14 წელი გავიდა.... 14 გამანადგურებელი წელი..... მაინც არაფერი შეცვლილა..... ნეტავ ოდესმე თუ დამთავრდება? ნეტავ ოდესმე თუ გაქრები? ალბათ სანამ ბოლოჯერ არ ამოვისუნთქებ მანამდე ასე გაგრძელდება... შენ გგონია, რომ ყველაფერი გაქრა, მაგრამ არა... სამწუხაროდ არა... ისევ მიყვარხარ და მეყვარები.. ასეა ჩემი ამქვეყნიური სატანჯველი ალბათ...
5 წლის წინ მზიურში ვიჯექით, ყურსასმენს ვიზიარებდით, ამას ვუსმენდით და უბრალოდ ერთმანეთზე გვედო თავი, ახლა არ ვიცი სად ხარ, როგორ, რას აკეთებ და ალბათ ვერც ვერასდროს გავიგებ. სისულელე მეგონა, მაგრამ თურმე მართალია, რომ პირველი სიყვარული სამუდამოა ჩემს გულში ისევ შენი ადგილი გიკავია ვერასდროს ვერ ჩაგანაცვლებს ვერავინ. იმასაც ვერასდროს გაიგებ რომ მიყვარდი, უბრალოდ ყველაზე სევდიანი ის არის რომ უკან დაბრუნება შეუძლებელია. რომ მცოდნოდა მილიონჯერ გეტყოდი- მიყვარხარ.
8 წლის წინ ამას ყველა დილას ვუსმენდი სკოლაში წასვლის წინ ტაბულაზე,ახლა მარიხუანას მოვწევ და ვკაიფობ მოგონებებით,მტკივნეული მოგონებებით რადგან დრო მიდის და უკან არბრუნდება,წლები გვაკლდება,კბილები გვიფუჭდება,სხეული გვიბერდება,ტრაკში კუილს ვეღარ ვიკავებთ,დედა გვეტყნება,ვიტანჯებით,არასა გვგონია ვცხოვრობთ და მაგრები ვართ,ვნახოთ ტონა მიწას რო დაგვაყრიან ვინ ვიყავით,ვინ ვართ და ვინ ვიქნევით,სამწუხაროა,მიყვარს ეს დედამოტყნული სიმღერა მიყვარს
ვუსმენ და ვკითხულობ კომენატარებს რამდენინდრო გავიდა მართლაც წლები გავიდა როცა შანსი მქონდა ვერ გამოვიყენე ეხლა სხვა გყავს იმედია ბედნიერი ხარრ და მინდა იცოდე რომმ იმ ბოლო ნახვიდან დღემდეე შენზე ვფიქრობ&
დაახლოებით 10 თვეა შენზე არაფერი მსმენია,არვიცი სადხარ როგორ ხარ და რახდება შენთან,მაგრამ ME ISEV MIKVARXAR მიუხედავად იმისა როგორც მომექეცი.you are my sulmate bby🤍
ალბათ ბევრს გვქონია შემთხვევა ცხოვრებაში, გვიყვარდება ის ვინც არუნდა შეგვიყვარდეს ვინც ჩვენი ყურადღების ღირსიც არაა... თავიდან ერთად ხართ შემდეგ შორდებით გადის წლები შენ ისევ გიყვარს და ვერ უხსნი თავს რატომ გიყვარს ეგ ადამიანი და ალბათ ამ დროს ხვდები რომ ესაა ჭეშმარიტი სიყვარული თუმცა მხოლოდ როგორც აღმოჩნდა "ცალმხრივი"
აქ ნამდვილად არ უნდა ვწერდე ამას მაგრამ სადმე ხომ უნდა იყოს ჩემი გრძნობების ადგილიც… დრო ჩქარა გადის რიცხვებს ვერ ვეწევი და შიში მიბყრობს… მეშინია რომ შენი სიყვარული ჩვევად მექცა სულ თან სატარებელ ჩვევად… იმედგაცრუების მეშინოდა მთელი ცხოვრება და ახლა ვხვდებუ რომ ერთადერთი რამ რისიც ნამდვილად უნდა გვეშინოდეს სიყვარულია იმიტომ რომ ამაზე დიდი გრძნობა მე არსად შემხვედრია და ამაზე დიდი სატანჯველიც არ მინახავს… იტყვიან ისინი რომ ადამიანის