bir soru daha sormak istedim. Anna"Peki nerede olabilir?" Taehyung"Motor kullanmayı seviyor, biliyorsun. Belki Jisung ile birlikte geziyordur, ya da şu anda evinde olabilir." Anna"Peki." Taehyung'un yanından ayrıldığımda, sol tarafa döndüm. Bir park vardı buralarda, arada bir gidiyordu, yani o parka sık sık giderdim ve onu da arada yakalıyordum. Sigara içerdi bi bankta, etrafta koşuşturan çocukları izlerdi benim gibi. Okula uzak düşüyordu bu park, evime yakındı sadece. Bu nedenle dolmuş durağına geçtim, beni parkın oralara yakın bir yere bırakabilirdi. Çok geçmeden dolmuş geldiğinde vakit kaybetmeden atladım ve kartımı basarak tutundum bir yere. Benim gibi çok öğrenci vardı, okul çıkışı olduğu için bi' hayli kalabalıktı. "Merhaba Anna." Yanımdan gelen sesle gözlerim anında sol tarafıma döndü. Bu Soobin'di. Soobin"Eve mi gidiyorsun?" Başımı salladım. Soobin"Jeongguk'u hala bulamadın mı?" Anna"Neden Jeongguk'u sorup duruyorsun?" Kıkırdadı. Soobin"Az önce onun arkadaşıyla konuştuğunu gördüm, yanlış anlama lütfen. Dedi ve devam etti. Onu fazla önemsiyorsun." Anna"Bu seni neden bu kadar ilgilendiriyor?" Soobin"Seni düşündüğüm için diyorum. Ondan uzak dur Anna, içindekini bilemezsin." Ardımdan gelen ses yüzünden ağzım açık kalırken şoförün "inecek olan var mı?" diye bağırmasıyla sağ tarafıma yöneldim. Dolmuş ilerlemeden acele etmeye çalışarak kalabalığın arasından geçtim ve dolmuştan indim. Soobin"Ben de ineceğim." . Dakikalar önce parkın her yerini aramıştım, fakat onu bulamadım. Bu yüzden Taehyung'dan evinin adresini istedim ve attığı konuma doğru geldim. Evi tam karşımda duruyordu fakat kapıyı çalmalımıydım yoksa burada beklemeli mi tam kestiremiyordum. Açıkçası çekiniyor biraz da utanıyordum, kapıyı annesi ya da bir başkası açarsa ne tepki verebilirdim hiç bilmiyorum. Güneşin alnında dikilmek de zor geliyordu. Dayanamadım ve zile basarak iki adım geri çekildim. Kapı çok geçmeden güler yüzle açıldığında, karşımda orta yaşlarında güzel bir kadın gördüğümde nutkum tutuldu. Utandım ve sanki sesim içime kaçtı. "Buyurun." Dediğinde sadece yüzüne bakakaldım. Üzerimdeki üniformaya göz gezdirdi. Anna"Merhaba efendim... Ben Anna." "Anna? Mmm oğlum Jeongguk'un okulundan olmalısın. Arkadaşımısın?" Annesiymiş! Anna"Evet. Acaba kendisi içeridemi?" Sesimin neden titrediğini bilmiyorum. "Oh, hayır. Okuldan beraber çıkmadınız mı?" Sanırım okula gelmediğini annesine söylememiş. O halde benim söylemem doğru olmaz. Anna"Beraber çıktık tabii, ama bana bir yere kadar uğrayıp daha sonra eve geçeceğini söylemişti. Hala gelmemiş demekki." "Evet. İçeri gelmezmisin? Onu bekleyebilirsin." Anna"Ah bilemedim..." Kapıyı sonuna kadar açtı ve geri çekildi. "Hadi gir bakalım." Gülümsemesine karşılık gülümsedim, daha sonra çekinerek eve girdim. Bayan Jeon önümden ilerlerken ben ise arkasından onu takip ediyor, ufak bakışlarla evi inceliyordum. Sıcak aile eviydi ve açıkçası çok hoş dizayn edilmiş, harika bir havası vardı. ...
