บุดสะบาปะพาดไพ(สงวนลิขสิทธิ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม)
Вставка
- Опубліковано 19 вер 2024
- บุดสะบาปะพาดไพ(สงวนลิขสิทธิ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม)
ผู้สร้างสรรค์
นายสมเกียรติ มหาราช
นายเอกชัย ในจิตร
นางสาวกรรณิการ์ วันจงคำ
นางสาวอาทิตยาภรณ์ นราวงษ์
------------------------------------------
------------------------------------------
#เนื้อเพลงบุดสะบาปะพาดไพ
สองพระหัตถาน้อมประนมขึ้นเกศี เอ็งซุลีวันทาอภิวันทนาน้อม แปงจิตพร้อมเถิงคุณพุทธบาท สิบนิ้วตางดอกไม้ยอไหว้ธรรมคุณ ใจเคยขุ่นปุนแปงให้มันใส ยื่นถวายสังฆคุณพระยอดญานไตรแก้ว แปงจักขูดีแล้วให้เทียมแสงสุริเยศ อันได๋มัวหมองเศร้ากะให้แจ้งส่องเฮือง ข้าสิได้แถลงเรื่องสรรพกลอนเกี้ยวกอด ตลอดลำและฟ้อนวางไว้ในที่ควร มโหรีเสพซ้วนแคนไค้ปะสมเสียง เป็นสำเนียงบทกลอน วาทอีสานหมอลำพื้น.....
เทือนั้น เทวีแก้ว มะเดหวีโสมสะอาด บุดสะบานาฏน้อยดุ่งดั้นจากสถาน ประพาสหลิ้น สับพะดอกบูงา ทั้งสองเสด็จ กะค่อยลีลาย้าย
(เดิน)ฝูงสาวใช้วงแวดบริวาร นางคานศรีกะลีลาเลียนล้อม สาวกะสัดพร้อมเลียนลายย้ายย่าง ไปตามทางซั่วเยิ้นเดินด้าวดั้นไพร เจ้าก็เด็ดดวงไม้เกดแก้วกางกลีบ พุดทิซาดกาหลง พวงประยงค์หอมเฮ้า เสียงนางเว้าว่าหอมเด้งามเด นี่แม่นอินทร์มาเอ้แปงไว้ฤาสะได๋ สาขาไม้ดอกดวงสุมนทาหมู่จำปีจำปากันนิกาแซมซ้อน ว่อนว่อนซี้ยี่ซุนพิมมะเสน แนมไปเห็นดวงกะยอมหอมงามเต็มต้น งามเหลือล้น มีหลากล้น บัวขาวสัตตะบุดสุดสิบรรยายเป็นสายแคมน้ำ หอมเหลือล้ำพิมมะเสนสูนกลิ่น ไผได้ดมดอกเอื้องแนวเศร้ากะซื่นใจ ดวงดอกไม้มีเต็มด่านพะลานหลวง พวงพันดกกะหล่นลงเหลือล้น
(ร้อง)ดวงมาลากันนิกาโชยกลิ่น คนทั้งสิ้นได้กลิ่นชื่นใจ ดอกเอื้องสัตตะบุดงามหลายดอกก้านของเรียงรายทั้งจำปีจำปา สุมนทาพวงปะยงกลิ่นอ่อนดอกพุดซ้อนอินถะหวาเบ่งบาน แก้วเกดส่งกลิ่นมาประสาน อยู่ในอุทยานหอมตลบอบอวน
(เดิน)ซวนซมซี้ดวงมะลีหอมอ่อน หวังให้นางหายฮ้อนส่วงเศร้าโศกพระทัย ข้าส่วงไซ้ฮ้อยดอกยื่นถวาย บุดสะบาซื่นกะใจ จับมะไลมาแซมเกล้า...
(เดิน)แล้วจึ้งเซียซวนซี้ ปักสาหลายซ่ำ หวังให้กันละเยดน้อยนงหน้าซื่นปะไท ข้าซ่วงไซ้ปิ่นปากปูนแถลง ฟังดูสาลิกาส่งเสียงแซวฮ้อง ตาเวาร้องวอนเสียงขันส่ง ทังหมู่โพนนะดก วกโวมันฮ้อง เซินนางน้องซอมนกเยิงมะวัน สีสันแดงแสดเหลืองงามล้น จับเทิงต้นสูลาพีพวงเพด ให้นางทอดพระเนตรหมู่กระตั้วจัตวา จับสาขาซมซ้อยส่งเสียง เซียซ้อนฮักฮ่วมคอนคายป้อน นกนั้นฮู้ซ้างซ้อนซิดคายคาบเหยื่อ เหลือจากนั้นกะซิงยาดอยู่บ่เซา เปรียบดั่งจอมแจ่มเจ้าบุดสะบาแพงศรี จินดาหลาวาตีลือจักเทียมขะม่อมได้ อันที่องค์ละเดนไท้มนตรีหลงล่วง คนทังปวงเปรียบไว้ได้หน้ากะลืมหลัง ยินจั่งซั่นบุดสะบามิ่งเมือง ก็เซาเคืองในใจซื่นพระทัยหัวยิ้ม นวลนิ่มหน้าโศกาลดล่วง ปวงคณาพี่น้องเหล่านั้นกะซื่นใจ โยติกาไว้เรื่องอินเหนาคำลาว เถิงคราวสิได้ปลง ขอจบลงแต่เพียงนี้
ลำสังวาทขอนแก่น ทำนองลำเพลินเดินดง ผสมดนตรีทำนองหลวงพระบาง เข้ากันได้น่าอัศจรรย์
เสียงนางเว้าว่าหอมเด้งามเด นี่แม่นอินทร์มาเอ้แปงไว้ฤา "สะใด๋"
เริส มีความภาษาหลวงพระบาง 💙
ฉีกทุกกฎแห่งดนตรี แล นาฏศิลป์ เขาเอิ้นผ่าหมาก มมส.นี้ละ สุดยอด
