Dank je Ineke en Rogier. Toen mijn vader in een verzorgingstehuis op sterven lag en ik dagelijks bij hem langs kon gaan, werd mij door ik weet niet meer wie aangeraden om mijn vader toe te spreken met de woorden "Papa je hebt het goed gedaan". Ik denk dat dat essentieel was voor mijn vader om het leven los te laten. Ik begreep het toen niet ten volle, maar ik begrijp nu wel hoe belangrijk dit was. De woorden van je kinderen, dat je het goed hebt gedaan en mag gaan. Hij kreeg in zijn jeugd weinig liefde, dus dat was een belangrijk signaal.Een tweede ervaring, die ik na zijn sterven kreeg is, dat één van de verpleegsters (een schat) mij met een grote glimlach vertelde, dat mijn vader bij het overlijden een traan losliet. De verpleegster kwam zelfs onverwachts bij de crematie. Ik begrijp het nu beter. Die traan vertaalde zijn verlossing en wat hij kreeg te zien, verlost van zijn nogal negatieve kijk op het leven (zijn ego/brein) en zijn lijdende lichaam.
Een mooi afscheid voor beiden. We vergeten te vaak waarschijnlijk dat ouders ook een product zijn van hun aanleg en omstandigheden. Van belang is tevens de goede intenties te herkennen. Niet door woorden als ik hou van jou, maar hoe zij dit vertalen in daden.
Graag meer hierover heeft mij een fijn en rustig gevoel gegeven. Ben zelf 81jaar en voel en ervaar dat steeds meer dingen een andere waarde krijgen. Alles wat naar buiten gericht is verliest mijn aandacht. Graag dus meer hiervan. Het was een meditatie voor mij.
Beste Ineke en Rogier. Dank voor dit prachtige serene gesprek. Fascinerend dat een ieder op zijn eigen wijze sterft. Ook weer zo logisch, zo is het leven. Ja graag verdieping.
Mooi gesprek. Verder zo .... Onze familie bestaat uit 3 generaties op 1 erf. Je staat er niet altijd bij stil, maar het " komen en gaan " van kinderen en ouders en grootouders op dezelfde plek is een troost en geruststelling. Het leven gaat verder en degene die moet gaan, heeft z'n best gedaan. Voor onze kinderen, 16 tot 25 jaar, vanzelfsprekend. Ik ga het boek bestellen.
Dank voor dit intens mooie gesprek. Ik dacht hierbij steeds aan mijn jongste broer die ik overleden aantrof. Hij vond het leven zo ontzettend moeilijk, spanningen waren bijna ondraaglijk voor hem. In de ochtend had ik hem nog aan de telefoon, hij voelde zich ziek, later op de dag nam hij niet op, ben er naar toegesneld en vond hem overleden aan in bed. Wat ik zag was dat hij er onbeschrijfelijk intens gelukkig en tevreden uit zag. Hij bevond zich daar waar ik geen voorstelling van had.
"Het leven heeft geen tegendeel," zo zie ik het ook; er is altijd leven. Ik heb me aangemeld voor de opleiding. Bedankt voor dit bijzonder mooie gesprek! 🌹
Wat een prachtig gesprek weer! Veel dank, Rogier en Ineke Visser. Een belangrijk punt vond ik die opmerking over palliatieve sedatie; lijkt heel mooi, maar wat gebeurt daar nu werkelijk? Of wat kan daardoor misschien niet gebeuren, wordt verhinderd in dit proces........
Beste Ineke en Rogier, door jullie respectvolle en milde wijze van aanwezugzijn in dit onderwerp, wakkeren jullie bij mij het verlangen aan om me nog meer te verdiepen in deze fascinerende levensfase. Dank hiervoor
Ik vertrouw erop dat een barmhartige verlichting van het stervensproces geen nadeel heeft. Een barmhartige verlichting van het geboorte proces ook niet.
Dank je wel. Ik heb als verpleegkundige en praktijk begeleider van ziekenverzorgenden in opleiding, vooral in verzorg/ verpleeghuis verschillende bewoners zien sterven vaak alleen,zonder familie. Ik wilde dat ik toen wist wat ik nu weet. Want alles was gericht op technische handelingen. Wel altijd met respekt voor de stervende gelukkig. Zó goed om onze nieuwe kennis op deze manier ook te verspreiden.! Een vervolg gesprek is niet overbodig. Dank
Heel mooi verhelderend gesprek, dank daarvoor ❤ Twee dagen voor mijn moeder overging zat ik bij haar en ze keek heel indringend naar een hoek bij t plafond van haar kamer en daarna naar bij en ze wees en zei: "kiek es!!" (We praatten zeeuws met elkaar) De dag erna was ze al ten dele vertrokken... toen heb ik naast haar gezeten, haar handen verzorgd haar nagels gedaan, waar ik later van dacht, dat ik haar fysiek met 'rust' had moeten laten, maar goed, gedane zaken... en t was vanuit een goeie intentie. Een andere ervaring was bij een erg zieke collega, jonge vrouw nog: 37, ze was argentijnse, haar familie woonde daar, haar vader was net 2 weken ervoor overleden aan kanker, en ze had geen afcheid kunnen nemen. Maar toen ik bij haar zat vertelde ze, dat ze haar vader had gezien, bij haar zittend op een stoel bij haar bed. Zo mooi... Al wist ik toen meteen dat zij ook zou gaan overlijden binnenkort .. en dat was ook zo.
Dank voor dit beroerend gesprek. Graag meer over dit onderwerp. Zelf kwam ik net na het sterven van mijn pleegvader op de kamer. Ik was weggegaan omdat het aanvoelde beter van dienst voor de aanwezigen te kunnen zijn door iemand's kinderen te gaan halen van de school. Hij was toen we de parking opreden overleden werd me gezegd. Er hing een hele sterke zoete geur in de kamer, als jasmijn en ik vroeg de aanwezigen of zij het ook roken. Niemand. Dat werd door hem voor jou achtergelaten, zijn laatste boodschap, zei iemand. 1 van zijn boekjes heette "Als de geur van jamsijn". Heel interessant dat hierover onderricht aangeboden wordt.
Dank voor de gesprek, wat heeft Ineke veel kennis hierover en wat heb ik in mijn opleiding tot huisarts hierin veel gemist!! veel wat ik me nu probeer eigen te maken, Als huisarts heb ik er natuurlijk wel veel mee te maken, maar ik wordt vaak alleen maar op het lichamelijke vlak gevraagd! Veel belangrijker is inderdaad dat een begripvol mens naast het bed zit en een hand vasthoudt als dat prettig voelt.
Ik ben zelf ook bij het stervensproces van mijn moeder geweest en herken bepaalde dingen , mijn moeder was niet meer bij bewustzijn , maar heb veel haar hand vast gehouden en toen ik voelde dat ze zou overgaan zei ik , ga maar naar pa toe , het is goed, je bent altijd goed voor ons geweest en toe ging ze over ❤ prachtig , leerzaam gesprek overigens ❤️
@@derkkeijzer6874 " Het gehoor schijnt het langste te functioneren" Heb zelf net die ervaring mogen hebben. Mijn moeder (101 jaar) lag in coma, maar overleed na een ziektebed van twee weken, net 10 min nadat ik naar Nederland gereisd was en afscheid van haar genomen had. Vergeet ook niet dat de "bandbreedte" van onze zintuigelijke perceptie beperkt is, waardoor allerlei processen zich buiten die perceptie kunnen afspelen.