Iki! . Saatler geçmişti belki de, hava kararıyordu, hala Jeongguk'u evinde, annesi ile birlikte bekliyorduk. Eve gelmemesi içimi ürpertiyordu, başına bir iş gelmiş olmalıydı belki de. Oturduğum koltuktan kalktım, bayan Jeon'da şaşkın bakışlarıyla benimle birlikte kalktığında, elim koltuğun köşesinde ki çantama gitti. "Gidiyor musun?" Anna"Her şey için teşekkür ederim efendim. Fakat eve gitmem gerekiyor, saat geç oldu." Sıcak bir gülümseme bıraktı. "Peki, seni yolcu edeyim." Geldiğim gibi geri dönerken bir yandan ise yine evi gözetliyordum. Doğruyu söylemek gerekirse, bayan Jeon beni sıcak yuvasında ağırladığı için ve onunla tanışmama fırsat verdiği için çok minnettardım. Jeongguk'un her şeyi ile artık annesine benzediğini düşünüyordum. Bayan Jeon'la vedalaştıktan sonra evden ayrıldığımda, gelirken gördüğüm parka doğru ilerlemiştim. Orası fazla kalabalıktı ve etrafta dolaşan çocuklar huzur veriyordu, biraz hava alarak içimdeki huzursuzluğa çözüm bulabilirdim. Iki sokak geçtikten sonra, küçük parka nihayetinde yaklaştım. Parka daha çok yaklaştığımda, gözlerimin gördüğü manzara ile mutlu gülüşüm bir hüsrana dönüşmüştü, bu çok uzun sürmedi. Gülüşüm kaybolduğunda, gözlerimin dolduğunu hissettim. Jeongguk'un bir kıza sarıldığına şahit oldum, onun elleri kızın belindeyken, kız ona oldukça sıkıca sarılıyordu. Ayrıldılarında Jeongguk etrafına bakındı. Beni görmüş olmalıydı, beni görmüştü ki gülümsemişti. Gerçi yüzü gördüğüm ilk andan beri gülüyordu ya. Canımı neden yaktığını anlayamıyordum... Bana seslendiğinde, gülümseyerek başımı eğdim. Gözlerimin dolduğunu anlamamalıydı. Jeongguk"Anna!!" Onlara doğru yürüdüm, sırtıma taktığım çantamın kolundaki sağ elime gücümü verdim ve olabildiğince sıktım. Anna"M-merhaba Jeongguk." Gözlerim yanındaki kıza gittiğinde, elinin omzuma değdiğini hissetmeyecek kadar odaklanmış görünüyordum. Jeongguk"Ne arıyorsun burada?" Ona saatlerce onu aradığımı ve evinde annesiyle birlikte beklediğimi söylemeli miydim? Tabii ki hayır! Anna"Hava almak için çıkmıştım, yürümek iyi geldi." Yüzüne baktığımda, gözlerinin üzerimde gezindiğini hissettim. Hassiktir!! Jeongguk"Üzerinde üniformayla mı?" Güzel bir soruydu. Anna"Okul çıkışı arkadaşıma uğramıştım. Yanındaki kıza bakarak, gülümsedim. Onu unutmamalıyız. Peki ya arkadaşın kim?" Jeongguk"O kız arkadaşım Seojin. Sizi tanıştırmak istiyordum, bu iyi oldu." Hayat daha ne kadar atacaktı sillesini bilemezdim fakat bu en büyük kazığı oldu. Kafamı yastığıma bastırarak haykırmak istiyordum. Anna"Öyle mi? Tanıştığıma memnun oldum Seojin, ben Anna." İstemeye istemeye elimi uzattığımda, gülümseyerek tuttu. Seojin"Bende memnun oldum Anna." Güzeldi, belki de benden daha güzel görünüyordu, daha bakımlıydı, elleri de yumuşacıktı, fakat içinin güzel olduğunu düşünmüyordum. Bu görüşüm Soobin'in sövdüğüm saçma ön yargısına benziyordu belki de. Böyle görmek mi istiyordum anlamıyorum fakat hiç hoşlanmadım. . Benim için bir süre daha birlikte vakit geçirmişlerdi, sohbet arasında yaptığı o sıkıcı hareketler Tanrı'dan canımı alması için çokça yalvarmama sebep olmuştu. Halbu ki canımı seviyordum. Seojin gitmişti, çok uzun sürmüyor. Bankta hala Jeongguk ile oturuyorduk. Anna"Sevgilin güzel kız, umarım mutlu olursunuz Gguk." Sıcaktı kelimelerim, içimdeki soğuk esintiye nazaran. Yarım saattir acıdan kıvranıyordu içim. Ama neden? Jeongguk"Hmhm." Pek umursamış gibi değildi. Bu görüşüm yanlış bir şey söylemiş olmamdan tereddütte bırakmıştı beni. Dakikalar önce o kızın yanında öylesine mutluyken birden durgun ve sessizleşmişti. Benim yüzümden mi? Jeongguk"Aslında, sana bu şekilde yakalanmak istemezdim." Anna"Nasıl yani?" Jeongguk"Ilişkimiz, yani Seojin'le olan ilişkimiz göründüğü gibi değil ve senin bizi böyle görmeni istemezdim." Hala anlamadığımı bildiren bakışlarıma şahit olduğunda bana doğru döndü. Jeongguk"Henüz daha yeni tanıştık, birbirimize daha yeni açılmış sayılırız. Ama Seojin'e asla farklı bakamıyorum, herkes gibi. Belki hayatında başka birinin olduğunu bildiğimden, anlayamıyorum." Şaşkınlıkla gözlerim açıldı, ne dedi az önce?! Anna"Hayatında başka birimi var?! Ve sen hala onun yüzüne bakıyorsun öyle mi? Söylesene senin derdin ne?" Kıkırdadı. Jeongguk"Hey, sakin ol! Sadece ona iyi davranmaya çalışıyorum, bir gün her şey yerine oturacak zaten. Belki sen de, sen de..." Gözlerime bakakaldığında, sadece ona odaklanmıştım. 