Vazgeçmek delikanlıyı bozar benim güzel abim, Masaldı masal olarak kaldı dinledik iyi oldu Zaten umut gerçeğin cenazesini kaldırmaz Bilirsin ayrılık için her şey az, Aşk için her şey fazlaydı Geçti bir tren bir vapur, bir şehir bir masaldı Üstümüzden geçmesi gereken ne varsa geçti Önce sarsıldı her şey sonra yıkıldı Ömür bu ya zaten kırılması gereken yerden kırıldı Yanması gereken yerden alev aldı ayrılık Kime sarılır insan son nefesinde Ya Allah deyip doğrul Çoktur zaten yenilen,yenildikçe kanayan Kanadıkça yeniler,yenildikçe bir kez daha Hiç yenilmiyecekmiş gibi yenilen çoktur. Her başlangıç aslında bir sondur Yıldız kayar, güneş doğar Vazgeçmek delikanlıyı bozar benim güzel abim, Dibine kadar inilir mi yokluğun inilir Delikanlı adam yenilir mi yenilir Aşk bu zeytin, peynir değil ki Yar bir ekmeğin bağrını koy içine ye, Bazen kan doğranır delikanlının ekmeğine Kadın bu, kadın bu vurdu mu en savunmasız yerinden vurur adamı Kalp bile kaçacak yer arar kendine Dedim ya güzel ya abim kadın bu vurdu mu harbiden vurur Delikanlının en hası bir kaşık suda boğulur Bir dönüm toprakta can kökü kurur Başı boş ve hoyrat çıkar gidersin en fazla Her şeyi bıraktığını zannedersin ardında Her şey seni bırakmaz En çokta ağlamak Ağlamak benim güzel abim sünepe bir alacaklı gibi yapışır yakana Delikanlıyız dedik ya borcumuz borç Dökeriz gözlerimizi bizde dilsiz bir köşeye bir gün Bir gün bizde soğuk bir mevsimde Mesela bir Ocak’ta yeneriz yenemediklerimizi Ya da yenilip yine çeker gideriz başı dik Yeni kendimizden eski kendimize Belki de masalımızın elmaları çalınan gökyüzüne Öyle değil mi benim güzel abim öyle değil mi söyle AŞK NE KADAR YAKIŞIRSA ADAM OLANA AYRILIK DA O KADAR YAKIŞIR DELİKANLIYA
Vazgeçmek delikanlıyı bozar benim güzel abim,
Masaldı masal olarak kaldı dinledik iyi oldu
Zaten umut gerçeğin cenazesini kaldırmaz
Bilirsin ayrılık için her şey az,
Aşk için her şey fazlaydı
Geçti bir tren bir vapur, bir şehir bir masaldı
Üstümüzden geçmesi gereken ne varsa geçti
Önce sarsıldı her şey sonra yıkıldı
Ömür bu ya zaten kırılması gereken yerden kırıldı
Yanması gereken yerden alev aldı ayrılık
Kime sarılır insan son nefesinde
Ya Allah deyip doğrul
Çoktur zaten yenilen,yenildikçe kanayan
Kanadıkça yeniler,yenildikçe bir kez daha
Hiç yenilmiyecekmiş gibi yenilen çoktur.
Her başlangıç aslında bir sondur
Yıldız kayar, güneş doğar
Vazgeçmek delikanlıyı bozar benim güzel abim,
Dibine kadar inilir mi yokluğun inilir
Delikanlı adam yenilir mi yenilir
Aşk bu zeytin, peynir değil ki
Yar bir ekmeğin bağrını koy içine ye,
Bazen kan doğranır delikanlının ekmeğine
Kadın bu, kadın bu vurdu mu en savunmasız yerinden vurur adamı
Kalp bile kaçacak yer arar kendine
Dedim ya güzel ya abim kadın bu vurdu mu harbiden vurur
Delikanlının en hası bir kaşık suda boğulur
Bir dönüm toprakta can kökü kurur
Başı boş ve hoyrat çıkar gidersin en fazla
Her şeyi bıraktığını zannedersin ardında
Her şey seni bırakmaz
En çokta ağlamak
Ağlamak benim güzel abim sünepe bir alacaklı gibi yapışır yakana
Delikanlıyız dedik ya borcumuz borç
Dökeriz gözlerimizi bizde dilsiz bir köşeye bir gün
Bir gün bizde soğuk bir mevsimde
Mesela bir Ocak’ta yeneriz yenemediklerimizi
Ya da yenilip yine çeker gideriz başı dik
Yeni kendimizden eski kendimize
Belki de masalımızın elmaları çalınan gökyüzüne
Öyle değil mi benim güzel abim öyle değil mi söyle
AŞK NE KADAR YAKIŞIRSA ADAM OLANA
AYRILIK DA O KADAR YAKIŞIR DELİKANLIYA
Guzelll
En delikanlısındannnn olsun demlenmiş gamlı yüreklerin en derininden
Yenildik benim güzel abim..
helal olsun...
eksildiysek demek ki yine..
Fon müziği nedir acaba ya çok aradım
Iste bu ya...