Πως "κενταει" με τέτοια φωνή η γιαγιά... Δεν αντέχω να την ακούω... κάθε φορά που το ακούω με διαλύει ... Σκέφτομαι πως θα είναι σολο τέτοια φωνή ,... η παρτης σε πολυφωνικά .. Τελειο .
Συγχαρητήρια σε όλους τους υπέροχους μουσικούς και τις κυρίες που τραγουδούν αυτό τον ύμνο . Με συγκίνησε πολύ μου θυμίζει τον πατέρα μου που το λέγανε μαζί σε ώρες χαράς η δουλειάς ( αγρότες ) . Πραγματικά το άκουσα δέκα φορές μέχρι σήμερα . Καταπληκτική απόδοση .
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ / 26.2.2021. Λίγες είναι οι εκτελέσεις του τραγουδιού, αλλά αυτή είναι ανώτερη όλων. Το τραγούδι έχει υπέροχες φωνές, μουσική και ρυθμό. Το οργανικό κομμάτι στο τέλος που διαρκεί δύο λεπτά δείχνει τη δεξιοτεχνία του κλαρινίστα και όλου του συγκροτήματος. Με λίγα λόγια, είναι από τα αριστουργήματα της ηπειρώτικης μουσικής.
φανταστικο τραγούδι. .φανταστική ερμηνεία. .και φυσικά τα εύσημα πάνε και στον Κοτσινη που αποτύπωσε τέλεια το χρώμα των μαστοροχωριων σε αυτό το CD ,συγκεκριμένα σε αυτό το τραγούδι είναι σαν να ακούμε τον συγχωρεμενο τον μπάρμπα Μιχο στην πλατεία της Καστανιανης .. παλιές καλές εποχές που όποιος είχε την πολυτέλεια να της βιώσει προσωπικά για μένα ένοιωθε ποιο ολοκληρωμένος σαν ατομο.
Ακούω όλα τα παραδοσιακά για να διασκεδάσω και να χορεψω και για φινάλε το γυρνάω σε τέτοια ηπειρωτικά. Είναι τα πιο βαθιά, τα πιο εσωτερικά, αυτά που είναι για το τέλος. Για να ολοκληρωθεί ο κύκλος. Τέτοιες θεματολογίες και τέτοιος πόνος και αληθινή έκφραση μόνο στα ηπειρωτικά μπορείς να βρεις. Στη μεγάλη σούρα, δεν ταιριάζει τίποτα άλλο. Οσο και να τα σέβομαι τα άλλα, αυτά εδώ είναι άλλο πράγμα ρε παιδάκι μου. Σαν να παίρνεις σκαλιστηρι και να σκαλίζει τα έσωψυχα. Άστα να πάνε
Άγονος ,τραχύς με άγρια ομορφιά ,ευλογημένος τόπος ,Ήπειρος Μάνα που από τα πανάρχαια χρόνια δεν μπορεί να κρατήσει τα παιδιά της ,τα οποία ξενιτεύονται σε όλο τον κόσμο για να ζήσουν καλύτερα ,η προσμονή της επιστροφής ριζωμένη βαθιά στην καρδιά όλων ,άλλοι θα γυρίσουν και άλλοι όχι η αγάπη όμως για τουτο τον τόπο είναι κοινό γνώρισμα των Ηπειρωτών
Μοναδική και αξεπέραστη εκτέλεση. απόδοση από ορχήστρα , λογια, τραγουδια συγκινησιακά. Μπράβο. Αποτυπωνει με μοναδικιό τρόπο τον πόνο του χωρισμού.!!!!!!!!!!!!!!!!
φίλε μου οποίος και να είσαι έχεις αυτί και γνώση.αυτό έχω συμπεράνει από τα τραγούδια που ανεβάζεις.μπράβο σου .ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΙΛΗΣ (κουτσελιο) STUDIO3 103,6 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το αφιερώνω στον ξάδερφό μου τον Πέτρο που έφυγε πολύ μακριά και δεν γυρίζει πίσω. Τα μπλε του τα μάτια πέταξαν στον ουρανό και εμείς νομίζουμε ότι είναι στα ξένα 😢😢😢😢
...Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης... Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 1, 2, 3, 4, 5, 6..7, θ .Κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.