'bakışları bakış değil olum bu çocuğun!' dedim birden. Öylesine güzel ve şefkatle bakıyordu ki, dudakları, kara kaşları, yüzüne düşen tutamları her bir zerresi büyü katıyordu olaya. Sanki hipnoz olmuş gibi, ruhumu eline vermiş gibi. Çok geçmeden ayaklandı zaten. Hevesim kursağıma oturdu. Jeongguk"Eve gitmeyecek misin?" Anna"Ah, evet! Gitmeliyim. Ayrıca sende eve gitsen iyi olacak, annen çok merak etmişe benziyordu!" Eline aldığı kaskı kafasına geçirecekken duraksadı ve şaşkınca bana baktı. Yine dilim yerinde durmadı ya! Jeongguk"Bunu da nereden biliyorsun?" Anna"Ş-şey ya, senin arkadaşın yok mu Taehyung, ona sormuş, o da bana sordu. Merak etmiş seni çok." Elim ayağım birbirine dolaşmıştı neredeyse, onu buna katarak saydırdığım şeylerin doğru olduğunu düşünmüş aldırmamıştı pek. Derin bir 'oh' çektim. Rahatladım. Kaskını taktığında, bana da bir kask uzattı. Jeongguk"Tak bakalım." Anna"Yok, gerek yok." Jeongguk"Hadi Anna! Tak şunu, seni tek gönderemem bu saatte." Fazla naza çekmeden kaskı aldım ve taktım. Ona tutunarak motora bindim, beline sıkıca sarıldım. Tanrı'm bunu asla unutmayacağım!! Birden gaza yüklendiğinde bedenim sarsılmıştı, çığlık attığımda buna karşılık gülmüştü. Jeongguk"Korkma Anna, emin ellerdesin." . Hala yoldaydık ve ben fazlasıyla rahattım. Bu şekilde bir asır yolculuk yapabilirdim. Benim için oldukça yavaş sürüyordu, bu hoşuma gidiyor. Henüz sahilin oradayken anlamadığım bir şekilde sağa yönlendi, motoru kaldırıma yanaştırdı ve durdu. Anna"Ne oluyor Jeongguk?" Kaskını çıkardı, eliyle bir yeri gösterdiğinde oraya döndüm. Jeongguk"Sence güzel gözükmüyor mu?" Pamuk şeker satan amcanın elindekilerini işaret ettiğini anlamıştım. Her bir renkten olan pamuk şekerler gerçekten çok güzel görünüyordu. Jeongguk"Sanırım eve biraz daha geç kalacaksın." Gülümsedim ve motordan indim. Anna"Hiç sorun değil. Hadi Jeongguk, gidelim ve pembe pamuk şeker yiyelim!" Kafasını geriye atarak güldüğünde, doğruyu söylemek gerekirse bedenim titremiş, ruhum bağımsızlığını ilan etmişti. Motordan indi ve elimi tuttu. Jeongguk"Sabırsızlanmayın küçük hanım, size pembe pamuk şekeri alacağım." Küçük bir çocuğun elinden tutar gibi tutmuştu elimi. Oldukça nazikti. Pamuk şekerci amcanın yanına geldiğimizde elimi bırakmadan alışverişini yaparken bende etrafa bakarak boş bank arıyordum. Her yer doluydu fakat şurada boş bir yer vardı. Bana döndüğünde elimle orayı işaret ettim, birlikte banka giderek oturduk. Bana pamuk şekerimi uzattı, pembeydi. Jeongguk"Ye hadi, biraz hızlı ol ki erkenden eve götüreyim seni." Kafamı salladım. . Evime nihayetinde ulaştığımızda, kapının önünde öylece bakışıyorduk. Jeongguk"Girmeyecek misin?" Anna"Ha? Ah ş-şey evet." Evime doğru bir adım daha yaklaştığımda ardımı döndüm. Anna"Jeongguk, sakın eve giderken hız yapma, dikkatli ol, eve vardığın zaman haber ver ve yolda oyalanma!" Tek nefeste saydırdığım kelimelere ben bile şaşırırken, Jeongguk kıkırdamıştı. Ağzını araladığında konuşmasını bastırmak için hızla eve koştum. Titreyen elimdeki anahtarı kapının deliğine götürdüm, fakat gitmiyordu, tekrar denedim ve tekrar girmeyince elimi indirdim, derin, çok içten bir 'sabır' çektim. Arkamdan bir ses duydum, kıkırdıyormu biri?! Ah, Jeongguk! hala gitmemiş mi bu? O anki heyecan, utanç ve sinirle tekrar anahtarı deliğine götürdüm, ben denemelere girmeden kapı kendiliğinden açıldı. 'Daha kötüsü ne olabilir ki' aşamasındayken daha kötüsünün karşıma çıkmış olması da Tanrı'nın verdiği bir şans işte. Herkese rastlamaz. Annemi es geçerek hızla eve girdiğimde, onları arkamda bırakarak odama koştum. "Hey! Anna!" (karşısında ki genç oğlana döner) Jeongguk"Oh, merhaba, hoşçakalın efendim." (genç afallayarak bir el sallar ve ardından motorunu çalıştırarak uzaklaşır.) "O da kimdi öyle?!" . Kendimi yatağıma attığımda kafamı yastığıma bastırarak büyük bir çığlık attım. Bu gün ne kadar karmaşık bir gündü böyle! "Bayan Anna! Annen geliyor kızım! Meşe odunu mu olsun, zeytin mi?(!)" SON Umarım beğenirsiniz :)
![[Run Jin] EP.13 | Don't Watch This If You Don't Want to Marry Jin](http://i.ytimg.com/vi/Stwau2ND_fo/mqdefault.jpg)
![JJK | Bir seri katil ile kütüphanede kilitli kalmak | [Oneshot]](/img/n.gif)
•Kurgudur.
