Codependency: Hét probleem en de OPLOSSING voor de omgeving van een verslaafde!
Вставка
- Опубліковано 31 жов 2022
- In deze video vertel ik jullie over codependency (ofwel wederzijdse afhankelijkheid), mijn persoonlijke ervaringen met codependency toen ik verslaafd was, maar ook hoe je codependency voorkomt, herkent en kan oplossen!
Abonneer je op dit kanaal en deel de link met mensen die er in het dagelijks leven mee te maken krijgen omdat een kind, familielid, partner of vriend verslaafd is! En natuurlijk met de mensen waarvan je voelt dat ze aan een verslaving lijden.
Lieve luisteraar, met veel liefde en plezier maak ik deze podcast! Echter een podcast maken kost geld.
Wil jij meehelpen aan het verspreiden van deze podcast met de belangrijke boodschap van herstel van verslaving voor de naaste en mensen met een verslaving kan ik dat enorm waarderen! Op deze pagina kan je jouw bijdrage geven en helpen aan het verspreiden van informatie over herstel van verslaving!
Bijdrage geven:? fooienpod.com/renevancollemva...
Bij voorbaat vast, Dank je wel!!
Als je om wat voor reden dan ook geïnteresseerd bent in het onderwerp verslaving en herstel én gratis tips en info wil ontvangen, kun je je inschrijven voor mijn gratis nieuwsbrief. Via deze link (scrollen naar beneden):renevancollem.nl/
Beste Rene, Dankjewel voor de inzichten die ik hiermee krijg. Ook helaas is onze zoon reeds 8 jaar verslaafd. Hij is momenteel 1 maand clean. En wacht op beschermd wonen plek. Nu aan ons om inderdaad grenzen te stellen. Maar wat is het moeilijk 😢 vooral nu! Hoop dat het hem en ons gaat lukken.
Luister graag naar je podcast. Zo veel informatie die je geeft.
Dank hiervoor ❤
Sandra
Dank, wat herkenbaar!❤
Mega interessant. Dat je moeder dus rust ervaarde nadat jij je shot had gehad....Dus zolang jij ontspannen was, was zij dat ook. Ze omzeilde dus met man en macht dat jij gespannen raakte zodat ze zelf niet gespannen raakte. Ik herken het ook in mezelf met de opvoeding van mijn zoon. Je kind toch wat langer laten gamen, of toch dat ene snoepje geven, omdat je niet wilt dealen met gezeur of gedoe. Ben er weer stukken bewuster van, vanaf nu nog duidelijkere grenzen stellen en sit with my own feelings. Thank Renee!
Dank je wel Rene voor je uitleg van co-dependentie. Zelf kom ik uit een groot dysfunctioneel gezin met een narcistische moeder en een zwijgende vader. Al onze kinderen zijn daar, in mijn visie, co-dependent geworden en zijn in hun eigen levens co-dependent gebleven.
Zelf zie ik mijn co-dependentie als een gedragsverslaving. Ik heb een periode in een Norwoodgroep gezeten en ben bij Trubendorffer behandeld voor relatieverslaving.
Hoi, wat een herkenbaar verhaal. Mijn zoon van 32 is al 11 jaar verslaafd. En ik draai al 11 jaar in dit circus mee. Sinds een jaar besef ik dat ik met mijn liefde voor hem, ik hem niet meer kan helpen. Codependency to the max. Ik ben "blij" om te horen dat ik niet de enige ben net dit probleem. René jouw verhaal is zo helend voor mij en geeft mij de kracht om "los" te laten en mijn leven, beetje voor beetje op te pakken en mezelf weer op de 1e plaats te zetten..Ik zeg niet dat het makkelijk is maar al het andere wat ik de laatste jaren heb gedaan was veel pijnlijker dan deze stap. Voor iedereen hier, veel sterkte, kracht en wijsheid toegewenst
Hoi Kim, dankjewel voor het delen van jou verhaal! Dit is héél helpend voor anderen om te horen. Hoe triest en verdrietig ook..de liefde van een moeder is groots en gaat door het vuur maar uiteindelijk zal iemand zélf liefde moeten opbrengen om te kiezen voor herstel van verslaving. Bottomline = je kan je kind niet redden, je kan er alleen voor ze zijn maar ze zullen zelf moeten kiezen. Duidelijke grenzen vanuit een ouder helpen hierin. Nogmaals dankjewel voor je reactie en alle sterkte, licht en liefde voor jou en je zoon, Rene
Wat goed dat je dat van jezelf ziet en er iets aan doet
Hallo Rene, de beste wensen voor 2024!