Αχ, τι να τον κά- , μωρέ τι να τον κάνω τον ντουνιά αχ, τον έρημο τον τόπο, καημένη Αναστασιά αχ, τον έρημο τον τόπο, κοντούλα λεμονιά. αχ, θα φύγω μά- ορέ θα φύγω μάνα και θα κλαις αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, καημένη Αναστασιά αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, κοντούλα λεμονιά. Αχ, θα κάνεις χρό- μωρέ θα κάνεις χρόνους να με δεις αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, καημένη Αναστασιά αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, κοντούλα λεμονιά. Αχ, θα κά- μωρέ θα κάνω χρόνους δώδεκα Αχ και μήνους δεκαπέντε καημένη Αναστασιά Αχ και μήνους δεκαπέντε, κοντούλα λεμονιά
το εξηντα βρεθηκα στην ξενητια σαι ηληκια μηκρη σαντην καλαμια δοξα το θεο εμαθα μορφοθηκα και δηδαξα στη χωραμου αφτα που με μαθανε τωρα γερος αναπολω τα βασανα και της χαρες πουτα βασανα πιοπολα αποτης χαρες γιτη γενηθηκα σαι μερη αγονα μαι πετρες και μηση
Τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου υπάρχουν ήδη στο youtube MrPolitis. αν θελήσεις κάποιο συγκεκριμένο πες μου το να το ανεβάσω. Διαμάντι είναι πάντως ο δίσκος.
καλησπέρα σας. είμαι από τη Δρόπολη , κ αν ξέρεις κάποιο κομμάτι να το έχει πει κάποιος η κάποια σε μεγάλη ηλικία , ανέβασε το. Κάτι ηχογραφημένο στα σκέτα .
αν υποθέσουμε ότι είναι αγράμματος, με βάση αυτό δλδ, σε σένα τι χαρακτηρισμό θα έδινες που αποκαλείς μια γυναίκα, με σπάνια χροιά φωνής, η οποία δεν ζει κιόλας, γριά..?
..Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης... Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 9 .Κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.
...Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης... Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 1, 2, 3, 4, 5, 6• κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.
![Τι να τον κάνω τον ντουνιά - Μαστοροχώρια Κόνιτσας [Ήπειρος]](/img/n.gif)
Μεγάλος ο πόνος του αποχωρισμού.Εφυγες Μανουλα μου πηγες να βρεις τον Πατερα μας να ειστε παρεουλα Δεν σας ξεχναμε ποτε !!
Θεέ μου,τι υπέροχες φωνές ,τι μαγικό κλαρίνο,χωρίς υπερβολές,είναι ένα φανταστικό τραγούδι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Συγχαρητήρια! Πραγματική εκτέλεση, όπως στα χωριά μου, όχι ηλεκτρονικά και γυφτοκλαρίνα!
Πως "κενταει" με τέτοια φωνή η γιαγιά... Δεν αντέχω να την ακούω... κάθε φορά που το ακούω με διαλύει ... Σκέφτομαι πως θα είναι σολο τέτοια φωνή ,... η παρτης σε πολυφωνικά .. Τελειο .
Ανατριχιλα.. ελληνική γη.. αέρας από ραχούλα σε βουνό κυματίζει...μπράβο σε ολους
Συγχαρητήρια σε όλους τους υπέροχους μουσικούς και τις κυρίες που τραγουδούν αυτό τον ύμνο . Με συγκίνησε πολύ μου θυμίζει τον πατέρα μου που το λέγανε μαζί σε ώρες χαράς η δουλειάς ( αγρότες ) . Πραγματικά το άκουσα δέκα φορές μέχρι σήμερα . Καταπληκτική απόδοση .
❤ Excellent, Fantastic Clarinet and beautiful ❤️ voice.xx
ΜΠΡΑΒΟ ΜΟΝΟ ΜΠΡΑΒΟ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ
Η πιο συγκινητική εκτέλεση!
Έφυγα και εγώ μανούλα μακριά εξίντα χρόνια έχω εδώ στην μακριά Αυστραλία Αχ, μανούλα μου
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ / 26.2.2021. Λίγες είναι οι εκτελέσεις του τραγουδιού, αλλά αυτή είναι ανώτερη όλων. Το τραγούδι έχει υπέροχες φωνές, μουσική και ρυθμό. Το οργανικό κομμάτι στο τέλος που διαρκεί δύο λεπτά δείχνει τη δεξιοτεχνία του κλαρινίστα και όλου του συγκροτήματος. Με λίγα λόγια, είναι από τα αριστουργήματα της ηπειρώτικης μουσικής.