โอ้ยยยย คำร้องทำนองแบบนี้ถืกคีงคัก ดนตรีกะม่วน อยากเห็นท่ารำเด้บัดนี่
ชอบมากค่ะฟังจนร้องได้
ชอบการเรียบเรียงดนตรี เสียงประสาน มีรายละเอียด กระจุกจิก เสียงดนตรีชิ้นเล็กชิ้นน้อย เหมือนเดินชมสวนจริงๆ ครับ
โอ้ยมีแต่ลายม่วนๆถูกใจคัก ขอบใจอ้ายหลายครับ
สิบ่ให้หยุดย้องหยุดยอเลยช่องนี้ ม่วนคัก
ม่วนที่สุดในโลกใบนี้ค่ะ
หลับตาฟังคล้ายๆเสียงเเม่บานเย็น
ชอบดนตรีจังถ้าฟังไม่ผิดมีเสียงฆ้องด้วย เข้ากันได้ดีและกลมกลืนมากด้วย
คนประพันธ์เพลงนี้ต้องมีความรู้ภาษาศาสตร์อย่างดี ทั้งไทยกลาง ไทยอิสาน เอามาม้วนมัดเข้าด้วยกันอย่างลงตัว
ขอบคุณค่ะ🙏🏻🥰
ม่วนๆจ้วดไปมาแวะทักทายให้กำลังใจ
Love from indonesia ❤️
Thank you from Thailand 🇹🇭❤️🇲🇨
Ohh good to see you. In Thailand we have a tale of Inao and Bussaba. Thai receive this story from Javanese 300 years ago.
โอ๊ยมักหลาย
ฟังทุกวัน ชอบมาก
เพราะจัง ชอบฟังค่ะ
บุดสะบาชมสวนดอก
ไผตีระนาดน้อครับ คือมาดีแท้
ชอบเลย
ดนตรีจะเพราะไปไหนก่อนนน ทุกวันคือต้องเปิดฟังอะดนตรีเพราะมากกก
ชอบมากครับผม
เสียงดีอิหลีครับ หลงเสียงลำเพิ่น
(*ตามา>>> โปงลาง ร.ร.สีกะนวน)
มีแต่ลายม่วนๆแท้น้อ❤️❤️❤️❤️
ไพเราะ
มีแสดงวันไหนครับ
😍
This is like Java culture
បុស្បាប្រពាធព្រៃ
คนแต่งคำร้องนามสกุลเดียวกันด้วย
เพราะมากฟังไม่เบื่อการแต่งตัวผสมแบบหลากหลายท่ างการลำและเนื้อหาอื่นๆสุดยอดจริงๆขอบคุณมากๆ
5:14
แม่นคนเดียวกันกับที่ร้องเพลงโฮมกะธูปบูซาบ่จ้า
ไม่ใช่ค่า
อิสาน กลาง เหนึอ รวมกันอย่างลงตัว
เนื้อเรื่องอิเหนาฉบับอีสานรับผ่านภาคกลาง และลาวมาอีกที
เนื้อหาในเพลงนี้ เป็นงานที่ผู้วิจัยประพันธ์ขึ้นมาใหม่ส่วนทำนองลำเดินขอนแก่น ลำพื้นชมดงชมป่า เป็นทำนองที่นิยมเล่นกันทางอีสานตั้งแต่โบราณค่ะ ไม่ได้ปนเหนือ
มมส.เริสตั้งเเต่บุดสะบาโสรจสรงเเล้วหนิ❤️❤️❤️
05:10
บุดสะบานี่อีสานได้มาแต่ไทยหือเขมร?
จะมาไทย จะมาเขมรอะไรคะ นู่น!!!! ต้นเรื่องมาแต่ชวา อินโดนีเซียนู่นจ้า
@@MHOMLUANG_LATTE หมายถึงการส่งผ่าน story ครับ
@@taiisan5669 สืบค้นแล้วค่ะ ฉบับไทยเป็นต้นเค้าของฉบับลาวค่ะ
เรื่องอิเหนามีมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี(สมัยอดีต) มีเรื่องเล่ากันว่าพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศคือเจ้าฟ้าหญิงกุณฑลและเจ้าฟ้าหญิงมงกุฎ ทรงได้นางข้าหลวงมาจากปัตตานี นางข้าหลวงคนนี้ได้เล่านิทานปันหยีหรือเรืองอิเหนาของชวาถวาย เจ้าฟ้าหญิงกุณฑลทรงนำเค้าเรื่องมาแต่งเป็นบทละครเรื่องดาหลัง (อิเหนาใหญ่) ส่วนเจ้าฟ้ามงกุฎทรงแต่งเรื่องอิเหนา (อิเหนาเล็ก) ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์(สมัยปัจจุบัน) พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยได้ทรงพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนาเป็นบทละครสำหรับใช้แสดงละครรำ
ราชสำนักเขมรรับเรื่องอิเหนาจากราชสำนักสยามไปอีกที เพราะในอดีตเมืองเขมรเป็นเมืองขึ้นสยาม กษัตริย์เขมรที่เคยเรียนในกรุงเทพฯ ชื่นชอบ ละครรำแบบสยาม ได้จ้างครูไทยไปสอนที่ราชสำนักเขมรหลายคน ทำให้ละครรำของเขมรคล้ายคลึงกับประเทศไทยมาก ทั้งการแต่งกายและเครื่องดนตรี
ดาวน้อย