•Şarkı eşliğinde okumanızı tavsiye ederim.
Bir!
.
"Burada uzun boylu, dudağında piercingle gezen serseriye rastlayan oldu mu?"
Sınıfa giren ve anında aceleyle bize soru soran öğretmene karşı herkes sessiz kaldı, aramızdan biri ise bu sessizliği bozarak meraklı öğretmene cevap verdi.
"Hayır öğretmenim. Bizim sınıf teneffüse çıkmamak için cezalı, aramızdan birinin görme ihtimali yok."
Sınıfımızın başkanı Soobin'in söylediğiyle öğretmen sınıftan ayrılırken derin bir nefes verdim.
Ayrıntılı bir şekilde anlattığı çocuğu tanıyordum. Jeongguk'du bu, arada konuşuyor, okul içinde geziniyorduk bazen. Piercingi ve serseri görünümlü duruşuyla öğretmenlerin birinci dereceden tanıdığı olmuştu. Görünümü dışında pek bir serseriliği yoktu, kendi halinde okula gelir, varlığı yokluğu belli olmaz, kendi haliyle kalırdı. Fakat şuan nerede bilmiyordum.
Öğretmenlerin onu araması çoğunlukla söz dinlememesi ve dudağına taktığı kanca olurdu. Okulda takı takmak yasaktı, müdür bey bu konuda çok keskindi.
Önümdeki kitabın kapağını kapadığımda sıramdan kalkarak kapıya doğru ilerledim. Elimdeki küçük kağıt parçasını çöpe attıktan sonra, başımı açık kapıdan çıkararak koridora göz gezdirdim.
Jeongguk'un ortalıkta görünmemesi sanırım kuytu köşelere girmesine sebepti.
Soobin"Geri çekil Anna."
Ardımdan gelen sesle kendimi geri çekerek sağ tarafıma döndüm. Sınıfımızın başkanı Soobin ile karşılaştığımda yanlış anlaşıldığımı düşündüm.
Soobin"Cezalı olduğumuzu biliyorsun. Bir hata yapayım deme sakın, öğretmen tekrar ceza vermesin."
Anna"Sadece bakmak istemiştim."
Soobin"Oh, peki. Sınırı aşma."
Henüz arkasına adım atmadan durdu ve bana bakmaya devam etti.
Soobin"Jeongguk'un nerede olduğunu biliyor musun?"
Neden sorduğunu anlamamıştım. O yüzden cevap vermek istemedim ve sadece yüzüne baktım.
Soobin"Ondan uzak dur Anna. Serseriye benziyor fakat bir hayli sessiz. İçinde ne yatıyor bilemezsin."
Arkasını dönüp sırasına ilerlediğinde göz devirdim. Herkes neden tanımadığı bir insana illa kulp takmak zorunda ki? Halbuki Jeongguk'un içinde hiçbir kötülük yok.
.
Okul çıkışı yaklaşmıştı. Zilin çalmasına üç ya da iki dakika kalmıştı ki öğretmenimiz bay Lee bizi toparlanmamız için erken bırakmıştı. Tüm kitaplarımı düzenleyerek çantama koymuş kalan sürenin heyecanla bitmesini beklemiştim.
Heyecanımın sebebini bilmiyordum fakat şunu söylemeliyim ki zil çalar çalmaz Jeongguk'u girdiği her dilekte arayacağım. Neredeyse sabahtan beridir ortalıkta görünmüyor ve bu da beni işkillendiriyordu. Başına bir şey gelmiş olması sebepsizce içimi içten içe kemiriyor.
