Шамси Табрезӣ ниқоби кибриёро баркушо, Ҷони муштоқони шамъи рўи худ масрур кун... Дар воқеъ, шинохти аҳволу осори фарзандони фарзонаи сарзамини фарҳангхезамон моро водор месозад, ки собиқаи таърихии худро хубтару беҳтар омӯзем ва ба кору пайкори абармардони илму адаб, таъриху фарҳанги оламшумули гузаштаи худ арҷ гузорем. Яке аз он шахсиятҳои бузургу камназири олами ирфон Мавлоно Шамсиддин Муҳаммад ибни Алӣ ибни Маликдоди Табрезӣ мебошад Ин орифи фарзона дар олами ирфону адаб бо номҳои Шамсиддин, Шамсулҳақ, Шамси Табрезӣ, Шамси Паранда ва Шамси Сабзпӯш машҳур мебошад. Мавлана Шамсулхакк ва-д-дин Мухаммад ибн Али ибн Маликдад Тебризи (перс. شمس تبریزی, обычно упоминается под именем Шамс Тебрези, ок. 1185 год, (Тебриз - 1248, Хой?) - персидский мыслитель, мистик, суфий, теолог и философ. Shams-i-Tabrīzī (Persian: شمس تبریزی) or Shams al-Din Mohammad (1185-1248) was a Persian[1] poet,[2] who is credited as the spiritual instructor of Mewlānā Jalāl ad-Dīn Muhammad Balkhi, also known as Rumi and is referenced with great reverence in Rumi's poetic collection, in particular Diwan-i Shams-i Tabrīzī (The Works of Shams of Tabriz). Tradition holds that Shams taught Rumi in seclusion in Konya for a period of forty days, before fleeing for Damascus. The tomb of Shams-i Tabrīzī was recently nominated to be a UNESCO World Heritage Site
Шамси Табрезӣ ниқоби кибриёро баркушо,
Ҷони муштоқони шамъи рўи худ масрур кун...
Дар воқеъ, шинохти аҳволу осори фарзандони фарзонаи сарзамини фарҳангхезамон моро водор месозад, ки собиқаи таърихии худро хубтару беҳтар омӯзем ва ба кору пайкори абармардони илму адаб, таъриху фарҳанги оламшумули гузаштаи худ арҷ гузорем. Яке аз он шахсиятҳои бузургу камназири олами ирфон Мавлоно Шамсиддин Муҳаммад ибни Алӣ ибни Маликдоди Табрезӣ мебошад
Ин орифи фарзона дар олами ирфону адаб бо номҳои Шамсиддин, Шамсулҳақ, Шамси Табрезӣ, Шамси Паранда ва Шамси Сабзпӯш машҳур мебошад.
Мавлана Шамсулхакк ва-д-дин Мухаммад ибн Али ибн Маликдад Тебризи (перс. شمس تبریزی, обычно упоминается под именем Шамс Тебрези, ок. 1185 год, (Тебриз - 1248, Хой?) - персидский мыслитель, мистик, суфий, теолог и философ.
Shams-i-Tabrīzī (Persian: شمس تبریزی) or Shams al-Din Mohammad (1185-1248) was a Persian[1] poet,[2] who is credited as the spiritual instructor of Mewlānā Jalāl ad-Dīn Muhammad Balkhi, also known as Rumi and is referenced with great reverence in Rumi's poetic collection, in particular Diwan-i Shams-i Tabrīzī (The Works of Shams of Tabriz). Tradition holds that Shams taught Rumi in seclusion in Konya for a period of forty days, before fleeing for Damascus. The tomb of Shams-i Tabrīzī was recently nominated to be a UNESCO World Heritage Site
Асалому алейкум бародарой азиз номи кушлока мегуфтен
Мо шо Аллох, нав фазмидем ки Хазрати мавлоно Шамси Табрези дар ватани мост❤
Бори аввал фахмидам,ки Шамси Табрези аз Вешаб! Саволе бар миён меояд барои ,чи Шамси Фалгари не? Он вакт ин нохияро Фалгар ном мебурданд
Шумо хатто намедонед тамоми давлатхои абаркудрат иморатхои осмонбусро аз хамин деха омухтаанд!
Ман ду маротиба бо писарам макбараи Шамси Табрезиро зиёрат кардем соли 2011 вакте ки маротиба дуюм ончо будем Як муйсафеди миёнакади кутохриши хушсухан чехраашон ба устод Айни шабохат дошт. Албатта ман устод Айниро дар тасвирхо дидаам ин муйсафед андак лакнати забони доштанд .Порае аз оёти Курони азимушшаьн кироат кардананд ...Дар хамон сол дар беруно хавлии ормгох Як нишастгохи зебое сохтмонаш идома дошт.....Дехаи зебо мардуми оличаноб....
Раҳмат ба ин барнома
Хейли ъолӣ буд. Саломат бошед...
бехтарин кишлок
Шамс аз Табрези Ирон аст
Афти ира бин
Вой бар Холи ту Ки аз ухдаи як тиловати каломи раббони набромади олуфта