Prachtig gesprek, juist tussen deze twee mensen: de energie en de rust en diepgang van beiden resoneert en geeft een bijna meditatief samenspel. Relevant onderwerp dat vanuit een diversiteit van perspectieven telkens opnieuw benaderd mag worden.
Wat een verhelderend en interessant gesprek, met soms kippenvel zitten luisteren. Heel goed om de angst rond de dood en het sterven bespreekbaar te maken in onze samenleving.Hartelijk DANK aan Ineke en Rogier en meer verdieping, welkom!
Wat een mooi gesprek. Het overgaan heeft zoveel aspecten. Mijn vader voelde ik letterlijk doodgaan en ook de manier en tijdstip (we woonden 30min vh ziekenhuis. Mijn schoonmoeder wachten met overgaan toen onze zoon gearriveerd was , na wat lieve woorden woorden blies ze haar laatste adem uit. Een vriend van ons kreeg een hele witte aura en lichte ogen tijdens het overgaan. Dit gesprek mag wat mij betreft een vervolg krijgen. Dank voor jullie mooie uitzendingen en (vaak) Fijne gasten.
Belangrijk onderwerp, te veel genegeerd in onze maatschappij, op een mooie manier behandeld, zoals te verwachten van Rogier! Zelf heb ik het verlies van mijn ouders en beste vriendin als heel mooi ervaren. Maar als er problemen zijn of iemand veel te vroeg uit het leven gerukt wordt is het een heel ander verhaal....Dank Rogier!
Heel bijzonder gesprek. Ik heb het sterven van mijn vader van heel dichtbij mogen meemaken, omdat ik zijn laatste dagen bij hem ben geweest. Alles wat in dit gesprek beschreven werd, herken ik. Het was een hele mooie ervaring. Maar ook een verdrietige en ik mis (nu 5 jaar later) mijn vader nog elke dag. Dank voor dit gesprek
Beste Ineke en Rogier, dank voor dit prachtige gesprek. Louterend. Als je het sterfproces uiteindelijk durft te aanvaarden, en je het leven durft los te laten - zo mooi verwoord aan de hand van de elementen -komt er voor de sterfende bijna altijd iets ( universeels)voor terug: overgave, liefde en vrede.
Bedankt. Toen ik me als laaggeschoolde jaren geleden begon te verdiepen in het thema sterven , NDE en deze ervaringen. Zeiden, vooral hoogopgeleiden dat enkel laagopgeleiden hierin interesse hadden en geloofden. Toch leuk dat Rogier hier als filosoof na eigen onderzoek ook voor openstaat . 👍
Een mooi gesprek, herkenbaar ook de vele elementen die aan bod kwamen, en dat zeg ik na bijna 18 jaar hospice ervaring als zorgvrijwilliger. En ja: iedereen gaat een keer sterven, dus moeten we er met zijn allen veel meer betrokken bij zijn om het proces voor de stervenden (onze geliefden) wat 'dragelijker' te maken. Leven en dood zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden! Graag ook meer aandacht voor de palliatieve aanpak in de zorg; niet iedereen hoeft 100 jaar te worden!
Het overgaan van mijn vader is het mooiste wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Ik heb hem zelf mogen verzorgen. Ook zijn afscheidsdienst. Net zoals de geboorte een blijde gebeurtenis is, is dat ook het afscheid. Mijn vader is niet weg. Ik ben zelf 85.
ik heb genoten van dit gesprek tussen Ineke en Rogier. Helaas te kort, en zou een vervolg hierop zeer waarderen. Petje af voor Rogier en Ineke. Fijn dat er ruimte is voor deze levenessen.
Ja! Meer hier van ajb. Ik luister DNW eigenlijk altijd als podcast en grijp naar YT om te reageren, steunen doe ik via petje af u leest: ik ben multi mediaal consument. De spirituele onderwerpen spreken mij altijd erg aan, die mogen wmb langer duren, dit gesprek was snel voorbij. Misschien is het iets om maandelijks een aflevering een (spiritueel-) thema te bespreken zo lang als het gesprek duurt? Maar sowieso de dood/ sterven/ er zijn is een machtig interessant thema dat meer aandacht mag hebben wmb. Bij het einde van deze aflevering had ik het idee dat het gesprek net was begonnen! Erg interessant ook de elementen leer en de verwijzing naar het Tibetaanse dodenboek, ik had net een kort boekje getiteld ‘Het Tibetaanse dodenboek voor beginners’ van Lama Lhanang Rinpoche & Mordy Levine uit (uitgebracht tijdens de corona hysterie), het leek me een interessant boekje om te beoordelen of ik later nog de complete vertaalde versie aan zal schaffen.
Bedankt voor dit mooie gesprek. In mijn oude werk ervaring op gedaan, maar bij mijn moeder was ik in de familie rol en dat was een hele andere ervaring
Dank je wel @marliesroskam1761. In begrijp je en voel met je mee. In de familie rol spelen er meestal patronen meen die je in je werk niet (of anders) tegenkomt.Veel goeds!
Heel mooi gesprek! In november '23 overleed mijn moeder. Ik was er in de laatste fase van haar leven en haar sterven bij en herkende veel van wat er gezegd werd, wat best veel emoties opriep. Helaas was al vrij snel besloten om haar morfine te geven. Ik heb me niet gerealiseerd dat we het sterven daarbij in de weg konden staan. Gelukkig heb ik veel voor haar kunnen zingen en kan toch terug kijken op een waardig sterven.
Dank voor je persoonlijke reactie @user-fj6wc4zz4i. Morfine staat sterven niet in de weg en is soms nodig. Sterker nog, het kan ontspanning brengen waardoor de stervende kan loslaten. Veel belangrijker dan de morfine is dat je gezongen hebt voor je moeder; daarin zit de liefdevolle verbinding, die een doorwerking heeft in jouw eigen leven. Dit noem ik spirituele zorg in de praktijk. Kostbaar!
"Helaas was al vrij snel besloten om haar morfine te geven. Ik heb me niet gerealiseerd dat we het sterven daarbij in de weg konden staan." Mensen in pijn en angst en onrust laten sterven ? Morfine kan een zege zijn.
Rogier, bedankt. Leuk gekozen onderwerp. Ineke is een sterke en overtuigende spreker. Een gezonde niet gedramatiseerde kijk op de dood, sterker nog vol rijke dimensie en betekenis.
Ik ken het aanwezig, zijn bij het sterven van mijn veel te jonge vader. Dat moment was zwaar, maar voelde af en compleet. Mijn man (ook veel te jong), is 3 jaar geleden godzijdank verlost uit een gruwelijk en nietsontziend lijden. Er was sprake van een niet te onderdrukken pijn. Hij werd gesedeerd en overleed 2 dagen later. Ik ben dankbaar dat dit kon. In deze situatie was zijn overlijden ook af. Voelbare rust. Twee verschillende omstandigheden en beide goed. Zijn deleir door morfine heeft hij wel als heel angstig ervaren en werd vermeden idd door bijstellen van medicatie. Dit, alleen op ons verzoek helaas. Zijn deleir werd niet herkend Dankjulliewel voor alle mooie en belangrijke aandacht voor dit onderwerp!!
Als gezin waren we aanwezig bij het stervensproces van mijn moeder. Allemaal al volwassen en uit huis. Hoewel er medisch nog geen echte aanleiding was voelden mijn zusje en ik allebei de drang om bij haar te zijn en hebben we verlof opgenomen. Die nacht wilden we graag blijven en ze is ook in die nacht overleden. Wat zijn we dankbaar dat we onze ingeving hebben vertrouwd waardoor we erbij konden zijn. Het was heel intiem en bijzonder.