Nu, zo na de feestdagen, heb ik jouw podcast weer aangezet, puur om mezelf door de angst, welke te pas en te onpas, op komt zetten, om mijn kind te verliezen.
Dank voor al je tips, je woorden en verheldering.
Die angst is heftig, en lastig te bevechten.
Ik heb *stop* gezegd tegen mijn dochter, alleen het bloeden van mijn hart is moeilijk te bevechten, gelukkig mag ik werken, dat helpt wel enigszins, het blijft altijd sluimeren.
Dit is heel herkenbaar en je gaat steeds je grenzen verleggen. Idd je woorden afwegen. Op eieren lopen , hij doet in een groeps dynamiek mij erg afkraken en beledigingen echt voor schut zetten. Hij sluit zich dagen op en stoot mij af en trekt mij aan . Ik ga er mee stoppen, ik ga er aan onderdoor.
Heel erg herkenbaar ....zo bezorgd zijn als hij er niet was,is hij ergens aan het drinken
En hem verdedigen tegenover mijn ouders en vrienden
Nooit beseffen dat ik ook een mens ben met zijn behoeftes ,nadat ik hulp heb gezocht werd ik mij zelf bewust van wat ik nodig heb
Zo herkenbaar niet alleen van mijn eigen moeder in men verslavingsperiode maar ook van mezelf . Al mijn kinderen wonen nog thuis en ik ben ook heel codependent ik doe alles voor hen ze zijn 9,17,22,23 mijn zoon van 23 heeft een heel kort lontje en van het moment dat hij thuis komt tot hij gaat werken loop ik in stress rond in huis ik doe alles om hem op het gemak te stellen zodat hij niet “ontploft” dit doe ik ook bij men andere kinderen 🤷🏻♀️gewoon een hele dag lopen te bemiddelen zodat iedereen heeft wat hij moet hebben zodat er geen ruzie of conflicten komen in huis 🫣daarom dat ik soms zeg op mijn werk vindt ik mijn rust …even niet bereikbaar zijn .
Herken je dit? Hoor graag jullie reacties! Codependency is hét probleem van de liefdevolle omgeving die naast iemand met een verslaving staat!
Dank voor je reactie!, zeker een goed thema voor een aflevering..
Hoi Rene,
Miriam hier. Nou we weten het wel hé, heel herkenbaar. Ik wist het al jaren, in hoe het voelde, maar jij gaf er tijdens de oudersessies het woord codependency aan. En daarna ben ik ermee aan de slag gegaan om ook zelf in herstel te komen hiervan. En wat een opluchting. De herkenning en erkenning in alles wat ik van de ander heb overgenomen was enorm. Uiteraard eerst bij mijn beide verslaafde ouders. Toen heeft het me gered en geholpen maar later bij mijn man en kinderen heeft het zo tegen mij gewerkt. Het voelt nu zo fijn om de verantwoordelijkheden bij de mensen te laten bij wie ze horen! En het is hard werken, je bent er niet, bij het erkennen van je codependency. Ik ga naar meetings, heb hulp ingeschakeld van een psycholoog, lees boeken, luister podcasts (uiteraard ook die van jou) en ben begonnen met een dagboek. Maar het heeft al zo veel veranderd bij ons in het gezin, ten goede. Het is zeker de moeite waard om het werk te doen.
Ik ben ook zo'n moeder, wat is dit helpend. Ik ga er nu een punt achter zetten. Niet meer alles doen en regelen is een eerste stap. Thanks
Dankjewel Sylvia voor je reactie, mooi dat je de verantwoordelijkheid ga terug geven, waar die hoort
mag ik vragen hoe t nu gaat?
Bedankt voor uw mooie boodschap
Ook zo herkenbaar bij mijn partner. Ik heb hem ook voor een keuze gezet.. Ik heb hem ook geholpen met vanalles maar het deed niks aan het probleem.
Of excuses waarom hij er niks aan wou doen, liever in zijn comfortzone blijven.het slachtoffer steeds willen zijn.
Dus ik ben benieuwd hoe het gaat uitdraaien
Ik ga mij geen spanningen meer geven.
Bedankt
Zo herkenbaar, zoveel geleerd ook bij de ouder sessies bij YWC . Mijn zoon is bijna twee jaar in herstel en weet nu heel duidelijk wat mijn grenzen zijn. Hem uit huis zetten was het moeilijkste wat ik ooit deed, maar tevens voelde ik mij heel erg krachtig doordat ik een grens stelde. Na alle ellende kan ik nu zeggen dat ik dankbaar ben voor alles wat we hebben meegemaakt.