Sanırım bu davranışlarının delice olmasından kaynaklanıyor. Motor kullanmaktan keyif alıyor, delice sürüyor şu lanet olası şeyi. Bir kaç kez şahit oldum okula gelirken. Bu yüzden başına gelecekleri az çok düşünüyordum.
Nihayetinde çalan zil sesiyle, anında ayaklanan sınıfla beraber sıramı iterek kalktım. Çantamı koluma taktığım gibi arkadaşların arasından sıvışarak koridora geçtim. Ezile büzüle sağ sağlim çıktığım bu kalabalık içinden okulun çıkışına vardım.
Jeongguk'un bu civarlarda olduğunu biliyorum ama okul etrafında olduğunu zannetmiyorum. "Nereye gitmiş olabilir" gibi düşüncelere girmeyeceğim. Doğrudan arkadaşına soracağım.
Elimi uzattığım gibi Jeongguk'un en yakın arkadaşı Taehyung'un kolunu kavradım. Bana dönmesi ile küçük bir gülümseme sundum, ardından hiç beklemeden söze girdim.
Anna"Merhaba Taehyung. Bugün Jeongguk'u hiç gördün mü? Ortalıkta görünmüyordu."
Taehyung"Oh, merhaba Anna. Jeongguk bugün okula gelmek istemediğini söylemişti. Daha doğrusu aramızda kalsın, okulu ekti. Nerede olduğunu şuan bilmiyorum."
Anna"Anladım, teşekkür ederim."
Biraz daha yanımda durduğunda hiç vakit kaybetmeden bir soru daha sormak istedim.
Anna"Peki nerede olabilir?"
Taehyung"Motor kullanmayı seviyor, biliyorsun. Belki Jisung ile birlikte geziyordur, ya da şu anda evinde olabilir."
Anna"Peki."
Taehyung'un yanından ayrıldığımda, sol tarafa döndüm. Bir park vardı buralarda, arada bir gidiyordu, yani o parka sık sık giderdim ve onu da arada yakalıyordum. Sigara içerdi bi bankta, etrafta koşuşturan çocukları izlerdi benim gibi.
Okula uzak düşüyordu bu park, evime yakındı sadece. Bu nedenle dolmuş durağına geçtim, beni parkın oralara yakın bir yere bırakabilirdi.
Çok geçmeden dolmuş geldiğinde vakit kaybetmeden atladım ve kartımı basarak tutundum bir yere. Benim gibi çok öğrenci vardı, okul çıkışı olduğu için bi' hayli kalabalıktı.
"Merhaba Anna."
Yanımdan gelen sesle gözlerim anında sol tarafıma döndü. Bu Soobin'di.
Soobin"Eve mi gidiyorsun?"
Başımı salladım.
Soobin"Jeongguk'u hala bulamadın mı?"
Anna"Neden Jeongguk'u sorup duruyorsun?"
Kıkırdadı.
Soobin"Az önce onun arkadaşıyla konuştuğunu gördüm, yanlış anlama lütfen.
Dedi ve devam etti.
Onu fazla önemsiyorsun."
Anna"Bu seni neden bu kadar ilgilendiriyor?"
Soobin"Seni düşündüğüm için diyorum. Ondan uzak dur Anna, içindekini bilemezsin."
Ardımdan gelen ses yüzünden ağzım açık kalırken şoförün "inecek olan var mı?" diye bağırmasıyla sağ tarafıma yöneldim. Dolmuş ilerlemeden acele etmeye çalışarak kalabalığın arasından geçtim ve dolmuştan indim.
Soobin"Ben de ineceğim."
.
Dakikalar önce parkın her yerini aramıştım, fakat onu bulamadım. Bu yüzden Taehyung'dan evinin adresini istedim ve attığı konuma doğru geldim.
Evi tam karşımda duruyordu fakat kapıyı çalmalımıydım yoksa burada beklemeli mi tam kestiremiyordum. Açıkçası çekiniyor biraz da utanıyordum, kapıyı annesi ya da bir başkası açarsa ne tepki verebilirdim hiç bilmiyorum. Güneşin alnında dikilmek de zor geliyordu.
Dayanamadım ve zile basarak iki adım geri çekildim. Kapı çok geçmeden güler yüzle açıldığında, karşımda orta yaşlarında güzel bir kadın gördüğümde nutkum tutuldu. Utandım ve sanki sesim içime kaçtı.
"Buyurun."
Dediğinde sadece yüzüne bakakaldım. Üzerimdeki üniformaya göz gezdirdi.
Anna"Merhaba efendim... Ben Anna."
"Anna? Mmm oğlum Jeongguk'un okulundan olmalısın. Arkadaşımısın?"
Annesiymiş!
Anna"Evet. Acaba kendisi içeridemi?"