Prachtig gesprek, het overlijden van mijn vader (zeer plotseling) en van mijn moeder (heel geleidelijk) heeft mijn leven en denkwijze positief veranderd, ik ben er wijzer en rustiger door geworden, het was een bijzondere ervaring om nog met mijn moeder te kunnen communiceren tot op de laatste dag, ook al ging het met handen en voeten op het laatst. Ze werd na heel veel onrust uiteindelijk rustiger en stiller en stiller. T was ook rond kerst. Ik kan me helemaal plaatsen in dit mooie gesprek, dank jullie wel❤
Fijn gesprek! eigenlijk een doodgewoon onderwerp; essentieel. Toch wordt er weinig over gesproken/gedeeld. Ik zou graag meer willen horen, ook over het stervensproces van mensen die acuut sterven door een ongeluk of mensen die direct klinisch dood zijn. Bedankt voor jullie gesprek!
Heel hartelijk dank voor dit wijze gesprek en jullie beider weloverwogen woordkeuze! 🙏 Een volgend verdiepend gesprek hierover zou ik zéér waardevol en daarmee wenselijk vinden. Het collectief bewustzijn over dit onderwerp verdient zeker verruiming. Ik zie maar al te veel in mijn omgeving gebeuren dat palliatieve sedatie het "nieuwe normaal" aan het worden is. Helaas krijgen de mensen hiermee niet altijd de gelegenheid en de tijd om hun stervingsproces op eigen wijze te (mogen) beleven. Er wordt m.i. soms veel te snel gezegd (vaak ook door de omgeving) dat er sprake is van ondraaglijk lijden. Over wie hebben we het dan eigenlijk? De persoon in kwestie of de naasten die het té vermoeiend vinden om met liefde de stervende bij te staan? Het duurt al snel te lang... Dus petje af voor alle vrijwilligers die de stervenden willen bijstaan! Ook de kennis en wijsheid over onze sterfelijkheid mag meer aandacht krijgen. Waarom wordt het niet met onze kinderen besproken, zoals in het Oosten wordt gedaan? Daar is sterven een wezenlijk onderdeel van het leven zonder dat het in de doofpot wordt gestopt. Ruimte voor de eindigheid van het leven doet ons beseffen en maakt dat we ten volle kunnen leven!
Een heel mooi gesprek dat zeker een vervolg verdient. Heb het Tibetaanse dodenboek gelezen maar zou graag meer willen horen over onze traditie, omgang met de dood, hoe het was, wat er is veranderd. En wat er beter zou kunnen. Memento mori.
Mooi gesprek waar ik als een spons alle info heb opgezogen. Het boeit me enorm dit soort gesprekken dus ja graag een vervolg. Als ook graag nog een vervolg op de astrologie. 🪐
Heel waardevol allemaal Bij mijn moeder wilde een deel van mijn zussen palliatieve sedatie voor haar Mijn moeder was dement Maar ik mocht juridisch voor haar beslissen en voelde dat ze nog iets af te maken had Hele lastige situatie om steeds met de familie in conflict te zijn Uiteindelijk is mijn moeder zelf overgegaan! In de nacht Waar niemand bij was Ik vind het waardig🙏 Bedankt voor dit gesprek En graag zou ik iets horen over sterven en dementie
Wat een mooi gesprek. Flow en vlotheid. De verbinding, begrip en vreugde spatten ervanaf. Graag een vervolggesprek. Ik heb geen specifieke verzoeken maar zal zeker kijken. Veel dank aan beiden. En iedereen achter de schermen.
Het blijft boeien, moeiteloos, omdat het onze kern raakt, waarvoor we hier zijn, waartoe we in staat zijn als we bereid zijn! Graag nog meer ontmoetingen met Ineke Visser bij Rogier van Bemmel !
Deze opmerking van Rogier verbaasde mij wel: " ik mis oude mensen" omdat mijn ervaring is dat de grijze koppen veel weghoreca, wegrestaurants, theaters etc overspoelen en niet alleen de vitale ouderen ook degenen die nog maar net kunnen lopen of met hulpmiddelen
Integreren, loslaten, proces van terugtrekking van de elementen, allemaal waar maar ook met een lens van harmonie, aanvaarding. Palliatieve sedatie valt wat weg als “ medicalisering”. Maar soms is er grote onrust en woede, geen ars moriendi. Denk aan Dylan Thomas’ Do not go gentle into that good night (….) Rage, rage against the dying of the light. Wellicht een volgende keer meer over die kant van het sterven. Mooi en zinvol gesprek, overigens.
Lees de BIJBEL = GOD'S EEUWIGE WOORD! Johannes 3 : 16-17. Dat er géén SPROOKJE!!! Alle andere verhalen/religies zijn misleidingen/leugens van de vader van de leugen: de tegenstander van GOD/JEZUS: de duivel! ❤GOD'S RIJKE ZEGEN toegewenst!
Ik vindt het fascinerend en als ik het goed begrepen heb gaat het sterven in fases om de "ziel" voor te bereiden op het loslaten van het aardse om over te gaan. Dit gaat in fases. Misschien gek dat ik het zeg maar als die fases nodig zijn hoe is dat dan als iemand plots overlijd door ongeluk etc.
Prachtig gesprek en hoe meer er in de openheid komt omtrent sterven en wat er daarna praktisch met je lichaam kan en mag gebeuren, des te beter! Bijvoorbeeld hoe wordt je gewassen in een mortuarium, wordt je haar in model gebracht enz. Heel praktisch. Mag je helpen of dingen helemaal zelf doen? Dat soort vragen ook aub bespreken. Dank voor dit gesprek!
Mooi gesprek. ❤ Helaas heb ik een lieve vriend, 56 jaar jong die nu vanwege ALS in zijn laatste stukje reis op aarde zit en palliatieve sedatie aangesproken heeft.
Wat een waardevolle informatie. Nodig haar beslist vaker uit en dan graag langer. Was een klein beetje tenenkrommend om steeds te horen dat er geen tijd was. Sorry dat ik het zeg. Maar maak hier ajb meer tijd voor, fijn als er nog een gesprek mag komen!
Soms wordt een begrafenis een bruiloft ik heb dat eens mogen ervaren van mijn pleeg opa die oud gereformeerde ouderling was. Bij zijn graf werd als uitzondering psalm 84 vers 6 gezongen.Want God de Heer zo goed en mild is al een tijd een zon en schild etc. Het verbazingwekkende was dat de zon op dat moment door brak. Heb het net nog aan mijn moeder en vader en dat klopte ook zij hadden dit ook zo ervaren.
Ook meegemaakt. De hele familie ziet elkaar, met name oudere neven en nichten. Dus wat verdere familie. Als iedereen ook nogal op afstand woont dan konden het familie reünies worden na de kerk en begrafenis. Als de overledene een goed leven had gehad en een mooie leeftijd mocht bereiken dan was de overledene die in die categorie viel daaraan ook gewoon.
Ben zelf niet oud gereformeerd maar voel mij sterk verbonden met hen. Omdat er veel bevinding is dat is ook terug te zien in wat Richard schrijft. Hem al de eer!