φανταστικο τραγούδι. .φανταστική ερμηνεία. .και φυσικά τα εύσημα πάνε και στον Κοτσινη που αποτύπωσε τέλεια το χρώμα των μαστοροχωριων σε αυτό το CD ,συγκεκριμένα σε αυτό το τραγούδι είναι σαν να ακούμε τον συγχωρεμενο τον μπάρμπα Μιχο στην πλατεία της Καστανιανης ..
παλιές καλές εποχές που όποιος είχε την πολυτέλεια να της βιώσει προσωπικά για μένα ένοιωθε ποιο ολοκληρωμένος σαν ατομο.
Ακούω όλα τα παραδοσιακά για να διασκεδάσω και να χορεψω και για φινάλε το γυρνάω σε τέτοια ηπειρωτικά. Είναι τα πιο βαθιά, τα πιο εσωτερικά, αυτά που είναι για το τέλος. Για να ολοκληρωθεί ο κύκλος. Τέτοιες θεματολογίες και τέτοιος πόνος και αληθινή έκφραση μόνο στα ηπειρωτικά μπορείς να βρεις. Στη μεγάλη σούρα, δεν ταιριάζει τίποτα άλλο. Οσο και να τα σέβομαι τα άλλα, αυτά εδώ είναι άλλο πράγμα ρε παιδάκι μου. Σαν να παίρνεις σκαλιστηρι και να σκαλίζει τα έσωψυχα. Άστα να πάνε
Άγονος ,τραχύς με άγρια ομορφιά ,ευλογημένος τόπος ,Ήπειρος Μάνα που από τα πανάρχαια χρόνια δεν μπορεί να κρατήσει τα παιδιά της ,τα οποία ξενιτεύονται σε όλο τον κόσμο για να ζήσουν καλύτερα ,η προσμονή της επιστροφής ριζωμένη βαθιά στην καρδιά όλων ,άλλοι θα γυρίσουν και άλλοι όχι η αγάπη όμως για τουτο τον τόπο είναι κοινό γνώρισμα των Ηπειρωτών
Μοναδική και αξεπέραστη εκτέλεση. απόδοση από ορχήστρα , λογια, τραγουδια συγκινησιακά. Μπράβο. Αποτυπωνει με μοναδικιό τρόπο τον πόνο του χωρισμού.!!!!!!!!!!!!!!!!
Το άκουω και κλαίω
Κλαίω κάθε μερα
τό ακούο σχεδον κάθε μέρα σ' εχαριστώ εσένα πού τό ανέβασες
Πολύ ωραίο. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές.
Ανδρέας Κασετόφωνος ..Μπράβο μας έκανες νά δακρύσουμε ... Νά είσαι καλα Φίλε μου
Ανδρέας Κασετόφωνος. Σέ ευχαριστώ πολύ γιά τό σχόλιο σου φίλε μου .Εγώ έκανα αυτό πού νοιωθω όλες οι μάνες είναι τό ιδιο μέ τήν δική μου καί δέν έκανα κάτι το σπουδαίο. Νά είσαι καλά ...
τι ρίγος Θεέ μου..
Ευχαριστούμε πολύ. Η παράδοση μας. Τέλειο
κάτι ξέρη ο κοτσινης αυτά τά τραγούδια δέ πρεπει νά ξεχαστοϋν
φίλε μου οποίος και να είσαι έχεις αυτί και γνώση.αυτό έχω συμπεράνει από τα τραγούδια που ανεβάζεις.μπράβο σου .ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΙΛΗΣ (κουτσελιο) STUDIO3 103,6 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
τελια εκτελεση μπραβο
Συγχαρητήρια στις γυναίκες που τραγουδάνε
χριστε αμα ακουσ αυτο το τραγουδι πεστο στον πατερα μου
Μπράβο!!!!!!
Το αφιερώνω στον ξάδερφό μου τον Πέτρο που έφυγε πολύ μακριά και δεν γυρίζει πίσω. Τα μπλε του τα μάτια πέταξαν στον ουρανό και εμείς νομίζουμε ότι είναι στα ξένα 😢😢😢😢
❤
Τα συλλυπητήριά μου… Από τι;
Συγχαρητήρια!!!
αυτο ειναι μουσικη.....απλα.καθαρα!!!!!!
...Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης...
Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 1, 2, 3, 4, 5, 6..7, θ .Κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ Διαβάζοντας το κείμενο ανατρίχιασα,,, σε συνδυασμό με το κλαρινο το κρασί κοντεύει να τελειώσει,,, Greetings from Zurich,,
Ύμνος
ΧΑΙΡΕΤΏ ΡΟΎΜΕΛΗ ΉΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΒΆΛΕΕΕ 🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷🇬🇷1️⃣
Καταπληκτικό.
Μπράβο. Ήπειρο. Που. Βγάζεις. Τέτια. Ταλέντα. Το. Αφιερώνω. Στον. Πατέρα. Μου. Που. Εφειγε. Πριν. Ένα. Χρόνο. Από. Κονταμας
Καταπληκτικό! Μπράβο αδερφέ!
Απορώ αυτοί η 48 με τα dislike , τι δεν τους αρέσε ? από περιέργεια ...
Μήν τό ψάχνεις φίλε
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ UPLOAD ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΡΑ ΕΔΩ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ!!!
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΣΤΟ HAAR
τα 16 που δεν το αρέσουν γιατί το ακούνε αναρωτιέμαι έχουν μάλλον θέμα κρίμα μεγάλο κρίμα
Αφτο.που.ηνε.οτη.απο.τα.καλητερα.σηχαριτηρια.
καλημερα! πως θα γινει να τραγουδαει μονο η γιαγια...; πραγματικα ειναι φοβερη!!!!!
Όντος φιλε ... αλλο σοι φωνη η γιαγια ...
Αχ, τι να τον κά- , μωρέ τι να τον κάνω τον ντουνιά
αχ, τον έρημο τον τόπο, καημένη Αναστασιά
αχ, τον έρημο τον τόπο, κοντούλα λεμονιά.
αχ, θα φύγω μά- ορέ θα φύγω μάνα και θα κλαις
αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, καημένη Αναστασιά
αχ, θα πάω μακριά στα ξένα, κοντούλα λεμονιά.
Αχ, θα κάνεις χρό- μωρέ θα κάνεις χρόνους να με δεις
αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, καημένη Αναστασιά
αχ, καιρό να μ' ανταμώσεις, κοντούλα λεμονιά.
Αχ, θα κά- μωρέ θα κάνω χρόνους δώδεκα
Αχ και μήνους δεκαπέντε καημένη Αναστασιά
Αχ και μήνους δεκαπέντε, κοντούλα λεμονιά
na zisi i ipiros ime apo thesalia alla moun aresoun poli ta ipirotika tragoudia apo souidia
@KONSTANTIN XXX na zisoun ta grevena Kai i siatista kalos filoxenos kosmos näste kala sas efhome kalles giortes apo Sweden
το εξηντα βρεθηκα στην ξενητια σαι ηληκια μηκρη σαντην καλαμια δοξα το θεο εμαθα μορφοθηκα και δηδαξα στη χωραμου αφτα που με μαθανε τωρα γερος αναπολω τα βασανα και της χαρες πουτα βασανα πιοπολα αποτης χαρες γιτη γενηθηκα σαι μερη αγονα μαι πετρες και μηση
Τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου υπάρχουν ήδη στο youtube MrPolitis. αν θελήσεις κάποιο συγκεκριμένο πες μου το να το ανεβάσω. Διαμάντι είναι πάντως ο δίσκος.
καλησπέρα σας. είμαι από τη Δρόπολη , κ αν ξέρεις κάποιο κομμάτι να το έχει πει κάποιος η κάποια σε μεγάλη ηλικία , ανέβασε το. Κάτι ηχογραφημένο στα σκέτα .
Ανεβασε και αλλα για μας που δεν μπορουμε να βρουμε το cd φιλε!!!Χιλια μπραβο!!
Bravo rroft cameria
Να ζήσει η Βόρειος Ήπειρος.Θα επιστρέψουμε.
Στη γιαγιά Μαρία εκεί ψηλά...
Το αχ που λέει η "γριά" βγάζει τόνους συναισθημάτων και πείρας στα βάσανα της ζωης...τι να λεμε τωρα
Αυτό ακριβώς: ένα αχ όλη μας η ζωή..
Να το αφιερώσω και εγώ στους λεβέντες τους παππούδες μου
Απερηγραπτος,ο,ζερβας
Ηπειρώτικο ""ΛΙΒΑΝΙ"
07λ)
΄Αφιερωμένο σέ όλες τις μάνες
Που μπορώ να ακούσω το τραγούδι αυτό χωρίς την γριά?