Sesimin neden titrediğini bilmiyorum.
"Oh, hayır. Okuldan beraber çıkmadınız mı?"
Sanırım okula gelmediğini annesine söylememiş. O halde benim söylemem doğru olmaz.
Anna"Beraber çıktık tabii, ama bana bir yere kadar uğrayıp daha sonra eve geçeceğini söylemişti. Hala gelmemiş demekki."
"Evet. İçeri gelmezmisin? Onu bekleyebilirsin."
Anna"Ah bilemedim..."
Kapıyı sonuna kadar açtı ve geri çekildi.
"Hadi gir bakalım."
Gülümsemesine karşılık gülümsedim, daha sonra çekinerek eve girdim. Bayan Jeon önümden ilerlerken ben ise arkasından onu takip ediyor, ufak bakışlarla evi inceliyordum.
Sıcak aile eviydi ve açıkçası çok hoş dizayn edilmiş, harika bir havası vardı.
...
Iki!
.
Saatler geçmişti belki de, hava kararıyordu, hala Jeongguk'u evinde, annesi ile birlikte bekliyorduk. Eve gelmemesi içimi ürpertiyordu, başına bir iş gelmiş olmalıydı belki de.
Oturduğum koltuktan kalktım, bayan Jeon'da şaşkın bakışlarıyla benimle birlikte kalktığında, elim koltuğun köşesinde ki çantama gitti.
"Gidiyor musun?"
Anna"Her şey için teşekkür ederim efendim. Fakat eve gitmem gerekiyor, saat geç oldu."
Sıcak bir gülümseme bıraktı.
"Peki, seni yolcu edeyim."
Geldiğim gibi geri dönerken bir yandan ise yine evi gözetliyordum. Doğruyu söylemek gerekirse, bayan Jeon beni sıcak yuvasında ağırladığı için ve onunla tanışmama fırsat verdiği için çok minnettardım. Jeongguk'un her şeyi ile artık annesine benzediğini düşünüyordum.
Bayan Jeon'la vedalaştıktan sonra evden ayrıldığımda, gelirken gördüğüm parka doğru ilerlemiştim. Orası fazla kalabalıktı ve etrafta dolaşan çocuklar huzur veriyordu, biraz hava alarak içimdeki huzursuzluğa çözüm bulabilirdim.
Iki sokak geçtikten sonra, küçük parka nihayetinde yaklaştım. Parka daha çok yaklaştığımda, gözlerimin gördüğü manzara ile mutlu gülüşüm bir hüsrana dönüşmüştü, bu çok uzun sürmedi. Gülüşüm kaybolduğunda, gözlerimin dolduğunu hissettim.
Jeongguk'un bir kıza sarıldığına şahit oldum, onun elleri kızın belindeyken, kız ona oldukça sıkıca sarılıyordu. Ayrıldılarında Jeongguk etrafına bakındı.
Beni görmüş olmalıydı, beni görmüştü ki gülümsemişti. Gerçi yüzü gördüğüm ilk andan beri gülüyordu ya.
Canımı neden yaktığını anlayamıyordum... Bana seslendiğinde, gülümseyerek başımı eğdim. Gözlerimin dolduğunu anlamamalıydı.
Jeongguk"Anna!!"
Onlara doğru yürüdüm, sırtıma taktığım çantamın kolundaki sağ elime gücümü verdim ve olabildiğince sıktım.
Anna"M-merhaba Jeongguk."
Gözlerim yanındaki kıza gittiğinde, elinin omzuma değdiğini hissetmeyecek kadar odaklanmış görünüyordum.
Jeongguk"Ne arıyorsun burada?"
Ona saatlerce onu aradığımı ve evinde annesiyle birlikte beklediğimi söylemeli miydim? Tabii ki hayır!
Anna"Hava almak için çıkmıştım, yürümek iyi geldi."
Yüzüne baktığımda, gözlerinin üzerimde gezindiğini hissettim. Hassiktir!!
Jeongguk"Üzerinde üniformayla mı?"
Güzel bir soruydu.
Anna"Okul çıkışı arkadaşıma uğramıştım.
Yanındaki kıza bakarak, gülümsedim. Onu unutmamalıyız.
Peki ya arkadaşın kim?"
Jeongguk"O kız arkadaşım Seojin. Sizi tanıştırmak istiyordum, bu iyi oldu."
Hayat daha ne kadar atacaktı sillesini bilemezdim fakat bu en büyük kazığı oldu. Kafamı yastığıma bastırarak haykırmak istiyordum.
Anna"Öyle mi? Tanıştığıma memnun oldum Seojin, ben Anna."
İstemeye istemeye elimi uzattığımda, gülümseyerek tuttu.
Seojin"Bende memnun oldum Anna."
Güzeldi, belki de benden daha güzel görünüyordu, daha bakımlıydı, elleri de yumuşacıktı, fakat içinin güzel olduğunu düşünmüyordum.