Paar jaar geleden las ik In Love with the World, A Monk's Journey Through the Bardos of Living and Dying van Yongey Mingyur Rinpoche. (Rinpoche is een titel voor een hoge lama) Zoals gebruikelijk in zijn traditie opgegroeid met meditatie. Hij beschrijft oa zijn bijna sterven door een voedselvergiftiging, en de stadia daarin die in het Tibetaans Boeddhisme onderscheiden worden. Moest hieraan denken toen Ineke vertelde over de vijf elementen. Zou zo niet weten of er overeenkomsten zijn. Het meest interessante aan dit deel van het boek vond ik zijn rust, hij bleef observeren wat er gebeurde. Aanvaarde wat kwam.
Bedankt voor dit gesprek. Wat als er geen tijd is om te sterven maar door een ongeluk of hartstilstand iemand plotseling sterft ?? Heeft Ineke Visser ook ervaringen die niet zo mooi zijn ?
Hoeveel mensen zouden, als zij konden kiezen tussen ineens uit de tijd treden, of aangezegd krijgen dat dit gaat gebeuren, een voorkeur voor het een of het ander hebben. Zelf in familie nooit het eerste meegemaakt en neig naar onverwacht uit de tijd treden. Een aftakelingsproces met pijnen en lasten is nou net iets waar veel mensen tegenop zien. Meer dan de eindigheid van het leven, hoe lastig ook daarmee te verzoenen, zodra de horizon dichterbij komt. Dat vergt idealiter, naar het Bijbelverhaal van de olielampen, dat je bedacht moet zijn dat die lampen bij licht gevuld moet zijn met olie door de bezitters ervan. Dat staat voor voorbereid zijn.
In het verzorgingshuis waar ik werkte zag een oude dame iemand bij mij die ik niet zag. Ze is niet dement. Ikzelf zag mijn oma gaan op het moment van sterven. Ik was niet bij haar maar mijn moeder belde mij en de tijd dat ik haar zag, was hetzelfde als toen ze ging. Ik heb verschillende BDE gekeken ze zijn niet allemaal troostrijk Lukas 16 vers 31 Abraham zegt tegen de rijke dwaas in de hel dat het niet helpt uit de dood terug te keren. Mensen zullen zich niet bekeren wanneer ze mozes en de profeten die ze hebben niet willen geloven. Deze gelijkenis gaf Jezus. Hij is de Weg de Waarheid en het Leven.
Een terechte vraag. De palliatieve zorg is goed ontwikkeld in ons land en er is veel te doen aan pijn, ongemak en lijden. Goed opgeleide zorgverleners kunnen stervenden en hun nasten begeleiden in dit proces.
‘Op de eigen manier’! Dat is ook de reden dat ik het sterven van mijn vader niet wil toelichten. Twee jaar lang heb ik er niet over kunnen praten….. soms zegt een vader waar je het hele leven op hebt gewacht.
Waardevol gesprek. Mocht er een vervolg komen dan zou ik graag willen weten hoe het zit met mensen die plotseling overlijden. Doorlopen zij alle stappen in een fractie van seconde? Of doorlopen zij die stappen niet en heeft dat consequenties?
Welkom in de commentaarsectie. Voor bronnen en links, zie de beschrijving onder de video. Vond u dit een leuke uitzending? Laat het ons weten!
Graag voortzetten! Helder en waardevol gesprek! Dank daarvoor 🎉
Wat verhelderend en zo mooi verwoord.
Geeft veel duiding over eerdere ervaringen!!
Graag meer van dit onderwerp ❤
Rogier en Ineke, graag verdere verdieping. Meerdere gesprekken over dit onderwerp zijn welkom!
Ja hoor, Rogier, graag nog meer verdieping in dit onderwerp.....
Dank je Ineke en Rogier. Toen mijn vader in een verzorgingstehuis op sterven lag en ik dagelijks bij hem langs kon gaan, werd mij door ik weet niet meer wie aangeraden om mijn vader toe te spreken met de woorden "Papa je hebt het goed gedaan". Ik denk dat dat essentieel was voor mijn vader om het leven los te laten. Ik begreep het toen niet ten volle, maar ik begrijp nu wel hoe belangrijk dit was. De woorden van je kinderen, dat je het goed hebt gedaan en mag gaan. Hij kreeg in zijn jeugd weinig liefde, dus dat was een belangrijk signaal.Een tweede ervaring, die ik na zijn sterven kreeg is, dat één van de verpleegsters (een schat) mij met een grote glimlach vertelde, dat mijn vader bij het overlijden een traan losliet. De verpleegster kwam zelfs onverwachts bij de crematie. Ik begrijp het nu beter. Die traan vertaalde zijn verlossing en wat hij kreeg te zien, verlost van zijn nogal negatieve kijk op het leven (zijn ego/brein) en zijn lijdende lichaam.
Wat een mooi verhaal ❤
❤
Heel mooi en verrijkend. Dank jullie wel allebei
Een mooi afscheid voor beiden. We vergeten te vaak waarschijnlijk dat ouders ook een product zijn van hun aanleg en omstandigheden. Van belang is tevens de goede intenties te herkennen. Niet door woorden als ik hou van jou, maar hoe zij dit vertalen in daden.
Dank je.
Graag meer hierover heeft mij een fijn en rustig gevoel gegeven. Ben zelf 81jaar en voel en ervaar dat steeds meer dingen een andere waarde krijgen. Alles wat naar buiten gericht is verliest mijn aandacht. Graag dus meer hiervan. Het was een meditatie voor mij.
Wat een fijne reactie @leoniedohmen2295. Dank daarvoor!
Beste Ineke en Rogier. Dank voor dit prachtige serene gesprek. Fascinerend dat een ieder op zijn eigen wijze sterft. Ook weer zo logisch, zo is het leven. Ja graag verdieping.
Prachtig gesprek, en wat kan deze vrouw integer, warm en liefdevol over het onderwerp sterven spreken! Een genot om naar haar te luisteren!
Wat een fijne en betrokken reactie. Hartelijk dank!
Mooi gesprek. Verder zo .... Onze familie bestaat uit 3 generaties op 1 erf. Je staat er niet altijd bij stil, maar het " komen en gaan " van kinderen en ouders en grootouders op dezelfde plek is een troost en geruststelling. Het leven gaat verder en degene die moet gaan, heeft z'n best gedaan. Voor onze kinderen, 16 tot 25 jaar, vanzelfsprekend.
Ik ga het boek bestellen.
Wat fijn dat je dit met ons deelt @janbeerlink5750. En veel leesgenoegen en inspiratie gewenst.
Dank jullie wel
Dank voor dit intens mooie gesprek. Ik dacht hierbij steeds aan mijn jongste broer die ik overleden aantrof. Hij vond het leven zo ontzettend moeilijk, spanningen waren bijna ondraaglijk voor hem. In de ochtend had ik hem nog aan de telefoon, hij voelde zich ziek, later op de dag nam hij niet op, ben er naar toegesneld en vond hem overleden aan in bed. Wat ik zag was dat hij er onbeschrijfelijk intens gelukkig en tevreden uit zag. Hij bevond zich daar waar ik geen voorstelling van had.
"Het leven heeft geen tegendeel," zo zie ik het ook; er is altijd leven.
Ik heb me aangemeld voor de opleiding. Bedankt voor dit bijzonder mooie gesprek! 🌹
Van harte welkom @monamoursy1192. Ik kijk naar je uit.
Wat een prachtig gesprek weer! Veel dank, Rogier en Ineke Visser. Een belangrijk punt vond ik die opmerking over palliatieve sedatie; lijkt heel mooi, maar wat gebeurt daar nu werkelijk? Of wat kan daardoor misschien niet gebeuren, wordt verhinderd in dit proces........
