Filipinki - Carik Ner

Ormiańską piosenkę „Carik Ner" Filipinki nagrały późną zimą 1968 r. razem z estońskim utworem „Teretibukene" - obie znalazły się w programie zespołu „Filipinki & No Trump - Beat & Folk Show". W 1969 r. Filipinki razem z akompaniującym im zespołem Bez Atu zaprezentowały ten program ponad 300 razy na scenach Polski, NRD i Bułgarii, w której koncerty obu grup obejrzało ponad 40 tysięcy widzów. Różnorodny i oryginalny show był najbardziej widowiskową i kosztowną produkcją w historii Filipinek - grupa podróżowała z własnym nagłośnieniem, dekoracjami i oświetleniem, na które składały się między innymi hipernowoczesne jak na owe czasy lampy stroboskopowe i fluorescencyjne. W programie Filipinkom - oprócz zespołu Bez Atu - towarzyszyli piosenkarz Jerzy Malota oraz okresowo czeska wokalistka Hana Flonderkova oraz belgijski kompozytor i piosenkarz polskiego pochodzenia - Henri Seroka.
Więcej informacji o historii i muzyce zespołu w książce Marcina Szczygielskiego „Filipinki - to my!" Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu".
W ciągu piętnastu lat istnienia (1959-1974) zespół Filipinki osiągnął zawrotny sukces. Dał około 4 tys. koncertów w Polsce, Szwecji, USA, Kanadzie, Anglii, NRD, Związku Radzieckim, Czechosłowacji i Bułgarii. Wydał kilkanaście płyt (m.in. w ZSRR i USA) - przy czym tylko pierwsze trzy sprzedały się nakładzie niemal miliona egzemplarzy, o czym na swoich łamach informował w 1974 r. amerykański tygodnik muzyczny „Billboard".
Zespół Filipinki był pierwszą polską grupą młodzieżową, która zyskała popularność nie tylko wśród swoich rówieśników, ale wśród wszystkich pokoleń odbiorców. Siedem skromnych, sympatycznych dziewcząt potrafiło śpiewa tak jak nikt wcześniej nie śpiewał - nowocześnie i prosto, bez jakiejkolwiek maniery. To spodobało się słuchaczom, ale pokochali Filipinki przede wszystkim za ich wdzięk i za to, że śpiewanie traktowały jak wspaniałą przygodę, którą przeżywały z prawdziwą radością.
Dziś Filipinki znowu są pierwsze, bo jeszcze żaden polski zespół młodzieżowy z tamtych lat nie doczekał się tak bogato ilustrowanej i udokumentowanej monografii. Ale nic dziwnego - Marcin Szczygielski, który zyskał uznanie jako autor powieści dla dorosłych i młodzieży (Berek, Poczet Królowych polskich, Czarny Młyn) - pisząc tą książkę miał dostęp do informacji z pierwszej ręki. Jest synem jednej z Filipinek - Iwony Racz.
Do książki dołączona jest płyta CD, a niej 24 nigdy dotąd niepublikowane nagrania zespołu Filipinki z lat 1962-1971 oraz muzyczna premiera.
Wydawcy: AGORA SA, IW Latarnik, Oficyna Wydawnica AS
Warszawa, październik 2013
Książka do kupienia także w księgarni internetowej - www.latarnik.com.pl