Wat herkenbaar deze podcast....m'n jongste zit nu bij ywc....en nu zitten we midden in de oudersessies, morgen verbindingsdag. Nu nog leren om hem niet meer te faciliteren. Wat is het lastig!!!
@MrMilka1inderdaad ...heel moeilijk. T gaat zo tegen je gevoel in om grenzen te stellen. Je wil altijd"helpen"
Codependentie ontwikkeld met verslaafde oom, moeder en Vader en broer. En twee relaties met verslaafde .Met diagnose met NPD. Nu Al twaalf jaar zorg ik voor verslaafde moeder alcohol met Borderline. Ik Ben nu even gestopt met moeder .door burnout problemen.
Heel veel sterkte🌟, heftig allemaal ...
Herkenbaar helaas, maar diegene die ik ken heeft ook chronische aandoeningen waar soms wel echt hulp voor nodig is. Soms vond ik het dan wel moeilijk, wat is de grens van de verslaving of chronisch zieke hulp? Maar natuurlijk merk je dat wel, alleen was ik daar denk ik dan nog niet aan toe en nu inmiddels wel. Toch blijft het lastig, want voel mezelf met NEE dan toch soms wel schuldig.
Vind het een heel herkenbaar en confronterend verhaal. Ik besefte niet dat er zoveel achter zat. Ik ben zo blind geweest..
Hoi René wat een herkenning. Goed dat je deze groep van naaste een podium geeft. Groetjes Anita
Dankjewel Anita, dat doe ik heel graag want er is nog veel leed en (te) weinig hulp en kennis, super dat jullie dit ook delen voor iedereen die het herkent en 'nodig' heeft
wat een herkenbare, ik ben ook zo'n moeder geweest, en redder, heel langzaam loop.ik me eigen pad!
Dankjewel voor je reactie Hilda, moedig om dit te delen en zeer herkenbaar. Je bent hier niet alleen in! Blijft lastig voor ouders om grenzen te stellen
dankjewel Rene, pijnlijk herkenbaar, mijn zoon zit nu 2 maanden in een kliniek, niet stabiel, afgelopen weekend in 'vrije uurtjes' thuis gespoten. Weer terug in de kliniek. Er is therapie beloofd, maar alles en iedereen ketst af. Ik heb dag en nacht mijn telefoon bij me. want alles is onzeker., herkenbaar ook het gevoel van even kunnen ademhalen als je iets hebt gehoord. Ik ben continu alert. Ik weet dat ik hem niet kan redden, dat het zijn keuzes zijn, maar als therapie uitblijft, heb ik het gevoel dat ik zelf op zoek moet naar een therapeut. (ook daar veel afwijzingen, want: te jong, te oud, ASS, psychotisch etc). Ik ben blij dat jouw moeder je nog zoveel jaren clean heeft meegemaakt. Dat zal haar goed gedaan hebben!
Dankjewel voor je reactie, het is heel spijtig en zeer pijnlijk, het vinden van goed hulp is al een héle uitdaging. Begrijp waar je daar heen gaat, het is en blijft een pijnlijk proces..Enige wat je kan doen is om aan je eigen proces te werken. Hoe kan jij weer je leven terug krijgen, slapen, proberen ontspanning te zoeken etc. Zoek hier zeker hulp bij. Als naaste is én blijft het onzeker, er is geen controle en tover formule. Je kan alleen je eigen leven terug 'pakken' en gezonde grenzen gaan stellen aan het ongezonde gedrag van je zoon. Heel veel sterkte en kracht voor jullie allebei. 🌟
@@renevancollem26 Dankjewel 🙏
Beste Rene, Dankjewel voor alle goede filmpjes. Oh, wat herkenbaar dit filmpje over codependency! In alle facetten herken ik mezelf hierin! Zou je me willen helpen? Het aangaan van het gesprek, om in herstel te gaan, vind ik zo moeilijk! Wil je dit nog eens 'dik en vet' een voorbeeld geven voor een gesprek met grens? Zodat het bij mij nou es doordringt!!! 😮
Dankjewel! Dat is teveel om hier te benoemen. Binnenkort, februari is er een online programma waarin ik dit allemaal uitleg. Schrijf je in voor de nieuwsbrief om om op de hoogte te blijven🙏💫
Wat een inspirende video Rene, dankjewel. Het is zo herkenbaar. Ik heb een verslaafde zoon met psychische problemen. Ik en mijn partner zijn ook met onze zoon grenzen over gegaan. Hem naar de dealer rijden omdat hij anders onder onvloed in zijn auto zou stappen. Hij zit nu bij Yes we Can, maar is al twee keer weggelopen. Ben erg angstig dat hij de behandeling niet afmaakt en wat dan? Iig proberen beter grenzen te stellen. Dank voor je tips!