Dit bleef bij mij ook hangen. Graag meer info en/of een volgend gesprek met nog meer verdieping.
Beste Ineke en Rogier, door jullie respectvolle en milde wijze van aanwezugzijn in dit onderwerp, wakkeren jullie bij mij het verlangen aan om me nog meer te verdiepen in deze fascinerende levensfase. Dank hiervoor
Ik vertrouw erop dat een barmhartige verlichting van het stervensproces geen nadeel heeft. Een barmhartige verlichting van het geboorte proces ook niet.
Wat fijn dat ons gesprek dit in je wakker roept @@advandijk4731.
Wat fijn dat ons gesprek dit in je wakker roept @@advandijk4731
Dank je wel. Ik heb als verpleegkundige en praktijk begeleider van ziekenverzorgenden in opleiding, vooral in verzorg/ verpleeghuis verschillende bewoners zien sterven vaak alleen,zonder familie. Ik wilde dat ik toen wist wat ik nu weet. Want alles was gericht op technische handelingen. Wel altijd met respekt voor de stervende gelukkig. Zó goed om onze nieuwe kennis op deze manier ook te verspreiden.! Een vervolg gesprek is niet overbodig. Dank
En zo werken wij samen aan verdere bewustwording. Dank je wel @wilhelminahoogeveen184.
Bijzonder en mooi gesprek, dankjewel Ineke en Rogierl! Ik ben voorstander en kijk uit naar meerdere gesprekken over dit onderwerp.
Dank je wel @zegel voor je fijne reactie.
Heel mooi verhelderend gesprek, dank daarvoor ❤
Twee dagen voor mijn moeder overging zat ik bij haar en ze keek heel indringend naar een hoek bij t plafond van haar kamer en daarna naar bij en ze wees en zei: "kiek es!!" (We praatten zeeuws met elkaar)
De dag erna was ze al ten dele vertrokken... toen heb ik naast haar gezeten, haar handen verzorgd haar nagels gedaan, waar ik later van dacht, dat ik haar fysiek met 'rust' had moeten laten, maar goed, gedane zaken... en t was vanuit een goeie intentie.
Een andere ervaring was bij een erg zieke collega, jonge vrouw nog: 37, ze was argentijnse, haar familie woonde daar, haar vader was net 2 weken ervoor overleden aan kanker, en ze had geen afcheid kunnen nemen. Maar toen ik bij haar zat vertelde ze, dat ze haar vader had gezien, bij haar zittend op een stoel bij haar bed. Zo mooi...
Al wist ik toen meteen dat zij ook zou gaan overlijden binnenkort .. en dat was ook zo.
Dank voor dit beroerend gesprek. Graag meer over dit onderwerp.
Zelf kwam ik net na het sterven van mijn pleegvader op de kamer. Ik was weggegaan omdat het aanvoelde beter van dienst voor de aanwezigen te kunnen zijn door iemand's kinderen te gaan halen van de school. Hij was toen we de parking opreden overleden werd me gezegd. Er hing een hele sterke zoete geur in de kamer, als jasmijn en ik vroeg de aanwezigen of zij het ook roken. Niemand. Dat werd door hem voor jou achtergelaten, zijn laatste boodschap, zei iemand. 1 van zijn boekjes heette "Als de geur van jamsijn".
Heel interessant dat hierover onderricht aangeboden wordt.
Dank @charlemagne1367 voor het delen van deze persoonlijke ervaring en wat een mooie laatste boodschap!
Wat één mooi potcast verhelderend respect voor de vrijwilligers die dit werk doen chapeau ❤❤❤
Goed om dit gesprek te horen, ik zit midden in deze fase met mijn man.
We wensen u een betekenisvolle tijd. En heel veel sterkte.
Alle goeds gewenst in deze kostbare tijd Hetty
Veel sterkte
Kracht en zegen voor uw beiden en uw dierbaren toegewenst.
❤❤❤
Dank voor de gesprek, wat heeft Ineke veel kennis hierover en wat heb ik in mijn opleiding tot huisarts hierin veel gemist!! veel wat ik me nu probeer eigen te maken, Als huisarts heb ik er natuurlijk wel veel mee te maken, maar ik wordt vaak alleen maar op het lichamelijke vlak gevraagd! Veel belangrijker is inderdaad dat een begripvol mens naast het bed zit en een hand vasthoudt als dat prettig voelt.
Wat een mooie waarachtige, persoonlijke reflectie. Dank!
Mooi gesprek en heel graag een vervolg en verdere verdieping van het metafysische aspect
Prachtige uitzending! Graag een tweede gesprek .
Ik ben zelf ook bij het stervensproces van mijn moeder geweest en herken bepaalde dingen , mijn moeder was niet meer bij bewustzijn , maar heb veel haar hand vast gehouden en toen ik voelde dat ze zou overgaan zei ik , ga maar naar pa toe , het is goed, je bent altijd goed voor ons geweest en toe ging ze over ❤ prachtig , leerzaam gesprek overigens ❤️
Wat mooi voor u beiden. Het gehoor schijnt het langste te functioneren. Reden om daar rekening mee te houden bij aanwezigheid.
@@derkkeijzer6874 " Het gehoor schijnt het langste te functioneren"
Heb zelf net die ervaring mogen hebben. Mijn moeder (101 jaar) lag in coma, maar overleed na een ziektebed van twee weken, net 10 min nadat ik naar Nederland gereisd was en afscheid van haar genomen had.
Vergeet ook niet dat de "bandbreedte" van onze zintuigelijke perceptie beperkt is, waardoor allerlei processen zich buiten die perceptie kunnen afspelen.
Dit is spirituele zorg in de praktijk. Grote dank voor het delen @cockyvanunen7694
Prachtig gesprek, juist tussen deze twee mensen: de energie en de rust en diepgang van beiden resoneert en geeft een bijna meditatief samenspel. Relevant onderwerp dat vanuit een diversiteit van perspectieven telkens opnieuw benaderd mag worden.
Wat fijn te lezen dat ons gesprek zo bij jou resoneerde @albertanswald!
Prachtig gesprek.
Sterven mag geleefd worden. ❤
Wat een verhelderend en interessant gesprek, met soms kippenvel zitten luisteren. Heel goed om de angst rond de dood en het sterven bespreekbaar te maken in onze samenleving.Hartelijk DANK aan Ineke en Rogier en meer verdieping, welkom!
Dank voor dit mooie gesprek Rogier en Jneke een openbaring graag een vervolg.
Met heel veel liefde!
Wat een mooi gesprek. Het overgaan heeft zoveel aspecten. Mijn vader voelde ik letterlijk doodgaan en ook de manier en tijdstip (we woonden 30min vh ziekenhuis. Mijn schoonmoeder wachten met overgaan toen onze zoon gearriveerd was , na wat lieve woorden woorden blies ze haar laatste adem uit. Een vriend van ons kreeg een hele witte aura en lichte ogen tijdens het overgaan. Dit gesprek mag wat mij betreft een vervolg krijgen. Dank voor jullie mooie uitzendingen en (vaak) Fijne gasten.
Zo fijn dat deze ervaringen worden gedeeld. Dank @paulvolkersz6852
Belangrijk onderwerp, te veel genegeerd in onze maatschappij, op een mooie manier behandeld, zoals te verwachten van Rogier! Zelf heb ik het verlies van mijn ouders en beste vriendin als heel mooi ervaren. Maar als er problemen zijn of iemand veel te vroeg uit het leven gerukt wordt is het een heel ander verhaal....Dank Rogier!