Bu görüşüm Soobin'in sövdüğüm saçma ön yargısına benziyordu belki de. Böyle görmek mi istiyordum anlamıyorum fakat hiç hoşlanmadım.
.
Benim için bir süre daha birlikte vakit geçirmişlerdi, sohbet arasında yaptığı o sıkıcı hareketler Tanrı'dan canımı alması için çokça yalvarmama sebep olmuştu. Halbu ki canımı seviyordum.
Seojin gitmişti, çok uzun sürmüyor. Bankta hala Jeongguk ile oturuyorduk.
Anna"Sevgilin güzel kız, umarım mutlu olursunuz Gguk."
Sıcaktı kelimelerim, içimdeki soğuk esintiye nazaran. Yarım saattir acıdan kıvranıyordu içim. Ama neden?
Jeongguk"Hmhm."
Pek umursamış gibi değildi. Bu görüşüm yanlış bir şey söylemiş olmamdan tereddütte bırakmıştı beni. Dakikalar önce o kızın yanında öylesine mutluyken birden durgun ve sessizleşmişti. Benim yüzümden mi?
Jeongguk"Aslında, sana bu şekilde yakalanmak istemezdim."
Anna"Nasıl yani?"
Jeongguk"Ilişkimiz, yani Seojin'le olan ilişkimiz göründüğü gibi değil ve senin bizi böyle görmeni istemezdim."
Hala anlamadığımı bildiren bakışlarıma şahit olduğunda bana doğru döndü.
Jeongguk"Henüz daha yeni tanıştık, birbirimize daha yeni açılmış sayılırız. Ama Seojin'e asla farklı bakamıyorum, herkes gibi. Belki hayatında başka birinin olduğunu bildiğimden, anlayamıyorum."
Şaşkınlıkla gözlerim açıldı, ne dedi az önce?!
Anna"Hayatında başka birimi var?! Ve sen hala onun yüzüne bakıyorsun öyle mi? Söylesene senin derdin ne?"
Kıkırdadı.
Jeongguk"Hey, sakin ol! Sadece ona iyi davranmaya çalışıyorum, bir gün her şey yerine oturacak zaten. Belki sen de, sen de..."
Gözlerime bakakaldığında, sadece ona odaklanmıştım. 'bakışları bakış değil olum bu çocuğun!' dedim birden.
Öylesine güzel ve şefkatle bakıyordu ki, dudakları, kara kaşları, yüzüne düşen tutamları her bir zerresi büyü katıyordu olaya. Sanki hipnoz olmuş gibi, ruhumu eline vermiş gibi.
Çok geçmeden ayaklandı zaten. Hevesim kursağıma oturdu.
Jeongguk"Eve gitmeyecek misin?"
Anna"Ah, evet! Gitmeliyim. Ayrıca sende eve gitsen iyi olacak, annen çok merak etmişe benziyordu!"
Eline aldığı kaskı kafasına geçirecekken duraksadı ve şaşkınca bana baktı. Yine dilim yerinde durmadı ya!
Jeongguk"Bunu da nereden biliyorsun?"
Anna"Ş-şey ya, senin arkadaşın yok mu Taehyung, ona sormuş, o da bana sordu. Merak etmiş seni çok."
Elim ayağım birbirine dolaşmıştı neredeyse, onu buna katarak saydırdığım şeylerin doğru olduğunu düşünmüş aldırmamıştı pek. Derin bir 'oh' çektim. Rahatladım.
Kaskını taktığında, bana da bir kask uzattı.
Jeongguk"Tak bakalım."
Anna"Yok, gerek yok."
Jeongguk"Hadi Anna! Tak şunu, seni tek gönderemem bu saatte."
Fazla naza çekmeden kaskı aldım ve taktım. Ona tutunarak motora bindim, beline sıkıca sarıldım. Tanrı'm bunu asla unutmayacağım!!
Birden gaza yüklendiğinde bedenim sarsılmıştı, çığlık attığımda buna karşılık gülmüştü.
Jeongguk"Korkma Anna, emin ellerdesin."
.
Hala yoldaydık ve ben fazlasıyla rahattım. Bu şekilde bir asır yolculuk yapabilirdim. Benim için oldukça yavaş sürüyordu, bu hoşuma gidiyor.
Henüz sahilin oradayken anlamadığım bir şekilde sağa yönlendi, motoru kaldırıma yanaştırdı ve durdu.
Anna"Ne oluyor Jeongguk?"
Kaskını çıkardı, eliyle bir yeri gösterdiğinde oraya döndüm.
Jeongguk"Sence güzel gözükmüyor mu?"
Pamuk şeker satan amcanın elindekilerini işaret ettiğini anlamıştım. Her bir renkten olan pamuk şekerler gerçekten çok güzel görünüyordu.