Dankjewel voor je reactie, Hoop dat je zoon 'het pakt'! Weglopen is eigenlijk wat verslaving is. Weglopen van gevoelens, zaken onder ogen komen. Hoe moeilijk ook, er is geen andere weg. Hij heeft nu echt goede hulp. En ik hoop dat hij zich daaran over geeft..Wens jullie allemaal veel sterkte en hoop🌟🙏
Ik ben ook codependent! Nu is t echt de laatste keer……. Schuldgevoel en ja hoor ….. huppakee….
Ik nam mijn moeder mee naar m’n dealer omdat ik had gezegd dat ik nog schuld open had staan, kreeg het geld van m’n moeder om die af te betalen maar ik had geen schuld, dat had ik verzonnen om nieuwe drugs van te kopen. Zo blij dat ik inmiddels 3,5 jaar clean en in herstel ben! 🙏🏻💪🏻 (ps stap 9 moet ik alleen nog met m’n moeder doen)
Herkenbaar (helaas)..Wel super dat je nu wel clean bent👊🌈! Stap 9 is belangrijk om te doen. Succes👍🌟
Hoi René, heel mooi omschreven wat codependency is als je een dierbare hebt, in mijn geval ook mn zoon die actief verslaafd is. Goed dat er ook zegt dat degene die ‘wil redden’ dit uit pure wanhoop/liefde doet. Een vraag houd mij wel bezig maar
misschien ook moeilijk te beantwoorden. Heb jij het idee dat als jouw moeder eerder met liefde jou had losgelaten , je eerder in herstel was gekomen? Ik denk dat dat de angst is van veel moeders (iig bij mij) dat degene doorslaat in z’n verslaving
Hoi Marjan, dankjewel voor je reactie en vraag. Ik denk en voel dat het zeker had geholpen wanneer mijn moeder eerder duidelijke grenzen had gesteld. Er waren geen grenzen en daarmee hield ze ook mede mijn verslaving in stand. Liefde is ook juist grenzen stellen en nee zeggen tegen alles wat géén Liefde is. Ik weet dat het altijd moeilijk voor ouders. Zeg Nee tegen de verslaving en ja tegen je kind
Hi Marjan, mij zoon zit ook in zijn actieve verslaving. En ik heb een aantal weken geleden de deur dicht gegooid voor de verslaving , de afhankelijkheid en het willen redden. Heel moeilijk maar ik kon echt niet meer, was net zo ziek als hij. En ik besefte dat ik dit veel eerder had moeten doen. En weet je waarom? Ik kreeg gisteren een app van hem. Hij schreef; Mam, ik weet dat je voorlopig afstand wil en dat respecteer ik. Wil alleen tegen je zeggen dat ik maandag opgenomen wordt in de kliniek.....dankjewel dat je mij losgelaten hebt.
De eerste stap is gezet, waarschijnlijk vallen en opstaan, maar het brengt iets teweeg bij ons allebei. Ik wens jou en je zoon alle kracht en liefde toe..⭐️
Heel herkenbaar het niet kunnen loslaten ik mis me vrijheid bij mij is de angst dat me dochter dood gaat als ik teveel loslaat zij is verslaafd aan ghb al jaren lang heb heel veel opgekropte emotie s .
Denk dat elke ouder angst heeft om zn kind in verslaving te verliezen. Heb ik ook gehad...ben mijn jongste zoon hierdoor verloren. Natuurlijk rouw ik om zijn overlijden.,maar is is ook weer rust gekomen. Je kind zo zien struggelen en lijden...dat was echt vreselijk. Ben in contact met lijntjes naar boven en ik weet dat hij t hartstikke goed heeft en gelukkig is nu. Liever een gelukkig kind hierboven dan een ongelukkig kind op deze aarde❤❤
@@miafranssen1834Wauw! Volgens mij heb jij een hele 'reis' afgelegd.
@@kollumerroos7187 dat mag je wel zeggen.....een weg van veel vallen en weer opstaan.