Heel bijzonder gesprek.
Ik heb het sterven van mijn vader van heel dichtbij mogen meemaken, omdat ik zijn laatste dagen bij hem ben geweest. Alles wat in dit gesprek beschreven werd, herken ik. Het was een hele mooie ervaring.
Maar ook een verdrietige en ik mis (nu 5 jaar later) mijn vader nog elke dag.
Dank voor dit gesprek
Een mooie én verdrietige ervaring. Zo kan het zijn. Dank @ellystienen1862 voor je reactie.
Mijn dank is groot en graag 'n vervolg met jullie 2.
Fijn om te lezen @pukkiegelukkie
Dank voor dit gesprek. Zou het zeer op prijs stellen als er een vervolggesprek komt met meer verdieping.
Ik kijk uit naar een vervolg, prachtig dit
Beste Ineke en Rogier,
dank voor dit prachtige gesprek. Louterend. Als je het sterfproces uiteindelijk durft te aanvaarden, en je het leven durft los te laten - zo mooi verwoord aan de hand van de elementen -komt er voor de sterfende bijna altijd iets ( universeels)voor terug: overgave, liefde en vrede.
Dank je wel @ClaudiavanDeudekom voor deze reactie. Spread the word!
Bedankt. Toen ik me als laaggeschoolde jaren geleden begon te verdiepen in het thema sterven , NDE en deze ervaringen. Zeiden, vooral hoogopgeleiden dat enkel laagopgeleiden hierin interesse hadden en geloofden. Toch leuk dat Rogier hier als filosoof na eigen onderzoek ook voor openstaat . 👍
Volg je eigen wijsheid :-)
Dank jullie wel voor dit gesprek. Graag meer.
Één fijne pod. Staat dicht bij het leven wat doorgaans in het donker staat. Geen leven zonder dood, geen dood zonder leven.
Wat een prachtig , mooi en integer gesprek. Dankjewel , Ineke en Rogier. ❤
Dank @dinyverweij5967 voor je fijne reactie
Fijn mocht er een vervolg op komen ❤️
Ik ben nu het nieuwste boek (uitgegeven 20-11-2024) van Ineke Visser aan het lezen… ‘Licht op Sterven’…🙏💜💫
❤ wat een kostbaar, prachtig en zorgvuldig gesprek. Raakt me diep. Vervolg hierop of hierin zeer welkom wat mij betreft.
Dank je wel @elsdeclerq3097 voor je waarachtige reactie die mij weer raakt
Een mooi gesprek, herkenbaar ook de vele elementen die aan bod kwamen, en dat zeg ik na bijna 18 jaar hospice ervaring als zorgvrijwilliger. En ja: iedereen gaat een keer sterven, dus moeten we er met zijn allen veel meer betrokken bij zijn om het proces voor de stervenden (onze geliefden) wat 'dragelijker' te maken. Leven en dood zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden! Graag ook meer aandacht voor de palliatieve aanpak in de zorg; niet iedereen hoeft 100 jaar te worden!
Dit doet mij denken aan de woorden van mijn vader: oud worden is een zegen, oud zijn niet altijd.
Het overgaan van mijn vader is het mooiste wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Ik heb hem zelf mogen verzorgen. Ook zijn afscheidsdienst. Net zoals de geboorte een blijde gebeurtenis is, is dat ook het afscheid. Mijn vader is niet weg. Ik ben zelf 85.
Jammer dat de gesprekken te kort zijn. Een dergelijk onderwerp verdient meer tijd.
Soms kan dat, soms niet. Ik zet een plusje bij de kolom 'graag meer'..
ik heb genoten van dit gesprek tussen Ineke en Rogier. Helaas te kort, en zou een vervolg hierop zeer waarderen. Petje af voor Rogier en Ineke. Fijn dat er ruimte is voor deze levenessen.
Ja! Meer hier van ajb. Ik luister DNW eigenlijk altijd als podcast en grijp naar YT om te reageren, steunen doe ik via petje af u leest: ik ben multi mediaal consument.
De spirituele onderwerpen spreken mij altijd erg aan, die mogen wmb langer duren, dit gesprek was snel voorbij.
Misschien is het iets om maandelijks een aflevering een (spiritueel-) thema te bespreken zo lang als het gesprek duurt?
Maar sowieso de dood/ sterven/ er zijn is een machtig interessant thema dat meer aandacht mag hebben wmb.
Bij het einde van deze aflevering had ik het idee dat het gesprek net was begonnen! Erg interessant ook de elementen leer en de verwijzing naar het Tibetaanse dodenboek, ik had net een kort boekje getiteld ‘Het Tibetaanse dodenboek voor beginners’ van Lama Lhanang Rinpoche & Mordy Levine uit (uitgebracht tijdens de corona hysterie), het leek me een interessant boekje om te beoordelen of ik later nog de complete vertaalde versie aan zal schaffen.
Bedankt voor dit mooie gesprek. In mijn oude werk ervaring op gedaan, maar bij mijn moeder was ik in de familie rol en dat was een hele andere ervaring
Dank je wel @marliesroskam1761. In begrijp je en voel met je mee. In de familie rol spelen er meestal patronen meen die je in je werk niet (of anders) tegenkomt.Veel goeds!
Heel mooi gesprek! In november '23 overleed mijn moeder. Ik was er in de laatste fase van haar leven en haar sterven bij en herkende veel van wat er gezegd werd, wat best veel emoties opriep. Helaas was al vrij snel besloten om haar morfine te geven. Ik heb me niet gerealiseerd dat we het sterven daarbij in de weg konden staan. Gelukkig heb ik veel voor haar kunnen zingen en kan toch terug kijken op een waardig sterven.
Dank voor je persoonlijke reactie @user-fj6wc4zz4i. Morfine staat sterven niet in de weg en is soms nodig. Sterker nog, het kan ontspanning brengen waardoor de stervende kan loslaten. Veel belangrijker dan de morfine is dat je gezongen hebt voor je moeder; daarin zit de liefdevolle verbinding, die een doorwerking heeft in jouw eigen leven. Dit noem ik spirituele zorg in de praktijk. Kostbaar!
"Helaas was al vrij snel besloten om haar morfine te geven. Ik heb me niet gerealiseerd dat we het sterven daarbij in de weg konden staan."
Mensen in pijn en angst en onrust laten sterven ?
Morfine kan een zege zijn.
@@HubertLR daar heb je ook gelijk in!
Mooi gesprek. Dank hiervoor.
Rogier, bedankt. Leuk gekozen onderwerp. Ineke is een sterke en overtuigende spreker. Een gezonde niet gedramatiseerde kijk op de dood, sterker nog vol rijke dimensie en betekenis.
Dank je @pieterJanNotebaart
Ik ken het aanwezig, zijn bij het sterven van mijn veel te jonge vader. Dat moment was zwaar, maar voelde af en compleet.
Mijn man (ook veel te jong), is 3 jaar geleden godzijdank verlost uit een gruwelijk en nietsontziend lijden. Er was sprake van een niet te onderdrukken pijn.
Hij werd gesedeerd en overleed 2 dagen later. Ik ben dankbaar dat dit kon. In deze situatie was zijn overlijden ook af. Voelbare rust. Twee verschillende omstandigheden en beide goed.
Zijn deleir door morfine heeft hij wel als heel angstig ervaren en werd vermeden idd door bijstellen van medicatie. Dit, alleen op ons verzoek helaas. Zijn deleir werd niet herkend
Dankjulliewel voor alle mooie en belangrijke aandacht voor dit onderwerp!!