Jeongguk"Sanırım eve biraz daha geç kalacaksın."
Gülümsedim ve motordan indim.
Anna"Hiç sorun değil. Hadi Jeongguk, gidelim ve pembe pamuk şeker yiyelim!"
Kafasını geriye atarak güldüğünde, doğruyu söylemek gerekirse bedenim titremiş, ruhum bağımsızlığını ilan etmişti. Motordan indi ve elimi tuttu.
Jeongguk"Sabırsızlanmayın küçük hanım, size pembe pamuk şekeri alacağım."
Küçük bir çocuğun elinden tutar gibi tutmuştu elimi. Oldukça nazikti. Pamuk şekerci amcanın yanına geldiğimizde elimi bırakmadan alışverişini yaparken bende etrafa bakarak boş bank arıyordum.
Her yer doluydu fakat şurada boş bir yer vardı. Bana döndüğünde elimle orayı işaret ettim, birlikte banka giderek oturduk. Bana pamuk şekerimi uzattı, pembeydi.
Jeongguk"Ye hadi, biraz hızlı ol ki erkenden eve götüreyim seni."
Kafamı salladım.
.
Evime nihayetinde ulaştığımızda, kapının önünde öylece bakışıyorduk.
Jeongguk"Girmeyecek misin?"
Anna"Ha? Ah ş-şey evet."
Evime doğru bir adım daha yaklaştığımda ardımı döndüm.
Anna"Jeongguk, sakın eve giderken hız yapma, dikkatli ol, eve vardığın zaman haber ver ve yolda oyalanma!"
Tek nefeste saydırdığım kelimelere ben bile şaşırırken, Jeongguk kıkırdamıştı. Ağzını araladığında konuşmasını bastırmak için hızla eve koştum.
Titreyen elimdeki anahtarı kapının deliğine götürdüm, fakat gitmiyordu, tekrar denedim ve tekrar girmeyince elimi indirdim, derin, çok içten bir 'sabır' çektim.
Arkamdan bir ses duydum, kıkırdıyormu biri?! Ah, Jeongguk! hala gitmemiş mi bu?
O anki heyecan, utanç ve sinirle tekrar anahtarı deliğine götürdüm, ben denemelere girmeden kapı kendiliğinden açıldı. 'Daha kötüsü ne olabilir ki' aşamasındayken daha kötüsünün karşıma çıkmış olması da Tanrı'nın verdiği bir şans işte. Herkese rastlamaz.
Annemi es geçerek hızla eve girdiğimde, onları arkamda bırakarak odama koştum.
"Hey! Anna!" (karşısında ki genç oğlana döner)
Jeongguk"Oh, merhaba, hoşçakalın efendim." (genç afallayarak bir el sallar ve ardından motorunu çalıştırarak uzaklaşır.)
"O da kimdi öyle?!"
.
Kendimi yatağıma attığımda kafamı yastığıma bastırarak büyük bir çığlık attım. Bu gün ne kadar karmaşık bir gündü böyle!
"Bayan Anna! Annen geliyor kızım! Meşe odunu mu olsun, zeytin mi?(!)"
SON
Umarım beğenirsiniz :)
Sonda annesi ulti açtı LFDKDKDKFJFFNCJ mükemmel olmuşşş
Ghskxhsjxhsjxhskx beğenmene sevindimm 🤍😘
Sonu ne lan öyle meşe ağacımı zeytin mi kdkdleıeıəüəü
Ju gkook soojin ne alakaydı sonunda sevgili olmayacaklarmı devamı gelmeli plss
Tae ile haayl et "Ünlüdoktorve hastası y
" yazar mısın rica etsem?
İstek almıyorum fakat deneyebilirim :)
@@Mr.jeonss çok teşekkürler
Çox gözəldi. Söz bulamıyorum. Part 2 lütfen Azərbaycanda salamlar ❤❤❤
Dewamıı olmalııydı yaaa
PART 2 GELSİN N LUTFENNNN JK KIZI BASKA ERKEKLE GÖRSÜN LUTFENNNN
OHA LAN ARKADA CİDDEN MOONLİGHT MI VAR YOKSA MÜZİK UYGULAMAM MI AÇIK KALDI?
Sanırım farklı müzik dinliyorsun.
@@Mr.jeonss pardon starlight diyecektim hani True Beautydeki
@jennie_herseyim3201 anladım, sorun yok.
Şarkı cook guzeell🤍🤍
Bayıldımm tek kelimeyle harikaydı❤
Lutfen part 2 gelsin 😢
Çok güzeldii
Soojin kim jungkookun neyi yani
Hikayede belirtmiştim ama Jeongguk'un kız arkadaşı.
@@Mr.jeonss sevgilisi mi arkadaşı mı
@jeonjkkm2335 Kısmen sevgilisi.
Şarkiyi kim söylüyor?
Chani - starlight
@@Mr.jeonss sagol