სიკვდილია ყველაზე მტკივნეული მაგრამ ამას მაინც ვეგუებით ხოლო ცოცხალი ადამიანის დაკარგვა და მიტოვება უფრო ცუდია.. თან ახლოს არის და თან როგორი შორია… მიკვირს რომ ამდენი ტკივილის შემდეგ შენი სიყვარული უფრო იზრდება ჩემში ვიდრე სიძულვილი… ვინანო თუ არა ვერ გამიგია მაგრამ კი ტკბილია ცრემლების ფონზე რომ ისევ მიყვარხარ. ამას ვერასდროს ნახავ და არც არის საჭირო რადგან ვიცი ის ვინც ცხოვრებას აგრძელებს ვეღარ იგრძნობს ამ სიტყვების ფასს… დიდიხანია არსად და არავისთან მითქვამს რომ ისევ ისე და უფრო მეტადაც ჩემს თავში ჩემზე მეტი ხარ.
ხალხს წლების წინანდელ კომენტარებს ვულაიქებ და იმედი მაქვს რომ შემოვლენ ნახავენ და მოუსმენენ კიდევ 💖
14 წელი გავიდა.... 14 გამანადგურებელი წელი..... მაინც არაფერი შეცვლილა..... ნეტავ ოდესმე თუ დამთავრდება? ნეტავ ოდესმე თუ გაქრები? ალბათ სანამ ბოლოჯერ არ ამოვისუნთქებ მანამდე ასე გაგრძელდება... შენ გგონია, რომ ყველაფერი გაქრა, მაგრამ არა... სამწუხაროდ არა... ისევ მიყვარხარ და მეყვარები.. ასეა ჩემი ამქვეყნიური სატანჯველი ალბათ...
5 წლის წინ მზიურში ვიჯექით, ყურსასმენს ვიზიარებდით, ამას ვუსმენდით და უბრალოდ ერთმანეთზე გვედო თავი, ახლა არ ვიცი სად ხარ, როგორ, რას აკეთებ და ალბათ ვერც ვერასდროს გავიგებ. სისულელე მეგონა, მაგრამ თურმე მართალია, რომ პირველი სიყვარული სამუდამოა ჩემს გულში ისევ შენი ადგილი გიკავია ვერასდროს ვერ ჩაგანაცვლებს ვერავინ. იმასაც ვერასდროს გაიგებ რომ მიყვარდი, უბრალოდ ყველაზე სევდიანი ის არის რომ უკან დაბრუნება შეუძლებელია. რომ მცოდნოდა მილიონჯერ გეტყოდი- მიყვარხარ.
რა კარგი ხალხია შეკრებილი კომენტარებში. ყველას,ვინც ახლა ამის მოსმენისას ტირით, უდიდეს ბედნიერებას გისურვებთ..💜
„შენ ამ წლებს,ამდენს,რომ ჰგავხარ" და „მე ისევ მიყვარხარ",მაგრამ მაინც,რომ არაფერი გამოდის,ძალიან ცუდი შეგრძნებაა.
8 წლის წინ ამას ყველა დილას ვუსმენდი სკოლაში წასვლის წინ ტაბულაზე,ახლა მარიხუანას მოვწევ და ვკაიფობ მოგონებებით,მტკივნეული მოგონებებით რადგან დრო მიდის და უკან არბრუნდება,წლები გვაკლდება,კბილები გვიფუჭდება,სხეული გვიბერდება,ტრაკში კუილს ვეღარ ვიკავებთ,დედა გვეტყნება,ვიტანჯებით,არასა გვგონია ვცხოვრობთ და მაგრები ვართ,ვნახოთ ტონა მიწას რო დაგვაყრიან ვინ ვიყავით,ვინ ვართ და ვინ ვიქნევით,სამწუხაროა,მიყვარს ეს დედამოტყნული სიმღერა მიყვარს
ვუსმენ და ვკითხულობ კომენატარებს რამდენინდრო გავიდა მართლაც წლები გავიდა როცა შანსი მქონდა ვერ გამოვიყენე ეხლა სხვა გყავს იმედია ბედნიერი ხარრ და მინდა იცოდე რომმ იმ ბოლო ნახვიდან დღემდეე შენზე ვფიქრობ&
ლუკა ვნახე შენი კომენტარი საბედნიეროდ და მხოლოდ იმას გეტყვი , რომ მენატრები.