Zeer waardevol ❤
Wat een fijn gesprek ! Graag een vervolg hierop ❤
Dank je wel @saskiakist en wat Rogier en mij betreft: met alle plezier
@@inekekoedam865 ik heb je boeken gereserveerd in de bieb. 🤗
Dank jullie wel. Graag een vervolg
Komt eraan over een paar weken.
Als gezin waren we aanwezig bij het stervensproces van mijn moeder. Allemaal al volwassen en uit huis. Hoewel er medisch nog geen echte aanleiding was voelden mijn zusje en ik allebei de drang om bij haar te zijn en hebben we verlof opgenomen. Die nacht wilden we graag blijven en ze is ook in die nacht overleden. Wat zijn we dankbaar dat we onze ingeving hebben vertrouwd waardoor we erbij konden zijn. Het was heel intiem en bijzonder.
Wat een fijn gesprek!. Graag meer over dit onderwerp. Dank jullie wel!
Dank en heel graag gedaan!
Wat een mooi verhelderend gesprek, dank hiervoor en hele fijne stemmen om naar te luisteren.
Heel bijzonder , inspirerend en leerzaam gesprek. Zeker een vervolg waard. Dank.
Prachtig gesprek, het overlijden van mijn vader (zeer plotseling) en van mijn moeder (heel geleidelijk) heeft mijn leven en denkwijze positief veranderd, ik ben er wijzer en rustiger door geworden, het was een bijzondere ervaring om nog met mijn moeder te kunnen communiceren tot op de laatste dag, ook al ging het met handen en voeten op het laatst. Ze werd na heel veel onrust uiteindelijk rustiger en stiller en stiller. T was ook rond kerst. Ik kan me helemaal plaatsen in dit mooie gesprek, dank jullie wel❤
Fijn gesprek! eigenlijk een doodgewoon onderwerp; essentieel. Toch wordt er weinig over gesproken/gedeeld. Ik zou graag meer willen horen, ook over het stervensproces van mensen die acuut sterven door een ongeluk of mensen die direct klinisch dood zijn.
Bedankt voor jullie gesprek!
Heel hartelijk dank voor dit wijze gesprek en jullie beider weloverwogen woordkeuze! 🙏 Een volgend verdiepend gesprek hierover zou ik zéér waardevol en daarmee wenselijk vinden. Het collectief bewustzijn over dit onderwerp verdient zeker verruiming. Ik zie maar al te veel in mijn omgeving gebeuren dat palliatieve sedatie het "nieuwe normaal" aan het worden is. Helaas krijgen de mensen hiermee niet altijd de gelegenheid en de tijd om hun stervingsproces op eigen wijze te (mogen) beleven. Er wordt m.i. soms veel te snel gezegd (vaak ook door de omgeving) dat er sprake is van ondraaglijk lijden. Over wie hebben we het dan eigenlijk? De persoon in kwestie of de naasten die het té vermoeiend vinden om met liefde de stervende bij te staan? Het duurt al snel te lang... Dus petje af voor alle vrijwilligers die de stervenden willen bijstaan! Ook de kennis en wijsheid over onze sterfelijkheid mag meer aandacht krijgen. Waarom wordt het niet met onze kinderen besproken, zoals in het Oosten wordt gedaan? Daar is sterven een wezenlijk onderdeel van het leven zonder dat het in de doofpot wordt gestopt. Ruimte voor de eindigheid van het leven doet ons beseffen en maakt dat we ten volle kunnen leven!
Mooi gesprek! Hierover kan niet genoeg gesproken worden. Ik hou enorm van deze gesprekken. Doe dat vooral vaak. ❤
Dank voor dit gesprek! Maar ik vond het inderdaad te kort - de haast was in tegenspraak met het onderwerp 🙃 Heel graag nog meer verdieping!
Wat een bijzonder gesprek. Heel graag een vervolg. Bedankt Rogier en Ineke!
Een heel mooi gesprek dat zeker een vervolg verdient. Heb het Tibetaanse dodenboek gelezen maar zou graag meer willen horen over onze traditie, omgang met de dood, hoe het was, wat er is veranderd. En wat er beter zou kunnen. Memento mori.
Hopelijk realiseert u zich dat het Tibetaanse dodenboek op de allereerste plaats ook een levensboek is dat de weg naar "verlichting" wijst.
@@HubertLR Zeker.
Grote vragen. Grote antwoorden. ❤
‘tegenovergestelde van dood is niet het leven maar de geboorte’
‘mensen sterven allemaal op hun eigen manier’
De tweede uitspraak heb ik mijn twijfels bij als het gaat om moord of een ongeluk....?
Naar mijn gevoel kunnen de 2 begrippen geboorte en leven als tegenovergestelde van de dood beschouwd worden. Geboorte =leven.
Mooi gesprek waar ik als een spons alle info heb opgezogen. Het boeit me enorm dit soort gesprekken dus ja graag een vervolg. Als ook graag nog een vervolg op de astrologie. 🪐
Wat heerlijk om te lezen. Dank @marjanzeeman7514
Mooi gesprek, graag een deel 2...
Mooi gesprek. Dank je wel!
Heel waardevol allemaal
Bij mijn moeder wilde een deel van mijn zussen palliatieve sedatie voor haar
Mijn moeder was dement
Maar ik mocht juridisch voor haar beslissen en voelde dat ze nog iets af te maken had
Hele lastige situatie om steeds met de familie in conflict te zijn
Uiteindelijk is mijn moeder zelf overgegaan!
In de nacht
Waar niemand bij was
Ik vind het waardig🙏
Bedankt voor dit gesprek
En graag zou ik iets horen over sterven en dementie
Mooi open gesprek. Eigenlijk een compacte samenvatting van je prachtige opleiding 'omgaan met sterven', Ineke!
Na de kijk op de week, helaas zonder de heer van Bemmel, verheug ik mij om dit vanavond te beluisteren.
Ik hoop snel op een deel 2! Boek besteld.
Vond het een super interessant onderwerp 😊, en wat mij betreft komt er een vervolg
Dank! en wat mij betreft ook 🙂
Wat een mooi gesprek. Flow en vlotheid. De verbinding, begrip en vreugde spatten ervanaf.
Graag een vervolggesprek. Ik heb geen specifieke verzoeken maar zal zeker kijken.
Veel dank aan beiden. En iedereen achter de schermen.
Dank je wel @nanwuamitofo; je reactie roept blijdschap in mij op 🙂
Super mooi en interessant gesprek!🙏
Geweldig gesprek.
Fijn om te horen @sofie4you
Wat heeel ergg mooii..... 🌟Dank jullie wel 🙏❤️
Prachtig gesprek, wat mij betreft veel te kort en ik zie graag een vervolg.
Graag een vervolg.
Prachtig gesprek. Ik ben heel benieuwd wat Ineke zou kunnen vertellen over mensen met een doodswens, met heimwee.
Het blijft boeien, moeiteloos, omdat het onze kern raakt, waarvoor we hier zijn, waartoe we in staat zijn als we bereid zijn! Graag nog meer ontmoetingen met Ineke Visser bij Rogier van Bemmel !
Prachtig gesprek! Hartelijk dank.
Mooi deze betrokkenheid bij de eonen durende cyclisch fysieke en geestelijke natuur.
Stel je eigen dood voor in de ondersteuning van anderen, mooie duiding, Rogier op zijn best.
