Μαραίνομαι καημένος | Χρήστος Ζώτος

Αποσπάσματα από την τηλεοπτική εκπομπή "Το Αλάτι της Γης" που μεταδόθηκε από την ΕΤ1 το έτος 2012 και ήταν αφιερωμένη σε δυο κορυφαίους λαϊκούς οργανοπαίκτες, στον δεξιοτέχνη του λαούτου Χρήστο Ζώτο και στον δεξιοτέχνη του κλαρίνου Γρηγόρη Καψάλη.
Με μακρόχρονη θητεία στο χώρο της μουσικής μας παράδοσης (77 χρονών ο Χρήστος Ζώτος και 86 χρονών ο Γρηγόρης Καψάλης), παραμένουν ακμαίοι και ενεργοί, δίνοντας το παρόν στα πανηγύρια και στα λαϊκά γλέντια και διδάσκοντας τους νεότερους.
Οι στίχοι:
Μαραίνομ' ο καημένος σαν τον βασιλικό
Όπου τονε ποτίζουν με θαλασσονερό
Ψηλό μου κυπαρίσσι γέρνει η κορφάδα σου
Και ποιος θα τη γλεντήσει την ομορφάδα σου.

[@nikhfaistos]

Καλο παραδεισο

[@Tilegonos]

Αχ ρε Χρηστο,πως να σε ξεχασουμε.Θα ζεις οσο θα ζουν ανθρωποι σε τουτη τη χωρα.

[@Nikos.24]

Ο εμβληματικός κ. Χρήστος Ζώτος, προσεγγίζει ερμηνευτικά το τραγούδι με σεβασμό, γνώση, εσωτερικότητα και δωρικότητα, ενώ με το λαούτο του το απογειώνει (εξαιρετικός βέβαια και ο Αρκαδόπουλος). Δίχως ίχνος υπερβολής στην ερμηνεία του, μακριά από "πανηγυρτζίδικες" συμπεριφορές και χρησιμοποιώντας σε κάποιες περιπτώσεις ντοπιολαλιά [αξίζει να προσεχθεί ο τρόπος που προφέρει τη λέξη Ζαγόρι (Τζαγκόρι) - σίγουρα όχι τυχαία], γίνεται μοναδικός φορέας του γνήσιου δημοτικού/παραδοσιακού μας πολιτισμού. Εξαιρετικός μουσικός, θα μας λείψει.