დაახლოებით 10 თვეა შენზე არაფერი მსმენია,არვიცი სადხარ როგორ ხარ და რახდება შენთან,მაგრამ ME ISEV MIKVARXAR მიუხედავად იმისა როგორც მომექეცი.you are my sulmate bby🤍
ალბათ ბევრს გვქონია შემთხვევა ცხოვრებაში, გვიყვარდება ის ვინც არუნდა შეგვიყვარდეს ვინც ჩვენი ყურადღების ღირსიც არაა... თავიდან ერთად ხართ შემდეგ შორდებით გადის წლები შენ ისევ გიყვარს და ვერ უხსნი თავს რატომ გიყვარს ეგ ადამიანი და ალბათ ამ დროს ხვდები რომ ესაა ჭეშმარიტი სიყვარული თუმცა მხოლოდ როგორც აღმოჩნდა "ცალმხრივი"
იმ ადამიანს, რომელიც ალბათ ამას ვერ ნახავს....
იმედია ვერ ნახავ…
მენატრები…
დილას,როცა გძინავს,მე უკვე ყავას ვსვამ და შენზე ვფიქრობ.
არაფერი განსაკუთრებული...
ლიზი, მარი, თათა.
ამ სიმღერას ვუსმენ და თვალები მიცრემლიანდება. მინდა შემეძლოს რომ თვალებში ჩავხედო და ვუთხრა,თუ როგორ მომენატრა. 💜
აქ ნამდვილად არ უნდა ვწერდე ამას მაგრამ სადმე ხომ უნდა იყოს ჩემი გრძნობების ადგილიც… დრო ჩქარა გადის რიცხვებს ვერ ვეწევი და შიში მიბყრობს… მეშინია რომ შენი სიყვარული ჩვევად მექცა სულ თან სატარებელ ჩვევად… იმედგაცრუების მეშინოდა მთელი ცხოვრება და ახლა ვხვდებუ რომ ერთადერთი რამ რისიც ნამდვილად უნდა გვეშინოდეს სიყვარულია იმიტომ რომ ამაზე დიდი გრძნობა მე არსად შემხვედრია და ამაზე დიდი სატანჯველიც არ მინახავს… იტყვიან ისინი რომ ადამიანის სიკვდილია ყველაზე მტკივნეული მაგრამ ამას მაინც ვეგუებით ხოლო ცოცხალი ადამიანის დაკარგვა და მიტოვება უფრო ცუდია.. თან ახლოს არის და თან როგორი შორია… მიკვირს რომ ამდენი ტკივილის შემდეგ შენი სიყვარული უფრო იზრდება ჩემში ვიდრე სიძულვილი… ვინანო თუ არა ვერ გამიგია მაგრამ კი ტკბილია ცრემლების ფონზე რომ ისევ მიყვარხარ. ამას ვერასდროს ნახავ და არც არის საჭირო რადგან ვიცი ის ვინც ცხოვრებას აგრძელებს ვეღარ იგრძნობს ამ სიტყვების ფასს… დიდიხანია არსად და არავისთან მითქვამს რომ ისევ ისე და უფრო მეტადაც ჩემს თავში ჩემზე მეტი ხარ.
რა კარგია სიმღერები რომ არასდროს იცვლებიან.. 💛
ყველაზე დამღლელი დღის ბოლოსაც სასიამოვნოა ამ სიმღერის მოსმენა❤❤