στό βούρλο πού μιλάη γία γριά ούστ τή θέλει ο γά'ι'δαρος και ακούει ή προσπαθεί νά ακούση μουσική
Ξανασκεψου αυτό που είπες για την "γριά " και ΑΚΟΥ καλύτερα!
Μάθε να γράφεις πρώτα αγράμματε και μετά μίλα..
αν υποθέσουμε ότι είναι αγράμματος, με βάση αυτό δλδ, σε σένα τι χαρακτηρισμό θα έδινες που αποκαλείς μια γυναίκα, με σπάνια χροιά φωνής, η οποία δεν ζει κιόλας, γριά..?
To γριά δεν είναι βρισιά οκ?
..Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης...
Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 9 .Κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.
...Διαχρονικός ο θεσμός της ξενιτιάς, το ίδιο και το νόημά της. Όποιος βιώνει την ξενιτιά, σε οιαδήποτε έκφανσή της, κατανοεί τον πόνο που εσωκλείει αλλά και το πνεύμα της γενικότερα. Μία ανάδρομη θεώρηση αυτής, με σχετική μουσική υπόκρουση, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που κατανοείς το πνεύμα της ξενιτιάς. Όσο σκληρός και να είσαι, όσο και να θέλεις να αποσιωπήσεις το είναι σου, σε ένα ταξίδι που γνωρίζεις τον προορισμό του αλλά όχι το γυρισμό του, η καρδιά δεν πειθαρχεί· χτυπάει στο ρυθμό της ξενιτιάς, καθώς αντιδρά στη νέα πραγματικότητα που δρομολογεί το ταξίδι σου. Εγκάθειρκτη πλέον η καρδιά, σε ένα σώμα που ο μισεμός του έχει πλέον δρομολογηθεί, αρχίζει το τραγούδι της, με πρώτη αναφορά στη μάνα και την αγαπημένη της καρδιάς. Γνωρίζει ο νέος τη μάνα του, όσο κανείς άλλος αλλά και τις αντιδράσεις της, τις οποίες και εξωτερικεύει με τον πιο παραστατικό τρόπο το ίδιο το κλάμα της. Λιτός, καθόλα απέριττος, λαγαρός, παρρησιαστικός ο λόγος του νέου, φιλόστοργος, ηπειρώτικος· είναι εμποτισμένος με τη συναισθηματική φόρτιση που έχει συσσωρευτεί από τη στιγμή που αποφασίζεται το ταξίδι. Ο υπολογισμός του χρόνου αλλά και της απόστασης σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα που καλείται να αποχωριστεί ο νέος επιβαρύνουν το θλίψη και επιτείνουν την αγωνία για το τι επιφυλάσσει η ξενιτιά. Η εναντιολογία προς την ξενιτιά είναι προφανής, αλλά επιβεβλημένη- η τελευταία- από την αναγκαιότητα της ζωής. Ενωτίζεται το γιο της άναυδη η μάνα, χωρίς να αντιδρά, να βαττολογεί για τον επικείμενο μισεμό του γιου της. Παρατηρούμε όμως πως ο νέος εμμένει ιδιαίτερα στην αγαπημένη της καρδιάς του, καθώς την αναφέρει και στη δεύτερη στροφή του τραγουδιού σε συνδυασμό με τους φίλους του. Μάνα, αγαπημένη, φίλοι και συγγενείς είναι τα πρόσωπα στα οποία διοχετεύεται όλο το συναισθηματικό σκεπτικό του νέου, καθώς είναι τα πρόσωπα που θα του λείπουν στην ξενιτιά αλλά και τα ίδια που θα συγκρατεί στη θύμησή του, για να πορεύεται σε έναν άδηλο τόπο και ατέκμαρτο χρόνο. Αναντίρρητα, ο νέος παρρησιάζεται· δεν ανταναπληρώνονται τα προσφιλή πρόσωπα στην ξενιτιά, για τον Ηπειρώτη με εσωτερικότητα, με ευπρέπεια και μία ηθολογία που την πιστοποιεί ο ανθρωποκεντρικός του λόγος αλλά και το διαχρονικό είναι του Ηπειρώτη όπου γης...
Απόσπασμα από σχετικό δοκίμιο- 15 σελίδων περίπου- των βιβλίων ¨ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ¨¨, τόμοι 1, 2, 3, 4, 5, 6• κάθε τόμος αριθμεί 450 σελίδες περίπου.Επαμεινώνδας Σκανδάλης: Φιλόλογος- δοκιμιογράφος.