Het is inderdaad: wat gij wilt dat u geschiedt biedt dat ook een ander.
Waardevol gesprek.
Deze opmerking van Rogier verbaasde mij wel: " ik mis oude mensen" omdat mijn ervaring is dat de grijze koppen veel weghoreca, wegrestaurants, theaters etc overspoelen en niet alleen de vitale ouderen ook degenen die nog maar net kunnen lopen of met hulpmiddelen
Integreren, loslaten, proces van terugtrekking van de elementen, allemaal waar maar ook met een lens van harmonie, aanvaarding. Palliatieve sedatie valt wat weg als “ medicalisering”. Maar soms is er grote onrust en woede, geen ars moriendi. Denk aan Dylan Thomas’ Do not go gentle into that good night (….) Rage, rage against the dying of the light. Wellicht een volgende keer meer over die kant van het sterven. Mooi en zinvol gesprek, overigens.
Ik ben blij dat mijn ouders/familie kinderen niet weghouden van ziekte, dood en verdriet.
Dank @baskleinendorst. Ik hoor je,
52:00 Boeiend gesprek, met name ook de toepassing van de elementenleer!
Ik ben heel erg benieuwd waar we naartoe gaan na het sterven
Lees de BIJBEL = GOD'S EEUWIGE WOORD! Johannes 3 : 16-17.
Dat er géén SPROOKJE!!!
Alle andere verhalen/religies zijn misleidingen/leugens van de vader van de leugen: de tegenstander van GOD/JEZUS: de duivel!
❤GOD'S RIJKE ZEGEN toegewenst!
Ok Rinske, je boodschap is duidelijk :D
Ik vindt het fascinerend en als ik het goed begrepen heb gaat het sterven in fases om de "ziel" voor te bereiden op het loslaten van het aardse om over te gaan.
Dit gaat in fases. Misschien gek dat ik het zeg maar als die fases nodig zijn hoe is dat dan als iemand plots overlijd door ongeluk etc.
Prachtig gesprek en hoe meer er in de openheid komt omtrent sterven en wat er daarna praktisch met je lichaam kan en mag gebeuren, des te beter! Bijvoorbeeld hoe wordt je gewassen in een mortuarium, wordt je haar in model gebracht enz. Heel praktisch. Mag je helpen of dingen helemaal zelf doen? Dat soort vragen ook aub bespreken. Dank voor dit gesprek!
Dank voor je reactie, een bijdrage aan verdere bewustwording.
Mooi gesprek. ❤
Helaas heb ik een lieve vriend, 56 jaar jong die nu vanwege ALS in zijn laatste stukje reis op aarde zit en palliatieve sedatie aangesproken heeft.
Wat een verdrietige situatie. Ik wens je, en alle betrokkenen, alle goeds in deze kostbare tijd @bojourahoudijk-krijthe6773
Wat een waardevolle informatie. Nodig haar beslist vaker uit en dan graag langer. Was een klein beetje tenenkrommend om steeds te horen dat er geen tijd was. Sorry dat ik het zeg. Maar maak hier ajb meer tijd voor, fijn als er nog een gesprek mag komen!
Soms wordt een begrafenis een bruiloft ik heb dat eens mogen ervaren van mijn pleeg opa die oud gereformeerde ouderling was. Bij zijn graf werd als uitzondering psalm 84 vers 6 gezongen.Want God de Heer zo goed en mild is al een tijd een zon en schild etc. Het verbazingwekkende was dat de zon op dat moment door brak. Heb het net nog aan mijn moeder en vader en dat klopte ook zij hadden dit ook zo ervaren.
Ook meegemaakt. De hele familie ziet elkaar, met name oudere neven en nichten. Dus wat verdere familie. Als iedereen ook nogal op afstand woont dan konden het familie reünies worden na de kerk en begrafenis. Als de overledene een goed leven had gehad en een mooie leeftijd mocht bereiken dan was de overledene die in die categorie viel daaraan ook gewoon.
Ben zelf niet oud gereformeerd maar voel mij sterk verbonden met hen. Omdat er veel bevinding is dat is ook terug te zien in wat Richard schrijft. Hem al de eer!
Paar jaar geleden las ik In Love with the World, A Monk's Journey Through the Bardos of Living and Dying van Yongey Mingyur Rinpoche. (Rinpoche is een titel voor een hoge lama) Zoals gebruikelijk in zijn traditie opgegroeid met meditatie. Hij beschrijft oa zijn bijna sterven door een voedselvergiftiging, en de stadia daarin die in het Tibetaans Boeddhisme onderscheiden worden. Moest hieraan denken toen Ineke vertelde over de vijf elementen. Zou zo niet weten of er overeenkomsten zijn. Het meest interessante aan dit deel van het boek vond ik zijn rust, hij bleef observeren wat er gebeurde. Aanvaarde wat kwam.
Bedankt voor dit gesprek. Wat als er geen tijd is om te sterven maar door een ongeluk of hartstilstand iemand plotseling sterft ?? Heeft Ineke Visser ook ervaringen die niet zo mooi zijn ?
Hoeveel mensen zouden, als zij konden kiezen tussen ineens uit de tijd treden, of aangezegd krijgen dat dit gaat gebeuren, een voorkeur voor het een of het ander hebben. Zelf in familie nooit het eerste meegemaakt en neig naar onverwacht uit de tijd treden. Een aftakelingsproces met pijnen en lasten is nou net iets waar veel mensen tegenop zien. Meer dan de eindigheid van het leven, hoe lastig ook daarmee te verzoenen, zodra de horizon dichterbij komt. Dat vergt idealiter, naar het Bijbelverhaal van de olielampen, dat je bedacht moet zijn dat die lampen bij licht gevuld moet zijn met olie door de bezitters ervan. Dat staat voor voorbereid zijn.
In het verzorgingshuis waar ik werkte zag een oude dame iemand bij mij die ik niet zag. Ze is niet dement.
Ikzelf zag mijn oma gaan op het moment van sterven. Ik was niet bij haar maar mijn moeder belde mij en de tijd dat ik haar zag, was hetzelfde als toen ze ging.
Ik heb verschillende BDE gekeken ze zijn niet allemaal troostrijk
Lukas 16 vers 31
Abraham zegt tegen de rijke dwaas in de hel dat het niet helpt uit de dood terug te keren. Mensen zullen zich niet bekeren wanneer ze mozes en de profeten die ze hebben niet willen geloven. Deze gelijkenis gaf Jezus. Hij is de Weg de Waarheid en het Leven.
Heel mooi. Erg bedankt.
Maar wat als er veel pijn is in dat gedeelte van ons leven of sterven?
Een terechte vraag. De palliatieve zorg is goed ontwikkeld in ons land en er is veel te doen aan pijn, ongemak en lijden. Goed opgeleide zorgverleners kunnen stervenden en hun nasten begeleiden in dit proces.
Veel dank Ineke!!
‘Op de eigen manier’! Dat is ook de reden dat ik het sterven van mijn vader niet wil toelichten. Twee jaar lang heb ik er niet over kunnen praten….. soms zegt een vader waar je het hele leven op hebt gewacht.
Waardevol gesprek. Mocht er een vervolg komen dan zou ik graag willen weten hoe het zit met mensen die plotseling overlijden. Doorlopen zij alle stappen in een fractie van seconde? Of doorlopen zij die stappen niet en heeft dat consequenties?
Doodgaan kan iets moois of vreselijks hebben.
Ja voortzetten graag!
🌟💗🌟