Μοναδική ερμηνεία, με τόση ευαισθησία για τους στίχους του σπουδαίου Θεσσαλονικιού ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη που εκφράζουν εγκατάλειψη και παρακμή, καταστάσεις που είναι δυνατό να πηγάζουν από την πραγματικότητα ή από μια νοσταλγία... Όμως, παρ΄ όλη την απαισιοδοξία που κυριαρχεί στο ποίημα, στο τέλος διαφαίνεται η ύπαρξη της ελπίδας η οποία δε χάνεται ποτέ: "κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες..."...κι αυτή που συνήθως νικά...
Οταν ο ερμηνευτής νιώθει , αισθάνεται , βιώνει αυτό που ερμηνεύει...Υπέροχη!!!
τι φωνή !πόσο μας λείπει στην Ελλαδα! τυχεροι Κύπριοι που την εχετε εκεί!
Είναι σοβαροί.
Πόσο υπέροχη.. Πόσο υπέροχη! Άνοιξη κι ανθίζει η φωνή και η ερμηνεία σας κυρία Ζορμπαλά Ολόψυχα σας ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου δώσατε
Που χάθηκες γλυκιά μου. Μαργαρίτα;.φωναρα ...
Μας λείπεις... Γύρνα στη σκηνή ..χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν εσένα...
Εκτέλεση άψογη ΜπρΆβο Μαργαριτα
Csodálatos szöveg gyönyörű hang..ZSU
Μπράβο Μαργαρίτα σε ευχαριστούμε
Μοναδική ερμηνεία, με τόση ευαισθησία για τους στίχους του σπουδαίου Θεσσαλονικιού ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη που εκφράζουν εγκατάλειψη και παρακμή, καταστάσεις που είναι δυνατό να πηγάζουν από την πραγματικότητα ή από μια νοσταλγία... Όμως, παρ΄ όλη την απαισιοδοξία που κυριαρχεί στο ποίημα, στο τέλος διαφαίνεται η ύπαρξη της ελπίδας η οποία δε χάνεται ποτέ: "κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες..."...κι αυτή που συνήθως νικά...
Πόσο βάθος ψυχής χρειάζεται για να ερμηνευτεί αυτό το τραγούδι... Μπράβο!
Αγαπημένη!!!!
Εκτέλεση τελεια
So beautiful!
Υπεροχο
Τιτανοτεράστια!
Приятно видеть, что старушка ещё вполне себе.
Η Πόλις νεκρή…
Εκτέλεση τελεια